n
'M B
MEUK te letten.
EMAN,
4.
eg- 14—16.
J
EDELE HARTEN.
lekenden
lüRANT
flo. 11504.
49e Jaargang.
Donderdag 9 Maart 1911.
SvLitexa laxxd..
Buitenlandse!! Nieuws.
I
Sïxxxxexxla,n.cL.
FEUILLETON
eisen.
aiidel
uakerlj
XTï.®-cl"ws- en. -^.d.-^-ertexxtïe'bls-d. voor G-o\id.e. en. Onntstrelneen..
behalve Zon- en Feestdagen
lYZONEN,
'F’1
i
1
Verschijnt dagelijks
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
de
71
in onze
HANNA.
en Biiiten-
i
celen en banden
uime snrkering
r
BIJL,
BAART Lz.
van do
in het
Het hof wordt Dinsdag 18 April op
het Loo terugverwacht.
Tglefoon Interc. 82.
JTGEN, LAN-
Z WEE PEN,
N TASSCHEN,
G01ID8CHE COÜRlVr.
jen in de
succes.
8 uur, Confé-
mwes Dekker-
voor de afd.
T erbond.
8 uur, Lezing
ver de Nederl.
doenlijk hebben zij getracht, niets in
het midden te brengen, voor zij het
grondig hadden onderzocht. Niette
min zijn hun allerlei nevenbedoelingen
t ongeschreven. Dit is de reden, dat
zij de volle vrijmoedigheid hebben tot
hun besluit, die roerende eenstemmig
heid, die tussehen B. en W. en den
Raad bestaat, niet langer door hunne
tegenwoordigheid te verst oren.u
1 uur. Verga-
zoor Openbare
UN VAN
EK.
IEEËN worden
in verzegelde
n vijf, twee en
i een Ned. ons
ding van Nom-
js, voorzien van
id Merk, vol
st gedeponeerd,
de uitvoering
de orders aan-
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post- 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad- 1.50
Idem franco per post- 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Telefoon Interc. 82.
om 10V2 uur
gadering Ned.
andelaren.
7 uur, 4e jaar-
ed. Vereen, tot
lende dranken,
lonie”, 3 uur.
de Afdeeling
ireeniging van
lilitairen vóór
reduwenzorg”.
óunie”, 8 uur,
jt Mandoline-
ntia”.
ord”, 8V2 uur
rereeniging tot
treulose.
geregeld tijdig
jntvangen van
1, vermakelijk-
dap^n onze
la,,«
WW^eul toe!
aJI'
j - in dien kus
mededeelden, oifrcWB^Setm gevoel van
1870.
E U W E en 2e
r'L'A voorradig;
tussehen toch een groote nederlaag
voor de regeering.
In Marokko is weer eens een nieuwe
opstand van verschillende stammen.
Op de echter vaak tegenstrijdige tele
grammen afgaande, zou Fez vrijwel
afgesloten, en de positie van den Sul
tan Moelay Hafid vrij hachelijk zijn.
Ook de Europeanen schijnen niet ge
heel veilig.
Door de justitie te Tiet is een on
derzoek ingestold naar praktijken, die
bij do gemeenteraad verkiezing te Do
do waard gepleegd moeten zijn. Bij
haar berust een brief, onderfeekend
met de namen van een volontair ter
secretarie on van het hoofd der Chris
telijke school te Ilien, waarin met
kerkelijke tuchtmaatregelen worden
bedreigd zij, die niet zullen stommen
op oen aangewezen candidaat. Daar
naast zou oinkooperij van kiezers mede
aanleiding zijn tot het ingrijpen der
justitie. Vrijdag a.s. is het daar her
stemming.
Frank kijk.
De op 11 Februari gehouden mi
nisterraad heeft het besluit van 1910
betreffende het dienstfcmon van min
derjarigen in het vreemdelingenlegioen
opgehevon. Deze beslisuingis genomen
nadftt de Italiaansche gezant te Parijs
de regeering er op gewezen had, dat
de weigering van dqn minister van
oorlog om een minderjarige uit hot
vreemdelingen-legioen té onslaan, in
strijd was met de bepalingen der Haag-
sche conventie.
