iliuis ISEL w Bezoekt de tentoonstelling van Aardewerk en Gouache pijpen [TS, A 1 No. 11530. Zaterdag 8 April 1911. behalve Zoii- Eerste Blad. ZD-A-. FEUILLETON DE MAN IN’T GRUS. celcen. I in de Sociëteit »OJiS t.EXOEGEN- .straat lUs. VELKOM. en, dekens, i meubelen i Heem XTie-ix-ws- ezx .^clwertexLtieTolsbd. voor G-o-ixcLe. eaa. OzxxstreUsoezx. OSTADE, a n d e 1 Gouda. 50e Jaargang. Nog eensliberale con centratie. KEVMSGEVIVG. 11 in den lijd aan en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. ■A i.eo n TE 2 note Bloemen- den r en Buiten- (Wordt vervolgd). snoegen”. Ten- Lardewerk enz. Nijverheid, dep. 7 */2 uur. Lezing •ver Canada. 8 uur. Uitvoe- tiekvereeniging n n n 0.85 1.20 1.20 Dit Nummer bestaat uit twee bladen. Geopend van 2—5 en 7 -11 uur. Entree 25 cent. I I T IN tiOlIlWIlE COURANT i VAN G BIJ s: Verschij nt dagelij ks PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post r jesorteerd) achteruitgang. Een oorzaak, die ons niet behoeft te ontmoedigen, omdat zy, mits ronduit onder de oogen gezien, te bestrijden is. Van marionettenspel mag bij ons natuurlijk geen sprake zijn. De vrij heid en onathankelijkheid van iedere groep blijve vanzelf ongerept; nie mand onzer wil 't anders. Van kunstmatige coalities of fusies zijn wij allen afkeerig en juist daarom kan door het liberalisme zoo veilig op concentratie worden aangestuurd. j geregeld tijdig ontvangen van m, vermakelyk- dan in ons» Zonder ons in speciale punten te verdiepen, mag in dit verband het Algemeen Stemrecht toch niet verzwegen. Een vrijzinnige concentratie zon der dit programpunt is immers on denkbaar. Lang genoeg, reeds te lang, laat het A. K. op zich wachten. Andere landen zijn ons reeds verre vooruit en nergens ziet men de ge varen, waarmede clericalen en con servatieven zich hier verontrus ten. In gemoede Dat zou wel gevaar lijker zijn, een volk, dat in al zijn geledingen eerlijk vertegenwoordigd is, of een volk, dat men voor een groot deel iedere medezeggenschap kunstmatig onthoudt, omdat men dit deel vreest? Gelooft men zulk een volksdeel op den duur rustig te houden, wanneer men het onmo gelijk maakt op rustige wijze mee te spreken? liet A. K. moet er komen. Voor de vrijzinnigen is het een eereschuld, daar het reeds jaren op hunne pro gramma’s prijkt en te meer is er urgentie, omdat men van clericale zijde spoed maakt om ons land met een knutselkiesrecht te begiftigen, dat voor „organisch” of „hetero noom” wordt uitgegeven en hetwelk, eenmaal tot stand gekomen, de tot Blijkbaar was de vrouw overvallen en i vermoord op het oogenblik, dat zij i haar eenvoudig avondmaal wilde ge bruiken. Verscheidene sofakussens, die op den vloer lagen, en twee omgoworpen stoelen deden vermoeden, dat er een strijd had plaats gehad. De opengebroken laden, der schrijf tafel stelden het buiten twijfel, dat men hier te doen had met een roof moord. De rechter liet in ’t kort opschrijven, in welken toestand hij binnentrad, opdat mogelijk aanwezige sporen van den dader niet uitgewischt werden. Hij wilde onmiddeliik aan de justitie der naaste stad telegrafeeren, want het geval was ongetwijfeld van dien aard, dat het tot de competentie van een gezworengerecht behoorde. Vluchtig doorzocht hij nog de overige vertrekken van het huis, die echter niets opvallends boden, overtuigde zich dat de achterdeur van binnen gesloten was, en liet zich, door vrouw Brandeis inlichten over de betrekking, waarin deze tot de vermoorde stond. Het was van geen belang en hij was op het punt het huis te verlaten, toen vrouw Brandeis met eenige verlegen heid zeide„Mijnheer de rechter, de dagloonster vrouw Stojan