ÊHT
st als
IA NT
ESSEN
EDELE HAKTEN.
Pk
nsrie-vi.“ws- en ^.d."v®xt®xxtïet>lsL<d. voer G-o-kxd.ee en Omstreken.
V
I
No. 11486.
1
KENNISGEVING.
I
ZEixitezi laixd.-
Sixxxxexxlaxxd..
DJL.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON
f
Donderdag 16 Februari 1911.
49e Jaargang.
Zoon.
- HET
u
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
f
Telefoon Interc. 82.
later
van
m” n.m. 2 uur,
HANNA.
i
4
•UK
rmaak” Voor-
len Heer Henri
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
ikkerij
ON. Gouda.
DR.
.er f 1.05.
'k doen en
>en B
erkclijk het B
ed trekken,
en bederft
nden noch
il tusschen K
te zeep en g
eep. J
608 J
GOUDSCHE COURANT.
5 Genoegen”, 8
i Lucifer door
jneel”.
moegen”, Zaal
lering Vereen.
u zeker wel erg naar
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post- 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad- 1.50
Idem franco per post- 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Telefoon Interc. 82.
v- en Woning-
traat, 2 uur.
'standscommis-
9*/2 uur, Café
Vergadering,
Nederlandsche
rsbond.
d/2 uur, Ver-
ida Kon. Ned.
derofficieren.
Réunie”, 8 uur,
„Gouda Voor-
Berlage.
8 uur. Uitvoe-
dsche Tooneel
lonie.”
8 uur. Open-
ler S. D. A. P.
I. E. W. Duys.
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelijk-
dan in onze
Toen hij vijftig jaren later op 't
uiterste lag na inmiddels million-
nair en financieel dictator van Europa
geworden te zijn riep hij zijn vijf
zonen aan ’t sterfbed en gaf hun den
raad de groote zaak, die hij had op
gebouwd, gezamenlijk te drijven en
in eendracht samen te werken.
Van de vijf zonen bleef Anselm te
Frankfort, Salomon ging naar Weenen,
Nathan naar Engeland, Karl naar
Napels en Jacob naar Parijs.
In 1815 verhief Keizer Frans van
Oostenrijk alle vijf broeders in den
adelstand als belooning voor bewezen
diensten op financieel gebied en zeven
jaren later ontving ieder van hen den
baronnentitel.
Islaapt des avonds als kind in, om
den volgenden morgen te ontwaken
als een jonkvrouw met eene geheel
veranderde gevoels- en gedachten
wereld. Bij Hanna, die van- nature
zeer fijngevoelig, scherpzinnig en ont
vankelijk was, waren haar intrede in
haar zeventiende levensjaar, de nieuwe
maatschappelijke omgeving, het ont
vangen onderricht, en misschien ook
de in stilte gelezen romans, meer dan
voldoende geweest om zulk een ver
andering teweeg te brengen.
Na eenigen tijd zwijgend naast
elkander geloopen te hebben, begon
Hanna het eerst te spreken.
„Dus u is verliefd, meester Henryk
„Wel mogelijkantwoordde ik
glimlachend.
„Dan verlangt
Warschau
„Neen, Hanna, ik zou blij zijn, altijd
hier te kunnen big ven.”
Hanna wierp een blik op mij en
scheen zeker iets te willen zeggen,
maar zij zweeg toch. Na enkele
oogenblikken klopte zij met haar
lichtkleurige parasol op haar kleede-
ren en zeide, alsof zij naar eigen ge
dachten beantwoordde„Ach, wat
ben ik toch onnoozel
„Waarom, Hanna?” vroeg ik.
„Ach, het is niets! Willen wij hier
'op deze bank gaan zitten en over
ren, en dan weder een andere, die mij
bij de haren greep on mij niet wilde
loslaten. Plotseling sprong Hanna op
en zeide haastig en verlogen „Ik
moet nu gaanik heb les bij madame
d’Yvos het is reeds elf uur!”
