►et 1
VIM
EEX WILDZANG.
IN THEE.
•s
i
a Zoon.
ihakken
laar
/Viewers- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken.
[Vo. 11388.
Buitenlandsch Overzicht.
DE
.i
Verspreide Berichten.
I
FEV1LLETOX.
t
EÜEl
HITS,
j
I
A
ENZORG*
ENHUIS.
Y ZONEN,
Woensdag 39 Jiini 1910. 49ste Jaargang.
I
I
i'
X.
flecek.
JBINKMAN Z»
(Wordt vervolgd.)
INT,
den modellen te
SBT',
I
OCESH"
VEG 48.
jmeten werk)
vyt
on»
r en
tand
uivoering van ge-
abevelende
BIJL,
ART Lz.
(Naar bet Engelsch.)
len toepassingen
Morde l*or-
lertt. Zij geven
ters niet kannen
h, geen imitatie
n.
en aantal onge-
tii op aanvraag
ilS Jt Co.
IADIJS GOUDA
ich ten doel om
ige huishoudelijke
oo veel noodigte
»lijk aan minge*
jzen te verkoopen,
t komt geheel ten
fereeniging ,Ar’
MERK te letten
r van
SM.
N worden afgele
ide pakjes v«
f ên een N/
van Nomv
van neven)
de Wet gedepo-
Telefoon No. 8J.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
‘De prijs per drie maanden is 1.26, franco per
post 1.70.
Aizonderlijke Nomtners VIJF CENTEN.
Rusland.
Te Wiborg (Finland) hadden gisteren fees
ten plaats ter plechtige herdenking van de
verovering van die stad door de Russen in
1710.
De plechtigheden werden bijgewoond door
den Tsaar.
het protest wordt gezégd
Ügheden het geloof bestreden wordt
•echten van den Heiligen Stoel en de
ïdreigd worden door hen, die, hoewel
i om God noclj om eeredienst
wren, zich tot bemoeien met den
fret en de voorrechten der niet-katho-
mrken, bemerkt ook, dat men het
Belgis.
Te Brussel is Zondagmiddag op het ten
toonstellingsterrein het café „Metropole” ge
heel door brand verwoest. Het gebouw van
Monaco liep groot gevaar, maar men wist
bet, na veel inspanning, toch nog te behou
den.
Hjj blikte in haar lachende oogen en in zgn
hart vlamde weder de oude hartstocht op. Hij
wilde de ondervonden smart vergeten. „Ben
je al voor den volgenden dans gevraagd
vroeg hy haastig.
„Ja maar ik kan dat immers vergeten,
zooals ik vroeger zoo dikwijls heb gedaan,"
antwoordde zij, en eenige oogenblikken later
hield hi) haar in zijn armen en mengde zich met
haar onder de dansende paren.
Het overige van den avond wijdde hy zich
uitsluitend aan Marian en trachtte zich wys
te maken, dat hy aan haar zijde weer even
gelukkig als vroeger wasmaar een onver
klaarbare, doffe smart in zijn hart liet hem
niet tot het rechte genot van zyn nieuw ver
worven geluk komen.
Engeland.
Mènschen, die meer dan honderd jaar
leven, zijn betrekkelijk niet zeldzaam, maar
een honderdjarige die nog een openbaar
ambt bekleedt, is toch wel een uitzondering.
Te Launceston in Cornwall heeft als vrede
rechter den eed van trouw aan koning
George afgelegd Richard Peter, geboren in
zag staan.
„En toch offert je vriendin aan dit sprookje
haar geheele leven op," zei liy langzaam.
„Ja, ik zei je reeds, dat zjj in dat opzicht
erg dwaas is. Maar kom nu, ik wil gaarne
danseq, en vergeet niet, dat je my plechtig
beloofd hebt, geen syllabe te verraden."
„Neen," antwoordde hy geheel werktuiglijk.
De balzaal was tamelijk ledig, toen zy
den korten weg naar bet slot afgelegd
October 1809, dus welhaast 101 jaar oud.
En hij neemt aan het rechterlijk werk nog
ijverig deel.
