1
ISEL
LTS,
a n d e 1
E. Alter
rachl 269*
AG,
'E WAAR-
en
leskleeding,
>f gedeelten
50e Jaargang.
Ne. 11540.
Zaterdag 22 April 1011.
Eerste Blad.
Verkeerd middel.
FEL1LLETOX
DE MAN IN ’T
IJS.
Ij
risiaM
eevocders.
XTie-ux-ws- ezx -Z^.d.-v-extezxtïe"bls-QL voer G-o-cudst exx Oxxxstxelxexx.
~Verschij nt dagelijks
i Heeren
Gouda
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
E. ALTER
eht 2ö9‘,
AG.
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
r
f 1 25
en Buiten-
ie stad aan huis
En voor liet A. K. is zeer zeker
van
(Wordt vervolgd.)
vndermeel
voederkosten
40 en 5 kilo
Kanaries
3, en 1/1 liter
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
Zooals gezegd, wij begrijpen dit
enthousiasme. Geen gedachtenwisse
ling, geen gezeur, maar gezang van
dagen naar Graz te ryden,
er mij te voren van te ver-
terk
G0UD8CHE COURANT.
tT IN
ns Genoegen 8
iging de Gouds-
van „Met den
iwd”.
8 uur. Uitvoe-
itiekvereeniging
gezorgd, dat zijn uitwerking op de
lichtontvlambare gemoederen der
congresgangers niet gemist heeft
Troelstra heeft, afgebroken en ge
volgd door donderend applaus, ver
teld, dat men de opening der Staten-
Generaal op den 3en Dinsdag in
September zal dienstbaar maken”
aan den strijd om het Algemeen
Kiesrecht.
Te oordeelen naar de verslagen
(wij bezigen veiligheidshalve ,,H e t
Volk”) is de heerTroelstrainder
daad welsprekend geweest en wij,
die hem uit het Parlement kennen,
begrijpen dan ook ten volle, dat het
Congres onder den indruk kwam.
Het hoofdorgaan der S. D. A. P.
spreekt zelfs van
„dat bezielende, grootsche, mee-
sleepende oogenblik, toen na
Troelstra’s inleiding van de wijze
waarop wij onze kiesrechtbetoo-
ging, door ze op een dag in de
week, naar den Dinsdag der
opening van de Staten-Generaal
te verleggen, grooter nadruk zullen
weten te verkenen, het kongres
door één geweldige golf van geest
drift en strijdlust omhoog geheven
werd, zonder de minste aarzeling
elk debat over die inleiding wei
gerde, om alle voorstellen van het
Partijbestuur, door Troelstra toe
gelicht, in één algemeene eens-
willendheid goed te keuren en
daarna spontaan op te rijzen om
met een gloeiende Internationale
die nieuwe faze in den kiesrecht-
strijd in te zetten. In menig door
veel strijd verhard mannenoog
sprongen de tranen te voorschijn
in dit onvergetelijk moment, dat
de kelen dichtsnoerde tot schor
het strijdlied zich er uit wrong.
Wij wenschten dat gansch de partij
dit uur van heilige vastberaden
heid had kunnen bijwonen
verseelvoer)
i3 en */2 kilo
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Wij betreuren dit dreigen.
Men dwingt geen Algemeen Kies
recht af, niet met 1Ö00 man en
niet met 10.000.
Maar bovendien heeft de ervaring
ons (en vooral de socialisten) geleerd,
hoe gaarne een clericaal bewind
poseert als bedwinger van rustver
storingen. Een kleine herrie, door
socialisten veroorzaakt en door sol
daten en politie onderdrukt, zou de
heeren Heemskerk c.s., die het volk
geen Algemeen Kiesrecht willen
geven, laten poseeren als redders
van het arme volk uit de klauwen
der revolutie I
En er is nog méér. Door zulk
een ongepaste houding reeds bij
voorbaat aan te kondigen, prikkelt
men de Regeering tot verzet, waar
dit anders niet noodig zou zijn.
Wij herhalen onze vraagWat
wil men?
Moeten een paar duizend socialis
ten ia^ de- straten van Den Haag
een veldslag leveren met soldaten
en politie? Want hiertoe toch ruide
de heer Troelstra zijn mannetjes op.
Wij vertrouwen echter, dat de partij-
genooten verstandiger zullen zijn en
bij een eventueel verbod geen domme
dingen zullen doen.
