G en Km 'Vtenwfr* en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Vrydag 1 October 1909. No. 11062. Buitenlandsch Overzicht. de terlijluea FEL1LLETOW rriE. weer 5, iskeric, der sen eni, DEB BETH, ANN, vKwutei» e*e.t eteur der Utrecht. 48ste Jaargang. VERWARDE DRADEN. <t ZOOJi, i, Hurt m sla| 9 05 9.09 9.83 9.55 re.- (Ma- Telefoon No. 8*. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nomtners VIJF CENTEN fiOWHE («AT Naar het Duitsch. De heer William Le Queux, vertegenwoor diger te Londen van San Marino, heeft aan Central News medegedeeld, dat de verkie zingen der beide regenten hebben plaats ge had. Gekozen zijn de edelman Marino Bor- biconi en de landbouwer Giacomo Marcucci. Zy zullen op 1 October in functie treden na de gewone middeleenwsche formaliteiten, waar gewoonlijk duizenden toeristen uit den omtrek naar gaan kijken. De geheel door Italiaansch grondgebied ingesloten republiek San Marino is, -gelijk men weet, de kleinste onafhankelijke staat ter wereld. Zij beweert ook do oudste Staat in Europa te zyn. Het aantal inwoners be droeg volgens de jongste telling 11000. De uitvoerende macht is toevertrouwd aan een Groolen Raad van 60 leden, van wie twee elk halt jaar tot Regenten (Capitani reggenti) veel over ons allen nagedacht in deze laatste dagen, en ik begrijp alles thans heel goed. Bedenk eens, dat ge iets zeer liefs uw eigen dom genoemd hadt, iets dat een voorlichtende ster in uw leven geweest was, iets verhe vens, grootsch, iets dat boven u stond, en eensklaps verduisterde die ster en zonk steeds dieper en dieper, zóó diep, dat zij het volgende oogenblik onder uw voet verdwij nen moest.” „Daar scheen u de geheele wereld plot seling pikduister toe, niet waar, en ge be- vondt u daarin niet meer op uw plaats?” „Dat was het juist wat ik ondervond, mijn vriend. Het was mij als een kind in de duisternis, vol huivering en angst voor on- kende spookgestalten. Elke steun ontbrak mij, angstig zag ik om naar een leidende hand uit de duisternisik begon aan alles te twijfelen, in mijn hulpeloosheid zelfs te ver twijfelen, Daar geschiedde heden het on verwachte. Zoudt ge niet diep bewogen Gods goedheid pryzen, wanneer u gezegd werd: niet het waa/delooze der ster deed haar ver- bleeken, in het stof zinken, voor'eeuwig uit- dooven iets onvoorziens, iets gewelddadigs rukte haar onbarmhartig uit de voorgeschre ven baan en slingerde haar onmeedoogend io de onmetelyke diepte. Hoogere machten verstoorden alleen, wat in hem grootsch, verheven, edel is. Doordien God hem my ontnam,” besloot zij onbeschrijfelijk teeder, „heeft Hy hem mjj en Lilly wedergegeven. Ik mag met smart, met stillen weemoed om bem treuren, als ware hy my afgestorven; hij was geen kwaad, slecht mensch, hy was een ongelukkige.” Hij gevoelde zich sterk aangegrepen. Tot in het diepst zijner ziel ontroerd door hei ligen eerbied, greep by Lizzy’s kleine han den. Hy drukte ze zacht, als een broeder. Ze te kussen zou hy thans niet gewaagd hebben. O, indien hy haar thans nog iets anders dan zyn armzalige vriendschap had kunnen aanbieden 1 Zy verzonken in diep stilzwijgen, nadat zy elkaar banden hadden losgelaten, - zy zaten stom tegenover elkander, hy afwach tend of zy hem zou gelasten te blijven of heen te gaan. Een geheele poos bleef zy in gedachten verzonken^ „Blyf nog even,” verzocht zy met angstig smeekenden blik, toen hjj, om aan dezen pijnlijken toestand een einde te maken, wilde opstaan, „ik moet met u in overleg treden, u is onze eenige vriend. U meent het op recht, goed er. trouw met ons, en u moet mjj zeggen of ik den juisten weg heb ingc- slagen.” Erik