1
EEN
iging.
1
i
I
>R.
1
italen
EEN WILDZANG.
n op:
Xieïtws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 11274.
Maandag 13 Juni 1910.
/d. Lek
WAT NU?
a
Buitenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
\i’s Inkt
de BESTE..
CHADELIJKl
LLAND.
jlmniging.
49ste Jaargang.
ENZORG«
ENHllIS
reeniging,
«4
'i
9)
IV.
tINKMAN Zx
(Wordt vervolgd.)
Telefoon No. 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Notnmers VIJF CENTEN.
Dit No. bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
JONG. G. DE
HALEN.
Utrecht,
ijk;
?el Wz. 31.
van Inrichting en
ijjzonder te letten
ondergenestelde
je reiniging,
ikking.
;e Circulaire*
jjgbaar aan ons
omstreken bjj do
(Naar bet Engelsch.)
(ilKDSlIlE I'III IUXT.
dwaalleer aanbingen. De protestanten doen
omgekeerd hetzelfde. Maar dat de Encycliek
de hervormers noemtmenschen, wier God
bun buik was, zegt, dat zjj de hartstochten
der meest bedorven vorsten en volken steun
den, dat zjj verkrachters waren, en dat zjj
nooit bet plan hadden de zeden te verbete
ren, is een beschimping der hervormers, die
door de feiten niet gerechtigd is, en derhalve
een zware beleediging van allen, voor wie
de hervormers uit religieuse of andere over
wegingen boog staan.
Dat is niet door een poging tot verzachting
weg te nemen, en de verklaring van de „Oaser-
vatore Romano” zal dan ook geen indruk
maken of minstens geen goede.
„Het geheele geval herinnert aan een ver
haaltje uil bet loven van Bismarck. Deze had
eens in den Vereenigden Landdag een afge
vaardigde een ezel genoemd, en toen nu een
der collega’s voldoening vroeg voor de belee
diging, zeide Bismarck: „Ik heb den afge
vaardigde een ezel genoemd, maar wilde hem
daarmede niet beleedigen.”
„Bismarck wist met wien hjj te doen had
want de afgevaardigde was met die verkla
ring tevreden.
„Het Vaticaan schynt niet te weten, met
wie het doen heeft, en daarom zal de be
doelde verklaring ook geen resultaat heb
ben/
Maurice zocht nog denxelfden avond zjjn
moeder op, om haar met zgn verloving in
kennis te stellenhet was geen plichtgevoel
wat hem hiertoe aanzette, maar eenvoudig
het verlangen de geheele geschiedenis zoo
spoedig mogolgk haar beslag te doen krijgen.
Bovendien voelde hg een namelooze vrees
voor het alleen zjjn en wilde dit zoo lang
inogeljjk verhinderen. Zou Titia geen berouw
kr jjgen over hare toestemming En als zich
dit geval voordeed, wat dan? Onwillekeu
rig verhaastte hjj zjjn schreden, tot bjj ein
delijk de kamer zjjner moeder bereikt had;
met enkele woorden deelde hjj baar de zaak
mede en stuitte den woordenvloed waarmee
ajj haar opgetogenheid te kennen gat, met
het koele antwoord:
.Lieve moeder, wjj zullen elkander niet
woderkterig bedriegen; ik ken uw idee over
Naar aanleiding van de mededeeling in de
„Osservatore Romano”, dat de Pan» er geen
oogenblik aan gedacht heelt, de niet-katho-
Heken in Duitschland en ban vorsten te be
leedigen, zegt de Frankf. Ztg.
