E. Alter racht 269* i Af», 'E WAAR- en eskleeding >f gedeelten 50e Jaargang. No. 11616. Verschijnt dagelijks Eerste lilad. DE BALANS. Sixxtexi laxxd.. Ds Ganzsiidokter. risia eevoeders. IATORIUM iA” Rotterdam. I knevel FELILLFIO\. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. ,E. ALTER dit. 26!)‘, AG. Zaterdag 22 Juli 1911. ezx _^d."v-ex±exx'txe"bla-d. voor G-oxxqLgu ezxOxxxstxeHsexx. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Ie stad aan huis mensch is, Zn., Gouda* vndernwel voederkosten 40 on 5 kilo Dit Nummer bestaat uit twee bladen. lioenen den en <1 te zorg op een nu ook hier, hetzelfde we- nerk VATERVRU. I Roffrriim. jM gebruik van e beroemde trmethode. ederfaoriek SIA Enkhuizen. ar bij HH.: iVijdstraat. 1, Voorstal. Gelijk in zaken pleegt men in de politiek eons per jnar een balans te maken. En gelijk men in handel en nijverheid een boekjaar kent, onderscheidt de politieke wereld par lementaire jaren of zittingen. Bij de intree van het groote zomerreces zij .’t dus vóór de o f f i c i e 1 e sluiting der zitting is het oögenblik gekomen om deze balans te ontwerpen. Men krijgt zoodoende een overzicht van den poliiieken stand van zaken en een blik in de toekomst wordt verge makkelijkt door een overzicht van hetgeen het verleden opleverde. Ónze totaal-indruk, dat het afge- loopen parlementair jaar tot de magere jaren behoort, wordt geheel gedeeld door den grootmeester der rechtsche coalitie, den hoofdredacteur van „De Standaard”. Diens oordeel luidt niet rnalsch voor het Kabinet- Heemskerk. En dr. Kuyper, ofschoon warm vriend van dit Kabinet, steekt ’t waarlijk niet onder stoelen en banken, dat het ministerie in deze niet vrij uitgaat. Zeker heeft ook de iodo. Volko- succes, geld 1 tegen IK EN ling franco i ontvangst 75 (ook post- 90. n de uitwer- Indien na niet yeheel •en wij den grèceZ gratia, komen ver- PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaalf 125 Idem franco per post1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post 1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren verseelvoer) 13 en */2 kilo De BURGEMEESTER van GOUDA brengt bij deze ter kennis van de belang hebbenden, dat door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. te Utrecht op den ipn juli 1911 executoir is verklaard: Het Kohier No. 1 r van de belasting op bedrijla- en andere inkonts'en, dienst 1910/11. Dat voormeld Kohier ter invordering aijn gesteld in handen van den Heer Ontvan ger, dat ieder, die daarop voorkomt, ver plicht is zijnen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen en dat heden in- gaat de termijn van zes weken binnen welke de reclames behooren te worden ingediend. Gouda, den ai Juli 1911. De Burgemeester voorno-nid, 11. L. MARTENS. kwam. Nu zou het komen do mo len zou nu allereerst social wet ten gaan malen en deze zouden ook nog Christelijk zijn, van paganistische smetten vrij. Wat kan men méér verlangen De balans, die ook Dr. Kuyper zoo onomwonden opmaakte, moet toch allereerst voor de kleine luyden van christelijken huize en dit is het gros van de kiezers der coalitie een harde ontgoocheling zijn. Zij mogen nu, na op spoed te heb ben aangedrongen, gaan ageeren voor Talma’s ontwerpen (waarvan zij den hoofdschotel nog nauwelijks geproefd hebben 1), dit heeft waarlijk, na alles wat er gebeurd is, te veel van een bonne mine a raauvais jeu. Tusschen de regels door leest men telkens teleurstelling en bange vreeze voor mislukking. Ziedaar dan de balans. Ontmoe- digender kon het haast niet: geen bijzondere omstandigheden, die een tijdelijke malaise rechtvaardigen en hoop geven op vooruitgang in de toekomst. De oorzaken der misère zijn immers chronischde patiënt, de coalitie, op een fictief begrip berustend, is in zijn organen aan getast gebleken. Daar valt geen redderen aan, er is slechts één afloop mogelijk. Slechts