II
n
'1EMAN
V
\o. 11622.
g.
De Ganzendokter.
g
Eerste Riad.
BEGROOTING.
?<y
5*
VAN
ST A DE,
A.
behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Inierc. q!
FEUILLETON.
Bulten lazxd..
Marokko.
Zaterdag 29 Juli 1911. 50e Jaargang.
XTïe'Vfws- ezi. -A.d.’vearteaa.'tïeTolsucL ttoox G-o-kxcLa. ©xx Oxxxstxelxexx.
Verschijnt dagelijks
PRIJS VAN HET ABONNEMENT?
Telefoon Interc. 82.
ft
S.-
f»
i
Ike
die
E
s
a.
'laan
go-
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
(Wordt vervolgd.)
au
n 1
ssrteerd)
n
i. waardoor
qni locuien.
de
£r in,
voor-
.ƒ0.65
0-85
HJN. 1.20
TJN1.20
E
IM
schen hebben. Het einddoel moge
verschillend zijn, dit is toch slechts
toekomstschw»rmerei. In de practijk
is er veel leng niet alles!
dat ons «y mpathiek is in het streven
der hervormingsgezinde socia*l-de-
mocraten. En wij zijn er innig van
overtuigd, dat er geen beter middel
is om de socialisten te bestraden,
dan om rechtmatige grieven der
kleine lujden zoo veel mogelijk ge
leidelijk weg te nemen en den soci-
aal-democraten niet kunstmatig den
invloed te onthouden, waarop zij
recht hebben.
Onder de onzen ia dit besef nog
niet overal doorgedrongen. Daarom
dunkt ons nummer één propaganda
onder de onzen voorde hervormingen,
door de vooruitstrevende-vrijzinnigen
voorgestaan. Daarvoor dient aller
eerst belangstelling gewekt bij de
duizenden, die thans nog onverschillig
zijn of zelfs min of meer angstvallig
daartegenover staan.
Men bedenke, dat er nog een
breede zoom kiezers is, vooral in
de grootere steden, die zoovele leden
naar de Kamer zendan, welke weinig
ot geen notitie van de politiek neemt.
En hoe velen kunnen nog het Kies
recht deelachtig worden, wanneer
er maar eèn w i 1 was.
Daarop hebben onze geestver
wanten zich „dubbel en dwars toe
te leggen. De organisaties dienen
op vele plaatsen verbeterd, de kie
zerslijsten gecompleteerd, de kiezers
meer politiek besef bij gebracht, be
langstelling opgewekt waar nu nog
onverschilligheid meestal ten gevolge
van onwetendheid heerscht.
En dan: zoo min mogelijk per
soonlijke quaesties op dan voor
grond c.n een kort, zakelijk program
dat tot de menigte duidelijk spreekt
en waarvoor men reeds lang te
voren, dus niet op het laatste nip
pertje, de actie dient aan te vangen.
Dat algemeen Kiesrecht
op dit program niet mag ontbreken,
spreekt vanzelf. Zoeke men verder
niet zijn kracht in een lange wasch-
ADVERTENT'IÉ nï~
Van I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0,55
Elke regel meer ,0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze legen twee berekend.
Dienstaanbiedingen pér plaatsing van 1—5 regels fü 35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets Reclames f 0 25 per regel
Genote letters on randen naar plaatsruimte
28)
Mijn huishoudster is namelijk ook
niet gewoon, om vroeg op te staan,
omdat ik zelf ook niet vroeg uit de
veeren komvandaag heb ik haar op
haar vragen uit verlegenheid een bits
antwoord gegeven, doch dat kan ik
natuurlijk niet altijd blijven doen.
Daarom zal ik morgen tegen haar
zeggen, dat ik met een ontvettings-
kuur begonnen ben en daarom gedu
rende geruimen tijd ’s morgens bewe
ging moet nemen.1’
„En .neemt dan een ontbijt voor
twee personen mee, dat zal een uit
stekend figuur maken”; antwoordde
Edith vroolgk; „de ontvettingskuur
«al geen merkbaar resultaat geven.”
„Dat moet zij ook niet,” antwoordde
hij gemoedelijk; „de zaak wint er echter
door aan geloofwaardigheid. Mijn
huisplaag zal natuurlijk dadelijk zeg^
genU kan wel kalmpjes thuisblijven
- 1 1 V* 1 1 -•
zal echter toch wel goed afioopen
I zy zal zich over niets verontrusten en koppeling
L V ook niet verder over nadenken.” zij lachenc
nu de bondgenooten vaa de libera
len Ja, ja, het was kortweg
om kippenvel te krijgen!
