BLOOKER'S
CACAO
ITS.
ISEL
ra n
MERK te letten.
DAALDERS
TIEMAN
,E. Alter
irachl 26ö*
LAG,
rEWAAR-
fen
leskleeding.
of gedeelten
No. 11620.
50e Jaargang.
Donderdag 27 Juli 1911.
De Qanzeniokter.
2>Tieij.ws- exx -A-d-“V“ertezxtïe'bl©-cH. voor G-oixcLeu ezx Qzxxstxeleezi
kost slechts de helft van
andere goede cacao. De prijs
van een bus van 1 Kilo
(twee pond) bedraagt ƒ1.50
(een daalder). Kleinere bussen
naar verhouding.
Nooit los verkrijgbaar.
behalve Zon
en
I
STj.i.ten laxxd..
Buitenlandsch Nieuws.
B
I
FEL1LLETOA.
11 ALTER
elit 269*.
AG,
and ek
VAN
OSTADE,
)A
Verschijnt dagelijks
Gouda.
i Heem
zin ontbreken
kV’
2.-
gesorteerd)
ni.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
de stad aan huis
1.60
n
TE
4 Zn., Gouda,
(Wordt vervolgd.)
NG, Coiffeur,
31.
kjes Shampeo-
goed.
Ww ADRES.
BIJL,
BKARIla.
!G BIJ
GOIME COURAiVT.
T IN
E COLOGNE,
Dom zu Köln,
>fdpijnperl/a fl.
'5. Zakflacons
int TAK
lYZONEN.
KM.
IEEËN worden
in verzegelde
n vijf, twee en
n een Ned. one
[ding van Nom-
js, voorzien van
id Merk, vol
et gedeponeerd,
i de uitvoering
'de orders aan-
case het houden van spiritistische
experimenten te verbieden.
Kon scherp beeld van de vervaar-
digipg van valscho munten in Italië
in hot afgeloopen iaar geeft hot bureau
van statistiek to Rome. Hot volgende
is daaraan ontleend. Do politie hooft
in dien tijd valsche banknoten in be
slag genomen tot oen bedrag van
249,415 lire, verder 18430 Itnliaanscho
munten, vertegenwoordigend eon be
drag van 1,043,470 lire en 138 bui-
tenlandsche munten tot oen bedrag
van 4507 lire. Do overheid hoeft 13
werkplaatsen van valsche munters ont
dekt, waarvan or 13 geldstukken en
Aon biljetten van 5—-5Ö lire vervaar
digden. Als valscho munters stonden
terecht 433 personen en 255 werden
tot gevangenisstraffen tot oen maxi-
nister er aan dacht, in diens plaats te
spreken, maar hij noemde de toonee-
len van dien middag diep vernederend
voor het Huis. Het was echter te veel
van de ministerieelen gevergd, toen
daarop nog een der grootste leven
makers, de unionist Smith het debat
wou voortzetten. Van de liberale ban
ken ontstond een ontzettend lawaai,
dat slechts eindigde toen de voorzit
ter de vergadering wegens ernstige
wanorde tot Dinsdag verdaagde.
Terwijl aldus de binnenlandsoho po
litiek de gemoederen zoo in beweging
brengt, is ook do buitonlandsche po
litiek van dien aard, dat zij een be
spreking in ons overzicht ton volle
waard is. De onderhandel!ngen tus-
schen Duitschland en Frankrijk in zake
Marokko schonen niet bijzonder op
te schieten. Duitschland schijnt zijn
vergoedingseischen zoo hoog te hebben
opgedreven, dat van eon overeenkomst
met Frankrijk geen sprake kon zijn
en het kritieke in dit geval is, dat
Frankrijk waarschijnlijk niet geneigd
zal zijn in het minst toe te geven aan
Duitschland’s eischen, zeker niet nu
het zich bewust is van den steun van
zijn bondgenoot Engeland. Dat Enge
land dezen steun zal verleunen, is
duidelijk geworden door eon tafelrede,
die de minister Lloyd-Gcorge zater
dag aan een banket heeft gehouden
on dat hij daar niet zijn eigen, doch
de moening der regeoring weergaf,
is wel het duidelijkst merkbaar, door
dat hij enkele passages van een papier
voorlas. Ongeveer aldus zette hij het
standpunt van Engeland uiteen. In
dien, zoo sprak hij, ons een toestand
wordt opgedrongen waarin de vrede
alleen kan worden bewaard door het
prijsgeven van de belangrijke heilzame
positie die Groot-Brittanniö zich heeft
verworven door eeuwen van helden
moed en volmaking en door toe te
laten dat het rijk wanneer zijn levens
belangen worden aangetast, wordt be
handeld, alsof het niet medetelt in
den raad der volkeren, dan zal een
vrede waarvan vernedering den prijs
zou wezen, ondragelijk zijn voor een
groot land als het onze. Begrijpelijk
heeft deze Verklaring een enorme be
weging uitgelokt. Zooals ze daar ligt,
is ze direct tegen Duitschland gericht,
want Engeland zal als bondgenoot wel
volledig op de hoogte zijn gehouden
door Frankrijk. Niet onwaarschijnlijk
is het dat Engeland heeft willen
duidelijk maken, dat het nooit zal toe-
Legi, 8»/a uur,
le Kamer van
iwbedr(jven.
