II n '1EMAN V \o. 11622. g. De Ganzendokter. g Eerste Riad. BEGROOTING. ?<y 5* VAN ST A DE, A. behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Inierc. q! FEUILLETON. Bulten lazxd.. Marokko. Zaterdag 29 Juli 1911. 50e Jaargang. XTïe'Vfws- ezi. -A.d.’vearteaa.'tïeTolsucL ttoox G-o-kxcLa. ©xx Oxxxstxelxexx. Verschijnt dagelijks PRIJS VAN HET ABONNEMENT? Telefoon Interc. 82. ft S.- f» i Ike die E s a. 'laan go- Dit Nummer bestaat uit twee bladen. (Wordt vervolgd.) au n 1 ssrteerd) n i. waardoor qni locuien. de £r in, voor- .ƒ0.65 0-85 HJN. 1.20 TJN1.20 E IM schen hebben. Het einddoel moge verschillend zijn, dit is toch slechts toekomstschw»rmerei. In de practijk is er veel leng niet alles! dat ons «y mpathiek is in het streven der hervormingsgezinde socia*l-de- mocraten. En wij zijn er innig van overtuigd, dat er geen beter middel is om de socialisten te bestraden, dan om rechtmatige grieven der kleine lujden zoo veel mogelijk ge leidelijk weg te nemen en den soci- aal-democraten niet kunstmatig den invloed te onthouden, waarop zij recht hebben. Onder de onzen ia dit besef nog niet overal doorgedrongen. Daarom dunkt ons nummer één propaganda onder de onzen voorde hervormingen, door de vooruitstrevende-vrijzinnigen voorgestaan. Daarvoor dient aller eerst belangstelling gewekt bij de duizenden, die thans nog onverschillig zijn of zelfs min of meer angstvallig daartegenover staan. Men bedenke, dat er nog een breede zoom kiezers is, vooral in de grootere steden, die zoovele leden naar de Kamer zendan, welke weinig ot geen notitie van de politiek neemt. En hoe velen kunnen nog het Kies recht deelachtig worden, wanneer er maar eèn w i 1 was. Daarop hebben onze geestver wanten zich „dubbel en dwars toe te leggen. De organisaties dienen op vele plaatsen verbeterd, de kie zerslijsten gecompleteerd, de kiezers meer politiek besef bij gebracht, be langstelling opgewekt waar nu nog onverschilligheid meestal ten gevolge van onwetendheid heerscht. En dan: zoo min mogelijk per soonlijke quaesties op dan voor grond c.n een kort, zakelijk program dat tot de menigte duidelijk spreekt en waarvoor men reeds lang te voren, dus niet op het laatste nip pertje, de actie dient aan te vangen. Dat algemeen Kiesrecht op dit program niet mag ontbreken, spreekt vanzelf. Zoeke men verder niet zijn kracht in een lange wasch- ADVERTENT'IÉ nï~ Van I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0,55 Elke regel meer ,0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze legen twee berekend. Dienstaanbiedingen pér plaatsing van 1—5 regels fü 35 bij vooruit betaling elke regel meer 6 ets Reclames f 0 25 per regel Genote letters on randen naar plaatsruimte 28) Mijn huishoudster is namelijk ook niet gewoon, om vroeg op te staan, omdat ik zelf ook niet vroeg uit de veeren komvandaag heb ik haar op haar vragen uit verlegenheid een bits antwoord gegeven, doch dat kan ik natuurlijk niet altijd blijven doen. Daarom zal ik morgen tegen haar zeggen, dat ik met een ontvettings- kuur begonnen ben en daarom gedu rende geruimen tijd ’s morgens bewe ging moet nemen.1’ „En .neemt dan een ontbijt voor twee personen mee, dat zal een uit stekend figuur maken”; antwoordde Edith vroolgk; „de ontvettingskuur «al geen merkbaar resultaat geven.” „Dat moet zij ook niet,” antwoordde hij gemoedelijk; „de zaak wint er echter door aan geloofwaardigheid. Mijn huisplaag zal natuurlijk dadelijk zeg^ genU kan wel kalmpjes thuisblijven - 1 1 V* 1 1 -• zal echter toch wel goed afioopen I zy zal zich over niets verontrusten en koppeling L V ook niet verder over nadenken.” zij lachenc nu de bondgenooten vaa de libera len Ja, ja, het was kortweg om kippenvel te krijgen! Maar hoe onwaar is, zulk gedoe Vraag eens aan de socialisten, van wig zij méér principiêele bestrijding te verduren hebbtn gehad, wie hun schoonschijnende theorie méér