bleef slechts al te gaarne; bij zette zich stil en, gehoorzaam weder tegenover haar neer. Zyne handen grepen bjjna teeder naar bet schaartje, dat nog warm was van hare aanraking; zyn oogen hingen vol deel neming aan bet peinzend gezichtje, dat de ervaring gerijpt en bezield had. Zelfs de kinderlijk afhangende haarvlecht was thans in den hals tot een eenvoudige wrong opge nomen; baar geheele lonkvrouwelyke gestalte ademde ontwakend bewustzijn en geestkracht. „Ik heb veel over ons nagedacht,” begon zy, langzaam sprekend. „Voor de eerste maal in myn leven! Jammer, dat iemand my van te voren zei, hoe kinderlijk ik was, hoe on bedachtzaam ik daarheen leefde; misschien misschien was er veel niet geschied en de arme, ongelukkige man zou misschien niet in het verderf gestort zyn, want” een donkere blos kleurde haar wangen „ik heb het u onlangs niet willen bekennen, toen ik het geld leende de arme man moet in verschrikkelyken geldnood verkeerd hebben, en ik vermoedde het niet; en al had hy het mjj indertjjd gezegd, #at zou ik in myn on ervarenheid daarvan begrepen hebben Het groote verdriet: te verliezen, geheel te ver liezen wat men als bet zyne beschouwde, moet eerst over zulk een nietig bestaan als het mjjne zyn heengegaan, eer men de diepte der menscbelyke ellende begrijpen kan. (Wordt vervolgd.) stoot aan,zouden kunnen nemen. Als men nu verneemt, dat de bisschoppen, verschei den jaren nadat de republiek tot afschaffing van het congregratieonderwys heeft besloten, voor den dag komen met het verbod aan katholieke ouders, hun kinderen naar de openbare school te zenden, dan ligt de vraag voor de hand, of er iets veranderd is in den laatsten tyd. Heeft zich het karakter der openbare school gewijzigd Gaat een anti- elericale geest het staatsonderwijs doordrin gen Deze vraag kan ontkennend worden beantwoord. Nog pas enkele dagen geleden heeft Doumergue, de minister van onderwijs, lid van de radicaal-socialistische party, on dubbelzinnig anticlericaal, verklaard, dat de onderwijzer van de openbare school recht had op bescherming vanwege den staat, maar dat daartegenover op den onderwijzer de plicht lustte, zich te onthouden van aansloot gevende uitlatingen, hetzjj in, helzy buiten de klasse. Meer dan ooit is de regeering van zins de onderwijzers onder tucht te hou den, de politiek buiten de school te weren en zoo mogelyk buiten bet onderswyzers- korps. Dat de geestelijkheid in een waarlijk neu trale openbare school per slot niet haar ideaal zag, was bekend. Het schoen echter, schryft de Temps van Dinsdagavond, dat zy na een langen en vruchtoloozen stryd tegen de neutrale school zich had neergelegd by het onvermijdelijke en zich voortaan bepalen zou by den eisch van vryheid van onderwijs en by den eisch, dat de openbare school de godsdienstige gevoelens der ouders zou eer biedigen. De Temps betreurt het zeer, dat de bis schoppen hun terrein van actie op school gebied thans uitbreiden en den stryd tegen de openbare school zelf gaan aanbinden. Het blad begrypt daarenboven niet, wat de gees telijken daarbij denken te winnen. Wat zy zullen bewerken, meent de Temps, is in de eerste plaats, dat de voorstanders der open bare school nog krachtiger de neiging zullen voelen, haar te verdedigen. Do Journal des Débats daarentegen prjjst den herderlijken brief der bisschoppen als gematigd en doordacht. De Spaansche autoriteiten laten blijkbaar niets onbeproefd om te zorgen, dat het bui tenland zoo weinig mogelyk verneemt van hetgeen te Barcelona voorvalt. Alle tele grammen voor het buitenland worden on verbiddelijk geweigerd, tenzij zij voorzien