heeft gis teren tegen den avond een vreemden als het in antirevolutionaire tale heet. Doch wij zijn vast overtuigd, dat men bij wat goeden wil reeds in een nabije toekomst tot een betere verstandhouding komen kan. De lei ders mogen wel eens overwegen, dat er een breede stroom onder de vrijzinnigen is, die van dat krakeel onderling reeds lang genoeg heeft en samenwerking wenscht, ook al moet er dan hier en daar wat toe gegeven worden. En dit zal natuurlijk noodig zijn. Ieder samengaan met anderen kost overleg en vordert, dat men weet in te binden eenerzijds en den pas te versnellen anderzijds. Verblijdend is nu, dat de vrijzinnige ‘slechts door marschtempo en tactiek uiteen- loopen. Principieel zijn wij éénde vrijheid staat in het vaandel van vrijzinnig-democraten, zoowel als van de vrij-liberalen. Alleen maar in de uitwerking, in de wijze waarop aan een zoo groot mogelijk aantal me deburgers het kostelijk goed der vrijheid zal ^worden bezorgd, gaat men langs v^chUlende paden. Éénheid dus van uitgangspunt en éénheid van einddoel, maar verschil van marschroute. Dit nu moet anders worden. En mogelijk is dit. Men ziet het duidelijk in Friesland, waar evenzeer oud- liberalen en vrijzinnig-democraten tot dusver eigen weg bewandelen, met de Unie-liberalen als kiezers van den gulden-middenweg. Het eerst-noodige is nu, dat* de beide uitersten eikaars wenschen be ter leeren kennen en daarmede van zelf eikaars grieven. Wanneer de oud-liberaal van so ciale verzekeringen „ambtenarij” vreest, make men zich van demo cratische zijde niet met een schou derophalen hiervan af, maar trachte Na hetgeen wij de vorige week over de noodzakelijkheid van eene liberale concentratie., schreven, moe ten ons nog eenige opmerkingen uit de pen. Over de wenschelijkheid-zelve, thans niets meer ieder onzer ge voelt deze en dagelijks haast blijkt zij te bestaan. Het verbond der cle- ricale partijen, bevalt, ondanks alle principiöele zwarigheid, zoo best, dat men wel coalitie tegenover coa litie dient te stellen, wil men door onderlinge oneenigheid in Kamers, Staten en Raden niet heelemaal er uit gewerkt worden. Ware dit nu noodig, om tot lou tering te kunnen komen, wij zouden ’t met gelatenheid aanzienzoo’n louteringsproces kan nuttig zijn en hikst hebben wij niet om de De partementen weer in te nemen, zoo- Van doze deuren gaf de eerste vol gens Brandeis, toegang tot de woon kamer der weduwe, waaraan zich hot slaapvertrek en de keuken sloten, De bovenverdieping bevatte vier kamers, van welko drie gemeubileerd, doch on gebruikt waren. De”vierde deed dienst als rommelkamer. De vensters van het huis waren alle van stevige ijzeren traliën voor zien, waarvoor groene jaloezieën hin gen, welke gesloten waren. In de gang was niets opvallends te zien. De deur der woonkamer stond slechts aan. Toen de rechter ze opende en het licht omhoog hield, om een blik in de ruimte te werpen, deinsde hij onwillekeurig achteruit. Midden in de kamer lag de weduwe Walker lang uitgestrekt op den rug in een grooten plas bloed het gezicht was bijna niet te herkennen door ver scheidene wonden; de grijze haren waren door het bloed aaneengekleefd. Rechts van de deur, tusschen de twee vensters stond een ouderwetsche schrijftafel, waarvan de laden open gebroken en er uit genomen waren. Tegenover de deur bevond zich eene sofa met een tafel er voor. Deze was gedekt voor het souper. Boter, worst en brood lagen fijn gesneden, doch onaangeraakt, op borden. De lamp op de tafel was geheel leeggebrand. Öp Zaterdag om □Dtn uren men dit euvel zoo veel doenlijk te bestrijden. En omgekeerd ture de oud-liberaal zich niet langer blind