J
IT®.
ooping
.909, des voor-
aw der R. K.
e Westhaven
1 den Notaris
van
dhuis
aan de Wale-
,A.
ruik.
an
i
j I
1
1
I
tniizsn
>uda, aan de
13, 42, 59 en
l c.A., 65 c.A.,
verwarde Bitmil
I
ïVwmwi- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken,
o
I
I
MZORG«
iHUIS.
glijders
till u Is
LHUIZEN
luis
ZONFA,
PKCHLET9K.
Buitenlandsch Overzicht.
1
'I
No* 11058. Maandag 37 September 1909. f 48ste Jaargang.
7
-'SiO
n van water-
1
(Wordt jorvolgd.)
15 November
y den toeslag,
i: 15 Novem-
'IJS GOUDA
ten’ doel om
huishoudelijke
reel noudig te
aan minge
le verkoopen.
mt geheel ten
eniging „Ar-
triefkaart wordt
gcpon^eu door
Bitbonunab
tievelgk ver-
f 1.75, 1 1.80
.erkelyke hulp
tan den Groe-
c.A.
reek.
•uda aan den
en 159, met
OND.
•oot: 38 c.A.,
e open grond
irhuurd voor:
eek.
in de Kappe-
c.A.
eduid met de
perceelen met
voornoemde
UK te letten
LN
te werkdagen
uur en van
r veiling van
N»df het Dnitedh.
worden afgei -
pakjes van tij
i een Ned. on»
m Nommer er.
j nevenstaand
Wet gedepo-
wring van ge-
velende
IL,
tT Lx.
Telefoon No. 89.
.De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
en buiten dien schimachtigen beweging was
er geen wezen dat roerde.
En wij dachten aan den doode. Zonder
bitterheid herinnerden wg ons den nipteling,
die de laatste dagen poogde bet aandenken
van den grooten Vlaamschen burgemeester
te smaden. Ook dit is een eerbewjjs, dat de
baldadigen, wanneer zjj hun moedwil botvie
ren tegen zjjn edele grondbeginsels, zjjn na
gedachtenis gaan bezwadderen. Zij vereen
zelvigen aldus den eeredienst onzer moeder
taal met den arbeid voor hem die ze het
volmaakste hanteerde on den haat tegen
haar met den wrok tegen hem die ze bet
meest deed liefhebben.
En wg herzagen Jan van Rgswgck, staande
voor de menigte, die zgn woorden met ge
boeide aandacht opvingwjj hoorden zgn
golden stem ruiscben door de zaal, of klin
ken onder den blooten hemel en verkondigen
liefde voor land en volk, voor menschdom
en recht. „Door de moedertaal voor bet
volk”, was zgn leus; beide waren hem even
lief; voor beiden heeft hg geleefd. Het volk
begreep het en was er van doordrongen.
Nooit werd er een hartelgker woord geroe
pen dan het: Vivat onze Jan!”, dat weer-
’klonk, schaterend en eindeloos, na afloop
zgner redevoeringen. Niettegenstaande die
warme heilwenschen werd hg ons ontrukt
dat zgn aandenken ten minste blgve voort
leven, eerbiedvol en trouw.
Mihister Cochery heeft een nota gezonden
aan den directeur van het douanewezen in
Ffankrgk, om een einde te maken aan de
onaangenaamhéden en onnoodigde plagerijen,
Wharaón het reizend publiek maar al te vaak
tfóbt staat hg het binnenkomen der republiek,
per trein of boot.
Middön in den nacht, of het regent of
sneeuwt, of bet vrieèt of stormt, moeten de
reizigers, met bun handbagage beladen, over
bet perron naak" de ongezellige douanezaal
loopen en daar dikwijls lang wachten.
Dit allés acht de minister onrioodig. De
baiidvaliezen konden in de coupé’s worden
nafrezién en de koffers in een verzegelden
bagagewagen doorgaan naar Pargs, om daar
gevisiteerd te worden.
De héér Cochery dringt er op aan, dat
de directeur de sinds 50 jaren bijna niét
herziene bepalingen zal wijzigen en meer in
overeenstemming brengen met het gemoder
niseerde vervoer, dat snéTheid en gemak
beoogt.
Het douane-onderzoek in de havens zag
hg gaarne plaats hebben buitengaats, tijdens
de manoeuvres om binnen te vallen geljjk
met het geneeskundig onderzoek.
Voor het drökke verkeer, zooals uit En
geland, stelt hg voor het visiteeren te doem
plaats hebben bjj het verlaten der vreemde
haven.
(.IIIIMIIE UHIUNT.
