rs, I HET DORPSKIND. I I iar H ij Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. 47ste Jaargang. No. 10812. nastiek en WREN, en Huiicnlandsch Overzichl. I i AO FEUILLETON. I’ as Jz. /EER j LLANW Zaterdag 5 December 1908. I 'ENEN, sterke neten werk.) I i. dubhule fldRcb m kurkbrand. KMAN Zk (Wordt vervolgd.) ar b(j reletom No. 8*. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. n toepassingen \erde Por ris. Zjj geven •s niet kunnen geen imitatie aantal onge- op aanvraag. fi Jb Co. NT, n modellen te IL, Kleiwegsteog. in voor het zoen. fiOWHE COURANT 'i Roman van Gxo bo Hibt wio. Uit het Dnitsch vertaald. it wordt door uggegr. verkr.. isstoorn., ver- enz., vetzucht, i lendenpijnen, nieten van het beden hg was onnitpnttelgk in hamer en wiscblè daardoor, zpnder gnnstigen indrnk, had, geheel uit. Telefoon AD V ERTEN TIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mitld. De ministerraad van Oostenrgk-Hongacije heelt gisteren met algemeene stemmen be sloten het standrecht te Praag al te kon digen. Ooa de Tsjechische Landsmanuminisier s Jenever leap >PPE. „Uw onbedachtzaamheid, mijnheer/ zei ze schouderophalend. „Er zyn twee soorten van menschen, weet u, de eene denkt vóór, de andere denkt na. Ik voeg my onder de eersjte, u schijnt de tweede toegedaan." De prikkelbare Klaussen voelde in deze woorden een opzettelijke stekeligheid, óf zij moest zeker bedoeling hebben met dit ge zegde. „Als men nog geen autoriteit in ervarin gen is, mevrouw Zij haalde nogmaals de blanke schouders op. „Zoo, zoo, ervaringen’ Weet u, mijn heer, wat ervaringen zijn Onaangenaam heden, kommer, zorg en verdriet. Hebt o wel eens gehoord van prettige ervaringen Ik niet, en ik geloof er niet aan ook." Hij werd meer en meer ontstemd en be sluiteloos, doch vond geen voldoend argu ment om zich met fatsoen terug te trekken. „Mijn geleide," zei Ines rondzieede, „is ver dwenen zou ik op een ridderdienst van u mogen rekenen, mijnheer?" „Geheel tot uw dienst, mevrouw." Hij had reeds lang bemerkt, dat deze dame hét voorwerp was van levende bewondering, en zijn positie werd hem pgnljjker, doordat die seboone vrouw blijkbaar een ingevallen luim volgde, met hem tegen zijn zin, aan haar zijde te boeien. „Ziet u daar die dalia’i Daar wil ik De militaire medewerker van de „Times” wijdt nog eens een zeer uitvoerig artikel aan de denkbeelden van lord Roberts en aan de hierop geoefende critiek. Wij zullen hier, na alles wat hierover reeds gezegd is, niet ingaan op de beschouwingen van dezen Engelschman over de mogelijkheid van een inval in Engeland, en over de noodzakelijk heid tegenover een uit duchtig geoefende soldaten bestaand Duitsch expeditieleger een geweldige overmacht te kunnen stellen. Maar vermelding dient wel, meenen we, hetgeen minste over een vredeseffectief van 42,000 man zou kunnen beschikken. Uit de warme hulde, welke heel de linkerzijde hem bracht, bleek ten duidelijkste, dat deze althans een onmiddellyke en afdoende oplossing van de quaestie wenscht. de schrijver zegt naar aanleiding van de opmerkingen, door enkele critici van lord Roberts gemaakt, dat een legermacht als1 door den grijzen, veldmaarschalk geeischt, zooveel millioeneó zou kosten, dat de lasten van het Engelsche volk te zwaar zouden worden en dus de verhooging van Engeland’s militaire kracht, wel eens de verzwakking van Engeland’s maritieme kracht ten gevolge zou kunnen hebben, omdat men dan in de toekomst minder geld voor de vloot beschik baar zou hebben. Uit de beschouwingen hierover gegeven toch blykt, dat de bedoe lingen van de vrienden van lord Roberts