'11 IE
KERK Ie lelies.
1LAZ2K,
1HT
No. 11675.
Vrjjdag 29 September 1911.
50e Jaargang.
-
jiwki
JDE,
en
Buitenlandsch Nieuws.
IWIWLLETQM.
Sijna Bezweken.
D.A-
KBAMM,
YZOKEN.
Uitgevers A. BRINKMAN
Telefoon Interc. 82.
SuAteia land.
\.'s InkT
•Je 8ESTE
CHADEUJK
XTien-ws- ezx ^.d"v-ertezxtxe“lolei-d. ttoox Q-ovtd.su szx
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
ON. Telefoon Intere. 82.
tien ji
m artikelen.
(Naar het Duitech.)
len
(Wordt vervolgd.)
i&Zb, Good*.
Iteroenule
erkglazen
'KST.
Ilfeven, Gouda
BIJL,
1AART Le.
toch
reeds
BUM,
m door
SttNilgfat
ordooUfsto
h«is dooi
vsrlfchtea.
»a
Juskerk, dee
keuingea en.
tICHT DEB
A BETH,
r van Beeldende
der, Architect en
van Bauwkunde
Ifc* OV-CfW1" l'";"rr,'n".^rrrr.’
AVERNIJ
rdt to alct
it hot huU
zich door de zydon
uitweg
niet bij
water
het gewi
f 0.55
o jo
*n twee berekend.
w-. -w -r - -o-- •‘V vooruit
betaling, elke regel meer 6 cte. Reclames I 0.25 per regel.
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelijk-
dan in onaa
JN VAN
ejf.
EEÊN worden
in verzegelde
i vijf, twee en
i een Ned. ons
ding van Nom-
s, voorzien van
,d Merk, vol-
it gedeponeerd,
de uitvoering
de orders aan-
Réunie”, Oost-
Pli uur in een
ae Vergadering
rada” van den
drankmisbruik,
i. Concert der
i medewerking
L B. Spaander-
3ouw- en Wo-
Spieriagstraat
ir vergadering
an Armenzorg,
uur. Vergade-
inkeliers Ver-
1.90
igenomen aan ons BureauLange
Boekhandel en de Postkantoren
wegende, kris-kras door elkaar ge
worpen zyn. Verder schrijft de bijzon
dere correspondent van de Temps
o. m., dat men de romp van de Jena
na het ongeluk volstrekt niet verge
lijken kan met die der Libertó. De
Jena had den vorm van een schip
behouden, kon later nog weer dry ven.
Maar de Libertó ia gekorven, open
gescheurd, verwrongen, uiteengespat.
De Jena lag in het droogdok toen
het ongeluk gebeurde en de spanning,
door de ontploffing veroorzaakt, heeft
i van hot schip een
kunnen banen. Maar dat kon
nj de Libertó, die diep in het
lag, en het water, dat onder
oaweld der ontploffing hoog op
kolkte, heeft zich op de dekken neer
gestort, die, bezwijkende, omsloegen.
De verwoesting, der Libertó hoeft
nog dit gevolg gehad, dat mon van
het vaarwater op de roede van Toulon
nu niet zeker meer is. Bij de ont
ploffing zijn overal zware stuiken ijzer
neen geslingerd en men vreest, dat
deze ook in het vaarwater, terecht
gekomen zullen zyn. Zoo weet men
niet, waar sommige torens dor Li
bertó gebleven zyn. Do roede van
Toulon is toch al niet hoel diepdo
grootste marineschepen kunnen er maar
net binnenkomen, zoadat groote (jzer-
massa’s in het vaarwater zoer gevaar
lijk zouden kunnen ziin.
Zooals roods gemold is, hooft men
een commissie benoemd, die oen onder
zoek naar do oorzaken van de ramp,
waarover men nog steeds in het on
zekere verkeert, zal instellen. Do bij
zondere verslaggever der Temps maakt
melding van het hardnekkige gerucht,
dat er te Toulon blijft loopen, volgen»
hetwelk er aan boord van de Libertó,
zoo goed als op andere schepen, kruit
van 1899 werd bewaard. Op de ver
pakking van dat kruit was een groene
band aangebracht, wat beteekent, dat
men er niet zeker meer van was. De
Justice on andere schepen hebben
kruit geland en van de
woei eergisteren een roodo
vlag, waarmee men zeggen wilde
het kruit werkt.
