JJ|®YEME WESTEN. !MMËN. I No 11146 48ste Jaargang. Maandag 10 Januari 1910. ;Vteuw«- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. feuilleton k. Buitenlandsch. Overzicht nstreken Verspreide Berichten. r I ER UYPERS, "’i y.1 m UJVl leseA. I m's Inkt! 4* i io ,Ilc II. (Wordt vervolgd.) i eer te berichten eregeld elke week tuur eu Strahlen- gen in alle piano'i van bet nieuwe Hongaarsche een portefeuille bedacht. Het wordt in nadere berichten be- Dit No. bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. >n No. 2897. TelefM. Mo. at. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN (Uit het Ameriheanieh.) GOÜBSCBE (1)1 RA VI ji’b H. I I, 8‘/j» dubbel» taoh Vegte, Zaltbomm» ®?ttordMn.,Uj0 nhage. f J. Cm. Rotterdam ten. yroeg (jen. Men herinnert zich wel, dat de verkoop van de juweelen van Abd-el-Azis, den vroe- geren sultan van Marokko, die te Parjjs in de bank van leening stonden, den zesden December een maand uttgesteld is, ingevolge oen verzoek, namens sultan Moelai Hafld ge daan. De juweelen waren Marokkaansche kroonjuweelen en bebooren als zoodanig aan den bebeerscber der geloovigen in Marokko. De Parysche lommerd had er indertijd Abd- el-Azis 1,200,000 frank op voorgeschoten, maar den termen van inlossing bad deze laten voorbijgaan. Vandaar dat de verkoo- piug aangekondigd werd. De vertegenwoor diger van Moelai-Hafld kon 6 December het lommerdbriefje niet overleggen, zoodat zijn verzoek tot opschorting der verkooping slechts ingewilligd werd tegen anderhalf millioen frank onderpand. Donderdag heeft bg het briefje medegebracht en bg is dan ook, nadat de overige verplichtingen nage komen waren, in het bezit der edelgesteenten gesteld. i.. f )ude Jenever htcap HOPPE. 1 jgbaar bjj TERS Jz. geoft als reden van zijn optreden op, dat Lnkacs niet op hetzelfde standpunt is blijven staan, maar een nieuwe groepeering van partijen in ‘t schild voert en ook nieuwe verkiezingen wil ullschrjjven, en dat op een wjjze welke de onafhankelykheidsparty in het middelpunt der nieuwe meerderheid zou brengen. overtroffen ibert welbekend'' ICBT-nXXU Mt Fabriekmerk); ade, radicale en g van alle, Alfa laekkige «enen#, ral ontstaan door jeugdigen leeftjjd Ike zwakte. Bleek Hoofdpgn g - Maagpyn Onvermogen i enz. Uit- Reuter seint uit New-York, d.d. 7 Jan. De „Associated Press* deelt mede, dat Amerika bg de mogendheden het voorstel heeft ingediend tot neutralisatie van de Mandsjoergsche spoorwegen, door ze te ver- koopen aan China, dat dan financiöel ge steund zou worden door de mogendheden, die daardoor op de exploitatie scherper toezicht zouden kunnen houden en wel op zuiver commerciëelen en niet-politieken grondslag. Frankrijk. Ren telegram heeft gemeld, dat Donder- dig Alexandre Hébrard, kappersbediende, die te Montpezat een zesjarig meisje geweld aangedaan en vermoord bad, onthoofd is. Het is nu een jaar geleden, dat de doodstraf in Frankryk hersteld werd, nadat president Fallières aanvankelijk beslist geweigerd had een doodvonnis te bekrachtigen. In dat jaar zijn er nu 14 menschen geguillotineerd. Duitsohland. De zuidpoolreiziger Shackleton heeft Don derdag in Berl(/n een lezing gehouden over zijn tocht; de kroonprins en zijn gemalin woonden die lezing by. Engeland. De regeeriug beeft een subsidie van 60 (XX) gulden gegeven voor da Zuidpool-expeditie van Scott. Drie Brahmanen uit Dekban zijn te I’oma in hechtenis genomen in verband met de samenzwering te Nasik, By