1
f
LAZEN,
li
DE MAN IN T GRIJS.
No. 11549.
10’3
I
KIESRECHT.
ZB-cLiten laxidL!
lA^SKERk
IDE,
4?
ZD-tfX.
FEUILLETON
KBAMM,
vn.
De üljsie.der Taiiefw^.
Feestdagen.
s A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon In tere. 82.
we nn,eeJls$ui»dii
de f:vad(4 der T^riefwAt
spl»lt, L: 22 -
indffltrieV zal gaan iMi
daaruit logisch wad 1
elkOudustricwelk<|Vgrondjjto^w01W
Woensdag 3 Mei 1911. 50e Jaargang.
Verschijnt dagelijks (behalve Zon-
Telefoon Interc. 82. Uitgevi
1
I
ei i
■n Buiten-
aflevering.
schot,
hoe kon hij het
en
ian Zn., Gouda
'(Wordt veiVtlgd.)
beroemde
rkglazen
ENT.
ilgevers, Gouda
op
>ete-
aftar
en te
rge-
Jing
Juskerk, der
leningen eni.
tCHT DER
4BETH,
we]
van
ujt van
gering
l het Gebouw
adering van de
1 voor de Bouw*
van Beeldende
hr, Architect en
van Bouwkunde
Jen is
at zij
voor
Lt z'j">
I nay
"vooty
fit,indeedaiid de? bkcIernuW
tricV zal gsjan Iwieïï. i)an iH
|it ifogisch wad^deg| da|j
we” 1
IDen
iren
dantzig,
Markt 43.
HOOGEN.
\BSHOVEtt.
EST.
schermen industrieën is
nadeel verbonden. W(
het hooger recht? We stellen
beantwoorden de vraag herhaaldelijk
weer, met de bewering des ministers:
om de nijverheid te bevorderen, om
de bedrijfsvoorwaarden voor zoo’n
begunstigden tak van bedrijf te ver
gemakkelijken.
Maar daaruit volgt alweer, dat
elke industrie, welker bedrijfsvoor
waarden door het Tarief worden
verzwaard, in ongunstiger omstan
digheden wordt gebracht. Elke ex-
port-industrie en het zijn in ons
land zeker niet de minste, doch wel
van de voornaamste kan van de
Tariefwet geen enkel voordeel ge
nieten. Zij vindt haar afzetgebied
edenvergadering
colenvereeniging
i avoiTda 8*/a uur
1 van het Café
tirij :n-ii|dustrie
ernstig gelaat te gemoet.
„Mevrouw de gravin, ik L.
eene slechte tijding,” zei hij,,
morgen heeft men een zol-
vondst gedaan.”
vorm, dat het, ingeval gij het als het
eigendom van mijnheer uw gemaal
herkent, diens aanwezigheid op die
plaats buiten allen twijfel stelt. Hier
is het.”
Hempel haalde oen zorgvuldig in
zijdepapier gewikkeld sieraad voor den
dag, dat een in goud gegraveerde
graftombe voorstelde.
De gravin wierp er een blik op en
stamelde in-do grootste ontsteltenis:
„Het is Demeters eigendom Ik zelf
liet het jaren geleden vervaardigen
naar de graftombe van een Schotschen
lord, omdat hij ze schoon vond
Plotseling greep ze krampachtig Hem
pels arm... „maar 'hoe kon hij het
daar verliezen
„Men moet helaas 1 aannemen dat
mijnheer den graaf op die plaats een
ernstig ongeval is overkomen. Ik heb
verder gezocht en gevonden, dat in
eene oude kalkgroeve, omtrent tien
minuten van tiaar verwijderd, kle
dingstukken een wandelstok lagen
zorgvuldig met takjes en bladeren be
dekt en met bloed doortrokken. Deze
voorwerpen liggen beneden in de vesti
bule. Wilt ge met mij naar beneden
gaan, mevrouw de gravin, en zien, of
ge ook die herkent
doel van het ontwerp ia: op ge
makkelijke wijze de schatkist wat
te vullen.