Minister Delcassé is gisterochtend
te Toulon aangekomen en heeft er
zelf in de gezinnen van de slachtoffers
der ramp een voorschot uitgedeeld
van de aanzienlfike sommen, die hem
van verschillendo kanten reeds voor
die gezinnen zyn toegezonden. Toen
de minister daarna een bezoek aan
het wrak der Libertó bracht werd hij
PRIJS VAN HET ABONNEMENT.
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den
De Tripolitaanèche kwestie.
Het is uit de laatste berichten niet
erg duidelijk hoe de stand van zaken
tusschen Italië en Turkije nu eigenlijk
is. Het eene telegram zegt: In of-
ficieele kringen is men van meening,
dat de grootvizier zal worden bereid
gevonden aan Italië alle mogelijke
concessies te doen, mits de eigenliefde
van Turkije althans oogenschijnlijk
ontzien wordt. Een ander telegram
terzelfder tijd aangekomen, zegt: dat
„deTurksche regeering geneigd is te
onderhandelen, met Italië over het
toestaan van economische concessies,
die kunnen worden toegestaan zonder
dat de souvereine rechten van Turkije
worden aangetast; maar deTurksche
regeering zou onder geen voorwaarde
politieke voorrechten van welken aard
ook of soortgelijke privileges kunnen
toestaan. Zij zal met alle middelen
haar rechten op Tripolis verdedigen^
De veiligheid is in dit gebied volko
men gewaarborgd. Het ontschepen
van troepen of eenige vijandige daad
in die Turksche provincie J zal be
schouwd worden als een casps belli.”
Wie uit een dergelyken wirwar van
berichten den waren stand van zaken
tkan opmaken, wii niet. In het alge
meen is men in Europa geneigd een
minnelijke schikking mogelijk te ach
ten. De Fransche bladen evenwel
achten een dergelijke oplossing niet
waarschijnlijk. Daarbij komt nog dat
de meeste bladen Italië aanmoedigen!
alleen de Echo de Paris betreurt de
wending die de zaak heeft genomen.
Het blad geeft dezen wyzen raad, dat
i Italië den oorlog niet zal beginnen,
voor alle pogingen tot een minnelijke
schikking mislukt zyn. 'Het waar
schuwt Italië zich niet te steken in
een wespennest. Het is een woest
i land, zegt het, zonder hulpbronnen,
zonder water, bijna onbewoonbaar voor
-Europeanen. Voor een Europeesch
leger is het er haast nier uit te hou
den. Daarbij komt dat de Turksche
-troepen goed geoefend en flink ge-
Tbipoll.
Uit Rome wordt d.d. 28 September
geseindDe minister van buitenland-
sche zaken heeft in den nacht van 26
op 27 dezer een telegram doen toe
komen aan den Italiaanschen zaakge
lastigde te Konstantinopel, waarvan!
hij tevens mededeeling gedaan heeft;
daarna de oogen te worden geopend
en met ontzetting te zien wat men ge-j
daan heeft.”
„Wat een vrouw die ongelukkig ge
trouwd is lijdt, is slechts aan haar zelf
en aan God bekend. Ik was slechts
zestien jaar oud toen ik voor het altaar
trad, bereid om gelukkig te maken en
gelukkig gemaakt te worden. Mijn
echtgenoot was jong en schoon en
wist dat ik hem liefhad en daarom
geloofde hy dan ook spoedig, dat het
niet noodig was zich om mij te be
kommeren. Ik behoorde hem nu een
maal toe voor het geheele leven en
bezitting is zekerheid en macht. Hy was
lichtzinnig en zocht slechts genot-
Wanneer men hem in zyn genoegens
stoorde, dan ontaardde hij in ruwheid
eerst was ik bang voor hem maar later
begon ik hem te haten.”