een onderzoek bleek, dat zy vier Browning pistolen en 50 patronen in bun bezit hadden. Zy walen aangeklaagd duor beamb en van het depar tement van openbare werken. „U kan iets humoristisch schrijven,zei de uitgever. „Ieder houdt van scherts en ik zelf ben ook nog zoo’n beetje humorist." Dockery was Gansett zeer genegen, niet juist omdat de oude Gansett een abonné der „Picket” was, doch omdat er dikwijls boter en kippen van de farm aan bet bureau van het blad werden afgegeven. Eens op een morgen verscheen Mangus Dockery reeds vroeg aan de farm en ver zocht Len, hem te vergezellen. „Hét doel mijner komst is eigenbelang," begon by. „Ik heb bet van de week zeer druk, en daarom, myn waarde jonge vriend, heb ik u noodig om iets voor my te schrijven." „Ik heb nog nooit iets geschreven dat het licht heeft gezien," bracht Len hiertegen in, „en ik vrees, dat ik bet niet in den ver* eischten vorm zal brengen." „Maar, mjjn waarde heer," lachte Dockery, „wie anders dan een redacteur van beroep kan iets in den vereisebten vorm brengen? Ik geef u de hoofd; unten aan en zal het door u geschrevene nazien.” „Ga maar, Lenqubees," zei Gansett. „Je kunt nooit iets schrijven, wat niet reeds vroeger geschreven werd." De redacteur knipoogde, maar stemde toch met den ouden man in. Geljjk reeds gemeld beeft Lukacs reeds zeven leden kabinet met lijstje ervan vestigd. Groot opzien wekt het optreden van graaf Tisza tegen Lukacs, hoewel die een partij genoot van Tisza is. Laatstgenoemde beeft Dl. verklaard zyn vrienden dringend te moe ten ontraden zitting te nemen in een kabi- net-Lukacs. Mochten de nieuwe ministers ook in ’t vervolg de club der liberale party willen bezoeken, dan zou bij, Tisza, zich genoopt voelen de club te verlaten. Tisza ”fiêt gelaat van het meisje was innemend en hare gestalte onbeschrijfelijk lieftallig; hare oogen waren bruin als de herfstblade ren en beur baar was bruin, evenals de oogen. „Waardoor zyn uw handen zoo zwart,ge* worden, juffrouw?” „Ik ben geen juffrouw." „Wat is u dan?” „Vader zegt, dat ik een dwaas meisje ben." ,(J heeft mijn vraag niet beantwoord. Wat is er met uw handen gebeurd?” „Walnootvlekken Ik heb walnoten voor den winter gepeld.” „Hoe heet u?" „Ned Hobdy.” „Dat is een vreemde naam voor een meisje.” „En hoe heet u?" „Len Gansett.” „Lenqubees is, zou ik denken, toch even zeer een vreemde naam.” „Vanwaar weet u, dat myn naam „O, uw grootmoeder beeft mg alles verteld." „Waar woont n?" vroeg hg. „Ik woon bier een kwartier vandaan, in een klein, oud huis, dat n nauwelijks de moeite waard zal achten er uw aandacht aan te schenken. Mijn moeder is dood, ik kan mg haar niet meer herinneren. Maar ik moet naar huis, het wordt donker.” „Staat u toe, dat ik u vergezel?” „O neen! Een twaalfjarig meisje daarvan Reuter seint uit Saigon, d.d. 7 Jan. Op 5 dezer had een gevecht plaats tus- schen 150 man geregelde troepen met Chi- neesche opstandelingen, deserteurs en vluch telingen in het landschap Laskay. De Chi- neezen werden yiteengeslagen met verlies van vele dooden en gewonden. Aan Fransche zijde werd geen soldaat gedood, vier man gewond. KINA DRIJP. Idig wordt nage- iten van andere e brengen, wgzen d o zonder den naam h met opschrift U onee fabriek 1 kkeiaif -- 3 [inadnippels. u htakk, Du lu, Sanctus bureaucratios zet het „Journal” boven het volgende verhaal Dezer dagen werd op de deuren van het stadhuis en de kerk van de gemeente Car- rières-sur Seine, by