Engeland.
Een gezelschap heerAl uit Engeland
heeft, onder leiding Bn Sir Carlaw
Martin, in Schotland ils politicus en
landbouwkundige wjlbekend, 3'/a
maand in hot AustraïBcho gomeento-
bost gereisd om te zien, welke voor
uitzichten or voor landverhuizers zijn.
De hoeren hebben zelf daarbij geen
belang; zjj zijn - zoo zeide Martin
aan een verslaggever onpartijdig.
Hun bevindingen zullen in een uit
voerig rapport worden uitgegeven,
maar alvast wou Martin zeggen, dat
aller indruk is, dat er ruime on voor
treffelijke vooruitzichten zijn voor aan
zienlijke immigratie. Er is een tijd
geweest, dat sommige Australische
staten landverhuizers niet welkom
heetten, maar die tijd is nu voorbij.
De vrees voor een botsing met een of
ander Aziatisch volk, heeft de Austra
liërs tot het inzicht gebracht, dat dat
gevaar alleen bezworen kan worden
door een groote toeneming
bevolking. En daarvoor is
vruchtbare en aan delfstoffen rijke
Australische land alle plaats.
Een spreker op een bijeenkomst van
de Association of Reader te Londen,
gaf eergisteren een illustratief voor
beeld van de eenzaamheid van som
mige streken in Canada door van een
Aan den Gemeenteraad van Papen-
d recht is het volgende schrijven ge
zonden
„De ondergeteekenden J. Visser
Gzn., A. Visser Mzn.enG. Klootwijk,
berichten 11, dat zjj ontslag nemen als
lid van den Raad. Reeds lang is het
hun ónmogelijk gebleken bij de te
genwoordige gesteldheid van den Raad,
iets in het belang der gemeente te
kunnen doen. Daar zij zich onder eede
verbonden hebben, als Raadsleden het
belang der gemeente te bevorderen,
hebben zij dan ook getracht, dit steeds
te doen, ook als zulks hen plaatste
tegenover B. en W. of andere overi
gens bevriende Raadsleden. Zooveel
kleinen jongen aldaar te verhalen, die
een man op hem af ziende komen,
uitriep: „Moeder, daar is een ding als
vader, dat over het veld gaat.” Het was
de tweede man, die hij in zijn leven zag.
Rusland.
Do rector van de l'niversiteit te
Moskou, graaf Komarowsky, heeft bij
den minister-president en den minister
van Onderwijs Casso trachten gedaan
te krijgen, dat het ontslag van enkele
professoren zou worden ingetrokken,
de verbanningen herzien en de politie
uit de universiteit verwijderd. De rector
werd echter uiterst koel ontvangen en
de verzoeken rondweg afgeslagen.
Griekknl AND.
Te Orchimene on te Livadia hebben
aardbevingen groote schade aangericht
De bevolking werd door een paniek
aangegrepen en kampeert thans in de
straat ondanks regen- on sneeuwbuien.
China.
De pest zou volgens een telegram
uit Peking in Mandsjoerije snel ver
minderen. In Moekden zijn gisteren
18, in Kwangtsoentse 2 personen ge
storven. Alle overige plaatsen moeten
pest vrij zijn.
Inwisseling van zegolpapior.
Daar de kostolooze inwisseling van
zegels tot misbruiken aanleiding heeft
gegeven, heeft den minister van finan
ciën bepaald, dat de ontvangers van
1 Augustus 1911 geen papier zullen
inwisselen, voordat de belanghebben
den als vergoeding hebben betaald
voor elk ter inwisseling aangebeden
vel groot, register papier 71 2 cent, vel
register papier 6 cent, vel gewoon
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1 -5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer- 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden doze togen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f 0.35 bij vooruit
betaling, elke regel moer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
aan en mijn vingers drongen diep in
zijn schouders.
„Zwijg, blijf hierGeen woord er
over, versta je me Blijf hier, ik zal
er zelf heengaan maar houd je mond
en zeg er aan niemand een woord
over, als je leven je lief is!”
