r
lilder.
er
intffkat
EKS
I
:s
j
I I
lanfat
No. 11609.
14 Juli 1911.
«Mte Jaargang.
I
ZBixiter} laixd..
Buitenlandsch. Nieuws.
3 ALS
FEVILLETOl.
De Ganzendokter.
I
-
6 ten
vangt ten minste 'er-
Telefoon Interc.82.
r
I
RATORHH
IA"
NS IN Ki
de B E S1 E
iCHADElZK
HLAND
Vrijdag
1 1
knevel
ISTieix-ws- ezx -^.d--v-extezxtie“bla.d. voer Q-o-u-cLa. e±x Oxxxstrelceïx.
Verschijnt dagelijks behalve ^on- en ï\?<,stdagt,n.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.J
\jken pry».
I
s
in
5
1
4
x&Zn., Gouda.
verontwaardig
Waldo-
steten on
0Ö
betaling, elke regel méér 6 rte Reclame* 1 O 25 per regel
i naar plaatsruimte
Ik
I
Kottcnlan.
•den.
KE PRIJZEN.
met dezelfde lieflijkheden beantwoord
die zij Maandag hadden toegepnst.
Het geheel geeft geen hoog denk
beeld van het eergevoel van do Fran-
sche parlementsleden.
bode. Volko-
succes, geld
id tegen
KKEN
iding franco
a ontvangst
.75 (ookpost-
1.90.
en de uitwer-
Indieiii na
niet gelïeel
iren wij 'den
geheel gratig
[komen ver-
r gebruik van
ze beroemde
somber, „als Waldem|r werkelyk
goudvbch v
ondersteld, dat het er eeifis, waar »an
ik sterk twijfel dan is het een zuur
stuk werk voor ons allen geweest. Ik
vrees echter, flat het nog eer tot
breuk komt/'
„Ik zal er voor zorgen, «1st zulks
niet gebeurt, sprak hij o|> waaidi'en
toonstuur me nu Christiaan.”
De vrouw verliet de kamer en I ort
daarop trad Christiaan binnen.
„Christiaan, span in en rijd dadelijk
naar Groenl inden en haal mijnheer
Lief hart,” beval hij.
„Ei zoo, is er met den schimmel
weer iets niet in den haak vroeg de
oude vol belangsteling.
„Neen,”antwoorddeKienhout bartoh.
„ik moet mijnheer Lièfhart spreken.”
„Dan behoof ik niet naar Groe;i-
linden te rijden,” verklaarde Christiaan.
„Hij is beneden in hot dorp; ik zal
er dutj maar gauw heenloopcn. „De
ganzen van Knikken» zijn in een
paar dagen allemaal kapot gegaan
geen menseb weet waaraan en^nj
Stoffen beginnen ze ook Steffen beeft
Lièfhart laten halen, om het zaakje
pens te laten onderzoeken. AD hij er
nu op dit' oogenhlik is zou U hem
ook onze ganzen kunnen laten onder
zoeken jnisschien ‘is het wel enne
besmettelijke ziekte; dan krijgen onze
uur, Sociëteit
Evangelische
Joudtu
)nip” ÖVi uur,
van de Kon.
Oud-Onderoffi-
touda.
Bouw- anWo-
JSpieringatraat
ir vergadering
•an Armenzorg-
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelyk-
dan in onze
De Investituur van don Prins van
Wales op het Carnajroa-kasteel, be
gunstigd door zonnig weder, was een
van de interessantste en schitterendste
schouwspelen, die ooit vertoond
werden.
De eerste stoet, die van den Prins,
kwam te één uur op het kasteel aan.
Later arriveerde de stoet van don
Koning on do Koningin. Beide wer
den door het publiek in en buiten het
kasteel zeer enthousiast ontvangen.
De menigte zong herhaaldelijk het
volkslied en telkens juichte men
„God zogone den Koning,rGod zegune
dtn l’ritrt!”
Een schitterende stoet edelen, m
midd<•leenwsche kloodordrachl, met don
Prins in hun midden, ging, nadat <h«ze
was opontboden, naar het paviljoen,
waar de Koning den Prins, die go-
knb'ld voor hem lag, begiftigde met
don purperen mantel, het zwaard, het
koninklijk hoofdsieraad on den scepter.
Hierop volgde een korte godsdienst
oefening, die geleid werd door den
bisschop van St. Asaph. Het zingen
van hot beroemde Welsche koor,
waarvan <10 dames-ledon haar zonder
linge Welscho costuua» droegen, was
buitengewoon mooi.
