van
HET DORPSKIND.
1.70.
Dinsdag 5 Januari 1909. 47stë JrtttrgttlH*.
Atettws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 10835.
Bnitenlandsch. Overzicht.
FEUILLETON.
Vrijdag was bet de dag, waarop voor de
IT
feletom No, SV.
De Uitgave dezer Courant geichiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, tranco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
Botdan van Bsoao Hut»io.
Uit het Doitech vertaald.
(.iniNHE (I)IIUM.
In een dennenboseb, ten oosten der sUd,
zou de vyandelyke ontmoeting met zyn voor-
maligen vriend plaats hebben.
Olaf was het eerst aanwezig. Hjj was
ontevreden op zich zelf en had spijt, dat lijj
op die „comëdie* ingegaan was, zich vpor
bliksemafleider te laten gebruiken. Hij had,
dacht hy, tpisschien beter gedaan den opge
wonden schilder zijn vpist te laten voelen,
maar het woord .lafaard- kon hij niet ver
kroppen. Dat stak hem als een giftige pijl
in ’t eerlijk hart. (J
Toen by zyn tegenpartij zag naderen, bad
by moeite zjjn verachting niet te late* blij
ken en antwoordde, op een vormelijk ver
zoek tot verzoening door de secondanten,;
„Laat ons maar gauw een pind aan de zaak
maken. Die beer daar zal wel hagst bobben/
Klaqssen bad deze woorden niet goed
verstaan maar wel de Meekers er van
begrepen en een vuurrood overtoog zjjn
gelaat.e T wep schoten knalden gfllyk, lw^e
blauwe rookwoljceg «ftgen op. Kfoussen «fond
ongedeerd, met trotsch opgeheven hoofd.
(Wordt vervolgd.)
57)
Den liefhebbenden echtgenoot niet meer,
m de vriend die in trouwe dankbaarheid,
uit de verte voor jou en je kind zal zor
gen, kan ik je blijven. Liefde is maar een
vluchtige droom. Vriendschap en dankbaar
heid weven een hechter band, en diq zullen
tusschen ons blijven bestaan, dat zweer
Zij wist wat zyn hart van haar trok en
met een bitterheid, die haar vreemd was,
zei ze, terwijl ze de armeh moedeloos liet
zakken:
wIk wil me je niet ojidringen, noch de
oorzaak zjju van je ondergang, dus doe wat
je Wilt en zoek je geluk waar je het denkt
te vinden. Ik heb geen kracht meer om te
weerstreven en de kleine zou ook zoo spre
ken, «Ir hQ ken en begreep wat je ons aan
doen wilt/
.De kleine bljjft bjj je, en de verzorging
De aardbeving in Italië.
Rome, 2 Januari. (Part.) pe douane^-
amble Sebastiani heeft een verbaal gedaan
omtrent zijn lotgevallen In Redglo. Hjj sjlpp
op de eerste verdieping der douanekazerpe
en viel door den schok uit bedh(f sprong
een raam uit; de kazerne stortte daarna in.
Op straat zag hy zich omringd door eenige
gillende, ongekleede mehschen. die heftige
gebaren maakten. Op hetzelfde oogenblik
1 kwam de geweldige vloedgblf opzetten allen
vluchtteneenigèn werden door het water
bereikt en meegesleurd, anderen Blqagdep
er in een hoop puip te bereiken en zich dapr
1 bovenop in veiligheid te stellen tot zoneo()-
gang. In den omtrek stortten met donderend
geraas allerlei buizen inm^nscben gilden
en een ondrageljjke stofwolk bleej achter.
1 De zee loeide daartusschen heftig door.
1 Toen het dag werd ging njf op vêrkcp-
ning uit; hy ontmoette kameraden, die hun
1 kolonel Róco zochten. Hqt Iqopen viel*
1 moeieljjk en ook ging het bezwaarlik il/?h
te oriönteeren. Geen weg, geen huizen waren
herkenbaar. Op den gis lelden zü'(jé sfratép,
tot zjj eindelyk bet huis gevonden hadden.
Alleen de muren stonden nog overeind, een
i holle koker grijnsde ben tegen. Allé vloeren
wsr^n ingèzakt, maar op de bovenste ver
dieping waren, wonder boven wonder dé
balken van den vloer blijven bangfen. tfaar
1 ontdekten zjj’ de g'èslaltén der dóchters v/tn
Roco. Twee vluggb douaniers klauterden
tegen de moyr op en bereiklep .dp meisjes.
