van
)0V
FTIEH.
*-’«•
'IMIKG.
iden
EEN WILDZANG.
10W.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 11305.
Dinsdag 10 Juli 1910.
40ste Jaargang.
Nationale Militie.
Buitenlandsch Overzicht.
Verspreide Berichten.
4
FEUILLETON.
Blousen,
en Katoenen
eel verminderde
y, iocs. -
I
2’/. 97'/.
KENNISGEVING.
Stand.
eter, ouders 6.
ton.
II
(Wordt vervolgd.)
ili. A. 8chriek en
Voordenhaak en
?n J. C. de Jong.
Lugthart. M.
I. \V. van der
GOIIDSCHE COl l( t\T
Telefoon No.
De Uilg-ave dezer Courant geschiedt dag-el ijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.35, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF GEN TEN.
40)
.Hjj
digiir
,Da, uuriue tig uilHHCOieii uw., w.u.
hebt den heelen avond met mr. Hescott kaart
gespeeld. Je handelwijze
,Dat heb ik elechte gedaan, omdat ik van
iNahA awJnltil» 4awaa Law. rvanraact nön
en omdat nu, omdat "ik Maurice ergeren
wilde,* zei Titia hoogmoedig.
Margaretha zuchtte: „Dit alles i« zeer
treurig.*
.Ja,* gal Titia toe, terwgl groote tranen
haar lange de wangen rolden.
.Ga nu naar bed, lieveling, en beloof mg,
dat je ni.t: -
je mieachien het een of-
mocht toevoegen. Beloof je mjj dat, Titia F*
Titia staarde een oogenblik nadenkend in
het vuur, sloeg daarna haar armen om Mar-
garatha’s bals en zei zacht .Ja, Marga-
ot
4 99
4 991
4 99 -
1-
4 9»>/. -
4 94.
ijen-
P-
100 -
5 100 -
(Naar het Engelscb.)
Telefoon No. 8Ï
AD VERTEN TIEN worden g-eplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
ten rotten
jérs wolbekend
tCHT-lLIXlS
et F»briek»merk).
ide, radicale en
g vau alle, zeilt
nekkige xenuw-
ral ontstaan door
i jeugdigen leeftijd
Ike zwakte, Bleek
Hoof dpi) n
g - Maagpijn
Onvermogen
1 enz. üit-
l, 3'/n dubbele fleech
Vegto, Zaltbomme
Rotterdam. i
nhage.
g J, O.u. Rotterdam
verbaasd over deze vervolging „post festum”.
Ond-president Roosevelt heeft naar aan
leiding van den veelbesproken bokswedstrijd
te Reno een artikel geschreven in de „Out
look”, waarin hy verklaart, dat hy, ofschoon
een voorstander van de bokssport, als gou
verneur van den staat I^w-York het prys-
boksen had verboden, wjjl hy het schandelijk
en demoraliseerend achtte.
Hg spreekt dan ook de hoop uit, dat alle
staten het door New**York gegeven voorbeeld
zullen volgen, en dat de prjjskamp te Reno
de laatste zal zyn, die in Amerika gehouden
is, en tevens dat de opwindende cinemalo-
graphische voorstellingen van den stryd
overal geweerd zullen worden.
De bekende republikeinsche afgevaardigde
Lerroux beeft in de Spaansche Cortes een
redevoering van 3 uur over het proces-Ferrer
gehouden. Hy stelde het ministerie Maura
voor Ferrer’s dood aansprakelyk en wydde
uit over zyn werkzaamheid.
Ik was, zeide Lerroux, Ferrer’s vriend.
Hy was een goed man, een overmoeid wer
ker. Ik maakte in 1092 met hem kennis en
ik beschouwde zyn vriendschap als eervol
voor my. En myn meening is sinds dien niet
g0W2Wr~-- -
Moret zou Ferrer niet veroordeeld hebben.
Lerroux zegde der regeering den steun zjj-
ner partygenooten toe, ten minste, wanneer
zjj zich aan haar vryzinnig programma zou
houden.
heeft mjj echter toch niet uitgenoo-
„Dat durfde hy misschien niet, want je
hebt den heelen avond met mr. Hescott kaart
gespeeld. Je handelwijze was wellicht ook
niet geheel en al goed te keuren.*
„Dat heb ik slechts gedaan, omdat ik van
ochtend onvriendelijk tegen hem geweest ben
en ondat nu, omdat ik Maurice ergeren
wilde,* zei Titia hoogmoedig.
