Inrichtingen i^elke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. a E. Alter acht 209* 4G, EWAAR- n skleeding. gedeelten De Ganzendokter. win^! ilNADBUP- dig wordt na- ten van andere te brengen, oode doozen, fanning, doch woqrd »Kina- ze> fabriek af- Donderdag 17 Augustus 1911. 5Oe*J aa rg ang. KBHHISGEVIÜG. Bixiten laixd.. Buitenlandsch. Nieuws. FEUILLETON E)^. No. 11638. isia^ Telefoon Interc. 82. 4 Vei-schijtit dagelijks behalve Zon.- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82^ Uitgevers A, BRINKMAN EN ZOON. zich i stad aan huis i.&i Zn., Gouda. >iumi Japan. De twee Japansche oorlogsschepen, tier meel jederkosten en 5 kilo wettigö aan de •k ivoeders. eeds kdruppelp b f P*76. gehuwckmet rg- >ed. en AD>R'KSt E. ALTER ht 26!)', iG. i by H. .P. F, Coiffeur. nethode. ierfaoriak IA. Inkjiuizen. bij HH.: ijdstraat. Veerstal. J PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Pe Marokkaansche quaestie. Nog altijd zijn dö besprekingen gaande betreffende Marokko tus^chen den Duitschen gezant Von Kiderlen Waohter en defn Franschen gezant Cambon. Reeds maanden duren de onder handelingen en nog altijd is er geen practisch, resultaat verkregen. Havas publitwerde dezer dagen een bericht dat de besprekingen worden voórtgezet om de grondslagen te vin den voor de onder handelingen. Dat zulk een beridht groöte verbazing wekt is niet meer dan natuurlijk. En deze verbazing wordt gevoed door hetgeen door den heer Tardieu, den oud-diplomaat, den tegenwoordige!? redacteur van de Temps, in hetNeue Wiener Tageblatt over de gevoerd^ onderhandelingen (die notabene geheim zijn) is geschreven. Breedvoerig geeft de heer Tardieu in dat blad de bijzon* fierheden weer, die de Duitsch-Fransche besprekingen hebben opgeleverd. Zoo. schrijft de heer Tardieu dat( door Duitschland aanvankelijk den ge* hellen Franschen Congo is geëischt van de kust tot Sangher. Later is dia eisch gewyzigd in een kuststrook van 150 K.M. breedte langs de Zuidgrens van Kameroen, benevens het geheels achterland van Kameroen tot den Belgischen Congo. Na dien is Duitschland’s eisch nog verminderd tot een stuk der Fransche bezittingen in Midden-Afrika, waar door deze in twee stukken zouden worden verdeeld, doch tot heden kan BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOUDA. Gezien art. 8 der HINDERWET; Doen te weten Dat zij vergunning hebben verleend aan de firma J Korlenoever Zoon en hare rechtverkrijgenden tot het uitbreiden van hare nettenfabriek, door bijbouw, in het erceel aan de Lazaruskade No. i, ka- astraal bekend sectie E No- 2427. Gouda, den 17 Augustus 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J. NEDERHORST, L. B. - De Secretaris, R. MOERKERK., L. S anaric$ en Vt titer rseelvoer) en Mo Frankrijk. In een verslag over de werkzaam heid der Parijsche nachtasylen in hqt laatste jaar wordt medegedeeld, dat 53.890 mannen, vrouwen en kinderen in ’t geheel 178.980 maal den nacht in de slaapzalen hebben doorgebracht. Interessant is echter een statistiek der "'beroepen, waartoe de nachtelijke zwervers behoorden. Er waren d. o. 24.570 grondwerkers, 19.089 arbeiders van verschillende beroepen, 1327 huis bedienden, 770 arbeiders -in kunst vakken, 2108 beambten, 137 artiesten, 23 onderwijzers, 31 studenten, 3 schrij vers en journalisten, 3 architecten en 25 apothekers. 1 Boelekade, (roor Algemeen deS. D.A. P. geregeld tydig ontvangen van p, verm^kelijk- >dftn in onze 44) Hij wist niet dadelijk, wat hij zeg*- gen zou, die vraag was reeds eea beetje gevaarlijk; daarom besloot hij bij de waarheid te blijven. „Mijne gemalin ik heb er geen.’’ „Dus weduwnaar of jonggezel?” „Jonggezel”, antwoordde hij. „Waarom is u dan niet getrouwd vroeg ze bijna streng. Hij schrikte. „Dat weet ik niet” stotterde hij. Ze lachte. „Dus vrees voor het on bekende Dat is laf, dat moet u goed maken u moet trouwen”. „Ja, dat is 'zoo”, zei hij bijna on hoorbaar haar gebiedende toon joeg hem angst aan. „Hoe moet de vrouw er uitzien, met wie u ’twagen zou?” vroeg ze hem scherp aanziende. Het werd hem benauwd onder dezen blik, hij haalde zijn zakdoek voor den dag en veegde over zijn vochtig voorhoofdwat moest hij zeggen? Eindelijk meende hij, dat hij het best zou doen met ze naar het beera zijner ondervraagster te beschrijven; vrouwen zijn altijd Iroos. •ItKt*” ge- jner vrienden, trom lij geheel ge ts. Ik meende del tegen be- van een paar Ik heb nu onaangename glanzend en ler het maar Ie uitwerking tdurend sqhei- wettig gede- Frankrijk zich daarmede daarmede niet veréenigen. Door de acte van ^Igeciras is het daarbij aan Frankrijk niet geoorloofd!1 ‘om Marokko uit handen van Duitsch- - land te aanvaarden. Mochten de besprekingen niet tot het gewenschte resultaat leiden, dan zal, zoo schrijft de’heer Tardieu een nieuwe Europeesche conferentie wor den aangevraagd. De Frarikf. Ztg., die haar berichten put uit officieole Berlijnsche bronnen schrijft dat het doek der Duitsche regeering is met Frankrijk een over eenkomst aan te gaan, waarmede door compensaties van anderen aard dan van grondgebied in Marokko, de quaestie duurzaam kan worden ge regeld. t 1 De groote meerderheid van hef publiek in Duitschland geeft lucht aan hare ontevredenheid óver het feit dat het gedurende vijf weken in de meerling werd gelaten, dat eeq strikt stilzwijgen noodzakelijk was voor het Welslagen der onderhandelingen. De ontevredenheid zal zich niet uiten in een verlangen naar oorlog, maar richt zich tot hen, die het pu bliek zulk een teleurstelling hebben bereid. In Brandenbtft’g en in Potsdam werden reeds socialistische betoogin- gen gehouden tegen de houding, die in zake de Marokkaansche quaestie door de Alduitsche pers *s aangeno- iffen, en in meerdere plaatsen zal wor den gedemonstreerd. De Marokkaansche kwestie zal voor- loopig nog wel aan "de orde blijven. van het tooneeldaarom schrikte hij te meer, toen mevrouw Amalia plot seling op hem toesprong en zijne hand greep. Op ’t zelfde oogenblik viel hem Kienhouts waarschuwing in, hij begon te beven. „Mijnheer de graaf, u bemint de kunst, u is een edel man riep Amalia geestdriftig uit. „O, als u mij had kunnen zien, toen ik in het zenith van myn roem stond I” Zij hield zijn hand, die |iij haar in zijn weer ontwaakten angst onttrekken wilde, vast en beschouwde ze als in peinzende bewondering. „Hoe schoon is deze hand, hoe rijk is zijPrins, deze hand heeft nog twee kostbare geschenken te vergeven Een diadeem en Karlos’ hart en beide misschien aan een stervolinge Aan een een groot, goddelijk ge schenk 1 Bijna voor een stervelinge Je groot.” Ze had op een vleienden toon ge declameerd en keek nu tot hem op hij zag haar aan met een juist niet zeer intelligente uitdrukkingverbluf- fing, verlegenheid en een weinigje angst stonden op zijn gezicht te lezen. Hij haalde diep adem, toen ze zijn hand losliet. „Dat was toch zeer schoon I” bracht hij met moeite uit. ijdel, "the daar tegenover hem zou wel geen uitzondering op den regel zijn. HÜ bestudeerde dus angstig hare trekken, waardoor er, zonder dat hy het bemerkte, een lang stilzwijgen volgde. „Waarom kijkt u me zoo zonderling aan vroeg mevrouw Amafla coquet de oogen opslaande. Hij echter be merkte de coquetterie niet en schrikte opnieuw van de vraag. „Pardon, maar maar mevrouw komt me zoo bekend voor, en ik weet niet. „Is u in Amerika geweest viel ze hem in de rede. Weer geraakte hy in verlegenheid. „Ik weet het waarlyk niet,” stamelde hij gedachteloos. weet niet, of u in Amerika is geweest?” vroeg ze verbaasd. „Dat. is toch onmogelijk.” Hij kleurde. Welk een domoor moest hij in de oogen dezer vrouw zijn Als ze ook krankzinnig heette, dan leed ze bepaald aan een idee fixe, en was in alle andere dingen waarschijn lijk zeer verstandig. „Pardon, mevrouw, ik had u vraag niet gehoord,” zei hy verlegen, „ik dacht er nog over na, waar ik u reeds gezien kon hebben.” „Daarom juist vroeg ik u, of u die nu op den terugweg zijn naar Japan na aan de vlootrevue te Spithead te hebben deelgenomen, zijn Zon dagavond te Villefranche aangekomen. Tot een persman heeft de commandant van een*der schepen gezegd dat de Japan ners trotsch waxen op het feit dat Japan de-eenige mogendheid was, welke door meer dan één schip op de revue