Na dezen plechtigen dienst vertoonde
tic Prins zich aan de menigte, die
buiten het kasteel Wasltanmgestroomd,
op drie verschillende plaatsen. De
geestdrift van het volk, toon het zijn
nieuwen Prins zag, scheen geen einde
te nemen.
Do geheele plechtigheid duurde om
streeks twee uur, en gaf onvergete
lijke oogenblikken te genieten, hoewel
zo zoo geheel verschillend was van de
Kroningsplechtigheid. Zij mankte op
mij en ook op anderen, die in
„Westminster Abbey” waren geweest
veel meer indruk.
De indrukwekkendste oogenblikken
gaf de investituur zelf, en do wande
ling van den Prins, tUMchen den Ko
ning en de Koningin, naar den kasteel
toren, waar zy aan het volk werd
voorgesteld.
Op de binnenplaats van hot oude
kasteel Carnarvon, waar de Koning
den Prins de teekenen zyner nieywe
waardigheid aanbood, waren aanwezig
alle mayors uit Wales en 8000 andere
gasten wi|. alle klassen van het vor
stendom.'
Minister Lloyd George, zelf We -<h-
man, nam een belangrijk aanden
de ontvangst der Koninklijke familie,
verdronken. APe wegou door do b<w-
schvn en alle bruggen zijn vernield.
Bijna alle landgoederen moesten door
hun bewoner» verlaten worden. Het
is voor d« overl.evon Ivy m<>cilyk mi
weg naar de b e w o o n d o wereld te
vinden.
Er wordt echter ook gemeld, «Int
het aantal dooden slechte 50 zou be
dragen en het aantal gewonden 300.
Alte hosM'hvn aan den spoorweg vnn
Temiscanig tot Ontario, de stad 0r>-
chrnno en vale steden van minder w-
icokenis, «ooals Porcupine on Potte-
villo, zyn met den grond gelyk ge
maakt. Do droogte van het gras en
van den oogst hebben er byzonder
toe bijgedragen* dat het vuur zich zoo
snel verbreiden kun.
Volgons dn laatste berichten uit
Detroit moeten er 500 donden vaxt-^
gesteld zyn. De vluchtelingen uil tie
vernielde stejbn vertellen, dat hot-
getal slnchtoffore nog hetdomiial nh*t
te overzien is. Een groute paniek ont
stond in Tawrw City, toen do vlam
men in de stad sloegen. Vele vruuwon
en kindero» vielen in de skraton te-
wuateloos neer. Andtsre vluchtten in
do kerken on openbare gobouwen, die
echter ook door do vlammen omringd
werden, 30) personen werdno aan
boon! van oen schip opgoïiomcM, <b<t
juist in de haven vrrtr taooriii fng on
dat hot Hurm-menr opvonr. Van teu
schip uit komten de lieden «i»»n, hoe
hurt Ifozittmgon verbranden. Treinen
van d«n (tet'irio’ftpo'wweg hebben
honderden vhwhudingcn gered.
Mej. Doris Dnunouil, <xm toomail-
speelster en oön van do gure iden,
vertelt, dat h«t gezicht van <ln bran
dend» straten vreoselijk was Mannen,
vrouwen en kinderen violen dood n«»er.
Ouders wierpen hun kinderen in h<*t
water van hél Hurou-mem, ouizu van
de vlammen te redden. Gok in hnt
district Ak’tma, 50 mijlen ten noorden
van Ausable, is braiyl uitg«-bniki>n.
Acht kleine stotlou aan het Huren*
meer zijn volkomen vurbrirtgi.
De schade is heelemaal niet te over
zien. De vlammen trokken oVcr oen
afstuml van h«»nd'*r<ten kilomcb rs ton
noorden van Ontario tuaachon d« Nofth t
Bay on Hudson Bay door. Men vreest,
dat het aantal slachtoffer» nog voel
grooter zijn znl, dan tot nu toe be
rekend is, In d» volkome n vernkdde
stad Cochrane, die 3000 inwoners t4<ldv,
i« alleen het gebouw van een bank
blijven staan.
15)
„Houd je spotternijen voor je en
luister liever. Amalia wil een dokter
ontbieden, omdat Edith eiken dag
bleker wordt, zooals zij beweert.”
„Welnu, en?” vroeg Betti. „Laat
er een halen.”
