Inrichtingen i^elke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
a
E. Alter
acht 209*
4G,
EWAAR-
n
skleeding.
gedeelten
De Ganzendokter.
win^!
ilNADBUP-
dig wordt na-
ten van andere
te brengen,
oode doozen,
fanning, doch
woqrd »Kina-
ze> fabriek af-
Donderdag 17 Augustus 1911.
5Oe*J aa rg ang.
KBHHISGEVIÜG.
Bixiten laixd..
Buitenlandsch. Nieuws.
FEUILLETON
E)^.
No. 11638.
isia^
Telefoon Interc. 82.
4
Vei-schijtit dagelijks behalve Zon.- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82^ Uitgevers A, BRINKMAN EN ZOON.
zich
i stad aan huis
i.&i Zn., Gouda.
>iumi
Japan.
De twee Japansche oorlogsschepen,
tier meel
jederkosten
en 5 kilo
wettigö
aan
de
•k
ivoeders.
eeds
kdruppelp
b f P*76.
gehuwckmet
rg-
>ed.
en AD>R'KSt
E. ALTER
ht 26!)',
iG.
i by H. .P.
F, Coiffeur.
nethode.
ierfaoriak
IA.
Inkjiuizen.
bij HH.:
ijdstraat.
Veerstal. J
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Pe Marokkaansche quaestie.
Nog altijd zijn dö besprekingen
gaande betreffende Marokko tus^chen
den Duitschen gezant Von Kiderlen
Waohter en defn Franschen gezant
Cambon.
Reeds maanden duren de onder
handelingen en nog altijd is er geen
practisch, resultaat verkregen.
Havas publitwerde dezer dagen een
bericht dat de besprekingen worden
voórtgezet om de grondslagen te vin
den voor de onder handelingen. Dat
zulk een beridht groöte verbazing
wekt is niet meer dan natuurlijk. En
deze verbazing wordt gevoed door
hetgeen door den heer Tardieu, den
oud-diplomaat, den tegenwoordige!?
redacteur van de Temps, in hetNeue
Wiener Tageblatt over de gevoerd^
onderhandelingen (die notabene geheim
zijn) is geschreven. Breedvoerig geeft
de heer Tardieu in dat blad de bijzon*
fierheden weer, die de Duitsch-Fransche
besprekingen hebben opgeleverd.
Zoo. schrijft de heer Tardieu dat(
door Duitschland aanvankelijk den ge*
hellen Franschen Congo is geëischt
van de kust tot Sangher. Later is dia
eisch gewyzigd in een kuststrook van
150 K.M. breedte langs de Zuidgrens
van Kameroen, benevens het geheels
achterland van Kameroen tot den
Belgischen Congo.
Na dien is Duitschland’s eisch nog
verminderd tot een stuk der Fransche
bezittingen in Midden-Afrika, waar
door deze in twee stukken zouden
worden verdeeld, doch tot heden kan
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van GOUDA.
Gezien art. 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan
de firma J Korlenoever Zoon en hare
rechtverkrijgenden tot het uitbreiden van
hare nettenfabriek, door bijbouw, in het
erceel aan de Lazaruskade No. i, ka-
astraal bekend sectie E No- 2427.
Gouda, den 17 Augustus 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J. NEDERHORST, L. B.
- De Secretaris,
R. MOERKERK., L. S
anaric$
en Vt titer
rseelvoer)
en Mo
Frankrijk.
In een verslag over de werkzaam
heid der Parijsche nachtasylen in hqt
laatste jaar wordt medegedeeld, dat
53.890 mannen, vrouwen en kinderen
in ’t geheel 178.980 maal den nacht
in de slaapzalen hebben doorgebracht.
Interessant is echter een statistiek
der "'beroepen, waartoe de nachtelijke
zwervers behoorden. Er waren d. o.
24.570 grondwerkers, 19.089 arbeiders
van verschillende beroepen, 1327 huis
bedienden, 770 arbeiders -in kunst
vakken, 2108 beambten, 137 artiesten,
23 onderwijzers, 31 studenten, 3 schrij
vers en journalisten, 3 architecten en
25 apothekers.