Chatou een groot plak kaat aangeplakt, waarvoor zich weldra de burgerjj verdroog, om elkaar, na lezing in stomme verbazing aan te staren. Het offl- cieele dokument deelde de goê gemeente mede, dat 12 Januari a.s. op het stadhuis een z.g. onderzoek de commodo et incom- modo zooals bet deftig luidde, zou worden ingesteld naar het meest geschikte terrein voor de plaatsing van een nieuw postkan toor, Een door den prefect daartoe aange wezen commissaris zou zich dien dag ter beschikking stellen van de gemeentenaren. van Carrières-sur Seine, om een ieders op-, aan-, en bemerkingen aan te hoorec. Den laatsten Zondag van bet jaar 1909 was het bedoelde nieuwe postkantoor met groote plechtigheid, in tegenwoordigheid van eqn groot aantal burgers, geopend. wti bleek het geval te zijn? Hbt in zulke omstandigheden voorgeschre ven onderzoek was vergeten, vóór den bouw van bet kantoor. De wet eiscble echter een enquête. Welnu, dan maar nA den bouw. digingen van ambtenaren en werklieden werkt zoodoende niets uit. Het verschaffen van gezonde goedkóope woningen dicht bg de werkplaatsen en kantoren is een bg uit nemend beid sociaal-poiitieke eiseb. Eu verder is er tot behoud van bet kostelijke goed van de nationale arbeidskracht een krachtige kolonisatie-politiek voor dun bevolkte streken* noodig. Het is averechtsch, vervolgde Posa- dowsky, den tecbnischen vooruitgang alleen reeds als beschaving te beschouwen, hg is enkel een middel daartoe. Voor Jen histo- rischen staat, zoo besloot bg, die zelf niet alleen een noodzakelijkheid, maar bet hoogste goed van het Duitscbe volk is, is bet wo ningvraagstuk een groot besebavingsvraag- stuk. Posadowsky werd luide toegejuiebt, en de voorzitter kenschetste zgne rede als een be roep op het openbare geweten. 2) Len had een kleinen afstand afgelegd, toen bij in pen dier plassen trapte en een vroolgk klinkenden lach hoorde. Ópkijkende, ont waarde hg een meisje, dat op een rotsblok xat. ,U hebt te rechter tjjd, mejeHroaw,” sprak h|j, terwijl bjj tick omwendde en tegen het rotsblok, waarop het jonge meisje zat, begon op te Urateren. .Waarom!"’ rroeg i(j, toen hjj genaderd WUÓmdat anders iets sou gehoofd hebben, dat meer kort dan hoffelijk zon geklonken hebben”. .Oho," antwoordde ijj, ,<Ut zon niets te bettekenen gehad hebben, want vader vloekt bijna den gebeelen dag. Hg verwepscht zjjt rbeunatiek, en als deze hem niet steekt oi kwelt, vervloekt hg de koe." »Mag jk plaats Dqmpn? „Zeker, als u vermoeid te.’ Dogwood was een plaatsje dat slechts uit. twaalf huizen bestond, waaronder ook het bureau der „Weekly Picket”. Len Gansett had spoedig na zijn aankomst Mangus Doc kery, den eigenaar en uitgever van de „Picket”, leeren kennen. De journalist bad Len als bewjjs van zgn gunst verzocht, voor zyd blad te schrijven. Steeds opnieuw komen berichten uit PÓrto over den watersnood, waaruit blijkt, dat de ramp nog grooter is, dan men eerst dacht. Nu weder ontving een wijnhandelaar in Londen een telegram van zyn correspondent in de noordelijke hoofdstad van Portugal, waarin deze meldt, dat de catastrophe die van 1739 evenaart. Van de 800 schepen, welke langs de kaden iu de Douro en de haven gemeerd lagen, zjjn er slechts veertig behouden gebleven. De dokken en opslag plaatsen hebben geweldig geleden. Do zandbank, welke een zyde van de haveningang beveiligde voor den golfslag, is geheel verdwenen, zoodat de zee thans by een volgenden storm vrijen toegang