althans gericht zijn op de vorming van een volksleger, met een korten oefeningstijd, zooals ook in ons land door velen wordt voorgestaan. De schrijver in de „Times” sluit zich aan gen weinig geschikt zijn tot tekst voor bai rn uziek." „Schaden doen ze ook niet, mijnheer. De lonen der balmuziek vormen de levenswijs heid. Men behoeft hier geen model, maar slechts gezond bloed en sterke zenuwen. Wat hebt n daarop te zeggen, philosoof „Niets I" zei hy levendig. Ik ga tot uw geloof over en ben zoo’n leerzaam volgeling, dat ik alleen qog maar de proef op de som verlang en u om een wals verzqek. Er is nu eenige ruimte." Ines draalde even, zichtbaar verrast door zooveel koenheid. Toen nam ze baar hand uit zyn arm en zei: „Waarom niet; ik dans graag." Snel had hij baar omvat. Thans beangstigde hem de opmerkzaamheid der heele wereld niet meer. In tegendeel, hy voelde er zich door vereerd, bevoorrecht pn ook volkomen toegerechtigd door zyn kunst. Het leven was toch zoo schoon I He- meheh schoon I Den bruischenden vreugde- beker nu maar aan de lippen gezet I Ge- 1 Klaassen genoot het te bedoejen, den pn- dien hij eerst gemaakt strotten i wolbekend HT-UIW. ’»briek»merk). radicale rn van alle, zelL ikige zenuu - ontstaan dn-’r ugdigen leePyd zwakte, Bleek Hoofdpjjn - Maagpijn n vermogen mz. Uit- >gte, Zaltbomn el tterdam. go- ('zn. Rotter (ain De verklaring, gisteren door den minister president Schollaert afgelegd, en zoo onge duldig door heel het Belgische volk ver wacht, heeft niet gebracht wat lot een op lossing van het dringende legervraagstuk kan leideneen krachtig, flink ingrijpen. Integendeel, de bestaande toestand wordt gehandhaafdeen motie-Snoy zal aangeno men worden, een commissie zal de zaak ter onderzoek in handen nemen, het heele ministerie blyft rustigjes aan en men schippert verder. De rede van den jongen liberalen leider Hymans, die in scherpe bewoordingen de laksche en aarzelende houding van het kabi net, te meer af te keuren in deze dagen van Europeesche wrijving, laakte, maakte diepen indruk op de Kamer. Hij eisebte van de regeering, dat ze het parlement een wetsont werp zou voorleggen, waardoor het land ten heenhet betreft een proef." Hy bood haar zwijgend den arm, in welke zij haar vingers legde, maar in *t zelfde moment kwam baar eigenlijke bedoeling aan ’t licht. De heer von Lettow had met veel geduld en moeite zich eindelijk baan gebroken door de golvende menigte en naderde de markiezin. Zij wierp hem echter uit de verte een spottenden groet toe: „te laat!" nam haar sleep op en verwijderde zich met Klaussen. Hans voelde, dat allen, die door zyn dame vluchtig gegroet werden, hem benijdden om de plaats aan haar zijde, maar de gedachte, alleen voor middel, voor noodhulp gebruikt te worden, verstikte iedere opwelling van zyn anders licht opgewekte ijdelheid. „Waar denkt u aan?" vroeg Ines onver wacht. „Aan het wezen der vreugde?" antwoord de hy ras. Niet kwaad. Als u dan met die beschou wing gereed zyt, is de vreugde met u mis schien ook klaar en kunt ge uw aandacht wijden aan het wezen des geluks," zei zy, terwijl ze hem lachend aankeek. Hij ergerde zich over zich zelf. Wie was die dame, die hem tot doel barer spotternijen koos en waarom liet hjj zich dien overmoed welgevallen „Ik vrees," zei bij, „dat myn overdenkin- 36) Met een punt van haar waaier wees zij op haar sleep, waarop Klaussen by ongeluk zijn voet gezet had. „Ik verzoek duizendmaal vergeving Zijn verlegenheid was even zoowel zicht baar als zyn verrassing en bewondering. Ines de Beauremont glimlachte en zei: „Eenmaal is genoeg." Haar