trie 'AS iERK te lellen. A, V I No. 11644. 50e Jaargang. Donderdag 24 Augustus 1011. Verschijnt dagelijks VUURWERK cht. erk, jopste. Sixïtexi larxcJL. FEUILLETON De Ganzendokter. ZD-A- irmeer! YZO.XEN. ap«n uren ^Tie’kX’ws- ©zx ^^<^Trext©xxti.©1ol©-d. voor Q-oio-dsu ©aa. Oxxxstx©lc:©:xx. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. 4,‘ AD. Coiffeur. (Wordt vervolgd.) n h a”, Westhaven, lenvergadering atschappij van geen haarverf, aakt' het haar •st f 1.50 per verkrijgbaar IAART Lz. LION FELTON, ft het haar zijn bij; dat door de coalitie ook de] g’mchten vm oorlogtnsschenDuiteoh- ehristelijk-historischen tot de regee- "J ringspartij behooren, en mee hunne portie krijgen naar rato van hun aantal een bijzonder groote portie van den buit. JN VAN EJf. EEËN worden in verzegelde i vyf, twee en i een Ned. ans ding van Nom- s, voorzien van id Merk, vol- >t gedeponeerd, de uitvoering de orders adn- 50) Waarom heb ik mijn zoon laten heengeën, waarom heb je hem niet tegengehouden Waar zijn de mannen waar de helden, die ons beschermen en redden?” „Mamatanteriep Edith, ver liest toch het hoofd niet. Rooverben- den zijn hier toch niet en bevendien is het klaarlichte dag, en voor de avond komt, hebben we tijd genoeg ojn maatregelen te nemen. Nu moeten we eerst nauwkeurig onderzoeken, wat er eigenlijk gebeurd of weggeraakt is de sleutels zijn misschien slechts ver legd." Visser's lippen kwam, hem werd afgedwongön door het optreden van een Nederlandsch-Hervorrade van Links. En is „De Nederlander” vergeten, hoe weinig weken geleden de chris- telijk-historischen in den Haag ge dwongen zijn den „geplekten” room- schen randidaat Liefland over te nemen, dien zij zelven onwaardig verklaard hadden zitting in den Raad te nemenen dat, omdat alleen tot dien prijs de christelijk-historische heer Ankerman lid van den Haagschen Raad mocht worden? Waarlijk, er is alle reden voor „De Nederlander” om een heel zachten toon aan te slaan; zij spreke slechts fluisterend in het sterfhui» harer beginselen. (ilHllSIHE COURANT. PRIJS DER ADVERTE.NTIÈN Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer „0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van i—5 regels f0 35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 cis. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Jouw- en Wo- i Spieringstraat ur vergadering *an Armenzorg, i geregeld tjjdig ontvangen van mzvennakelflk- dan in onna mie” avonds wgadering van lend van Opd- Zoo' nu en dan komt „De Neder lander”, het blad van den heer De Savornin Lohman, uit den hoek met een fel anti-roomsch stuk. Dan knettert het plotseling zóó hard op, dat de wandelaar op den politieken weg opschrikt, en uit de verte het coalitie-huis aan zijn rechtervleugel in lichtelaaie meent te zien staan maar als hij toegesneld is, is er van vuur ot rook al niets meer te zien, want het is vuurwerk, en anders niet. Het wordt afgestoken met de bepaalde bedoeling, om die partijge- nooten, die zich de vroegere uit spraken van Dr. Kuyper, mr. De Savornin Lohman, dr. De Visser omtrent het samengaan met Rome herinneren, en die er in hun hart beslist afkeerig van zijn, zand in de oogen te strooien. De opname in „De Nederlander” van zoo’n anti papistisch stuk wil niet anders zeg gen dan ditZiet toch eens, partij- genooten, wat wij aandurvenkunnen wij u beter bewijs geven, dan Ds. Hoogephuijze, de red&teur van „De Beukelaar” en anderen ongelijk heb ben, als zij beweren, dat wij door ons samengaan met Rome ons be ginsel geweld hebben aangedaan of onze vrijheid aan banden gelegd Zooweer onlangs. In de „Deutsche Zeitung” had een artikel gestaan waarin beschouwingen werden ge geven over de Amsterdamsche ge meenteraadsverkiezingen, en waarin in de gebruikelijke protestantsch- orthodoxe termen de stelling werd toegelicht, dat alleen de roomsch- katholieken in de coalitie „clericalen” kunnen genoemd worden, die het, gis zij baas waren, zouden