Bouw- enWo-
Spieringstraat
ir vergadering
an Armenzorg,
i Boelekade,
voor Algemeen
de S. D. A. P.
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakeljjk-
dan in onze
Frankrijk.
Prinses Clémentine van België heeft
geld beschikbaar gesteld om 2 Parijsche
bladen, de Eclair en de Patric, aan te
koopen. De Eclair moet voor Vl2 mil-
lioen fres. te krijgen zijn geweest. Tot
dusver had de Bonapartische partij
alleen do Autorité als propaganda-
orgaan. De Prinses wil gaarne keizerin
worden. De Prins, naar men zegt, min
der graag keizer.
China.
Door een overstrooming van de
wateren van het meer Toengting in
de provincie Hoenan is een reusacntig
gebied in den omtrek van Tsjangtofoo
onder water gezet. Talrijke huizen
werden medegesleept. Menschen en
vee zijn by honderden omgekomen.
De zware regens en stormen duren
voort, zoodat de ellende groot is en
de prijzen stijgen. Uit keizerlijke
middelen werden 60.000 taels ter on
dersteuning gezonden.
brengen, kon hij zich uit het gezel
schap verwyderöh om eens uit te
lachen.
Liefhart nam nu afscheid en het
gevaarlijke ontbijt, waarbij de meeste
deelnemers als op een kruitvat gezeten
waren, was ten einde.
mij «oo ziet.”
Mevrouw Amalia was weliswaar nog
zeer slaperig, maar haar begripsver
mogen was toch in zooverre helder,
dat Edith’s afwyzing haar bogrypelyk
voorkwam zy gaf haar dochter nog
alleen maar den raad, zoor spoedig
terug te komen, opdat geen derhuis-
genooten haar in dit toilet zou zien.
Daarna sloot zij de oogen en sliep
weer in; mevrouw Amalia lag gaarne
en lang in Morpheus' amen.
Edith sloop de kamer uit en daalde
onhoorbaar de trap af; zij ontmoette
niemand in huis en liep juist in de
richting van het tuindeurtjo in het
achterhuis, toen zij haar tante tegen
kwam, die een bezoek aan het kippen
hok had gebracht.
„Heidaar, waarheen zoo vroeg in
den morgen, Dietje?” vroeg tante
verrast.
„Naar de Louisa-bron, tante,” ant
woordde de gevraagde ney weinig ver
legen.
„Naar de Louisa-bron? En wat
moet je daar dan uitvoeren
„De dokter heeft mij het water voor
geschreven, maar ik moet het fiisch
uit de bron drinken, omdatde lichaams
beweging in den vroegen morgen ook
moet medewerken.”
PRIJS VAN HET ABONNEMENT.
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zopdagsblad1.50
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
T E N TI E N
Van 1—5 gewone regels met bewysnummer f 0.55
Elke regel meer ,0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0.25 per regel.
Groqte letters en randen naar plaatsruimte.
kunt een aardigheid begrijpen. De
jongen is een aardige hansworst, die
veel bydraagt om het gezelschap vroo-
lijk te houden
„Dan stel ik voor, een glas op zijn
gezondheid te ledigen,” riep Gustaaf.
„Lang zal hij leven 1”
Allen klonken vroolijk met elkaar;
de geprikkelde stemming was verdwe
nen. Betti, altijd onder den invloed
van het oogenblik, zou Amalia het
liefst vergeving gevraagd hebben het
woord duizelig, dat zij gebruikt had,
berouwde haar. AJs Edith dat eens
gehoord had, de arme, bleeke Edith,
van wien zij toch zooveel hield I Kon
zij het toch maar weer goedmaken I
Op dit oogenblik kwam Edith bin
nen gij zag er lang zoo bleek en ver
moeid niet uit als andershaar wan
gen waren rosig1 getint en zij lachte
vrooiyk. Zij hield een ruikertje rozen
in de hand, die zij nu Kienhout onder
de oogen bracht.
