LA2EÏÏ,
mHETVEREE WESTEN.
UIS,
kooping
icM,
f1910, des voor-
kooping
re,
1NHÜIS
Zaterdag 26 Februari 1910.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
7
No. 11187.
48ste Jaargang.
4)11
Buitenlandsch Overacht.
w*«
WERK
DE,
Verspreide Berichten.
MAR,
FEU1LLETON.
5j
abeth,
veman,
CRAMM,
|1
iling der Koop*
otaris KOEMAN
ilderde Kerkglazen
tn tale ganak-
XXV.
lotaró KOEMAN
iSCHERIJ
A.
t 4.80.
gen Maandag en
an 10tot2titen
g van 9 tot 11
Janskerlc, der
nlogen ena.
HT DER
Kotflabaia van
KEN, ten orer-
.«er C. BLONK
>AG 9 MAART
aren, ten over*
it reaideeranden
lende Kunsten ens.,
Directeur der
te Utrecht.
60 CBNT.
;enre - Gnuda.
kelik
inadmppels.
fUHtk, W laa(.
(Uit het Amerikaansch.)
O l im IE CO l il IJVT.
ERF, geteekend
Reenvtyk Ka-
1244, groet 4
Telefooe Ne. S>.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
In de Dinsdag gebonden vergadering van
den „Landessanscbase” van Elzas bad de re-
geering heftige aanvallen te verdnren bj de
behandeling van een voorstel, om aan twee
ambtenaren traktementsverhooging toe te
Ss 1
ongesteld?"
„Mijn ziel was krank/ antwoordde het
meLje, „maar de zielsdokter bier heeft my
geheel opgeknapt.
„Zoo, zoo," riep de oude
thans geen dwaasheden meer,
aan de vogels!*
man. „Maar
Komt, nu
irs, Wollen,
„Het was den Zondag 13 Juni, na het
vertrek van Leopold II (te Antwerpen), Ma
joor Albrecht, in plaats van zijne manscbap-
pen na den eeredienst aan de Middenstatie
tq^ontslaan, bracht hen naar de Kuostlei.
Tusschen de Teniersplaats en het Hopland,
heeft volgens klager, de majoor de bevelen
in de Fransche taal gegeven. M. Grote ver
klaart alsdan zonder de minste beleediging,
geroepen te hebben„Commandeert in ’t
Vlaamscb a.u.b.” Onmiddeljjk daarop heeft
de majoor zich omgedraaid en den sabelslag
gegeven.
De moedige Chaskens riepen „Awoert,
Vive le major” en eenigen hunner liepen
achter M. Grote, die verplicht was in bet
Café Wagner te vluchten, tot waar hg door
de verdedigers van den majoor werd achter
volgd.
M. Grote deed eene klacht aan bet parket,
en de onderzoeksrechter Goedertier, werd
met het onderzoek gelast. In dit onderzoek,
hebben zich sommige personen nug meer
belachelijker gemaakt dan de beruchte ma
joor
Hoogstraat te
Kadaster Sectie
5 Centiaren.
taling der koop-
gen opMakndag
rt van 10 tot 2
ailing van 9 tot
„Len,* zei Ned, toen zy den volgenden
morgen samen naar het kantoor gingen, „je
moet mij iets beloven."
„Wat, alweer een belofte?"
„Ja; je moet mg beloven, dat ik na ons
huwelijk voortgaan mag op bet kantoor te
werken."
„Dat zou den indrnk geven alsof ik aan
spraak maak op je diensten. Werkelijk,"
voegde hjj er plagend by, „de menschen zou
den denken, dat ik je iets schuldig was en
je gehuwd had om de schuld te delgen."
„Onzin! Je weet wel, dat ze dit niet zul
len denken. Als ze zien, welke betere klee-
ren vader en ik dragen en hoe alles om en
in ons huis er op verbeterd is, zullen ze
moeten erkennen, dat mijn loon geregeld uit
betaald werd. Je hebt het m jj nog niet be
loofd," voegde zij er aan toe en greep zyn
hand.
„Je kunt mg naar het kantoor vergezellen;
By de behandeling in den Belgischen Se
naat van het voorstel-Wiener tot opheffing
van artikel 298 van de Code Civil, waarbij
het huwelijk na echtscheiding tusschen over
spelige echtgenooten wordt verboden is
Woensdag voortgezet.
