uwing!
er hHUMOP-
No. 11598.
Zaterdag 1 Juli 1911.
50e Jaargang.
Ter Stembus.
FEV1LLETOX.
De Gaazendokter.
i
IDUIIA”.
knevel
JRATORIDl
MA”
risla w
veevoeders.
I
RG.
Eerste Blad.
F. lierman Fzn
C. W. van de Velde.
J. Vergeer
Mr. F. II. Kranenburg.
N. A. van der Ree
C C. Krom.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc, 82.
^T5.eu."ws- ezx -^c3.,r^ertezxti.e"blsuc9. voor G-ovlqLsl ezx Oxxxstxelcezx.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Ongelooflijk, maar waar.
-
Voorzitter.
ster.
i uur.
i
wi in ’t Tweede
esten aandrang
dverseelvoer)
13 én 'li kilo
tentlertneel
n’ voederkosden
40 en 6 kilo
Vrijzinnigen het staat aan U te
beslissen, hoe de uitslag Woensdag
wezen zal.
Bij een gemeentestembus pleegt
men wel eens te rekenen met syrn-
Kanarie*
13, en ‘/i ,iter
•r gebruik van
ize beroemde
Kotlrrdaru.
merk
n bUjwIb
Inadrappela1
«r i t 0,1 i.
Dit Nummer beslaat uit twee
bladen.
SaLyfihaia.
1 valdij wordt na-
mraien van «uteie
man te bréngen,
it rootte dooien,
Nanning, dooh
wit woord »Küm-
onza fabriek af-
thode. Volko-
snoces, geld
nd tegon
.KM A
nding franco
na ontvangst
>.75 (ook pOBt-
0.90.
en de uitwer-
i. Indien na
g niet yehoel
eren wij den
r geheel gratie,
dkomen ver-
dermethode.
'oederlaonek
;I81A
Enkhuizen.
jaar bij HH.:
Wydstraat.
jD, Veerstal. J
pathiën en antipathiën, voer be
paalde personen, maar men bedenke
toch dat het niet gaat om de per
sonen, dat het gaat om de vrijzin-
nige zaak
Laat geen lauwheid of laksheid
of welke reden van ondergeschikten
aard ook oorzaak worden dat de
tegenstanders bij deze stembus de
overwinning behalen.
Komt allen stemmenNiemand
verzuimeHet is plichtEn stemt
dan de vrijzinnige Candidaten:
IN DISTRICT I
IN DISTRICT II
IN DISTRICT III
De stembus is geopend van 85 uur.
ie van Armenzorg,
wij geregeld tijdig
en ontvangen van
arten, vermakelijk-
Bze dan in om®
a.
ibest, 8 uur, hui
svergadering afd.
r. tot Afsch. van
en.
lonie”, Markt, 87,
.adering van de
isior."
n Bouw- en Wo-
de Spieringstraat
uur vergadering
Woensdag 5 Juli is den dag waarop
de kiezers van Gouda zijn opge
roepen om te voldoen aan den plicht,
die hen is opgelegd, hun stem uit
te brengen voor de periodieke Ver
kiezing van leden voor den gemeente
raad. In elk der drie districten
moeten twee leden worden gekozen.
Van Vrijzinnige zijde zijn candi-
daat gesteld in het eerste district de
beide aftredende leden, de heeren
F. Herman Fzn. en C. W. van de
Velde, in het tweede district het
aftredend lid de heer J. Vergeer en
de heer Mr. F. H. Kranenburg en
in het derde district het aftredend
lid, de heer N. A. van der Ree en
de heer C. C. Krom.
Tegenover deze candidaten zijn
in het eerste district gesteld een
Roomsch-Katholiek, wiens candida-
tuur is aanbevolen door Roomsch-
katholieken en Antirevolutionairen,
een christen-democraat en een
sociaal-democraatin het tweede
district zijn tegenover de vrijzinnigen
gecandideerd een Roomsch-katholiek
en een Antirevolutionair, gemeen
schappelijk gesteld door Roomsch-
katholieken en Antirevolutionairen,
een Christen-democraat en een
sociaal-democraat, terwijl in het
derde district de vrijzinnigen zullen
worden bekampt door een Roomsch-
katholiek en een Antirevolutionair,
welke candidature!) zijn aanbevolen
door Roomsch-katholieken en Anti
revolutionairen in gemeenschappelijk
overleg, terwijl daarnaast nog een
Christen-democraat en een sociaal
democraat zullen trachten een zetel
in te nemen.
