i
.Uk te letten
celling
lEiTEB.
HET DORPSKIND.
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 10839.
Buitenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
lag
aiiniarl,
mie
en."*!
EG EN”.
)P ufo IJS?
NACHT,
t1/» uur
spiritland,
lisbergen.
Z1TA?
lapara?
ZONEN,
i.
Zaterdag 9 Januari 1909.
van
uur des mi<ld.
O, begeleiders
weten wat
,cn ik weet
s»
meer
'orden herek. nd
Celetoi ii No. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENlfcA.
nrichting in dit
s wereld.
programma's
uitvoering ver-
!AAL
ROPA.
idie Volksleven,
bij den Micado.
de wolken
•eschouwer in
OTr.ng van ge-
velende
IL,
IT Lx.
nute M» g»
voor Heorca
schoenwerk
Miler 4 Ce
b«n lette gote
«alerter im.
.ET.
SOUVENIRS
mg, Kinderen
'öf/ramma.
(illl IIM HE HII KI\T
14 SCO.
NSB ERE EN.
i Rang f 0.75,
0.35 (tot een
>e reductie.
n wurden van
ren van 10-4
Roman van Ge o r a Hartwig.
Uit het Duitseh vertaald.
wachten in angst en beven. Nu is dat anders
geworden. Dringt de mare van bet besluit
des presidenten in de cellen door, dan voelen
alle ter dood veroordeelden de valbgl boven
hun hoofd dreigen. Het zou een onnoodige
marteling zjjn, de veroordeelden lang in de
onzekerheid te laten, of het doodvonnis al
of niet zal worden voltrokken.
TelefoM 8».
AD VEKTEN'n EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel i
10 Centen. Groote letteis w<
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot I
Ik was zou dikwijls bedroefd, zoo in mjj
zelf gekeerd, dat ik wei eens denk niet ge
noeg voor hem gedaan te hebben, inaar wie
in mjjn hart kon k(jkên,* zou
daarin omging/
„Ik weet het", viel bjj in, „en wuei
ook, dat geen trouwer, liefdevnller moeder
op aarde een kind verlorenjheeft dan u.“
Beiden zwegen even. .Mag ik zoo vrjj zjjn
te gaan zitten?* vroeg Olaf. „Men beeft mjj
zoolang kamerlucht hten inademen, dat (hel
loopen in de buitenlucht mg wat vermoeid
heeft,*
Greta zag hem met meer aandacht aan
en schrok van zgn mager, bleek gelaat. Ah»
Klaussens kogel haar ook nog van dezen
steun beroofd had dacht ze en greep bevend
de stoelleuning.
„Het is ook wel zelfzuchtig van me, u hier
te laten komen, maar als u wist boe ik ge*
leden en geworsteld beb I*
Olaf knikte. De scène in ’t atelier stond
hem nog helder voor den geest. Evenzoo
die in zgn kamer bg de fabriek, waar zgn
laatst gevoel van medelgden met Klaussen
veranderd was in verachting.
„Hebt u reden tot tevredenheid met de
materieele schikkingen van uw gewezen echt
genoot P“ vroeg hg belangstellend.
Hg dacht aan de millioenen der markiezin
de Beauremont, en den levendigen wenscb
kwam bjj hem op, de onwetende vrouw voor
het gebruik van dat geld te bewaren.
(Wordt vervolgd.)
Berichten uit Lissabon melden, dat ko-
ning Manuel zeer sukkelt met zgn gezond
heid, welke zgn omgeving Igroote ongerust
heid inboezemt. De doktoren dringen aan
op een langdurig verblijf i’ Zwitserland,
daar zjj anders niet voor zgn leven instaan.
Zgn longen schgnen ernstig te zgn aange
daan.
'00 jaren.
»g*
il Illusionist.
it Vlsinnieuseb
RAADSEL.
JLSON.
htraadxel.
'ooverprobleem,
ige Reqiïisiten,
iting.
anvaug 8 uur.
iTSEN:
mg f 1.— voor
ng f .0.75 voor
worden afgeie
pakjes van vy?
a een Ned. one
»n Nommer er.
n nevenstaand
Wet gedepc-
Zóó groot was de lichamel(,ke en geeste
lijke inspanning van Greta geweest, dat ze,
uit een diepe onmacht verrijzend en na een
toestand van beangstigende onverschilligheid,
in een zeer vasten slaap viel. De natuur
was weldadig genoeg baar deze gunst te
bewgzen. Zg sliep een slaap zonder schrik
wekkende droomen, rustig en vast. Zg be
speurde er niets van, dat Katarina haar
kindje zgn verjaarkleedje aantrok, een bloe
menkrans om ’t koude hoofdje en daarna
het Ijjkje in ’t kistje droeg. Ook daarvan
zag ze niets, dat Harmsen het kistje de trap
af liet dragen, in zgn rgtnig plaatsen, en
wegbracht naar buiten, naar bet kerkhof,
waar een hoopje Versch gedolven aarde de
plaats aanwees, waar Klaussen’s en Greta’s
kind zgn laatste rustplaats zon vinden.