Maar hoe onwaar is, zulk gedoe
Vraag eens aan de socialisten, van
wig zij méér principiêele bestrijding
te verduren hebbtn gehad, wie hun
schoonschijnende theorie méér af
breuk hebben gedaan, de mannen
broeders van Kuyper c.s. of de voor
gangers der liberale en vrijzinnig-
democratische school. Het antwoord
is niet dubieus. Heel iets anders
wordt het echter, wanneer men als
't ware in eikaars armen gedreven
wordt door het afstootende optreden
van een maehtscoalitie. Laten de
heeren dan gerust met.bijbelteksten
op de lippen smalen op de socialisten
en hunne „neefjes”, geliefkoosde
naam van de kleine derieale pers
voor de vrijzinnigen. Zij weten heel
wel, dat zij-zelf en nieinand anders
de oorzaak zijn van onze houding.
Alles moet eenvoudig „rechts” wor
den de gemeenteraad van een stad
als Rottepdam, waarin uitnemende
mannen Vpn liberalen huize zitting
hadden, moest „'om”rechts moest
in de meerderheid, daarop werd
alles gezetde qualiteit der raads
leden wordt bijzaak, het eenvoudige
feit, dat men „man van rechts" is,
strekt tot voldoende aanbeveling om
m allerlei ambten der eere zitting
te nemen. Heeft men dan het recht
te klagen, wanneer de liberalen als
uiterste middel een compromis met
de S. D. A. JbjMttigaan, om te redden
wat te redifén valt.
Wel stemmen wij gaarne toe, dat
zulke overeenkomsten ook voor ons
geen groote bekoring hebben. Liever
stonden wij op eigen beenen, zelfs
bij herstemmingen, maar indien het
moet, om eene in Onze oogen hoogst
gevaarlijke coalitie tegen te staan,
een coalitie die op steeds meer macht
uit is, dan achten wij een samen
gaan met de socialistische revisio
nisten zeer wel oirbaar.
Hierbjj vergeten wij niet, dat wij
verscheidene gemeenschappelijke wen-
De vorige week hebben we de
„balans” van het afgeloopen parle
mentaire jaar opgemaakt. Onze
slotsom was, dat het atmiet bedroe-
vender konchronische misère, ge
volg van organische gebreken inde
politieke verhoudingen, veroorzaakt
door de rechtsche coalitie. En wij
stellen de vraag, of de belangheb
benden dit tijdig zouden inzien, dan
wel of men ons zou verplichten in
de komende jaren wederom als hoofd
punt van actie te kiezen het ten
onder brengen der coalitie.
Aan deze vraag koppelt zich deze
vast: hoe ziet de toekomst er voor
ons uit. Laten we, na de balans,
nu ook eens de „begroeting” op
maken. En wel een begroeting,
- zooals die zich voordoet aan het oog
van den onbevooroordeelden toe
schouwer, dus ongeilatteerd.
Wij hebben waarlijk geen reden
de toekomst voor de vrijzinnigen
fraaier voor te stellen dan zij in
werkelijkheid is. Een ongemotiveerd
optimisme zou de onzen eer in nog
sterker mate doen indoezelen in het
besef dat alles wel terecht zal komen.
Wij zouden dan ook eerder geneigd
zijn, de vooruitzichten voor de libe
ralen wat pessimistischer voor te
stellen. Maar noodig is dit niet.
Inderdaad is de nuchtere waarheid
al ernstig genoeg voor wie ooren
heeft om te hooren en oogen om te
zien.
Immers, wij mogen al opmerken,
telkens en telkens weer, dat het
rechts misère is, dat de heeren 't
onderling op de meest belangrijke
punten van staatsbeleid oneens zijn,
dat de grondslag der coalitie on
waar, onrecht, ja misleidend is
tot dusver (het zou zelfmisleiding
ogi, 8>j, uur,
i Kamer van
rbedrijvdn.
traw- enWe-
Ipieringstraat
vergadering
1 Armenzorg.
Boelekade,
x» Algemeen
ie 8. Ö.A/P.
eregeld tijdig
ntvangenvan
vermakeiyk-
lan in Man
lijst programpunten, hnaar in
kort en krachtig progF
alle vrijzinnigen kunnen
Gaat alles zoo, dan
toekomst volstrekt niet d<w
maar ook alleen onder d i e
waarden.
Blijft echter alles zijn oude gan
getje gaan, dan staat het voor ons
vast, dat de onzen er nog dieper
onder zullen komen.
Dit hebben zij echter xèlven in
handen.
Onze begrooting is dus wat vaag,
maar toch niet zonder perspectief.