zgn van het visa van den militaren gouver neur en deze is slechts zelden te vinden, zoodat leitelyk geen telegrammen voor de Er schijnt in Montenegro weder een soort samenzwering op touw te zyn gezet. De onderluitenant Vassojewitsj verzamelde nl. zyn compagnie, bracht deze onder het voor wendsel, dat er een jacht op misdadigers ondernomen zou worden naar een magazijn van wapens en munitie, en beval den sol daten zich van dat magazyn meester te ma ken. Dezen weigerden echter het bevel op te volgen. De officier werd in hechtenis genomen, en er werd onmiddellyk een krijgsraad bij eengeroepen om de zaak te onderzoeken. Elf personen, op wie tot dusverre nog niet de geringste verdenking was gevallen, hebben plotseling de vlucht genomen naar Albanië en daaruit leidt men af, dat ook zy in de samenzwering betrokken waren. Welk doel men met het complot had, ligt echter nog in het duister. De herderlijke brief der Fransche bisschop pen over de verplichtingen der ouders van schoolgaande kinderen is een verrassing. Sedert do opheffing der kloosterscholen, alzoo sedert den tyd dat de meeste katholieke ouders in de feitelylte noodzakelijkheid heb ben verkeerd, bun kinderen naar de open bare school te zenden, is er een krachtige beweging gaande geweest voor de handha ving der onzijdigheid van de openbare school te zenden, maar wel hebben de geestelijken er voor gestreden dat het onderwijs op de openbare school dusdanig zon worden gege ven, dat katholieke ouders daar geen aan- buitenlandsche bladen worden afgezonden. Maar ondanks alle pogingen, gelukt het toch niet, de stad geheel en al van de bui* ten wereld af te sluiten <n weten correspon denten hunne berichten, al is het dan ook langs een omweg, over de grenzen te krij gen. En zoo blijkt dan, dat men in Spaan sche officieele kringen van meening is, dal de orde als hersteld kan worden beschouwd. De mobiele colonnes, die uitgetrokken wa ren om alle wapens in beslag te nemen, die by di boeren in den omtrek gevonden wer den, zyn in de stad teruggekeerd, en de offi cieren hebben verklaaard, dat het in de ge heele streek rustig is en dat de wijze, waarop de regeering den opstand heeft beteugeld, den boeren heilzamen schrik heeft ingeboe- zemd. De minister van binnenlandsche zaken schijnt echter een andere meening toegedaan te zyn dan de regeeringkringen. Te Barcelona zelf gaat men nog steeds voort met de zuivering der buitenwijken, waar tot dusver de gevaarljjkste anarchis tische elementen woonden. Ten einde te voorkomen, dat er *s nachts een aanslag zou worden beproefd, zyn al de nauwe straten schitterend verlicht met boog lampen. Men voelt echter, zoo wordt uit Cerbère aan den nMatin” bericht, dat er onweder in de lucht hangt. Ieder is gedrukt, wetend, dat hy bespied wordt en wikt daarom elk zyner woorden. De leekenscholen zullen niet heropend worden De gouverneur, de heer Crespo, heeft althans aan een deputatie van leekenondcr- wyzers onomwonden verklaard, dat deze scholen voorgoed gesloten zullen blyven. 36) „Waar hebt ge hem gebracht?” vroeg zjj volkomen kalm, en hy antwoordde ontsteld „Ge weet het dus reeds?” „Ik vermoedde het, toen Gusta my het zonderlinge voorval in den bloemenwinkel meedeelde. Wie anders kon zoo praten, zoo denken dan bij!” „En en ge draagt ’t moedig stamelde hy met angstige bezorgdheid voor het jonge schepsel, dat met zulk een zelfbeheersching kalm, zonder klacht of tranen voor hem stond. „Ik dank er God voor,” zeide zy eigen aardig zacht. Hy zag haar verschrikt aan. Groote goed heid, begon het ook reeds in haar hoofd te spoken Neen zy keek hem helder, kalm aan, de