tm
lil THEE
HEHK Ie lellen.
•N,
No. 11564.
De steen op het hart.
'isiaw
XTïe-CL-ws- ezx -^-d.-vertexi-tie'blsLcL ttoöx O-oixcS-sl e±i. OKCxstxeZsezx.
Zaterdag 20 Mei 1011.
ijs van
Sviiten land.
VAN
I
FEUILLETON.
DE MAN IN ’T GRIJS.
Eerste Blad.
J
OSTADE,
OxacxstxeZsezx.
en Feestdagen.
a i> v er rE.vri É’.V;
Telefoon latere. 82.
YZOXEN.
50e Jaargang
Verschijnt dagelijks behalve Zol
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A, BRINKMAN EN ZOON.
la
bij ge-
een
worden
is die
s-
voor-
m hart-
1.20
PE
XI.
14 Zn., Goud»
1
BIJL,
BAART Lz.
kanaries
en ,/1 liter
ndermeel
/uederkosten
10 en 5 kilo
Balfour en Chamberlain,
harte in dat jubelkoor
’t Wetsontwerp vond al-
bijval en werd in eerste
Ziekte-
met na-
W elk
anders
een ge-
Met
s voor
ark
jevoeders.
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
schaamte moet vervullen We
PRIJS DER
Van 1—5 gewone regels met bewysnummer
Elke regel meer
1 BIJ
LA.-
paar schreden naarde
de wagen gere ad stond,
die haar naar het station zon brengen.
Met
bleek gezicht en bijna dichtge-
'methode.
derfabriek
HA.
Enkhuizen.
r bij HH.
Zydstraat.
Veerstal.
1.60
invaliede te zijn. Anders dan in het
ontwerp-Kuyper en in het ontwerp-
Veegens, is er geene weduwenrente,
maar eene weezenrente, die eindigt,
als alle achtergebleven kinderen den
leeftijd van 13 jaren hebben bereikt.
En voor dat alles is een wets
ontwerp van 394 artikelen noodig,
terwijl deze anti-revolutionaire minis
ter zich heelemaal niet bekommert
om de vraag, of het billijk is, ook
den werkgever in deze een last op
te leggen. Als het oud-worden dooi
den aard van het bedrijf be
hoorlijk beschermd zal zijn door het
opnemen van alle beroepsziekten in
de Ongevallenwet, wordt het iets,
dat niets met het bedrijf
heeft uit te staan. Wij worden
allen oud, pourvu que Dien nous
prête vie, en het is wel makkelijk
om de verplichting, die de Staat
heeft, om te zorgen, dat een arbeider
na een leven van arbeid, niet gelijk
met het weigeren van de spieren
gedwongen is zich te wenden tot
de openbare of pai ticuliere liefdadig
heid, op den rug des werkgevers te
endosseeren.
ontwerpen over de tweehonderd
artikelen telden, het ontwerp-Talma
heeft er 394.
3941 De wet op de Engelsche
ouderdomspensionneering telt er 12.
Zegge 12. Laten we ten minste
hopen, dat reeds deze daadzaak de
oogen van vele voorstanders van de
verplichte verzekering zal openen.
f 0.55
Ed&C ICgCl Uiccr ,1. „0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 iets. Reclames f O 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Do laatste dagen gaat het in de Bel
gische Kamer rumoerig toe.
Het kabinet Schollaert beschikt zoo-
als we reeds vroeger hebben meege-
doeld over een meerderheid van slechts
6 stemmen. We hebben er toen op
gewezen, dat de jongste volkstelling
waarschijnlijk oen vermeerdering van
volksvertegenwoordigers zou aanwij
zen. Vrij algemeen werd dit aantal op
18 geschat. Naar berekening zouden
hiervan het grootste deel toevallen
aan het kartel, de combinatie van
liberalen en socialialisten in België.
Niettegenstaande de regeering dit weet,
tracht zij toch haar schoolwet door te
dry ven, welke oppositie daartegen ook
gevoerd wordt. Het aantal protest
meetings tegen het ontwerp is legio,
en men verwyt het kabinet, dat het
niettegenstaande het eigenlijk ean min
derheid vertegenwoordigt, een Wet zoo
gehaat door de meerderheid van het
volk, toch wil doordrijven. Daar dit
streven van de regeering duidelijk
merkbaar is, hebben de liberalen en
socialisten alle geoorloofde middelen
te baat genomen om. een behandeling
van het ontwerp te voorkomen. Als
feitelijk eenig verweermiddel kon
obstructie in de Kamer dienst doen.
Zij hebben bij da begroetingen der
13 departementen zoogenaamde duur-
rodevoeringen gehouden on verder alle
middelen toegepast, die binnen het
reglement van orde vallen. Door deze
taktiek hoopten zij de behandeling der
schoolwet te verschuiven.