Margaretha zuchtte: „Dit alles is zeer
treurig.*
„Ja,* gat Titia toe, terwijl groote tranen
haar langs de wangen rolden.
„Ga-‘__2, 2.._IL.ra,
dat je niets zult terugzeggen, als Maurice
of ander onvriendelijks
mocht toevoegen. Beloof je my dat, Titia P*
Titia staarde een oogenblik nadenkend in
het vuur, sloeg daarna haar armen om Mar-
In het Engelsche Lagerhuis is Vrijdag
door een aantal leden protest aangeteekend
tegen het al te militaire karakter, dat de
begrafenis van koniog Edward had geken
merkt en wel naar aanleiding van het voor
stel der regeering van een som van meer
dan een millioen p. st. uit te trekken tot
dekking van de kosten dier begrafenis.
De heer Lees Smith betoogde, dat een
begrafenis, die zulk een zuiver militair
cachet droeg, eerder te verwachten was ge
weekt in een land, dat militair despotisch
wordt geregeerd dan in een vrye demo
cratie.
Keir Hardie liet zich in denzelfden geest
uit. Niet het leger, zoo zeide hy, leidt de
zaken van bet land, maar het parlement.
En dit moest dus de eereplaats hebben in
genomen, terwyl het nu vrywel op den
achtergrond was gedrongen.
Lewis Harcourt, de minister van open
bare werken, verklaarde te betreuren, dat
retba, ik beloof het je.*
Met een harteljjken kus scheidden zy van
elkander.
In den langen corridor brandden de lam
pen reeds flauw, want de klok in het voor
portaal sloeg twaalf uur. Titia haastte zich
in dit middernachtelyk uur, waarin de spo
ken ronddwalen, om haar kamer te bereiken.
Maar de slanke jonkman, die daar met
veerkrachtigen tred de trap opkwam, had
meinig overeenkomst met een spookhet
was Tom Hescott, die met een uitroep van
verbazing: „Titia, jy hierl* voor zyn nicht
bleef staan.
„Ja, ja,“ antwoordde zy haastig en wilde
hem voorbijsnellenmaar hy hield haar terug.
Wy moeten tot Toms rechtvaardiging zeg
gen, dat hy in het vaste geloof verkeerde,
dat Titia zyn liefde beantwoordde en zich in
haar echt met Rylton zeer ongelukkig ge
voelde.
„Ik ga morgen heen, Titia,* begon hy zeer
opgewonden, „en moet je tot eiken prys nog
één ding zeggen. Ik beproefde bet reeds
hedenochtend, maar je wildot mjj niet begry-
pen. Maar nu moet ik bet uitspreken Titia,
er zou een tyd kunnen komen waarop je een
tegenzin kreegt in je tegenwoordig leven
er staat je dan een weg open om dit te
ontvluchten
Een koude rilling liep Titia door de leden
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Gouda doen te weten, dat hel Register
van Inschryving met de Alphabetische Naam-
lyst, van hen die in dit jaar in deze Ge
meente voor de MILITIE zyn ingeschreven,
van den 25 Juli 1910 tot en met den In
Augustus daaraanvolgende (de Zondagen
uitgezonderd) van des voormiddags 10 tot
des namiddags 1 ure, op de Secretarie (be
nedenlokaal, afdeeling Militie) der Gemeente
voor de belanghebbenden ter lezing is ne-
dergelegd en dat tegen Register en Lyst
bezwaar kan worden ingebracht by den Com
missaris der Koningin in deze Provincie,
door middel van een met de noodige bewys-
stukkeo gestaafd verzoekschrift, op ongeze
geld papier, onderteekend door hem of baar
die het bezwaar inbiéngt, welk verzoek
schrift vóór of op den 4n Augustus 1910
moet worden ingeleverd by den Burgemeester
dezer Gemeente.
Gouda, den 18n Juli 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
•-
BROUWER.
een krankzinnigengesticht
aan de leden van het parlement geen groo-
tere plaats was ingeruimd, maar hy achtte
de bewering, dat het Lagerhuis bij de be
grafenis niet vertegenwoordigd was ge
weest, ongegrond, daar de Speaker met de
functionnarissen van de Kamer de plech
tigheid in de St. George Kerk op gereser
veerde plaatsen hadden bygewoond.