Reuter seint uit Kopenhagen, d.d. 24 Sept.:
De Folkething nam heden onveranderd de
beide door den Landsthing teruggezonden
wetsvoorstellen betreffende den vestingbouw
en de legerorganisatie aan. De sociaal-demo-
craten, de radicalen en eenige leden der
rechterzijde stemden tegen.
Alle voorstellen betreffende de landsver
dediging zijn thans dóór den Rijksdag defi
nitief aangenomen.
Op zgn rondreis door de Vereenigde Sta
ten, bespreekt president Taft verschillende
onderwerpen van algemeen belang. Zoo sprak
hij Woensdag te Denver over het belasting-
vraagstul^.
Volgens het overzicht in de Times erkende
bjj, dat de belasting op de naamlooze ven
nootschappen was aanvaard als een middel,
om van de inkomstenbelasting af te komen.
Ware deze laatste belasting door het Hoog
gerechtshof goedgekeurd, dan zou daardoor,
volgens Taft, het beschermend stelsel zgn
ondermgud en zouden de democraten voedsel
hebben gekregen voor hun progaganda
voor een zuiver fiscaal stelsel van invoer
rechten.
De president wees er verder op, dat de
bevoegdheid, om in tijden van nood een
inkomstenbelasting te heffen, van het groot
ste belang is. Bovendien zou, indien de
Staten erin toestemmen, de grondwet te
wijzigen zoo als wordt voorgesteld, de belas
ting op de naamlooze vennootschappen kun
nen worden uitgebreid tot een belasting
op de obligatie-houders. Werd thans een
belasting op obligaties ingesteld, dan zou
deze leiden tpt een verlaging der .rente en
daarna aan zijn lessenaar terugtred en deze
sloot, wierp hg een blik van komieke ver
twijfeling in zijn cassette.
„Nu, dat is me ’n aardige opruiming gis
teren en vandaag,” glimlachte hg. „Enfin,
het blijft in de familie en ik zal me een
béétje moeten bezuinigen. Baar geld is zeld
zaam, vriend Erik, en je zult er jejaarlgk-
sche reis ditmaal aan moeten geven.
Hg wilde zich nu eindelijk aan het werk
beueven, toen er weder, thans erg bedeesd,
geklopt werd.
„Goede Hemel, wat zie jij er uit!” riep
bjj den voorzichtig binnentredende toe.
„Goddank, dat ik je nog alleen tréf,” was
het antwoord, dat zich met moeite aan een
schorre keel scheen te ontwringen, terwijl
de lange, schrale man zich met de smalle,
dunne vingers verlicht over het vochtige voor
hoofd streek. Zgn strakke oogen hadden den
wilden blik der vertwijfeling; zijn vaalbleek
gelaat drukte de hevigste onrust uit. Met
zijn kort gekriipten baard en rond' hoofd,
waarbg de wanhopige houding, geleek hij óp
een fechtstaanden rob, en ook zgn oogen met
hun loerenden blik herinnerden anders aan
ben zeehond; heden staarden zij, als waan
zinnig, strak de wereld in.
„Erik, je moet mg helpen!” sprak hfjmet
iHe vertwijfelde beslistheid, die zelfs geen
beleefdheidsvormen meer kept, doch in dolle
Want de regeering zal, nu zy demission-
nair is, aan het parlement dat op 28 Sep
tember bijeenkomt, voorstellen zich te ver
dagen totdat een nieuw kabinet zal zgn
gevormd. De uiterste radicale vleugel der
onafhankeljjkheidspartg, die onder leiding
van den. Kamerpresident Justh staat, schynt
echter voornemens te zgn, aan dat verzoek
niet te voldoen. Daarin schuilt het gevaar.
Zou deze groep in openlijk conflict willen
komen met de Kropn, omdat naar haar
meaning dit de beste kansen biedt voor haar
separatische bedoelingen en voor de bevre
diging van persoonlijke wenschen, dan kun
nen de volgende weken in Hongarije ernstige
gebeurtenissen brengen. Maar voorloopig
schijnt bet plan nog te zgn, te trachten met
de Kroon tot een overeenstemming te komen.
Door het besluitelooze en dubbelzinnige op
treden van de hofpartij heeft thans echter
het Hongaarsche radicalisme de gelegenheid,
de Kroon de politiek voor te schrijven, die
in den eersten tyd in Hongarije zal moeten
worden gevolgd.
Tenzg de Kroon de ongrondwettige en
daardoor onwenschelijke politiek van 1906
weder in Hongarge zou willen volgen.
