JJ|®YEME WESTEN.
!MMËN.
I
No 11146
48ste Jaargang.
Maandag 10 Januari 1910.
;Vteuw«- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
feuilleton
k.
Buitenlandsch. Overzicht
nstreken
Verspreide Berichten.
r
I
ER
UYPERS,
"’i y.1 m
UJVl
leseA. I
m's Inkt!
4*
i
io
,Ilc
II.
(Wordt vervolgd.)
i
eer te berichten
eregeld elke week
tuur eu Strahlen-
gen in alle piano'i
van bet nieuwe Hongaarsche
een portefeuille bedacht. Het
wordt in nadere berichten be-
Dit No. bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
>n No. 2897.
TelefM. Mo. at.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN
(Uit het Ameriheanieh.)
GOÜBSCBE (1)1 RA VI
ji’b
H. I
I, 8‘/j» dubbel» taoh
Vegte, Zaltbomm»
®?ttordMn.,Uj0
nhage.
f J. Cm. Rotterdam
ten.
yroeg (jen.
Men herinnert zich wel, dat de verkoop
van de juweelen van Abd-el-Azis, den vroe-
geren sultan van Marokko, die te Parjjs in
de bank van leening stonden, den zesden
December een maand uttgesteld is, ingevolge
oen verzoek, namens sultan Moelai Hafld ge
daan. De juweelen waren Marokkaansche
kroonjuweelen en bebooren als zoodanig aan
den bebeerscber der geloovigen in Marokko.
De Parysche lommerd had er indertijd Abd-
el-Azis 1,200,000 frank op voorgeschoten,
maar den termen van inlossing bad deze
laten voorbijgaan. Vandaar dat de verkoo-
piug aangekondigd werd. De vertegenwoor
diger van Moelai-Hafld kon 6 December het
lommerdbriefje niet overleggen, zoodat zijn
verzoek tot opschorting der verkooping
slechts ingewilligd werd tegen anderhalf
millioen frank onderpand. Donderdag heeft
bg het briefje medegebracht en bg is dan
ook, nadat de overige verplichtingen nage
komen waren, in het bezit der edelgesteenten
gesteld.
i.. f
)ude Jenever
htcap
HOPPE. 1
jgbaar bjj
TERS Jz.
geoft als reden van zijn optreden op, dat
Lnkacs niet op hetzelfde standpunt is blijven
staan, maar een nieuwe groepeering van
partijen in ‘t schild voert en ook nieuwe
verkiezingen wil ullschrjjven, en dat op een
wjjze welke de onafhankelykheidsparty in
het middelpunt der nieuwe meerderheid zou
brengen.
overtroffen
ibert welbekend''
ICBT-nXXU
Mt Fabriekmerk);
ade, radicale en
g van alle, Alfa
laekkige «enen#,
ral ontstaan door
jeugdigen leeftjjd
Ike zwakte. Bleek
Hoofdpgn
g - Maagpyn
Onvermogen
i enz. Uit-
Reuter seint uit New-York, d.d. 7 Jan.
De „Associated Press* deelt mede, dat
Amerika bg de mogendheden het voorstel
heeft ingediend tot neutralisatie van de
Mandsjoergsche spoorwegen, door ze te ver-
koopen aan China, dat dan financiöel ge
steund zou worden door de mogendheden,
die daardoor op de exploitatie scherper
toezicht zouden kunnen houden en wel op
zuiver commerciëelen en niet-politieken
grondslag.
Frankrijk.
Ren telegram heeft gemeld, dat Donder-
dig Alexandre Hébrard, kappersbediende,
die te Montpezat een zesjarig meisje geweld
aangedaan en vermoord bad, onthoofd is.
Het is nu een jaar geleden, dat de doodstraf
in Frankryk hersteld werd, nadat president
Fallières aanvankelijk beslist geweigerd had
een doodvonnis te bekrachtigen. In dat jaar
zijn er nu 14 menschen geguillotineerd.
Duitsohland.
De zuidpoolreiziger Shackleton heeft Don
derdag in Berl(/n een lezing gehouden over
zijn tocht; de kroonprins en zijn gemalin
woonden die lezing by.
Engeland.
De regeeriug beeft een subsidie van 60 (XX)
gulden gegeven voor da Zuidpool-expeditie
van Scott.