Reeds vlogen de vogels over de bloemen
op den kleinen grafheuvel, toen Greta voor
't eerst met nieuwe levenskracht haar oogen
opsloeg. Haar eerste blik was op bet bedje
van baar kind. Het was ledig.
Nu kreeg zjj haar volle bewustzgn 'weer
terug en een weldadige tranenvloed verdreef
de bitterheid barer ziel.
Haar vroom gemoed' beurde haar opzjj
vertwijfelde niet meer, zjj treurde, zg voelde
haar hart bloeden, maar niet breken.
Toen zjj in baar rouwkleed voor ’t venster
stond, waar zjj nog kort geleden haar jui-
De Franscbe ministerraad heeft besloten
terstond na het weder bgeenkomen van b^t
parlement, een wetsontwerp in Ie dienen,
strekkende tut het verleenen van amnestie
aan du personen, die 11 Januari voor het
hof van assises te Versaillo» moeien terecht
staan w>*geiis deelneming aan de troebelen
te Draveil Vigneux.
De ministerraad heeft hierbjj rekening ge
houden met het feit, dat er een vergissing
heeft plaats gehad bg de spoedstemmiiig
over het amnestie voorstel van den afge
vaardigde Argeliès; levens zjjn de ministers
van ineeiiing, dm, na den uitslag van de
jongste verkiezingen voor den Senaat, men
de amnestie kan voorstellen ais maatregel
lot bevredigen.
Minister Briand heeft den vertegenwoor
diger van de verdedigurs van beklaagden
ontvangen en] met hen overleg gepleegd over
de te volgen procedure, in verband met de
onmiddelljike invrijheidstelling der beschul
digden. Maandag zal de zaak uilgesteld
worden, in afwachting van het amnestie*
besluil.
61)
Een nevel kwam voor baar oogen, de ka
mer draaide met baar rond en onmachtig
▼iel ze neer.
Als in een droom zag ze nog even Olaf
Harmsen over baar been buigen, maar was
toen geheel bewusteloos.
Hoe sterk Olaf’s dokter hem afgeraden
bad, uit te gaan, bad deze toch zgn plicht
booger geschat dan het gevaar en was ge
komen waar men hem noodig bad.
Met een gevoel van afkeer en verachting
voor den man, die wellicht in ditzelfde uur,
in een roes van zingenot, in de armen van
een andere vrouw lag, beurde hg de arme
verlatene op, niet voelend dat een paar dikke
tranen hem ontvieleh.
„Arme kleine Bambino!* Toen hg de
woning verliet sloeg het middernachtuur.
Hansje’s verjaardag was aangebroken!
De berichtgever vaïi het „Journal” te
Tanger seint, dat NJoulay Hafid last heeft
gegeven alles in [gereedheid te brengen om
tegen||10 Januari te vertrekken naar Meqai-
nez. Hier zal de sultan een paar dagen ver
toeven] |om vervolgens naar Rabat te gaan,
waar bjj den Franschen gezant Regnault
zal ontmoeten. Daarna gaat bg naar Mar-
rakesch Bjj het Fransfthe consulaat is men
van oordeel, dat Moulay Hafid, als hg bjj„
dit plan bljjft, een groote incorrectheid zal
begaan, daar bjj met den Franschen gezant
onvereen was gekomen, dezen te Fez te
ontvangen. Men verzekert dat dr. Vasel,
de Duitscbe consul, die dit onderhoud wil
verschuiven, Moulay Hafid aanzei om on-
middelijjk te vertrekken.
De Antwerpsche Matin beeft over de ramp
van Zuid-Italiè geschreven. In verband met
de vele millioenen, die noudig zouden zyu
om de stoffelgke schade te herstellen, stelt
de Malin de vraag, waar al dat geld van
daan zou kunnen kómen. En als antwoord
geeft het blad een Igstje van de oorloge-
uitgaven van 12 Europeesche mogendheden.