Toch is zulke taal van een leider
hoogst bedenkelijk. Het verhit de
koppen van eenvoudige, brave en
goed-bedoelende burgers, die bij
eventueele relletjes de dupe zouden
worden van ’s heeren Troelstra’s
welsprekende zoo geestdriftig en
toegejuichte woorden.
Ons is een druppel bloeds van
een eenvoudig burger hij zij dan
beschermer of verstoorder der orde
meer waard dan een reclame-ver-
tooning van een politieke partij.
12) W
„Hoe ik dacht, dat We me spre
ken wildet over een diefsQQ?”
„Jadat wil zeggen, neen
De gravin speelde met de franje van
het tafelkleeddaarna glimlachte zij
en vervolgde: „Ik wil u maar dade-
lyk klaren wijn schenken. De diefstal
was slechts een voorwendsel voor de
menschen en moet ook alleen als zoo-
danig behouden blijven, ’t Is wel waar,
dat iik sedert eenige dagen een arm
band vermis, maar dat beteekent niet
véél, ik kari hem ook zeer goed bij
het rijden verloren hebben. Om de
waarheid te zeggen, ik wilde u spre-
.ken over een veel ernstiger zaak.”
„En die is?”
„Ik kan daarover niet spreken, voor
ge u verplicht hebt tot de volledigste
geheimhouding onder alle omstandig
heden. Uw naam is mij niet onbekend
het is die van een man van eer
en van een buitengewoon scherp-
zinnigen beambte. Zoodra ik uw woord
heb, dat ge tegenover iedereen, en ik
-herhaal het nogmaals onder alle
angvereeniging
Opvoering van
ruis.” Opera in
fé „Harmonie”,
van de Kon.
ad-Onderofficie-
*oed.
en A DUES
Jordia", 8 nur.
roering door het
I Ensemble.
Bouw- en Wo-
e Spieringetraat
lur vergadering
van Armenzorg,
ij geregeld tijdig
i ontvangen van
an, vermakelijk-
3 dan in onze
De S. D. A. P. heeft haar jaar-
lijksch congres gehouden. Een con
gres dat ditmaal weinig belangrijk
was en over welks besluiten wij dan
ook geen woord zullen schrijven.
Uitgezonderd één punthet kiesrecht.
De stemming op het congres was
eenigszins mat. Na jaren van scher
pen onderlingen strijd, ditmaal, om
met Het V o 1 k te spreken, een
congres „der herstelde eendracht in
de partij”.
Hierover verheugen wij ons. De
heftige strijd in de S. D. A. P. heeft
ons nooit vermaakt, al was er meer
malen een komische zijde niet te
ontkennen. Maar wij zien honderd
maal liever één eensgezinde, prac-
tisch-werkende partij dan het onder
ling krakeel, zooals dit jarenlang
tot vervelens toe vertoond werd.
Nu niet meer het grootste deel
van den congrestijd gereserveerd
behoeft te worden aan bedoeld ge
kijf, komt vanzelf het practische
werken meer op den voorgrond. En
een gevolg daarvan is, dat de stem
ming niet zoo opgewekt was als
anders. Ja, het zou ons niet verwon
deren, indien voor vele congresgan
gers de verleiding groot geweest is
om, profiteerend van het heerlijke
weder, de vergaderzaal te verlaten en
de schoone omstreken van Utrecht
te gaan bewonderen.
De leider, mr. P. J. Troelstra,
heeft dit, naar het ons wil voorkomen,
van tevoren gevoeld. De stemming
zou, figuurlijk gesproken, wat „kat
terig” zijn. En er was zelfs geen
„slotstuk” op het menu, geen uit-
k smijterij, geen verbroedering, niets
bijzonders! De „krijgsraad” heeft
daarom voor een stukje vuurwerk
zrmethode.
isderfabriek
81A.
Enkhuizen.
ar by HH.:
Wydstraat
Voorstal.
FrÏÏS-DËTTd VERTEN T [RN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer„0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
weer geestdriftig applaus, waarna de
geheele zaal „bij intuïtie” ópstaat
en de Internationale zingt.
omstandigheden zult zwijgen, ben
er zeker van, dat ik u mag ver
trouwen.”
„Goed, Ik geef u mijn woord, dat
ik zal zwijgen. Maar ik moet u tevens
doen opmerken, dat, ingeval heteene
rjzaak is, die tijd vordert, ik tegenwoor
dig niet in staat ben, mij er mee te
betalten. Ik houd mij uit principe
nooit met twee gevallen tegelijk bezig
en tegenwoordig leid ik het onderzoek
den op mevrouw Walker gepleeg-
den moord.”