af breuk hebben gedaan, de mannen broeders van Kuyper c.s. of de voor gangers der liberale en vrijzinnig- democratische school. Het antwoord is niet dubieus. Heel iets anders wordt het echter, wanneer men als 't ware in eikaars armen gedreven wordt door het afstootende optreden van een maehtscoalitie. Laten de heeren dan gerust met.bijbelteksten op de lippen smalen op de socialisten en hunne „neefjes”, geliefkoosde naam van de kleine derieale pers voor de vrijzinnigen. Zij weten heel wel, dat zij-zelf en nieinand anders de oorzaak zijn van onze houding. Alles moet eenvoudig „rechts” wor den de gemeenteraad van een stad als Rottepdam, waarin uitnemende mannen Vpn liberalen huize zitting hadden, moest „'om”rechts moest in de meerderheid, daarop werd alles gezetde qualiteit der raads leden wordt bijzaak, het eenvoudige feit, dat men „man van rechts" is, strekt tot voldoende aanbeveling om m allerlei ambten der eere zitting te nemen. Heeft men dan het recht te klagen, wanneer de liberalen als uiterste middel een compromis met de S. D. A. JbjMttigaan, om te redden wat te redifén valt. Wel stemmen wij gaarne toe, dat zulke overeenkomsten ook voor ons geen groote bekoring hebben. Liever stonden wij op eigen beenen, zelfs bij herstemmingen, maar indien het moet, om eene in Onze oogen hoogst gevaarlijke coalitie tegen te staan, een coalitie die op steeds meer macht uit is, dan achten wij een samen gaan met de socialistische revisio nisten zeer wel oirbaar. Hierbjj vergeten wij niet, dat wij verscheidene gemeenschappelijke wen- De vorige week hebben we de „balans” van het afgeloopen parle mentaire jaar opgemaakt. Onze slotsom was, dat het atmiet bedroe- vender konchronische misère, ge volg van organische gebreken inde politieke verhoudingen, veroorzaakt door de rechtsche coalitie. En wij stellen de vraag, of de belangheb benden dit tijdig zouden inzien, dan wel of men ons zou verplichten in de komende jaren wederom als hoofd punt van actie te kiezen het ten onder brengen der coalitie. Aan deze vraag koppelt zich deze vast: hoe ziet de toekomst er voor ons uit. Laten we, na de balans, nu ook eens de „begroeting” op maken. En wel een begroeting, - zooals die zich voordoet aan het oog van den onbevooroordeelden toe schouwer, dus ongeilatteerd. Wij hebben waarlijk geen reden de toekomst voor de vrijzinnigen fraaier voor te stellen dan zij in werkelijkheid is. Een ongemotiveerd optimisme zou de onzen eer in nog sterker mate doen indoezelen in het besef dat alles wel terecht zal komen. Wij zouden dan ook eerder geneigd zijn, de vooruitzichten voor de libe ralen wat pessimistischer voor te stellen. Maar noodig is dit niet. Inderdaad is de nuchtere waarheid al ernstig genoeg voor wie ooren heeft om te hooren en oogen om te zien. Immers, wij mogen al opmerken, telkens en telkens weer, dat het rechts misère is, dat de heeren 't onderling op de meest belangrijke punten van staatsbeleid oneens zijn, dat de grondslag der coalitie on waar, onrecht, ja misleidend is tot dusver (het zou zelfmisleiding ogi, 8>j, uur, i Kamer van rbedrijvdn. traw- enWe- Ipieringstraat vergadering 1 Armenzorg. Boelekade, x» Algemeen ie 8. Ö.A/P. eregeld tijdig ntvangenvan vermakeiyk- lan in Man lijst programpunten, hnaar in kort en krachtig progF alle vrijzinnigen kunnen Gaat alles zoo, dan toekomst volstrekt niet d<w maar ook alleen onder d i e waarden. Blijft echter alles zijn oude gan getje gaan, dan staat het voor ons vast, dat de onzen er nog dieper onder zullen komen. Dit hebben zij echter xèlven in handen. Onze begrooting is dus wat vaag, maar toch niet zonder perspectief. Dat ieder onzer dan zijn plicht doe I ‘t 1» on 't blijft nog maar altooa Marokko. Maar wat het uigennardign van de kwestie ia, dat ia dat b(j deao tuiver Franarh-DuiUoho sank haloog meent gericht b op Engeland. Dit mbacnien voor een- niet gering