Langs denzelfden weg, die wij ge-
kojiïen waren, keerden wij. in diep
stilzwijgen, naar huis terug'; evenals
bij het weggaan, sloeg ik ook nu
weder do knoppen der b’oemen met
mftn rijzweep af, maar {fanna scheen
nu geen medelijden met ze, te ^voe
len
In ieder geval kon ik niet bevesti
gen, dat onze vroegere verhouding
teruggekeerd was.
„Hemel,” zeide ik bij mij zelven,
toen Hanna mij verlaten had, „wat
gaat er in mijn hart om!”
Ik was zóó verliefd, dat ik er wer
kelijk wanhopig bij werd. Hierop
'gen, een ronde te doen door de ge
bouwen, welke bestemd waren voor
den landbouw. Onderweg deelde hij
mij verschillende dingen mede, die
grootendeels betrekking hadden op
onze bezittingen en d'e niet de ge
ringste belangstelling bij mij wekten,
ofschoon ik deed, alsof ik opmerk
zaam toeluisterde.
(Wordt vervolgd.)
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van GOUDA.
Gezien art. 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan
H. B. W. Michgelsen en zijne rechtver
krijgenden tot het oprichten van eene hoef
smederij in het perceel aan den Groenen-
daal No. 124 kadastraal bekend sectie B
No. 676.
GOUDA, den 16- Februari 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Verbinding met Engeland.
„De Daily Mail meldt, dat binnen
enkele maanden de Vlissingsche nacht-
booten, in plaats van Queensborough,
Folkestone als eindpunt zullen kiezen
en dat dientengevolge de directie van
de Pruisische staats-spoorwegen haar
treinenloop zal wijzigen, zoodat de
belangrijkste treinen van Vlissingen
zullen vertrokken inplaats van den
Hoek van Holland. Daardoor zal do
reis van Londen naar Berlijn drie uren
worden verkort.
„Het voornemen bestaat dan van
Londen naar Folkestone oen corridor-
trein te doen loepen.”
De Maatschappij „Zeelanddeelt
medo, dat deze zaak nog niet haar
beslissing heeft gekregener worden
in den aangegeven zin nog onderhan-
delingen gevoerd.
Folkestone ligt enkele mijlen ten
door de Italiaansche justitie bleek te
worden gezocht.
De man werkte te München min
of meer „a la Köpenick”.
Hij gaf zich nl. uit voor den Turk-
schen Minister Moestafa Sioenft Pasja
en beweerde opdracht te hebben van
de Turksche Regeering om bij de
Augsburg - Nürnberg - machinefabriek
voor 1.600.000 mark machines te be
stellen.
Als voorschot van de Turksche Re
geering gaf hij een valsche cheque op
Jiet Crédit Lyonnais ter waarde van
$0.000 mark.
De oplichter, die soms ook als im
presario, theateragent en als handelaar
‘in blanke slavinnen moet zijn opge
treden, is een wekere, Gotti uit Cairo.
Te Triest, Weenen, Boedapest, in
Italië en ook in Nocörd-Duitschland
moet Gotti menigen goeden slag ge
slagen hebben.
Te Augsburg was hij uit een hotel
verdwenen, na er groote verteringen
gemaakt te hebben.
Belgie.
In de Vlaamsche Gazet lezen wij:
„Een gemeente van 5000 zielen,
die niet eens een gemeenteschool be
zit, kan men thans alleen in België
aantreffen. Dit is het geval met St.
Lambrechts-Woluwe, ..bijna een voor
stad van Brussel, die tot aan het Ju-
belpark reikt. Het clericaal gemeente
bestuur van Woluwe, weigert formeel
in het stodelijk gedeelte der gemeente,
gelegen rond de Georges-Hendriklaan
en de Tervuerensche laan gehucht
dat 5000 inwoners telt een school
te bouwen.
„Nu, de eigenlijke gemeenteschool
ligt op bijna drie kwart uur gaans
van daar. Zoo zijn de inwoners van
deze wijk verplicht hun kinderen naar
de scholen van Brussel, Schaarbeek
en Etterbeek te sturen.”