Het zuiden en het centrum van Engeland
zijn Zaterdag geteisterd door zeer hevige
regens en* zware onweders. In vele plaatsen
konden de riolen het hemelwater niet ver
zwelgen in een oogwenk stonden de straten
er een voet diep onder water. Te Swansea
sloeg de bliksem in het telephoongebouw en
hield daar geducht huis. De beambten kwa
men gelukkig met den schrik vry, een van
ben werd door een schok de deur nitgewor-
pen.
beslistheid voort: „Deze liefde is overigens
geheel nutteloos, wijl zy daardoor den ander,
die baar zoo gaarne de zyne zou noemen,
ongelukkig maakt.
Tom keek haar verrast aan; zyn gelaat
was zeer bleek geworden. „Maar als die
andere niet meer bestaat, zou je haar dan
nog laken? Als jij bijvoorbeeld vóór je hu
welijk een man gekend had, die je hartstoch
telijk liefhadt
„Ja, maar zy is nooit gehuwd geweest,"
viel Titia hem snel in de rede; „hy stierf,
geloof ik, of deed iets anders. Ik ben ver
geten, wat er eigenlijk met hem geschied is.'
„Ja, maar bedenk toch wanneer
„Er valt niets meer over te denken, hy
stierf erg dom van hem, niet waar? En
nu maakt zy een der knapste mannen ter
wereld ongelukkig, omdat zy er op staat haar
geheele leven lang bedroefd te willen zyn.
Erg dom van baar!"
„Heb je wel eens van een liefde gehoord
die ook tot over het graf voortduurt?" vroeg
Tom en keek haar byna angstig aan.
„O ja," antwoordde zy luchtig, „ik heb
daar wel eens van gehoord; maar ik geef
er niet veel voor, het is een sprookje."
Hy gevoelde zich pynlyk aangedaan, ter
wijl hy haar zoo schoon en verleidelijk en
toch zoo gevoelloos voor den gloeienden
hartstocht die zyn hart verteerde, voor zich
1
GIII IMJIE ÜH in\T.
23)
„Nu ja, luister dan," ging Titia haastig
voort, „zy heeft kolonel Neilson reeds jaren
lang afgewezenvan avond heeft zy hem
weder een blauwtje laten loopen, en wel om
een dwaze liefde voor een man die zy als
jong meisje gekend beeft."
„Dat moet dan al zeer lang geleden zyn‘*
viel Tom haar oneerbiedig in de rede.
„Pas een paar jarec," antwoordde Titia
geraakt. „Je bent overigens niet waard dat ik
over Margaretha tot je spreekmaar het beeft
my geërgerd, dat je het zoo voorsteldet alsof
zy in het geheel niet voor een huwelijk zou
te vinden zijn. Laat ons nu heengaan ik ben
voor den volgenden dans gevraagd."
«Nog één woord, Titia," smeekte Hescott
en legde zyn hand op haar blanken arm,
.vind je het heusch in miss Knollys te laken,
dat zy haar liefde getrouw blijft?"
.Ja," kwam het aarzelend en nadenkend
•ter haar lippenmaar opeens ging zjj met
de Katholieke en Roomsche Kerk in Enge
land"» maar de minister van binnenlandsche
zaken (Ritchie) hield voet by stuk. Er moest
„Roomsch-Katboliek" staan. De kardinaal
nam er ten slotte genoegen mee, en bood
het adres den koning aan. Dat bij daarbij
knielde gaf aanstoot aan Roomschen in
Ierland en buitenslands. Een prins der kerk
mocht voor geen vorst knielen. In Spanje
doen de bisschoppen het niet voor den ko-
niog. Dit en de titulatuur-moeilykheid zal
er waarschijnlijk de Roomsche geestelijkheid
van afhouden, nu aan koning George een
adres aan te bieden.
Naar uit Madrid gemeld wordt, heeft een
afvaardiging van katholieke dames uit de
aristokratische kringen aan Canalejas een
protest overhandigd tegen de politiek van
het ministerie. Het protest is onderteekend
door markiezin del Valle, de voorzitster van
een vereeniging, die200,000 Spaan«che vrou
wen omvat. In het protest wordt gezégd
de Spaansche vrouw, ziende hoe in de huidige
oiïi8H#j: l
en de’
.kerk I
ze zid
bekom
eeredil
Heluu.
geloof wil wegnemen uit het hart barer kin
deren door een niet-godsdienstige opvoeding.