De regeeringspartij was hierover
natuurlijk woedend. Woensdag heeft
de liberale, afgevaardigde Hambersin
daartoe aangewezen door het kartel
een rede gehouden, waarin hij om zoo
mogelijk maar aan het woord tè blijven,
o. a. het nieuwe school wetsontwerp
nie”. 9^2 uur-
‘d. Gouda van
- en Kappers-
nie”, 8*/j uur,
van de Kon.
1-Onderofficie-
da.
m Woningtoe-
at, 2 uur. Ver
ders tandscom-
iorg.
geregeld tijdig
ontvangen van
i, vermakelijk-
dan in onze
kend aan zijne borst.
O, pa het is zoo zwaarAlsof
ik ging sterven I Nooit weer kan
mij het leven schoon en helder schij
nen
Radeloos eu bevend weende en
spikto zij, zoodat haar slanke, jeugdige
gestalte boog gelijk de berk, als de
storm over hem heenbruist.
Dlop ademhalend streek zich debout-
vestet met de linkerhand over het
voorhoofd, terwijl hij met do rechter
hand Lore vast tegen zich aandrnktp.
Het kind had immers niemand meer
dan hem I Wie zou het oprichten, als
hij het niet deed Zoo hulpeloos en
en zwak mocht hij haar niet laten
heengaan.
Zwijgend geleidde hij haar door de
achterdeur der woning naar buiten in
het woud, onder frisch groen dennen
en beukenboomen door, waar de krui
nen zich welfden tot een groenen, reus-
achtigen dom. - r
Daar, waar de beuken een open plek
lieten en op den bemosten grond op
steil oprijzende rotsen eene bankt tond
vanwaar men een heerlijk vergezicht
had over de in den zonneschijn ba
dende dalen tot aan de woeste, hemel-»
hooge bergmassa’s, bleef hij staan en
trok zijn kind naast zich op de bank.
(Wordt Vervolgd.)
JN VAN
EJf.
EEËN worden
in verzegelde
i vijf, twee en
i een Ned. ons
ling van Nom-
s, voorzien van
d Merk, vol-
t gedeponeerd,
de uitvoering
le orders aan-
erseelvoer)
5 en V2
plichte verzekering gekant, omdat per
slot van 'rekening het arbeidersbe
lang voor ons zwaarder woog dan
eigen liefste wensch, thans spreken
wij zoo niet meer. Wij zijn door het
ontwerp-Talma meer dan ooit over
tuigd* dat verplichte ouderdomsver-
zekering voor duizenden arbeiders
eepe ramp zou wezen, en trekken
op zonder eenige reserve voor de
Staatspensionneering.
nemen
niemand kwalijk, dat hij bij vdiplichte
lat ge
in dat
in Mr.
Veegens geëxcuseerd, maar waarom
wil de heer Talma het oo'f enkel
naar Duitschland richten (waarom
schijnen Engeland en Denéinarken
niet voor hem te bestaan?' En wij
niet voor hem te bestaan?,
zouden deze vraag ook 91 .n den
heer Treub c.s. willen stellen.1 Zeker,
de heer Treub zal nimmer te vinden
zijn voor eene verplichte verzekering,
die van de alledaagsche loonen premie
vraagt, en is dus halve voor stander
van staatspensionneering; misschien
reeds heel, want hij heeft erin het
Nederl. Werkliedenverbond
zeten, dat dit zich voor staatspen-
siojmeering verklaarde zonder
woord van protest te doen iiooren.
En hij weet zeer goed, dat, als men
alleen premie neemt van de loonen,
waarvan het af kan, er heblemaal
geen betalen meer aan is.
Hij, en zij die het met hëm eens
zijn, kunnen uit de Engelséhe wet
op de Ziekteverzekering en
loosheidverzekering nog iets
leeren. Men weet, hoe het
liefkoosd argument tegen Stuatspen-
sionneering van den heer Treub is,
en ook Dr. Bos heeft het gebezigd,
dat daardoor de totstandkott ing van
de andere verzekeringen zou
bemoeilijkt, zoo niet ónmogelijk ge
maakt. Hoe wordt dit alhs door
minister Lloyd George gelogenstraft,
die bij dit ontwerp op de
en Werkloosheidverzekering
druk heeft verklaard, dat ht hem
juist daarom mogelijty
verzekeringen zoo goed te
regelen, omdat door étaat
pensionneering in de n no
den van den ouden dag
zien is.
Die ooren heeft om te| hooren,
die hoore. Wat( ons zelve betreft,
wij aarzelen niet meer. Hebben wij
ons vroeger niet tegen e 1 fc e ver-
„Ga dan met God, mijn arm kind,”
zei de houtvester Stelnbrech tot Lore,
die reisvaardig voor hem stond, nadat
hij haar zooeven zijn vaderlijken zegen
had gegeven, „en wees mijn dappere
dochter, die zich niet door den tegen
spoed laat overwinnen I”
„Ja, vader.”