op het verouderde devies „laissez faire, laissez aller*', en poge men zich van die zijde meer in te den ken in de veranderde omstandigheden, die andere eischen stellen dan wel eer en aan welke tóe te geven in geenen deele strijdig is met eenig liberaal beginsel. Hierop aan te stiften zal vooral de taak der Liberate Unie zijn en van al degenen, die zich vrijzinnig gevoelen zonder méér, dat is zonder zich precies te kunnen scharen bij vrijzinnig-democraten of oud-libe- ralen. In Friesland eens een vrijzin nig bolwerkzit er nu gang in en dit is een hoopgevend.teeken. Laat ons toch nooit vergeten, dat de vrijzinnigheid, het liberalisme, terrein verloren heeft en dat wij dus de hand in eigen boezem hebben te steken om tot herstel te kunnen geraken. Het is zoode kerkelijke partijen, vroeger veelal scherp elkaar bestrijdend, vereeni^dew zich tegen ons met het doel om ons er onder te krijgen, maar en dit is een schuldbekentenis wij hebben de heeren de overwinning gemakkelijk gemaakt. Onderling getwist, vaak zeer onnoodig en persoonlijk, voor het oog van den vijand gebrek aan zelfvertrouwen en gebrek aan am bitie bij de stembus doordat te veel tijd was zoek gebracht met gekibbel links in plaats van voorop te stellen wat daar allen vereenigde. Daarbij een vurig strijdende en immer uit geslapen partij, die van alle fouten links en rechts wist te profiteeren en op argelooze kiezers vaak invloed kreeg door steeds het hoogste bod te doen. Ziedaar de oorzaak van onzen ƒ0.65 'WIJN'. WIJN. DE 2) „Men kan niet weten. Misschien heeft de heer haar gisteren een bericht gebracht' Ze heeft anders ook nooit bezoek gehad en gij zelf zeidet me. dat ze geheel alleen stond op de we reld." „Ja, dat heeft ze me eens gezegd.” „En nu is er toch iemand tot haar gekomen I Wie weet, wat voor berich ten de vreemdeling haar heeft ge bracht?” Vropw Brandeis staarde eenigen tijd voor zich uit, daarna zuchtte zij en «prak: „Ik weet niet, wat me scheelt, maar ik ben niet gerust, als er eens een ongeluk gebeurd was Mevrouw Walker was zoo jong niet meer misschien heeft ze een beroerte gekre gen.” Vronw Stojan werd langzamerhand door den angst der andere aangesto ken. ^Weet ge wat? Het beste is, dat We naar Grunau terugkeeren en den burgemeester de zaak vertellen. Die fel wel raad weten en we kunnen hier bleven staan. hoer den weg naar hier gewezen, mis schien heeft deze de arme mevrouw Walker vermoord!” De rechter keek verrast op, riep vrouw Stojan, en liet zich vertellen, wat zij van den vreemdeling wist. Zij beschreef hom on voegde er bij, dat hij zeker uit een ver land kwam, daar hij mot oen vreemd accent had ge sproken en in do streek in 't geheel niet bekend was. „Hoe laat was het, toen ge vreemdeling den weg weent „Even over vijf. Heel juist kan ik het niet zeggen, want ik heb geen klok. Maar kort te voren hoorde ik het in het dorp vijf uur slaan.” Kwam er nog iemand anders voorbij uw huis gisterenavond „Alleen vrouw Brandeis. Maar toen was het reeds over zes, want het werd al donker.” De blik van den rechtop keerde zich verwonderd naar de Ik dacht, dat ge uit het dorp naar te werken?’^ WWil Vrouw Brandeis liéê^FöV hoofd hangen. „Gisteren was het een uitzondering,” zei ze eindelijk verlegen. De BURGEMEESTER van GOUDA brengt bij deze ter kennis van de belang hebbenden, dat door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. te Utrecht op den sen April 1911 executoir is ver klaard: De Kohieren No». 