deze vraag blijft over: zullen de belanghebbenden dit inzien v r dien afloop en dus geneigd worden onze politiek op meer ge zonden grondslag te vestigen, óf zullen zij nóg niet overtuigd zijn en ons dwingen wederom als hoofd punt van actie te kiezen het ten onder brengen der coalitie? Over wat ons te doen staat in een volgend artikel. ;oed. fen AIMit». Kamer schuldhaar werkwijze is nog altijd niet de ware, maar dit is reeds een oude kwaal, die niet van de laatste jaren stamt en waarmee Vorige kabinetten evenzeer te suk kelen hadden. Dr. Kuyper spreekt van een slak kengang en dit woord is waarlijk niet te scherp. Het ministerie- Heemskerk heeft zitting sinds Fe bruari 1908 en is dus thans in zijn vierde jaar. Onder buitengewoon gunstige omstandigheden regeert dit Kabinetin beide Kamers der Staten- Generaal groote meerderheden en voor de ho'ofdschot.els van het poli tiek menu keurige voorbeelden in het tarief-Harte en de verzekerings wetten van Kuyper en Veegens. Men had deze maar wat te herzien en opnieuw in te dienen om in een wip tijds ‘de hoofdzaken aan de Kamer voor te leggen. Hoe anders is het nu gegaan I Nog niet één groot stuk is afgedaan en hoewel het Kabinet door geluk kige omstandigheden nog twee par lementaire jaren voor den boeg heeft, begint nu reeds de vrees allerwegen zich te uiten, dat men er niet komt. Stel eens,. dat Heemskerk na 4 jaar, zooals normaal is, met de kiezers moest „afrekenen”; hoe spherp zou het vonnis luiden I En nu men haast zes jaar heeft voor goeddeels op gewarmde schotels, wordt nóg het ergste gevreesd. Méér teleurstellend kon het haast niet I Keeren wij nog even terug tot onzen (in deze) onverdachten be- oordeelaar, Dr. Kuyper. Hij noemt het resultaat van het jaar 1909— 1910 „pover” en betoogt dan, dat de beide jaren die voorafgingen, nóg minder opleverden. De vis- scherij-wet, het wetje op het Mid delbaar Onderwijs en de Schepenwet, ziedaar alles. „Het is zegt Dr. Kuyper of er geen opschieten in komt. De tijd wordt verspild aan eindelooze interpellatiön, aan moties en kleine ontwerpen, maar G0UD8CHE COURANT. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer«0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen jier plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 els. Reclames 1 0.25 per regel, Groote letters en randen naar plaatsruimte 22) Alzoo: Mevrouw uw Mama heeft een arts voor u gewenscht en mijn heer uw Oom, die haar bepaald niets weigeren wil en die met den gemeente geneesheer om de eene of andere reden overhoop ligt wat mij tot heden onbekend was heeft mij verzocht voor dokter te spelen. Eer ik het wei geren kon, bevond u zich reeds hier en zat ik in de klem.” Met spanning had Edith naar hem geluisterd. Haar gelaat scheen nog smaller, haar oogen schenen nog grooter te worden. „Neem me niet kwalijk, maar wat is de gemeente-geneesheer voor een man?” vroeg zij. „Een elegant, schoon, jong man, de afgod aller meisjes,” berichtte hij overeenkomstig de waarheid. „Getrouwd?” vroeg zij bijna adem loos verder. „Neen, niet eens geëngageerd,” ant woordde hij en keek haar verbaasd aan. Daarna ging hij voort„De Adonis is niet gemakkelijk te vangen en mülioenen zijn in deze streek niet te de” bovenzaal dering van het la” der Maat- 1 ’t Algemeen, aie” 8*/a uur, ran de Kon. lud-Onderoffi- auda. louw- enWo- 3pieringstraat r vergadering m Armenzorg, geregeld tijdig mtvangen van i, vennakelijk- dan in onze van toegezegde beloften te vragen. De belanghebbenden, de christelijke, arbeiders beginnen zich dan ook te roeren, zij het niet te vroeg. Of zij de sociale ontwerpen van Talma nu zoo heel mooi vinden, laten wij thans in het midden; de heeren gaan er voor ijveren- met meetings en geschriften. Zij hebben blijk baar liever iets dan heelemaal niets een verklaarbaar standpunt. Toch is deze actie na 4 jaar regeerens merkwaardig. Deze