donkere oogen richtten zich enkele seconden op ’t gelaat van den schilder. *t Was duidelijk dat ze nadacht, doch een flauwe herinnering niet dadelijk wist te plaatsen. .Vergis ik tnjj, of Hij boog. „Hans Klaussen." „Hans Klaussenherhaalde zij zacht, met een minachtend gebaar, en daarna„Ah I Hans Klaussen, juist. Dat ik daar niet dade lijk aan dacht! Zoo ziet u, dat het toeval niet alles beschikt." „Mijn onbeschaamdheid, mevrouw Het Zwitsersche staats-alcobolmonopolie heeft in de 20 jaren, die het beslaat, 206,204,739 frs. aan inkomsten en 86,106,983 frs. aan uitgaven voor alcoholische dranken te boeken gehad. Het totaal van de winst, met inbegrip van vier maanden van het jaar 1887, beliep 124.7 miilioen frs., waarvan 117.5 millioen onder de kantops verdeeld zyn. Er zyn 78 ambtenaren en arbeiders by het alcoholbeheer werkzaam. Reuter seint uil Brussel, d.d. 3 Dec. De Kamer ging voort met de behandeling van de militaire quaestie. De beer Lorand, radicaal, verweet de regeering, dat zy slechts aan verkiezingspolitiek doet, zonder te letten op de hoofdbelangen van het land. Spreker vroeg meer in het bijzonder, of de regeering van buitenlandsche zjjde een-wenk gekregen had omtrent de noodzakelijkheid van verbetering der weermacht, zooals dit met Nederland het geval is geweest en hij eindigde zyn rede met een betoog ten gunste van verkorting van den diensttijd. De heer Beernaert achtte het stelsel van vrijwilligers noodzakelyk voor de kadervor ming in het leger hy betreurde echter, dat het aantal vrijwilligers onvoldoende is, ter wijl hy aan deze mededeeling toevoegde, dat hy sinds vele jaren een overtuigd voor stander van den persoonlijken dienstplicht is geweest. „Ik dacht reeds in 1887”, zoo zeide hij, „dat de persoonlijke dienstplicht ten laatste noodzakelyk zou blyken en ik geloof, dat wy thans zoo ver zyn gekomen. Ik ben bereid myn stem daarvoor «uit te brengen”. De heer Beernaert zal morgen zijn rede vervolgen. Voordat de beer Beernaert aan het woord was gekomen, haduen de heeren Janson en Neujean een motie ingediend, in hoofd zaak neerkomende op bet volgende: „De Kamer, overtuigd, dat de indiening van een wetsvoorstel, berustende op de beginselen, door den minister van oorlog aangegeven, zal leiden tot een oplossing, door welke de onafhankelijkheid van het land gewaarborgd zal worden, gaat over tot de orde van den den dag”. Naar aanleiding van een artikel in het Toulonsche blad „Petit Var” waarin een noodkreet wordt geuit pver het feit, dat de oorlogsschepen slechts voor een stryJ van drie uur ammunitie aan boord hebben en de arsenalen niet in staat zijn voor voldoende invulling te zorgen, heeft het „Journal” aan admiraal Gexmiuet, bevelhebber van het Middellandsche Zee eskader, inlichtingen ge vraagd. De admiraal verklaarde tot zyn leedwezen League die oefenplicht wenscht, met een jaarlyksch contingent van 130,000 man, een oefentyd van drie of vier maanden voor de recruten en veertiendaagse!)') herhalings oefeningen gedurende eenige jaren na het eerste jaar van den diensttijd. En hy meent dat een legerorganisalie in dezen geest de legerkosten niet zoo zal doen stygeo, dat de financieele lasten Engeland van de invoe ring behoeven „terug te houden. Uit Londen wordt aan de „Pol. Korr.” geschreven: De spanning in de buitenlandsche politiek wordt hier algemeen als een zware( last gevoeld. Hier bestaat overal bet op rechte verlangen, elke vredeverstoring ver meden te zien, ook in de hooge en hoogste regtferingskringen. Er heerscht hier een toestand van economische depressie, als er jaren met