nliiiis
ISEL
ITS,
iandel
E. Alter
DE MAN IN T GRIJS;
No, 11538.
Donderdag 20 April 1911.
50e Jaargang.
DURE KLOMPEN.
ZB-culten laixd..
3D-A-.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUItLETON
ïracht 269*
bAG,
l'E WAAR-
en
leskleeding.
of gedeelten
LE. ALTER
cht 269
AG.
n Heem
Gouda
Ui in den
ktijd aan
lastraat
ld ijs.
:e3x:exx.
ItfiercL-ws- en. Voor G-crixcLsu ezx OxxxstxelcexL-
Vei-schijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc 82.
en
1
k’
de stad aan huis
roote Bloemen-
F
zoo goed
behoeften worden belast of hooger
belast.”
Dit klinkt anders dan het volks
bedrog der Kuyperblaadjes
goed.
If en ADRES:
'JT IN
(Wordt vervolgd.)
•es:
Bouw- en Wo-
3 Spieringstraat
ur vergadering
zan Armenzorg,
j geregeld tjjdig
ontvangen van
m, vennakelijk-
dan in onze
sieteit „Ons Ge-
eidsvoorstelling
ers. Opvoering
ns Genoegen 8
iging de Gouds-
van „Met den
iwd’\
8 uur. Uitvoe-
tiekvereeniging
angvereeniging
Opvoering van
uis.” Opera in
fó „Harmonie”,
van de Kon.
id-Onderoffioie-
strijd, want wie een warm hart bezit,
ontvlucht den omgang met menschen
niet.
Er moest dus wel een overwegende
reden zijn, die haar daartoe dwong.
Maar wat kon dat zijn
Silas Hempel bleef plotseling staan
en veegde zich het zweet van het
voorhoofd. Een vreeselijke gedachte
was in hem opgekomen
Ze had een brief verzonden naar
Australië. Den waard uit „Het Witte
Hert” zeide zij, dat in Australië het
vleesch zoo goedkoop was was ze
misschien van daar naar Grunau ge
komen En verderEngeland depor
teerde een groot gedeelte zijner mis
dadigers naar Australië. Walker was
zonder twijfel een Engelsche naam
was haar man misschienof de
vrouw zelf In Australië zijn goudmij
nen menig misdadiger, wien het
gelukte te ontsnappen, had daardoor
een toeval fortuin gemaakt.
Zonder het te weten, nam Hempel
kort na elkander drie snuifjes. Daarna
schudde hij het hoofd. Neen, neen,
zich niet laten misleiden dooi: zulke
avontuurlijke idieeën 1 Afwachten, on
derzoeken
Bijna haastig schreed hij verder.
Wat was hij eigenlek van plan ge
weest Juistde sporen aan de ach
terzijde van het huw nagaan. Goed,
De N. Zuid-Hollander en de
Tariefwet.
De R.-K. N. Zuid-Hollander trekt
te velde tegen ons artikel „Het
naderend onheil” voorkomende in
ons blad van 13 dezer.
Wij zouden wel beter weten dat
de invoerrechten op meel 40 ct. per
100 kilo, op margarine t 10.per
100 kilo, gedroogde visch f 1.50
tot f 5.per 100 kilo, om maar
tot deze drie te blyven, geen prijs-
verhooging zouden geven.
Al te naief zouden wij haast
zeggen.
Zou de Z. H. nu werkelijk meenen
dat de meelfabrikanten den meelprijs
niet in de hoogte zullen drijven,
zoodra het graan wordt belast? Wij
gaven in bedoeld artikel een juist
beeld hoe direct tot syndicaatvorming
wordt overgegaan om de prijzen op
te drijven juist onder den prijs, die
het tarief voor den buitenlandschen
importeur noodig maakt, door te
noemen het adres van den heer
Potjer inzake de verhooging van den
zoutprijs. Het is die fabrikanten niet
kwalijk te nemen dat zij voor hunne
artikelen maken wat er voor te
maken is, maar het is onverant
woordelijk voor een minister zulk
een mogelijkheid te openen, te meer
waar diezelfde Minister Kolkman,
als Kamerlid in 1905 zooals wij reeds
schreven, als zijn meening te kennen
gaf aan de Vereeniging van Hande
laren in Buitenlandsch meel
Ik ben een tegenstander van be
lastingen op eerste levensbehoeften,
overtuigd als ik ben, dat de belangen
der boeren slecht gediend zouden
worden, indien de grondstoffen van
hun bedrijf duurder zouden worden
gemaakt door meel, dus ook voer-
meel te belasten. Ik houd mij over-
dat was ten minste een onderzoek op
vaste basis.