Die 12 geven jaarlgks 7% milliard frank
voor oorlogsdoeleinden uit. Laat die staten,
zegt de Malin, nu ecus een janr de helft
van hun ooi logsbudget bestemmen voor de
ramp in Italië, dan zouden de stoffelgke ge
volgen van het onheil kunnen worden weg
genomen. Geld, dat anders verbrast zou wor
den voor onvruchtbare doeleinden, zou nuilig
worden besteed.
Het katholieke Handelsblad van Antwerpen
is met du artikel in een liberaal Belgisch
blad zeer ingenoinen. Volkomen juist gerede
neerd, meent hel Handelsblad van Antwerpen.
Wjj nemen een stuk over van hel artikel,
dat het Handelsblad over oorlugsuilgaven
en over de opvattingen van de Malin ten
beste geeft. Het artikel van bel Handelsblad
is leerzaam voor de kennis van de opvat
ting van de Belgische katholieken en be
paaldelijk van hel ouderwetscbe deel der
Belgische katholieken over de landsver
dediging
„En met een boa onderenawaardigen moed
wgst de schrijver op de volslagen nutteloozu
geldverbrassingen die jaarlgks door bel mili
tarisme worden uitgelokt
„23 millioen per jaar aan saluutschoten
van allen aard op de Eygelsche vloot65
millioen voor de groote manoeuvres in
Frankrjjk100 millioen voor sleet aan het
materiaal op de Engelsche vlout96 mil
lioen voor du krijgsbewegingen in Duitsch-
land, enz.
„Zie eens wat men zou kunnen doen voor
hel helpen der ongelukkigen als men voor
een jaar dat nutteloos soldaatjesspel eens
wilde”staken
„Bravo, driemaal bravo’ En zie eens wat
men nog meer zou kunnen doen, ah we nu
eens allen het verstand kregen in du pers,
geen woord meer te scbrgvun ten voordooie
van het militarisme
„Wanneer we maar eens den moed had
den, wg, kleine Stalen, bet voorbeeld te
geven en onze legeruiigaven en onze leger-
aterkte te verminde/en in zulke mate ah het
gezond verstand bet van landen ah België
zou vergen!
chend Hansje op den arm had gehad, en het
bladergefluister haar herinnering verleven
digde. voelde de eenzame vrouw haar moe
dersmart diep, zeer diep in baar binnenste,
verborgen voor alle menscbenoogen. Een
heiligdom, dat haar alleen behoordetot het
welk zjj zich in alle latere levensomstandig
heden, ten allen tjjde kon wenden.
Katarina leidde Olaf Harmsen binnen.
Onverwicht stond hg voor Greta en zjjn
goedhartige, deelnemende blik sprak duide
lijker dan woorden. Hg had ze trouwens
op ’t oogenblik niet kunnen vinden.
Met door tranen verstikte stem stamelde
zg „Mjjn vriend.*
Hg greep baar hand en drukte die harteljjk.
Greta, een opwellenden gevoelsdrang vol
gend, kuste zgn hand.
Hg trad terug, verlegen en beschaamd.
„Mevrouw Klaussen! dal moet u niet doen.
Heel veel moet u van mjjn hulp niet ver
wachten, maar u weet, dat ik deu kleine ook
lief bad.*
„Ja, dat weet ik,“ zei ze, haar zakdoek
tegen de oogen drukkend, ,en voor die liefde,
dat genoegen, dat geduld met hem, voor
alles nu bjj niet meer is ben ik u
onuitsprekelijk dankbaar.
De Duitscbe keizer heeft, zooals wg mede
deelden, aan de generaals bet artikel voor
gelezen, dat door generaal Von Scblieffen
in de „Deutsche Revue” geschreven werd.
De „Frankf. Zlg.” wgst er op, dat dit arti
kel „geen bijzondere opmerkzaamheid ver
dient,” en dat alleen het feit dat de keizer
de daarin ontwikkelde meeningen tot de zjjne
maakte, eenige waarde er aan geeft.
„Het is met aan te nemen, dat du publi
catie in overeenstemming met ’s keizers
wenscb gebeurd 'is veeleer scbjjnt het een
indiscretie te zgn, maar desondanks is bet
niet uitgesloten, dat daardoor weder naar
binnen en naar builen politieke werkingen
zullen worden verkregen.
De „Morning Post” vraagtof het be
doelde artikel werkelijk van den vroegeren
chef van den grooten generalen staf afkom
stig is P Het is niet geschreven in den
kalmen toon, dien Moltke's leerlingen ken
merkt het is retboriek en laat niet de fei
ten spreken.