heeft. over het feit, dat do burgemeester van Grisy- Saisnes de kerk in het openbaar voor af braak gaat verkoopen. „Dit is het begin,” schryft Barrès, „en in de komende jaren zullen wy er getuigen van zyn. hoe de gods* buizen, het een na b<t ander, worden afge broken, door geheel Frankrijk heen.” „Zult gjj rustig toekijken by deze mis handeling van ons land Ik hoor u al ant woorden het is de schuld van den paus. Ik wil ook niet met u daarover in debat treden. Maar do kerken bebooren tot onze grootste rijkdommenwy ontvingen ze van onze voorouders, we moeten ze voor onze kinderen bewaren. „Geen beschaafd man, in Frankryk of in bet buitenland kan gelooven, dat eenig gouvernement barbaarsch genoeg zou sjjn, deze bronnen van geestelyk leven te ver nielen. „Ik wil dar. ook niet aannemen, dat gy met onverschilligheid de kenteekenen gade slaat van dezen nieuwen geest van vanda lisme. Hel is niel mogelgk, dat dergelyke grootsche monumenten van Frankryk’s ver leden, uitingen van de Fransche ziel, laf hartig zouden opgeofferd worden in een politieken twist”. De groote sociale politicus graaf Posa- dowsky.de vroegere ryksminister van binnen- landsche zaken, heeft te Muncheif voor de leden van een Beiersche vereenigiog een rede gebonden, het eerste levensteeken, sedert lang, dat men van „Posa” gemerkt heeft. Posadowsky legde er nadruk op, dat het beschavingspeil van een volk niet evenredig is aan den levensstandaard van zyne boogere standen, maar aan den oeconomiscben toe stand van den grooten hoop. Op een groot deel van den Duitscheu grond hebben zich reeds vreemde, op lagen trapeen beschaving staande arbeiders neergezet, wat wel een bewjjs is, dat Duitschland niet aan overbe volking lijdt, maar aan een ongelijkmatige, ongezonde verdeeling van de bevolking, wel ker behuizing dikwijls niet aan de eenvou digste eiseben van gezondheid en zedelijkheid beantwoordt. Posadowsky vermeldde ook den ongunstigen invloed, dien de leefwyze in de groote steden op bet weerstandsvermogen van het individu en de daarvan afhankelijke weerbaarheid oefent. Hy stelde de grond-i politiek van de groote steden, die ten deele geheel achterwege gebleven, ten deele geheel mislukt is, voor de misstanden mede aanspra- kelyk. Tot die misstanden behoort ook het' opjagen van huren door vereenigingen van huiseigenarende verbooging van de bezol- «e BESTE CHAuE i.uhi HAND. I Tclrfwn Na. M- ADVERTENTIES worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiëli tot 1 uur des midd. j De nationalistische afgevaardigde Maurice 1 Barr^s heeft minister Briand in een brief i m0egedeeld, dat hy hem zal interpelleeren I te spreken, is immers al te onzinnig, myn- heer.” „Adieu, juffrouw Ned.” .„Adieu, mynheer." ■J j xÜe, duisternis yiel in, vóór Len thuis was. „Ïk zaT den ouden heer een poets bakken,” sprak by by zieb zelf. Hy verschool zich en begon te schreeuwen als een kuiken dat in nood verkeert. Meteen vloog er een deur t open en de oude Gansett stormde bloots hoofds en opgewonden naar buiten. ,8st, ssll” riep hy. „Sara, wat een be roerde boel! De jongen beeft bet geweer meegenomen en die vervloekte uilen balen onze kuikens weg. Sst, sst!” Len schaterde het uit van lachen. „Ikj mag vervloekt zyn, als het niet die verdui velde jongen is. Kom bier en gebruik je avondmaal. Ik verwed er duizend dollar opder, dat ik het je betaald zal zetten.” Wn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1910 | | pagina 1