toeleggen op de conscientievrijheid in het al gemeen en op die van het Protes tantisme in het bijzonder. En „De Nederlander” is altijd zoo gelukkig een compóre te vinden, die het spel des te beter doet slagen. Dezen keer werd deze rol vervuld voorstander is van de meest vol komen vrijheid van godsdienst, en die dus als ze de baas werd, het Protestantisme ongemoeid zou laten; terwijl ze daarentegen de roomseh- katholieken, waarvan ze zelve erkent, dat hunne opperheerschappij de dood van het Protantisme in ons vader land zou wezen, niet alleen onge moeid laat, maar steunt? Die zich deze vraag stelt en daarop antwoord geeft, wordt de houding van „De Nederlander" volkomen duidelijk. „De Nederlander” is groote tegen stander van de sociaal-democratie, omdat die strijdt voor afschaffing van het privaat bezit, der produc tiemiddelen, en tevens van huis uit groote tegenstander van de roomsch- katholieken, die zoo gaarne Luthers werk weer ongedaan zouden maken. Maar, als het er op aankomt, is dat privaat bezit der productie middelen haar liever dan haar pro testantisme, en coaliseert zij zich met Rome, omdat zij dan naar hare meening sterker tegenover de so ciaal-democratie staat. Dat is de hoofdreden, al, konjt er natuurlijk Ach, Dietje, wat ben je toch een lief, v^tandig meisje,” riep mevrouw Betti. „Ik moet je nog feliciteeren, maar dat bewaar ik ook tot later, als ik het op mijn gemak kan doen. Nu moet ik beneden gaan zien, hoe het daar staat.” Met deze woorden snelde ze weg; reeds bij de trap kwam Mimi op haar toeloopen„Mama, ik heb de sleutels gevonden, ze hingen aan papa’s kleer- PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal f 1 25 Idem franco per post1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 Idem franco per post1.00 Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren door „Het Centrum’’, die beweerde, dat de plaatsing van zulke stukken hinderlijk m voor de samenwerking van Rechts en stuitend voor de katholieken. Wat wederom welkome aanleiding aan „De Nederl.” gaf om voor de zqoveelste maal uiteen te Zetten dat de beginselen van de roomsch-katholieke kerk wel in zich- zelve uiterst gevaarlijk zijn voor het Protestantisme, maar dat deze voor de ehristelijk-historischen niets ge vaarlijks hebben, zoolang wij leven onder bescherming van de IJeder- landsche Grondwet. Zoolang wij leven onder bescherming van de N^e derlandsche Grondwet^ Een woord om te onthouden. Er is dus volgens den heer De Savornin Lohman eene partij in Nederland, die, als ze baas was een eind zou maken aan de vrijheid der protestanten en aan de vrijheid der consciëntie, deze partij is de sterkste staatkundige partij in Nederland; ze heeft in de Eerste en Tweede Kamer grooter aantal zetels dan eenige andere politieke fractie, en nu moei, volgens „De Nederlander”, deze partij niet door de ehristelijk-historischen bestre den wordenintegendeel, deze moeten door coaliseering met de roomsch-katholieke staatspartij deze versterken. Gevaar is daar niet bijde Grondwet neemt dat gevaar geheel weg; net alsot de Grondwet in stand zou blijven, als de roomsch- katholieken genoeg zetels in de Tweede- en in de Eerste Kamer hadden Gelooft „De Nederlander” nu in derdaad, dat er nog iemand is, die denkt, dat deze redeneering zuiver is? We weten immers wel beter. En die het niet weet, behoeft zich slechts deze vraag te stellen Waarom strijdt „De Nederlander” een heftigen en onverzoenlijken strijd tegen de sociaal-democratie, die geen derde van de macht heeft van de roomsch-katholieken, die kast.” „God zij dank, nu is do hoofdzaak gored,” antwoordde ze met een zucht van verlichting; daarna spoedde ze zich naar Kienhout om hem omtrent Lief hart gerust te stellen. Intusschen had Fritsje niet stil ge zeten. «Eerst begaf hij zich naar de keuken naar Trientje, die tot nu in den mqestuin was geweest en van al de herrie nog niets wist. „Trien, houd maar op met koken, nu