„En dat zeg jij maar zoo, alsof het
een zaak van geen belang is, lichtzin
nig schepsel,” beet hij haar toe„denk
je er niet aan, dat onze nieuwe dok
ter een Adonis, een Apollo is, in één
woord een man, die alle meisjeshar
ten in verrukking brengt? En nog
ongetrouwd daarbij Neen, dien wil
ik niet in mijn huis hebben.”
„Wat wil je dan beginnen Wat
denk je dan te doen?”
„Daar valt me een grootsch denk
beeld inHij richtte zijn gestalte hoog
Op en sprak op bijna plechtigen toon
„Je laat Lièfhart halen
Verschrikt spinsde de vrouw ach
teruit. „Fydinand, ben je gek? Den
veearts?”
„Daartegen verzet ik mij,” riep zij
.«ónt“^c.rdigd. „Je moot maar weten,
zoo min ik de oude komediante
(iOIBMIIE (DURANT.
PR IJS OHK AÏ» EHTENTI F.N:
Van 1—5 gewone regelfe met l»ew|jsnunimor f 0 55
Elke regel meer 0 10
By drie achtereen volgende nlaateingen worden deze legen I wee berekend.
Dienstaanbiedingen lier plaatsing van I 5 regels 1’0 35 bij vtHiniil-
It i’J n i r> a. V
Groote letters en randen
De Cheminots in Frankrijk.
Nog altgd is Frankrijk in rep en
roer wanneer de kwestie van de ont
slagen spoorwegambtenaren aan de
orde komt. Vooral in het Parlement
hoeft deze zaak zoo tusschenbeido tot
tooneelen aanleiding gegeven, die
verre beneden de waardigheid vdn
afgevaardigden moesten zijn. Langen
tijd, tenminste voor Frankrijk, is het
er nogal kalm geweest. Het was in
den tijd toen het kabinet Monis nog
bestond. De minister-president had
immers verklaard, dat hij do spoor
wegmaatschappijen zou dwingen de
ontslagen beambten weer in dienst te
nemen, hoe, dat wist wel niemand,
waarschijnlijk de regpering zelf ook
niet, maar zij, die graag elk ontslag
ongedaan hadden zien makorf - hier
in het bijzonder de sociaal-democra-
ten waren met de verklaring zeer
tevreden.
Na Monis kwam Caillaux met oen
programma, dat in hoofdzaken met
het vorige overeenkwam. 'Een punt
ontbrak echter, waarop de sociaal
democraten juist zeer gesteld waren,
Caillaux verklaarde zich namelijk wol
bereid, bij de maatschappijen op weder-
indienststelling dor ontslagenen aan te
dringen, doch de maatschappijen dwin
gen, daartoe zag hij langs wettigen
weg geen kans. Wel wilde hij oen
regeling maken, waarbij het ontslag
van halve staatsambtenaren, zooals de
spoorwegbeambten zijn, in hot vervolg
niet enkel meer bij de directies zoü
hervaten De sociaal-democraten ver
klaarden zich echter met dezen stand
van zaken niet tevreden en het oenige
middel om Caillaux dwars te zitten,
bleef voor hen do obstructie.
Maandag heeft Jaures de regeering
meegedeeld, dat zij een stelselmatige
obstructie zouden voeren, zoodflft geen
begroeting kon worden afgehandeld,
voor de ontslagen cheminott weer
waren aangesteld. Gedurende de ge-
heelo zitting is er van socialistische
zijde een geweldig rumoer gemaakt
en gescholden, op alle sprekers, die
niet tot de partij behoorden. Eindelijk
liep het uit op een vechtpartij tussdhen
2 afgevaaardigden, die ternauwernood
door de toeschietende boden kon wor
den verhinderd. Het eind van het
liedje was een schorsing van de zitting.
Dinsdag zijn de sociaal-democraten
Enoeland.
Men herinnert zich het geval van
Newton, den advokaat van Crippen,
die door de orde van advokaten voor
het hof was gedaagd ‘wegens misbruik
van zijn beroep, omdat hij zoo het
heette, er zich toe had geleend, dat
Bottomley in het weekblad John Buil
on andere bladen een brief als van
Crippen afkomstig liet afdrukken.
Bottomley droeg bij tot hetjyflaris
van Newton voor de behandeling van
CrippenD zaak. Het hof heeft New
ton nu voor een jaar als advokaat
geschorst.