De sporen waren in den vochtigen
grond zeer duidelijk. Zij leidde niet,
zooals Hempel vermoed had, onmid
dellijk naar de voorzijde van het huis
op den eigenlijken weg, maar eerst
een eind over een stoppelveld, waar
ze slechts hier en daar zichtbaar wa
ren. Eerst later liepen ze met pen
scherpe bocht naar den weg, waar ze
zich op harden bodem geheel verloren.
Daar waar de bocht begon, bleef
Hempel pensklaps staan, wierp zich
op de knieën en kroop voorzichtig,
duim voor duim den grond onderzoe
kend, verder, waarbij hij zich in plaats
van links tusschen de akkers hield.
Zijne neusgaten verwijdden zich en
zijne oogen schitterden steeds meer.
Hij had eerst onduidelijk op de stop
pels, daarna op een stuk pas omge
werkt veld heel duidelijk de sporen
van den tweeden man, dien met de
vilten schoenen bemerktNu was
het dus zaak, deze achterwaarts tot
hun uitgangspunt te volgen.
Het was een moeitevolle arbeid, die
uren arbeid eischte, maar toen Hem
pel zich eindelijk voor de deur van
het huis der weduwe Walker uit zijne
kruipende houding oprichtte,fonkelden
zijne bogen triomfantelijk.
De man met de vilten schoenen
door de allerarmsten wordt opge
bracht, vier ton, terwijl de rijkeren
hiervan ook niet het minste be
speuren.
Voorzeker, bij klompen beduidt
een invoerrecht van 10 pCt. slechts
3 4 cent per paar. Maar is men
er zich van bewust, waar dit voor
een groot gezin op neer komt?
Een gezin, waarvan negen, klein
en groot klompen dragen deze
cijfers zijn aan nauwkeurig onder
zoek ontleend heeft per jaar
plm. 93 klompen noodig tegen
een bedrag van f26,—. Stel nu
dat de prijs van de klompen in
stee van met het volle invoer
recht slechts met 7 pCt. worden
verhoogd, ook wijl het hier detail
prijzen gelden en bij het invoer
recht niet, dan bedraagt dit nog
voor zulk een gezin ruim f 1,80
per jaar of waarschijnlijk */3 pCt.
van het inkomen. Zoo men de
vermogensbelasting zooveel ver
hoogde, dat ieder, die hierin heeft
te betalen, ’/3 pCt. van zijn in
komen meer betaalde, zou dit aan
de schatkist f 800.000 per jaar
opbrengen. De klompenbelasting
wordt geschat op een opbrengst
van f 30.000 per jaar.
Een groot arbeidersgezin per
jaar f 1,80 aan belasting meer
laten betalen voor zijn klompen,
dat kan wel, maar de vermogens
belasting, behalve de wijziging
in uitzicht gesteld, naar denzelf-
den maatstaf, dus met */3 pCt.
van het inkomen verhoogen, dat
gaat niet. En dat is dan de finan-
cieele politiek van een ministerie,
dat door wettelijke regeling het
neo-malthusianisme bestrijdt. Het
neo-malthusianisme bestrijden, als
het geen geld kost, maar de groote
arbeidersgezinnen zooveel moge
lijk drukken, als er geld van te
halen is. Is dan protest van uit
de Christelijke beginselen geen
eisch? En dit betreft niet alleen
meel en klompen. Tal van volks-
Nog ieder herinnert zich de gerucht
makende belegering in East-End en
ook hoe later de unionisten beweerden,
dat de liberale regeering niet genoeg
de gevaarlijke vreemdelingenmassa
vreesde. Natuurlijk verweerden zich
do liberalen door er op te wijzen, dat
het meerendeel der vreêmdelingon
ordelievende menschen waren’; tegen
de misdadigers onder hen zouden
strenge maatregelen worden genomen.
Thans is dan ook door minister Chur
chill een wetsontwerp ingediend met
het doel een beter toezicht op de mis
dadige vreemdelingen mogelijk te
maken.
Bij zijn toelichting verzekerde de
minister nog eens uitdrukkelijk dat
het volstrekt zijn plan niet was de
immigratie van vreemdelingen te be
moeilijken. Integendeel hij bracht
hulde aan de vele arbeidzame vreemde
lingen in het land, die de bestaande
wetten eerbiedigde. Maar voor de
misdadigers fyaren strengere wetten
noodig. Ook thans waren wel stren
gere maatregelen mogelijk, maar mees
tentijds ging men er niet toe over.
Uitzetting had maar zelden plaats.