voorkwam. Oorlogsverwikkelingen zouden den druk slechts verzwaren. Een oorlog tusschen twee groote mogendheden zou direct tot een economische catastrophe voeren. Men is ook hier zich bewust van het feitelijk voorhanden gevaar en geeft zich rekenschap, dat de zaken niet lang meer zoo mogen voortduren. Volgens de hier be staande opvatting is er slechts één weg, aan de spanning een einde te maken een spoe dige overeenstemming tusschen Weenen en Petersburg over de conferentie. Men wenscht bier wel, dat ook van Turkscbe zijde wat meer ijver tot behoud var. den vrede werd getoond. Niet alleen de opheffing van den boycot is noodig, maar ook een duidelijke uiteenzetting van hetgeen men eigenlyk wenscht. De voortdurende onzekerheid die hieromtrent bestaat, maakt een ingaan door derden hierop uiterst moeilijk. Reuter seint uit Berlyn, d.d. 3 Dec. By de voortgezette besprekingen omtrent de voorstellen over de ministerieele verant woordelijkheid, werd het voorstel om den Rijksdag mede te laten beslissen over een oorlogsverklaring onaannemelijk verklaard, met het oog up de mogelijkheid, dat er mis schien eens een sociaal-democratische meer derheid kon komen. Het vrijzinnige lid Naumann leidde de achterlijkheid van bet Duilsche parlemen tarisme af uit het ontbreken van een groot- sche traditie, zooals de volksvertegenwoor digingen van Frankrijk en Engeland die bezitten. De heer Singer, socialist, pleitte voor het voorstel om aan den Rijksdag medezeggings- schap te geven by een oorlogsverklaring, ten waarborge, dat de monarch bet volk niet eigenmachtig in verwikkelingen kan bren gen. Hy spoorde verder de vergadering aan om bare toestemming tot hervorming van de rijksfinanciën afhankelijk te stellen van grondwettelyke waarborgen, daar anders de gebeele aktie weder niets dun een komedie zou zyn. De vertegenwoordiger der conservatieven verklaarde, dat millioenen Duitscbers de her innering aan den tyd van den ouden Keizer en Bismarck niet zouden willen ruilen tegen de traditie van de macht der Engelsche en Fransche parlementen. Daarna worden de verschillende voorstel len in banden gesteld van een commissie van voorbereiding, welker ledental tot 28 is uitgebreid. I politie zond ze naar Rusland. Zy verdedigt zich met ,le zeggen, dat die Russpn in I Denemarken gemeenschap hielden met anar chisten, die de menschen tot allerlei mis- i dryven aanzetten. I het bericht niet te kunnen tegenspreken. Zelf heeft hy herbaaidejyk, en ten laatste in vry krasse bewoordingen, den minister op den toestand attent gemaakt, steeds echter zonder gevolg. Het is een fqit, dut aan vele afgevaardigden en alle zee-offleieren bekend is. By de jongste begrooting is de uzv „A.uwo o.u.8 mcu.nu quaestie ter sprake gekomen en de minister by de denkbeelden van de National Service f i beeft beloofd supplementaire kredieten te zullen aanvragen, om in het opleggen van de noodige voorraden te voorzien. Sedert de wandaden van eenige Polen en i Russen is de Deensche politie streng, tegen hun landgenooten in Denemarken opgetreden. Eergisteren heeft zy elf Russen als zonder voldoende middelen van bestaan met een schip naar Windau in Rusland laten brengen. Vergeefs trachtten twee socialistische leden van den Ryksdag het te belettener waren twee politieke vluchtelingen, Russische sociaal democraten, by, die m handen der Russische politie gekomen, stellig naar Siberië gaan. i De Deensche Byksdagleden wilden do twee Russen van ’t noodige geld voorzien om naar een ander land te vertrekken. Neen, de R

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1908 | | pagina 1