„Oordeel, Werner, ik had niemand
die mij raad kon geven, niemand aan
wien ik vragen kon Wat moet ik wel
doen Ik gevoelde hoe ik slecht werd
onder de voortgezette ontmoediging,
hoe bitterheid, in mij woekerde, daar
-r iedereen tegen mij was. Men zeide dat
ware reden ik niet met myn man wist om te gaan,
maar hy wilde zich niet laten innemen,
althans niet door my. Hij was zoo aar
dig in gezelschap, de beste man van
wereld voor anderen, maar voor
Zij die zich met 1 October
op de GOimSCHE COU-i
KA N'T abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum ver-j
schijnende nummers gratis.
jaar geleden een spaarbank voor
hare werklieden geopend en heeft daar
veel wil van. Hot aantal 1228 spaar
ders met een tegoed van 106,542 mk.
in 1900 is toegenomen tot 14,805
spaarders met een tegoed van 5,102,611
mk. in 1909. De firma goeft 5 percent
rente en moest, daar zij het geld weer
bij de gemeentelijke spaarbank to
Essen tegen 33\ pet. uitzet en dus
l*/i pot. verliest, in 1910 47.127 mk.
bijpassen, Verder verleent zy spaar-
premies uit een fonds, dat 1 pct. van
de geheele som der inlagen bedraagt.
Het geldt in dat fonds wordt verloot
tusschen de spaarders. Er zijn drioj
pryzen van 700, 300 en 100 mk. elk,
van de rest worden pryzen van 50 mk.
gevormd. In 1910 is zoodoende 53,350
mk. onder de beleggers verdeeld.
De formaliteiten voor inleggen on1
terughalen zijn bijzonder gemakkelijki
en het bedrag van het tegoed wordt
streng geheim gehouden.
Chili.
Een nieuw goudveld.
De Times verneemt uit Santiago inj
Chili, dat er een, naar het heet, rijke
goudmyn bij Constitution (ook Niouw-
Bilbao of Maule geheeten, eon haven
stad op 35 gr. 19 min. ZB.) ontdekt
is. De ontdekking baart opzien in hot
land en er is al een maatschappij met
een kapitaal van 490.000 pesos, op
gericht, om het nieuwe goudveld te
ontginnen.
wapend zyn. Aangevoerd door Duit-'
sche officieren zou dit leger het Italië;
lastig genoeg kunnen maken.
Heel terecht zegt het „Handelsblad”:
Wanneer de Turk tot het uiterste ge-!
dreven wordt, dan kan Italië nog wel'
eens de handen vol krijgen aan de;
geschoolde, geharde Turksche troepen!
en een in het nauw gedreven kat kan
gevaarlijk worden. Voorloopig schijnt
de kwestie zich nog te bepalen tus-i
schen Italië en Turkije, maar de ge
ruchten gingen reeds, dat de regeering
van Griekenland zich tot Bulgarije en
Roemenië had gewend, om bij een
mogelijken oorlog eveneens gezamen
lijk tegen Turkije op te treden. Dit;
bericht is ten minste tegengesproken
en dus is een Balkan-oorlog voorloopig
althans uitgeschakeld. Met strenge
hand treedt de Turksche regeering opi
tegen alle ophitsery. Het heeft de
dagbladen „verzocht” geei
op te nemen die de volksgemoederen
kunnen opwinden. Een waarschuwing
in dezen was trouwens wel noodig.
In scherpe bewoordingen werd het op
treden van Italië veroordeeld. Dzjavid.
Beij schreef o. a. in de Turksche
„Tannin”Die politiek (van Italië)
toont dat in Europa in de 20*u eeuwi
de woorden recht en rechtvaardigheid
slechts leugens zijn. Alle vriendschap
pelijke verzekeringen der mogendheden
zijn waardeloos. De verdragen, welke
zij teekenden zijn slechts bedrieglijke
stukken, opgesteld om verscheurd tei
worden in geval van nood.
Ook de regeering komt er niet
zonder kleerscheuren af. Vrij alge
meen verwijt men haar in politieke
kringen, dat zij Tripolis onverdedigd
liet en dat terwijl Mahmoed Shefket
over de gelden der oorlogsbegrooting
kon beschikken zonder eenige controle:
Naar de geruchten gaan, zou do
Turksche regeering zoodra Italië troe-j
pen in Tripolis mocht ontschepen, heti
Parlement bijeen roepen en onmid-
dellijk zijn ontslag indienen.
aan den Turkschen zaakgelastigde tej
Rome.