Kazimierz, die anders de zaken aller
eerst van den vroolijken kant opvatte,
schrikte van de doodelijke bleekheid,
welke mijn gelaat bedekte, en bleef
met open mond op dezelfde plek staan,
terwijl ik als een razende in de rich
ting van het hoppriöeltje stormde.
Ik sloop haastig en gluiperig als een
slang, tussehen de magnolia-struiken
door, welke het prieeltje omringden,
en kwam ongemerkt naderbij. De
schuttingen van het prieeltje beston
den uit dunne, kruiselings over elkan
der geslagen Jatten, zoodat ik alles
kon hooren en zien. De rol van luis
tervink scheen mij op dat oogenblik
volstrekt niet af keuren» waardig. Ik
duwde de bladeren zachtjes op zijde
en legde het oor tegen een der latten.
„Er is iemand in de nabijheid,”
fluisterde Hanna met gedempte stem.
„Neen, dat is het ruischen der bla
deren,” antwoordde Selim.
Ik keek door het groene loover in
het priëeltje. Selim lag niet meer ge
knield voor Hanna, maar zat naast
haar op de bank. Zij was bleek, zeer
41)
„Drommels, wat scheelt er dan aan
Wat sluip je rond als een recruut na
de eerste parade, als je niet verliefd
bent
„Ik weet het niet! Er ontbreekt mij
iets.”
Deze verhooren, welke mijn vader
en pater Lodewijk, ja zelfs madame
d’Yves mij deden ondergaan, kwelden
mij en maakten mij nog onverdraag
zamer. Ten slotte werd mijn verhou
ding tot al de overige huisgenooten
hoogst onaangenaam ik werd uiterst
prikkelbaar en heftig en maakte mij
boos over elke kleinigheid. De pries
ter, die daarin de gordijnen van een
heerschzuchtig karakter meende te
ontdekken, dat zich met de jaren
langzamerhand zou ontwikkelen, keek
mijn vader glimlachend aan en zeide
„Een haantje, van huis uit!”
Maar ook hij verloor somtijds het
geduld. Tussehen mijn vader en mij
kwam het meermalen tot heftige
zoenlijk blijven, dan zouden de door
het volk gevraagde verweermiddelen
wel eens niet kunnen uitblijven. Nu
reeds zou de geestelijke, die den Mo-
dernisten-eed had afgelegd, aan de
middelbare scholen niet meer benoemd
kunnen worden als leeraar in het
Duitsch en de geschiedenis. De posi
tie die het Centrum tegenover de re
geering nam, zou op (leze van geen
invloed zijn, besloot de minister-pre
sident zijn rede. In vrijzinnige krin
gen heeft men von Bethmann Hollweg
warme hulde gebracht voor zijn op
treden, hoewel er tevens op gewezen
wordt, dat slechts algeheele scheiding
van Kerk en Staat op den duur con
flicten kan voorkomen. Het Centrum
neemt de zaak nogal kalm op. Blijk
baar verwacht het dat de daden van
de regeering wel niet met haar woor
den Öt overeenstemming zullen zijn.
DinM'ig heeft de Belgische Kamer
een rumoerige zitting gehouden.
De socialistische leider Vandervelde
hield een interpellatie naar aanleiding
van de moeilijkheden, die men de
onderwijzeres Van den Broeck in den
weg had gelegd, sedert zij uit de
kerkelijke orde, waartoe zij eerst be
hoorde was getreden. Vandervelde
hekelde in scherpe bewoordingen het
optreden van den pastoor in deze
kwestie. De minister-president wilde
het gebeurde verklaren uit de veront
waardiging, die zich te Muysen over
die handelwijze der onderwijzeres had
geopenbaard. Het katholieke lid Hau-
wermans vond dat de ouders volkomen
gelijk hadden, een non, die het gees
telijk gewaad aflegde, kon dit enkel
doen, als haar de kuischheidsbelofte
te zwaar drukte.
Deze woorden werden door de lin
kerzijde met een storm van veront
waardiging begroet en de socialist
Hubin spuwde Hauwermans zelfs in
’t gezicht.