Voor onze nijverheid zal ze
de stemmen der fabrikanten getuigen
het voor het overgroote deel
eene belemmering in plaats Van eene
bevordering zijn.
De gravin schrikte en wierp een
onrustig onderzoekenden blik op haar
„Is er iets gebeurd Hebt ge een
spoor van mijn man ontdekt?”
Dit laatste kunt gij alleen zeggen
Let goed op hetgeen ik u zeg. Vrijdag
avond dus op deü dag, dat mijn-
heer uw gemaal verdween. tegen
i acht uur ’s avonds hoorde Alois Ecker^
rij geregeld tgdig
n ontvangen van
ten, vermakelijk-
so dan in onze
raad tot een plas waardeloos struif
maakté.
De verschillende bedrijven, die
tezamen onze nationale industie vori-
men, zijn niet van elkaar streng
gescheiden deelen, niet afgeperkt in
hokjes en vakjes. Veleer gelijken
ze op de ontelbare raadjes en stan
gen, die samen de machine vormenf
In het productieproces hangt alles
ten nauwste met ’elkander samen,
en het belang van diet eene bedrijf
hangt jpauw dsajÜien met dat van een
anderll Juist daarin jiigt de oorzaak,
dat hét onmo^elijk|[|Wte doen 4 at
de Tiriefwg| jjvil, uk jLen indeeling
make.ïP van grónds tW
heel-ftórikaWten.1 WJ afi
bedrijf 'afgewerkt ft lSL„„v.r,
vaak (1^* grondstof .*vp|f hdtlan^ek.
Men (fimke sjechtatjdjan het nɻ4.
Voor den meelfabrikjuft is^ietlifeèl-
fabrikaat, voor den bikker de grdm-
stof van zijn bedrijf. «Men belasöig
er op ife met de Tdrieiwet in over
eenstemming, wat de belangen der
meelfabrikanten betreft, zij is er
geheel mee in strijd, wat het bak
kersbedrijf ,aangaat.
Precies Zoo is het met bewerkte
steen en bouwmaterialen. Voor de
steenfabrieken en de houtzagerijen
zijn het half- of heel-fabrikaten,
voor den bouwer niet anders dan
grondstoffen voor zijn bedrijf. Ter
wijl dus de een zal betoogen, dat
minister Kolkman terecht een in
voerrecht heft, zal de ander vol
komen juist aa&toonen, dat de
Minister met het principe van zijn
wet in strijd komt.
Huiden, vellen, met het haar of
de wol getooid, zullen getroffen
worden door een recht van 6 pCt.
Daaruit volgt, dat de Minister ze
rangschikt onder de half-fabrikaten.
Wat blijkt nu? De directie der
Kon. Ned. Hoeden-, Petten- en Pel-
terijenfabrieken toont aan, dat deze
huiden, door het lange transport,
niet anders dan bewerkt kunnen
worden ingevoerd, daar ze anders
de „Reunie”
Zergadering der
Nut van ’t Alge-
rdia Ned. Bond
iesrecht, afdee-
astreken. Lezing
ioissevainPijn-
Zobals men weet, ziet de Duitsche
regeering' en de conservatieve regee-
gingsmeetderheid met angst en vreeze
de aanstaande algemeene verkiezingen
tjegemoet. En* niet zonder reden. De
tusschentydsche verkiezingen hebben
de eene nederlaag na de andere ge
bracht voor het blauw-zwarte bloc.
Eén van de redenen, waarom het kie
zerscorps zich langzamerhand van^de
regeering heeft* afgewend, is zeker
Wel de allerongelukkigste financieele
politiek,M die dit kabinet volgt. Reeds
vroeger hebben we vermeld, dat de
financieele hervorming van 1909, tot
stand gekomen door de broederlijke
samenwerking van de regeering en het
blauw-zwarte bloc, een hervorming
waarvan de minst bolastingdraag-
kxaehtige, slechts dit merkte, dat hij
nog meer moest betalen.