aan drang behoorde immers geheel over bodig te zijn. Als Talma wil en daarvan zijn wij overtuigd en men vreest dan nog telkens voor struikelingen, dan moet de fout bij de coalitie, bij de meerderheid schui len. Want men kan veel bazelen over de oppositie (die nota bene zoo dikwijls de Regeering openlijk steunde tegenover haar geestverwantende oppositie kan ten slotte niets ver; hinderen; zij is en blijft een kleine minderheid, die tegenover een meer derheid, die iets wenscht tot stand te brengen, niets vermag in te brengen. Inderdaad schuilt de oorzaak der misère in de coalitie-zelveop haar rekening dient het nadeelig saldo geboekt te worden, dat de laatste jaren op het Binnenhof op leverden. Dit is een hoogst ernstig verschijnseliedere meerderheid kan over een of andere quaestie die zich voordoet, verdeeld geraken, maar wat ongehoord is, is dat men in de hoofdzaken zoover uiteenloopt, dat men die zoo (er mogelijk naar achteren schuift en dat er gereede vrees ontstaat, dat daarvan niets zal terecht komen. Wij noemden dit ongehoord en gelooven niet dat dit een te sterke uitdrukking is. Onverdedigbaar is zeker de verhouding van de Regee ring tegenover den heer Lohman en zijn aanhang in zake sociale wet geving. De kleine luyden hadden mooi juichen, toen een „christelijke” meerderheid weer aan het bewind vinden.” Om den mond van Edith was weer de scherpe, bittere lijdensteek ver schenen, die haai- steeds verouderen deed. „Dus, alweer dat!” riep zij uit. „Alweer die leugen, die duizend andere leugens na zich sleept; de leugen, waaronder ik bezwijken, die mij dooden zal. Altijd hetzelfde leugenachtige spelZij brak in tranen uit. Asjeblieft niet huilen, juffrouw smeekte hij. „Verklaar mij....” Zij stond plotseling op. „Ja, dat wil ik,” sprak zij vol geestkracht en wischte haar tranen weg. „Ik wil mij niet meer aan leugenachtigheid schuldig makentegenover één mensch wil ik ten minste openhartig en waarheid lievend zijn. Luister dan Mama en ik zijn bezitters van een uiterst bescheiden vermogenlangen tijd geleden heeft zich het gerucht verbreid, dat Mama een Amerikaanschen millionair ge huwd heeft en van deze niet bestaande millioenen leven wij. Mijn vader was een tooneelspeler zonder naam en daar hij het in de wereld tot niets kon brengen, ging hij met mijne moeder naar Amerika, en daar strekte hem een kunst, die hij tot dusverre uit liefhebberij beoefend had, ten zegen. Hij kookte namelijk zeer goed en daar door vond hij weldra een betrekking als kok. Het ging ons in New-York van een oogst die geregeld elk jaar binnen komt, is geen sprake meer”. Iets verder schrijft de leider der antirevolutionare partij„Noch het Kabinet-Pierson, noch het Kabinet- Kuyper heeft voor gewone wetsont werpen meer tijd beschikbaar gehad, dan het Kabinet-Heebskerk nu reeds achter den rug heeft. Nu maalde ook onder die beide voorafgaande Kabinetten de parle mentaire molen vaak treurig lang zaam; maar toch, als men vergelijkt wat in de vierjarige periode van het Kkbinet-Pierson en in de vier jarige periode van het Kabinet-Kuyper tot stand kwam, en men vergelijkt hiermee wat in deze vierjarige pe riode van het Kabinet werd afge daan, dan staat men voor zoo ver bijsterend verschil, dat het in het oog springt, hoe de» parlementaire molen nog veel, veel langzamer is gaan malen, dan voor ettelijke jaren. En dit niettegenstaande er juist in deze periode ekpresselijk maatregelen getroffen zijn, om de molenwiek minder doelloos te doen draaien.” De Minister van Financiën, Arbeid en Oorlog rijden elkaar in de wielen en ware bij normale omstandigheden de stembus reeds in Juni j.l. ge komen, geen enkel groot wetsontwerp zou tot stand gebracht zijn. Ziedaar het oordeel van dr. Kuyper, van een man dus, die verstand heeft van Christelijke politiek en die uit ervaring spreekt. Misère dus over de geheele linie. En