„Er bestaat geen coalitie tegen Duitseh-
land. De mogendheden weubchen slechts
vrede. Engeland noch Frankrgk, Rusland
noch Italië zgn voornemens iemand aan ie
vallen. De eenige bekundu aanleiding voor
ongerustheid is de dreigende houding van
Ousltnrgk-Hongarge tegenover de beide Sur
vische statep. Zoo het de Duitscbe regee
ring te doen is om den vrede te bewaren,
dan kan zg dit het best doen door Oosten
rijk den dringenden raad te geven, 'geen
aanval te ondernemen op zgn buurstaten
deze zullen zeker met tot den aanval over
gaan. Over de oorzaak van den strjjd,
over de quaestie van recht en onrecht, die
men in een tjjdschi iftartikel zou willen uit
eengezet zien, is in het werk van graaf
Schiii ffen geen sprake. Op andere volken
te schimpen is geen bewijs van karakter
sterkte, en als bet artikel werkeljjk van
graat Scblieffen afkomstig is, moet men den
indruk krijgen, dat de generale staf te
Berlijn niet meer zjjn hooge tradities trouw
blgft. Het is eenigszins verrassend te boorea,
dat de keizer dit sensatieartikel beeft uit
verkoren om aan de officieren voor te lezen
en ter bestudeering aan te bevelen.”
Socialistische voormannen te Londen had
den gisteren een optocht van werktdofzen
ontworpen. Het doel van den tocht was
Grosvenor-square. Waarom juist naar dit
plein Een strooibiljet, rondgedeeld onder de
honderden die op Tower Hill wacen verga
derd, verklaarde bet
„Optocht van de Londensche werk- loozen
naar bet Westen om bun vrienden op te
zoeken. Van de week gaan we naar het
Grosvenor-plein. Prachtig plein. Mooie hui
zen. En de bewoners Lees Twee hertogen,
van Portland (no. 3) en van Somerset (no.
35)Consuelo hertogin van Manchester
(no. 5)markies van Balli (no. 29)twee
graven, Fitzwilliam (we laten de nummers
nu maar weg) en Durham Mary gravin van
Harrowby zes huis- of tuin-lords, Calthorpe.
Farquhar, Haversham. Laigb, Newlands,
Strathcona and Mount Royalde Hon. Harry
Lawsontwee baronets, Sir R. Hardy en
Sir Walter Palmer. Bovendien J. Pierpont
Morgan en 4«ck Barnato Joel. Komt op de
ontvangst van de werkeloozen op bet Gros-
venor-plein. De genoemde vrienden zullen
uw bezoek op prjjs stellen.”-
Maar er waren voor den optocht geen
liefhebbers genoeg. Was bet, omdat de spre
kers te lange redevoeringen hi-dden, zoodat
het gehoor verliep Of heeft men al te veel
dergelgke optochten gehad en wacht men
er geen heil meer van P Om ’t even, hel
plan moest uitgesteld worden.
Wat er precies is voorgevallen in den
Franschen kabinetsraad waar de doodstraf
ter sprake kwam, is natuurlyk niet bekend.
De Franscbe pers geeft de voorstelling, dat
president Fallières persoonlijk den doorslag
heeft gegeven. Zoowel president Fallières
als de ministers Clemenceau e» Briand zjjn
voorstanders van de afschaffing van du dood
straf. Maar terwjjl Clemenceau meende, dat
de president der republiek moest voorlgaan
met gratie verleenen, ondanks dat de Kamer
beeft te kennen gegeven dat zg de bestaande
bepalingen betreffende de doodstraf toege
past wenscht te zien, achtten president Fal-
lières en minister Briand deze politiek tegen
den volkswil in, niet werscheljjk. Door eiken
ter dood veroordeelde gratie te verleenen
beeft de president al eenige jaren de dood
straf feiteljjk buiten werking gehouden. Met
bet stelselmatig gratie verleunen zal het nu
uit zjjn. Nog 22 ter dood veroordeelden
wachten in de Franscbe gevangenissen op
gratie of executie. Men verwacht dat er van
deze 22 althans eenigen bet hoofd zullen
verliezen onder de guillotine.
De Journal des Débats dringt er terecht
op aan, dat er over deze 22 spoedig een be
slissing worde genomen. Tot dusverre was
een ter dood veroordeelde om zoo te zeggen
zeker dat bjj gratie zou krggen. Het wach
ten op de beslissing ovèr de gratie was geen