Na een scherp oratorisch duel tusschen
den voorsteller en den minister van justitie
De Lantsbeere, die het ontwerp uit naam
der regeering bestreed, werd dit verworpen
met 53 tegen 17 stemmen en een onthouding.
By het daarop volgende debat over de
Congobegrooting, verweet de senator Hanroz
minister Renkin, dat hy zich tot handlanger
van den koning had laten vinden en zelfs
zich niet verzet bad tegen het vernietigen
van offlcieele stukken, zoodat het nu onmo-
lijk is na te gaan, wat indertijd eigenlijk
geschied is.
UNA DBÜP-
lig wordt name
en van nadere
brengen, wijzen
zonder den naam
met opschrift
i (mm /a&HeA
De inspectie der Senaatscommissies om te
komen tot een herziening van vele takken
van staatsdienst, in Rusland loopt niet vlot
van stapel. Men stuit op allerlei hinderpalen,
vooral van geldelyken aard. Zoo was het
onderzoek in Toekeslan opgedragjn aan graaf
Pablen. Deze heeft zulke hooge kredieten
aangevraagd, dat de regeering het geld ge
weigerd heeft. Er is zelfs geen geld om de
rapporten openbaar te maken. Het rapport
van Pablen alleen vormde achttien deelen.
Toen de Senaatsdrukkery er een deel van
had afgedrukt, verklaarde ze, met ’t oog op
de hooge uitgaven, niet verder te kunnen
gaan. Zoo blijft het rapport van Pablen voor-
loopig liggen. En zoo gaat bet ook met
andere rapporten. Verscheidene commissies
zijn nog niet eens zoo ver kunnen komen,
dat ze een begin konden maken met een
rapport, daar ze wegens gebrek aan midde
len hun inspectie tocht moesten staken. Intus-
scben maken de schuldige beambten in de
takken van dienst, die aan een herziening
Zou worden onderworpen, wel dat bun zakeu
in orde zyn tegen den tijd dat de inspecteurs
mochten komen.*
kennen. De afgevaardigde Preiss vergat zich
zelf zoover, dat hy de regeering van oneer
lijke handelingen beschuldigde, waarop de
staatssecretaris Zorn v. Bulach den spreker
toevoegde, dat deze zich slechts bediende
van dergelyke sterke uitdrukkingen om in
druk te maken op de buitenwacht. Preiss
riep toen uit, dat dit een vlegelachtigheid
was. De staatssecretaris bleef het antwoord
niet schuldig, hg verklaarde dat de afge
vaardigde Preiss hem in de vergadering niet
meer kon beleedigen, maar dat hy „daar
buiten steeds tot diens beschikking was.”
Reuter seint uit Londen, d.d. 24 Febr.
By het debat over het tarief, wees Bal
four met klem op het hooge belang vart
tarief hervorming als middel legen werk
loosheid.
Hy verklaarde voor die hervorming te
pleiten, omdat hy stellig gelooft, dat zy het
productievermogen van Groot-Britannië zal
verhoogen en hy is er zeker van, dat het
voorbeeld, gegeven door de Britsche kolo-»
nies en elk ander beschaafd land, tenslotte
door Engeland gevolgd zal worden.
Runciman, „president of the Board of
Education” verklaarde, dat tariefhervorming
de prijzen zal verhoogen, de productiekosten
vermeerderen en de Britsche fabrikanten op
de neutrale markten achteruit zetten. En
verder zeide hy, dat de liberalen op de uit*
noodiging der oppositie om den Britscben
handel op het spel te zetten en de betrek
kingen met de koloniën losser te maken met
een beslist „neen” antwoorden.
Het amendement ten gunste van tarief
hervorming op het Adres van Antwoord ite
verworpen met 285 stemmen tegen 254.
De nationalisten bleven buiten stemming,
de arbeiderspartij steunde de regeering.
Freeman’s Journal, het blad derRedmon*-
disten schreef gisterenDe zaken staan nog
op het doode punt. De leider der «Ieren zal,
gelijk zyn collega’s voor de begrooting stem
men, indien hy de verzekering krygt, dat er
in deze zitting een wet tot stand komt, die
het veto van het Hoogerhuis beperkt. Wordt
die verzekering niet gegeven, dan stemmen
zy tegen de begrooting, zooals zy by de
tweede lezing hebben gedaan, voor de grond-
wettelyke kwestie te berde was gebracht.