Innig katholiek als zy is, laat de Spaansche
vrouw haar protest hoorenmaar zy stelt
zich niet tevreden met protesteeren zy wil
laten zien, dat ze gereed is om te stryden
en de heilige rechten van haar godsdienst
te verdedigen. Dit doende, koestert zy de hoop
niet alleen te zullen staau en geholpen te
worden door alle katholieken.
Canalejas heeft geantwoord, dat de regee
ring niet af zal wyken van de gedragslijn,
die zy zich voorgenomen heeft te volgen,
maar dat geen enkele daad, die met den
godsdienst in conflict kan komen, in haar
bedoeling ligt.
Oostenrijk-Hongarije.
In het vonnis, waarby Hofrichter veroor
deeld is tot degradatie en 20 jaren opslui
ting, werd de beklaagde schuldig geacht aan
moord met voorbedachte rade op kapitein
Mader, aan poging tot moord op elf offi
cieren, aan poging tot omkooping van de
bewakers gedurende het proces, en aan nog
eenige andere lichtere misdrijven.
De bekentenis, die Hofrichter den 27n
April vrywillig had afgelegd, kon geen
grondslag vormen van ’t vonnis, omdat liy
haar den 9n Mei weer ingetrokken had zon
der do bekentenis of de herroeping nader
te motiveeren. Wegens de herroeping kon
beklaagde echter niet ter dood veroordeeld
worden en evenmin tot levenslangen dwang
arbeid.
Aangaande de verkrijging van het ver
gift, moet zijn gebleken, dat Hofrichter dit
reeds eenige jaren geleden van zyn vader
gekregen bad voor photographische doelein
den. Het vonnis komt verder tot den slot
som, dat Hofrichter op bet oogenblik niet
ontoerekenbaar is, bet evenmin was toen hy
den moord pleegde en geheel verantwoorde
lijk moet worden geacht voor zijn daad,
ofschoon een zekere geesteszwakle wol by
hem bestaat.
„Ge kunt naar bed gaan, Sara, en als ik
weder zoo laat thuis kom, behoeft ge niet
op te blijven; anders mist ge de bestenren
slaap, en dat wil ik niet op myn geweten
nemen." Met deze woorden liet Titia haar
kamenier heengaan, toen zy van Warbeck
Tower terugkeerde.
Y-
De beschermende mogendheden zijn vol
gens een telegram uit Weenen aan het Berl.
Tageblatt op de volgende wyze over het
Creta-vraagstnk tot. overeenstemming geko
men: Iedere mogendheid zendt 1 oorlogs
schip naar de Soedabaai. Troepenlandin
gen vinden niet onmiddellijk doch eerst in
geval van noodzakkelykbeid plaats. Voor ’t
geval de Crentensers zich niet naar de eiscben
der mogendheden schikken, zullen de Cre-
teaser-Douaneontvangsten in beslaggenomen
worden.
Volgens berichten uit Kanea zou by aan-
neming van het voorstel der mogendheden
niet de ontbinding, doch slechts de verda
ging van de Cretenser Kamer plaats vinden.
De eiscben, door den Italiaanscben gezant
te Athene, namens de Roemeenscbe regee-
ring, ter kennis van de Grieksche regeering
gebracht, wegens den aanval op de Imperatul
Trajan, zyn door Griekenland beslist en on-
voorwaardelyk afgewezen.
Die eiscben waren dat het havenbestuur
van den Piraeus, met medewerking van een
detachement Grieksche marinelroepen, de
Roemeenscbe vlag plechtig zal begroeten
door saluutschoten en het spelen van het
Roemeenscbe volkslied, en dat aan de
scheepvaartmaatschappij, die door den aan
val schade leed, een bedrag van 20,000 fr.
zal worden uitbetaald. De eerste eisch acht
de Grieksche regeering overdreven, en on-
noodig, na de verklaring van leedwezen die
zy uit eigen beweging aflegdede tweede
niet in verhouding tot de aangerichte schade.
Over den eersten eisch wil Griekenland zelfs
niet spreken, over den tweeden wil zy de
uitspraak van arbiters inroepen, en wees
daarvoor Rusland en Italië aan. Of de
Roemeenscbe regeering zich daarmede te
vreden zal stellen, is nog niet bekend.
Na het oordeel van den secretaris-generaal
van den Bond der stokers en machinisten,
Toffln, over de veiligheid der spoorwegen,
geeft de Matin eenige uitspraken van weten
schappelijke deskundigen, waaruit blykt, dat
beide partyen vrywel eenstemmig den Staat
unwyzen als dé schuldige voor bet ongeluk
te Villepreux.