Nu wil de minister dat de rechtbank
die een vreemdeling veroordeelt maar
niet uitwijst daarvoor de reden zal
opgeven. Ook wil hij de straffen op
terugkeerin^ verzwaren.
Verder wil de minister een aanvul-
WELKOM,
ren, dekens,
>k meubelen
en Buiten-
tuigd, dat indien onder de katho
lieken in Nederland een plesbiciet
werd uitgeschreven, zich 80 procent
tegen belasting op eerste levens
middelen als graan en meel zouden
verklaren.
Wij geven de N. Z.-H. in over
weging deze uitspraak van het oud-
kamerlid, thans Minister eerst eens
onder de oogen te brengen van haal
lezers.
Er is voor ons nog gelegenheid
te over om aan te toonen, dat het
Ontwerp-Tariefwet bij aanneming een
ramp zou worden, in de allereerste
plaats voor de arbeidende klasse.
De N. Z.-H. neme ook de neven
staande uitspraak van „de Beu
kelaar” ter harte.
moest het terrein uitstekend kennen,
want om de sporen in de nabijheid
van het huis te vermijden, had hij deels
de steenachtige, deels do met gras,
begroeide plekken gekozen en was
eerst na oen wijden boog op een oe-
keren bodem gekomen.
Zonder het spoor van don anderen
man had men het zijne wellicht nooit
ontdekt. Voor den honderdsten koor
stelde Silas Hompel zich op dezen dag
de vraag, in welke betrekking de twee
mannen tot elkander stonden Ken
den ze elkander echter wel In het
begin dacht hij, dat dit wel het geval
fnoest zijn. Maar dan begreep hij niet,
waarom mevrouw Walker den eersten
bezoeker zoo voorzichtig de ‘achter
deur uitliet.
Was het niet, als had ze nog iemand
verwacht en als wilde ze tot eiken
prijs eene ontmoeting dier twee ver
mijden
Hoe lang Silas Hempel hierover na
denkend op de bank voor het huis had
gezeten, wist hij zelf niet. Eindelijk
echter kwam hij tot het bewustzijn,
dat hij den ganschen dag nog niets
gegoten had en het dus hoog tijd werd,
zijn steeds luider haar recht eischenden
maag te bevredigen.
mij en zeide, dat ik mij moest troosten
en moed houden zij was ook een zeer
arme vrouw, die veel leed al vele, vele
jaren. Ook zei ze nog, dat ik wel weer
gezond zou worden, maar dat haar
niemand meer kon helpen I”
„Was ze dan ziek
„Niet zooals ik in het lichaam
in de ziel,” zeide ze, „maar ik mocht
het aan niemand vertellen. Ik heb het
tot nu ook aan niemand gezegd
maar nu is ze dood de arme goede
mevrouw 1”
Hëïnpel legde zijne hand op het
1 hoofd van het weenende kind.”
„Ween niet, Ida 1 Als mevrouw Wal
ker hier zoo veel leed, moet men haar
nu de rust wel gunnen. En weet ge
niet, dat de tranen, die men om een
overledene stort, dezen storen in de
eeuwige rust?”
Verschrikt droogde Ida onmiddellijk
hare tranen af. „Dan wil ik ook niet
meer weenen!”
„Goed zoo, mijn kind 1 In plaats
daarvan zullen we samen over de arme
mevrouw' praten, morgen zal ik u
weer komen bezoeken.”
Peinzend ging Hempel verder. De
vermoordde had dus een warm, mede
lijdend hart gedragen onder het koele
uiterlijk en dit angstig voor de wereld
verborgen. Waarschijnlijk voerde zij
daartegen inwendig een voortdurendep
GOUDSCHE COURANT.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT?
Per kwartaal f i25
Idem franco per post150
Met Geïllustreerd Zondagsblad150
Idem franco per postw 1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Düitschland.
Een beruchte oplichter is op Paasch-
Zondag tusschen de handen der politie
doorgeglipt. Het was zekere Max
Schiemangk, die onder don naam van
graaf Passy jaren geleden te Berlijn
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer «0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Toen minister Harte zijn tarief-
ontwerp indiende, dat even schade
lijk voor het volk was als dat van
minister Kolkman (het laatste is nog
erger door de schandelijke meel-
rechten), is er door de vrijzinnigen
herhaaldelijk opgewezen, hoe de voor
gestelde rechten den prijs van tal
van artikelen, benoodigd in het ar
beidersgezin zouden verhoogen.
