it als
ANT
BMBIJ
EDELE HAKTEN.
No. 11467.
49e Jaargang.
I
Eiaitexi laxxd..
Buitenlandsch. Nieuws.
ZLA-.
F£’( ILLt:iO\.
Woensdag 25 Januari 1911.
XTieuws- en. voer Govida en. Oxxxstxelcezx.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
a soorten
i dagelijks
i
op
DB OUDE BEDIENDS.
(Wordt vervolgd.)
ERIJ.
I VOEDERS
>rten vogelt»
losthavqn 31,
g 10.
Dlgbeid,
istiviteiten.
nrood” n. m.
Jongenlje-
uur. Uitvoe-
zangvereeni-
leeft doen ar-
ienen daartoe
Luijsen, Markt
gvereeniging
>n 36.
rd", &L uur,
1. afd. Gouda
heid”.
Dee avonds verklaarde de huisknecht,
dat Mikoiaï was teruggekeerd en ook
de paarden had gekocht; hjj was ech
ter boni en blauw geslagen, zoodot
'Z
GOtlDSÉHËCÖÏIRANT.
rine-iugenieur, die de leiding had, de
schotten en nam hij dè Bekeringen uit
den stroomloop weg. Daarna gaf hij
aan ieder der in het ruim ongesloten
mannen een kali-patrooh in den mond,
ten einde het koolzuur te neutrali-
seeren. a
Spanje.’
De Spaansche Staatscourant, de
„Gaceta”, bevat een Koninklijk besluit
uitgelokt door den Minister van Open
bare Werken, waarin ein volledig pro
gram wordt gegeven t£r verhindering
der landverhuizing. I
Het aantal Spaanscheland verhuizers
jaar 160.000,
ir Argentinië
nipgtoezicht,
vergadering
ammissie vai)
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post- 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50
Idem franco j>er post- 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tibndhwh» 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Telefoon Interc. 82.
aregeld tijdig
itvangen van
vermakel^k-
on»
uur. Losing
riser voorde
echter door één der aldaar gezagheb
bende personen bevel gegeven de kis
ten van Svaars on zijn metgezel van
de andere afgezonderd te houden en
gedurende eenigon tijd bleven zij zoo
boven do aarde staan.
Later werden zij begraven in het
ongewijde gedeelte van het kerkhof,
zonder eenige godsdienstige ceremonie.
België.
Brussel krijgt ook zyn métro. De
Vlaamsche Gazet meldt dienaangaande:
„Naar uit goede bron wordt ver
zekerd, bekommert zich de regeering
niet om al het gerucht on hot protest
die opgaan tegen het ontwerp van
onderaardschon spoorweg te Brussel.
„Aan de groote ondernomen, die
aarzelden zich moeite en kosten op te
leggen om de lastenkohieren on plan
nen der werken 4te doen bestudeeren,
uit vrees dat alles kan overhoop ge-
góoid worden, is de stellige verzeke
ring gegeven, dat het werk zal door
gedreven worden, tegen wind en t ij op.
„Anderzyds wordt nu gemeld, dat de
regeering, wordt in de Kamer een
debat hierover aangek noopt, en een
dagorde tor stemming gelegen, de ka-
binetskwestie zal stollen, zoodat wij
een kruis mogen maken over de ver
wachtingen die werden gekoesterd.”
Bij de Belgische Kamer is door den
heer Franck, afgevaardigde van Ant
werpen, oen verzoek ingediend, om een
interpellatie te rnogen richten tot den
minister van buitenlandsche zaken,
over de houding die de Belgische re
gering denkt aan te nemen in verband
met do neutraliteit van het koninkrijk,
en de vrijheid van de Schelde, die be
dreigd worden door het Nederlandse he
ontwerp tot versterking van Vlissingon.
Do interpeiiant is voornomen» hier
voor de urgentie te vragen in de Kamer.
