LM
LE. Alter
Gracht 269*
IAG,
iTEWAAR-
gen
meskleeding
of gedeelten
No. 11583.
50e Jaargang.
Woensdag 14 Juni 1011.
LANDWEER.
Sixïtezs’laxid..
Buitenlandse^ Nieuws.
FEUILLETON
DE MAN IN ’T GRIJS.
rxD-A..
iin's Inkt
ik de BESTE
SCHADELIJK
HOLLAND.
[AU’S
4
5TE.
MHEtt.
id. E. ALTER
acht 269‘,
A AG.
iwing!
rKlVAORUP-
vuldig wordt na
praten van andere
lan te brengen,
roode doozen,
Nanning, doch
WïeiAWS- ezx voox G-o-vxcLeu eza. OxxxstxeHazezx.
Versch.ynt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
i de stad aan huis
ver
noemd,
BROUWER.
doe je bood-
voldoening.
(Wordt vervolgd).
tan Zn., Gouda.
^WATWVWL
KMBMRS.
steeds NNB
nadruppels
w it f 0,75.
K0CK8TEIN.”
Meteen toornige verwensching from
melde hij het telegram ineen.
P. DE MINK
Telefoon
jrgoed.
LJf en ADRES-.
nwUaMI
v.
fl.MWu.
s
N DANTZIG,
Markt 43.
HOOGEN.
ABSHOVEN.
1F.ST.
h
aflevering.
f 1.25
1 50
1.50
1.90
inomen aan ons BureauLanoe
.ekhandel en de Postkantoren
st woord Kina-
onze fabriek af-
Spanj».
De Heraldo maakt melding van een
opziendbarend voorVal in het parle
ment, nadat de zitting reeds gesloten
was.
Nadat do afgevaardigde Cabrera een
gematigde redevoering had gehouden
ten gunste van een ontwerp op de
naanuooze vennootschappen, drongen
Karlisten en reactionnairen plotseling
op hem en zijn liberale partygenooten
aan. Er ontstond een hevige vecht
partij, die nadat de politie tusschen-
beide gekomen was, op straat werd
voortgezet.
Indien het Parlement thans niet
Dus weer niets1
Daarna stelde hij het volgende ant
woord op
„Onmiddellijk naar Napels. Verdere
berichten dringend verlangd, Stads
woning.
HEMPEL.
„Kata.”
Het ruige hoofd der Kroate ver
scheen in de deuropening.
„Qospodar I”
Dit telegram brengt ge onmiddellijk
naar het naaste telegraafkantoor. Ik
verlaat de woning binnen een half
uur. Hier hebt ge nog een briefje, dat
voor u bestemd is. Lees het me voor
Kota spelde met een weinig moeite
de volgende woorden
„Den heer Albert Muller, tuinknecht
op het slot Grauenstein, Grunau bij
Wildon.”
„Goed. Ge kent Max Birnstigl, die
reeds dikwijls boodschappen voor me
deed?”
„Ja de jongen van de groenten
vrouw aan de overzij.”
„Nu, let goed op 1 Zoodra er een
telegram of een brief voor mij komt
telt ge tot vijf. Bij vjjf moet ge reeds
aan den overzij by den winkel van
vrouw Birnstigl staan en Max het
telegram en dit briefje geven. Het
overige bespreek ik met den jongen
zelf. Heb je me begrepen, Kata ?’r
der Goudsche
preking van de
en voor de Int.
larmonie” Markt,
onie, 8 u., alge-
ing Onderlinge
5 Mij. „Gouda”.
Bouw- en Wo-
de Spieringstraat
uur vergadering
van Armenzorg,
rij geregeld tijdig
ontvangen van
se dan in onze
601IMIIE COURANT.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangen<
Tikndeweg 64, bij onze Agenten, den Boel
55)
Hij wachtte ©en half uur, maar toen
ze niet kwam, ging hij heen zeggende,
dat hij na den middag zou terugkop
men, en deed intusschen de boodschap
pen, die Lenke hem had opgedragen.
Na gegeten te hebben ging hij naar
zijne eigene woning, liet zich een bad
gereed maken en voorzag zich van
schoon linnengoed alsmede van eenige
kleinigheden, die hij meenamen wilde
naar Grauenegg.
„Zijn er brieven voor mij gekomen?”
vroeg hij zijne huishoudster Kata, een©
knorrige oude Kroate, wier geheime
toorn door niets zoo zeer werd opge
wekt dan wanneer haar heer, zooals
juist nu, voor dagen of weken zy'ne
woning verliet,om elders eene zaak
te gaan nasporen.
Ze had hem dan ook zoo onvrien
delijk mogelijk ontvangen, daarmee
echter niets bereikt dan dat Silas haar
bejegende met spottend-ironische be-
leefdheid, die haar toorn in woede
veranderde.