„Oom, heb ik uw stokrozen te veel
geplunderd vroeg zij.
„De hemel beware mij, de rozen zijn
er immers om geplukt te worden,”
antwoordde hij vriendelijk.
„Ik zou mynheer den dokter er
eenigen willen geven,” vroeg zij,
„vindt u dat goed
„Zeker, zeker, mijn kind!”
Met een schalkschen glimlach trad
Italië.
De Paus tegen hot spiritisme.
Volgens een bericht uit Rome is bin
nenkort een pausolijke encycliek te
verwachten, waarin het zich bezig
houden met spiritistische experimenten
wordt veroordeeld. Do Paus heeft
hiertoe besloten ten. gevolge van een
enquête, die gehouden is door de
Congregatie van Inquisitie over occulte
wetenschappen on waaraan meerdere
kardinalen en bekende katholieke me
dici hebben deelgenomen.
De encycliek bevestigt den Paus op
het standpunt dat hij tegenover het
spiritisme steeds heeft ingenomen.
Een aantal bisschoppen, waaronder do
aartsbisschop van Lyon, kardinaal
Coullié, is pas kort geleden er toe
overgegaan de katholieken zijner dio-
/0.65
0-85
WIJN. 1.20
WIJN1.20
DE
Het was den volgenden morgen nog
zeer vroeg, toen mevrouw Amalia door
een ongewoon gedniisch gewekt word.
Verschrikt opende zij de oogen en zag
haar dochter, in een grijzen regen
mantel gehuld voor den spiegeltaan
en bezig, zich eeu witten, kanten sluier
om het hoofd vast te maken.
„Edith, waarheen ben je van plan
te gaan?" riep zij vol verbazing.
„Maar u weet het toch, Mama;
gisteren avond heb ik het u immers
gezegd naar de Louisa-bron do dok
ter heeft mij een bronkuur voorge
schreven.”
„Aha, ja, preciesMaar kind, wie
gaat er met je mee?” vroeg Mama,
„Waldemar zou nog wel kunnen
„Neen, Mama, asjeblieft niet 1” weer
de Edith vol angst af. „Zie mij eens
aanik heb slechts den regenmantel
over myn morgenjapon geworpen on
mijn haar is ook niet geheel on al opge-
maakt ik zal blij zijn, als niemand
zij op Liefhart toe en reikte hom oenige
van de schoonste rozen. „U mag ze
evenwel niet aan de een of andere
patiënte geven,” sprak zij schertsend.
Indien Kienhout een beter opmer
ker geweest was, had hem het moed
willig schitteren van Ediths oogert en
het vergenoegde glimlachen van Lief
hart moeten opvallen. Hij bemerkte
het evenwel met; daarvoor speelde
zijne verbeelding hem parten. Hij
zag den dokter eensklaps voor een
andere patiënte staan, een vette koe,
die hij onderzocht, terwijl haar stal-
buurvrouw met eene langzame wending
van het hoofd de rozen uit het knoops
gat nam, die de smalle, blanke handen
van Edith geplukt hadden. Bij deze
voorstelling begonnen zijn mondhoe
ken te trekken en zijn' neusvleugels
te trillen, daarom greep hij naar het
glas om te drinken; de wijn scheen
hem echter in het verkeerde keelgat
geschoten zijn, want hij hoestte en
proestte, dat zijn gelaat er blauw van
werd.
Marie had een hazelnoot op den
grond laten vallen, waarnaar zy zeer
lang onder de tafel zocht. Voor Wal
demar, wiens verbeelding in dezelfde
richting als die zijns vaders aan het
werk was, scheen het een geluk, dat
Frits weer binnenkwamonder voor
wendsel hem weer naar buiten te
26)
„Wil ik eens wat zeggen, Papa....”
begon Waldemar.
„Stil, stil," legde Papa hem het
zwijgen op.
„Wees maar niet bescheiden,” zei
tante Amalia„bescheidenheid is een
ondeugd, bescheiden was ik nooit.”
„Dat geloof ik gaarne,” riep Mama
Kienhout uit.
