ITS, i and el, ISEL I 4 I BHT t t No. 11711. Vrijdag 10 November 1911. 50e Jaargang. V erscliij nt Jagelij ks Eixitexi laxxcS.. i Buitenla.nd.sch. Nieuws. dl t j FEUILLETON. Levanssprookj e. „B L O O K E R" ISTïe-cfws- ezx -^cl^extexLtielolsud. ttoox <3-©-txcLeu ezx OxrxstxeUsrezx. Gouda. u Heeren i I ill lr II AÏJ’S M :ste. ARNHEM, r P. DE MINK, Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. u wing? zerKlAAUBPP- ilvuldig wordt na- paraten van andere man te brengen, it rootle doozen, 7. Nanning., doch iet woord >Kiua- onze fabriek af- 1 i i - •DA. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. i i; f 1.25 1 5»^ i 2) Zn.,Gouda. (Wordt vervolgd.) >ns Gen< art- en U. mural, r en door Manlicht wrdoeligete hui* doen verlichten. »rt- W1T Dl KIMII OF DODD H ZIIT1R, IS DE NAAM OP EEI BUS CACAO. LAVERN1J >rdt te niet ht hot hub fiOUDSCHE COURANT. res SIT IN a stooda *MM| inadruppels ar if 0 76. Bouw- en Wo- Spieringstraat r Vergadering an Armenzorg. Réunie”, 25 izaar van de deli”. 8 uur Propa- Jhr E. von weerbaarheid” Telofoon 274 PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Iddm franco per postt .50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post 1.90 Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau Lange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren Enoeland, De Lord-Mayor’s optocht. De Lord Mayor’s optocht trok gis teren door de Londensche City onder begunstiging van prachtig weder. Het voornaamste deel van den stoot werd gevormd door een groep de vijf be langrijkste tijdvakken uit de geschie denis van het Britsche leger en de Britsche vloot in den tijd van konin gin Elisabeth tot Wellington voor stellend. Een groote menigte was op de been. V olksweerbaarheid. Op uitnoodiging van de afdooling Gouda van de Vereeniging Volksweer baarheid zal Jhr. E. von Bobo, Dins dag 14 November a.s. ’s avonds om acht uur een voordracht houden in het Cafó „Het Schaakbord” (bovenzaal). Het lijkt my nuttig om de burgers van Gouda op te wekken deze gele genheid niet te laten voorbijgaan om eens duidelijk en kalm te hooren uit loggen watde Vereeniging Volksweer baarheid eigenlijk wil en waarom zij dat wil. Velen hebben omtrent die vereeni ging nog zeer eigenaardige denkbeel den, en meenon, dat zij is oen weer- baarheids-vereeniging of oen vereeni ging voor lichamelijke opvoeding, of iets dergelijks. Dit nu is op zich zelf een gansch verkeerde gedachte. De Vereeniging Volksweerbaarheid heeft in de eerste plaats een otisch doel. Zij zegt, wij Nederlanders mot elkander hebben een gemeenschappelijk vaderland, dat ons lief is, dat wy dus allen behooren te beschermen en al Weinigen in Engeland zullen dan ook gelooven, dat zijn gezondheid het eigenlijke hoofdmotief is geweest. Do kwestie is nu maar, wie Balfour als leider der unionistische partij zal op volgen. Verschillende namen zijn reeds genoemd, in de allereerste plaats, Austen Chamberlain. Het is echter de vraag, of deze een voldoenden aan hang hoeft om zich als leider te doen gelden. Evenwel, er worden nog an dere namen genoemd en wel Lord Curzon, Milnor e.a. Deze zijn echter lid van het Hoogerhuis en kunnen dan slechts als algemeen partijleider gelden, vooral sedert een leider in het Lager huis als voornaamste kamer het meest noodig is, zelfs voor het Hoogerhuis kunnen zij geen leider zijn, daar nog altijd Lord Lansdowne de teugels in handen heeft. Voorloopig zal dus de leiding dor gehcele partij wel onbezet blijven. naar Agadir