Toen hij nu naar brieven vroeg,
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van GOUDA maken bij deze
bekend, dat de in het verlofgangers-,
register dezer Gemeente ingeschreven
verlofgangers der Landweer, die in den
loop van het jaar 1911 aanspraak
kunnen doen gelden op ontslag uit
den dienst bij de Landweer, op grond
van het laatste lid van artikel 31 der
Landweerwet verplicht zijn, de hun
van Rijkswege verstrekte wapenen,
voorwerpen van ledergoed, kleeding
en uitrustingstukken, reglementen eq
dienstvoorschriften, in te leveren te
Gouda, in de Kazerne, op Dinsdag, maduou, -wwimu uvooncm uo-
den lln Juli 1911handeld, nadat tot zijne afvoering als
de Landweerinfanteristen, wier ge- J J
slachtsnamen aanvangen met de letters
A tot en met D, des voormiddags
ten 9.30 ure;
als voren met de letters E tot en
H, des voormiddags ten 10.30 ure
als voren met de letters I tot en
met Z, des voormiddags ten 11.30 ure;
de Landweervestingartillerie, Genie
troepen, Pontonniers en Hospitaalsol
daten, des namiddags ten 2 ure.
Daar de verlofgangers moeten in
leveren alle voorwerpen, welk© zij
hetzij bij hun vroeger korps hetzij bij
de Landweer hebben ontvangen, kun
nen zy bij de inlevering verschijnen
in burgerkïeeding.
De aandacht wordt gevestigd op de
volgende wetsbepalingen
dat een arrest van twee tot zes
dagen, te ondergaan in de naastbij
gelegen provoost of het naastbij zijndq
huis van bewaring, door den Landi
wéerdistrictscommandant kan worden
opgelegd aan den verlofganger:
1°. die zonder geldige reden de hier-
voren genoemde voorwerpen niet in
levert
2°. wiens wapenen, ledergoed, klee
ding- of uitrustingstukken, reglemen
ten of dienstvoorschriften, na inleve
ring niet in voldoenden staat worden
bevonden
3°. die wapenen, ledergoedkleeding-
of uitrustingstukken, reglementen of
dienstvoorschriften, aan een ander
behoorende, als de zijne inlevert;
dat onverminderd de hiervoren ge
noemde straf yan twee tot Zes dagen
arrest, de verlofganger, bedoeld onder
Inlevering v.
deserteur door den Minister van Oorlog
de last is verstrekt.
Nog wordt den verlofgangers uit
drukkelijk herinnerd, dat het niet ont
vangen eener hoofdelijke kennisgeving
hen niet ontheft van de verplichting
tot inlevering van de hiervoren be
doelde voorwerpen, maar dat deze
openbare kennisgeving eenig en alleen
als bewijs strekt, dat de verlofganger
behoorlijk met de op hem rustende
verplichting is in kennis gesteld.
Indien de verlofganger wegens ziekte
verblijf buitenlands of andere geldige
redenen verhinderd is persoonlijk de
wapenen, het ledergoed, de kleeding-
en uitrustingstukken en de reglemen
ten en dienstvoorschriften in te leveren
dan is hij, of zijn, bij onmacht zijner
zijds, zijne naastbestaanden gehouden,
er voor te zorgen, dat de inlevering
door een ander geschiedt. Van de
geldigheid der redenen van verhinde-
ring moet blijken uit een bewijs, dat
bij den Burgemeester aangevraagd en
door dezen afgegeven of zoo noodig
gelegaliseerd wordt. Dit bewijs moet
bij de inlevering worden overgelegd
door den persoon, die namens den
verlofganger tot de inlevering ver
schenen is.
Indien de verlofganger zich tot het
inleveren van zijne wapenen, leder
goed, kleeding-’ en uitrustingstukken
en zijne reglementen en dienstvoor
schriften buitenjzijne woonplaats moet
begeven, geniet hij, als de afstand
van de woonplaats tot de plaats van
inlevering meer danf"tienf* K.M. be
draagt, vrij vervoer naar laatstge-
In het Turksche parlement is in
den laatsten tijd reeds tweemaal de
Joodsch Kolonisatie besproken.
De afgevaardigde van Jeruzaleni
Ruhi el Hadidi noemde de Joodsche
nederzettingen een gevaar voor den
Turkschen staat, „omdat ze streven
naar algeheele onafhankelijkheid.” Hij
drong er verder bij de regeering op
aan, daarbij gesteund door den afge
vaardigde van Damaskus, Sohukri, om
maatregelen tegen dit „tweede Kreta”
te nemen.