Thans kwamen de suppoosten tus-
schen beide. De heer Woeste wilde
de heer Hubin als straf tijdelijk den
toegang tot de Kamer ontzeggen, maar
Hubin, die zelf begreep te ver te zijn
gegaan, bood zijn verontschuldiging
aan. Het voorstel Woeste kwam nu
niet in behandeling en de discussie
werd voortgezet. De motie van Van
dervelde, waarin de houding van het
gemeentebestuur van Muysen werd
afgekeurd, werd ten slotte aangenomen
met 75 tegen 13 stemmen. Veel cle-
ricalen hadden de zaal verlaten, in-
Land verhuizers verkeer door Pruisen.
Gisteravond 6 uur zijn Oldenzaal
gepasseerd in een diroeten trein voor
Rusland 10 land verhuizers, nangebracht
door het stoomschip Frisia, van de
Kon. Holl. Lloyd. Zij waren in het
bezit van diplomatieke paspoorten on
plaatskaarten tot Mlawa en zijn te
Bentlmim doorgelaten
Ook zijn de gisterochtend van hi<*r
vertrokken Russische landverhuizers
van de Cumpanello te Benthoim door
gelaten.
De Min. van Binnenl. Zaken ves
tigt do aandacht op oen in de Times
van 20 Febr. verschenen uitnoodiging
aan artisten, om ontwerpen in te zen
den voor de nieuwe postzegels van de
\u.stralian Commonwealth, waarvoor
twee prijzen, reap, van l(X)en 50,
uitgeloofd worden. (Si.-Cf.)
Do directe t-elephoonverbinding tus-
schen onze hoofdstad en Parijs is tot
stand gekomen on zul binnen oen dag
of veertien voor het publiek verkeer
in gebruik worden genomen.
paard in ontvangst nam, mij mede
deelde, dat de jonge meester van
Chorzeli was gekomen. Op hetzelfde
oogenblik kwam ook Kazimierz aan-
geloopen en bracht mij dezelfde tijding.
„Ik weet het reeds,” antwoordde ik
kortaf. „Waar is Selim?”
„Ik geloof, in den tuin, met Hanna.”
„Ik zal hen daar wel opzoeken.”
Samen gingen wij den tuin in. Ka
zimierz liep hard vooruit, en ik volgde
hem langzaam ik haastte mij opzet
telijk niet, om Selim te gaan begroe
ten.
Ik had nog geen vijftig schreden
gedaan, toen ik aan een kromming
van den weg mijn broeder zag terug
komen.
Kazimierz, die een eb^te grappen
maker was, begon reeds Vim verre
gezichten te trekken en gebaren te
maken als een aap. Hij was vuurrood
en hield zijn hand voor den mond,
om niet ’in lachen uit te barsten.
Toen hij mij genaderd was, fluisterde
hij Henryk, Henryk, ha, ha, ha
Pst!”
>JWat is er dan vroeg ik onge
duldig.
„PstBij mijn liefde voor moeder
zweer ik je.... Selim ligt in het hop-
priëeltje aan Hanna’s voeten neder-
geknield l Hi, hi, hi!”
Ik greep hem met beide handen
woorden. Toen hij op zekeren dag
aan tafel zijn meening te kennen gaf
over aristocratie en democratie en ik
zoo ver ging, dat ik verklaarde dui
zendmaal liever niet van adel te zijn,
beval mijn vader mij, de kamer te
verlatende vrouwen weenden er
over en twee dagen lang heerschte
de treurigste stemming onder ons.
Eigenlijk was ik des tijds noch aris
tocraat, noch democraat, maar alleen
verliefd, en daarom ongelukkig. Leer
stellingen, theorieën en maatschappe
lijke opvattingen vonden geen goeden
grond in mij, en wanneer de eene
tegen de andere streed, deed ik dit
alleen uit prikkelbaarheid en trots,
welke niemand ook ik zelf niet, kon
verklaren. Evenzoo Het ik mij mede-
sleepen tot godsdienstige twistredenen
met den priester, welke meestal zoo
eindigden, dat wij, ieder voor ons, de
deur met een smak achter ons in het
slot wierpen.