Do tuberculose. Uit Txmdon
wordt gemeld, dat gisteren het rap
port van professor Koch is gepubli
ceerd over de tuberculose bij meuschen
on bij voe,*het resultaat van een tien
jarig minitiona onderzoek van den ge
leerde. In het rapport komt bij tot
do conclusie, dat de tuberculose bij
rnonsch en bij vee een type vertoont
met eigen variëteiten en bacillen, en
ilat de bacillen van hot vee voortdu
rend overerfolijk zijn op den mensch,
hoofdzakelijk door middel van de molk
In dé auto-garage van Rowlings
Brbthers op Belgravo-square te Londen
brak Woensdagavond brand uit, waar
door 15 automobielen werden vernield
en 12 zwaar beschadigd werden.
Het vuur deelde zich mede aan de
nabijgelegen stallen van Wimbush A
Co., waarin zich 112 paarden bevonden
De dieren werden allen gered, dank
zij de hulp van een aantal heeren on
dames, die in avondtoilet van oen bal
in West End huiswaarts keerden.
Het was een bijzonder schouwspel,
die dames te zien,in hare fraaie toiletjes
zich in de brandende stallen wagend,
om de doodelijk verontruste, steige
rende paarden naar buiten en in vei
ligheid te brengen. Op een gegeven
oogenblik zag men een dame in Hal-
kin-street staan, vier paarden aan den
teugel houdend, totdat men*de dieren
elders onder dak zou kunnen brengen
-- - --
„Betti,” rjep Kienhout waarschu
wend.
„Ja, de oude komediante,” herhaal
de zijne echtgenoote vol geestkracht
„zoo min ik haar uitstaan kan. zo<
veel te meer gevoel ik voor Edith
Het arme bleeke wurm «loet mij le«‘«l
het spijt mij tot in den grond van
nwjn hurt, dat zij zoo’n dwaze moede-
heeft. Het kind is alleen maar ziek
van het rondlummelon vandaag in
Egypte en morgen in Noorwegen
Dinsdags bij de Kaffers en Zaterdag*
bij de Eskimo’s de hemel mag weten
waar deze oude Zigeunerin haar hoen-
gesleept heeft. Het meisje heeft be
hoefte aan rust en een verstandige
behandeling van een kalme vrouw.”
„Wel, kijk ’reis aan,” riep Kienhout
zegepralend, „dat ben ik ook van
meening en daarom is er volstrekt
geen gevaar by, als ik ’den veeart*
laat halenziek-zijn >s er niet en ik
zal hem zijn les wel voorzeggen.”
Lièfhart is toch ook een man en
daarbij een jonggezel”, wierp mevrouw
Betti tegen.
„Ja, maar hij is niet'gevaarlijk."
antwoordde haar echtgenoot. „Hij is
dik en dikke menfchen zyn niet ge-
va^rlyk. Wees zoo goed en bereid dn
kinderen voor, opdat ze het zaakje
niet verraden.” i
„Ferdinand,” sprak Betti eenigszins
mar en Edith bij h«t raam zitten
zachtjes «h*cd hy de deur weer dicht
en bleef er voor staan.
„’t Is wat moois, nu kan ik niet
<w-ns b«j niiijti Ijiouwstofmen komen,
omdat waldemar met Ditha pr»-dj«-s
maakt; ’t in wat sprak hij tot,
zi**h zelve». Gp dit oogenblik trmi
Gastaaf binnen Frits snelde qp hem
|oe.
„Och, Gusfnnf, wil je even in h<-t
naaikamertje gaan?" vroeg hü.
_W<t ni'H-t ik <L'i doen?” ant-
woorddi- Gin! *5',
„Ik Z'»« heel g»aag myn b<>uw>teeiieu
hebben, vork) lardc Frit's,
„Meet ik ze mwchien halen?"
„O, neen, Inden zal ik ze zelf wel”
antwoordde Frilsje haastig, maai je
moet met me naar binnen gaan
„Zijn er -<mH op klaarlichten dag
spoken in?” vroeg Guslaaf spottend
Frits balde zijn vuisten on maakte
©ene bewegiug, alsof hij oen bokspartij
wilde begintu-n. „Denk je, dat ik V«mm-
spokéit bang ben?” riep hij veront
waardigd „Zoo «lom is fillc-n onze
Trien, maar Wabtemar on Ditha zijn
1 VHkn on dan ma ik niet naar binn<
Waarom niet vroeg ustiaf/ver-
bansd.