„Waldemar, je bent op deze manier
een mensCh met ondeugden behept,”
sprak tante Emma, „je moet naar
een verbeteringsgesticht gezonden
worden.”
„Zeg ’reis Waldi,” zei Gustaaf, ter--
wijl hij zijn hand op den schouder
van zijn neef legde„om de eer van
de familie Kienhout te redden en
tegelijkertijd tante Amalia genoeg
doening te geven, zullen wij met ons
beiden Frits een pak ransel geven.”
wNeen, om ’s Hemels wil, wat valt
jelui in,” riep Amalia, die het volstrekt
Met om tweespalt te doen was en wiér
wraakzucht tegen de jaloersche huis
vrouw door den kleinen uitval geheel
bevredigd was„Geen van jelui allen
stemmen, in een afstand van de Kongo-
kust aan Duitschland. Engeland’s po
sitie in Afrika zou daardoor worden
verzwakt. Wat echter ook de uitleg
van Lloyd George’s woorden moet
zijn, zeker is het dat de Marokkaah-
sche kwestie er zeer door verscherpt
is en blijkbaar voorziet Engeland m
elke omstandigheid.
Volgens een telegram uit Plymouth
heeft de Engelscho regeering het be
zoek van de Engelteh—Atlantische
vloot aan Noorwegen afgelrUt met het
oog op don toestand, ontstaan door
Duitschlands optreden in Marokko.
In verband hiermee is hetgowenscht
nog twee feiten te releveeren. In de
eerste plaats vertoonde do Londensche
beurs eergisteren eon groote matheid en
in de tweede plaats wildo Lloyds
bureau in Londen to beginnen mot
9 Augustus geen verzekoring tegen
oorlogsrisico moor afsluiten.
Natuurlijk bewijst dit alles nog
niemendal, maar toch kan het moei
lijk ontkend worden, dat de interna
tionale toestand een aanmerkelijke
verscherping hooft ondergaan. Hot is
te hopen, dat do Fransch Duitsche
ondorhandolingen vrij spoedig tot oen
gunstig resultaat zullen leiden.
Engelands in- en uitwendige politiek.
Maandag is voor het Engelsche
parlement een dag geweest, die mot
roodo letters in de annalen der Brit-
sche parlementaire geschiedenis zal
blijven opgeteekend. Tooneelen als
toen zijn afgespeeld, zijn voor dit
parlement een hooge uitzondering.
Er zijn weinig vertegenwoordigende
lichamen, waar het decorum altijd zoo
streng is bewaard als juist in het
Engelsche. Maandag echter heeft het
zijn geheele verleden een slag in het
gezicht gegeven. Aan de orde was
de uit het Hoogerhuis teruggekomen
Vetowet. De minister-president As
quith zou bij het begin der zitting
voorstellen, alle amendementen door
het Hoogerhuis ingediend, te verwer
pen. Natuurlijk zou uitvoerig worden
toegelicht, waarom de veranderingen
niet konden worden aanvaard. Van
die rede is echter niemendal gekomen,
door een obstructie-politiek van de
Lords. Al bij het binnenkomen van
Asquith in de vergaderzaal schreeuwde
men van unionistische zijdeverrader
Kalm ging de minister naar zijn plaats.
Toen het zijn beurt was om te spre
ken, kwam er van uit den unionisti-
schen hoek een ontzettend rumoer.
In het bijzonder onderscheidde zich
jn deze campagne do neef van Balfour,
Lord Hugh Cecil. Van een rede was
dan ook geen sprake?--Asquith ging
zitten en wachtte tot hdt lawaai eeni-
germate bedaard was. Tben hij echter
weer opstond, om zijn rede weer uit
te spreken, begon het tooneel opnieuw.
Ondanks de pogingen van den voor
zitter bleef het geschreeuw van „dic
tator” „verrader” aanhouden. Kalm
zag Asquith de woelende en schreeu
wende troep voor zich aan. Nog een
maal probeerde hij zich verstaanbaar
te maken, doch vergeefs. Toen hij
voorgoed ging zitten, werd hem en
de geheele regeering een geestdriftige
ovatie gebracht. Een schitterende
terechtwijzing kregen de unionisten
van de regeeringspartij, want vlak op
Asquith volgde als spreker Balfour
en zonder een interruptie kon deze
zijn geheele rede houden. Schande
genoeg kwam daarin geen enkel woord
van afkeuring voor aan het adres der
levenmakers. Daarop verklaarde Sir
Edward Grey dat na de poging van
den eersten minister gqen andere mi-