In èén woord, ik vergalde niet alleen
mijn eigen leven, maar ook dat van
mijn huisgenooten, en daarom viel
allen een steen van het hart, toen
Selim na tien dagen terugkeerde.
Toen hij aankwam, was ik niet te
huis en kwam eerst laat in den avond
van een doelloozen rit in den omtrek
terug. Ik reed de plaats voor het voor
huis op, waar de staljongen, die mijn
bleek, hield do oogen gesloten on lid
haar ('enigszins voorovergebogen hoofd
op zijn arm leunen. Hij omarmde haar
innig en drukte haar vol liefde on
zaligheid aan zijn borst
vlk bemin u. Hanna, ik bemin u!”
herhaalde hij op hartslochtelijkon toon,
terwijl zijn lippen de hare zochten zij
verzette zich wel (ion weinig, alsof zij
den kus wilde weigoron, maar einde
lijk ontmoetten hun lippen elkander
toch en bleven lang hot
schoen mij toe - op
elkander god
Het was,
wat zij te zegg(
mededeelden, oifrmw^SRm gevoel van
bedeesdheid hun den mond sloot. Zij
bezaten wel moed genoeg om te kus
sen, maar niet om te spreken. Te
midden van de doodsche stilte, die in
deze omgeving heerschte, hoorde ik
hun beider haastige en hartstocht olijke
ademhaling. Ik sloeg mijn beide han
den aan de latten van het priëel en
vreesde, dat zij onder deze kramp
achtige omklemming in stukken zou
den breken. Ik begon te duizelen en
de grond scheen onder mijn voeten
in een peillooze diepte weg te zinken
het werd nacht voor mijn oogen.
(Wordt vervolgd.)
In Duitschland blijft de modernis-
ten-eed aller belangstelling in beslag
nemen. De groote strijd is eigenlijk
ontstaan, toen de professoren der ka
tholieke staatsfaculteiten en de leeraren
die aan andere staatsinstellingen we
reldlijk onderricht gaven, door het
Vaticaan gedwongen werden, don eed
af te leggen. Men vreesde, dat hier
door invloed zou worden uitgeoefend
op het te geven onderwijs, daar een
vrij wetenschappelijk onderzoek nu
niet meer mogelijk was.
De onrust in Pruisen is zoo groot
geworden, dat zich thans ook de re
geering in de zaak gemengd heeft.
De rijkskanselier von Bethmann Holl
weg heeft in het Pruisische Huis van
Afgevaardigden bij de bogrooting van
Eeredienst een rede gehouden, over
de houding die de Staat tegenover
het Vaticaan zou aannemen. Hij was
het volkomen eens met hen, die den
eed een zuiver kerkelijke aangelegen
heid noemden, maar in zijn gevolgen
bedreigt de eed een vreedzaam naast
elkander leven van do verschillende
confessies. Dit toch vond de regee-
ring noodzakelijk en vandaar dan ook,
dat de Duitsche gezant bij het Vati
caan, er den Paus op had moeten
Wijzen, tot welke conflicten die eed
in Duitschland aanleiding zou geven.
Het Vaticaan voorzag geen nadeelige
gevolgen, maar dit optimisme deelde
von Bethmann niet. Vooral niet, na
de blijkbaar van kerkelijke zijde geïn
spireerde artikelen in de Osservatore
Romano en de Corriere d’Italia. Mocht
werkelijk het Vaticaan zoo weinig om
de meening van de Duitsche regeering
geven, dan zou dit zeker niet de goede
verstandhoudingtusschen’tVaticaan en
de Duitsche regeering ten goede ko-
'men. Er was reeds een beweging
onder het Duitsche volk tot afschaffing
der Katholieke Universiteiten en op
heffing van het Duitsche gezantschap
bij het Vaticaan.
Voorloopig zou de regeering daaraan
nog niet toegeven, niemand verlangde
een heropening van den cultuurstrijd.
De katholieke faculteiten en het ge
zantschap hadden zeker ook hun goede
zijde, maar men moest van kerkolijke
zijde ook rekening blijven houden met
de belangen en de waardigheid van
Pruisen. Mocht de Curie even onver-