Drie Brahmanen uit Dekban zijn te I’oma
in hechtenis genomen in verband met de
samenzwering te Nasik, By een onderzoek
bleek, dat zy vier Browning pistolen en 50
patronen in bun bezit hadden. Zy walen
aangeklaagd duor beamb en van het depar
tement van openbare werken.
„U kan iets humoristisch schrijven,zei
de uitgever. „Ieder houdt van scherts en
ik zelf ben ook nog zoo’n beetje humorist."
Dockery was Gansett zeer genegen, niet juist
omdat de oude Gansett een abonné der
„Picket” was, doch omdat er dikwijls boter
en kippen van de farm aan bet bureau van
het blad werden afgegeven.
Eens op een morgen verscheen Mangus
Dockery reeds vroeg aan de farm en ver
zocht Len, hem te vergezellen.
„Hét doel mijner komst is eigenbelang,"
begon by. „Ik heb bet van de week zeer
druk, en daarom, myn waarde jonge vriend,
heb ik u noodig om iets voor my te schrijven."
„Ik heb nog nooit iets geschreven dat het
licht heeft gezien," bracht Len hiertegen in,
„en ik vrees, dat ik bet niet in den ver*
eischten vorm zal brengen."
„Maar, mjjn waarde heer," lachte Dockery,
„wie anders dan een redacteur van beroep
kan iets in den vereisebten vorm brengen?
Ik geef u de hoofd; unten aan en zal het door
u geschrevene nazien.”
„Ga maar, Lenqubees," zei Gansett. „Je
kunt nooit iets schrijven, wat niet reeds
vroeger geschreven werd."
De redacteur knipoogde, maar stemde toch
met den ouden man in.
Geljjk reeds gemeld beeft Lukacs reeds
zeven leden
kabinet met
lijstje ervan
vestigd.
Groot opzien wekt het optreden van graaf
Tisza tegen Lukacs, hoewel die een partij
genoot van Tisza is. Laatstgenoemde beeft
Dl. verklaard zyn vrienden dringend te moe
ten ontraden zitting te nemen in een kabi-
net-Lukacs. Mochten de nieuwe ministers ook
in ’t vervolg de club der liberale party
willen bezoeken, dan zou bij, Tisza, zich
genoopt voelen de club te verlaten. Tisza
”fiêt gelaat van het meisje was innemend
en hare gestalte onbeschrijfelijk lieftallig;
hare oogen waren bruin als de herfstblade
ren en beur baar was bruin, evenals de oogen.
„Waardoor zyn uw handen zoo zwart,ge*
worden, juffrouw?”
„Ik ben geen juffrouw."
„Wat is u dan?”
„Vader zegt, dat ik een dwaas meisje ben."
,(J heeft mijn vraag niet beantwoord. Wat
is er met uw handen gebeurd?”
„Walnootvlekken Ik heb walnoten voor
den winter gepeld.”
„Hoe heet u?"
„Ned Hobdy.”
„Dat is een vreemde naam voor een meisje.”
„En hoe heet u?"
„Len Gansett.”
„Lenqubees is, zou ik denken, toch even
zeer een vreemde naam.”
„Vanwaar weet u, dat myn naam
„O, uw grootmoeder beeft mg alles verteld."
„Waar woont n?" vroeg hg.
„Ik woon bier een kwartier vandaan, in
een klein, oud huis, dat n nauwelijks de
moeite waard zal achten er uw aandacht
aan te schenken. Mijn moeder is dood, ik
kan mg haar niet meer herinneren. Maar ik
moet naar huis, het wordt donker.”
„Staat u toe, dat ik u vergezel?”
„O neen! Een twaalfjarig meisje daarvan
Reuter seint uit Saigon, d.d. 7 Jan.
Op 5 dezer had een gevecht plaats tus-
schen 150 man geregelde troepen met Chi-
neesche opstandelingen, deserteurs en vluch
telingen in het landschap Laskay. De Chi-
neezen werden yiteengeslagen met verlies
van vele dooden en gewonden. Aan Fransche
zijde werd geen soldaat gedood, vier man
gewond.
KINA DRIJP.