Een aantal indirecte belastingen
werden ingevoerd, die natuurlijk het
zwaarst drukten op hen, die hot minst
hadden. Maar, en hiermee hoopte men
alles goed te maken, men voorspelde,
dat ’s rijks financiën zoo door en door
gezond zouden worden, dat de op
brengst zoo groot zou zijn, dat nieuwe
belastingen niet moor noodig zouden
zijn. Ja, men spiegelde zelfs den
kiezers een perspectief voor van geen
nieuwe leeningen en delging van den
reusachtigen staatsschuld. De conser
vatieve meerderheid heeft do belas
tingen doorgedreven en de uitkomsten
zijn zoo, dat de opbrengst, bij de
veelal opzettelijk lage raming nog ten
achter blijft, en dit betreft niet één,
doch alle nieuwe belastingen en dat
in een jaar, dat voor Duitschland zeer
gunötig is geweest. Een pfcar voor
beelden ter toelichting. Ingesteld was
een belasting op de spoorwegkaartjes,
deze zou volgens het blauw-zwarte
bloc minstens 40 tot 50 millioen in
de schatkist brengen. Eind-uitkomst
20.7 millioen De brandewijn belas-
De BURGEMEESTER Van Gouda,
Gelet op art. 33 al. 2, der Kieswet,
Brengt ter openbare kennis,
dat de met redenen omkleede be
slissing van het Gemeentebestuur
een ingekomen verzoek or(n verij
ring van de KIEZERSLIJST im
geheel op de Secretarie der Gemd
voor een ieder ter inzage is nedtó
legd en in afschrift tegen beta
der kosten verkrijgbaar is geste»
Gouda*, den 3* Mei 1911.
De Burgemeester voornoem
R. Ij MARTENS, f
De Tarjefwet-jlolkmapj zUo wordt
door dei^voorsteller beweerd, gaat
gteJKng, dat’ter bevor-
^er inlandsphe1’ nijverheid
grondstoffen voor de industrie van
Rechten worden vrijgesteldhalf
fabrikaten worden belast met een
^zoogenaamd matig recht, en geheel
Afgewerkte producten ’t zwaarst wor
den getroffen. Dat lijkt, van pro
tectionistisch standpunt gezien, wel
de mooiste indeeling, die men zich
denken kan. Welk een schitterend
perspectief van bloei en welvaart
der nationale industrie biedt deze
indeeling. De tien tot twaalf pro
cent op het afgewerkte fabrikaat
zullen den buitenlander van de
Nederlandsche markt weren. De
binnenlandsche fabrikant wordt mees
ter van de markt, hij kan zijn grond-
stoffen zonder rechten betrekken en
zijn productie zal sterk kunnen toe
nemen. Dit schoone vooruitzicht
heeft ongelukkig wonderveel over
eenkomst met de luchtkasteelen, die
de boerin met haar mand met eieren,
op weg naar de markt, bouwde. In
hare opgetogenheid over de heer
lijkheden, die ze zou verkrijgen uit
de winsf op hare eieren, maakte ze
een luchtsprong, die den eierenvoor-
hij aan Lore Steinbrech.
Arme Lore was uw geluk inder
daad slechts als een vlammende me
teoor aan uw levenshemel versche
nen
De lunch was geëindigd en de gra
vin was op het punt zich te verwij
deren, toen een bediende binnentrad
en haar op een zilveren blad een vi
sitekaartje bracht.
Ze wierp er een blik op en stond
haastig op. „Laat mijnheer in het
blauwe salon, ik kom onmiddellijk!”