vertegenwoordigd was. Te Ville franche zyn feestelijkheden georgani seerd ter eere der Japanners o. a. jiu- jitsu-wedstrijden. Heden zouden dp Japansche schepen naar Gehua ver trekken, om vervolgens Spezzia, Civita Vecchia, Triest, Polaken Malta aan te doen. Den 17en September aanvaarden zij de terugreis door het Suez-kanaal. Half November worden de schepen in Japan terugverwacht, Vereenigde Staten. Volgens de officieele gegeven* yan den opperhoutvester te Washington, itf’ de schade, in het vorige jaar door boschbranden veroorzaakt, op ongeveer 200 millioen dollar te schatten. Honp derd menschen verloren bij die branc den het leven. Het meerendeel dezer branden moet aan onvoorzichtigheid worden toegeschrevpn. De’opperhout* vester geeft in ernstige overweging krachtig met de aanplanting van boor men voort te gaan, deze zoo zorg- vuldig mogelijk tegen brandgevaar te beschermen, opdat de bosschen, die van commercieel en aesthetisch belang zijn, niet langzamerhand geheel ver dwijnen. Merkwaardige bezorgdheid in eey land, waar men in oude tijden de bosschen, ter bespoediging van de ontginning, eenvoudig neerbrandde. Engeland. De Staking* Na een bespreking, die het ministe rie van handel en de spoorwegmaat- schappijen gehouden hebben, gaf me? te kennen, dat men den toestand don ker inzag, Men vreest, dat de spoorwegstaking op handen is, daar de spoorwegmaat schappijen op het oogenblik besloten zijn, om niet toe te geven aan den. eisch der beambten om een recht- streeksche samenkomst te houden. De minister yan handel heeft gis teren te Londen tweemaal een samen komst gehad met de hoofdbestuurders van de voornaamste spoorwegmaat schappijen. Over de uitkomsten heeft de minister nog niets stelligs los gela- reeds in Amerika is geweesthet was zeer wel mogelijk, dat u me daar in de uitoefening mijner kunst had ge zien.” „Uwe kunst?” vroeg hij. „Ja, ik ben. of liever was kunste nares,” zei ze fier. „Mijn naam heeft aan de overzyde van den Oceaan een goeden klank, en dat ik de plaats, waar ik mijne triomfen vierde, ver laten heb, daarvan is alleen de liefde de schuld. Niet het goud van myn echtgenoot heeft my weggelokthij had alles aan mijn voeten gelegd, wat ik begeerde, maar ik verlangde slechts zijn hart en daarvoor gaf ik mijne kunst en mijne roem.” „Mevrouw is tooneelspeelster, zan geres geweest vroeg hij aarzelend. „Tragedienne,” antwoordde ze mot een plechtig gebaar. „O, hoe heerlijk,” zpi hij met on^ geveinsde bewondering. „Ik houd zöo veel van treurige stukkenik weet het wel, men noemt het kinderachtig als een man weent, maar ik moet mijn tranen met geweld onderdrukken, als er iets treurigs wordt gespeeld, en dikwijls loopt me een kille huivering over den rug, als er van die zoo aan doenlijke woorden worden gesproken.” Hij had geheel oprecht gesproken, want hij was een werkelijke minnaar flOPDSffl E (III II I\T. prijs VAN HiET ABONNEUjlNT: Per kwartaalf 1.25 Idem franco per post1 50 Met jGeïMustreerd Zondagsblad„1/50 Idem franco per post i„1.90. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendejveg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren Denemarken. “Uit Kopenhagen wordt geseind-:’ Ritzau’s bureau meldt, dat ,een Duitsche torpedoboot gezonken is aan de oostkust van Langeland f de ber- ging van de boot wordt spoedig ver wacht. Duitschland. De hitte van d0» laatsten tijd heeft in tal van kerken te Berlyn de orgels onbruikbaar gemaakt. Bij de gods dienstoefeningen moet men het voor- loopig buiten begeleiding van het orgel Stellen. De Duitsche meteorologen vóórspel len wel, da.t het koeleïe ^veer de torste dagen aanhouden zal, maar gelooven niet, dat er veel regen zal vallen. Prins Hendrik XVIU von Reuss jonge linie is .Dinsdamivortd in den trein tusschen Schweinfurt en Würz burg door eon beroer» getroftièn. Hij was dadelijk dood. De prins was in II Charlotte hertogin vin Mecklenl Schwerin en woonde op het kasteel te Ludwigslust, waar onze Kon/ngin on Prins Hendrik hem dikwüis be zocht hebben. - Aangaande heC bloedige drama, dat zich in het garnizoenshospitaal te Trier heeft af gespeeld, verneemt de