deel te wyten aan do geheimsinnigheid, waarmee de ondernandelingon tua- achen Cambon en von Kidorlen Wttch- tor worden gevoerd. Wae h«t mia- «chien niet heel wat laster geweeat, van de boaprokingen telken» BOoÏmI publiek te maken al» mogelyk ia? Het had allerlei gi»»ingcn kunnen voorkqmon. Than» ia het Iwgrypeltfk, dat uit oen rede ala die van miniater Lloyd George die natuurlek vol al gemeenheden wax, allerlei waaraoh(jn- lykhedon werden gedistilleerd en even begrypelyk is het, dat met verlangen werd uitgesien naar de in uitzicht, gestolde verklaring, woljee do minister- president Asquith bij de behandeling dor buitenlandscho begroeting in het 1 Agerhuis in sake de Marokkaanse ha kwestie zou afleggen. Donderdag is deze verklarTfr, en zo heeft niet nagelaten drukte internationale stemming wat op te beuren. De blijkbaar met groote zorg ongestelde verklaring werd door Asquith voorgelezen. „Het zal nu duidelijk zyn”, zei hij, „dal de Marok- kaansche kwestie op oen punt is ge komen, waar de moeilijkheden voort durend van ernstiger aard dullen worden, tot er een oplossing zal worden gevonden. Een al te nauw keurige ontleding van haat oorzaken en van den vroegeren toestand zou schap on omspon Edith met een net van liefheden en opmerkzaamheid. In de eerste uitbarsting van vreugde over Ediths zichtbaren welvarenden toestand word dat alles nauwelijks op gemerkt, doch toen langzamerhand do geestdriftige stemming week, kwamen t alle kleinzielige berekeningen on vrees weer aan de oppervlakte terug. Kien- hout was woedend op Gustaaf. '„Nu loopt die vervloekte koffiehuis knecht haar al maar op de hielen, raasde hij tegen zyn vrouw"; „als ik zie, dat hy met goeden uitsladjherki indien ik ook'maar ó4n enk£p keer bemerk, dat Fxlith bolangstsflmg voor hem aan «Hen dag legt, wil ik dot avonturietszoodje geen uur langer in mijn hui» hebben Versta „Korp, kom, loop niet op zoo hoogo beenen,” kalmeerde, mevrouw Betti „onze Waldwmar wordt er ten minste een beetje door wakker gepord, de jongen is slaperig uitgevallen.” Kienhout gaf zyne vrouw in dit opzicht wel gelijk, maar dit verhin derde niet, dat hij ten opzichte van mevrouw Emma en haar zoon wat kitteloorig bleef. „Maar toch heel natuurlijk,” ant woordde hij. „Een dubbele ontkenning is een bevestiging en dubbel bedrog is dus eerlqkheid. Zij begon luide te lachen. „U is stoutmoedig in het maken van conclu sies, doch ik zal mij voöt Uwe redenee- ring buigen. Tot weerzien» morgen 1” Zij stak hem haar hand toe, welke hij hartelijk drukte, maar niet kuste. Snel als de wind liep zij in de richting van het huis. Zij vond de huiage- nooten aan de ontbijttafel en werd door hen reeds t met ongeduld ver wacht haar schitterende blik en rootle wangen gaven stof tot bewondering en Kienhout werd niet moede, den lof des dokter» te zingen, die in gejubel overging, toen hij bemerkte, welken eetlust Edith van haar morgenwan deling had medegebracht. En het was hem hooge ernst met deze lofuitingen toen zijn vrouw hem de waterkuur van Edith had medegedeeld, was hij haar ’s morgens vol verrukking om den hals gevallen. „Liefhart is een prachtige karei,” had hij uitgeroepen,' „geheel mijn leven lang zou ik niet op het idee gekomen zijn, dat de dikzak zooveel verstand bezit. Het is eenvoudig oen heerlik ideeHet meisje ontbreekt inderdaad niets dan beweging in devryelucht; zij is een echte huishen on oen droom ster dat heeft Liefhart bij don eersten oogopslag al bemerkt. Ik zon hem willen omhelzen, ja omhelzen I En daar de dokter juist piot aanwezig was, omhelsde Kienhout zyn vrouw, wat deze met groote bevrediging toeliet. Gedurende «enige dagen heersehte in de geheele familie eene vrool(jke, bijna verheven stemmingEdith was vol opgewektheid, toonde verscheidene malen oen byna jongensachtigen over moed zij ging zoodanig met Frits om wie hij zich tot dusverre weinig bekommerd