Op een kleine groep na, die in
alle districten met een eigen man
uitkomen trekken christelijk-histo-
PRIJS DER ADVERTENTI ÉN:
Van I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer ,0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets Reclames I 0 45 per regel
Groote letters en randen naar plaatsruimte
zijn droom geweest, en dagelijks dankte
hij den hemel opnieuw, dat hij dezen
droom, tot werkelijkheid gemaakt had
hij behoorde niet tot de raenschen,
wien alles slechts in vorig verlangen
en hoopvolle verwachting sohoon on
begeorenswaardig toesohijnt en wien
de vervulling van hnn hoop en ver
langen tegelijkertijd ook de ontnuchte
ring brengt. Hij had bereikt, wat hij
wensehte te bereiken en hij schatte
het bereikte op hoogen prijs, ja
het werd hem dagelijks dierbaarder.
Een prijs uit de loterij had het
hem mogel'jk gemaakt, het kleine
landgoed te koopen, maar het was
met schulden bezwaard en deze wilde
hij tot eiken prijs gedelgd hebben.
Geen wonder, dat het uitzicht op de
millioenen van de Amerikaansche nicht
hem het verstand een weinig beneveld
had. Hij begreep niet, dat zijne vrouw
nu ijverzuchtige gevoelens aan den
dag legdehij zou er alles voor heb
ben willen geven, met de vergulde
bloedverwante in de hartelijkste be
trekkingen geleefd te hebben, maar
dat was helaas in de verste verte het
geval niet De opmerking in Amalia's
brief moest op eene dwaling berusten,
maar hij besloot van dese dwaling
een zoo nuttig mogelijk gebruik te
makenhij martelde zijn hersenen,
trok alle schuifladen van zijn geheugen
De aftredende leden, de heeren
F. HERMAN Fzn., C. W. VAN DE
VELDE, J. VERGEER en N. A.
VAN DER REE behoeven geen
aanbeveling. De vele jaren dat deze
mannen als üwe vertegenwoordigers
zitting hebben “zijn het getuigenis,
dat zij daar op die plaats behooren,
dat hun de belangen van de gemeente,
ten volle zijn toevertrouwd, dat zij
die behartigen, elk naar eigen ziens
wijze, maar steeds uitgaande van het
groote beginsel der vrijheid, dat zij
hun beste krachten geven in het.
algemeen belang.
En daarnaast zijn thans tot can-
didaat gesteld twee mannen, waar
van de een, de heer C, C. Krom
als vertegenwoordiger van den zaken-
doenden middenstand, de ander de
heer Mr. F. H. Kranenburg als
jurist geacht mogen warden de per
sonen te zijn, die juist zijn aange
wezen een plaats in den gemeente
raad in te nemen.
De heer C. C. KROM, die als
winkelier en handelsman uitstekend
op de hoogte is van de nooden, van
den grooten en kleinen winkelier,
die de belangen dier beduidende
categorie van middenstanders ge-
ruimen tijd heeft bevorderd in zijn
functie van bestuurslid der GoudSche
Winkeliersvereeniging, die als ge
boren inwoner de Goudsche toestan
den door en door kent en zich daar
van steeds op de hoogte heeft ge
steld, die man behoort in den
Gemeenteraad. Te lang reeds ont
beerde de raad een vertegenwoor
diger van den industrieelen midden
stand.
Ditzelfde geldt voor den anderen
vrijzinnigen candidaat Mr. F. H.
KRANENBURG.
Waar het terrein der gemeente-
wetgeving zich meer en meer uit-
breidt, waar zich in de Raadszaal
zeer ingewikkelde kwesties kunnen
voordoen, is het zeer zeker gewenscht,
dat een jurist de vrijzinnige ge
lederen komt versterken, teneinde
ook in dergelijke zaken een degelijk
advies te kunnen uitbrengen.
Mr. Kranenburg is bij velen een
bekende en geziene persoonlijkheid,
die zich wel is waaf niet, veel in
het openbare leven beweegt, maar
die daarom juist in staat is zijn tijd
en zijn krachten te wijden aan het
vervullen van het mandaat van Ge
meenteraadslid.
open, om zich enkele omstandigheden
van den omgang met zijn nicht voor
den'geest te roepen en zich oen goed
denkbeeld te vormen van hare om
geving.
„Ja, precies,riep hij eensklaps
uit, „daar valt mij in, dat ik een» oen
portret van Amalia’» moeder heb be
zeten dat moet nog op do een of
andere plaats te vinden zyn.u
„Is dat niet zoo’n onde vrouw met
een blauwe kap geweest
„Oude vrouw zekerblauwe kap is
mogelijk waar is het, mijn jongen
vroeg papa vroolyk.