De liberale afgevaardigde Cowan heeft in
het Engelsche Lagerhuis de wreedheden, door
Sultan Moelay Hafld van Marokko bedreven,
ter sprake gebracht. Hy vroeg den minister
van buitenlandsche zaken of de Sultan onlangs
niet een brief had gericht aan de vertegen
woordigers der mogendheden, waarin hy plech
tig beloofde zich niet meer aan wreedheden
te zullen schuldig maken, of hy niet dezer
dagen de vrouw van Hadji bon Aissa, oud-
gouverneur van Fez, had laten folteren, ten
einde van haar te weten te komen, waar
haar echtgenoot zyn schatten had verborgen
of de moeder van deze vrouw niet gestorven
was, tengevolge van de slechte behandeling,
waaraan zy had blootgestaan, en of, in aan
merking genomen de tallooze barbaarsche
handelingen, waaraan Moelay Hafld zich had
schuldig gemaakt, de Britsche regeering zich
had verstaan met de Fransche over maat
regelen, om den Sultan te dwingen zich te
houden aan de gebruiken van de beschaafde
staten en van hem waarborgen te verkrygen,
dat de foltering in Marokko afgeschaft zal
worden.
Sir Edward Grey, de minister van buiten
landsche zaken, antwoordde daarop als volgt
„Ik kan niets toevoegen aan hetgeen omtrent
deze folteringen in de bladen is medegedeeld,
maar het spjjt my te moeten verklaren, dat
ik geen enkele inlichting heb ontvangen, uit
welke kan bljjken, dat die mededeelingen
onjuist zyn.
De Engelsche regeering zou gaarne deel
nemen aan een practiscbe actie, die een einde
zou kunnen maken aan dergelyke wreedhe
den; de quaestie van de verbetering van het
binnenlandsch bestuur van Marokko is echter
allesbehalve gemakkeljjk op te lossen.”
groot snelloopend luchtschip voor het Duit-
sche leger.
In de myn „Prinz Regent” by Bochum is
een gang ingestort, waarin nog twee myn-
werkers ingesloten waren. Ondanks de on-
middellyke en krachtig aangewende pogingen
om de beide levend begravenen te redden,
is dat tot nog toe niet gelukt. Nog is alle
hoop niet opgegeven, maar de vrees, dat de
ontgraving te lang zal duren om hen nog te
redden neemt toe. De directie deelde Vrjjdag-
avond mede, dat 35 meter van de ingevallen
myn waren opgeruimder moest nog een
gedeelte van ongeveer 7 meter worden bloot
gelegd. De opruimingsarbeid gaat niet snel,
daar het moeilyk is de daarby bezige man
nen voldoende frissche lucht te doen toe
komen. Alle pogingen om met de begrave
nen seinen te wisselen waren tot nog toe
tevergeefs, zoodat men vreest voor hun leven.
Rusland.
De steden Petersburg, Samarai, Simferopol
en Noworosisk zyn gevaarlijk door cholera;
het gouvernement Oral is bedreigd door
dholera verklaard,
Te Petersburg zyn sedert Vrijdag 13 nieuwe
choleragevallen voorgekomen. Vyf cholera-
patiënten zjjn overleden.
Italië.
In een villa by Napels hield, een zekere
Rea, wfjnkooper van beroep, zjjn vrouw en
elf kinderen sedert vyf jaar in afzonderlijke
kamers opgesloten. De ongelukkigen leden
op een vreeselyke manier honger en ellende.
Zy kregen voedsel, dat maar juist toereikend
was om hen in ’t leven te behouden en waren
in afzichtelijke lompen gekleed. Rea bewaakte
het huis met doggen en was zelf tot de
tanden gewapend.
Eindelyk wist de oudste zoon, een jonge
man van 22 jaar, toestemming te krygen
een wandeling te gaan maken. Hy stelde de
buren op de hoogte, dezen waarschuwden
de politie,t die met geweld het huis binnen
drong.
Rea is naar
overgebracht.
Donderdagochtend te zes uur wérd te Mes
sina weder een hevige aardschok, gevoeld,
die vier secpnden duurde en waarby een knal
werd gehoord als van een myngasontplof^ng.
Er werd geen andere schade toegebracht,
dan dat eenige muren, die reeds half ver
nield waren, thans geheel en al instortten.
Oostenrijk-Hongarije.