is er iets noodigers te doen,” zei hij bevelend. „Wat is er dan gaande, Fritsje? vroeg zij schertsend, „Zoo, weet je daar nog niets van Een rooverbende wil ons van nacht overvallen, alle sleutels in huis zijn gestolen, ze kunnen overal in,” zei hij ernstig. „We moeten onze maat- regelen nemen.” „Loop heen, vertel je rooverge- schiedenissen elders, ik heb er geen tijd voor,” bromde ze. „Zoo, roovergeschiedenissen riep hij. «Nu, hoor dan eens, hoe mama schreeuwt, is dat misschien voor de grap Hij duwde haar de deur uit, ze luisterde en hoorde luide stemmen en het dichtslaan van deuren Frits trok haar weer in<le keuken en in haar hebben den put toch niet in hnis. Wees dan zoo goed en gebruik het water niet voor do wasch, zooaL de domme Tommy in „Sigismond RüstigT’ Want als ik je allemaal dorst zag lijden, ging ik toch naar buiten, oin water te halen, en dan zouden de roovers me met hunne pijlen door boren.” Trientje schudde steeds heviger het hoofd. „Zooals jij het voorstelt, Frits, gebeurt het nietdat is zoo maar in de oude geschiedenissen van de wilde maar nu leggen ze het heel anders aan.” „En hoe doen, ze hot nu dan?” vroeg Frits half boos, half nieuws gierig. „Ja, weet je,” vertelde Trientje in vollen ernst, „dan schellen ze aan en als het dienstmeisje dan het luikje van de deur opent, om te zien, wie er is, zeggen ze: „Ik ben de elec trician 1” En dan doet het meisje open en voor ze nog zien kan, of het wer kelijk de electrician is, grijpt hij een hand vol zand en gooit haai’ dat in de oogen, dan stopt hij haar een zak doek in den mond en ze weet niet, waarnaar ze het eerst zal grijpen naai den mond of naar de oogen. Spanje zou aan Frankrijk afstaan do kolonie Rio Muni, die tusschen Fransch Kongo en Kameroen gelegen is en het eiland Fernando Po, dat voor Kame roen ligt. Frankrijk zou dan deze be zittingen overdoen aan Duitschland on zou verder nog aan Duitschland af- staan een streek van de Fransche kolonie Middel —Kongo voorts zou zou Frankrijk erkennen het noordelijke ^deel van Marokko, waarvan de Zeboe de zuidelijke grens vormt, Tandzjor inbegrepen, als Spaansch gebied vap invloed. Deze schikking zou ook Engeland’* goedkeuring kunnen wegdragen daar Tundzjer thans niet vijt in handen eener groote mogendheid. Indien dit voorstel wordt aangeno men zal Duitschland daarby winnen een grondgebied van 230 vierkante kilometers met ongeveer 1.200.000 in woners, terwyl de invloedsfeer van Frankrijk zich zal uitstrekken over geheel Marokko behalve het him' g0- noemde gedeelte. Ter kenschetsing van de openbare meening, geven we hier weer wat do Matin dezer dagen schreef naar aan leiding van de onderhandelingen „Duitschland moet thans zulke pre- ciese, duidelyk omschreven verplioh- tingen aanvaarden, dat geen diplomatie die in de toekomst meer bestrijden kan. Thans moet Duitschland on de Dpitsche staatslieden moeten dpt begrjjpen want anders zouden zij opa voor de offers die zjj van ons verlan gen niets niepw geven «onder om wegen, zonder beperkingen zonder bijgedachten verklaren, dpt Érankryk in Marokko doen kan wat het wil, dat het Marokko militair kan bezetten, er een protectoraat vestigen, als het dat wenscht, zonder dat de Dpitachers ooit een schyn van protest dapftegep kunnen inbrengen." In de zittingen dér „copseils g£né- raux”, die dezer dagen werden geopepd werden in do openingsreden veelal toespelingen gemaakt op de Murok* kaansche quaestie. Het Fransche leger en de Fransche onderhandelaars wer den daarin opgehemeld en meer vap dien aard. Als een van deze toespra ken, die het gemiddelde yan die ope ningsreden weergeeft, halen wy slechts aan, hetgeen de oud-minister-prosident Monis zeide in den conseil-gónóral van Gironde „De toestand is ernstig, maar men mag den ernst niet overdry ven. De regeering bezit het vertrouwen vpn in den nacht, en dan moorden en branden Een angstkreet uit Trientje’s keel onderbrak hem. De levendige