J IT®. ooping .909, des voor- aw der R. K. e Westhaven 1 den Notaris van dhuis aan de Wale- ,A. ruik. an i j I 1 1 I tniizsn >uda, aan de 13, 42, 59 en l c.A., 65 c.A., verwarde Bitmil I ïVwmwi- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken, o I I MZORG« iHUIS. glijders till u Is LHUIZEN luis ZONFA, PKCHLET9K. Buitenlandsch Overzicht. 1 'I No* 11058. Maandag 37 September 1909. f 48ste Jaargang. 7 -'SiO n van water- 1 (Wordt jorvolgd.) 15 November y den toeslag, i: 15 Novem- 'IJS GOUDA ten’ doel om huishoudelijke reel noudig te aan minge le verkoopen. mt geheel ten eniging „Ar- triefkaart wordt gcpon^eu door Bitbonunab tievelgk ver- f 1.75, 1 1.80 .erkelyke hulp tan den Groe- c.A. reek. •uda aan den en 159, met OND. •oot: 38 c.A., e open grond irhuurd voor: eek. in de Kappe- c.A. eduid met de perceelen met voornoemde UK te letten LN te werkdagen uur en van r veiling van N»df het Dnitedh. worden afgei - pakjes van tij i een Ned. on» m Nommer er. j nevenstaand Wet gedepo- wring van ge- velende IL, tT Lx. Telefoon No. 89. .De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. en buiten dien schimachtigen beweging was er geen wezen dat roerde. En wij dachten aan den doode. Zonder bitterheid herinnerden wg ons den nipteling, die de laatste dagen poogde bet aandenken van den grooten Vlaamschen burgemeester te smaden. Ook dit is een eerbewjjs, dat de baldadigen, wanneer zjj hun moedwil botvie ren tegen zjjn edele grondbeginsels, zjjn na gedachtenis gaan bezwadderen. Zij vereen zelvigen aldus den eeredienst onzer moeder taal met den arbeid voor hem die ze het volmaakste hanteerde on den haat tegen haar met den wrok tegen hem die ze bet meest deed liefhebben. En wg herzagen Jan van Rgswgck, staande voor de menigte, die zgn woorden met ge boeide aandacht opvingwjj hoorden zgn golden stem ruiscben door de zaal, of klin ken onder den blooten hemel en verkondigen liefde voor land en volk, voor menschdom en recht. „Door de moedertaal voor bet volk”, was zgn leus; beide waren hem even lief; voor beiden heeft hg geleefd. Het volk begreep het en was er van doordrongen. Nooit werd er een hartelgker woord geroe pen dan het: Vivat onze Jan!”, dat weer- ’klonk, schaterend en eindeloos, na afloop zgner redevoeringen. Niettegenstaande die warme heilwenschen werd hg ons ontrukt dat zgn aandenken ten minste blgve voort leven, eerbiedvol en trouw. Mihister Cochery heeft een nota gezonden aan den directeur van het douanewezen in Ffankrgk, om een einde te maken aan de onaangenaamhéden en onnoodigde plagerijen, Wharaón het reizend publiek maar al te vaak tfóbt staat hg het binnenkomen der republiek, per trein of boot. Middön in den nacht, of het regent of sneeuwt, of bet vrieèt of stormt, moeten de reizigers, met bun handbagage beladen, over bet perron naak" de ongezellige douanezaal loopen en daar dikwijls lang wachten. Dit allés acht de minister onrioodig. De baiidvaliezen konden in de coupé’s worden nafrezién en de koffers in een verzegelden bagagewagen doorgaan naar Pargs, om daar gevisiteerd te worden. De héér Cochery dringt er op aan, dat de directeur de sinds 50 jaren bijna niét herziene bepalingen zal wijzigen en meer in overeenstemming brengen met het gemoder niseerde vervoer, dat snéTheid en gemak beoogt. Het douane-onderzoek in de havens zag hg gaarne plaats hebben buitengaats, tijdens de manoeuvres om binnen te vallen geljjk met het geneeskundig onderzoek. Voor het drökke verkeer, zooals uit En geland, stelt hg voor het visiteeren te doem plaats hebben bjj het verlaten der vreemde haven. (.IIIIMIIE UHIUNT. Reuter seint uit Kopenhagen, d.d. 24 Sept.: De Folkething nam heden onveranderd de beide door den Landsthing teruggezonden wetsvoorstellen betreffende den vestingbouw en de legerorganisatie