Zyn ipnerlyke strijd was hevig gqweest,
maar nu was Jjrvoórbjl. Hy zag'geen anderen
weg voor ziek'.
‘VtM t'-Miu»-' wnjt» '<w
De keizer-mauoeuvres in Japan werden
in bet afgeloopen jaar van 11 Ipt en met
18 November in de districten Osaka, Kyoto
en Nara gehodden. In het geheel hamen
40000 man daaraan deel on wel 4 division,
waaraac nog 3 regimenten artillerie, tqitnVl-
leuse-, telegraaf- en luchtscheepvaartaldee-
lingen waren toegevoegd. 4
De 4e en 11e divjsje maakten on,der bet
bevel van graaf Mogi deel uit van het
Zuiderleger, terwyl het leger der NoordpartÜ
was samengesteld uit de 9e en 16e divisie,
onder bevel van prins Fuahjmi.
Het manoenvre-terrein was opzettelijk zóó
gekozen, dat slechts weinig terreinhjnder-
nissen voorkwamen. Hoofddoel was de par
king der nieuwe afdqelingen na te gaan.
De manoeuvres, waarbjj bet zuiderleger
tot den terugtocht werd gedwongen, werdeq
besloten door eene keizer parade te Nara,
vanwaar de Keizer zich naar Kobe begaf
voor de vloot-revue aldaar-
De manoeuvres werden bügewoond door
de militaire attaché’s van 10 vreemde staten.
eerste maal de uitbetaling zou plaats hebben
van de ouderdomspensioenen volgens de wet
op de ouderdomsuitkeeringen van minister
Asquith. Onze lezer» zullen zich herinneren,
dat by deze wet allen die 70 jaar oud zyn
en een inkomen hebben van minder dan 10
shillings per week, een pensioen uit de
schatkist zullen verkrijgen van ten hoogste
5 shillings (het bedrag wisselt naar gelang
van het eigen inkomen). Zooals we reeds
mededeelden, bedraagt op het oogenblik
in verschillende twijfelachtige gevalle» moet
nog een beslissing vallen bet aantal
pensioengerechtigden in het Vereenigd Ko
ninkrijk reeds meer dan 50 ),000.
De Londenscbe avondbladen geven tal
van bijzonderheden over dezen eersten be
taaldag.
Men had te Londen verwacht, dat reeds
dadelyk in den vroegen morgen
van pensioengerechtigder
dan 32,000 zich zoude
r/die verwachting kwam
Er hewschte gistermorgen een
o Maagd
In talrijke Nieuwjaars-'artikelen van de
pers wordt het goede en kwade, dat het
afgeloopen jaar voor Duitschland gebracht
heeft, tegen elkaar afgewogen, zonder dat
veel nieuws te berde wordt gebracht.
Aan eeu beschodwing van de „Müncbener
Neueste Nacbrichten,” die vry goed weer
geeft wat de grondtoon van de algemeene
stemming in Duitschland is, halen wy dit
brokje aan
Bismarck is de laatste grootste leider
geweest, die een goedgnnstig lot aan het
Duitsche volk beeft loebedeeld. Er zyn nog
geeft twintig jaren verloopen, sedert hjj is
afgetreden. Wy hebben ons in dien korten
tyd reeds éven ver van hem verwijderd, als
Duitschland honderd jaar geleden zich van
Frederik den Groote verwijderd had. De
erfenis van beiden is slecht bewaard. „Naar
liefde dingen wy niet meer,” verkondigde
Bismarck trots. „Hoe dikwijls hebben wy
het na dien tyd toch gedaanNiet alleen
zij die geroepen waren, onze staatkunde te
leiden, maar bet heele volk. Wy zyn van
dezen grondslag in het inwendige leven der
volken en het verkeer met vreemde mogend
heden afgeweken en hebben daarmee de
acbtipg der volken zoo goed als de achting
voor ons zelven verspeeld. Het moet onze
voornaamste taak zyn, bet recht op den
eerbied voor ons zelven te verwerven. De
rest volgt daaruit van zelf.”
reeds in vertrouwen gesproken bad, een be
kende en vereerder van den kunstenaar, was
in ’t minst niet verrast toen déze hem over
de ontbinding van zjjn huwelijk sprak en de
redénen daarvoor uiteenzette, en twijfelde
niet of de scheiding zou gemakkélyk plaats
hebben.