In dit telegram wordt met nadruk
gewezen op de volstrekte noodzake
lijkheid om een einde te maken aan
den toestand van wanorde en veron
achtzaming in Tripoli en Barka. Elke
Italiaansche onderneming is steeds
gestuit op den meest hardnekkigen'
en meest onrecht vaardigen tegenstand.'
Turkije deed op het laatste oogenblikl
toezeggingen van economischen aard,
doch Italië meent niet moor aan der-f
gelijke onderhandelingen te moeten,
deelnemen. De toestand in Tripoli
is volgens ingewonnen inlichtingen,
uiterst ernstig ten gevolge van de
beweging tegen de Italiaansche’onder-
danen, die uitgelokt is door organen)
der overheid en die een dreigend ge-<
vaar oplevert voor alle vreemdelingen.,
De aankomst van militaire transport
schepen zal den toestand slechts kun*
nen verergeren en noodzaken het ge
vaar af te weren. De Italiaansche
regeering heeft besloten over te gaan,
tot de militaire bezetting van Tripoli
en Barka en hoopt, dat Turkije zijn
vertegenwoordigers bevelen zal goen
verzet te bieden. Nadere overeen
komsten zullen den definitie ven toe
stand regelen.
Het Italiaansche gezantschap ver
zoekt om een afdoend antwoord bin
nen den tijd van 24 upen, bij gebreke
waarvan Italië zich genoodzaakt zal
zien onmiddellijk over te gaan tot hot
nemen van maatregelen, die eon be
zetting verzekeren.
De grootvizier te Konstantinopel
heeft het ultimatum van Italië met
groote ontsteltenis ontvangen en zich
onmiddellijk naar het paleis begeven,
waar ministerraad is gehouden.
Amerika.
De heer Hitchkock, de postmeester-
generaal der Unie, keeft eergisteren
een pak met brieven per monoplan
bij wyze van proef van Nassau Bou
levard naar Mineola, een afstand vari
zeven mijlen, overgebracht. Hij ver
klaarde zich zeer ingenomen -met den
tocht en was reeds overtuigd van het
nut van een luchtpostdienst. De post-
meester-generaal trof het blijkbaar
goed met het weer, maar men moet
toch al zeer groote optimist wezen, om
reeds nu van het nut van den lucht
postdienst overtuigd te zijn.
Duitschland.
De firma Krupp heeft meer dan
mij niet.”
„Jaren vervlogen op deez wyze ert
toen kwam ik tot de bittere ervaring
dat hy het niet langer noodig oordeelde
mij voor de buitenwereld als zijn vrouw
te respecteeren. Men fluisterde en lachte
en ook dit vergaf men den lieveling
van de wereld. Maar ik kon mij niet
zoo gemakktiijk daarin schikken. Mijn
God, ik was zoo jong, zoo onervaren,
zoo weinig toegevend. Ik kwam met
hardheid op voor myne rechten als
vrouw en booze woorden vielen
hij zag mij aan, lachend, zooals hij
meestal deed, wanneer hij mij tot in
het diepst van mijn ziel krenkte en
zeide
„Lona, wat ben ie toch een 'dwaze
vrouw. Heb ik er dan iets tegen, wan
neer jij je ook amuseert? Leven en
laten leven, kind. Toegevendheid is de
grondregel van onzen tijd en daarin
ben ie nog een wdnig achterlijk I”
„En dat was mijn echtgenoot die
aldus sprakToen werden myne
oogen geheel geopend en overal zag
ik het zelfde, laagheid, onverschillig
heid toegevendheid en ik leerde
de menschen verachten, mannen en
vrouwen tegelyk.”
„Mijn man had een vriend die de
verlaten vrouw wilde troosten en het
wu mijn man die daartoe gelegenheid
Frankrijk.
De ramp van de Libertó.