Reinisch-Westfülisöhc Öïeitung het vol gende Luitenant Fohamier-Glissziers- ky van het 29"t0 regiment infanterie lag sinds eenige dagen wegens een lichte ongesteldheid in het hospitaal, ’s Middags kwam zijn 29-jarige broe der, een koopman uit Hannoyer, bij hem op bezoek. Beiden bevonden zich alleen in de fciekenkamer, toen plot seling een schot klonk. De luitenant was door een schot in het achterhoofd door zijn eigen broeder gedood. De dader is gevangen genomenhij is reserve-officier. Turkije. Berichten uit Konstantinopel-zeggen dat de onderhandelinged met de roe vers over de uitlevering van Richter op het punt zijn van te slagen. Uit Larissa woidt gemeld dat de bende, die Richter ontvoerd heeft, zich niet op Grieksch grondgebied bevindt. Over het algemeen begint men zich over het lot van Richter minder ongerust te maken. Gaarne had hy jets geestigers ge- «egd, maar er viel hem niets in. Zij echter nam het dankbaar aan. „Pakt het u ook?” vroeg ze met oen triomfeerenden glimlach. „2oo heeft mij myn man voor den eersten keer gezien en op dat oogenblik nam hij het besluit mij te winnen tot eiken prijs. En toen hij aan mij werd vóór- gesteld, greep hij mijne hand en her haalde het vers, waarbij hij mynen naam in plaats van Karlos noemde.” Ze hield hare witte, goed verzorgde handen voor zich uit en beschouwde ze schijnbaar met bewondering. „Mevrouw heeft zeer fraaie handen*” stamelde hij verlegen, om toch iets te zeggen. Ze glimlachte „Ja, ze waren be roemd, myne handen men ging naar Macbeth, alleen om in de nachtscéne mijne handen te zien.” Eensklaps strekte ze hare handen ver vooruit, staarde ze aan, daarna begon zij ze te wrijven, alsof ze er iets afwisschen wilde. „De Than van Fife had een vrouw,” mompelde ze. „waar is ze nu Hoe Willen deze handen nooit rein worden? i Niets meer, mijn gemaalO, niet alzoo, .gij bederft alles met die strakke t blikken (Wordt vervolgd.) ten, maar de bestuurders der spoor wegmaatschappen deelden naderhand meder dat de regeering hun zooveel mogelijk bescherming heeft toegezegd voor een beperkten, maar doeltreffen- den treindienst, wanneer de dreigende algemeene staking van het spoorweg personeel morgen mocht attftvangen. De koers van de Engelsche spoorweg- aandeelen op de Londenscfie beurs heeft zich daarop flink''hersteld na allerzwakst te zijn geweest. In den toestand te Liverpool en te Manchester is heden nog geen verbe tering waar te nemen. Er beginnen in a Lancashire noodprijzen voor de levensmiddelen te heerschen. De toestand in de havens te Londen is echter vandaag aanmerkelijk ver beterd. Honderde bootwerkers en an dere havenarbeiders hebben het werk hervat. De staking in de haven hier schynt te verloopen. Vier faillissemen ten zijn heden aan de beurs bekend geworden, maar geen ervan is van b01an& L. In het. Lagerhuis hee^LLloyd George verklaard, dat de kwesW^betrcffende het treffen van maatr^u^fi tpr ver- betering van den toestand, ten einde de» strijd op jnddstrieel gebied te voorkomen en te verkorten, de ern stigste belangstelling van het Kabinet had, dat dienaangaande overleg pleegt met de vertegenwoordigers van werk gevers en werknemers. Lord Churchil gaf een algemeen ove/zicht van den, toestand der staking. Hij deelde mede, dat zich te Liver pool geen verdere ongeregeldheden hadden voorgedaan. De zaken te Man chester lagen stil, maar onord,elyk- heden deden er zich niet voor. Lans- bury, van de arbeiderspartij, protes teerde heftig tegen het gebruik Van troepen te Liverpool. Minister Churchill verklaarde dat het de plicht van de regeering zou zijn, om ingeval de de dienst op de groöte spoorwegen, waarvan, de bevolking afhangt voor de aanvulling van voc- voedingsmiddelen, verlamd werd, volle jgö bescherming te verzekeren de menschen, die belast zijn met exploitatie. (Toejuichingen). Hy vertrouwde, dat nooit iemand zou veronderstellen, dat, als de nop^zak0- lykheid zich voordeed, de regeering er voor zou terugschrikken om de noodige maatregelen te treffen. (Toe juichingen.) België. Het katholieke Handelsblad van Ant- leed

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1