Twee andere afgevaardigden, een
Armenische en een Bulgaarsche ver
dedigden echter de kolonies en noem
den de schrikbeelden van beide afge
vaardigden, voortbrengselen eener
overpnkkelende fantasie. Het was be
lachelijk, zeiden zij, om waar het
Turksche ryk over een millioen sol
daten beschikken kan, zich bang te
maken over een handje vol Joden en
d©, kolonies, die zooqJs door de afge
vaardigden erkend werd voor Palestina
van groote beteekenis waren, te be
moeilijken.
Deze kolonisatie van Joden in Pa
lestina dateert reeds van ongeveer
40 jaar geleden. Ongeveer gelijktijdig
hebben zich daar ook Duitsche kolo
nisten uit Wurtemburg gevestigd.
In 1870 werd te Jaffa een land
bouwschool opgericht en eenige jaren
later stichtten Russische en Roemeen-
sche Joden kolonies. Het aantal neder
zettingen heeft zich van dien tijd af,
aanzienlijk vermeerderd, niet in het
minst door den grooten geldelyken
steun door baron Rotschild gegeven.
Op het oogenblik zijn er in Pales
tina van 30 tot 40 nederzettingen,
bewoond door ongeveer 8000 men-
schen. Zij beslaan een oppervlakte
van omstreeks 30.000 H.A.
Oorspronkelijk hielden de kolonisten
zich bezig met wijnbouw. Baron
Rothschild liet daarvoor ontzaggelijke
wijnkelders aanleggen. Later werd de
wijnafeet minder en hebben de kolo
nisten zich met succes toegelegd op
1°. en 2°., gehouden is aan de ver- noemde plaats
plichting tot het inleveren, hetzij in
hun geheel, hetzij voor het aangewezen
RijksffOedftren. deel, van de hiervoren genoemde voor-
J wefpen te voldoen op den tijd en de
plaats, daarvoor nader te bepalen.
De verlofganger, die bij herhaling
wapenen, ledergoed, kleeding- of uit
rustingstukken, reglementen of dienst
voorschriften, aan een ander behoo
rende, als de zijne inleve^t, wordt in
werkelijken dienst geroepen, en daarin
gedurende ten hoogste drie maanden
gehouden. De duur van dezen dienst
wordt door den Minister van Oorlog
bepaald, die tevens het korps van het
leger aanwijst, waarbij do werkelijke
dienst moet worden vervuld.
De verlofganger, die niet voldoet
aan eene oproeping voor den werke
lijken dienst,’wordt als deserteur be-
heid von Albert Müller.
In het voorbijgaan riep hij Max,
den jongen van vrouw Birnstigl, ging
'inet hem een inrijpoort in en fluisterde
eenigen tijd met hem, wsaarbij de jon
gen nu en dan met de oogen knipte
en beloofde, alles zonder fout te doen,
zooals men het hem had gelast.
Nu begaf Hompel zich naar de wo
ning van den majoraatsvrouw in de
Ijambardstraat. Ditmaal was ze thuis,
herkende echter den levenslustigen
jongeling, die zich aan haar voorstel
de, in het eerst niet en wilde het
haast niet gelooven, dat hij dezelfde
was als de heer Theobald Gundling
en do beroemde detective Hompel.
Eindelijk toch liet ze zich overtui
gen en ging met haar bezoeker naar
de eerste verdieping, waar men geheel
veilig was voor de mogelijke nieuws
gierigheid van vrouw Berner.
Het onderhoud duurde ruim twee
uren en werd Zeer levendig, doch op
zachton toon gevoerd.
Toen Silas eindelijk na eeri blik op
zijn horloge geworpen te hebben, ver
schrikt opsprong en haastig afscheid
nam, want het was hoog tijd, als hij
den avondtrein nog wilde halen, lag
op zijn gezicht eene uitdrukking van
wierp ze een verzegeld schrijven op
de tafel en een telegram vloog dit
achterna.
„Ik dank u, gezijt zeer vriendelijk,
Kata. Ik prijs me altyd gelukkig
iemand van zoo goede manieren bij
mij te hebben. Wanneer is het tele
gram gekomen?”
„Een half uur geleden.”
„Waarom hebt ge het me niet on
middellijk gegeven?”
„Gospodar was in ’t bad."
„Dat is ook zoo. Ik dank u.” Hem
pel opende eerst het schryven.
Kata wierp hem een giftigen blik
toe en verdween.
Het schrijven bevatte het door hem
gevraagde ontslag uit den dienst der
ustitie. Met een zucht van verlichting
egde Hempel den brief ter zijde.
Goddank, de ketting was verbroken,
nu was het ||werkj^hem een dubbel
genot
Opmiddellijk daarop werd zijn blik
donker. Hij had het telegram geopend.
Het was van Kockstein en bevatte
deze korte mededeeling.