5)
„En wat heb je gedurende je af wa
zigheid gegeten
„Och, wat komt het er op aan, dat
ik sedert gisteren niets gegeten heb 1
Ik lijd immers geen honger. Gunt men
mij dan mijn eten niet? Als ik giste
ren niets gegeten heb, dan eet ik van
daag maar wat meer.”
Sedert dien tijd wachtte men zich
wel, hem al te bepaalde bevelen te
geven werd hij ergens heengezonden,
dan zeide men hem vooraf nauwkeu
rig, wat hem te doen stond, indien
de betrokken persoon afwezig was.
Benige maanden na het hierboven
medegedeelde avontuur reed Mikoiaï
naar de nabijgelegen stad om nieuwe
ploegpaarden te koopen hij was
namelijk een meester in het paarden
gekozen tot |id va
sectie der Akadewd
pen te Parijs.
Er was begrijpolykerwijs enorme be-
’otW^pWor «temming, waar
aan door 58 leden van de Akademie
werd deelgenomen. De vereischte ab
solute meerderheid werd bij eerste
stemming door geen der beide hoofd-
candidaten verkregen. Mevr. Curie
kreeg 28 stemmen, prof. Branly 29,
Breillouin één stem.
Bij de herstemming ging die ééne
stem over op Branly, die dus gekozen
werd verklaard. Zoo bleef dus het
Instituut van Frankrijk nog zonder
vrouwelijke leden. Maar reeds de ver-
deeling der cijfers wijst er op, dat
mevr. Curie een volgend maal niet
zal worden buitengesloten.
Trouwens, Branly, wien ditmaal de
groote eer te beurt viel, dankt zijn
verkiezing niet enkel aan het feit, dat
hij een man ishij is ook een geleerde
van ongemeene qnaliteiten. Zoo heeft
hij door zijn „coherer*4, die bij de
draadlooze telegrafie toepassing vindt,
zeer veel bijgedragen tot de ontwik
keling van de radio-telegrafie. De
toepassing van het, beginsel van den
„conerer" is wel is waar door Marconi
nailer uitgewerkt, en voor toepassing
De nieuwe minister van financiën
in Oostenrijk-Hongarije dr. Meijer heeft
een rede gehouden, waarin hij mee
deelde eerst met de fracties te willen
onderhandelen, alvorens een nieuw
financieel programma samen te stellen.
Hieruit zijn twee conclusies te trekken,
1°. dat dus het plan van zijn voor
ganger is ingetrokken
2°. dat het ontzettend lang zal duren
eer dr. Meijer’s plan zal uitgewerkt
■ijn.
Bij de groote hoeveelheid fracties
«al er van vlugge afwerking geen
•prake zijn. Dat zou eerst dan kun
nen, wanneer de Tsjechen en Duit-
schers met elkaar verzoend waren,
waartoe de regeering nu een poging
laat doen door Graaf Thun, kanselier
van Bohemèn.
Tot zoolang staat het derde kabinet
Bienerth er wat de financieele regeling
aangaat, niets beter voor dan de vorige
gelijknamige ministeries.
De coadjutor van Weenen heeft een
schrijven aan de Katholieke vereeni-
gingen gezonden om een geestelijke
als raadsman te nemen en haar sta
tuten aan de kerkelijke overheid voor
te leggen. Hoe goed katholiek men
in Weenen ook is, clericaal is men er
zeker niet en er heerscht over dit
schrijven dan ook groote ontevreden
heid. De studentenvereeniging heeft
al geprotesteerd en verder besloten
geen geestelijk voogdijschap te zullen
aanvaarden. Zelfs clericale bladen
schrijven, dat de coadjutor de Weeners
niet goed kent. Men schijnt er daar
niet zoo van gediend als hier.
Amerika heeft aan Ecuador, met
het oog op het Panamakanaal, ge
vraagd om de Galapagos-archipel in
pacht te mogen ontvangen voor den
tijd van 99 jaar tegen een vergoeding
ineens van 15.000.000 p. st.
De president heeft met verschillende
Ecuadoreesche notabelen onderhandeld
die zich allen er tegen verklaarden.