Idig wordt nage-
iten van andere
e brengen, wgzen d
o zonder den naam
h met opschrift
U onee fabriek 1
kkeiaif -- 3
[inadnippels.
u htakk, Du lu,
Sanctus bureaucratios zet het „Journal”
boven het volgende verhaal
Dezer dagen werd op de deuren van het
stadhuis en de kerk van de gemeente Car-
rières-sur Seine, by Chatou een groot plak
kaat aangeplakt, waarvoor zich weldra de
burgerjj verdroog, om elkaar, na lezing in
stomme verbazing aan te staren. Het offl-
cieele dokument deelde de goê gemeente
mede, dat 12 Januari a.s. op het stadhuis
een z.g. onderzoek de commodo et incom-
modo zooals bet deftig luidde, zou worden
ingesteld naar het meest geschikte terrein
voor de plaatsing van een nieuw postkan
toor, Een door den prefect daartoe aange
wezen commissaris zou zich dien dag ter
beschikking stellen van de gemeentenaren.
van Carrières-sur Seine, om een ieders op-,
aan-, en bemerkingen aan te hoorec.
Den laatsten Zondag van bet jaar 1909
was het bedoelde nieuwe postkantoor met
groote plechtigheid, in tegenwoordigheid van
eqn groot aantal burgers, geopend.
wti bleek het geval te zijn?
Hbt in zulke omstandigheden voorgeschre
ven onderzoek was vergeten, vóór den bouw
van bet kantoor. De wet eiscble echter een
enquête. Welnu, dan maar nA den bouw.
digingen van ambtenaren en werklieden
werkt zoodoende niets uit. Het verschaffen
van gezonde goedkóope woningen dicht bg
de werkplaatsen en kantoren is een bg uit
nemend beid sociaal-poiitieke eiseb. Eu verder
is er tot behoud van bet kostelijke goed van
de nationale arbeidskracht een krachtige
kolonisatie-politiek voor dun bevolkte streken*
noodig. Het is averechtsch, vervolgde Posa-
dowsky, den tecbnischen vooruitgang alleen
reeds als beschaving te beschouwen, hg is
enkel een middel daartoe. Voor Jen histo-
rischen staat, zoo besloot bg, die zelf niet
alleen een noodzakelijkheid, maar bet hoogste
goed van het Duitscbe volk is, is bet wo
ningvraagstuk een groot besebavingsvraag-
stuk.
Posadowsky werd luide toegejuiebt, en de
voorzitter kenschetste zgne rede als een be
roep op het openbare geweten.
2)
Len had een kleinen afstand afgelegd, toen
bij in pen dier plassen trapte en een vroolgk
klinkenden lach hoorde. Ópkijkende, ont
waarde hg een meisje, dat op een rotsblok
xat.
,U hebt te rechter tjjd, mejeHroaw,” sprak
h|j, terwijl bjj tick omwendde en tegen het
rotsblok, waarop het jonge meisje zat, begon
op te Urateren.
.Waarom!"’ rroeg i(j, toen hjj genaderd
WUÓmdat anders iets sou gehoofd hebben,
dat meer kort dan hoffelijk zon geklonken
hebben”.
.Oho," antwoordde ijj, ,<Ut zon niets te
bettekenen gehad hebben, want vader vloekt
bijna den gebeelen dag. Hg verwepscht zjjt
rbeunatiek, en als deze hem niet steekt oi
kwelt, vervloekt hg de koe."
»Mag jk plaats Dqmpn?
„Zeker, als u vermoeid te.’
Dogwood was een plaatsje dat slechts uit.
twaalf huizen bestond, waaronder ook het
bureau der „Weekly Picket”. Len Gansett
had spoedig na zijn aankomst Mangus Doc
kery, den eigenaar en uitgever van de
„Picket”, leeren kennen. De journalist bad
Len als bewjjs van zgn gunst verzocht, voor
zyd blad te schrijven.
Steeds opnieuw komen berichten uit PÓrto
over den watersnood, waaruit blijkt, dat de
ramp nog grooter is, dan men eerst dacht.
Nu weder ontving een wijnhandelaar in
Londen een telegram van zyn correspondent
in de noordelijke hoofdstad van Portugal,
waarin deze meldt, dat de catastrophe die
van 1739 evenaart. Van de 800 schepen,
welke langs de kaden iu de Douro en de
haven gemeerd lagen, zjjn er slechts veertig
behouden gebleven. De dokken en opslag
plaatsen hebben geweldig geleden.