Daar heb ik van gehoord en weet
dat dit de oorzaak is van uwe komst
in Grunau gekomen, dan had ik me
toch tot u gewend, wijl ik eenvoudig
niemand anders mijn vertrouwen
schenken kan. Men heeft mij gezegd,
dat gij uw beroep uit liefhebberij uit
oefent, dat gij onder alle omstandig
heden uw doel bereikt en eindelijk
dat gij een beschaafd man zijt, die
zwijgen kan en met discretie te werk
gaat.”
„Mevrouw de gravin heeft eene
zeer gunstige meening van mij, even
wel
„O, het was volstrekt mijn plan
niet, u te vleien. Een mijner standge-
nooten, wien gij groote diensten be
wezen hebt, heeft mij u zoo geschetst.
Graaf Rastburg
„Ik herinner het mg zgn eenige
hebt ge de justitie-er niet van ver
wittigd Dit ware toch het meest voor
de hand liggende en beste middel om
de waarheid te achterhalen.”
De gravin schudde het hoofd.
„Ónmogelijk. Zelfs Herbert weet er
niets van. Ik heb allen gezegd, dat
de graaf op reis is gegaan. Het mag
absoluut niet bekend worden, dat hij
verdwenen is. Absoluut niet. Zoodra
de justitie zich er mee bemoeide, kon
het grootste ongeluk gebeuren.”
„En waarom wilt ge de zaak ge
heim houden zei Hempel langzaam,
terwijl hij de gravin strak aankeek.
Haar gezicht bedekte zich langzaam j f
mot een licht rood, ze liet het hoofd M
zakken en zweeg eenige seconden.
Daarna zei ze op zochten toon
„Ik wil open kaart spelen, hoe pijnlijk
my dit ook is we hebben in den
loop der jaren aanzienlijke schulden
moeten maken. Het majoraat mag niet
belast worden zoodra het verdwij
nen van den graaf bekend werd, zou
den al zyne schuldeischers komen op
zetten. Mijn eigen vermogen is niet
groot genoeg, om alle schulden te
delgen.
zoon verdween plotseling spoorloos,
we vonden hem later in een krank
zinnigengesticht.”
„Juist. Rastburg was een vriend van
mijn zwager Sydow.”
„Mag ik u nu verzoeken, hiij met
uwe zaak bekend temaken, mevrouw
de gravin
Een oogenblik keek de gravin strak
voor zich uit en zeide dan diep adem
halend
„De zaak komt bijna geheel over
een met die van Rastburg. Mijn man
is sedert eergisterenavond spoorloos
verdwenen, Hij moet gevonden wor
den tot eiken prijs Daarvoor
vraag ik uwe hulp
Getroffen keek Hempel in het ge
zicht der gravin, dat dezelfde kalme
uitdrukking droeg als in het begin van
het onderhoud. Ook hare stem had
den conventioneelen toon niet in ’t
minst veranderd.
Hoe mijnheer uw gemaal is ver
dwenen? Hoe is dit mogeliik? Was
hij hier in ’t slot of elders
„Hij was tot Vrijdagavond hier. We
hadden een kleine oneenigheid ’t
was van weinig beteekenis daarna
trok hij zich in zijne kamer terug.
Sinds heb ik hem niet meer gezien.
Nu had mijn man de gewoonte voor
eei
zoi
uur). Het adres zal dan worden
overhandigd en in de Kamer zal
de socialistische fractie voorstellen
de Troonrede ditmaal met een adres
van antwoord te beantwoorden.
De S. D. A. P. zal dan in den
Haag een grootsche betooging houden
met een enorm aantal vaandels en
zop mogelijk een groot aantal partij-
genooten in den stoet; het is wel
een weekdag, maar dan moeten de
arbeiders maar vrij nemen, decre
teert mr. Troelstra.
De vraag is echter, of de Regee
ring op dien dag, waarop reeds
zulk een groote menigte in Den
Haag op de been is (waaronder
duizendenden Oranje-klanjen) een
dergelijke socialistische demonstratie
zal toelaten.
Stonden w ij in de schoenen der
regeerders, wij zouden aan een ieder
en aan iedere partij de vrijheid
gunnen, om te demonstreeren, zoo
veel men wil en wij zouden iederen
optocht op precies gelijken voet be
jegenen, maar wij zouden ieder zijn
aparten dag geven, ten einde moge
lijke botsingen of contfa-betoogingen
op straat te vermijden.
