'11 IE KERK Ie lelies. 1LAZ2K, 1HT No. 11675. Vrjjdag 29 September 1911. 50e Jaargang. - jiwki JDE, en Buitenlandsch Nieuws. IWIWLLETQM. Sijna Bezweken. D.A- KBAMM, YZOKEN. Uitgevers A. BRINKMAN Telefoon Interc. 82. SuAteia land. \.'s InkT •Je 8ESTE CHADEUJK XTien-ws- ezx ^.d"v-ertezxtxe“lolei-d. ttoox Q-ovtd.su szx Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. ON. Telefoon Intere. 82. tien ji m artikelen. (Naar het Duitech.) len (Wordt vervolgd.) i&Zb, Good*. Iteroenule erkglazen 'KST. Ilfeven, Gouda BIJL, 1AART Le. toch reeds BUM, m door SttNilgfat ordooUfsto h«is dooi vsrlfchtea. »a Juskerk, dee keuingea en. tICHT DEB A BETH, r van Beeldende der, Architect en van Bauwkunde Ifc* OV-CfW1" l'";"rr,'n".^rrrr.’ AVERNIJ rdt to alct it hot huU zich door de zydon uitweg niet bij water het gewi f 0.55 o jo *n twee berekend. w-. -w -r - -o-- •‘V vooruit betaling, elke regel meer 6 cte. Reclames I 0.25 per regel. geregeld tijdig ontvangen van n, vermakelijk- dan in onaa JN VAN ejf. EEÊN worden in verzegelde i vijf, twee en i een Ned. ons ding van Nom- s, voorzien van ,d Merk, vol- it gedeponeerd, de uitvoering de orders aan- Réunie”, Oost- Pli uur in een ae Vergadering rada” van den drankmisbruik, i. Concert der i medewerking L B. Spaander- 3ouw- en Wo- Spieriagstraat ir vergadering an Armenzorg, uur. Vergade- inkeliers Ver- 1.90 igenomen aan ons BureauLange Boekhandel en de Postkantoren wegende, kris-kras door elkaar ge worpen zyn. Verder schrijft de bijzon dere correspondent van de Temps o. m., dat men de romp van de Jena na het ongeluk volstrekt niet verge lijken kan met die der Libertó. De Jena had den vorm van een schip behouden, kon later nog weer dry ven. Maar de Libertó ia gekorven, open gescheurd, verwrongen, uiteengespat. De Jena lag in het droogdok toen het ongeluk gebeurde en de spanning, door de ontploffing veroorzaakt, heeft i van hot schip een kunnen banen. Maar dat kon nj de Libertó, die diep in het lag, en het water, dat onder oaweld der ontploffing hoog op kolkte, heeft zich op de dekken neer gestort, die, bezwijkende, omsloegen. De verwoesting, der Libertó hoeft nog dit gevolg gehad, dat mon van het vaarwater op de roede van Toulon nu niet zeker meer is. Bij de ont ploffing zijn overal zware stuiken ijzer neen geslingerd en men vreest, dat deze ook in het vaarwater, terecht gekomen zullen zyn. Zoo weet men niet, waar sommige torens dor Li bertó gebleven zyn. Do roede van Toulon is toch al niet hoel diepdo grootste marineschepen kunnen er maar net binnenkomen, zoadat groote (jzer- massa’s in het vaarwater zoer gevaar lijk zouden kunnen ziin. Zooals roods gemold is, hooft men een commissie benoemd, die oen onder zoek naar do oorzaken van de ramp, waarover men nog steeds in het on zekere verkeert, zal instellen. Do bij zondere verslaggever der Temps maakt melding van het hardnekkige gerucht, dat er te Toulon blijft loopen, volgen» hetwelk er aan boord van de Libertó, zoo goed als op andere schepen, kruit van 1899 werd bewaard. Op de ver pakking van dat kruit was een groene band aangebracht, wat beteekent, dat men er niet zeker meer van was. De Justice on andere schepen hebben kruit geland en van de woei eergisteren een roodo vlag, waarmee men zeggen wilde het kruit werkt. Minister Delcassé is gisterochtend te Toulon aangekomen en heeft er zelf in de gezinnen van de slachtoffers der ramp een voorschot uitgedeeld van de aanzienlfike sommen, die hem van verschillendo kanten reeds voor die