MAN,
n
ORANT.
EDELE HARTEN.
skenden
m in de
^kcL-v-extexttielols-d. voer CS-o’dd.su ezx Ozxxstr elrexx
Heéste
No. 11513.
49e Jaargang.
xA
SvLite» laxxd..
Buitenlandse^ Nieuws.
FEUILLETON.
e2s®xx
iitlel
lakerif
menzorg» 1
EN II VIS.
I
Zaterdag 18 Maart 1911.
- Verschijnt dagelijks
Fierste |ïlad.
j TlIph
Seloof &n Sfautltunó».
11 i o
behalve Zon- en Feestdagen.
zoo^,
Telefoon Interc. 82.
I
I
HANNA.
en Buiten-
gelijk!”
(Wordt vervolgd.)
1
:gen, lm-
ZWEEPïfc,
TASSCHE»,
8l/2 uur Alg.
are en. „Gouda
It dan
den4)
Oostenrijk-Hongarije.
Men zal zich herinneren, dat in April
PARADIJS -
st
oegen”, 8 uur,
g-
rgenrood”, 10
ksche Leden-
reeniging „De
g- 14—16.
170.
U W E en 2e
OT voorradig; f
f 1.25
- 1.50
succes.
waarheidsliefde in Neder-
Is men dit ge-
terinneren ons
Christelijk blad
iauw .niet nam met de gaarheid
ïéqorveir
de liefdé ér za^
Waar scl
zich ten doel
en overtollige
m welke ook,
farceren, en
'egoeden voor
irkoopen. De
komt geheel
rule Vereeni-
v- en Woning-
traat, 2 uur.
Onder,stands-
menzorg”.
ord”, 8*/2 uur
rereeniging tot
irculose.
„Morgenrood”
r S. D. A. P.
inrood” 10 uur
rgadering der
ageraad”.
geregeld tijdig
ontvangen van
i, vermakelijk-
dan in onze
GRIME COURANT.
49)
En weder kermde de wind„Hij is
ginds bij haarEen zonderlinge ver-
dooving overviel mij en ik kon niet
zeggen, hoe lang zij geduurd had. Toen
ik weder tot bezinning kwam, was het
onweder voorbyvluchtige, lichte wolk
jes zwébfden door het luchtruim, Waar-
tusschen hier en daar de blauwe hemel
doorbrak, en de maan scheen helder,
vochtige dampen stegen van het aard
rijk op. De aanblik van mijn dood en
bijna reeds verstijfd paard riep mij het
gebeurde in het geheugen terug. Ik
keek om mij heen, om te zien, waar
ik was. Aan m|n rechterhand zag ik
op grooten afstand een licht glinsteren
ik snelde in deïe richting voort en
ontdekte, dat ik mij in de onmiddelijke
nabijheid van Ustrycka bevond.
Ik besloot aanstonds naar het land
goed te gaan en den landheer van Us
trycka een bezoèk te brengen, wat des
te gemakkelijker -uitvoerbaar was, nu
hij niet in het slot zelf, maar gewoon-
v Wij bewaarden beiden het stilzwij
gen. Eindelijk vroeg ik hem: „Magik
even aan Sebni schryven? Ik zou hem
liever schriftelijk uitdagen!'”
„Waarom?”
„Ik vrees, dat de oude Mirsa hem
geen verlof zal geven om te duelleeren.
Hij zal hem eenigen tijd opgesloten
houden en dit als een voldoende be
straffing beschouwen. Maar voor mij
is dit geen voldoening Dat is er in
het genoel geene Is Selim opgeslo
ten, dan kunt u hem niet spreken
door middel van den oude kunnen wij
niets aanvangen, maar een brief kan
iemand hem wel toestoppen. Ik zal
er mijn vader ook niets van zeggen,
dat ik ga duelleeren. Hij zou den oude
kunnen uitdagen, en deze is onschul
dig. Heb ik reeds geduelleerd met
Selim, dan heeft hij hiertoe geen aan
leiding meer. U hebt immers zelf ge
zegd, dat ik moet duelleeren
„Zoo denk ik er ten minste over.