Troelstra heeft dit bezwaar na
tuurlijk óók zelf gevoeld. Hij vroeg
dan ook, of de „direktie aan hen
de schouwburg met coulissen en
requisieten” wel zou af staan. Wei
gert men ons te betoogen, zoo ging
de heer Troelstra voort, dan doen
de heeren ons grooter dienst dan
op welke andere manier ook.
En toen kwam het dreigement
De Sociaal-democratie zal dan ver
plicht zijn (ten koninklijken optocht
dienstbaar te maken aan haar doel
(geestdriftig qpplaus)hét buitenland
heeft ons geleerd, hoe dat te be
redderen (applaus). Wil men een
duizendtal verhinderen te demoir_
streeren, dan zou het antwoord zijn,
dat 2000, 3000, 4000 en meer het
toch zouden doen 1 (applaus).
Toen nog een slot-tirade op de
„schoonheid onzer beweging” en toen
wittigen wij hebben daar ons paleis,
’t heeft dus niets opvallends. Ook <}e-
zen keer maakte ik mij niet ongerust,
reed gisteren echter zelve naar de
stad, daar ik eenige inkoopen had te
doen. Bij deze gelegenheid vernam
ik, dat mij nr man daar niet was, of
schoon hij, naar do stationschef in
Witdon zeide, van daar op Vrijdag,
met den nachttrein naar Graz gereisd
is. Dit is alles, wat ik weet.”
„Vreemd, zeer vreemd inderdaad I
Maar houdt hij -zich misschien bij ken
nissen op
„Neen. De meeste zijn nog op reis,
en de we>nige> bij wie ik kon hopen
hem te vinden, heb ik zelf bezocht
en voorzichtig uitgehoord. Niemand
heeft hem gezien, Het is mijn vaste
overtuiging, dat hem een ongeluk over
kómen is.”
„Dat schijnt me toch wel wat voor
barig. Er zijn nog slechts een paar
dagen verloopen
Ge kunt er op aan, daftpet zoo is.
Ik ken mijn man. Hij zou me in geen
geval zonder bericht gelaten hebben.”
„Wat voor ongeluk zou hek kunnen
zijn? Was hij verongelukt dan had
men het zeker vernomen
Dat juist is het raadselachtigeIk
kan het niet begrijpen en toch, er
moet hem iets overkomen zyn 1”
„jduéne vraag, mevrouw waarom
de Internationale en stilzwijgend
goedkeuren met algemeene stemmen
van het voorstel van het Partijbe
stuur, door mr. Troelstra zoo prachtig
toegelicht
Die heerlijke stemming is thans
echter achter den rug. In volkomen
nuchterheid heeft de S. D. A. P.
het plan uit te werken. En evenzoo
willen w ij er eert paar woorden
over zeggen. Niet om ons te men
gen in de inwendige aangelegen
heden eener partij, die niet de onze
is, maar omdat wij van dit plan
schade vreezen voor een goede zat^k,
die ook de ónze is.
„H e t„ V o 1 k” zegt in een hoofd
artikel, dat er op het congres was
„stralende warmte in de gemoede
ren” en dit gelooven wij gaarne,
maar dan volgt er, dat er tegelijk
in alle hoofden was het „evenwich
tige verstand.” Daarachter nu plaat
sten wij een groot vraagteeken.
Wat wil men nu eigenlijk?
Wij hebben er Troelstra’s speech
nog eens op nagelezen en kunnen
ons slechts verwonderen over de
tactiek van dezen veldheer.
De actie met het volkspetitionne-
ment moet worden „bekroond,” door
de aanbieding van het adres aan
Premier Heemskerk op den Dinsdag
van de opening der Staten-Generaal.
De aanbieding op dezen dag wordt
geëischt door het feit, dat de aan
dacht van alle machten in Staat en
volk op „ons” zal moeten worden
geconcentreerd. Dat „ons” is dan
patuurlijk de S. D. A. P. Een reclame-
dag dus voor de partij van Troelstra.
Onzerzijds best, wij gunnen iedere
partij hare reclame van ganscher
harte.
Edoch, het Algemeen Kiesrecht,
waarom het Joch gaat, mag er niet
door in den knel komen. En dit nu
is onze vreés.
Troelstra wil den heer Heemskerk
om „een oogenblikje” vragen tus-
schen de opening (om halftwee) en
de Kamerzitting pp dien dag (te 3