men kan kleine verzachtende omstandigheden pleiten zooveel men wil, de hoofdfout is niet goed te praten. Een ministerie, dat zijn plicht begrijpt en tegen zijn taak is opgewassen, vangt hoe eer hoe lie ver met de hoofdnummers aan, laat daarvoor desnoods kleingoed voor later liggeneen richting komt niet voor niets aan het bewind. De Kiezers, die de meerderheid den weg naar het regeerkasteel effenden, hebben het volle recht inlossing Kanarlcn 3, en ’/i liter Perziö. Een paar jaargolodon, 16 Juli 1909, word de Siach van Perziö, Mirza Mo hammed Ali, van de regeering ver woordde zij met een diepen zucht van verlichting. „Mag ik terugkomen, om naarden toestand van myn patiënte te komen vernemen?” vroeg hy en stak haar beide handen toe. Snel en verheugd legde zij haar handen in de zyne en antwoordde op hartelyken toon „Zeker, en ik hoop zeer dikwyls ik zal dan alles weer gemakkelijker dragenmijn rol als bedriegster en don aanblik der anderen, wior masker ik doorschouwd heb.” Hij hield haar handen vast en ge durende eenigo oogenblikken koken zij elkander in de oogenuit haai- blik sprak innig vertrouwen uit den zijnen warme deelneming en vreugde over het verkregen vertrouwen. Eonskaps speelde een goedige, spottende glim lach om zyn mond. „Zeg eens, juffrouw, valt u in deze zaak niets op vroeg hij. „Wat zou mij dan opvallen vroeg zij verbaasd. „Wel, ik ben in do plaats van don gevaarlijken dokter hier en toch niet ouder dan hij, daarenboven ben ik ook jong gozel zog ©ons, bon ik dan in het geheel niet gevaarlijk?” (Wordt vervolgd de knieën gesmeekt heb, naar onze vreedzame woning terug te keeren Doch hoe lief zij mij ook heeft, daar van wil zy niets hooren Dus moet ik voortleven als bedriegster!” „Maar, lieve juffrouwzei hij troostend. „Ik houd vol, wat ik daareven ge zegd heb I” sprak zij. „Is het iets anders clan bedrog, als men anderen misleidt, in hen verwachtingen opwekt, die nooit in vervulling zullen «aan En daarbij nog het weerzin wekkende schouwspel, dat men degenen, die bedrogen zullen en moeten worden, ook als bedriegers ziet optreden. O. hoe vreeselyk gaat het toch in de wereld toeOveral waai1 wij kwamen, was altijd een zoon of neef aanwezig, die met mij of liever met myn mil- gelukkig moest gemaakt wor- die mij op eigen of vreemden aandrang op leven en dood het hof maakte alle overige heeren werden met de meest mogelijkt afstand gehouden. En ook hier hetzelfde spel, derzijdsche gedrag!” „Bezie de aaak niet van al tezwar- ten kant, juffrouw,” zeide hij op kal meerenden toen, „en troost u nu met het bewustzijn, dat er ten minste één mensch is, die de waarheid kent.” Dat is voor mij een weldaad,” ant- zeergoed, en toen mijn vader overleed, liet hij ons een kapitaaltje na, waar van wij weliswaar op bescheiden, doch niettemin zeer netten voet konden leven. Wij trokken naar Duitschland en leefden in een klein stadje heel kalm en gerust. Doch een paar jaar geleden kwam mama op de gedachte van het gerucht gebruik te maken, waarvan zij door tusschenkomst van haar thans o verlodenvader gehoord had, en daardoor trokken wij van de oene plaats naar de andere om alle moge lijke bloedverwanten te bezoeken, om dat mama hoopte, dat ik op deze ma nier Zij had heftig en opge wonden gesproken, nu hield zij eens klaps vol schrik op. „Neen, dat kan ik niet zeggen,” fluisterde zij en wendde zich af. „Dan zal ik het zeggen,” ant woordde Liefhart, die met spanning naar haar geluisterd had. „Uw mama hoopte, dat u op deze manier een schitterend huwelijk zou doen. Arm kind Zij was bleek geworden, toen hij dat zoo onomwonden zei. Op het bleek volgde bloedrood. „O, als u wist," riep zij op harts- tochtelijken toon uit, „hoezeer mij dat boos hoeft gemaakt op mij zelve mij vernederd heeft in mijn eigen oog; als u wist, hoe dikwijls ik mama op

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1