De aardbeving van eergisteren in Noord-
Tirol was zoo hevig als in langen tyd in
lyke woorden af te wjjzen maar de lampen
brandden flauw en zy kon in de half don
kere gang Tom» gelaat niet nauwkeurig
onderscheiden, anders zou de uitdrukking
daarvan haar ongetwijfeld zachter gestemd
hebben.
„Ik ga morgen heen."
„Dat doet my genoegen,* riep zy uit„ik
hoop met den eersten trein.*
„Ja, met den eersten,* antwoordde de arme
Tom met klanklooze stem. Deze paar minuten,
waarin Titia, wie zjjn eerste vurige jongelings-
liefde gold, hem zoo onmeedoogend afwees,
waren zoo verschrikkelijk voor hom, dat zy
ruimschoots voldoende waren om zyn schuld
te delgen. Uit zjjn liefdesdroom wakker ge
schud, herkende hy thans de geheele of
dan tpn minste de halve waarheid, name
lijk dat Titia haar echtgenoot wel is waar
niet beminde, dat zy echter voor hem ook
nooit meer dan hartelyke vriendschap ge
voeld had.
„Dat verheugt my,“ herhaalde zy toornig,
„en ik hoop, dat ik je nooit zal wederzien,
want ik zou je aaoblik niet kunnen verdra
gen. En als ik aan die geschiedenis van
hedennamiddag denk! Wat had je daarby
voor? Ieder kon haar begrepen! Ja hadt
haar slechts verzonnen om Maurice te er
geren.
Uit Praag wordt gemeld, dat volgens een
mededeeling in de „Bohemia” de predikant
der Duitsch-Evangelische gemeente, dr. Zil-
chert, die onlangs op een in Turn gehouden
protestvergadering tegen de Borromaeus-
Encycliek een redevoering gehouden heeft,
op grond van art. 81 (openlijke geweldple
ging) en art. 312 (beleediging van overheids
personen) van het Wetboek van Strafrecht
vervolgd wordt.
Die maatregel noemt het blad te verras
sender, naar dr. Zilchert op geen enkele
wjjze lot geweld heeft aangespoord, en nie
mand beleedigd beeft, doch op zakelyken
toon het standpunt der Evangeliscben tegen
de Encycliek heeft uiteengezet. Volgens de
Oostenryksche gewoonte werd de protest
vergadering bygewoond door den vertegen
woordiger der regeering, die op geen enkele
wjjze positie nam tegen de redevoering van
dr. Zilchert en hem ook niet in de rede is
gevallen of het woord heeft ontnomen.
Zoowel de vervolgde predikant, als de per
sonen, die de meeting bywoondqn zyn hoogst
Düitsohland.
Volgens de Kölnische Zeitung zal de Lucht
scheepsbouwmaatschappij Parseval te Bitter
feld van het jaar nog vyf luchtschepen af
leveren een luchtkruiser voor Rusland, een
hardlooper voor de Brusselsche tentoonstel
ling, twee kleinere sportluchtschepen en een
zy had hem eerst als in een droom aange
hoord, maar thans ontwaakte in haar de volle
beteekenis zjjner woorden, en het was haar,
alsof Marian Bethune’s trotsch gelaat haar
boonend lachend aankeek.
„En dan, Titia,* ging Hescott met van
hartstocht trillende stem voort, „als je dezen
weg zult inslaan dan zal ik steeds bereid
zyn o, Titia, je weet immers, hoe vurig
ik je bemin 1“
Hy trachtte haar kleine band te grjjpen,
maar zy stiet hem heftig van zich af.
„Raak my niet aan!* riep zy hardvochtig
uit. „O ja, ik dacht, dat je my liefhadt, maar
niet aldus niet aldusHoe durf je het
wagen mjj zoo te beminnen riep zy trotsch
uit, en op haar kinderlyk gelaat teekende
zich voor de eerste maal het bewustzijn van
gekrenkte vrouwenwaarde af. „Wat kan deze
liefde jou, wat kan ze ons baten P Niets
Want ik beantwoord haar niet, en daarby
ik ben gehuwd.* Zy zweeg een oogenblik.
„O, Maurice had gelyk,* ging zjj voort, „en
ik ongeljjkhy heeft je doorzien ik niet.
Maar ik zal je dit nooit vergeven.*
„Titia
„Neen, nooitGa been van myGa op
staanden voet heen!* riep zy bevelend uit,
en was misschien voor de eerste maal in haar
onschuldig jong leven zoo wreed, een overi
gens toch reeds ongelukkige met onvriende-