Dat ieder onzer dan zijn plicht doe I
‘t 1» on 't blijft nog maar altooa
Marokko. Maar wat het uigennardign
van de kwestie ia, dat ia dat b(j deao
tuiver Franarh-DuiUoho sank haloog
meent gericht b op Engeland. Dit
mbacnien voor een- niet gering deel
te wyten aan do geheimsinnigheid,
waarmee de ondernandelingon tua-
achen Cambon en von Kidorlen Wttch-
tor worden gevoerd. Wae h«t mia-
«chien niet heel wat laster geweeat,
van de boaprokingen telken» BOoÏmI
publiek te maken al» mogelyk ia?
Het had allerlei gi»»ingcn kunnen
voorkqmon. Than» ia het Iwgrypeltfk,
dat uit oen rede ala die van miniater
Lloyd George die natuurlek vol al
gemeenheden wax, allerlei waaraoh(jn-
lykhedon werden gedistilleerd en even
begrypelyk is het, dat met verlangen
werd uitgesien naar de in uitzicht,
gestolde verklaring, woljee do minister-
president Asquith bij de behandeling
dor buitenlandscho begroeting in het
1 Agerhuis in sake de Marokkaanse ha
kwestie zou afleggen.
Donderdag is deze verklarTfr,
en zo heeft niet nagelaten
drukte internationale stemming wat
op te beuren. De blijkbaar met groote
zorg ongestelde verklaring werd door
Asquith voorgelezen. „Het zal nu
duidelijk zyn”, zei hij, „dal de Marok-
kaansche kwestie op oen punt is ge
komen, waar de moeilijkheden voort
durend van ernstiger aard dullen
worden, tot er een oplossing zal
worden gevonden. Een al te nauw
keurige ontleding van haat oorzaken
en van den vroegeren toestand zou
schap on omspon Edith met een net
van liefheden en opmerkzaamheid.
In de eerste uitbarsting van vreugde
over Ediths zichtbaren welvarenden
toestand word dat alles nauwelijks op
gemerkt, doch toen langzamerhand do
geestdriftige stemming week, kwamen t
alle kleinzielige berekeningen on vrees
weer aan de oppervlakte terug. Kien-
hout was woedend op Gustaaf.
'„Nu loopt die vervloekte koffiehuis
knecht haar al maar op de hielen,
raasde hij tegen zyn vrouw"; „als ik
zie, dat hy met goeden uitsladjherki
indien ik ook'maar ó4n enk£p keer
bemerk, dat Fxlith bolangstsflmg voor
hem aan «Hen dag legt, wil ik dot
avonturietszoodje geen uur langer in
mijn hui» hebben Versta
„Korp, kom, loop niet op zoo hoogo
beenen,” kalmeerde, mevrouw Betti
„onze Waldwmar wordt er ten minste
een beetje door wakker gepord, de
jongen is slaperig uitgevallen.”
Kienhout gaf zyne vrouw in dit
opzicht wel gelijk, maar dit verhin
derde niet, dat hij ten opzichte van
mevrouw Emma en haar zoon wat
kitteloorig bleef.
„Maar toch heel natuurlijk,” ant
woordde hij. „Een dubbele ontkenning
is een bevestiging en dubbel bedrog
is dus eerlqkheid.
Zij begon luide te lachen. „U is
stoutmoedig in het maken van conclu
sies, doch ik zal mij voöt Uwe redenee-
ring buigen. Tot weerzien» morgen 1”
Zij stak hem haar hand toe, welke
hij hartelijk drukte, maar niet kuste.
Snel als de wind liep zij in de richting
van het huis. Zij vond de huiage-
nooten aan de ontbijttafel en werd
door hen reeds t met ongeduld ver
wacht haar schitterende blik en rootle
wangen gaven stof tot bewondering
en Kienhout werd niet moede, den lof
des dokter» te zingen, die in gejubel
overging, toen hij bemerkte, welken
eetlust Edith van haar morgenwan
deling had medegebracht. En het was
hem hooge ernst met deze lofuitingen
toen zijn vrouw hem de waterkuur
van Edith had medegedeeld, was hij
haar ’s morgens vol verrukking om
den hals gevallen.
„Liefhart is een prachtige karei,”
had hij uitgeroepen,' „geheel mijn leven
lang zou ik niet op het idee gekomen
zijn, dat de dikzak zooveel verstand
bezit. Het is eenvoudig oen heerlik
ideeHet meisje ontbreekt inderdaad
niets dan beweging in devryelucht;
zij is een echte huishen on oen droom
ster dat heeft Liefhart bij don eersten
oogopslag al bemerkt. Ik zon hem
willen omhelzen, ja omhelzen I
En daar de dokter juist piot aanwezig
was, omhelsde Kienhout zyn vrouw,
wat deze met groote bevrediging
toeliet.