aan. De sociaal-demo- craten, de radicalen en eenige leden der rechterzijde stemden tegen. Alle voorstellen betreffende de landsver dediging zijn thans dóór den Rijksdag defi nitief aangenomen. Op zgn rondreis door de Vereenigde Sta ten, bespreekt president Taft verschillende onderwerpen van algemeen belang. Zoo sprak hij Woensdag te Denver over het belasting- vraagstul^. Volgens het overzicht in de Times erkende bjj, dat de belasting op de naamlooze ven nootschappen was aanvaard als een middel, om van de inkomstenbelasting af te komen. Ware deze laatste belasting door het Hoog gerechtshof goedgekeurd, dan zou daardoor, volgens Taft, het beschermend stelsel zgn ondermgud en zouden de democraten voedsel hebben gekregen voor hun progaganda voor een zuiver fiscaal stelsel van invoer rechten. De president wees er verder op, dat de bevoegdheid, om in tijden van nood een inkomstenbelasting te heffen, van het groot ste belang is. Bovendien zou, indien de Staten erin toestemmen, de grondwet te wijzigen zoo als wordt voorgesteld, de belas ting op de naamlooze vennootschappen kun nen worden uitgebreid tot een belasting op de obligatie-houders. Werd thans een belasting op obligaties ingesteld, dan zou deze leiden tpt een verlaging der .rente en daarna aan zijn lessenaar terugtred en deze sloot, wierp hg een blik van komieke ver twijfeling in zijn cassette. „Nu, dat is me ’n aardige opruiming gis teren en vandaag,” glimlachte hg. „Enfin, het blijft in de familie en ik zal me een béétje moeten bezuinigen. Baar geld is zeld zaam, vriend Erik, en je zult er jejaarlgk- sche reis ditmaal aan moeten geven. Hg wilde zich nu eindelijk aan het werk beueven, toen er weder, thans erg bedeesd, geklopt werd. „Goede Hemel, wat zie jij er uit!” riep bjj den voorzichtig binnentredende toe. „Goddank, dat ik je nog alleen tréf,” was het antwoord, dat zich met moeite aan een schorre keel scheen te ontwringen, terwijl de lange, schrale man zich met de smalle, dunne vingers verlicht over het vochtige voor hoofd streek. Zgn strakke oogen hadden den wilden blik der vertwijfeling; zijn vaalbleek gelaat drukte de hevigste onrust uit. Met zijn kort gekriipten baard en rond' hoofd, waarbg de wanhopige houding, geleek hij óp een fechtstaanden rob, en ook zgn oogen met hun loerenden blik herinnerden anders aan ben zeehond; heden staarden zij, als waan zinnig, strak de wereld in. „Erik, je moet mg helpen!” sprak hfjmet iHe vertwijfelde beslistheid, die zelfs geen beleefdheidsvormen meer kept, doch in dolle Want de regeering zal, nu zy demission- nair is, aan het parlement dat op 28 Sep tember bijeenkomt, voorstellen zich te ver dagen totdat een nieuw kabinet zal zgn gevormd. De uiterste radicale vleugel der onafhankeljjkheidspartg, die onder leiding van den. Kamerpresident Justh staat, schynt echter voornemens te zgn, aan dat verzoek niet te voldoen. Daarin schuilt het gevaar. Zou deze groep in openlijk conflict willen komen met de Kropn, omdat naar haar meaning dit de beste kansen biedt voor haar separatische bedoelingen en voor de bevre diging van persoonlijke wenschen, dan kun nen de volgende weken in Hongarije ernstige gebeurtenissen brengen. Maar voorloopig schijnt bet plan nog te zgn, te trachten met de Kroon tot een overeenstemming te komen. Door het besluitelooze en dubbelzinnige op treden van de hofpartij heeft thans echter het Hongaarsche radicalisme de gelegenheid, de Kroon de politiek voor te schrijven, die in den eersten tyd in Hongarije zal moeten worden gevolgd. Tenzg de Kroon de ongrondwettige en daardoor onwenschelijke politiek van 1906 weder in Hongarge zou willen volgen. De internationale conferentie voor zeerecht te Bremen heeft in hare Donderdag gehou den vergadering het stelsel van kilometers- of zeemglsgewgze