„De paus neemt dus den terugtocht aan,
zoo goed het gaan wil. Maar het gaat heel
slecht. Dat hg gelaaid heelt, kan natuurlijk
een onfeilbare Pans niet zeggen maar daar
hjj toch zjjn woorden wil terugnomen, bljjft
hem niets anders over dan te zeggen, dat hjj
niet gezegd heelt wat hjj gezegd heeft. Het
is juist, dat de Encycliek Duitschland niet
noemt, maar wie moest bjj het lezen van dien
uitval niet direct aan Duitschland denken,
als er van hervorming en hervormers sprake
is. De hervorming, en dat zal men in Rome
toch ook wel weten, is in Duitschland begon
nen. Nu zon niemand in Duitschland zich
over de encycliek hebben warm gemaakt, zoo
daarine gezegd was, dat de hervormers een
rechtschapen inborst kwam met alle geweld
in opstand tegen dezen ruilhandel. Maar bet
was geschied en nog wol met voorbedachten
rade. „Je zult hem weder in eere herstel
len,* ging lady Rylton opgewekt voort, „en
je hebt in elk geval ons oude buis gered."
„Ja, voor u, voor n alleen, omdat Titia
weigert hier met u samen te wonen.*
Nog op hetzelfde oogenblik werd hem zjjn
grenzenlooze onvoorzichtigheid dnideljjk
maar de onrnet zjjner ziel in dit treurigste
uur zjjna levens, waarin hij erkende, dat elk
gevoel van liefde voor zjjn moeder in hem
gestorven was, had hem daartoe gebracht.
Wat had zjjn moeder ooit voor hem gedaan,
of wanneer had zjj hem deelneming betoond
Zjj had do vrouw die hjj beminde, helleven
verbitterd, en het meisje dat hjj tot zjjh vrouw
wilde maken, telkens beleedigdbehoefde hjj
baar derhalve te ontzien?
„Zjj wil niet met mjj samenwonen Waarom
niet?* vroeg lady Rylton geraakt.
„Gg zjjt de eenige, die dat kan weten.*
Zjjn stem klonk zoo koud en afgemeten, dat
zjj liever van dit onderwerp afstapte. Maar
als hjj eenmaal gehuwd was, zon zjj hierop
terugkomenzjj wist een geschiedenis te
vertellen die de jonge vrouw intereaseeren
zon.
„Beate Maurice, ik heb haar toch steeds
met vriendelijkheid overladen; het zal het
In het Engelsche Lagerhuis heeft een libe
raal afgevaardigde aanmerkingen gemaakt
op de hoogs ministers-bezoldigingen. Zjj zjjn
veel honger, zeide hjj, dan in eenig ander
land. Ook zei hjj, dat er in bet kabinet mi-
We staan weldra weer voor deze vraag
Wat nu
Het Nederlandsche volk, voor zoover
het op de verkiezingen invloed uitoefent,
heeft zich twee achtereenvolgende malen
uitgesproken tegen den vooruitgang, of
liever de kleurlooze middenstof heeft haar
gewicht geworpen in de schaal van het
behoud.
Of daarmede het behoud ook maar
eenigermate geholpen is, zooals de con
servatieven het zouden wenschen, blijft
een vraag, maar de clericale leiders heb
ben daarmede althans het roer van staat
behouden.
Ten voordeele van de belangen, die de
kleurlooze middenstof behartigd wenscht
te zien?
Och, arme.
De vooruitgang wordt op die wijze
met tegengehouden. De maatschappij gaat
voort zich te ontwikkelen, steeds nieuwe
combinatiën ontstaan, nieuwe rechtsfiguren
ontwikkelen, nieuwe toestanden worden
geboren maar de wetgeving houdt
daarmede alleen geen gelijken tred.
De klove tusschen wet en recht wordt
alleen dieper en breeder, omdat de ge
kozenen des volks krachtens hunne be
ginselen of hun partijbelang niet de taak
kunnen volvoeren van aan deze nieuwe
denkbeelden en toestanden de juiste rege
ling te geven. Zoo ontstaat de politieke
malaise.
Werk is er voor Regeering en wetge
ving voldoende, ja in overvloed, maar de
meerderheid in haar onderworpenheid aan
de behoudzuchtige elementen in haar mid
den ziet niet in wat te regelen is en hoe,
wat zich op den voorgrond dringt, gere
geld moet worden.