Op de groote zolderkamer achter de
oude keukenkast zonder pooten."
„Haal het dan vlug naar beneden I
Maar hoe weet je dat T’
„Ik heb er altijd met mijn pijlen
naar geschoten, omdat ik geen andere
schijf kon vinden," verklaarde Frits.
„Nietsnutte!I bengel!” riep Kien-
hout vol ergernis uit. „Op je oudtante
schieten I"
Frits haalde de schouder» op en
trok den mond in oen minachtende
plooi. „Als zij toch maar op zolder
staat en daarbij volstrekt niet mooi is."
„Breng het portret maar gauw naar
beneden I" beval papa en Frits snelde
ikienhout keek nu weer naar zune
vrouw en bemerkte, dat zy in cube-
rischen, antirevolutionairen en
roomsch-katholieken, der coalitie ge
trouw, in één gelid op om te trachten
vasten voet in den Gemeenteraad te
krijgen.
De sociaal-democraten hebben voor
alle drie districten denzelfden can
didaat geproclameerd en zullen dus
alle krachten inspannen om dezen
gekozen te zien.
De opperhoofdman in het rechtsche
kamp maakt de kiezers wijs, dat in
de Gemeenteraden de linkerzijde
rood is, hij noemt een linksche
meerderheid „één conspiratie van de
socialisten, van de stadswerkers, van
de openbare onderwijzer en ten slotte
Zelfs van het stadhuispersoneel om
den Raad mak en gul te maken en
de gulheid van den Raad op den
belastingbetaler te verhalen”. Wij
lezen zulks herhaaldelijk.
Waar zulke taal in het Christelijk
hoofdblad wordt genejigd, een taal,
die met een zweepslag opjaagt al wat
zich aan de rechterzijde heeft ge
schaard, daar aanvaarde de vrijzin
nige den strijd, door vrij uit voor
zijn beginsel op te komen en d i e
mannen te steunen die als de dragers
der vrijzinnige idee, als uwe ver
tegenwoordigers zijn aanbevolen.
Het geldt thans niet in de eerste
plaats don strijd om personen. De
coalitie dwingt tot den beginselstrijd.
GOUDSCHE COURANT
PRIJS vanHieFabonnFment
Per kwartaal f 1 25
Idem franco per post 1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad L 50
Idem franco per post I 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau :*Lange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Eenige maanden geleden had het
clericale kabinet generaal Coöl als
redder van (iet vaderland uit het
militaire moeras uitgekozen. Gene
raal Sabron, redder No. 1 hlid niets
anders gedaan dan f 400.000 ver
knoeien aan nuttelooze premievrij-
willigers en de infanterie desorga-
niseeren door invoering van het
tweeploegenstelsel.
Generaal Cool diende een ont
werp in tot regeling der ofliciers-
traktementen. Dit ontwerp, werd
sterk bestreden door den Indisthon
specialiteit der Kuyperianen,den
heer Colijn en den roemzuchtige!!
kapitein der Kuypergarde, den heer
Lodewijk Franciscus Duymaer van
Twist.
De heeren wilden van het ont-
Wat go schoons in hui» vindt, wordt
naar de logeerkamer gedragen, maar
gauw wat! En slingers en een welkom
aan de deur en zoo voort I Kinderen,
dat jelui geluk er bij betrokken iaën
bovendien on» landgoed, denkt daar
aan asjeblieft I”
De goeden man wa» geheel en al
uit de lijken geslagen. Hij schermde
met de armen in de lucht en sprong
in zijn opgewondenheid heen en weer.
Wie hem iri dien toestand zag, moest
hem voor een onverzadelyk, geldgierig
mensch houden en dat wa» bij toch
in geen enkel opzicht; de gedachte
ovenwell twee zijner kinderen een
onbezorgde toekomst te kunnen ver
schaffen en den derde het landgoed
onbezwaard na te laten, beroofde hem
bijna van het verstand; het landgoed
was het liefste en voornaamste, dat
hu op de wereld bezat.
Mijn landgoedDat zeide hij altjjd
met den nadruk en den plechtigen
ernst van een vont, die in het opens
baar over zijn land spreekt. Een land
goed te bezitten was sinds vele jaren
woeglyko houding stond.
„Maar, Botti,” ritte hij op een toon
vol verwijt, „sta jij daar nu werkeloos,
terwijl allen het volhandig hoblwn on
jouw plicht het is, als huisvrouw op
alles het oog te houden.”