1 Boelekade,
(roor Algemeen
deS. D.A. P.
geregeld tydig
ontvangen van
p, verm^kelijk-
>dftn in onze
44)
Hij wist niet dadelijk, wat hij zeg*-
gen zou, die vraag was reeds eea
beetje gevaarlijk; daarom besloot hij
bij de waarheid te blijven. „Mijne
gemalin ik heb er geen.’’
„Dus weduwnaar of jonggezel?”
„Jonggezel”, antwoordde hij.
„Waarom is u dan niet getrouwd
vroeg ze bijna streng. Hij schrikte.
„Dat weet ik niet” stotterde hij.
Ze lachte. „Dus vrees voor het on
bekende Dat is laf, dat moet u goed
maken u moet trouwen”.
„Ja, dat is 'zoo”, zei hij bijna on
hoorbaar haar gebiedende toon joeg
hem angst aan.
„Hoe moet de vrouw er uitzien,
met wie u ’twagen zou?” vroeg ze
hem scherp aanziende. Het werd hem
benauwd onder dezen blik, hij haalde
zijn zakdoek voor den dag en veegde
over zijn vochtig voorhoofdwat
moest hij zeggen? Eindelijk meende
hij, dat hij het best zou doen met ze
naar het beera zijner ondervraagster
te beschrijven; vrouwen zijn altijd
Iroos.
•ItKt*” ge-
jner vrienden,
trom
lij geheel ge
ts. Ik meende
del tegen be-
van een paar
Ik heb nu
onaangename
glanzend en
ler het maar
Ie uitwerking
tdurend sqhei-
wettig gede-
Frankrijk zich daarmede daarmede
niet veréenigen.
Door de acte van ^Igeciras is het
daarbij aan Frankrijk niet geoorloofd!1
‘om Marokko uit handen van Duitsch-
- land te aanvaarden.
Mochten de besprekingen niet tot
het gewenschte resultaat leiden, dan
zal, zoo schrijft de’heer Tardieu een
nieuwe Europeesche conferentie wor
den aangevraagd.
De Frarikf. Ztg., die haar berichten
put uit officieole Berlijnsche bronnen
schrijft dat het doek der Duitsche
regeering is met Frankrijk een over
eenkomst aan te gaan, waarmede door
compensaties van anderen aard dan
van grondgebied in Marokko, de
quaestie duurzaam kan worden ge
regeld. t 1
De groote meerderheid van hef
publiek in Duitschland geeft lucht
aan hare ontevredenheid óver het feit
dat het gedurende vijf weken in de
meerling werd gelaten, dat eeq strikt
stilzwijgen noodzakelijk was voor het
Welslagen der onderhandelingen.
De ontevredenheid zal zich niet
uiten in een verlangen naar oorlog,
maar richt zich tot hen, die het pu
bliek zulk een teleurstelling hebben
bereid.
In Brandenbtft’g en in Potsdam
werden reeds socialistische betoogin-
gen gehouden tegen de houding, die
in zake de Marokkaansche quaestie
door de Alduitsche pers *s aangeno-
iffen, en in meerdere plaatsen zal wor
den gedemonstreerd.
De Marokkaansche kwestie zal voor-
loopig nog wel aan "de orde blijven.
van het tooneeldaarom schrikte hij
te meer, toen mevrouw Amalia plot
seling op hem toesprong en zijne hand
greep. Op ’t zelfde oogenblik viel hem
Kienhouts waarschuwing in, hij begon
te beven.
„Mijnheer de graaf, u bemint de
kunst, u is een edel man riep Amalia
geestdriftig uit. „O, als u mij had
kunnen zien, toen ik in het zenith
van myn roem stond I”
Zij hield zijn hand, die |iij haar in
zijn weer ontwaakten angst onttrekken
wilde, vast en beschouwde ze als in
peinzende bewondering.
