rs,
I
HET DORPSKIND.
I
I
iar
H
ij
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
47ste Jaargang.
No. 10812.
nastiek en
WREN,
en
Huiicnlandsch Overzichl.
I
i
AO
FEUILLETON.
I’
as Jz.
/EER j
LLANW
Zaterdag 5 December 1908.
I
'ENEN, sterke
neten werk.)
I
i.
dubhule fldRcb
m kurkbrand.
KMAN Zk
(Wordt vervolgd.)
ar b(j
reletom No. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
n toepassingen
\erde Por
ris. Zjj geven
•s niet kunnen
geen imitatie
aantal onge-
op aanvraag.
fi Jb Co.
NT,
n modellen te
IL,
Kleiwegsteog.
in voor het
zoen.
fiOWHE COURANT
'i
Roman van Gxo bo Hibt wio.
Uit het Dnitsch vertaald.
it wordt door
uggegr. verkr..
isstoorn., ver-
enz., vetzucht,
i lendenpijnen,
nieten van het beden
hg was onnitpnttelgk in hamer en wiscblè
daardoor, zpnder
gnnstigen indrnk,
had, geheel uit.
Telefoon
AD V ERTEN TIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mitld.
De ministerraad van Oostenrgk-Hongacije
heelt gisteren met algemeene stemmen be
sloten het standrecht te Praag al te kon
digen. Ooa de Tsjechische Landsmanuminisier
s Jenever
leap
>PPE.
„Uw onbedachtzaamheid, mijnheer/ zei ze
schouderophalend. „Er zyn twee soorten van
menschen, weet u, de eene denkt vóór, de
andere denkt na. Ik voeg my onder de
eersjte, u schijnt de tweede toegedaan."
De prikkelbare Klaussen voelde in deze
woorden een opzettelijke stekeligheid, óf zij
moest zeker bedoeling hebben met dit ge
zegde.
„Als men nog geen autoriteit in ervarin
gen is, mevrouw
Zij haalde nogmaals de blanke schouders
op. „Zoo, zoo, ervaringen’ Weet u, mijn
heer, wat ervaringen zijn Onaangenaam
heden, kommer, zorg en verdriet. Hebt o
wel eens gehoord van prettige ervaringen
Ik niet, en ik geloof er niet aan ook."
Hij werd meer en meer ontstemd en be
sluiteloos, doch vond geen voldoend argu
ment om zich met fatsoen terug te trekken.
„Mijn geleide," zei Ines rondzieede, „is ver
dwenen zou ik op een ridderdienst van u
mogen rekenen, mijnheer?"
„Geheel tot uw dienst, mevrouw."
Hij had reeds lang bemerkt, dat deze dame
hét voorwerp was van levende bewondering,
en zijn positie werd hem pgnljjker, doordat
die seboone vrouw blijkbaar een ingevallen
luim volgde, met hem tegen zijn zin, aan
haar zijde te boeien.
„Ziet u daar die dalia’i Daar wil ik
De militaire medewerker van de „Times”
wijdt nog eens een zeer uitvoerig artikel
aan de denkbeelden van lord Roberts en
aan de hierop geoefende critiek. Wij zullen
hier, na alles wat hierover reeds gezegd is,
niet ingaan op de beschouwingen van dezen
Engelschman over de mogelijkheid van een
inval in Engeland, en over de noodzakelijk
heid tegenover een uit duchtig geoefende
soldaten bestaand Duitsch expeditieleger een
geweldige overmacht te kunnen stellen. Maar
vermelding dient wel, meenen we, hetgeen
minste over een vredeseffectief van 42,000
man zou kunnen beschikken. Uit de warme
hulde, welke heel de linkerzijde hem bracht,
bleek ten duidelijkste, dat deze althans een
onmiddellyke en afdoende oplossing van de
quaestie wenscht.
de schrijver zegt naar aanleiding van de
opmerkingen, door enkele critici van lord
Roberts gemaakt, dat een legermacht als1
door den grijzen, veldmaarschalk geeischt,
zooveel millioeneó zou kosten, dat de lasten
van het Engelsche volk te zwaar zouden
worden en dus de verhooging van Engeland’s
militaire kracht, wel eens de verzwakking
van Engeland’s maritieme kracht ten gevolge
zou kunnen hebben, omdat men dan in de
toekomst minder geld voor de vloot beschik
baar zou hebben. Uit de beschouwingen
hierover gegeven toch blykt, dat de bedoe
lingen van de vrienden van lord Roberts
althans gericht zijn op de vorming van een
volksleger, met een korten oefeningstijd,
zooals ook in ons land door velen wordt
voorgestaan.