Men begrijpt welk belang Amerika er
bij heeft, dat deze eilanden-groep niet
door de een of andere mogendheid
wordt bezet en misschien versterkt.
In de Fransche Kamer heeft de
socialistische afgevaardigde Guesde
een voorstel ingediend, waarvoor hij
onmiddellijke behandeling vroeg.
Zijn voerstel beoogde om uit de wet
de arbeiderspensioenen, die artike-
des avonds
nvergajering
1 Oud-Óntfcr-
Gouda.
rd” 8‘/, uur
gadering v<n
avereeniging
in de praktijk geschikt gemaakt, maar
de vinding is toch van Branly.
Het nieuwe Akademie-lid word in
1846 to Amiens geboren. Hy stu
deerde te St. Quentin en Parijs en
promoveerde in 1873 tot doctor in de
natuurwetenschappen en in 1882 tet
doctor in do geneeskunde.
Na als docent en laboratoriumleider
verbonden te zijn geweest aan de Pa-
rysche Sorbonne, werd hij benoemd tot
hoogleeraar in dn natuurkunde aan de
katholieke univorsiteit te Parijs, welk
ambt hij nog bekleedt.
Rusland.
Men meldt uit Petersburg, dat de
pest op verschillende plaatsen aan den
Transbaikal-spoorweg gesignaleerd is.
Verschillende gevallen zouden onder
de reizigers zijn vastgosteld.
Dè gevreesde ziekte schijnt zich dus
van uit Mandsjoerye, zoowel naar het
Noord-westen, als naar het ZuidUn uit
te breiden.
De chef van het paleisbeheer in
Tsarskoje Selo, gonaraal Pesjkoff, hoeft
zich door cyaankali in te nemen ver
giftigd, omdat een tot nog toe onop
gehelderd manco in aan zijn bestier
toevertrouwde sommen was vastge
steld.
bedroog in het afgeloo]
waarvan er 120.000
vertrokken.
Een nieuwsbureau Jnoldt, dat de
kapitein-generaal van [Saragossa den
militairen gouverneurr
resteeren. De beweegn
zijn onbekend.
De zaak geeft aanleiding tot leven
dige commentaren.
Fhankri*.
Mevr. prof. Curie is ateHwddan niet
van jMMtMBBkunde
4ip van Wetenschap-
Jontenkljk-Hongarlze.
De professoren van de drie wereld
lijke faculteiten der Weensche uni-
versiteit namen eergisteren op voor
beeld van de Duitsche hoogleeraars
een motie aan tegen de Katholieke
theologie-pbofessorcn, die den moder
nisteneed afgelegd hadden of nog af
leggen zullen.
Japan
Het anarchistenproces.
De anarchisten, veroordeeld wegens
samenzwering tegen den Mikado en
knechts eene berisping gegeven, waar
na deze den volgenden dag uit zijne
betrekking wegliep en bij zekeren heer
Von Zeil, die een Duitscher en een
verklaard vijand van mijn vader was,
in dienst trad.
Nu wilde het toeval, dat onk do
heer Von Zell met onzen vroegeren
knecht en eenige andere knechts, die
ossen naar de markt dreven, deze
bezochten. Zoodra de heer Von Zeil
Mikoiaï gewaar werd, naderde hij diens
wagen en begon mijn vader te be
schimpen, waarop Mikoiaï hem een
„schoft” noemdeen toen de heer
Von Zeil zijne smaadredenen over,
mijn vader voortzette, bracht Mikoiaï
hem een slag met de zweep toe. Nu
vielen natuurlijk onte vroegere knecht
en andere gezellen van den heer Von
Zeil op den oude aan en mishandelden
hem, totdat hij bloedend bleef liggen.
Toen mijn vader dit vernam, spron
gen de tranen hem in de oogenhij
kon het zich zelf niet-vergeven, dat
hij zich zoo barsch tegenover Mikoiaï
had getoond, terwijl deze toch alleen
uit bescheidenheid over het voorge
vallene had gezwegen.