De Temps ontvangt van haar bij
zonderen correspondent, die het wrak
der Libertó gezien heeft, o.a. de volt
gende mededeelingen
Het is onmogelyk te zeggen wat er
van de Libertó geworden is. Ik heb
het dorp Lagoubran gezien, platge
brand tengevolge van de ontploffing
van een kruitmagazijnalle huizen
waren als weggezakt in een vloeibare
slijk-massa. Xk heb de Jena gezien, plotseling
dekken en romp gescheurd onderden MassónA
druk van het gas, dat bij de ontbran
ding van het kruit ontstaan was. Maar
niets heeft zulk een indruk op mij
gemaakt als die enorme ijzermassa,
die tevoren de Libertó was. Niets kan
beter een denkbeeld geven van de
ontzettende kracht der moderne ont
plofbare stoffen, dan die stalen dekken,
waarvan de dikke platen opgerold zyn
als stukken papier, dan die torens,
die, honderdduizenden kilogrammen
-4-^BMI -1. -X .^^-■'■ILL^.JLLUMg-USU
gaf. Door anderen te zondigen, klinkt
tegenstrijdig on toch is het zoo spoe
dig en zoo gemakkelpk gedaan. In-j
stinctmatig gevoelde ik dat de weg
(Onder mij verdween en ik vluchtte op
den iuisten tijd.”
„Mijn familie viel mij ook af, omdat
ik myzelf voor oi_w
begreep mij niet. Ik zonderde mij
en leei nu geheel alleen een eenzaam
leveneen onnut lid van de maat
schappij ben ik!”
Zy zweeg en ook hij zweegin plaats
van woorden te uiten, nam hij haar
hand en kuste die. Zyn vingers en
zijn lippen trilden, hij werd door een
gevoel aangegrepen dat hij niet be-
heerseben kon.
Bij zonsondergang waren zij gewoon
een wandeling te maken om van de
schoone natuur, die ter ruste ging, te
genieten. De professor, die naar boven
gegaan was, bleef thans echter veel
langer weg dan gewoonlijk en toen hij
weer beneden was, zeide hij
„Ik heb een brief aan myn broer ge
schreven, vergeef my dat ik zoolang
ben weggebleven. Laat ons nu spoedig
gaan.”
Zij gingen een eind het dal in en
verlustigden zich ia het heerlyke, dat
zich aan hunne oogen vertoonde. Lena
probeerde een takje kruisdoorn af te
breken, maar door de vele doorns ge
lukte dit haar niet.
Werner nam zyn mes, sneed het voor
haar en gaf het haar.
Terwyl zij op het gras zaten, zagen
zij een oud vrouwtje komen mot een
bos rij8 op haar rug. Toen zij Lona
mdergang redde, zij voorby ging en de bloemen zag, maakte
Ik zonderde mij al zij het teeken des kruizes en zeide gc-
--1 heimzinnig
„Werp den kruisdoorn weg, jonge
vrouw, hij brengt slechts ongeluk aan
degenen die hem dragen.”
Lona lachte.
„Ik ben niet bygeloovig, goede, oude
vrouw.”
„De jeugd wil niets van den ouder
dom loeten” hernam het oudje hoofd
schuddend. Maar het is een goede raad
dien ik u geef, werp den kruisdoorn
weg, na zonsondergang geplukt, brengt
hij groot ongeluk, dat heb ik zelf
menigmaal beleefd En u, mijnheer,
wanneer de dame lief heeft, bewaar
haar dan daarvoor en werp zelf de
bloemen weg.”
De jonge vrouw liet eon geldstuk
glyden in de vereelte hand van het
oudje en zeide
Ik heb nooit zooveel vertrouwen inj
iemand gesteld, wees u daarom mijn!
rechter.”
^Bedank u wel voor deze woorden)
Lena, maar uw rechter wil ik niet zyn.;
Ik wil een raadsman zijn.”
^Wel aan, laat ons dan naar heb
eenzaam herbergje gaan, daar zal ikj
mijn verhaal aan vangen. Hier gevoel ik]
mij te beklemd om te spreken.”
„Ik ben een vrouw, Werner. Ook alj
Jieb Jk dit nog niet gezegd,
jk voorop stellen, dat u dit -
n .heeft, maar een van de onge-i
igen ,die door de uitspraak van*
rechter haar vrijheid weer hebben,
ragen. Jk ben een gescheiden!
vrouw! Wie.weipt geen steen op’
haar, dikwijls zonder de wi_
Je weten. En toch Warner, Jwtiseen
.achandalyk onrecht, deze huwelyken
die men ingaat met het blinde, volste
X«Ftronw«n van een kind, om spoedig de w<
i L L A
GÜIIMIIE COURANT.
PRUS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer
Elke regel meer
B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twe
Dienstaanbiedingen |>er plaatsing van 1—5 regels t0 35
Groote letters en randen naar plaatsruimte.