geweest is, de eigendom men en het leven der Duitschors te beschermen, daarbij tegelijkertijd het recht van Duitschland tot zelfstandige bescherming in Marokko bewijzend. Von Bothmann-Hollweg ging ver volgens in bijzonderheden de ondor- handelingon na, alsmede doafzondorn lijke artikelen van de Marokko-ovor- eenkomst en sloot dit gedeelte zyner redevoering met to zeggen „Ik gel >of dat onzo, bij Marokko belanghebbende landgenooten, mét het verdrag tevre den kunnen zijn.” De Rijkskansolior hield daarop een zeer uitvoerige bespreking van de Marokko-affaire waarop wij nader terugkomen. I* nen troon zetelt, on nog geler dan de narcissen die op de weide bloeien, voordat de maaier komt mot zijn blin kende zeis. Maar ga tot mijn broeder, die zich om het raam van den student rankt: die kan je wellicht geven ’t geen je wenscht. Toen vloog de nachtegaal naarden rozenstruik, die om het venster Van den student rankte. Geef mij oen roode roos, riep hij, en ik zal mijn er lieflijkste lied voor zingen. Maar ook deze boom schudde zijn takken. - Wel zijn mijn rozenrood, antwoordde hij, zoo goed als de pootjes der duiven, en rooder dan de koraalriffen in het diebst van de zoo. Maar de strenge winter deed mijne aderen verstyven, de vorst heeft mijn knoppen gedood, en de storm mijne takken gebroken, zoodat ik dit jaar geen rozen dragen zal. Slechts één enkele roode roos drong de nachtegaal. Bestaat er dan geen middel om die te verkrijgen Er is één middel, antwoordde de rozenstruik, maar dat is zóó ontzettend, dat ik niet waag het uit te spreken. Zeg hot mij 1 smeekte de nach tegaal, ik ben niet bang. Welnu danwanneer je een geregeld tydig ontvangen van i, vermakelyk- dan in onze niew, 8 u. Ver- ;eraadu. Opon- H. Schutjes. 1 uur, Openb. h .-vereeniging. Liefdadigheids* ven door het Ensemble. i Genoegen” 8 ostand, Cyrano Van 1—5 gewone regels niet bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer «0.10a Bp drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bn vooruit betaling, elke regel meer 6 ets Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Gebeurtenissen in Engeland. Een paar dagen geleden was het ons plan het een en ander mede te doelen over het begin van den strijd betreffende Home Rule voor Ierland. Lord Balfour had in oen lezing het aangekonejigde wetsontwerp bestreden. We hadden toen gelegenheid kunnen vinden er op te wijzen hoe Balfour daarbij werd gehuldigd als de partij leider dar unionisten. Niemand minder dan Austen Cham berlain deed daaraan mede. Zeer on gewoon en haast onbegrijpelijk was daarom het bericht dat gistermiddag in Londen bekend werd, n.l. dat Bal four was afgetreden als partijleider der unionistische partij. Dat Balfour zou aftreden, was reeds meermalen beweerd, maar telkens weer weersproken. Wanneer dan ook op het laatst een dergelijk bericht de ronde deed, geloofde niemand het meer. Te verwonderlykor was daarom het plotselinge bericht van gisteren. Wel was het bekend, dat op Balfour’s leiding in de unionistische party zelve veel aanmerking is gemaakt. Sedert Joseph Chamberlain zijn protectionis tische beweging in de unionistische partij begon, heeft Balfour heel veel moeite gehad deze partij bijeen te hou den. Aanvankelijk waren er nog ver schillende leden, die zelf voorstander van den vrijen handel, dachten, dat Balfour nog wel eens de, partij op dit standpunt zou weten terug te brengen. Dit is echter mislukt en vele vrijhan- delaars zijn daarom naar den kant der liberalen