De Kuyperianen en hun blaadjes,
voor „christelijke” liefde voor den
arbeider gedreven, smaalden en
schimpten, als wij er op wezen, dat
alles, ook petten en klompen, duur
der zouden worden. De dure petten
zoo hoonden de broeders, vlogen
op de vrijzinnige vergaderingen de
lucht in. Zeker antirevolutionair pro
pagandist wist de arbeiders hartelijk
te laten lachen om zijn moppen van
de dure petton. De man zag zeker
niet in, dat die arbeider, thuis ge
komen, wel een ander gezicht zou
zetten, als hij eens ging berekenen
wat de M christelijk” genaamde aan
slag op zijn beurs voor zijn gezin
beteekende.
Een christelijk tijdschrift, dat door
de Kuyperpers met leedwezen werd
ontvangen, omdat het waagt aan te
toonen, hoe het christelijk beginsel
vreemd is aan de clericale coalitie
en louter syccespolitiek het streven
is van het Roomsch-Dordtsche ver
bond, laat een ernstig protest hoo-
ren tegen het voorgenomen invoer
recht op klompen. Dit blad, de
Beukelaar schrijft:
„Naast het meel 10 pCt. recht
op de klompen. En nu ga men
niet betoogen, dat dit toch maar
3x/i cent per paar is en zoo ge
ringe som niet meetelt. Ach, neen,
bij meel als menschenvoedsel
vepvo^der blijft vrij is het
ook maar f0,40 per 100 kilo,
doch met dit resultaat dat ten
slotte vier» ton misschien mede
1Q),
„Ja, mijnheer.”
„Zijt ge al lang ziek?”
„Ach ja, mijnheer ik weet niet
eens, hoe lang wel.”
nEn zijt ge niet bang zoo alleen, als
moeder niet thuis is?”
„Neen
De kleine wierp een schuwen blik
naar het huis der weduwe Walkeren
Hempel zag, hoe hare oogen zich met
tranen vplden. Medelijdend trad hij
naderbij.
„Ge hebt van de arme vrouw Wal
ker zeker veel .gehouden P”
„Ja zeer zeer veelstamel
de Ida, tevergeefs trachtend haar snik
ken te bedwingen. „Ze was zoo goed
voor mij.”
„Kwam zij u dan dikwijls bezoer
ken?"
„O ja. Bijna altijd altijd als moeder
uit Werken ging en ik alleen was. Dap
kwam ze bij me zitten en vertelde mij
o zoo mooie geschiedenissen. En elkep
keey kuste ze mij. en eens, toep
ik zeer veel pqn had, weende ze met
ling van de wapenwet. Daarbij zal
dan hot recht om vuurwapenen te
dragon voor vreemdelingen worden
beperkt. De vreemdelingen, die vuur- 4
wapenen, wijlen dragen, zullen hiertoe
van de politie vergunning behoeven;
wanneer zij worden verdacht, vuur
wapens te dragon zonder vergunning
dan zal de politie het recht hebben
hen te onderzoeken.
Do regeering heeft het lagerhuis
verzocht aan de regeeringsvoorstellen
de voorrang te geven. Daardoor hoopt
zij de Veto-wet in Mei afgohandeld te
krijgen en dan naar het Hoogerhuis
te zenden. Verder ligt in haar be
doeling voor de Pinkstervacantie de
verzekeringswetten, die weldra zullen
worden ingediend en de gewijzigde
wet op de vakvereenigingen nog voor
een groot deel af te handelen. Daarom
verzocht Asquith tevens het Lagerhuis
niet altijd om elf uur te sluiten, maar
ook nachtzittingen te houden.
Reeds eenigen tijd geleden werd
door ons het een en ander meegedeeld
omtrent onregelmatigheden in Frank
rijk aan het ministerie van buiten-
landsche zaken. Thans is het weer
een nieuw schandaal dat de sensatio-
neelo pers kolommen vol nieuws ver
schaft.
Omtrent de politieman-inbreker
Warzó hebben we reeds het een en
ander moogodëêld. -***
Thans iets over de lintjeshandel.
Een zekere Valensi, advocaat van
beroep, dreef een formeele handel in
lintjes. Daartoe had hij een orde op
gericht; de orde van de „Roode Maan
van Marokko”, louter en alleen die
nende tot het plaatsen van diploma’s
en eindjes lint. Erger was echter dat
hij ook „palmes acadómiques” te koop
aanbood. Toen hij eenmaal te veel
vroeg, werd hij verraden en op
zijn beurt verraadde hij zijn vriend en
medeplichtige dementi. Natuurlijk
heeft hij meer medeplichtigen. f)e
„Matin” spreekt zelfs van een ©ad
minister.