„Pa heeft gezegd, als zij mot élk an-”
der praten, in-ig ik hen niet storen
(Wordt vervolgd
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per postI 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post 1 90
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: L.aag>
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
als „Conrtablo of Carnarvon Cautie”.
D« menigte rondom hot kasteel
wordt op honderdduizend persone#
geschat, nit alle doelon van Walen
MamgGstrooutd.
Nooho-Amkkika.
Een spiegelbotp.il. In New-
York gaat men aan het bouwen van
een hotel, «lat door zijn Mlructuur en
door zijn afmetingen een morkwaar
digheid belooft te worded. Het komt
te XtiMiii op den hoek van ite 32” straat
on do 7° avenue als iden ’t precies
weten wil en zal bM'Httengi200
kamers in 28 verdiepingende bouw
kosten alJfMUi bedraden hij do 10 nuh
lioen gulden, terwyl vdqr de pacht
van het terrein over oen tijdvak van
84 jaar 72 millioon guhjlon betaald
moet worden. Natuurrijk wordt hot
met alle mogelijke en *é|i|or onmogte
lijke comfprts fngericht 11 hot merk-
waardigslq echter zal «Ie L«;ad<» wor
den. Deze geheels machtige opper
vlakte zal nlm. geheel butaan uit ge
polijst grftniut, door gedri do min«te
versiering afgebroken, behalve hier en
daar een decoratie van yenotiaanst h
glas, en zul dus in het z inlicht* één
flikkerend en spiegelend ylik zijn. Het
zal even verbluften»! als onaong<>
naam voor het oog zijn, ijaar het ons
ten jpinwto toeschyni; maar do archi
tecten stollen zich voor dóór hot on
gewone materiaal, in volband met de
strenge lijn on de groot0 dimen»i«*S
oen buitengewoon eftekt, te bereiken.
Amerika.
Do ontzaggelijke boschbrandon heb
ben oen omvang aangenomen, die de
bewoner» van de iwrher do uitg»»
droogde tewehen liggende 2...
dorpen anupt on schrik aan jaagt
ten deel© dakloos gemaakt' heeft. Van
North Bay tot Porcupine jwoedt over
een afstand van 2(K) Eng.i mijlen een
vlammenzee. Alle korenvelden vnn
Dome tot Whitney zijn^ afgebrand.
Do hemel is door groote rookwolken
bedekt. Mannen, vrouwop tón kinderen
ziin langs de meren en ^iviorer» ge
vloden. Vluchtelingen vanPorcupine
en van Pottsville li«*bben omm toevludht
gevonden in Gohlen Citv> De voor-
steden van (tolden City nipt volkomen
door vlammen verwoest. Do levens
middelen zyn zeer schaursch. In
Cochrane zijn de bewoéérs zonder
«•enig voedsel of dak ©n moeten in
kolenwagens overnachten. Talrijke
vluchtelingen zijn in «l« grioote meren
Ni' I...——!.-■
ganzen hot wok.”
„Natuurlyk zal ik ga niéiH-dmlulyk
heen en roep mij onmuldhllijk, ah hij
komt.”
De oude ging heen tfh Kienhout
lachte vergenoegd. „Als Amaha eens
wist, dat de ganzen van IHtoffon ea
haar Edith d<in»elf<hm <lokb«r hebben,^
lieve hemel, dat zou me ton conster
natie geven In den gmpd vrh de
zaak w er toch zooveel vdnctdl niet I
Met of zonder voeren wilt jammer,
dat ik de poets niet openihjk sjMilen
magDoch eerst mtxd ik Frits zoeken
die jongen is liet gevaarlijkst.”
Hij ging naar buiten in den tuin,
waar Frits gewoonlijk te vinden was
toen hij hem daar niet vond, liep hij
den weg op, die naar het dbrp voerde
en waarop Frits zich tili<|»ntal met
zijn fiets bezighielddaar veilde hij op
hem wachten. Papa wist evpawel niet,
«lat Fritsje reeds vroeg in dbn morgen
een buil opgeloopen had voodoo»
pig niet al to beat over zijn fiets té
spreken was.
Frite zocht naar een v .waarbij
hij een zittende houding kon aanne
men. Hij dacht aan zijn btdiwsteenen.1
Het viel hem in, «lat hij di® «ten v«>-
rigen dag in het kleine vertrekje naast
de tuinkamer had laton
wilde z<- haten, doch toen j hij «Ie «leut
oji een kier opendeed, zagj hij