De schrijver in de „Times” sluit zich aan
gen weinig geschikt zijn tot tekst voor bai
rn uziek."
„Schaden doen ze ook niet, mijnheer. De
lonen der balmuziek vormen de levenswijs
heid. Men behoeft hier geen model, maar
slechts gezond bloed en sterke zenuwen. Wat
hebt n daarop te zeggen, philosoof
„Niets I" zei hy levendig. Ik ga tot uw
geloof over en ben zoo’n leerzaam volgeling,
dat ik alleen qog maar de proef op de som
verlang en u om een wals verzqek. Er is
nu eenige ruimte."
Ines draalde even, zichtbaar verrast door
zooveel koenheid. Toen nam ze baar hand
uit zyn arm en zei: „Waarom niet; ik dans
graag." Snel had hij baar omvat. Thans
beangstigde hem de opmerkzaamheid der
heele wereld niet meer. In tegendeel, hy
voelde er zich door vereerd, bevoorrecht pn
ook volkomen toegerechtigd door zyn kunst.
Het leven was toch zoo schoon I He-
meheh schoon I Den bruischenden vreugde-
beker nu maar aan de lippen gezet I Ge-
1 Klaassen genoot
het te bedoejen, den pn-
dien hij eerst gemaakt
strotten
i wolbekend
HT-UIW.
’»briek»merk).
radicale rn
van alle, zelL
ikige zenuu -
ontstaan dn-’r
ugdigen leePyd
zwakte, Bleek
Hoofdpjjn
- Maagpijn
n vermogen
mz. Uit-
>gte, Zaltbomn el
tterdam.
go-
('zn. Rotter (ain
De verklaring, gisteren door den minister
president Schollaert afgelegd, en zoo onge
duldig door heel het Belgische volk ver
wacht, heeft niet gebracht wat lot een op
lossing van het dringende legervraagstuk
kan leideneen krachtig, flink ingrijpen.
Integendeel, de bestaande toestand wordt
gehandhaafdeen motie-Snoy zal aangeno
men worden, een commissie zal de zaak ter
onderzoek in handen nemen, het heele
ministerie blyft rustigjes aan en men
schippert verder.
De rede van den jongen liberalen leider
Hymans, die in scherpe bewoordingen de
laksche en aarzelende houding van het kabi
net, te meer af te keuren in deze dagen van
Europeesche wrijving, laakte, maakte diepen
indruk op de Kamer. Hij eisebte van de
regeering, dat ze het parlement een wetsont
werp zou voorleggen, waardoor het land ten
heenhet betreft een proef."
Hy bood haar zwijgend den arm, in welke
zij haar vingers legde, maar in *t zelfde
moment kwam baar eigenlijke bedoeling aan
’t licht.
De heer von Lettow had met veel geduld
en moeite zich eindelijk baan gebroken door
de golvende menigte en naderde de markiezin.
Zij wierp hem echter uit de verte een
spottenden groet toe: „te laat!" nam haar
sleep op en verwijderde zich met Klaussen.
Hans voelde, dat allen, die door zyn dame
vluchtig gegroet werden, hem benijdden om
de plaats aan haar zijde, maar de gedachte,
alleen voor middel, voor noodhulp gebruikt
te worden, verstikte iedere opwelling van
zyn anders licht opgewekte ijdelheid.
„Waar denkt u aan?" vroeg Ines onver
wacht.
„Aan het wezen der vreugde?" antwoord
de hy ras.
Niet kwaad. Als u dan met die beschou
wing gereed zyt, is de vreugde met u mis
schien ook klaar en kunt ge uw aandacht
wijden aan het wezen des geluks," zei zy,
terwijl ze hem lachend aankeek.
Hij ergerde zich over zich zelf. Wie was
die dame, die hem tot doel barer spotternijen
koos en waarom liet hjj zich dien overmoed
welgevallen
„Ik vrees," zei bij, „dat myn overdenkin-
36)
Met een punt van haar waaier wees zij
op haar sleep, waarop Klaussen by ongeluk
zijn voet gezet had.