„Ik gevoel in hot geheel geen lust,
om ter wille van deze Amerikaansche
een vinger uit te steken,” antwoordde
zij op vasten toon.
„Maar bedenk, lieve Botti, dat er
millioenen op het spel staan."
„Loop heen met je millioenen,”
hield zij staande, „tegenover mij heeft
hot je altijd aan galanterie ontbroken."
„Neen, ik heb jou. alleen maar ge
trouwd,” viel hij haar barsch in de
rede, hopende haar door deze onder
breking te ontwapenen, maar zij liet
zich niet uit het veld slaan en ging
voort„Die Amalia schrijft, dat jij
„Het is immer» niet waar,” onder
brak hij haar grimmig, „en als het
zoo is: geweest is geweest.''
Doch toon hij haar minachtend ge
laat zag, begreep hij, dat de zaak van
een andere zijde moest aangevat wor
den, zij was in elk geval de vronw
des huizes en al» zij een logeergast
liever zag heengaan dan komen, kon
deze zich onmogelijk op zijn gemak
voelen.
„Wees verstandig, beste Betti,”
zeide hy vleiend. „Hoor eens, wij zul-
werp niets weten, omdat niet tege
lijk met de ofHcierstractementen hun
pensioenen werden geregeld.
De heer Duymaer van Twist, als
instrument van den grooten leider
uit de Kanaalstraat, diende zelf een
motie in om generaal Cool te ver
zoeken zijn ontwerp lerug te nemen
en met een nieuw ontwerp te komen,
waarin traktementen en pensioenen
beide geregeld zouden worden.
Deze motie werd sterk verdedigd
door den heer Coign.
De aanneming dezer motie noopte
generaal Cool tot aftreden.
In zijn plaats trad No. 3 op, de
heer Colijn, de vurige verdediger
der motie Duymaer van Twist, de
man dus, die hot beter zou doen
dan zijn voorganger.
fn het „Vaderland" van 19 Juni
j.l. kwam het ongelofelijke bericht
voor, dat het wetsontwerp van mi
nister Colijn tot regeling der officiers-
traktementen Oeen regeling der pen-
eioenen bevat.
Let wel, het was de heer.Colijn,
die generaal Cool tot aftreden dwong,
omdat de regeling der pensioenen in
zjjn voorstel ontbrak 11
De „Vaderlander” is op infor
matie uitgegaan, <jf dit verbluffende
bericht waar kon zyn.
„Het Vaderland” heeft gelijk
schrijft het blad, do heer Colijn'
regelt in zijn ontwerp de pensioenen
niet, wat eeide deze heer Colyn als
kamerlid
„Een regeling dor traktementen
zonder die der pensioenen vond hij
onnoodig duur en hij vond geen
vrijheid aan het onnoodig dure mee
te werken, waar de behoeften van
het leger zoo enorm groot zijn.”
Wat doet' de heer Colijn al» mi
nister
Wel, hy stelt zoo'n onnoodig dure
regeling voor!
Dè dericalen noemen zich do
ware redders van hot vaderland uit
het militaire moeras I
leo het een 'akkotn-dje gooieti
wee» jij aardig totem Amalia, tk zal
het tegen Emmarzjjn. Eu vorgeot
vooral riiot, dat het geluk onzm- kin
deren op het spel staat."
Hij, stak haar de hand too en zij
«loog In.
„Ziezoo, al» nu tante Emma komt,
slaapt zij met Mario in dezelfde
kamer en neef (lustaaf met jou, Wal-
'demur,”' riep hij Vergenoegd uit en
voegde, er by „zet nu je lieste beentje
voor, kinderen, on brengt alles in orde."
Nu kwam Frits mot een oenigszin»
woest uitziend olieverfportret binnen.
„Daar is ze, papa,” zeide hy, terwijl
hij hem hét portret toereikte.
„Lieve hemel, wat ziet het'eruit!”
risp papa vol ontzetting. „Het zit vol
builen en blutsen.”
„Ik heb altijd raak geschoten on
eenmaal zelf» midden in het hart,”
doelde Frits op fleren toon mode.
„Daar, waar je wy«t, zit do maag,
maar dat doet niets ter sake," tnew-nda
Waldemar, terwijl hij zich tot zijn
vader wendde. „Hoor onns, pap», do
zaak ziet er erger uit dan zij isdn
pijlen van Frits waren gelukkig stomp.
Het zijn alleen maar builen en kleine
gaton als men.ze er met den vinger nit-
drukt,het gebeele portret waschten met
een olielap inwrijft, wordt het toonbaar.