De internationale conferentie voor zeerecht
te Bremen heeft in hare Donderdag gehou
den vergadering het stelsel van kilometers-
of zeemglsgewgze uitgedrukte vracht (zg.
Dislanzfracbt) voor afgeschaft verklaard en
zich zoodoende met het Engelsche recht ver-
eenigd.
Ter toelichting diene het volgendeDo
Angelsaksische wetgeving weigert den kapi
tein, die de waar niet naar de haven van
bestemming brengt, alle vracht. De wetge
ving van het continent daarentegen, met uit
zondering van België, slaat den kapitein in
dit geval een deel van de voor de geheele
reis bedongen vracht toe, hetzg zuiver op
den grondslag van den afgelegden afstand
(Frankrgk) of, zooals in Duitschland, met in
aanmerking nemen van den weg, de gemaakte
kosten enz. Een door een vorige conferentie
voor zeerecht ingeslelde commissie, die in
Februari 1909 te Pargs vergaderd heeft, had
het beginsel van de afstandsgewgze bere
kende vracht verworpen, wegens de moei
lijkheid van de berekening. Tegelijkertijd
heeft de commissie echter, nadat zg aan het
Engelsche stelsel dpzo tegemoetkoming bad
gedaan, den kapitein het recht gegeven, om,
indien hg de goederen niet tot de haven van
bestemming kan brengen, ze op andere wjjze
daarheen te vervoeren. Deze beperking neemt
veel van de onbillijkheid van den Engelschen
stelregel weg.
pelde de ongelukkige vol bitter zelfverwijt.
„Hg, die eens bgua van honger stierf en naar
de vreemde broodkorsten in je ouderlijk huis
geen hand uitstak uit domme eerlijkheid, en
zoo lang zweeg tot hg onmachtig neerviel
en de uwen zich over zgn ellende erbarmden,
de veertienjarige knaap die koelbloedig, uit
domme, aangeboren eerlijkheid, den honger
dood in het gelaat kon zien, heeft zich door
een vrouw, haar pronk- en behaagzucht, haar
dorst naar valschen schgn, blindelings naar
don afgrond laten leiden. De hyena, die men
genot npemt, zoog hem droppel voor droppel
het eerlijke bloed uit, tot geen enkele in
hem zich meer tegen de eerlooze daad ver
zette. Wat was voor haar het leelyke
monster, de „dansende beer”, anders dan het
„tafeltje, tafeltje, dekt u,” de harlekijn, dien
zg aan het draadje liet huppelen, al naar
haar luimen dat ingaven, hem schrede voor
schrede van den rechten weg aftrekkend!”
„Groote God!” zuchtte Erik, terwijl de
ander zich in vertwijfeling met de gebalde
vuisten voor het hoofd sloeg en waanzinnig
uitriep: „Van eerlgke ouders van eerlgke
ouders met smaad en schande zich laten
wegjageh met smaad en schande te gronde
gaan! O, mjjn arme moeder!” jammerde
hij hartverscheurend.
32)
„En geprezen zjj haar aandenken en hair
zegenr^ké invloed van gindsche zjj van hét
graf,” riép Erik gefróerd uit en sloot dén
joégen bróéder in ovetvloéiende teedéfheid
der beschermende liefde ééns vaders nogmaals
in zjjn atmén, alvorens hg naar zgn ïesse-
nhar ging en hem zwjjgend een pak banx-
Wljettén in de band drukté.
„Nu ineterts schoon schip geblaakt, géén
schéTdéh meer, hoor je, mjjn johgen, en dén
met ïileflWe kr'abhtën een nieuw leven bfe-
gonnën eb het Oude achter je geworpen, a)s
Wéte er niets geschied. Wat overwonnen
is, is ‘nn ve^ètén, hóöt je, en ntf, Voor
uit, opdat je niet te laat op je kantoor kóroj.
Ga hap alleiFHjët een goed voorbeeld voor.”
Verward én beschaamd. wildé Wifly nóg
W vdh lafW teftgfiétaling rtamelen, niair
gréep héto bij de schouders, liet
eitö rtfr slanke gSrfafte éefi pafcr mail
iM1 èn dWde bett feFvoW zon
der veel complimenten de deur uit. Toen hjj
Telefoon No. S‘<8
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
In De Nieuwe Gazet vindt men het vol
gende In Memoriam
Heden 23 September is de derde verjaar
dag van het afstqrven van Jan van Rgswijcx.
Wg willen d^n datum niet onberdacht latdn
voorbijgaan. Wg bekochten gjsteren het Kiél.
De man, die voortleeft in het hart van alle
Antwerpenaren heeft nog zijn eigen graf niet.