„Hoe schoon is deze hand, hoe rijk
is zijPrins, deze hand heeft nog
twee kostbare geschenken te vergeven
Een diadeem en Karlos’ hart en
beide misschien aan een stervolinge
Aan een een groot, goddelijk ge
schenk 1 Bijna voor een stervelinge
Je groot.”
Ze had op een vleienden toon ge
declameerd en keek nu tot hem op
hij zag haar aan met een juist niet
zeer intelligente uitdrukkingverbluf-
fing, verlegenheid en een weinigje
angst stonden op zijn gezicht te lezen.
Hij haalde diep adem, toen ze zijn
hand losliet.
„Dat was toch zeer schoon I” bracht
hij met moeite uit.
ijdel, "the daar tegenover hem zou wel
geen uitzondering op den regel zijn.
HÜ bestudeerde dus angstig hare
trekken, waardoor er, zonder dat hy
het bemerkte, een lang stilzwijgen
volgde.
„Waarom kijkt u me zoo zonderling
aan vroeg mevrouw Amafla coquet
de oogen opslaande. Hij echter be
merkte de coquetterie niet en schrikte
opnieuw van de vraag.
„Pardon, maar maar mevrouw
komt me zoo bekend voor, en ik weet
niet.
„Is u in Amerika geweest viel
ze hem in de rede. Weer geraakte hy
in verlegenheid.
„Ik weet het waarlyk niet,” stamelde
hij gedachteloos.
weet niet, of u in Amerika is
geweest?” vroeg ze verbaasd. „Dat.
is toch onmogelijk.”
Hij kleurde. Welk een domoor moest
hij in de oogen dezer vrouw zijn
Als ze ook krankzinnig heette, dan
leed ze bepaald aan een idee fixe, en
was in alle andere dingen waarschijn
lijk zeer verstandig.
„Pardon, mevrouw, ik had u vraag
niet gehoord,” zei hy verlegen, „ik
dacht er nog over na, waar ik u reeds
gezien kon hebben.”
„Daarom juist vroeg ik u, of u
die nu op den terugweg zijn naar Japan
na aan de vlootrevue te Spithead te
hebben deelgenomen, zijn Zon dagavond
te Villefranche aangekomen. Tot een
persman heeft de commandant van
een*der schepen gezegd dat de Japan
ners trotsch waxen op het feit dat
Japan de-eenige mogendheid was,
welke door meer dan één schip op de
revue vertegenwoordigd was. Te Ville
franche zyn feestelijkheden georgani
seerd ter eere der Japanners o. a. jiu-
jitsu-wedstrijden. Heden zouden dp
Japansche schepen naar Gehua ver
trekken, om vervolgens Spezzia, Civita
Vecchia, Triest, Polaken Malta aan te
doen. Den 17en September aanvaarden
zij de terugreis door het Suez-kanaal.
Half November worden de schepen in
Japan terugverwacht,
Vereenigde Staten.
Volgens de officieele gegeven* yan
den opperhoutvester te Washington,
itf’ de schade, in het vorige jaar door
boschbranden veroorzaakt, op ongeveer
200 millioen dollar te schatten. Honp
derd menschen verloren bij die branc
den het leven. Het meerendeel dezer
branden moet aan onvoorzichtigheid
worden toegeschrevpn. De’opperhout*
vester geeft in ernstige overweging
krachtig met de aanplanting van boor
men voort te gaan, deze zoo zorg-
vuldig mogelijk tegen brandgevaar te
beschermen, opdat de bosschen, die
van commercieel en aesthetisch belang
zijn, niet langzamerhand geheel ver
dwijnen.
Merkwaardige bezorgdheid in eey
land, waar men in oude tijden de
bosschen, ter bespoediging van de
ontginning, eenvoudig neerbrandde.
Engeland.
De Staking*
Na een bespreking, die het ministe
rie van handel en de spoorwegmaat-
schappijen gehouden hebben, gaf me?
te kennen, dat men den toestand don
ker inzag,
Men vreest, dat de spoorwegstaking
op handen is, daar de spoorwegmaat
schappijen op het oogenblik besloten
zijn, om niet toe te geven aan den.
eisch der beambten om een recht-
streeksche samenkomst te houden.