Hy behoorde ook tot de velen, die de
eerste liefdegril van den genialen schilder,
den mén met zyn vurig temperament, als
een onbegrijpelijke dwaasheid beschouwd
hadden en dachten dat dit huwelyk geen
stand zou houden. Dat voor scherpe oogën.
op den achtergrond van Klaussen’s bewe
ringen, de gestalte der markiezin de Beau-
remont zichtbaar was, deed aan zjjn be
weegreden geen afbreuk Integendeel, dit
uitzicht scheen hét meerendeel zjjner ken
nissen en begunstigers zoo gewensebt toe,
dat zy er hem van harte mee feliciteerden.
Klaussen had zjjn voorloopige maatregelen
genomen, toen hy na een korten, onrustigen
nacht, bjj het krieken van den dag, waarop
hem of zjjn vriend het leven misschien zou
laten, voor de laaihte maal voor Greta’s
slaapkamer stond.
Onwillekeurig kwam de gedachte by hem
op, boe h|j eertjjds zjjn blond vrouwtje in
juichenden overmoed hi?r binnen gedragen
bad. Heden ging hy geruiscbloos heen, voor
altjjd1 en zjjn kind liet hy vaderloos achter.
Het is by nader onderzoek gebleken, zoo
wordt uit Weenen gemeld, dat de schoten,
aan de Servische grens gelost, alleen gericht
kunnen geweest zyn op de Oostenrjjksche
patrouille, die langs den Bosnischen Drina-
oever marcheerde. De gendarmes beant
woordden het vuur; twee Servische boeren
werden gewond en door hunne makkers
medegevoerd. De Oostenrjjksche regeeriug
heeft het Servische protest afgewezen, daar
in de grensdistricten de bendenstryd wordt
gepredikt, overal benden met geweren ge
wapend optreden, en bovendien aan den
Servischen oever het eerst geschoten werd.
Dit geval is trouwens het derde binnen
enkele weken eerst werd een patrouille van
dragonders aangeschoten, die by de Drina
onvoorzichtiglyk dé weinig duidelijk aangó-
geven grens overschreed. Denzelfden dag
werd by Celebece een Oostenryksche pa
trouille, die op Herzegowiniscb gebied was,
door Serviërs met geweerschoten begroet.
De Servisch* regeering heeft nu den ge
zant te Weenen last gegeven te protebteeren
tegen de opeenhooping van Oostenrjjksche
troepen aan de Servische grens.
Reuter seint uit Petersburg, d.d. 2 Jan.
Bjj het begin der zitting stelde de leider
der kadetten Miljoekof de volgende motie
voor
„De Doema, haar afkeuring uitsprekende
over de dagelijks talrjjker wordende dood
vonnissen qn het ongehoorde aantal executies,
welke bet moreele gevoel van bet volk af
stompen en de eer van Rusland als be
schaafde staat afbreuk doen, gaat over tot
de orde van den dag.”
Dit voorstel werd door het centrum en
de rechtsche party ontvangen met kreten
„Werpt hem er nit", by de linkerzijde echter
verwierf Miljoekof stormachtige toejuichingen.
De Doema verwierp het voorstel, tegen
den wil der progressisten, kadetten, arbei
derspartij en sociaal-democraten.
Hierop las de voorzitter een keizerlijke
oekase voor, waarbij de zitting wegens het
Kerstfeest tot 3 Februari wordt verdaagd.
Telefoon Mo.
ADV ER TE N TIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden bergkom!
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
i een stroom
pensioengerechtigden te Londen al
leen zjjn er meer A
aanmelden. Maar
niet uit.
dikke mist en zoo^aagden de oudjes eerst
i geleidelijk op Alleen aan enkele kantoren
stonden reeds des morgens te zes uur een
aantal gepensionneerdeu te wachten, zeer
teleurgesteld, toen zy vernamen, dat de uit
betaling niet vóór acht uur zou beginnen.
Roerend was het dikwjjls het geluk en de
dankbaarheid te zien van de ouden, die nu
redding hadden gevonden uit armoede en
ellende.