De avond viel en het pleintje was beschenen
met. de bleeke pralen der ^najaarszonhét
was ,er plechtig stil, een vlinder met dooh
schgnende vlerken deed den top van e^n
gr.apül „bqjgflQ,waarop bjj w.cl| peerzettfi,
dus direct drukken op de houders van obli
gaties, wat, krachtens de opvatting van het
Hooggerechtshof, in strgd zou zgn met dé
bedoeling van de Grondwet.
President Taft sprak ook nog over de
opeenhoopipg van kapitaal in één hand.
Daarentegen behooren z.i. de afzonderlijke
Staten op te komen door een wetgeving,
die eischt, dat nagelaten fortuinen moeten
worden verdeeld onder de nagelaten betrek
kingen en verbiedt, dat een millionaar zgn
geheele fortuin na zgn dood in een band
laat, door het in te brehgen in een trust.
Voorts beval hg een sterk progessieve suc
cessie-belasting aan.
Voor de tweede maal binnen vgf maan
den tgds heeft de Hongaarsche regeering
baar ontslag ingediend, en ditmaal zal de
Kroon het wel moeten aannemen. Op 25
April was de onmiddellgko oorzaak van de
aanvrage, de weigering der Kroon om toe
stemming te geven voor de oprichting eener
eigen Hongaarsche Bank en nadat geruimen
tyd daarover onderhandelingen zgn gevoerd,
en ontwarringsplannen zijn voorgesteld en
behandeld, werd Wekerle voorloopig met de
voortzetting der regeering belast. Het is nu
gebleken in dien tyd dal de linkervleugel
van de onafbankelykheidspartg van den eiscb
om een zelfstandige bank niet wil afzien,
andere en njet minder dringende
eischen werden gesteld.
Voordat de Hongaarsche regeering de
aanvragen voor de verhoogde kredieten voor
het leger en de verhooging van het recru-
tencontingent wil in(|ienen by de Kamer, wil
zg de zekerheid hebben, dat de Hongaar
sche wqnschen voor het leger zullen worden
■ingewilligd de invoering van het Hongaarsch
«Is diensttaal voor het Trans-Leithaansch
deel van het leger, de invoering van Hon
gaarsche emblemata en van Hongaarsche
regiments-vaandelsbovendien eischt Hog-
garge de invoering der gouabetalingen door
de gemeenschappelijke bank.
De regeering der Monarchie is tegenover
die Hongaarsche eischen zeer weinig te ge-
moet komend; dit is gedeeltelijk toe te
schrijven aan den invloed van Oostenrijk,
maar wefliqht ook aan de onzekerheid van
de gemeenschappelijke regeering, of de vre
de met Hongarge werkelijk het gevolg zal
zijn van het toegeven van deze eisfehen. Dje
onzekerheid wordt versterkt door de hou
ding der Hongaarsche partijen, van wie
niemand weet, wat zg eigénlijk in hun schild
voeren.
Hoe bet ook zg, de crisis is er, en de op
lossing zal ditmaal hopgst moeilijk zgn.
radeloosheid recht op haar doel afgaat.
„Erik, je moet mg onmiddellgk twintig
duizend mark geven, of ik ben geruïneerd.”
„Mensch, waar moet ik die vandaan ha
len/” riep Erik, waarlijk verschrikt, uit.
„Ik moet ze hebben, moet ze hebben, -j-
Jg? Je zegt, waar je ze vandaan mo|t
halenP Zoo’n bagatel voor jou? W^t
zfjn'twinfig duizend mark voor iemand mpt
- zoo’n positieJe salaris alleen bedraagt
zooveel.”
„Ik heb sedert gisteren het drievoudige
uitgegeven al mgn spaarpenningen van
jaren her,” verontschuldigde Erik zich be
schaamd. Het hinderde hem vreeselgk dezen
wanhopigen man niet te kunnen bjjspringeh.
Als een waanzinnige greep de kassier hejn
bjj den arm en schudde hem heen en weer.
„Als ik van middag het geld niet heb, bén
ik ben ik onteerd ben ik een lage
misdadiger, ben ik dood, wat levend wacht
ik niet af, dat men van middag mgn k>s
opneemt/ en ik ben Zjjn rollende oogén
voleindigden de verschrikkelgke biecht.
„Om Gods Wil, wat heb je gedaan?”
„Uit de kas genomen,” kreunde hg, „wat
ik hebben moest.”
„Mensch!” riep Erik verbleekehd uit,
schudde hem van zich af en deinsde ontzet
een pair schreden terug.
„Ja, zoover heeft zjj mg gebracht.” mom-