Toen zij twee minuten later in het
salon trad, rees uit een der fauteuils
Silas Hempel op en kwam haar met
een ernstig gelaat te gemoet.
ik breng u
hij. „Van
mderlinge
n de Socie-
e”. Voordracht
i over Lijkver-
)r. Ph. K. van
op den weg van Grunau naar het
spoorwegstation plotseling eene heftige
woordenwisseling daarna een schot,
waarop een kreet volgde
De gravin werd nog bleeker, hare
trekken namen een akelige strakheid
aan en in den blik harer koude, grijze
- oogen verscheen zulk eene ontzetting,
dat Silas onwillekeurig ophield.
„VerderI” stiet de gravin bijna hij
gend uit, terwijl ze zich ver naar vo
ren boog, Silas vervolgde.
Eckert verwittigde de politie niet,
daar hij, zooals de meeste menschen
van zijn stand, zeer bang is voor het
„gerecht?, en bovendien vreesde te
veel tijd te zullen verliezen. Hij ging
echter onmiddellijk op weg, om te
zien
„Nu en?”
„Hij vond niets. Noch op den weg,
noch in de nabijheid daarvan.”
De gravin haalde verlicht adem
de onrustige blik werd kalmer.
„Wat bedoelt ge dan met de „slech
te” tijding vroeg ze koel.
Door een toeval hoorde ik van dat
schot in den nacht, en daar ik, zooals
ge weet, nog een tweede geval voor
mijn rekening genomen heb, interes
seerde mij de zaak. Aan mijnheer den
graaf dacht ik daarbij in het begin in
de verste verte niet. Ik liet mij door
den jongen man naar de plek bren-
niet of slechts zeer gedeeltelijk op
de binnenlandsche markt. Een hoog
tarief baat haar niet, want zij heeft
den strijd met den buitenlandschen
Éoncurhent aan te binden buiten de
ikederlandsche grens. Zij heeft dit
lot dusverre met succes kunnen doen,
dank zij hetvrijhandelsstelsel, dat
ten onzent de voorwaarden voor
haar bedrijf zoo gunstig mogelijk
stelde.
Wat beteekent voor haar het
Tarief? Door de prijsverhpoging
van tal van benoodigdheden, ddor
stijging van hel levensonderhoud de|
arbeidskrachten, verzwaring d Jr proh/
ductiekosten. liet onvermijdelijk ge/
volg daarvan is: bemoeilijking der
’concurrentie ^p de buitenlandsche
{markt, en dusi belemmering der in
dustrie. Dj oittwerper van het
tarief doet als de boerin met hare
ieieren.J Hij bouwt luchtkasteelen
ovei| «en toekomijigen bloei van al
of niet bestaande bedrijven, en ver
liest uty' zijn opgetogenheid de be-
langeïi van groote en bloeiende tak
ken van bedrijf, die duizenden brood
geven, geheel uit het oog.
En dan, men spreekt nu
herhaaldelijk van bevordering
nationale industrie, doch blijft steeds
in gebreke, dan toch eens aan te
toonen, welke bepaalde bedrijven in
ons land zoo noodlijdend zijn, dat
ze de kunstmatige bescherming noo
dig hebben. Wie regelmatig de
Apercu’s van het Landbouwdeparte-
ment naleest, zal er vergeefs een
opsomming in zoeken van industrieën,
die hulpbehoevend en noodlijdend
zijn. Integendeel wordt men op elke
bladzijde getroffen door de sprekende
bewijzen, die deze officieele beschei
den leveren van den bloei en voor
uitgang van nagenoeg alle takken
van bedrijf.
Het ware oprechter geweest, als
de steller van de Memorie van dit
rampzalige Ontwerp zich onthouden
had van schijnschoone betoogen over
onze nationale nijverheid. Het eenigr
gen, waar, naar hij schatte, het schot
gevallen was. Ik weet niet, mevrouw
de gravin, of u die plek op het voet
pad van Grunau naar het spoorweg
station goed bekend is, ’t is daar, waai
de weg zich naar rechts ombuigt en
een pijnboom van het Grauenoggor
woud een weinig geïsoleerd naar voren
staat. Links stroomt de beek
„Ja, dat weet ik. Ik ken die plek.”