Dergelijke toestand wreekt zich in al
lerlei opzicht. De partijen, die de regeer
macht bezitten en daarvan niet het juiste
gebruik weten te maken, gevoelen instinct
matig, dat zij een slecht figuur maken
voor de kiezers en trachten dit op allerlei
wijs te verbergen, de partijen, die in de
minderheid zijn, oefenen kritiek uit zonder
genade over hetgeen zij bij de meerder
heid bemerken in die richting.
Kabaal houdt alzoo de vertegenwoor
diging des volks bezig. Maar de maat
schappelijke ontwikkeling gaat steeds voort.
Nieuwe eischen worden gehoord, nieuwe
toestanden ontwikkelen zich maar de
Regeering hoort niet. Zij denkt slechts
aan consolidatie van haar macht.
Politiek wordt niet meer gedreven,
slechts parasitisme.
Alles gevolg van den verkeerden opzet
der partijen.
Weldra zal de natie zich weer hebben
uit te spreken over de samenstelling van
een der deelen van de wetgevende macht,
van de Eerste Kamer, want de politieke
verhouding in de niet-politieke provinciale
staten bepaalt de politiek van de Eerste
Kamer.
En thans meer dan ooit.
Wat de Eerste Kamer nog bij machte
scheen in de dagen, toen de vrijzinnigen
onder hare leden de meerderheid haddefi,
dat schijnt zij thans niet meer te kunnen,
zij is geworden een Kamer van louter
tegenstand, zelfs tegen het weinige wat
de tegenwoordige Regeering heden nog
aanbiedt.
De kiezers hebben thans weer de keus.
De kleurlooze middenstof kan haar ge
wicht weer in de schaal leggen vóór de
coalitie - zal zij dat doen met in haar
herinnering gegrift wat achter ons ligt
en met wat ons wacht voor oogen?
De Kuyper-affaires LehmanWest-
meyer; van Lynden, achter ons. Het
tarief, de subsidiën, enz., voor ons
Wij betwijfelen het.
De maatschappij gaat toch haar gang.
Het eenige wat de kleurloozen kunnen
winnen door het verdere steunen der
clericalen is: vermeerdering van onrust
onder het volk, onmacht in de wetgeving,
vergrooting der klove tusschen recht en
wet, zoodat later met één sprong zal
miss Bilton te goed, en ik wil er u opmerk
zaam op maken, dat ik dit volstrekt niet
deel, doch mgn bruid bewonder en hoog
acht.*
„Ja, ja, beste jongen,* antwoordde lady
Rylton zoo medelijdend als men misschien
tot een zwaar zieke zon spreken, „ik be
grijp, welk een groot offer je brengtik heb
dikwjjls reeds gedacht, dat ik ternanwernood
het recht heb
„Het offer is zoo groot niet,* antwoordde
sir Maurice zeer ernstig.
„Hoe zoo zjj gevoelde zich natunrlgk
toch door je aanzoek ten zeerste gevleid?*
„Neen, volstrekt nietl*
„Dat had ik van zoo’n lady Rylton
onderdrukte met moeite haar toorn „van
zoo’n onervaren ding niet kunnen denken,*
ging zjj voort. „Maar, Manrice, ik zal nooit
vergeten, dat je je levensgeluk voor onzen
enden naam op het spel hebt willen zetten.*
„Die oude naam begint volgens mgn idee
veel van zjjn adel te verliezen,* zei sir Mau
rice mat.
,0 neen, nu niet meer.* Lady Rylton
voelde het zelfverwijt niet, dat in zjjn woor
den lag. Zjjn handelwijze van dezen avond
vervnlde hem met verachting jegens zich zelf.