schil dering van Fritsje had zoo op haar gewerkt, dat ze hot mes van den roover reeds aan haar hals voelde. „Houd op, om Gods wil,.houd op kreunde ze. „Zoo erg zal het toch niet worden.” „Zoo erg wordt het,” verzekerde Frits, „maar ik zal je redden.” „Jij Ach, arme wurm I” zei Trientje medelijdend. Maar nu schoot Fritsje in de hoogte. „Zeg je dat, omdat ik nog niet groot ben?” zei hij verontwaardigd. „Maar ik ben wel tienmaal slimmer dan allen in huis te zamen.” Trientje schudde het hoofd over deze bescheiden verklaring. „Je moet het hoofd niot schudden, maar doen, wat ik zeg,” beval hij streng. „Haal de waschtob binnen en vul ze mot schoon water, ook de waschkuip 1” Waarvoor vroeg Trientje, die een weinig van haar eersten schrik was bekomen en wier brein weer begon te werken. „Om brand te blusschen „Neen, om te drinken,” verklaarde Frits. „Als ze ons van nacht niet klein- krygen, zullen ze ons belegeren en wij schrik liet ze hem willoos begaan. „Ja, mijn jongen, maar vertel me nu eens ordelijk, wat er gaande is?” vroeg ze. Nu begon Frits te vertellen. „Er is oen graaf geweest, dat wil zeggen, hij heeft gezegd, dat hij een graaf is, toen hooft hij tante Amalia willen doodsteken, maar omdat ze hard schreeuwde, is hij weggeloopen en heeft alle sleutels meegenomen. En mama hoofd gezegd, dat hij den vol genden nacht met zijne hoele bende zal komon en ons allemaal vermoor den „Heere me tijd, jongen, wat zegje me daar jammerde ze on zonk van schrik op de kolenkist neer. „Maar waarom stuurt je mama niemand paar het dorp „Ja, dat zou slim zijn,” riep Frits opgewonden. In zijno verbeelding waren alle Indianen geschiedenissen, die hij had gelezen, levend geworden, hij zag zich en de zijnen in een vreeselijk gevaar, en hy wilde de held zijn, die hen door zijn moed en zijn slimheid daaruit reefde, juist zooals het in die boeken stond. „Natuurlijk zijn we al omsingeld,” ging hij voort. „Als we een bode af zenden, dan wordt hij opgevaugen en misschien vermoord en als dan alle mannen pit het huis zijn, komen ze En „De Nederlander” wachte zich voor de uitspraak, dat de ehristelijk-historischen hunne vrijheid niet aan banden zagen gelegd door hun verbond met Rome. Men is toch zeker de historie van de Bor- romaeus-encycliek niet vergeten Hoe in tegenstelling met het Duitsche Parlement, geen Christelijk-historisch Kamerlid in Nederland den moed had het initiatief te nemen tot een protest tegen een buitenlandsch staatstuk, waarin de, hervormers, het roemruchte Huis van Oranje, en onze Koningin op de grofste wijze werden gehoondhoe het zwakke verzet daartegen, dat van dr. De De Marokkaanwhe quastie. Gedurende acht weken is thans het Marokkaansch geschil hangende, waar over tusschen Duitschland en Fran krijk wordt geconfereerd en nog steeds laat een oplossing op zich wachten. Intusschen duiken er geruchten op, die den toestand spannender maken. land en Frankrijk die de publieke opinie in opwinding brengen. De Echo de Paris zegt ook van bevoegde zijde te hebben vernomen dat de militaire overheid in Duitschland tegen de ge woonte in- begonnen is de reservisten uit Elzas-Lotharingen en de Rijnpro vincie op te roepen en de Fransche bladen melden dat de legoroefeningen van het Fransche leger afgelast zullen worden. De onderhandelingen tusschen den Franschen gezant Jules Cambon en Kiderlen Wftchter to Berlijn z(jn thans op het doode punt gekomen en Cam bon is naar Parijs vertrokken om met de Fransche Staatslieden te conferep- ren. Het onderhoud met Caillaux den voorzitter van den ministerraad, dat plaats had in bijzijn van de ministers van buitenlandsche zaken, van marine, van oorlog en van justitie benevens van Paul Cambon, den Franschen ge zant te Londen en Camille Barróre, den gezant te Rome duurde drie uren. Naar de berichten luiden uit Parys is in die samenkomst het volgend voorstel in overweging genomen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1