„Want zie eens de houtvester
streelde met onbeholpen teedeiheid
hare hand, „het zijn toch niet de men-
schen, die alles zoo hebben doen ko
men, niet waar Gij hebt ge;
vochtigen brombeer van eon vader,
die u dwingt het offer te brengen,
en uw verloofde heeft u niet snood
verlaten, noch hebben intrige i u van
hem gescheiden. Gij zelf hebl het zoo
gewild, mijn kind
„Ja, vader, omdat ik moet
bleeke bevende lippen keek Lore
zich neer, daarna sloeg ze de zochtige
oogén op en. keek haar vadpr recht
in ’t gezicht. „Go ziet toch
dat ik moet Had ik vroeger geweten,
wat er in het testament van dien Eelix'
Grauenstein stond, dan had ik looit
ach, hoeveel harteleed was
allen bespaard gebleven
Zij drukte de lippen opeen en keerde
zich af.
„Vaarwel, paEn als hij vandaag
komt zeg hem zeg hem alles
en dat ik hem altijd zal beminnen, al
kunnen we elkaar ook nooit toebe-
hooren
Ze deed een
deur, waarvoor
dlw L-
De houtvester antwoorde n|iet.
een l w
knepen oogen stond hij roer oos mid
den in de kamer.
Daar keerde Lore zich nog eenmaal
om en wierp zich plotseling uidsnik-
Terwijl wij in Nederland zulke
wetten maken, juister gezegd uit
Duitschland overnemen, regelen de
Engelschen op de eenvoudige en
practische wijze, waarop ze ook de
voorziening van den ouden dag heb
ben geregeld, niet minder dan de
Ziekteverzekering en Werkloosheid-
verzekering tegelijk. En de Engel
sche Minister van Financiën, Lloyd
George, doet dit op zoo voortreffe
lijke wijze, dat hij daarvoor niet
alleen de toejuichingen ontving van
zijne politieke medestanders, maar
dat zijne felste politieke tegenstan
ders, als
zich van
mengden,
gemeenen
lezing met aïgemeene stemmen aan
genomen.
Is dat nu niet iets, dat ons met
Daar ligt het, het ontwerp-Talma,
„Verzekering van werk
lieden tegen geldelijke ge
volgen van invaliditeit en
ouderdom”. Het is ons ais een
steen op het hart gevallen, en wij
kunnen alleen troost putten uit de
overweging, dat er vóór 1913 on
mogelijk van deze zaak nog iets kan
komen, al zal de anti-revolutionaire
pers net als in 1905, niet in gebreke
blijven met heteronomistische vrij
moedigheid het aan „ons christen
volk” voor te stellen, alsof de in
diening van zulk een ontwerp
gelijk stond met het verkrijgen van
eene behoorlijke invaliditeits- en
ouderdomsverzekering van den ar
beider.
We bewonderen den moed niet
van een Nederlandsch minister, die
na Dr. Kuyper en na Mr. Veegens
nog met zulk een ontwerp durft
aan/comen. En toch kunnen Dr.
Kuyper, en Mr. Veegens in deze
heel wat meer vrij uitgaan dan Ds.
Talma, die kennis heeft kunnen
nemen van de Engelsche en Deen-
sche voorziening van den ouden dag.
Maar de heer Talma is nu eenmaal
,,verdu|tschj;”van de wetgeving van
de Engelschen of Denen moet hij
niets hebben, en aan eene echt
Hollandsche wetgeving denkt hij
heelemaal niet. Of het bevorderlijk
kan zijn voor ons nationaal gevoel
en voor onze nationale zelfstandig
heid, dat wij meer en meer de wet
geving van onze Duitsche naburen
copieëren, is voor ons geene vraag.
En deze imitatie-Talma van de Duit
sche wet slaat de ontwerpên-Kuyper
en Veegens verre wat den bureau-
cratischen rompslomp betreft: Was
het ons reeds een grief dat genoemde
De majoor keek zijne vrouw, die
naast Walter zijn hoogste goed pp
aarde was, weemoedig aan.
„Arme SybilleDat zijn de genoe
gens, die u het leven brengtDit
maakt u gelukkighij keerde zich
af.
O, waarom kon hij haar niet een
leven geven als dat eener koningin,
de vrouw, die hem zoo gelukkig had
gemaakt
Daarna naderde hij het venster en
keek naar buiten.