uitgedrukte vracht (zg. Dislanzfracbt) voor afgeschaft verklaard en zich zoodoende met het Engelsche recht ver- eenigd. Ter toelichting diene het volgendeDo Angelsaksische wetgeving weigert den kapi tein, die de waar niet naar de haven van bestemming brengt, alle vracht. De wetge ving van het continent daarentegen, met uit zondering van België, slaat den kapitein in dit geval een deel van de voor de geheele reis bedongen vracht toe, hetzg zuiver op den grondslag van den afgelegden afstand (Frankrgk) of, zooals in Duitschland, met in aanmerking nemen van den weg, de gemaakte kosten enz. Een door een vorige conferentie voor zeerecht ingeslelde commissie, die in Februari 1909 te Pargs vergaderd heeft, had het beginsel van de afstandsgewgze bere kende vracht verworpen, wegens de moei lijkheid van de berekening. Tegelijkertijd heeft de commissie echter, nadat zg aan het Engelsche stelsel dpzo tegemoetkoming bad gedaan, den kapitein het recht gegeven, om, indien hg de goederen niet tot de haven van bestemming kan brengen, ze op andere wjjze daarheen te vervoeren. Deze beperking neemt veel van de onbillijkheid van den Engelschen stelregel weg. pelde de ongelukkige vol bitter zelfverwijt. „Hg, die eens bgua van honger stierf en naar de vreemde broodkorsten in je ouderlijk huis geen hand uitstak uit domme eerlijkheid, en zoo lang zweeg tot hg onmachtig neerviel en de uwen zich over zgn ellende erbarmden, de veertienjarige knaap die koelbloedig, uit domme, aangeboren eerlijkheid, den honger dood in het gelaat kon zien, heeft zich door een vrouw, haar pronk- en behaagzucht, haar dorst naar valschen schgn, blindelings naar don afgrond laten leiden. De hyena, die men genot npemt, zoog hem droppel voor droppel het eerlijke bloed uit, tot geen enkele in hem zich meer tegen de eerlooze daad ver zette. Wat was voor haar het leelyke monster, de „dansende beer”, anders dan het „tafeltje, tafeltje, dekt u,” de harlekijn, dien zg aan het draadje liet huppelen, al naar haar luimen dat ingaven, hem schrede voor schrede van den rechten weg aftrekkend!” „Groote God!” zuchtte Erik, terwijl de ander zich in vertwijfeling met de gebalde vuisten voor het hoofd sloeg en waanzinnig uitriep: „Van eerlgke ouders van eerlgke ouders met smaad en schande zich laten wegjageh met smaad en schande te gronde gaan! O, mjjn arme moeder!” jammerde hij hartverscheurend. 32) „En geprezen zjj haar aandenken en hair zegenr^ké invloed van gindsche zjj van hét graf,” riép Erik gefróerd uit en sloot dén joégen bróéder in ovetvloéiende teedéfheid der beschermende liefde ééns vaders nogmaals in zjjn atmén, alvorens hg naar zgn ïesse- nhar ging en hem zwjjgend een pak banx- Wljettén in de band drukté. „Nu ineterts schoon schip geblaakt, géén schéTdéh meer, hoor je, mjjn johgen, en dén met ïileflWe kr'abhtën een nieuw leven bfe- gonnën eb het Oude achter je geworpen, a)s Wéte er niets geschied. Wat overwonnen is, is ‘nn ve^ètén, hóöt je, en ntf, Voor uit, opdat je niet te laat op je kantoor kóroj. Ga hap alleiFHjët een goed voorbeeld voor.” Verward én beschaamd. wildé Wifly nóg W vdh lafW teftgfiétaling rtamelen, niair gréep héto bij de schouders, liet eitö rtfr slanke gSrfafte éefi pafcr mail iM1 èn dWde bett feFvoW zon der veel complimenten de deur uit. Toen hjj Telefoon No. S‘<8 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels A 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. In De Nieuwe Gazet vindt men het vol gende In Memoriam Heden 23 September is de derde verjaar dag van het afstqrven van Jan van Rgswijcx. Wg willen d^n datum niet onberdacht latdn voorbijgaan. Wg bekochten gjsteren het Kiél. De man, die voortleeft in het hart van alle Antwerpenaren heeft nog zijn eigen graf niet. De avond viel en het pleintje