Duelleeren, duelleerenDat is de
eenige weg voor den edelman, of hij
-ftud of jong is, dat doet niets ter
zake I Voor andere lieden geldt dit
niet, maar Voor den edelman ten stel
ligste. Welnu schrijft dange hebt
lijk in een alleenstaand huisje woonde.
Zijn vensters waren nog verlicht en
ik klopte aan de deur. Hij deed zelf
open, maar deinsde bij mijn aanblik
van schrik terug: „Drommels, wat ziet
ge er uit, mijn waarde!”
„In de nabijheid van Ustrycka heeft
de bliksem mijn paard gedood. Ik
wist niets beters te doen, dan u te
gaan bezoeken!”
„Maar, duivels, ge zijt door en door
nat en half verstijfd? Het is reeds
laatDrommels Ik zal u aanstonds
wat eten en droge kleeren laten ge
ven.”
„0 neen, neen, ik moet aanstonds
weer weg I”
„Maar waarom is Hanna dan niet
medegekomen? Mijn vrouw vertrekt
morgen om twee uur. Wij dachten,
dat zij dezen nacht bij ons doorge
bracht zou hebben.”
Ik vormde aanstonds het besluit,
hem alles mede te deden, want ik had
zijn hulp noodig.
„Hoor u eens,” zoo begon ik,
„er is een ongeluk bij ons gebeurd.
Ik reken er echter ten stelligste op,
dat u er met niemand, zelfs niet met
mevrouw uwe echtgenoote, over zult
spreken, wat het gaat hier om de eer
van ons huis!”
Ik wist, dat ik nu op zijn stilzwij
gen kon rekenen, maar koesterde,
De rede van den Engelschen minister
van buitenlandsehe zaken, Sir Edward
Grey, wordt in de internationale pers
druk besproken. Natuurlijk zijn de
groote Engelsche bladen over het al
gemeen zeer enthousiast, maar ook
de buitenlandsehe correspondenten ge
ven in hun beschouwingen vrijwel alle
weer dat ook het buitenland met groote
sympathie Grey’s vredesbetoog heeft
gelezen. Vooral in Amerika is men
met de rede zeer ingenomen. Grey’s
verklaring aldus schrijft de New
York Times moet beschouwd wor
den als de meest belangrijke, met be
trekking tot behoud van den vrede,
die sedert een kwart eeuw is af gelegd.
Een wijs woord schrijft de New York
Sun. Allereerst betuigt zij haar in
slaan bij het II. Graf in Jeruzalem,
indien dit namelijk niet wordt belet
door ongnlodvige Turksche soldaten,
zoolang ilan men niet gelooven dat
het Christendom den vrede op aarde
brengt. Zoolang nog do eene Chris
telijke Kerk de andere voor ket-
tersch uitscheldt en ze verdoemt,
zoolang zal zelfs niemand aannemen
dat het Christendom in staat is den
vrede op aarde te brengen!
over het geheel genomen, weinig hoop,
de zaak geheim te kunnen houden
ik gaf er dus de voorkeur aan, allen
te voorkomen, door hem in de moge
lijkheid te stellen, alles te kunnen op
helderen. Ik deelde hem dus alles
nauwkeurig mede alleen verzweeg
ik mijne liefde voor Hanna.
„Maar dan zult ge Selim toch wel
uitdagen Drommels Niet
zeide hij, nadat hij met groote aan
dacht naar mijn verhaal geluisterd had.
„Natuurlijk! Dat zal morgen ge
beuren Maar vandaag wil ik de vluch
telingen nog verder nazetten, en daar
om wilde ik u verzoeken, mij twee
uwer beste Ipaarden te geven.
„Ge behoeft ze volstrekt niet na te
zettenik veronderstel, dat zij niet ver
te zoeken zullen zijn. Vermoedelijk
zijn zij langs allerlei omwegen naar
Chorzeli gereden. Waarheen konden
zij anders wel vluchten? Drommels!
Zij zijn stellig naar Chorzeli terugge
keerd en zullen zich daar aan de voe
ten van den ouden Mirsa geworpen
hebbenWat hadden zij anders moeten
doen? De oude Mirsa zal zijn Selim
op den zolder opgesloten en het meis
je bij u teruggebracht hebbenDrom
mels! Niet? Maar Hanna, hm,hm!!”