„Goed. Het eerste, wat ik daar reeds
na een oppervlakkig zoeken vond wa
ren bloedsporen. Ze waren aan eenige
bladeren en grashalmen van den op
deze plaats glooienden oever der beek
te zien, hoewel nauwelijks te onder
scheiden door het oog van leek. In
elk geval werd ik daardoor overtuigd,
dat Eckert zich in zijne waarnemin
gen niet vergist had. Door verder te
zoeken vond ik op den anderen oever
der beek tusschen het daar welig
groeiende gras een aanhangsel, zooals
men wel eens aan horlogekettingen
draagt. Het lag zoo ver van de plek,
waarop de aanranding moet plaats ge
had hebben, dat men slechts kan aan
nemen, dat het of met opzet wegge-
worpen was, wat echter natuurlijk
zeer onwaarschijnlijk is of dat het
een der personen bij de worsteling
met geweld is afgerukt en zoo ver
over de beek is gevlogen. Het aan
hangsel is van zulk eigenaardigen
21)
„Als verdoofd bood Herbert haar zijn
arm aan. De ijzeren wil dezer vrouw,
die, zoo lang hij 'kon denken, alles om
zich heen had beheerchst en bestuurd,
kwam met verlammende zwaarte op
hem neer.
$iet, dat hij ook maar een oogen-
blik in zijn besluit wankelde, maar hij
gevoelde zich op dat oogenblik mach
teloos tegenover een karakter dat doof
bleef voor alle argumenten en geen
enkel gevoel in anderen eerbiedigde.
Ze kwam hem voor als een rots van
graniet, die onbeweeglijk staan blijft
in den felsten stroom.
Het was een ongezellig maal. Nog
ongezelliger en stijver dan demaaltij--
den op Grauenegg plachten te zijn.
Herbert staarde zwijgend voor zich
nit. Rita van Sydow leunde vermoeid
in haren stoel en raakte de spijzen
haast niet aan, terwijl de gravin op
schijnbaar onbevangen wijze sprak.
Telkens moest Herbert onwillekeurig
zich -verwonderen over hare wilskracht
en volleerde veinzerij. Overigens dacht1
K S~DE k’ AlDVERTENTI N
^an 5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meero. 10
WPi iiS/1 drie achtereenvolgende plaatsingen worden dezetegen twee berekend.
17 Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij vooruit-
betaling, elke regel meer 6 cis. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
en ^bederven. Voor de Neder),
leken zijn het echter geen half-
f*l^katen, doch grondstoffen. Tal
benoodigdheden voor deze in-
rie worden door het Tarief-ont-
met 10 totl 12 pet. belast,
^dus als afgewerkte fabrikaten
j^iou#d, terwijl voor de pel-
J inj ons laèd óf
ii Istof, of half-fabVikaat Mi.
'Vi mr,|tal vart andere artike
dfiftkelijk aai») te tqoneij,
voqi’Alu^ eene bedritf grondstm
hpi töd<Ü|e half- of hlel-|kbrik^
il haar bloei zm
»)ffiramer|l. Het voordeel, uaWeeffi
pjbwanti en houtzager zull^|i gez
beteekent in dezelfd^ math
$chade voor den huizenbouwer, den
metselaar, den timmerman. De winst
voor den meelfabrikant beduidt na
deel voor den bakker,* en bijgevolg
voor zijn afnemers, d. i. het heele.
Nederlandsche volk.
Aan bet schoone perspectief van
den toekomstigen bloei der te be-
grooter
’^Irtoe dient
en
GOÜDSfiHËUWfflï
PRIJS VAN HET ABONNEmTnY
Per kwartaal If 125
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd'Zondagsblad.1.50
Idem franco per post„1-90 j
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange i
Tibndeweö 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
■n, half- jen
jjoor het eAne
ifgewerkt ft Wantijs, vortnt
grondstof vt/Ar lult! aiidere.
ike sjechtstfi