gezinnen zyn toegezonden. Toen de minister daarna een bezoek aan het wrak der Libertó bracht werd hij PRIJS VAN HET ABONNEMENT. Per kwartaal f 1.25 Idem franco per post1 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50 Idem franco per post Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den De Tripolitaanèche kwestie. Het is uit de laatste berichten niet erg duidelijk hoe de stand van zaken tusschen Italië en Turkije nu eigenlijk is. Het eene telegram zegt: In of- ficieele kringen is men van meening, dat de grootvizier zal worden bereid gevonden aan Italië alle mogelijke concessies te doen, mits de eigenliefde van Turkije althans oogenschijnlijk ontzien wordt. Een ander telegram terzelfder tijd aangekomen, zegt: dat „deTurksche regeering geneigd is te onderhandelen, met Italië over het toestaan van economische concessies, die kunnen worden toegestaan zonder dat de souvereine rechten van Turkije worden aangetast; maar deTurksche regeering zou onder geen voorwaarde politieke voorrechten van welken aard ook of soortgelijke privileges kunnen toestaan. Zij zal met alle middelen haar rechten op Tripolis verdedigen^ De veiligheid is in dit gebied volko men gewaarborgd. Het ontschepen van troepen of eenige vijandige daad in die Turksche provincie J zal be schouwd worden als een casps belli.” Wie uit een dergelyken wirwar van berichten den waren stand van zaken tkan opmaken, wii niet. In het alge meen is men in Europa geneigd een minnelijke schikking mogelijk te ach ten. De Fransche bladen evenwel achten een dergelijke oplossing niet waarschijnlijk. Daarbij komt nog dat de meeste bladen Italië aanmoedigen! alleen de Echo de Paris betreurt de wending die de zaak heeft genomen. Het blad geeft dezen wyzen raad, dat i Italië den oorlog niet zal beginnen, voor alle pogingen tot een minnelijke schikking mislukt zyn. 'Het waar schuwt Italië zich niet te steken in een wespennest. Het is een woest i land, zegt het, zonder hulpbronnen, zonder water, bijna onbewoonbaar voor -Europeanen. Voor een Europeesch leger is het er haast nier uit te hou den. Daarbij komt dat de Turksche -troepen goed geoefend en flink ge- Tbipoll. Uit Rome wordt d.d. 28 September geseindDe minister van buitenland- sche zaken heeft in den nacht van 26 op 27 dezer een telegram doen toe komen aan den Italiaanschen zaakge lastigde te Konstantinopel, waarvan! hij tevens mededeeling gedaan heeft; daarna de oogen te worden geopend en met ontzetting te zien wat men ge-j daan heeft.” „Wat een vrouw die ongelukkig ge trouwd is lijdt, is slechts aan haar zelf en aan God bekend. Ik was slechts zestien jaar oud toen ik voor het altaar trad, bereid om gelukkig te maken en gelukkig gemaakt te worden. Mijn echtgenoot was jong en schoon en wist dat ik hem liefhad en daarom geloofde hy dan ook spoedig, dat het niet noodig was zich om mij te be kommeren. Ik behoorde hem nu een maal toe voor het geheele leven en bezitting is zekerheid en macht. Hy was lichtzinnig en zocht slechts genot- Wanneer men hem in zyn genoegens stoorde, dan ontaardde hij in ruwheid eerst was ik bang voor hem maar later begon ik hem te haten.” „Oordeel, Werner, ik had niemand die mij raad kon geven, niemand aan wien ik vragen kon Wat moet ik wel doen Ik gevoelde hoe ik slecht werd onder de voortgezette ontmoediging, hoe bitterheid, in mij woekerde, daar -r iedereen tegen mij was. Men zeide dat ware reden ik niet met myn man wist om te gaan, maar hy wilde zich niet laten innemen, althans