Oostenrijk-Hongarije.
De overleden Baron Albert v. Roth
schild, was do afstammeling van éón
der vijf zonen van Meyer Amschel
Rothschild, die den grondslag heeft
gelegd van zijn rijkdom en dien van
zijn nageslacht. Deze Meyer Amschel
Rothschild keerde juist anderhalve
eeuw geleden zijn rug toe aan de on
aanzienlijke Judengasse in een achter
buurt van Frankfort, waar hij geboren
was, om in Hannover zijn geluk te
beproeven.
In Engeland zijn de protectionisten
weer eens jammerlijk verschrikt door
de tijding dat de Zuid-Afrikaansche
regeering op de a.s. Rijksconferentie,
waaraan alle koloniën en gebieden
deelnemen, een voorstel zou doen om
te komen tot afschaffing der voor
keurrechten, welke de Engelsche invoer
thans nog altijd in Zuid-Afrika geniet
daarvoor'zou dan in de plaats gesteld
worden een directe bijdrage in de
kosten der algemeene rijksverdediging.
Tot nu tóe is Zuid-Afrika het eenige
gebied, dat wegens financieele moei
lijkheden niet in de kosten van vloot-
bouw bijdraagt of zelfs een vloot
onderhoudt zooals Canada. Natuurlijk
schol de Jungo-pers over de brutali
teit der Zuid-Afrikaansche regeering.
Had daarvoor nu zooveel Engelsch
bloed gevloeid, om nu reeds het land
zich zoo los te zien maken van het
„moederland”'? Of was het misschien
een voorbereiding van de algeheele
onafhankelijkheid van Z. Afrika.
Een telegram van generaal Botha
en dr. Jameson heeft echter een einde
gemaakt aan al do klaagzangen der
protectionisten. Z.-Afrika had| vol
strekt geen plannen. En dus kon En
geland gerust zijn. „Voorloopig ten
minste”. Want zeker is het dat een
maal dit voorstel zal komen. Immers,
wie trekt uit den thans bestaanden
toestand het meeste voordeel De
Engelsche regeering, het rijk dus
In geen geval. Slechts de Engelsche
groothandelaars, die wat goedkooper
hun waren in Z.-A. kunnen invoeren.
Misschien nog een enkele tusschen-
handelaar in Z.-A. Voor een vergoe
ding in de kosten der rijksverdediging
is dus geen sprake, omdat de schat
kist van dit stelsel geen cent beter
wordt.
Trouwens de liberalen zien dan ook
een zoodanig voorstel, als waarvan
nu sprake is, tegemoet zonder schrik
en beven. De liberale Westminster
Gazette, een blad dat zeer dicht bij
de regeering staat, heeft althans een
hoofdartikel, Waarin het volk wordt
aangemaand zich door het gejammer
der protectionisten niet van streek te
laten brengen, als er heusch zoo’n
voorstel eens komt. De relatie met
de regeering, die dit blad onderhoudt,
doet het artikel nog belangrijker zijn,
omdat het dus vrij zeker is, dat de
tegenwoordige regeering, zoo zij nog
aan het roer is, haar goedkeuring aan
zulk een voorstel zou hechten. Daar
mee bleef zij trouwens in de lijn in
den laatsten tijd gevolgd, Canada
d. w. z. de kolonies en gebieden niet
trekken door dwang, maar door een
verstandig bestuur en vriendschappe
lijke regeling der onderlinge belangen
elk zooveel mogelijk vrijlatend.
In Duitschland geeft men Engeland
harde nootjes te kraken. Dezer dagen
werd bij een, klacht over de duurte
van de vloot geantwoord dat men
slechts een sterke vloot vroeg, de kos
ten zouden nog grooter zijn als men
een vloot wou hebben sterker dan
eenige andere. Dat zag natuurlijk op
Engeland en men voegde er aan toe,
dat men dus geen aanvallend doel
aan de Duitsche vloot kon toeschrij
ven. Gisteren heeft de Duitsche mi
nister .van marine, Tirpitz, er in den
Rijksdag nog wat bijgevoegd. De
Draednoughtspolitiek was Duitsch
land opgedrongen (van Engeland na
tuurlijk). Telkens wanneer een ander 1
land grootere schepen kreeg moest
natuurlijk Duitschland ook weer mee.