De heer Netter, secretaris van de tech
nische commissie voor bet spoorwegwezen,
verklaarde, dat de tegenwoordige snelheid
der locomotieven wel degelyk ten nadeele is
van de tijdige zichtbaarheid der signalen,
waardoor de veiligheid van bet rijzend pu
bliek geschaad wordt. De in gebruik zijnde
signalen dagteekenen uit den tyd, dat de
treinen minder snel reden dan thans.
Een ingenieur der Staatsspoorwegen zeide
„Al moge Leduc schuldig zyn, zyn schuld
wordt verminderd door die van den Staat.
De eenige oorzaak van de ramp van Ville
preux is de afwezigheid van het blokstelsel.
„Wellicht zijn er redenen aan te voeren
tot verontschuldiging, dat dit stelsel nog
niet is ingevoerd, maar dan had men toch
in ieder geval het telephonisch en zeer zeker
het telegraphisch „blok” moeten bezigen.”
Maar, zoo eindigde deze deskundige zyn
mededeeling, er is erger nog. Het signaal op
16 meter van Villepreux verschaft slechts
een denkbeeldige veiligheid. In de praktijk
toch gebeurt bet byna dagelijks, dat de ma
chinisten met opzet door diPonveilige sig
nalen heenryden, daar zy weÜfo, dat zy op
onveilig staan, alleen omdat men aan het
station vergeten heeft ze om te zetten. Na
dan een paar keer voor niets gestopt te
hebben, wennen zy aan dezen toestand, en
verliezen op den duur alle zorg voor veilig
heid uit bet oog.
By de botsing te Thouars, nu een paar
jaar geleden, heeft een der machinisten den
moed gehad te vertellen, dat hy wel het
onveilig signaal gezien had, maar dat hy,
aangezien het byna iedere dag zoo stond, er
niet by had stilgestaan.”
Er is kans dat de Roomsche geestelijk
heid in Engeland geen adres van hulde aan
den nieuwen koning zal aanbieden. Het
groote bezwaar ligt in de titulatuur van de
geestelijken. Hoe moeten zy zich in het adres
noemen? In 1897, by het diamanten jubilee
van koningin Victoria noemde de geesteljjk-
hied in het ontwerp „de kardinaal-aarts-
bisscbop en bisschoppen van de provincie
Westminster". Het ministerie van binnen
landsche zaken wijzigde dat in„Roomsch-
Katbolieke aartsbisschop en bisschoppen in
Engeland". Kardinaal Vaughan veranderde
dat weer in: „de kardinaal-aartsbisschop en
bisschoppen van de Katholieke Kérk in En
geland".
Maar het ministerie was onverbiddellyk.
Men begrypt, wat er achter deze vorm
kwestie zitde Engelscbe kerk noemt zich
ook katholiek, maar niet Roomsch natuur
lijk. De aartsbisschoppen en bisschoppen,
zonder nadere aanduiding, zyn de Angli-
kaansche.
Bij de troonsbestijging van Eduard VII
stelde de geestelijkheid in haar adres dezen
vorm voor„de kardinaal-aartsbisschop van
hadden.
„Het is reeds pauze voor bet souper,"
zei Hescott en geleidde zyn kleine dame
naar de eetzaal.
By hun binnentreden richtten zich ver
scheiden blikken op hen. Rylton las in alle
onbeschaamde vragen en boon, terwyl ze in
waarheid slechts bewondering uitdrukken
voor lady Rylton’s bekoorlijke verschynibg^
Hescott bracht zyn dame naar een afgezon
derde plaats in een der verhoogde venster-
nissen, omdat de nog onbezette plaatsen aan
de hoofdtafel slechts met moeite te bereiken
zonden geweest zjjn maar Rylton zag daarin
slechts de bedoeling, zyn vereering voor Titia
goed in ’t oog te laten loopen, waarin zy hem
flink scheen by te^taan.
Mrs. Bethune’s stem rukte hem uit zjjn
sombere overpeinzingen. „Je ziet er uit als
een rechter van het veemgericht," zeide zy
en keek hem uitdagend aan.
Telefoon No. S9
ADVERTENTIËN worden geplaatst van
15 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