niet door my. Hij was zoo aar dig in gezelschap, de beste man van wereld voor anderen, maar voor Zij die zich met 1 October op de GOimSCHE COU-i KA N'T abonneeren, ontvan gen de tot dien datum ver-j schijnende nummers gratis. jaar geleden een spaarbank voor hare werklieden geopend en heeft daar veel wil van. Hot aantal 1228 spaar ders met een tegoed van 106,542 mk. in 1900 is toegenomen tot 14,805 spaarders met een tegoed van 5,102,611 mk. in 1909. De firma goeft 5 percent rente en moest, daar zij het geld weer bij de gemeentelijke spaarbank to Essen tegen 33\ pet. uitzet en dus l*/i pot. verliest, in 1910 47.127 mk. bijpassen, Verder verleent zy spaar- premies uit een fonds, dat 1 pct. van de geheele som der inlagen bedraagt. Het geldt in dat fonds wordt verloot tusschen de spaarders. Er zijn drioj pryzen van 700, 300 en 100 mk. elk, van de rest worden pryzen van 50 mk. gevormd. In 1910 is zoodoende 53,350 mk. onder de beleggers verdeeld. De formaliteiten voor inleggen on1 terughalen zijn bijzonder gemakkelijki en het bedrag van het tegoed wordt streng geheim gehouden. Chili. Een nieuw goudveld. De Times verneemt uit Santiago inj Chili, dat er een, naar het heet, rijke goudmyn bij Constitution (ook Niouw- Bilbao of Maule geheeten, eon haven stad op 35 gr. 19 min. ZB.) ontdekt is. De ontdekking baart opzien in hot land en er is al een maatschappij met een kapitaal van 490.000 pesos, op gericht, om het nieuwe goudveld te ontginnen. wapend zyn. Aangevoerd door Duit-' sche officieren zou dit leger het Italië; lastig genoeg kunnen maken. Heel terecht zegt het „Handelsblad”: Wanneer de Turk tot het uiterste ge-! dreven wordt, dan kan Italië nog wel' eens de handen vol krijgen aan de; geschoolde, geharde Turksche troepen! en een in het nauw gedreven kat kan gevaarlijk worden. Voorloopig schijnt de kwestie zich nog te bepalen tus-i schen Italië en Turkije, maar de ge ruchten gingen reeds, dat de regeering van Griekenland zich tot Bulgarije en Roemenië had gewend, om bij een mogelijken oorlog eveneens gezamen lijk tegen Turkije op te treden. Dit; bericht is ten minste tegengesproken en dus is een Balkan-oorlog voorloopig althans uitgeschakeld. Met strenge hand treedt de Turksche regeering opi tegen alle ophitsery. Het heeft de dagbladen „verzocht” geei op te nemen die de volksgemoederen kunnen opwinden. Een waarschuwing in dezen was trouwens wel noodig. In scherpe bewoordingen werd het op treden van Italië veroordeeld. Dzjavid. Beij schreef o. a. in de Turksche „Tannin”Die politiek (van Italië) toont dat in Europa in de 20*u eeuwi de woorden recht en rechtvaardigheid slechts leugens zijn. Alle vriendschap pelijke verzekeringen der mogendheden zijn waardeloos. De verdragen, welke zij teekenden zijn slechts bedrieglijke stukken, opgesteld om verscheurd tei worden in geval van nood. Ook de regeering komt er niet zonder kleerscheuren af. Vrij alge meen verwijt men haar in politieke kringen, dat zij Tripolis onverdedigd liet en dat terwijl Mahmoed Shefket over de gelden der oorlogsbegrooting kon beschikken zonder eenige controle: Naar de geruchten gaan, zou do Turksche regeering zoodra Italië troe-j pen in Tripolis mocht ontschepen, heti Parlement bijeen roepen en onmid- dellijk zijn ontslag indienen. aan den Turkschen zaakgelastigde tej Rome. In dit telegram wordt met nadruk gewezen op de volstrekte noodzake lijkheid om een einde te maken aan den toestand van wanorde en veron achtzaming in Tripoli en