Dat het marinebestuur sneller en meer
gebouwd zou hebben, dan de vlootwet
veroorloofde, een Engelsche bewering,
sprak de minister beslist tegen.
iets anders praten Niet waar, van
hier heeft men een prachtig gezicht,”
vroeg zij eensklaps, met haar, mij
reeds bekend lachje om de hoeken
van haar mond. Midderwijl ging zij
onder een reusachtigen lindeboom op
een bank zitterf, vanwaar men wer
kelijk een bijzonder schoon vergezicht
genoot; men overzag daar den vijver,
den dijk en het woud aan gene zijde
van den dijk. Hanna wees er met haar
parasol heen, maar ofschoon ik mij
anders bijzonder kon verlustigep in
den aanblik van schoone vergezichten,
gevoelde ik op dit oogenblik toch
geen lust, dat te bewonderen. Ten
eerste was het mij reeds genoegzaam
bekend ten tweede vond ik Hanna
veel schooner dan alles wat haar om
ringde, en ten derde dacht ik aan
heel iets anders.
„Wat een mooie weerkaatsing van
die boomen, daar in het water!”
zeide zij.
„Ik zie, dat ge een kunstenares zijt
geworden,” hernam ik, en keek noch
naar de boomen, noch naar het water.
„Pater Lodewijk heeft mij leeren
teekenen. O, ik heb zeer veel geleerd,
terwijl u weg wau.1. -2- 1’
Maar wat scheelt er aan Is u boos
op mij
„Neen, Hannaik ben niet boos op
uik geloof, dat mij dit onmogelijk
er heeft oen ongeluk op deze Staats
spoorwegen plaats. De verantwoor
delijkheid der regeering is derhalve
niet gering. Wanneer het blijkt, dat
de staat werkelijk niet bij machte is,
de veiligheid der reizigers te verzeke-
ren, dan moet hij er minstens voor
zórgen, do gevaren niet nog grooter
te Waken. Het aantal treinen, als ook
de snelheid, waarmede gereden wordt,
dient men in te krimpen. Natuurlijk
zal het verkeer daaronder lijden en
men zal de onbekwaamheid van den
Staat verwenschen, die een groot be
drijf wil leiden, (lat blijkbaar boven
zijn kracht gaat. Maar voor hot minst
zal men hopen mogen, dat er geen
dooden moer te betreuren vallen.
Wat de schuld betreft van het ge
beurde, dóze wordt aan dei> machinist
den rangeorendon trein geweten.
De man verdedigt zich, door te be
weren, dat hij door neerslaanden rook
verhinderd is goweost de signalen, die
op onveilig stonden, te onderscheiden.
Italië.
De Koning van Servië is gisteren
om 2.30 uur to R,ome aangekomen en
werd aan het station ontvangen door,
den Koning, Ministers en autoriteiten.
De Koningen omhelsden elkander twee
maal. Een reusachtige menigte had
op het plein voor het Quirinaal post
gevat en bracht den souvereinen een
indrukwekkende ovatie.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van* 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel moer - 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f 0.35 bij vooruit
betaling, elke regel moer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte
Uitgevers A, BRINKMAN EN ZOON.
24)
Zij zeide, dat, wanneer ik een ander
beminde, ik veranderd was zij was
niet veranderd, dus beminde zij
uit loutere vreugde durfde ik deze niet
te ontzenuwen sluitrede niet voltooien.