„Daar patrouilleert me de kerel weer
voor mijn deur,” ’zei hij toornig„wist
ik maar, wat dat moest beteekenen I
Overal zit hij me op de' hielen I Op
mijn woord, ’t zal niet lang meer duren,
of ik verlies het geduld en laat hem
arresteeren
En wat wordt met die 394 arti
kelen verkregen? Het is al bitter
weinig. Het pensioen komt op 70-
jarigen leeftijd, dat wil zeggen op
een leeftijd, die door een zeer gering
deel van de arbeiders wordt bereikt.
Ieder arbeider, die minder dan f 1200
inkomen heeft, is verzekeringsplich-
tig en moet de helft van de premie
betalen; de andere helft zal door
den werkgever worden betaald. Naar
.gelang van het loon dat ze verdienen,
worden de arbeiders in 5 klassen
verdeeld. De laagste klasse bevat
hen, die minder dan f 240 ’sjaars
verdienen, d. i. nog geen v ij f
gulden in de week, en die
moet elke week 20 cent premie
betalen, dat wordt dus een dubbeltje
per week. Als men daarbij bedenkt,
dat de heer Talma denzelfden arbei
der ook nog voor de Ziekteverzeke
ring premie laat betalen, en dat die
straks ook voor zijne werkloosheid-
verzekering moet dokken, begrijpt
men, dat deze arbeider van den
christen-democraat Talma een hemel
op aarde krijgt. Enfin, daarover
zullen wij den minister niet te hard
vallen, evenmin als over de lage
rente, die voor al die premiën wordt
uitgekeerdin de ontwerpen Kuyper
en Veegens was het juist zoo die
de verplichte verzekering wil, moet
wel van geheel onvoldoendeloonen
premie heffen. Verder is er, juist
als in het ontwerp-Kuyper, eene
invaliditeitsrente, die alleen dan
blijvend is, indien er geen vooruit
zicht bestaat op zoodanige toeneming
van de arbeidskracht van den in-
valieden arbeider, dat hij ophoudt
n 2.-
esorteerd;
0.65
0-85
WIJN. 1.20
WIJN
DE
en eieren.”
Niets was de gravin meer welkom
dan dit veroek van haar nieuwen huur
der en haastte zich daarom, hem te
verzekeren, dat ze gaarne bereid was,
voor zijn lichamelijk welzijn te zorgen.
Mijnheer Gundling betaalde onmid
dellijk ongevraagd de huishuur voor
eene maand en ze verzocht nog den
zelfden dag de kamers te mogen be
trekken, wat hem natuurlijk toege
staan werd.
Bij het afscheid vroeg de geleerde
nog b^cheiden, of het hem ook ver
gund was, nu eh dan van het tuintje
gebruik te maken.
„Zeer gaarne,” zei de huisvrouw.
„Daar is een prieel en aan den an
deren kant staan een bank en een
tafel tegen den muur van het huis.
Ik denk wel, dat we elkaar niet tot
last zullen zijn, maar goede buren
worden I”
Met eene eerbiedige buiging verwij
derde zich de heer Theobald Gnnd-
ling, begeleid door den vriendelijken
glimlach der gravin.
Toen de majoor vah zijn tarock-
partijtje thuis kwam, liep ze hem vol
vreugde tegemoet. Henri, denk eens,
welk een buitenkansje! We hebben
een nieuwen huurder, een vriendelij
ken oude heer, die met alles tevreden
is en de huur vooruit betaald heeft
36)
„Zeker we], mijnheer.”
Mevrouw van Grauenstein stond on-
middellijk op en ging hem voor. De
vreemdeling volgde haar, bekeek de
kamers vlug en vraagde naar den
prijs.
„Veertig gulden voor de twee per
maand.”
„Hoeveel, mevrouw?”
„Veertig gulden
„Ha zoo, ik dank u. Ik ben een
weinig hardhoorend en verzoek u dui
zendmaal om verschooning.”
„O, mynheer
De kamers zijn mooi en ik zou ze
wel willen nemen, als ik hier tevens
den kost kon hebben. Ik ben natuur
onderzoeker en als zoodanig vaak da
gen lang afwezig. Als ik dan thuis
kom, verdiep ik my in mijne studie
en heb geen zin om uit te gaan ten
einde te kunnen eten. Zou het kun
nen gevonden worden, dat ik hierin
huis mijn middagmaal gebruik Ik
ben niet veeleischend, ’s morgens en
’■avonds ben ik tevreden met thee
GOIIDSCHE (III lll\T.
PRijS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco jïqi- post1 50
Met GeïllustreertkZondagsblad .1.50
Idem franco per pöst. X 1 #0
Abonnementen worden dagelijks aangeuolnen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
wel, pa,
wat er in het testament van dien Eelix"
ons dan
verzekering zwoer, toen op
bied niet anders bestond;!
opzicht zijn èn Dr. Kuyper j
wil de heer Talma het oo'f