De minister yan handel heeft gis
teren te Londen tweemaal een samen
komst gehad met de hoofdbestuurders
van de voornaamste spoorwegmaat
schappijen. Over de uitkomsten heeft
de minister nog niets stelligs los gela-
reeds in Amerika is geweesthet was
zeer wel mogelijk, dat u me daar in
de uitoefening mijner kunst had ge
zien.”
„Uwe kunst?” vroeg hij.
„Ja, ik ben. of liever was kunste
nares,” zei ze fier. „Mijn naam heeft
aan de overzyde van den Oceaan een
goeden klank, en dat ik de plaats,
waar ik mijne triomfen vierde, ver
laten heb, daarvan is alleen de liefde
de schuld. Niet het goud van myn
echtgenoot heeft my weggelokthij
had alles aan mijn voeten gelegd, wat
ik begeerde, maar ik verlangde slechts
zijn hart en daarvoor gaf ik mijne
kunst en mijne roem.”
„Mevrouw is tooneelspeelster, zan
geres geweest vroeg hij aarzelend.
„Tragedienne,” antwoordde ze mot
een plechtig gebaar.
„O, hoe heerlijk,” zpi hij met on^
geveinsde bewondering. „Ik houd zöo
veel van treurige stukkenik weet
het wel, men noemt het kinderachtig
als een man weent, maar ik moet mijn
tranen met geweld onderdrukken, als
er iets treurigs wordt gespeeld, en
dikwijls loopt me een kille huivering
over den rug, als er van die zoo aan
doenlijke woorden worden gesproken.”
Hij had geheel oprecht gesproken,
want hij was een werkelijke minnaar
flOPDSffl E (III II I\T.
prijs VAN HiET ABONNEUjlNT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post1 50
Met jGeïMustreerd Zondagsblad„1/50
Idem franco per post i„1.90.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendejveg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Denemarken.
“Uit Kopenhagen wordt geseind-:’
Ritzau’s bureau meldt, dat ,een
Duitsche torpedoboot gezonken is aan
de oostkust van Langeland f de ber-
ging van de boot wordt spoedig ver
wacht.
Duitschland.
De hitte van d0» laatsten tijd heeft
in tal van kerken te Berlyn de orgels
onbruikbaar gemaakt. Bij de gods
dienstoefeningen moet men het voor-
loopig buiten begeleiding van het orgel
Stellen.
De Duitsche meteorologen vóórspel
len wel, da.t het koeleïe ^veer de torste
dagen aanhouden zal, maar gelooven
niet, dat er veel regen zal vallen.
Prins Hendrik XVIU von Reuss
jonge linie is .Dinsdamivortd in den
trein tusschen Schweinfurt en Würz
burg door eon beroer» getroftièn. Hij
was dadelijk dood.
De prins was in II
Charlotte hertogin vin Mecklenl
Schwerin en woonde op het kasteel
te Ludwigslust, waar onze Kon/ngin
on Prins Hendrik hem dikwüis be
zocht hebben. -
Aangaande heC bloedige drama, dat
zich in het garnizoenshospitaal te
Trier heeft af gespeeld, verneemt de
Reinisch-Westfülisöhc Öïeitung het vol
gende Luitenant Fohamier-Glissziers-
ky van het 29"t0 regiment infanterie
lag sinds eenige dagen wegens een
lichte ongesteldheid in het hospitaal,
’s Middags kwam zijn 29-jarige broe
der, een koopman uit Hannoyer, bij
hem op bezoek. Beiden bevonden zich
alleen in de fciekenkamer, toen plot
seling een schot klonk. De luitenant
was door een schot in het achterhoofd
door zijn eigen broeder gedood. De
dader is gevangen genomenhij is
reserve-officier.
Turkije.
Berichten uit Konstantinopel-zeggen
dat de onderhandelinged met de roe
vers over de uitlevering van Richter
op het punt zijn van te slagen. Uit
Larissa woidt gemeld dat de bende,
die Richter ontvoerd heeft, zich niet
op Grieksch grondgebied bevindt. Over
het algemeen begint men zich over
het lot van Richter minder ongerust
te maken.