„Zoo even aangekomen. Onze man
was niet meer in 't hospitaal. Wat
moet ik doen Antwoord Hotel
Bauer.”
wordt verdaagd vreest men voor her
haling van deze tooneelen.
t Italië
De diplomatieke vertegenwoordigers
van eenige Staten waartoe in Italië
werkende bultenlandsche levensverze
keringmaatschappijen behooron, heb
ben in vriendscliappelijken vorm d8n
minister van Buitenlandscho Zaken
het verlangen der maatschappijen over
gebracht tot schadevergoeding ingeval
de wet wordt aangenomen. De maat
schappijen gronden haar aanspraak op
het reit dat zij haar bedryf terstond
zouden moeten staken hoewel zij voor
on bepaalden tyd concessie verkregen.
Tubetje.
De Sultan is eergisteren te Uskub
aangekomen. Hy zal daar drie dagen
blyven en j daarna naar Pristina ver
trekken.
Vrydag zal hij op de reusachtige
vlakte van Kossovo het „Selamlix”
houden in tegenwoordigheid van veer
tigduizend geloovigen.
Daarna zal’hy naar Salonika terug
koeren.
Voor zyn vertrek gaf de BulUn
50.000 francs voor de scholen en voor
eenige weldadigheidsinstellingen. Aan
de afgevaardigden van Saloniki en
andere Jpersonen'* schonk fde Sultan
gouden horloges met kettingen als
aandenken. Voor zijn vertrok zond hij
nogmaals eenige afgevaardigden naar
Abdoel Hamid om naar diens gezond
heid te informeeren.
4 3 en terug.
Gouda, den 14 Juni 1911.
Burgemeester en Wethouders
R. L. MARTENS.
Secretaris,
PRIJS DER AD VER TENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer.0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0.25 per regeï.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
den aanplant van oranjeappels, aman
dels, olijven, graansoorten enz. In het
vorige jaar bedroeg de opbrengst der
oranjeappels meer dan een half mil
lioen frank.
De nijvere bevolkink heeft hare plan
tages op een hoogte gebracht, waaraan
het geheele land een voorbeeld kan
nemen. Ingevoerd zijn de nieuwste
landbouwmethodes en werktuigen,
bosschon van eucalyptus zijn aange
legd tot droogmaking van moerassige
streken, uitstekende ziekenhuieen wer
den opgericht, het onderwijs werd
verbeterd, de arbeiders werkzaam op
de kolonies zijn bijna overal tot wel
stand gekomen.
Dat de kolonisten volstrekt geen
onafhankelijksplannon in den zin neb
ben is nog al duidelijk, gezien het
geringe aantal van hen zooals boven
werd vermeid ongeveer 8000. De to
tale Joodsche bevolking van Palestina
bedraagt ongeveer 86.000 (waarby vooy
de helft oude menschen, die (fm gods
dienstige redenen naar dit Wd zijn
getrokken). De kolonies staan onder
de Turksche wet.
Wel hebben zij verschillende zaken
zelve geregeld, b.v. den postdiensten
onderwerpen zy hun geschillen aan
een eigen rechtspraak, maar de oor
zaak daarvan is zeker wel te vin
don in de Turksche treurige toe
standen.
De afgevaardigde van Jeruzalem
moest dan ook erkennen, dat nergens
zulke voorbeeldige orde heerschte dan
juist in Palestina en dat het post
wezen nergens zoo goed geregeld
was.
„Ja Gospodar I”
„Kata, ’t is een gewichtige zaak,
en ik weet, dat ik me op je verlaten
kan ondanks je vriendelijkheid,
niet waar?”
Op het bruine gezicht van Kata
verscheen een uitdrukking van vol
doening.
„Ik tel maar tot vier en de jongen
heeft den brief,” zei ze met een be
slistheid, die allen twijfel buitensloot.
Hempel knikte goedkeurend.
„Goed, Kata. Ik weet, wat ik aan
je hebEn nu, ga en doe je bood
schap goed
Toen Kata het huis verliet, om
zich naar het telegraafkantoor te be
geven, straalde haar gezicht van vreug
de. „Ik weet, wat ik aan je heb,”
dat was voor het oudje, dat by al
hare norschheid met de trouw van een
hond aan haar heer hing, meer waard,
dan duizend gulden.
Het was vier uur, toen Silas Hem
pel zyn huisdeur achter zich sloot.
Hij had zyn snuifdoos met een meng
sel, dat zijn eigen geheim was, op
nieuw gevuld, zich geschoren en het
van nature blonde haar zwart.gekleurd,
zoodat het in zijne glimmende zwart
heid aan schoensmeer deed denken.
Zijne oogen schitterden va* een
vroolijken glimlach en z^ne wangen
blonken wéér met de jeugdige frisch-