„Mijnheer Ustrycka, ik bid u
„Nu, nu, maak je niet boos, mijn
jongen I Ik neem het u volstrekt niet
den en b&nften J
line sorteering?
Soc. „Reunie”
uwenkiesrecht
)r. B. de Jong
e. Onderwerp:
Irondwetsher-
omen
noegen”, n.m.
lioscope-voor-
Turkije.
Er hebben in de laatste dagen allerlei
onrustbarende geruchten geloopen over
groote spanning, die zou heerschen
in de betrekkingen tusschen Turkye
en Griekenland. Er zouden aan de
Grieksche grens troepen worden samen
getrokken en de landelijke bevolking
zou gewapend worden. Het officieuze
Atheensche nieuwsagentschap verze
kert nu dat bedoelde geruchten onjuist
zijn. Ze leken trouwens zeer onwaar
schijnlijk, nu pas een schikking was
getroffen, waarbij beide partijen zich-
verbonden, maatregelen te zullen
nemen om de botsingen aan de grens
te doen ophouden, j
Frankrijk. -»
Het eerste geval van een wedden
schap van uit de lucht heeft zich j. 1.
Zondag te Nice voorgedaan. Daar ver
scheen namelijk Logagneux, de beken
de Blériot-vliegenier die sedert eenige
weken zijnv kunsten aan de Riviera
vertoont, in zijn aeroplaan boven de
renbaan, kort voordat de Grand Prix
de Nice verreden werd. Hij liet een
enveloppe vallen, waarin zich een vyf-
francsstuk bleek te bevinden. Tevens
werd het verzoek gedaan dit bedrag
op „Rule Britannia" te zetten, wat
natuuilijk onmiddelijk geschiedde. Met
deze „tip” is de bekende aviateur
echter in weerwil yan zijn gelukvoor-
spellenden naam slechts vijf francs ar
mer geworden.
Mexico.
In Juarez de st^ad aan de Ame-
rikaansch-Mexicaanscho grens, die en
kele weken geleden door deirrurgenten
„Morgenrood”
L.P., spreker
af te Schoon-
De Christelijk Historische partij
wil daarom dat ae Overheid de reli1*
gie, de eenige kracht, die de maat-i
schappij bijeen kan houden, zal be
vorderen.
Dat de Overheid door religie en
staatkunde t« vermengen huichelaars
kweekt, dat ijommige geloovigen niet
de religie m|ar zich zelf dienen, dit
alles wordt zelfs door goed geloo
vigen erkend en uitgesproken. Laat
de Kerk op haar eigen terrein blijven
en de Staat op het zijne, dan eerst
zal het goed gaan in de maatschappij.
Zoo er ooit partijverandering plaats
mocht hebben, dan hopen wij dat
men eindelijk tot de eenig rationeele
van onzen tijd zal overgaan, nl. tot
een scheiding van hen die thans
alleen door het geloof vereenigd in
de staatkunde geheel verschillende
inzichten hebben, zooals dagelijks in
en buiten de Tweede Kamer blijkt.
Dan komen wij vanzelf tot de ge
zonde groepeering van conservatie
ven aan de eene en vooruitstrevenden
aan de andere zijde, zooals dat in
Engeland het geval is. Dat is ge
zonde staatkunde en in de toekomst
■i.H.iniiiitl
maatschappij beiden. Maar wij vragen
op onze beurt:’zal de maatschappij
niet bedorven worden en is zij in
Nederland niet reeds ten deele be
dorven door geloof en staatkunde
te gaan dooreefchaspelen Zijn eer-
land toegenomen sinds
daan heeft? yVij In
artikelen uit een CL
waarin rondweg verklaard werd dat
men ‘t in dp'antDrevolutionail *e bladen
zoo iü»uW|Uiet nam met de v a~“' 41
Ph de maatschappij zou lu
werden gdoordi* 4/'
ga^ri ontbraken”
’"jjliefde bij uct oroeaeren ran aen-f
zelfiien wA|l, bij hen, diejwpos^
tief-christenjkén jbodem staan| Soms
en A.-Rev’^uiionairen;? Soms tufe-.', vrede op aarde bpengen. Zoolang yog
schen'deze beidéi en <*-* n _nj--j
lieken.