„Ik verzoek duizendmaal vergeving
Zijn verlegenheid was even zoowel zicht
baar als zyn verrassing en bewondering. Ines
de Beauremont glimlachte en zei:
„Eenmaal is genoeg."
Haar donkere oogen richtten zich enkele
seconden op ’t gelaat van den schilder. *t
Was duidelijk dat ze nadacht, doch een flauwe
herinnering niet dadelijk wist te plaatsen.
.Vergis ik tnjj, of
Hij boog. „Hans Klaussen."
„Hans Klaussenherhaalde zij zacht, met
een minachtend gebaar, en daarna„Ah I
Hans Klaussen, juist. Dat ik daar niet dade
lijk aan dacht! Zoo ziet u, dat het toeval
niet alles beschikt."
„Mijn onbeschaamdheid, mevrouw
Het Zwitsersche staats-alcobolmonopolie
heeft in de 20 jaren, die het beslaat,
206,204,739 frs. aan inkomsten en 86,106,983
frs. aan uitgaven voor alcoholische dranken
te boeken gehad. Het totaal van de winst,
met inbegrip van vier maanden van het jaar
1887, beliep 124.7 miilioen frs., waarvan
117.5 millioen onder de kantops verdeeld
zyn. Er zyn 78 ambtenaren en arbeiders by
het alcoholbeheer werkzaam.
Reuter seint uil Brussel, d.d. 3 Dec.
De Kamer ging voort met de behandeling
van de militaire quaestie. De beer Lorand,
radicaal, verweet de regeering, dat zy slechts
aan verkiezingspolitiek doet, zonder te letten
op de hoofdbelangen van het land.
Spreker vroeg meer in het bijzonder, of de
regeering van buitenlandsche zjjde een-wenk
gekregen had omtrent de noodzakelijkheid
van verbetering der weermacht, zooals dit
met Nederland het geval is geweest en hij
eindigde zyn rede met een betoog ten gunste
van verkorting van den diensttijd.
De heer Beernaert achtte het stelsel van
vrijwilligers noodzakelyk voor de kadervor
ming in het leger hy betreurde echter, dat
het aantal vrijwilligers onvoldoende is, ter
wijl hy aan deze mededeeling toevoegde,
dat hy sinds vele jaren een overtuigd voor
stander van den persoonlijken dienstplicht
is geweest. „Ik dacht reeds in 1887”, zoo
zeide hij, „dat de persoonlijke dienstplicht
ten laatste noodzakelyk zou blyken en ik
geloof, dat wy thans zoo ver zyn gekomen.
Ik ben bereid myn stem daarvoor «uit te
brengen”.
De heer Beernaert zal morgen zijn rede
vervolgen.
Voordat de beer Beernaert aan het woord
was gekomen, haduen de heeren Janson
en Neujean een motie ingediend, in hoofd
zaak neerkomende op bet volgende: „De
Kamer, overtuigd, dat de indiening van een
wetsvoorstel, berustende op de beginselen,
door den minister van oorlog aangegeven,
zal leiden tot een oplossing, door welke de
onafhankelijkheid van het land gewaarborgd
zal worden, gaat over tot de orde van den
den dag”.
Naar aanleiding van een artikel in het
Toulonsche blad „Petit Var” waarin een
noodkreet wordt geuit pver het feit, dat de
oorlogsschepen slechts voor een stryJ van
drie uur ammunitie aan boord hebben en de
arsenalen niet in staat zijn voor voldoende
invulling te zorgen, heeft het „Journal”
aan admiraal Gexmiuet, bevelhebber van het
Middellandsche Zee eskader, inlichtingen ge
vraagd.
De admiraal verklaarde tot zyn leedwezen
League die oefenplicht wenscht, met een
jaarlyksch contingent van 130,000 man, een
oefentyd van drie of vier maanden voor de
recruten en veertiendaagse!)') herhalings
oefeningen gedurende eenige jaren na het
eerste jaar van den diensttijd. En hy meent
dat een legerorganisalie in dezen geest de
legerkosten niet zoo zal doen stygeo, dat
de financieele lasten Engeland van de invoe
ring behoeven „terug te houden.