fijne handen als in gebed gevouwen; baar geheele verschijning drukte de deemoe dige houding eeaer zich vroom voor God buigende uit. „Ge begrypt mij niet, beste vriend,8 liet z(j er verklarend op volgen. „Ik heb veel, Telefoon No. M’i ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Ad ver ten tien tot 1 uur des midd. uitingen van Von Holstein en de Duitsche vlootagitatie geven de „Times” aanleiding tot een lang artikel waarin het blad betoogt „dat er voor een Engelsch burger geen tyd meer is om rastig in zijn bed te slapen,” vooral nadat de Dreadnoughtkooijls ook Oos tenrijk heeft aangegrepen. Het City blad wenscht, dat de Engelsche regeering den raad, door Holstein inder tijd gegeven, ook zal opvolgen„Ieder nieuw Duitsch schip geeft, afgezien nog van Frank rijk, Engeland aanleiding twee nieuwe sche pen te bouwen.” Het opvolgen van dien raad is te nood- zakelyker, daar in Duitscbland nog altoos de vlootkoorts schijnt te heerschen, z^gt de „Times”: „Duitschland mag zich niet ver gissen over ons onbuigzaam besluit. Wy zullen juist doen wat Holstein zegt, name lijk er voor zorgen dat, vopr zoover het aan ons ligt, geen Duitsch schip het noodzake- lyke evenwicht tusschen de vloten zal sto ren”. De vrijzinnige ond-afgevaardigde v. Ger lach deelt, naar aanleiding van het tegen Schikking gevoerde geding, uit zyn eigen ervaring eenige voorbeelden mede van de wijze waarop de Pruisische ambtenaarsbent by de verkiezingen invloed ten gunste van de conservatieven oefent Langen tyd heb ik in den kreits hertog dom Lauenburg gewoond. Daar is eens het volgende gebeurdDe kroits was in den Rijksdag en den Landdag door den zeer gezienen vrijzinnige Berling vertegenwoor digd. Bismarck was woedend dat juist de kreits waar zyn Friedrichsruh lag, altyd een vrijzinnige afgevaardigde had. Hy achtte voor den „slechten” uitslag van de verkie zingen den al te „slappen” landraad graaf Bernstorff verantwoordelijk. Daarom stelde hy voor dezen heer een soort van sinecure aan het ministerie van onderwijs in en be noemde tot zyn opvolger een in bestuurs aangelegenheden geheel onervaren, maar zeer doortastenden heer v. Benningsen-Föder. De heer v. Benningsen flanste een pamflet tegen Berling samen, waarin hy van brand stichting' en mishandeling van zijne moeder beticht werd. De hooge meerderen wisten van dit schriftuur. Vlak- voor de verkiezing seinde de gouverneur van de provincie aan den landraadScbiessen Sie losDaarop werd het schotschrift verspreid. Dezelfde landraad liet op den dag van de verkiezing den leider van de vrijzinnigen te Lauenberg in hechtenis nemen, omdat hy op straat ge spuwd had. De landraad werd later in een proces van de aanklacht van wederrechtelijke vryheidsberooving vrijgesproken, omdat het gerecht zijne onkunde van de wet zoo groot achtte, dat het aannam dat zy zich het we derrechtelijke van zyne handelwijze niet be wust was geweest. In den tyd, dat ik regeeringsambtenaar was, vroeg ik eens aan een landraad, waarom hy niet zorgde, dat een burgemeester, die door zyne drankzucht ergernis wekte, eindelijk afgezet werd. Ant woord: „Zonder dien man krygen wy in deze streek van den kreits nooit conservatieven gekozen.” Ik heb een hoog katholiek geestelijke gesj roken, die mjj vertelde, dat voor de herstemming het was in 1903 - - by hem een regeeringsraad van de provin ciale regeering te X was gekomen, om hem te overreden, voor den conservatieven en tegen den vrijzinnigen candidaat te werken. De mededeelingen van Hermann Vom Rath in de „Deutsche Revue” over de S

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1909 | | pagina 1