was beschenen met. de bleeke pralen der ^najaarszonhét was ,er plechtig stil, een vlinder met dooh schgnende vlerken deed den top van e^n gr.apül „bqjgflQ,waarop bjj w.cl| peerzettfi, dus direct drukken op de houders van obli gaties, wat, krachtens de opvatting van het Hooggerechtshof, in strgd zou zgn met dé bedoeling van de Grondwet. President Taft sprak ook nog over de opeenhoopipg van kapitaal in één hand. Daarentegen behooren z.i. de afzonderlijke Staten op te komen door een wetgeving, die eischt, dat nagelaten fortuinen moeten worden verdeeld onder de nagelaten betrek kingen en verbiedt, dat een millionaar zgn geheele fortuin na zgn dood in een band laat, door het in te brehgen in een trust. Voorts beval hg een sterk progessieve suc cessie-belasting aan. Voor de tweede maal binnen vgf maan den tgds heeft de Hongaarsche regeering baar ontslag ingediend, en ditmaal zal de Kroon het wel moeten aannemen. Op 25 April was de onmiddellgko oorzaak van de aanvrage, de weigering der Kroon om toe stemming te geven voor de oprichting eener eigen Hongaarsche Bank en nadat geruimen tyd daarover onderhandelingen zgn gevoerd, en ontwarringsplannen zijn voorgesteld en behandeld, werd Wekerle voorloopig met de voortzetting der regeering belast. Het is nu gebleken in dien tyd dal de linkervleugel van de onafbankelykheidspartg van den eiscb om een zelfstandige bank niet wil afzien, andere en njet minder dringende eischen werden gesteld. Voordat de Hongaarsche regeering de aanvragen voor de verhoogde kredieten voor het leger en de verhooging van het recru- tencontingent wil in(|ienen by de Kamer, wil zg de zekerheid hebben, dat de Hongaar sche wqnschen voor het leger zullen worden ■ingewilligd de invoering van het Hongaarsch «Is diensttaal voor het Trans-Leithaansch deel van het leger, de invoering van Hon gaarsche emblemata en van Hongaarsche regiments-vaandelsbovendien eischt Hog- garge de invoering der gouabetalingen door de gemeenschappelijke bank. De regeering der Monarchie is tegenover die Hongaarsche eischen zeer weinig te ge- moet komend; dit is gedeeltelijk toe te schrijven aan den invloed van Oostenrijk, maar wefliqht ook aan de onzekerheid van de gemeenschappelijke regeering, of de vre de met Hongarge werkelijk het gevolg zal zijn van het toegeven van deze eisfehen. Dje onzekerheid wordt versterkt door de hou ding der Hongaarsche partijen, van wie niemand weet, wat zg eigénlijk in hun schild voeren. Hoe bet ook zg, de crisis is er, en de op lossing zal ditmaal hopgst moeilijk zgn. radeloosheid recht op haar doel afgaat. „Erik, je moet mg onmiddellgk twintig duizend mark geven, of ik ben geruïneerd.” „Mensch, waar moet ik die vandaan ha len/” riep Erik, waarlijk verschrikt, uit. „Ik moet ze hebben, moet ze hebben, -j- Jg? Je zegt, waar je ze vandaan mo|t halenP Zoo’n bagatel voor jou? W^t zfjn'twinfig duizend mark voor iemand mpt - zoo’n positieJe salaris alleen bedraagt zooveel.” „Ik heb sedert gisteren het drievoudige uitgegeven al mgn spaarpenningen van jaren her,” verontschuldigde Erik zich be schaamd. Het hinderde hem vreeselgk dezen wanhopigen man niet te kunnen bjjspringeh. Als een waanzinnige greep de kassier hejn bjj den arm en schudde hem heen en weer. „Als ik van middag het geld niet heb, bén ik ben ik onteerd ben ik een lage misdadiger, ben ik dood, wat levend wacht ik niet af, dat men van middag mgn k>s opneemt/ en ik ben Zjjn rollende oogén voleindigden de verschrikkelgke biecht. „Om Gods Wil, wat heb je gedaan?” „Uit de kas genomen,” kreunde hg, „wat ik hebben moest.” „Mensch!” riep Erik verbleekehd uit, schudde hem van zich af en deinsde ontzet een pair schreden terug. „Ja, zoover heeft zjj mg gebracht.” mom-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1909 | | pagina 1