De Christelijk Éïstorischt
werking «er Vrij-LiberMéh
JUhrisWlijkftHistorisihen. üe
\landerj hét orgaander
spreekt df mogelijkheid van
samepwerkipg in een twjé
kelen en komt ten slotte!
volgende conclusieU
„Kort samengevat, is ons beweren
derhalvede vrij-liberalen en de
christelijk-historischen zien de ver
houding van Overheid en maat
schappij min of meer gelijk. De
vrij-liberaal schakelt echter het ge
loof uit bij zijn kijk op staat en
maatschappij beiden. Hij ziet niet,
dat daardoor de maatschappij bedor
ven wordt doordat de liefde er zal
gaan ontbreken. De christelijk-his-
torische, die weet dat de liefde
slechts op positief-christelijken bo
dem groeit, ziet dat wel.
Hij wil dus dat de Overheid de
religie, de eenige kracht, die de
maatschappij bijeen kan houden
bevordert. Slechts als de Vrij-Libe-
rAlen dat ook gaan inzien, is samen
werking met hen mogelijk.
Iets is intusschen reeds gewonnen.
Dit blijkt uit het schrijven in de
Nieuwe Courant zelf. De schrijver
staat dichter bij ons dai? de meeste
Liberalen. Bij hem toch vinden wij
een begin van het besef, dat alleen
het Christendom den vrede op aarde
brengt. En reeds dit is winst.”
De Nederlander wil ons dus doen
gelooven dat de maatschappij bedor
ven wordt door het uitschakelen van
het geloof bij den kijk op staat en
s Ini de Ifieuwi Courant, hetj'orgaan
’Ider iVpj-Bber^ën, werd ïi een „in| «...ik
gezonden’Ij aangedrongen samen- diejlliefde bij denbroederen
1 -> tl i ij emiTinrm tirrvwUzkl ni. nnn zl.z.
>r vnj-Liberalëji mat de
3 Mder-
tsten be-
zulk een
stal <rti-
tot de
PRIJS DER AUVERTENTIËN:
Van 1-H5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer- 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f 0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
inming met Grey’s streven naar
fcuwige vriendschap” met Amerika.
Jar tevens ziet in zijn rede het
wijjze dóórzicht van Engeland om ook
met DuitSchland epn verdrag van ar
bitrage te willen sluiten. Zij noemt
I een gebiedenden eisch, uitbreiding
-A, de militaire macht anderzijds vor-
een wezenlijk gevaar voor den
le van Europa. „Indien”, zoo gaat
'voort, „de vrees voor oorlog tus-
ohen deze beide natiep door een over-
wkomst als dpor Taft en Giroy aan
gegeven, uitge^chakeld kon worden,
dan zou een vermindering van bewa
pening van zel^ een zeer eenvoudige
SwaL geworden zijn”. Het 'is merk
waardig, hoe de mogelijkheid van
arbitrage thans algemeen erkend wordt,
ter4v|jl op de tweede HaÉkgsche Vredes
conferentie een voorstel van San Do
mingo nog slechts in beginsel de
wönschelijkheid uitsprekend, dat alle
géachillen zonder uitzondering aan een
.scheidsgerecht ter beslissing zouden
wqrden voorgelegd, voor kennisge
ving werd aangenomen, omdat men
de verwezenlijking van het voorstel
vrijwel onmogelijk achtte. De vredes-
vrienden zijn met nieuwe hoop bezield.
Dit blijkt ook wel uit een telegram
door Andrew Camegie aan de „Express
and Star” te Wolverhampton gezon
den, waarin hij zegt„Het meest
grootsche werk, dat ooit 'door staats
lieden tot stand gebracht zal zijn, zal
dat wezen, waarbij het Engelsch spre
kende ras zich verbindt tot afschaf
fing van den oorlog, zooals zij dit het
duel heeft gedaan een voorbeeld,
dat andere naties spoedig zul
len moeten volgen”.
Volgens een bericht van deri New
Yorkschen correspondent der Köln.