Gedurende «enige dagen heersehte
in de geheele familie eene vrool(jke,
bijna verheven stemmingEdith was
vol opgewektheid, toonde verscheidene
malen oen byna jongensachtigen over
moed zij ging zoodanig met Frits
om wie hij zich tot dusverre weinig
bekommerd had, begon te dweepen.
Merkwaardigerwijze was nu ook
Gustaaf aanhoudend in haar nabijheid
te zien, wat groot misnoegen bij
Waldemar deed ontstaannu hot
meisje levendiger was geworden $jn
het zoo’n vreesolijke last niet moer
was, zich met haar bezig te houden,
had hy den vroolyken, schertsenden,
opgewekten neef in het geheel niet
meer noodig. Bovendien scheen Gus
taaf het er op toe te leggen, hem
juist in de tegenwoordigheid zijn»
vaders den loef af te steken alsof
hij de juiste voogenblikken berekende,
liet Gustaaf, joodra papa Kienhout
verscheen, zyn vroolykute scherts
hooren, bétooverde het geheele gazel-
Ü01DSCHE COURANT.
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post 1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad.1.50
Idem franco per postf 00
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: Lanoe
Tiekdeweg 04, b(j onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
zijn het te willen ontkennen) bevslt
het den belanghebbenden opperbest.
Een enkel maal wat gemopper bij
telenrge»teldenr wat aandrang om
spoed te maken, maar dergelijke
oppositie indien ’t deze naam
verdient pleegt weldra te ver
stommen onder den drang der leiders,
die maar al te goed weten hoe
zulke oppositie van onderen op nood
lottig kan worden voor de hoogge
roemde coalitie. Al te veel rekene
men niet dus op de malcontenten
van rechts; laten zij meevallers
blijven, maar richte men zijn be-
grooting niet op dezulken in.
Wij hebben per slot van rekening
alleen met onze geestverwanten te
makenwillen zich daarbij afgeschei
denen van rechts voegen, zij zijn
natuurlijk welkom, afstooten doen
wij niemand die tot ons overkomt,
maar wie op zulke toevallige „baten”
zijn verwachtingen bouwt, komt licht
bedrogen uit.
Gaan wij daarom onzen eigen weg,
zonder te veel naar hechts om te
zien. Ook om onze tegenstanders
ter linkerzijde bekommere men zich
niet meer dan noodig is. Erkennen
wij eenerzijds gaarne, dat de aan
hangers der S. D. A. P. waardevolle
bestrijder^- zijn der ook door ons
bestreden rechter-coalitie, anderzijds
geve men onze gemeenschappelijken
vijand niet het wapen in de hand,
om vrijzinnige en socialist op één
hoop te gooien. Men weet, hoe
gaarne de clericale leiders en vooral
de pers van die richting met het
roode spook werkt-, de bedreiging,
dat liberaal en socialist, ja liberaal
en anarchist „één pot nat” is, kan
men daar voortdurend hooren weer
klinken en nog steeds maakt zjjlks
indruk op de minder ontwikkelden.
Wat is niet de Amsterdamsche zee
liedenstaking zelfs tegen de vrijzin
nigen bij de jongste Raadsverkiezin
gen tot vervelens worden toe uitge
speeld Was niet het schrikbewind
in de haven een prachtig wapen
tegen de „liberalisten” Dat waren
„Maar ik Ik zal dan thans niets
eten en dan zullen oom en tante
buiten zich zelve zijnzij zijn vol
opmerkzaamheden voor mij en zouden
mij wel willen^volproppen.”
„Wel, dat is zoo eenvoudig moge
lijk I Neem bijv, onder het een of
ander voorwendsel ook een kleinig
heid mede en dan zullen we met el
kander doelen, opdat de oen den an
der niet benijdt, als hij wat lekkers
bij zich heeft. Is het zoo goed?-1
„Voor mjjn part, ja. Maar nu moet
ik naar huis.
„Mag ik U een eindje vergezellen
vroog hy.
„Tot aan den nitgang van het
bosehje."
Zij liepen dicht naast elkander, om
dat de smalte van het pad niets anders
veroorloofd»eenige oogenblikken
zwegen zy, waarna Edith eensklaps
op emstigen toon sprak„Gisteren
heb ik er my over beklaagd, dat ik
bedriegen moest en vandaag doe ik
het uit eigen beweging; het ia niet
>in den haak, dat ik mij naar hier
begeefdat is dubbel bedrog/’
i v aan wei aaimpjes inuisonjven „Maar, juffrouw, het is een oerjijk
daarvoor slechts de helft eten,; het bedrog.”
„Bedrog en éerlyk, dat is oen samen-
j van verdacht allooi,” sprak
CS
ra
S
ra
ra
ra
9
fi.
ra
9“
ra
ra
ra'
ra,
5’