Hier wordt dus de eisch herhaald, dat er
nog van ’t jaar een veto-wet zal worden aan
genomen, dus niet alleen dat het Lagerhuis
het wetsontwerp aanneemt, maar ook het
Hoogerhuis, en dan natuurlyk onder dwang
met behulp van den koning uitgeoefend.
John Redmond heeft het volgende telegram
ontvangen „Dublgnsche nationalisten steu
nen eensgezind de verstandige en moedige
houding van u en de party. Vrees niet voor
het uitblyven van voldoende fondsen (voor
een nieuwe verkiezing). Uw rede schept het
Vereenigde Ierland. Het land weet, dat gij
niet zult toegeven." Onderteekend door den
lord mayor, den hoogen sjerief van Dublih,
enz.
Een unionist vroeg gisteren in hetLager-
43)
„Maar, Len, waarom scheen je dan zoo
onverschillig, toen je op het kantoor kwam?"
„Omdat ik er naar verlangde op de plek
te zitten die wy thans innemen, engel; om
dat ik je zoo gaarne over liefde wilde hoo-
ren spreken."
„Je wildet my jaloersch maken?"
*Maar," zeide zy, hem kussende, „dat
moet je niet weer doec. Myn hart is teeder
en klopt warm voor je; de geringste scby'n
van onverschilligheid zou my ziek maken."
„Nu, lieveling, stel je gerust; ik behoor
je geheel en al toe."
„He, Gansett," riep de oude Hobdy, „ik
heb een paar prachtige vogels gebraden. Als
gy en Ned met uw gewichtige aangelegen
heid gereed zyt, moet ge binnenkomen om
te eten. Neen, maar," voegde hy er aan
toe. „ik heb nog nooit een meisje zou vlug
zien opknappen. Was je zooeven dan niet
Frankrijk.
Tot dekking van het tekort wil de minis
ter van financiën naast andere nieuwe be
lastingen ook een belasting van 10 pet. gaan
heffen op de entréegelden by de wedrennen.
By een botsing tusschen stakers aan de
suikerplantages en soldaten op Guadeloupe
zyn drie arbeiders gedood en een aantal
verwond. Op vele plaatsen steken de stakers
de suikerplantages in brand.
huis naar den bekenden wegof er van ’t
jaar een home-rule^wetsontwerp zou worden
ingediend. Neen, antwoordde Asquith.
Gisteren was het de dag voor de nieuwe
betooging le Frankfort a/d. Main tegen bet
hardhandige optreden van de politie en de
nieuwe kieswet. Aan de opwekking om tegen
vier uur overal bet werk neer te leggen,
kon maar een gedeelte van de werklieden
gevolg geven, aangezien vele fabrikanten
zich daartegen verzetten en met ontslag
dreigden. Om vier uur werden negen goed
bezochte vergaderingen geopend. Tegen half
zes waren zy geëindigd. Er was nergens een
politie-macht te zien. In overleg met den
president van politie, zorgden talryke sociaal
democratische commissarissen van orde dat
ar geen optochten of oploopen gevormd wer
den.
Volgens de laatste berichten, is alles in
de beste orde afgeloopen.
In aansluiting op heLbovenstaande scbryft
men uit Frankfort, dd. 23 dezer:
Zooals men weet, zyn er door de sociaal
democratische party hedennamiddag om 4
uur in acht verschillende lokalen protest-
vergaderingen gehouden om aan de afkeu
ring van den werkenden stand uiting te geven
en verzet aan te teekenen tegen het krasse
politie-optreden van Woensdag. Het was
een druilige regenachiige dag en tegen vier
uur togen duizende zwijgende, ordelyke man
nen en ook veel vrouwen naar de verschil
lende lokalen. Merkwaardig genoeg was er
met den besten wil geen politieagent te be
speuren, ofschoon de drommen dwars door
de stad togen en er gebeurde niets, totaal
niets. Er was een uiterst druk verkeer, veel
nieuwsgierigen en op relletjes beluste toe
schouwers, maar de vergaderingen liepen
rustig af, al gat men openlijk te kennen
hoe men over het politie-optreden van den
17en Februari dacht, en daarna gingen de
vergaderden kalmpjes naar vrouw en kin
deren.