Ztg. zal president Taft in December'
a.s. aan het Amerikaansch Congres
een Britsch-Amerikaansch arbitrage-
verdrag voorleggen, dat zal gelden
voor alle eventueele geschillen, van
welken aard ook, tusschen beide na
ties. Onderhandelingen hierover zou
den nu reeds tusschen den Ameri-
kaanschen minister van buitenlandsehe
zaken Knox en Bryce, den Engelschen
gezant te Washington, in vollen gang
zijn.
j Zij die zich met 1
April op de GQUDSCHE
COURANT abonneeren, ont
vangen de tot diey datum ver-
,j1 schijnende^ nummers gratis.
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen. 3 j
van hot vorige jaar zulk een nood
lottige brand woedde in het Hon-
gaarsch dorpje Oekorito, waar een
balzaal verbrandde en 300 menschen
het leven verloren. In een Hongaaretah
blad wordt er over geklaagd dat de
gelden, die ten bate van de betrek
kingen der slachtoffers zijn ingekomen,
nog niet verdeeld zijn. Het blad heeft
zich tot den Hongaarschen minister
president gewend met verzoek om
opheldering. De minister-president
deelde den medewerker van het blad
mede, dat hy den onder-prefect over
de zaak geschreven had, maar geen
antwoord gekregen had. Daarop had
hij den onder-prefect telegrafisch bij
zich ontboden, om inlichtingen te
geven.
kwalyk, maar met mijn dames zou
het anders gaan Laat ons echter nu
geen tijd meer verliezen 1”
„Natuurlijk, laat ons nu vertrekken!”
Ustrycka aarzelde nog een oogen-
blik.
„Ik weet nu, wat ons te doen
staat,” zeide hij, na een poosje nage
dacht te hebhen „ik zal on middellijk
naar Chorzeli rijden ^n gij rijdt naar
huis, of beter nog, gij blyft hier wach
ten. Is Hanna op Chorzeli, dan neem
ik haar mede en breng haar u terug.
Maar het zou ook kunnen gebeuren,
dat zij haar mij niet willen medegeven
Drommels In ieder geval zou ik den
ouden Mirsa vergezellen, wanneer hij
Hanna terugbrengt, want uw vader is
zeer opvliegend. Hij zou den ouden
Mirsa wel eens tot een duel kunnen
uitdagen en deze heeft er toch vol
strekt geen schuld aan gelooft u ook
niet
„Mijn vader is niet thuis.”
„Des te beter, des te beter!”
De landheer van Ustrycka klapte
van vreugde hierover in de handen.
„Hans, kom hier I” riep hy. Zijn
kamerbediende kwam binnen. Paarden
en rijtuig binnen tien minuten! Heb
je ’t gehoord?”
„En voor mij geen paard vroeg ik.
„En voor mijnheer ook paarden!
Drommels, mijn waarde!”
PRIJS VAN ÈET ABONNEMENT.:
^4r kwartaal J
Idem franco per post
!i Met Geïllustreerd Zondagsblad ft 1-50
j Idem franóo per post 1-90
I Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
ïil Tiendeweg 64, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
j Telefoon Interc. 82. i' t 1 Uiigeverg A. BRINKMAN EN
de eenig mogelijke. Wij ïïêbtónjtrou-
wens in ons blad reeds herhan-ldelijk
aangetooild hoe wanhopig verdeeld
de broedeten van denzelfden wortel-
stkm kunnen zijn, zoodra zij op het
gebied der praktijk komen.
•'Ijaat dan (de Kerk vrij haar eigeji
gang gaan, maar haar' is een geheel
ander arbeidsveld aangewezen dan
voor den Staat. Laat zij vooral eerJ'
ijkheid, goede trouw, echte mannen-
i rouw kwéeken 11 Daaraan heeft de
i egenwoordige tijd behoefte. Als de
eligie njet méér misbruikt kan gor
den omj aardsche goederen na; te
jagen, dab zal het geslacht der hui
chelaars vanzelf verdwijnen I
En in de'eerste en voornaamste
1 - iplaats zal de Kerk „liefde” moeten
tusschen de Chmstelijk-Hjstönscheni Jankweeken, wil het christendom den
de K.-^atho-> Christelijke broederen elkaar dood-