Barka. Elke Italiaansche onderneming is steeds gestuit op den meest hardnekkigen' en meest onrecht vaardigen tegenstand.' Turkije deed op het laatste oogenblikl toezeggingen van economischen aard, doch Italië meent niet moor aan der-f gelijke onderhandelingen te moeten, deelnemen. De toestand in Tripoli is volgens ingewonnen inlichtingen, uiterst ernstig ten gevolge van de beweging tegen de Italiaansche’onder- danen, die uitgelokt is door organen) der overheid en die een dreigend ge-< vaar oplevert voor alle vreemdelingen., De aankomst van militaire transport schepen zal den toestand slechts kun* nen verergeren en noodzaken het ge vaar af te weren. De Italiaansche regeering heeft besloten over te gaan, tot de militaire bezetting van Tripoli en Barka en hoopt, dat Turkije zijn vertegenwoordigers bevelen zal goen verzet te bieden. Nadere overeen komsten zullen den definitie ven toe stand regelen. Het Italiaansche gezantschap ver zoekt om een afdoend antwoord bin nen den tijd van 24 upen, bij gebreke waarvan Italië zich genoodzaakt zal zien onmiddellijk over te gaan tot hot nemen van maatregelen, die eon be zetting verzekeren. De grootvizier te Konstantinopel heeft het ultimatum van Italië met groote ontsteltenis ontvangen en zich onmiddellijk naar het paleis begeven, waar ministerraad is gehouden. Amerika. De heer Hitchkock, de postmeester- generaal der Unie, keeft eergisteren een pak met brieven per monoplan bij wyze van proef van Nassau Bou levard naar Mineola, een afstand vari zeven mijlen, overgebracht. Hij ver klaarde zich zeer ingenomen -met den tocht en was reeds overtuigd van het nut van een luchtpostdienst. De post- meester-generaal trof het blijkbaar goed met het weer, maar men moet toch al zeer groote optimist wezen, om reeds nu van het nut van den lucht postdienst overtuigd te zijn. Duitschland. De firma Krupp heeft meer dan mij niet.” „Jaren vervlogen op deez wyze ert toen kwam ik tot de bittere ervaring dat hy het niet langer noodig oordeelde mij voor de buitenwereld als zijn vrouw te respecteeren. Men fluisterde en lachte en ook dit vergaf men den lieveling van de wereld. Maar ik kon mij niet zoo gemakktiijk daarin schikken. Mijn God, ik was zoo jong, zoo onervaren, zoo weinig toegevend. Ik kwam met hardheid op voor myne rechten als vrouw en booze woorden vielen hij zag mij aan, lachend, zooals hij meestal deed, wanneer hij mij tot in het diepst van mijn ziel krenkte en zeide „Lona, wat ben ie toch een 'dwaze vrouw. Heb ik er dan iets tegen, wan neer jij je ook amuseert? Leven en laten leven, kind. Toegevendheid is de grondregel van onzen tijd en daarin ben ie nog een wdnig achterlijk I” „En dat was mijn echtgenoot die aldus sprakToen werden myne oogen geheel geopend en overal zag ik het zelfde, laagheid, onverschillig heid toegevendheid en ik leerde de menschen verachten, mannen en vrouwen tegelyk.” „Mijn man had een vriend die de verlaten vrouw wilde troosten en het wu mijn man die daartoe gelegenheid Frankrijk. De ramp van de Libertó. De Temps ontvangt van haar bij zonderen correspondent, die het wrak der Libertó gezien heeft, o.a. de volt gende mededeelingen Het is onmogelyk te zeggen wat er van de Libertó geworden is. Ik heb het dorp Lagoubran gezien, platge brand tengevolge van de ontploffing van een kruitmagazijnalle huizen waren als weggezakt in een vloeibare slijk-massa. Xk heb de Jena gezien, plotseling dekken en romp gescheurd onderden MassónA druk van het gas, dat bij de ontbran ding van het kruit ontstaan was. Maar niets heeft zulk een indruk op mij gemaakt als die enorme ijzermassa, die tevoren de Libertó was. Niets kan beter een denkbeeld geven van de ontzettende kracht der moderne ont plofbare stoffen, dan die stalen dekken, waarvan de dikke platen opgerold zyn als stukken papier, dan die torens, die, honderdduizenden kilogrammen -4-^BMI -1. -X .