Toen Mikoiaï hersteld was, deed
mijn vader hem een zacht verwijt
over dit zwijgenaanvankelijk wilde
hij ook nu nog niet spreken en bromde
hy op zijne gewone wijze eenige on-
Engeland.
Het stoffelijk overschot van de twee
desperados, „Fritz’’ en „Jozef”, die
bij het beleg in do Sidneystseet waren
omgekomen, is gisteren uit het lijken
huis te Stepney, waar de overblijfselen
sedert den dag dor belegering gelogen
hadden, naar liet kerkhof van Ilford
gebracht. Het waren twoe kleine, een
voudige, iepenhouten doodkisten, die
werden overgevoerd, en ongeveer vier
voet lang, met een dun, koperen
plaatje op het deksel. Op één daar
van was gegrift
Fritz Svaars, oud 27”, het andere
droeg hot nog kortere opschrift Josef,
oud 25”.
Op de plaats van bestemming deed
zich een incident voor. De geestelijk»*
drukte er zijn afkeuring over'uit, dat
de kisten in de kapel waren gebracht,
Toch ging hij eindelijk tot het eerste
gedeelte van don dienst over, en de
gebeden van de |Cerk van Engeland
werden over de doodkisten dor beide
gauwdieven evenzoo gelezen als over
die der andere dooden.
Bij het verlaten van de kapel werd
verstaanbare woorden maar tenslotte
toonde hij zich toch ontroerd, en nu
begonnen beiden, mijn vader en Mi
koiaï, te weenen als kinderen. Mijn
vader zond den heer Von Zeil oen
uitdaging tot wn duel, wat den laatste
nog lang in het geheugen zou blijven.
Zonder de tusschenkomst van den
dokter zou de offer vaardige edelmoe
digheid van Mikoiaï niet aan het liéht
gekomen zijn. Maar om een andere
reilen haatte Mikoiaï dezen geneesheer
sedert geruimen tijd.
Een schoone, jeugdige tante, éen
zuster van mijn vader, woonde bij ons
in huis. Ik hield zeer veel van haar,
want zij was oven goedaardig als
schoon. Het verwonderde mij ook vol
strekt niet, dat alle menschen veel van
haar hielden, onder anderen ook dn
dokter, een jonge, begaafde man, die
in de geheele streek zeer gezien was.
Mikoiaï had den dokter vroeger zeer
goed kunnen lijde'n, hem zelfs een
„uitstekenden kerel” genoemd, en hem
geprezen, dat hij zo» flink op het
paard zat. Maar toen do dokter her-
haaldelyk en met niet te miskennen
plannen op tente Marynia in huis
kwam, begon Mikoiaï hem met andere
oogen aan te zien. Van nu af aan
gedroeg hij zich hoffelijk maar afge
trokken jegens hem, alsof hij hem
volkomen vreemd was. Vroeger had
Dlhtschland.
Het onderzoek der verongelukte on
derzeeboot „U. 3” die thans in het
droogdok ligt heeft uitgewezen,
dat het ongeluk, zooals reeds werd
vermoed, moet worden toegeschreven
aan het gedeeltelijk open blij ven van
een ventilatie-schuif. Aan een tekort
koming van het personeel kan hier
niet worden gedacht, want de wijzer,
die met de schuif in verbinding staat,
stond op „toe”. Maar de schuif was
drie centimeter open gebleven, waar
schijnlijk door roest. Door deze kleine
opening stroomde nu het water in oen
hoeveelheid van vijf kubieken meter
per minuut naar binnen. In gewone
omstandigheden zou die door een elec-
trrichen motor gedreven pomp gemak
kelijk in staat zijn geweest om dit
water te verwijderen. Maar door een
nog onopgehelderd toeval weigerde
dit pomptoestel. Opdat geen kortslui
ting zou ontstaan, sloot toen de ma-
hij niemand onder de oogen durfde
komen. Mijn vader ging hem onmid
dellijk opzoeken.
„Wat is er gebeurd, Mikoiaï?”
vroeg hij.
„Ik heb gevochten,” was het laco
nieke antwoord.