Gaarne had hy jets geestigers ge-
«egd, maar er viel hem niets in. Zij
echter nam het dankbaar aan.
„Pakt het u ook?” vroeg ze met
oen triomfeerenden glimlach. „2oo
heeft mij myn man voor den eersten
keer gezien en op dat oogenblik nam
hij het besluit mij te winnen tot eiken
prijs. En toen hij aan mij werd vóór-
gesteld, greep hij mijne hand en her
haalde het vers, waarbij hij mynen
naam in plaats van Karlos noemde.”
Ze hield hare witte, goed verzorgde
handen voor zich uit en beschouwde
ze schijnbaar met bewondering.
„Mevrouw heeft zeer fraaie handen*”
stamelde hij verlegen, om toch iets te
zeggen.
Ze glimlachte „Ja, ze waren be
roemd, myne handen men ging naar
Macbeth, alleen om in de nachtscéne
mijne handen te zien.”
Eensklaps strekte ze hare handen
ver vooruit, staarde ze aan, daarna
begon zij ze te wrijven, alsof ze er
iets afwisschen wilde.
„De Than van Fife had een vrouw,”
mompelde ze. „waar is ze nu Hoe
Willen deze handen nooit rein worden?
i Niets meer, mijn gemaalO, niet alzoo,
.gij bederft alles met die strakke
t blikken
(Wordt vervolgd.)
ten, maar de bestuurders der spoor
wegmaatschappen deelden naderhand
meder dat de regeering hun zooveel
mogelijk bescherming heeft toegezegd
voor een beperkten, maar doeltreffen-
den treindienst, wanneer de dreigende
algemeene staking van het spoorweg
personeel morgen mocht attftvangen.
De koers van de Engelsche spoorweg-
aandeelen op de Londenscfie beurs
heeft zich daarop flink''hersteld na
allerzwakst te zijn geweest.
In den toestand te Liverpool en te
Manchester is heden nog geen verbe
tering waar te nemen. Er beginnen
in a Lancashire noodprijzen voor de
levensmiddelen te heerschen.
De toestand in de havens te Londen
is echter vandaag aanmerkelijk ver
beterd. Honderde bootwerkers en an
dere havenarbeiders hebben het werk
hervat. De staking in de haven hier
schynt te verloopen. Vier faillissemen
ten zijn heden aan de beurs bekend
geworden, maar geen ervan is van
b01an& L.
In het. Lagerhuis hee^LLloyd George
verklaard, dat de kwesW^betrcffende
het treffen van maatr^u^fi tpr ver-
betering van den toestand, ten einde
de» strijd op jnddstrieel gebied te
voorkomen en te verkorten, de ern
stigste belangstelling van het Kabinet
had, dat dienaangaande overleg pleegt
met de vertegenwoordigers van werk
gevers en werknemers.
Lord Churchil gaf een algemeen
ove/zicht van den, toestand der staking.
Hij deelde mede, dat zich te Liver
pool geen verdere ongeregeldheden
hadden voorgedaan. De zaken te Man
chester lagen stil, maar onord,elyk-
heden deden er zich niet voor. Lans-
bury, van de arbeiderspartij, protes
teerde heftig tegen het gebruik Van
troepen te Liverpool.
Minister Churchill verklaarde dat het
de plicht van de regeering zou zijn,
om ingeval de de dienst op de groöte
spoorwegen, waarvan, de bevolking
afhangt voor de aanvulling van voc-
voedingsmiddelen, verlamd werd, volle
jgö bescherming te verzekeren
de menschen, die belast zijn met
exploitatie. (Toejuichingen). Hy
vertrouwde, dat nooit iemand zou
veronderstellen, dat, als de nop^zak0-
lykheid zich voordeed, de regeering
er voor zou terugschrikken om de
noodige maatregelen te treffen. (Toe
juichingen.)
België.
Het katholieke Handelsblad van Ant-
leed