Het leven was me niets meer waard,
zeide een van de grijsaards tot een verslag
gever. Maar nu I En welgemoed stapte
I hy naar het loket om zyn pensioenboekje
aan den ambtenaar te overhandigen. Zoo-
j als gezegd, de administratie is zeer een-
i voudig geregeld en formaliteiten zyn niet
meer noodig.
Zjjt gjj William Smith f>
Die ben ik.
Woont gé Mansford-Street 160
Ja!
Is dit uw bandteekening
Ja!
Een blik in bet boekje, ter controleeriog
of de quitantio was geteekend, een druk
met den stempel op de quitantie, een greep
in de geldlade en William Smith kon zjjn
vjjf shillings in ontvangst nemen. Aan het
postkantoor van Bethnal Green knielde een
oud vrouwtje, nadat zy haar pensioen ont
vangen bad, neerIk dank u, God, dat ik
dezen dag heb mogen beleven,” bad zjj. Tot
een vriendeljjk politieagent haar naderde
en deed opstaan „Kom moedertje, sta op,
je laat de anderen wachten”. Het arme
moedertje had na den dood van haren man
van hem en jou reken ik me tot den hei-
ligsten plicht.*
Zjj werd vuurrood en haar boezem hygde
onstuimig.
„Vergeef me,“ vervolgde bjj met onvaste
stem. „Vergeef me, dat ik je dat verdriet
aandoe. Ik heb ai zoolang smarteljjk gele
den. Ik wil geen schurk zjjn, die je uit
lafheid of onverschilligheid verlaat. Ik wil
het onhoudbare eerljjk bekennen. Als je
weet, dat mjjn hart zich meer aangetrokkén
gevoelt tot een ander dan jou, bedenk dan,
dat dit bewustzjjn jou niet meer smarten
kan, dan bet mjj gedaan beeft. Laat ik je
danken -
Met nitgestrekte armen weerde zjj hem
af om nader te treden, met door ternggé-
drongen tranen brandende oogen zag zjj hem
aan en met gebroken stem zei ze:
„Ga! Spaar mjj dien hoon. Je dank
baarheid ondervind ik nu. Het moge je goed
gaan, maar gaIk moet trachten mjjn ge
zondheid te houden voor ons kind.*
„O, mjjn hoofd! Ga! Ik wil, als jé het
verUngt, den lengen uitsproken, dat ik een
afkeer van je heb. Meer kan ik niet doen
en God moge het mjj vergeven!*
Hjj sidderde en gevoelde zich onuitspre
kelijk ellendig. Op dit oogenblik wenschte
bjj zich Olaf’s kogel leidden door ’t hart.
De rechtsgeleerde, net wien Klaussen
eeu armoedig leven geleid, ondersteund slechts
door haa< even arme buren.
ElderdZ vervoegde zich een grootvader met
zyn klemzoon aan het postkantoor. Met
bevende! hand streek de oude man de vyf
shillingslop. „Zeg nu niet, grootvader, dat
Sinterklas u vergeten heeft”, zeide de
knaap. „Neen, neen, Jack, bjj heeft me ge
lukkig gemaakt", was het antwoord.
Aan yermakelyke tooneeltjes ontbrak het
natuurlijk ook niet. Zoo werd aan de post
kantoren in het East*End door de ambte
naren opgemerkt, hoe de weduwen voorna
melijk zich door vrienden en bekenden lieten
vergezellen om hun schat toch maar veilig
thuis te brengen. Aan een der postkantoren
verse men zelfs een oud moedertje, die zich
door niet minder dan zes familieleden en
vrienden als getuigen deed vergezellen. Een
paar honderd pensioengerechtigden te New
port, aan wie een Nituwjaarsmaal werd
aangeboden, zonden een gemeenschappelijk
telegram aan minister Asquith, dezen toe-
wenschende „een gelukkig Nieuwjaar, dat
voor ons^zoo goed is begonnen”.
En zoo vertellen de Eugelsche bladen nog
meer bijzonderheden, welke toonen hoeveel
vreugde en geluk de Nieuwjaarsdag van 1909
bracht in het gemoed van duizende.i ouden
van dagen, die tol dusver, onbekwaam om
meer te arbeiden, aan gebrek en ellende
waren blootgesteld.