„Schaam je je niet, oude, op zulk
een hoogen leeftijd nog domme stre
ken op de markt uit te halen Heb
je dan geheel en al het verstand ver
loren Zóó oud én nog zóó dom 1
Een ander zou ik, na dergelijke wan
ordelijkheden, wegjagen. Je moest je
schamen 1 In plaats van den anderen
bedienden een goed voorbeeld te ge
ven, bederf je ze nog meer.”
Mijn vader was werkelyk boos op
Mikoiaï, en wanneer hij in toom ge
raakte, was er .met hem niet te gek
scheren. Het opmerkelijke bij deze
gebeurtenis was echter, dat Mikoiaï,
die niet gewoon was een afstraffing
zwijgend te ondergaan, in dit geval
geen enkel woord tegensprak. De oude
bleef hardnekkig zwijgen; tevergeefs
vroegen allen naar de toedracht der
zaak Mikoiaï antwoordde niete.
Het voorval was hem intusschen
slecht bekomenden volgenden dag
was hy zoo ziek, dat men den ge
neesheer moest ontbieden, en deze
bracht eindelijk licht in de zaak. Mijn
vader had de vorige week een der
len te schrappen, die betrekking heb
ben op een bijdrage der arbeiders aan
hun pensioen in den vorm van een
van hun loon afgehouden bedrag.
Guesde wilde die bijdrage der arbei
ders vervangen, door een verhooging
der successierechten op kapitalen, die
grooter zijn dan 50.000 francs.
De bijdrage der arbeiders, op 80
millioen geschat, wilde hij doen op
brengen door 257.000 families, die de
bezitters zijn van de helft van Frank
rijks fortuin.
Klotz, de minister van financiën, on
Viviani, de oud-minister en socialist,
bestreden Guesde. Viviani wees er
op, dat mijnwerkers, en spoorweg
beambten wel meer dan 9 francs bij
dragen, het bedrag dat de wet voor
schrijft. De Duitsche pensioenwet,
ook door de Duitsche sociaal-demo-
craten aangenomen, vraagt heel wat
zwaarder, offers van den arbeider.
Indien het voorstel-Guesde wordt aan
genomen, zoo zei Viviani, vernietigt
men de wet, zoo niet in materieelen
zin, dan toch moreel, wat erger is.
Na een verklaring van Briand, dat
de regeering, indien de Kamer het
voorstel-Guesde aanvaardt, zich niet
voor de toepassing der wet verant
woordelijk kon stellen, werd de ur
gentie met 390 tegen 198 stemmen
ver worpen.
bii,,»..,— i - langsti
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 gewone regels met bewysnummer f 0.55
Elke regel meer - 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f 0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Mikoiaï hem ook wel een» de los ge
lezen. Menigmaal had de dokter zijn
bezoek bij ons wat te lang gerokt,' fl
waarna Mikoiaï, die hem bij hot aan
trekken van zijne jas behulpzaam was,
hem toebromde:
„Waartoe is het noodig, zoo laat rn
dop nacht te blijven plakken Zoo
iets heeft men nog nooit gezien 1”
Nu bromde hij wel niet meer, maar I
bewaarde daarentegen het stilzwijgen
als een visch. De goede doktor be
merkte al spoedig, wat hiervan de
oorzaak was, en ik geloof, dat hem
dit niet byzonder welgevallig was, al
lachte hij den oude even vriendelijk
toe ais voorheen.
Gelukkig voor den jongen Aesculaap
koesterde tante Marynia heel andere
gevóelens voor hem dan de oude i
Mikoiaï. Zoo gebeurde het op zekeren 1
avond, dat do maan het salon zeer
romantisch verlichtte, dat de geur der 1
jasmijnstróiken uit den tuin door het
openstaande venster binnenstroomde,
dat tante Marynia aan de piano„lo
questa notte sogno” zong, en onze I
dokter haar naderde, om haar met I
trillende stern te vragen, of, zij ge-
loofde, dat hij zonder naar kon leven.