De politie had geene buitengewone maat
regelen getroffen, dus het verkeer en de
orde werden niet gestoord. Tot op dit oogen-
blik, 1 uur in den nacht, is er niets vermel
denswaard voorgevallen en Frankfort slaapt
zoo rustig alsof er geen kiesrechtbetoogers
bestonden.
Telefoon 1Ï0..-6W*
ADVERTENTIEN worden geplaatst, van
1o regels a 50 Centen; iedere regel fileer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Aldus brengt de corresponden tTe^Sru^.,-
pen van de Vlaamsche Gazet te Brussel
„de zaak Albrecht” in herinnering, waarvan
in Juni van het vorige jaar melding is ge
maakt. Onze lezers zullen nog wel weten,
dat majoor Albrecht met zyn sabelslag den
strooien hoed van Grote doorkliefd heeft.
De Belgische bladen hebben zich loen heel
yroolyk over het geval gemaakt en overal
in Antwerpen zag men het halfgespleten
houfddeksel op prentbriefkaarten afgebeeld.
Gisteren nu is de zaak Albrecht voor de
rechtbank te Antwerpen behandeld onder de
zeer groote belangstelling van een talryke
menigte. De advokaat, die voor Grote optrad
mr. De Ravenne, vroeg één frank schade
vergoeding.
men besproken, en ik ben niet geneigd iets
gewichtigs te ondernemen zonder uw raad
ii-geroepen te hebben. Welnu, mynheer,"
by legde zyne hand op Len’s knie „ik
bemin."
„En wie is de gelukkige?" vroeg Len.
„Juffrouw Cliackerin. Ik ben reeds met
verscheiden achtenswaardige dames in aan
raking geweest, Gansett, maar ik heb er nog
nooit een aangetroffftn die zoo’n indruk op
my maakte; telkens als ik haar ontmoette,
steeg zy in myn achting. Welnu, wal raadt
ge my?"
„Als gy die dame en zy u bemint, moet
ge haar ten huwelijk vragen."
„Een verstandige raad, Gansett. Bemin
nen myn beste jonden, ik aanbid haar!"
k ”H*bt gö reed8 mel haar er over gespro-
„Slecbts in algemeenen zin. Ik maakte
haar over haar werk een compliment, en zei,
dat er sinds haar komst te Dogwo <d een
zonnestraal op myn levenspad gevallen was.
Zij glimlachte. Ik kan de onzekerheid niet
langer verdragen en zal de eerste de b«*ste
gelegenheid aangrypen uirt baar over mjjn
liefde te spreken. Ik verzoek u, vertel nie
mand iels van hetgeen ik u meedeelde, Gan
nett, want gij zyt de eenige persoon die mjjn
vertrouwen bezit."
(Wordt vervolgd.)
maar je behoeft niet te werken en moogt
m'jj behulpzaam zyn bet blad samen te stellen."
„Mag ik?" riep zy verheugd.
„En zult ge mjj verhalen laten schrijven
„Ja, je moogt schrijven, wat je neiging
jé ingeeft."
„Dat zal heerlyk zyn!" riep zy overge
lukkig uit en greep zyn arm. „Ik geloof in
staat te zjjn, eenvoudige verhalen te schrij
ven. Ik kan my de meest uiteenloopende
toestanden voorstellen en ze afscbllderen
alsof ik er persoonlijk in verkeerd hebt."
Toen zy bet kantoor naderden, keek Ned
op en zei: „Daar komt mynheer Mangus
Dockery aan. Spreekt by je aan, als hy je
ontmoet?"
„O ja, de geschiedenis van onlangs schijnt
op onzen gezelligen omgang geen storenden
invloed gehad te hebben."
„Mynheer Gansett," zei de uitgever van
de „Adelaar der Vrybeid", „ik moet u een
oogenblik spreken, ten minste wanneer juf
frouw Hobdy zulks veroorlooft."
„Ik heb er niets legen," antwoordde Ned
en ging het kantoor binnen, terwijl Len bui
ten bleef.
„Laat ons bier gaan zitten, zei Dockery
en wees op de zodenbank. Daarna begon
M:
„Leo, wjj hebben «teedz onze belangen sa-