5 en 6 der Personeele belasting, dienst 1911. Dat voormelde Kohieren ter invordering zijn gesteld in handen van den Heer Ontvan ger, dat ieder, die daarop voorkomt, ver plicht is zynen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen en dat heden in. gaat de termijn van zes weken binnen welke de reclames behooren te worden ingediend. Gouda, den 7 April 1911. De Burgemeester voornoomd, R. L. MARTENS, PRIJS DER”ADVERTENTIËN;. f 1 25 YWMH MEHX Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 1 50 Elk® regel meer,0.10 Met Geïllustreerd Zondagsblad1 50 y Bjj drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Idem franco per post„1.90 2* j) Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regel» f0 35 bij vooruit- Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange ft, yS betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames I 0 25 per regel. Tiendeweo 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren BjEw—Groote letters en randen naar plaatsruimte. standkoming van A. K. voor langen tijd zal vertragen. De conservatieven onder de vrij zinnigen zullen hier hebben te kie zen of te deelen. Van twee wallen te eten zal ook voor hen op den duur niet mogelijk blijven. En wij zijn vast overtuigd, dat de meesten van hen naar ons zullen komen, overtuigd dat hunne bezwaren niet steekhou dend zijn en allerminst een verdeeld heid rechtvaardigen, waarvan alleen onze gemeenschappelijke vijand pro fiteert. Thans zien nog niet allen dit in, maar ook hun oogen- zullen open gaan. En mocht er hier of daar een enkele afkeerig blijven, dan zullen wij ons moeten troosten de schade zal zeker van andere zijde vergoed worden. Want de coalitie moge hecht schijnen, de rechtsche leiders weten maar al te zeer, hoe vele kleine luyden, die nu nog in het coalitie- gareel loopen, zelf warme voorstan ders zijn van Algemeen Kiesrecht en op onze mannen zullen stommen, indien A. K. inzet van den Strijd wordt. Vandaar groote angst voor A,K. bij de heeren Kuyper c.s. Een angst, die zich haast dagelijks uit in de rechtsche pers, het hoofdor gaan der coalitie, De Standaard, voorop. Daar tracht men nu de be houdende vrijzinnigen tegen A.K. op te zetten. Gij pleegt „harakiri” (de Japan- neesche wijze van zelfmoord), zoo roept dr. Kuyper de vrij-liberalen toe. Gij werkt mede aan Uwe „zelf- verdrijving”. Gij gaat U leenen tot een tweede „slinkingsproces”; Plech tig is reeds de doodenzaal voor U ingerichtreeds kwam de Kaishaku binnen, om officiéél den afloop te constateerende witte tabouret staat voor U, vrij-liberalen gereed „Ja, dat zal het verstandigste zijn.” De vrouwen namen den terugweg aan. Het sloeg half acht, toen vrouw Brandeis bij den burgemeester aan schelde. Een uur later ging eene com missie, bestaande uit den rechter van het district,een klerk, den burgemeester en een gerechtsdienaar vergezeld van de weduwe Brandeis naar het eenza me huis in het dal van Grauenegg. Verscheidene nieuwsgierigen, waar onder ook de dagloonster vrouw Stojan sloten zich bij de commissie aan. Thans, nu de nacht geheel gevallen was en het huis slechts verlicht werd door het ?wakke schijnsel van eenige meegebrachte lantarens, maakte dit een nog akeliger indruk. Men klopte nogmaals op de deur, natuurlijk te vergeefs. Daarna besloot men de deur met geweld te openen. Toen bleek, dat deze goed gesloten was, aan den binnenkant stak echter geen sleutel in het slot. Hij het bin nentreden kwam men in een groote, gewelfde gang, van waar uit links de trap naar de bovenverdieping leidde. Vlak tegenover de huisdeur bevond zich eene tweede kleinere deur, die toegang gaf tot de achter het huis gelegen plaats. In de gang kwamen bovendien drie deuren uit. Eene links van de trap, die in den kelder leidde «n twee rechts.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1