had, begon te dweepen. Merkwaardigerwijze was nu ook Gustaaf aanhoudend in haar nabijheid te zien, wat groot misnoegen bij Waldemar deed ontstaannu hot meisje levendiger was geworden $jn het zoo’n vreesolijke last niet moer was, zich met haar bezig te houden, had hy den vroolyken, schertsenden, opgewekten neef in het geheel niet meer noodig. Bovendien scheen Gus taaf het er op toe te leggen, hem juist in de tegenwoordigheid zijn» vaders den loef af te steken alsof hij de juiste voogenblikken berekende, liet Gustaaf, joodra papa Kienhout verscheen, zyn vroolykute scherts hooren, bétooverde het geheele gazel- Ü01DSCHE COURANT. Per kwartaalf 1.25 Idem franco per post 1 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad.1.50 Idem franco per postf 00 Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: Lanoe Tiekdeweg 04, b(j onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren zijn het te willen ontkennen) bevslt het den belanghebbenden opperbest. Een enkel maal wat gemopper bij telenrge»teldenr wat aandrang om spoed te maken, maar dergelijke oppositie indien ’t deze naam verdient pleegt weldra te ver stommen onder den drang der leiders, die maar al te goed weten hoe zulke oppositie van onderen op nood lottig kan worden voor de hoogge roemde coalitie. Al te veel rekene men niet dus op de malcontenten van rechts; laten zij meevallers blijven, maar richte men zijn be- grooting niet op dezulken in. Wij hebben per slot van rekening alleen met onze geestverwanten te makenwillen zich daarbij afgeschei denen van rechts voegen, zij zijn natuurlijk welkom, afstooten doen wij niemand die tot ons overkomt, maar wie op zulke toevallige „baten” zijn verwachtingen bouwt, komt licht bedrogen uit. Gaan wij daarom onzen eigen weg, zonder te veel naar hechts om te zien. Ook om onze tegenstanders ter linkerzijde bekommere men zich niet meer dan noodig is. Erkennen wij eenerzijds gaarne, dat de aan hangers der S. D. A. P. waardevolle bestrijder^- zijn der ook door ons bestreden rechter-coalitie, anderzijds geve men onze gemeenschappelijken vijand niet het wapen in de hand, om vrijzinnige en socialist op één hoop te gooien. Men weet, hoe gaarne de clericale leiders en vooral de pers van die richting met het roode spook werkt-, de bedreiging, dat liberaal en socialist, ja liberaal en anarchist „één pot nat” is, kan men daar voortdurend hooren weer klinken en nog steeds maakt zjjlks indruk op de minder ontwikkelden. Wat is niet de Amsterdamsche zee liedenstaking zelfs tegen de vrijzin nigen bij de jongste Raadsverkiezin gen tot vervelens worden toe uitge speeld Was niet het schrikbewind in de haven een prachtig wapen tegen de „liberalisten” Dat waren „Maar ik Ik zal dan thans niets eten en dan zullen oom en tante buiten zich zelve zijnzij zijn vol opmerkzaamheden voor mij en zouden mij wel willen^volproppen.” „Wel, dat is zoo eenvoudig moge lijk I Neem bijv, onder het een of ander voorwendsel ook een kleinig heid mede en dan zullen we met el kander doelen, opdat de oen den an der niet benijdt, als hij wat lekkers bij zich heeft. Is het zoo goed?-1 „Voor mjjn part, ja. Maar nu moet ik naar huis. „Mag ik U een eindje vergezellen vroog hy. „Tot aan den nitgang van het bosehje." Zij liepen dicht naast elkander, om dat de smalte van het pad niets anders veroorloofd»eenige oogenblikken zwegen zy, waarna Edith eensklaps op emstigen toon sprak„Gisteren heb ik er my over beklaagd, dat ik bedriegen moest en vandaag doe ik het uit eigen beweging; het ia niet >in den haak, dat ik mij naar hier begeefdat is dubbel bedrog/’ i v aan wei aaimpjes inuisonjven „Maar, juffrouw, het is een oerjijk daarvoor slechts de helft eten,; het bedrog.” „Bedrog en éerlyk, dat is oen samen- j van verdacht allooi,” sprak CS ra S ra ra ra 9 fi. ra 9“ ra ra ra' ra, 5’

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1