Do zandbank, welke een zyde van de
haveningang beveiligde voor den golfslag,
is geheel verdwenen, zoodat de zee thans
by een volgenden storm vrijen toegang heeft.
over het feit, dat do burgemeester van Grisy-
Saisnes de kerk in het openbaar voor af
braak gaat verkoopen. „Dit is het begin,”
schryft Barrès, „en in de komende jaren
zullen wy er getuigen van zyn. hoe de gods*
buizen, het een na b<t ander, worden afge
broken, door geheel Frankrijk heen.”
„Zult gjj rustig toekijken by deze mis
handeling van ons land Ik hoor u al ant
woorden het is de schuld van den paus.
Ik wil ook niet met u daarover in debat
treden. Maar do kerken bebooren tot onze
grootste rijkdommenwy ontvingen ze van
onze voorouders, we moeten ze voor onze
kinderen bewaren.
„Geen beschaafd man, in Frankryk of in
bet buitenland kan gelooven, dat eenig
gouvernement barbaarsch genoeg zou sjjn,
deze bronnen van geestelyk leven te ver
nielen.
„Ik wil dar. ook niet aannemen, dat gy
met onverschilligheid de kenteekenen gade
slaat van dezen nieuwen geest van vanda
lisme. Hel is niel mogelgk, dat dergelyke
grootsche monumenten van Frankryk’s ver
leden, uitingen van de Fransche ziel, laf
hartig zouden opgeofferd worden in een
politieken twist”.
De groote sociale politicus graaf Posa-
dowsky.de vroegere ryksminister van binnen-
landsche zaken, heeft te Muncheif voor de
leden van een Beiersche vereenigiog een rede
gebonden, het eerste levensteeken, sedert
lang, dat men van „Posa” gemerkt heeft.
Posadowsky legde er nadruk op, dat het
beschavingspeil van een volk niet evenredig
is aan den levensstandaard van zyne boogere
standen, maar aan den oeconomiscben toe
stand van den grooten hoop. Op een groot
deel van den Duitscheu grond hebben zich
reeds vreemde, op lagen trapeen beschaving
staande arbeiders neergezet, wat wel een
bewjjs is, dat Duitschland niet aan overbe
volking lijdt, maar aan een ongelijkmatige,
ongezonde verdeeling van de bevolking, wel
ker behuizing dikwijls niet aan de eenvou
digste eiseben van gezondheid en zedelijkheid
beantwoordt. Posadowsky vermeldde ook den
ongunstigen invloed, dien de leefwyze in de
groote steden op bet weerstandsvermogen
van het individu en de daarvan afhankelijke
weerbaarheid oefent. Hy stelde de grond-i
politiek van de groote steden, die ten deele
geheel achterwege gebleven, ten deele geheel
mislukt is, voor de misstanden mede aanspra-
kelyk. Tot die misstanden behoort ook het'
opjagen van huren door vereenigingen van
huiseigenarende verbooging van de bezol-
«e BESTE
CHAuE i.uhi
HAND. I
Tclrfwn Na. M-
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiëli tot 1 uur des midd.
j De nationalistische afgevaardigde Maurice
1 Barr^s heeft minister Briand in een brief
i m0egedeeld, dat hy hem zal interpelleeren
I te spreken, is immers al te onzinnig, myn-
heer.”
„Adieu, juffrouw Ned.”
.„Adieu, mynheer."
■J j xÜe, duisternis yiel in, vóór Len thuis was.
„Ïk zaT den ouden heer een poets bakken,”
sprak by by zieb zelf. Hy verschool zich
en begon te schreeuwen als een kuiken dat
in nood verkeert. Meteen vloog er een deur
t open en de oude Gansett stormde bloots
hoofds en opgewonden naar buiten.
,8st, ssll” riep hy. „Sara, wat een be
roerde boel! De jongen beeft bet geweer
meegenomen en die vervloekte uilen balen
onze kuikens weg. Sst, sst!”
Len schaterde het uit van lachen. „Ikj
mag vervloekt zyn, als het niet die verdui
velde jongen is. Kom bier en gebruik je
avondmaal. Ik verwed er duizend dollar
opder, dat ik het je betaald zal zetten.”
Wn