Uit Londen wordt aan de „Pol. Korr.”
geschreven: De spanning in de buitenlandsche
politiek wordt hier algemeen als een zware(
last gevoeld. Hier bestaat overal bet op
rechte verlangen, elke vredeverstoring ver
meden te zien, ook in de hooge en hoogste
regtferingskringen. Er heerscht hier een
toestand van economische depressie, als er
jaren met voorkwam. Oorlogsverwikkelingen
zouden den druk slechts verzwaren. Een
oorlog tusschen twee groote mogendheden
zou direct tot een economische catastrophe
voeren. Men is ook hier zich bewust van
het feitelijk voorhanden gevaar en geeft zich
rekenschap, dat de zaken niet lang meer zoo
mogen voortduren. Volgens de hier be
staande opvatting is er slechts één weg, aan
de spanning een einde te maken een spoe
dige overeenstemming tusschen Weenen en
Petersburg over de conferentie. Men wenscht
bier wel, dat ook van Turkscbe zijde wat
meer ijver tot behoud var. den vrede werd
getoond. Niet alleen de opheffing van den
boycot is noodig, maar ook een duidelijke
uiteenzetting van hetgeen men eigenlyk
wenscht. De voortdurende onzekerheid die
hieromtrent bestaat, maakt een ingaan door
derden hierop uiterst moeilijk.
Reuter seint uit Berlyn, d.d. 3 Dec.
By de voortgezette besprekingen omtrent
de voorstellen over de ministerieele verant
woordelijkheid, werd het voorstel om den
Rijksdag mede te laten beslissen over een
oorlogsverklaring onaannemelijk verklaard,
met het oog up de mogelijkheid, dat er mis
schien eens een sociaal-democratische meer
derheid kon komen.
Het vrijzinnige lid Naumann leidde de
achterlijkheid van bet Duilsche parlemen
tarisme af uit het ontbreken van een groot-
sche traditie, zooals de volksvertegenwoor
digingen van Frankrijk en Engeland die
bezitten.
De heer Singer, socialist, pleitte voor het
voorstel om aan den Rijksdag medezeggings-
schap te geven by een oorlogsverklaring, ten
waarborge, dat de monarch bet volk niet
eigenmachtig in verwikkelingen kan bren
gen. Hy spoorde verder de vergadering aan
om bare toestemming tot hervorming van de
rijksfinanciën afhankelijk te stellen van
grondwettelyke waarborgen, daar anders de
gebeele aktie weder niets dun een komedie
zou zyn.
De vertegenwoordiger der conservatieven
verklaarde, dat millioenen Duitscbers de her
innering aan den tyd van den ouden Keizer
en Bismarck niet zouden willen ruilen tegen
de traditie van de macht der Engelsche en
Fransche parlementen.
Daarna worden de verschillende voorstel
len in banden gesteld van een commissie
van voorbereiding, welker ledental tot 28 is
uitgebreid.
I politie zond ze naar Rusland. Zy verdedigt
zich met ,le zeggen, dat die Russpn in
I Denemarken gemeenschap hielden met anar
chisten, die de menschen tot allerlei mis-
i dryven aanzetten.
I het bericht niet te kunnen tegenspreken.
Zelf heeft hy herbaaidejyk, en ten laatste
in vry krasse bewoordingen, den minister
op den toestand attent gemaakt, steeds echter
zonder gevolg. Het is een fqit, dut aan
vele afgevaardigden en alle zee-offleieren
bekend is. By de jongste begrooting is de
uzv „A.uwo o.u.8 mcu.nu quaestie ter sprake gekomen en de minister
by de denkbeelden van de National Service f i beeft beloofd supplementaire kredieten te
zullen aanvragen, om in het opleggen van
de noodige voorraden te voorzien.
Sedert de wandaden van eenige Polen en
i Russen is de Deensche politie streng, tegen
hun landgenooten in Denemarken opgetreden.
Eergisteren heeft zy elf Russen als zonder
voldoende middelen van bestaan met een
schip naar Windau in Rusland laten brengen.
Vergeefs trachtten twee socialistische leden
van den Ryksdag het te belettener waren
twee politieke vluchtelingen, Russische sociaal
democraten, by, die m handen der Russische
politie gekomen, stellig naar Siberië gaan.
i De Deensche Byksdagleden wilden do twee
Russen van ’t noodige geld voorzien om naar
een ander land te vertrekken. Neen, de
R