^^-■'■ILL^.JLLUMg-USU gaf. Door anderen te zondigen, klinkt tegenstrijdig on toch is het zoo spoe dig en zoo gemakkelpk gedaan. In-j stinctmatig gevoelde ik dat de weg (Onder mij verdween en ik vluchtte op den iuisten tijd.” „Mijn familie viel mij ook af, omdat ik myzelf voor oi_w begreep mij niet. Ik zonderde mij en leei nu geheel alleen een eenzaam leveneen onnut lid van de maat schappij ben ik!” Zy zweeg en ook hij zweegin plaats van woorden te uiten, nam hij haar hand en kuste die. Zyn vingers en zijn lippen trilden, hij werd door een gevoel aangegrepen dat hij niet be- heerseben kon. Bij zonsondergang waren zij gewoon een wandeling te maken om van de schoone natuur, die ter ruste ging, te genieten. De professor, die naar boven gegaan was, bleef thans echter veel langer weg dan gewoonlijk en toen hij weer beneden was, zeide hij „Ik heb een brief aan myn broer ge schreven, vergeef my dat ik zoolang ben weggebleven. Laat ons nu spoedig gaan.” Zij gingen een eind het dal in en verlustigden zich ia het heerlyke, dat zich aan hunne oogen vertoonde. Lena probeerde een takje kruisdoorn af te breken, maar door de vele doorns ge lukte dit haar niet. Werner nam zyn mes, sneed het voor haar en gaf het haar. Terwyl zij op het gras zaten, zagen zij een oud vrouwtje komen mot een bos rij8 op haar rug. Toen zij Lona mdergang redde, zij voorby ging en de bloemen zag, maakte Ik zonderde mij al zij het teeken des kruizes en zeide gc- --1 heimzinnig „Werp den kruisdoorn weg, jonge vrouw, hij brengt slechts ongeluk aan degenen die hem dragen.” Lona lachte. „Ik ben niet bygeloovig, goede, oude vrouw.” „De jeugd wil niets van den ouder dom loeten” hernam het oudje hoofd schuddend. Maar het is een goede raad dien ik u geef, werp den kruisdoorn weg, na zonsondergang geplukt, brengt hij groot ongeluk, dat heb ik zelf menigmaal beleefd En u, mijnheer, wanneer de dame lief heeft, bewaar haar dan daarvoor en werp zelf de bloemen weg.” De jonge vrouw liet eon geldstuk glyden in de vereelte hand van het oudje en zeide Ik heb nooit zooveel vertrouwen inj iemand gesteld, wees u daarom mijn! rechter.” ^Bedank u wel voor deze woorden) Lena, maar uw rechter wil ik niet zyn.; Ik wil een raadsman zijn.” ^Wel aan, laat ons dan naar heb eenzaam herbergje gaan, daar zal ikj mijn verhaal aan vangen. Hier gevoel ik] mij te beklemd om te spreken.” „Ik ben een vrouw, Werner. Ook alj Jieb Jk dit nog niet gezegd, jk voorop stellen, dat u dit - n .heeft, maar een van de onge-i igen ,die door de uitspraak van* rechter haar vrijheid weer hebben, ragen. Jk ben een gescheiden! vrouw! Wie.weipt geen steen op’ haar, dikwijls zonder de wi_ Je weten. En toch Warner, Jwtiseen .achandalyk onrecht, deze huwelyken die men ingaat met het blinde, volste X«Ftronw«n van een kind, om spoedig de w< i L L A GÜIIMIIE COURANT. PRUS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer Elke regel meer B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twe Dienstaanbiedingen |>er plaatsing van 1—5 regels t0 35 Groote letters en randen naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1