- Ondanks alles was ik echter toch niet
veranderd, maar zij alleen. Dat kleine,
een half jaar geleden nog zoo onwe
tende meisje, dat er niet het geringste
idee van had, hoe het in de wereld
toeging, was het nooit in de gedachte
gekomen over dergelijke gevoelens te
sprekente dien tijde zou haar een
dergelijk gesprek volkomen onbegrij
pelijk geweest zijnheden sprak zij
er zoo vrij en ongedwongen over,
alsof het iets zeer alledaagsch voor
haar was. Hoe wonderlijk had haar
geest, die kort geleden nog zoo kin
derlijk was, zich ontwikkeldwat was
hij langzaam en veerkrachtig gewor-
dehl.Maar dergelijke wonderen moe-
- ten hij jonge meisjes zelfs dikwijls
voorkomen I Menigeen onder haar
Duitschland.
Te München is een internationaal
oplichter gearresteerd, die zoowel door
de Pruisische en Oostenrijks^he als
De Joodsche herbergiers uit 6alicië»
die te Weenen komen demons!roeren
tegen de intrekken hunner vergunning,
zijn in den nacht van Maandag op
Dinsdag ten getale van >2000, w. o.
300 vrouwen, in de hoofdstad aange
komen. Gisterenmorgen hebben zij
zich daar de politie een massa-op-
tocht verboden had in groepen
onder leiding van afgevaardigden nattt*
den Minister van Handel, den Galici-
schen Landsmanminister, on den leider
van de Polenclub begeven, wien zij
een memorandum o verreikt hebbqn.
Gisterenavond zou zich ook een af
vaardiging van vijf leden bij don mi
nister-president Bienerth aandienen.
Japan.
Do Japanners hebben Korea door
oen militair kordon togen het binnen
dringen van post afgesloten, (leen
Chinees wordt doorgelaten.
Frankrijk.
Omtrent het spoorwegongeluk bij
Courtvillo blijkt, dat het in brand ge
raken der wagons oen gevolg is ge
weest van hot ontploffen van het gas
in de reservoirs, dat voor de verlich
ting in den trein diondo. In het
restauratio-rijtuig zaten 19 personen
aan tafel toen het ongeluk gebeurde.
Na groote moeite gelukte het echter
allen er heelhuids uit te komen. Hot
reddingwerk heeft bij maneschijn on
toortsen plaats gehad. Volgons de
opgaven zijn 10 personen gedood en
even zooveel gewonden.
Ook bij Bethune had een spoorweg
ongeluk plaats met nochtans mindor
ernstigen afloop. Do Figaro schrijft
nu: er gaat bijna geen week om of
zou zijn. Maar ik zie, dat go mijn
vragen ontwijkt en wij verstoppertje
met elkander spelen, in plaats van
evenals vroeger openhartig en ver
trouwelijk met elkander te praten.
Misschien gevoelt ge dit minder dan
ik, maar ik gevoel hot innig, en het
spijt mij, Hanna I”
Deze openhartig gesproken woorden
hadden sleWfrts ten gevolge, dat wij
samen in do grootste verlegenheid
geraakten. Daarna reikte Hanna inly
haar beide handen; ik .drukte ze wat
al te hartelijk, Tjoog ten slotte o,
ontzetting! haastig vooroyer en
kuste ze, maar öp eene, voor een
voogd bepaald ongepaste wijze. Hier
door bereikte onze verlegenheid dan
ook haar toppuntHanna bloosde tot
over de ooren, en ik niet minder.
Eindelijk zwegen wij beiden, spraken
niet en zinspeelden niet meer, laat x
staan dan, hoe wij een openhartig, .kwam pater Lodewijk my uitnoodi-
vertrouwelijk gesprek zouden aanvan
gen.
Nu eens keek zij mij aan, en dan
ik haar weder. De kleur sloeg ons in
en uit en als poppen zaten wij naast
ik elkander ik meende het bonzen van
waart. Ik zou welmijn hart te hooren. Onze toestand
werd eindelijk recht onverdraaglijk;
nu en dan geloofde ik een onzicht
bare hand in mijn hals te voelen, die
mij aan Hanna’s voeten wilde slinge-