Wat kon hjj Tilia in rnil voor haar vermo
gen aanbieden? Slechts zjjn titel, die baar
echter tameljjk onvenchillig scheen. Zjjn
ADIJS GOUDA
ch ten doel om
ge huishoudelyke
o veel noodigte
lyk aan minge»
ten te verkoopen.
komt geheel ten
ereeniging ,Ar-
spreekwoordelyk geworden vooroordeel tegen
de schoonmoeder zjjn, wat het lieve kind
zich wel spoedig zal afwennen. Je zult toch
na de huwelijksreis eenigen tjjd by my door
brengen?*
|Als n het verlangt/
„Natuurlijk, en dan zullen Titia en ik de
beste maatjes worden. Je wilt dus nu heen
gaan breng je kleine bruid mjjn hartelyken
groet over, en zeg haar, dat ik haar mor-
genvoormiddag een poosje verwacht; ik zal
niemand anders dan Marian bjj my hebben/
Maurices bloed begon hevig te gisten en
kleurde zyn gebruind gelaat met een nog
donkerder gloedwelk eer. duivelsche ge
dachte, die beiden by elkaar te willen brengen!
„Zjj zal niet komen,* antwoordde hjj kort,
„rn ik verzoek u eens voor al, Titia niet
te kwellen/
„Lieve Hemel, welk een toon!* riep tody
Rylton en lennde zacht lachend in haar stoel
achterover. „Ik kan je niet zeggen, hoe je
my zoo aan je vader, als bjj in zjjn aange
naamste luim was, herinnert. Ga nu en geef
je lieve, kleine bruid een kus uit mjjn naam
maar pas op, dat je Marian niet bjj vergih-
iing kust,* riep zjj daarna den woedend zich
wegspoedenden Maurice boonend achterna.
V
Terwjjl bjj het personeel van de „Tram
ways du Nord” te Parjjs reeds de staking is
geëindigd, hangt nog steeds het plan tot sta
king op het net der „Compagnie des Chemins
de fer du Nord” in de lucht.
Woensdag heeft een vergadering plaats ge*
had van de adspirant-stokers en het bureau
van het nationaal syndicaat van spoorweg
arbeiders. Niets is hiervan uitgelekt.
Vrijdagmorgen zou de secretaris van den
Bond van Fransche machinisten en stokers,
Toffln, door minister Briand worden ont*
vangen.
Men verwacht diensvolgens, dat spoedig
de beslissing in de hangende quaestie zal
vallen.
De directie der spoorwegmaatschappij
blyft steeds optimistisch gestemd, terwyl
de dienst op haar net als gewoonljjk wordt
verricht, zonder dat er zich eenig incident
toordeed.
moeten worden ingehaald, wat thans ge
leidelijk kan worden bereikt:
De geschiedenis is de leermeesteres der
volkeren, ’t is maar jammer dat men zoo
weinig van hare lessen profiteert. Steeds
ziet men in de wereldgeschiedenis her
vormingen tegenhouden uit eigenbaat of
domheid, steeds ziet men ze later zich
toch baan breken, maar dan soms ten
koste van bloed en tranen.
Macauly, de groote Engelsche geschied
schrijver, zeide het zoo juistZij, die
verbeteringen tegenhouden, omdat het
nieuwigheden zijn, worden gedwongen die
nieuwigheden toch aan te nemen, wanneer
zij reeds opgehouden hebben verbeteringen
te zijn.
Voortdurend ontwikkelt zich de maat
schappij, voortdurend ontwikkelen zich de
denkbeelden, voortdurend wijzigen zich
de verhoudingen. Met die ontwikkeling
en wijziging moet de wetgeving gelijken
tred houden, zal geen groote schade
worden veroorzaakt, misschien ten bate
van enkelen, maar zeker tot schade van
de groote meerderheid des volks.
Mogen de komende Staten-verkiezingen
toonen dat ons volk eindelijk wijs wordt
en meer ten gunste van de vooruitstre
vende denkbeelden gekozen heeft.
Telefoon No. 89
AD VERTEN TIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
s