overgegaan. Het meest is echter gebleken, dat Balfour’s leiding niet beviel, bij de behandeling der Vetowet. De oprichting van de Hals- bury-club was er het bewijs voor. Deze tegenslagen zijn Balfour blijkbaar te machtig geworden. Onder den naam, drt zijn gezondheidstoestand niet lan ger toeliet, de leiding te hebben van een oppositiepartij met een ernstigen strijd als deze in Engeland tegemoet gaan, heeft hij zich teruggetrokken. Het is natuurlijk zeer wel mogelijk dat Balfour, «die thans 63 jaar ia, eenigszins tegen een campagne als nu te wachten staat, opziet, maar hij is er de man niet naar, om op zoo’n be langrijk moment van het tooneel te verdwijnen, wanneer hem daartoe geen andere oorzaken nopen. En het kleine hagedisje, dat vaak ietwat cynisch was, lachte zelfs luid. Maar de nachtegaal alleen kende het geheim van die smarthij zat zwijgend op den eikentak en dacht na over het mysterie dor liefde. Plotse ling ontplooide hij zijn grauwe wiekeh en steeg in de lucht. Als oen schaduw vloog hij over het bosch en zweefde over een tuin, waarin, op een gras veld, een heerlijke rozenstruik stond. Toen de nachtegaal dien zag, streek hij er neer. Geef me een roode roos, vroeg hij, en ik wil er mfn schoonste lied voor zingen. Maar de struik schudde zijn kroon. Mijne rozen zijn wit, antwoordde hij, zoo wit als het schuim der zee, en witter dan de sneeuw der hoogste bergen. Maar ga naar mijn broeder die zich om den ouden zonnewijzer slingert. Misschien kan hij geven, wat ge verlangt. En de nachtegaal vloog naar den rozenstruik die om den ouden zonne wijzer slingerde. Geef me een roode roos, riep hij, en ik zal er mijn schoonste lied voor zingen Maar de struik antwoorddeMijn rpzen zijn geel, zoo geel als het haar der zeemeermin, die op haar barnstee- Ohika. -* De opstand. Hongkong, 9 Nov. Ten einde een vreemd yk bloedbad to voorkomen, heeft do ondor-Koniog te Canton in de onafhankelijkheidsverklaring van Canton toegestemd. Do onder-Koning heeft hier tijdelijk toevlucht gezocht. Zweden. De Nobelprijzen. De Zweedsche Academie voor we tenschappen besloot den Nobelprijs voor letterkunde toe te kennen aan Maurice Maeterlinck. Zuid-Amerika. Castro vermoord Passagiers met oen Amerikaansche pakketboot te Bordeaux aangekomen, melden, dat Castro in Venezuela ver moord is door zijn eigen aanhangers, die hem een te hardvochtig chef von den. Alle pogingen, om zijn spoor terug te vinden, bleven vruchteloos. Duitschland. De Duitsche Rijksdag. In de gisteren gehouden zitting het woord voerend over de Fransch- Duitsche overeenkomst betreffende Marokko en Aequatoriaal-Afrika, con stateerde de rijkskanselier, dat het doel van het zenden van een oorlogsschip roode roos wilt hebben, zei do rozen struik, dan moet ie die, in het zil- i veren maanlicht, zelf uit de schoonste liederen vormen en haar met je eigen harte-bloed rood kleuren. Je moet voor mij zingen, mot je borst tegen oen scherpen doorn gedrukt, jleel den nacht door moet je voor me zingen en de doorn moet je hart doorboron en je hartebloed moet in mijn aderen vloeien en het mijne worden. Dat zal mijn dood zijn. De dood is wel een hooge prijs voor een roode roos zei de nachtegaal, en ieder heeft het leven lief. Het is zóó heer lijk in het groene bosch te zitten en naar de zon te kijken in haar gouden wagen en naar do maan op haar parel- witten weg. Zoet is de gotir van den hagedoorn en lieflijk zijn de lelietjes die in het dal verscholen bloeien en het heidekruid dat op de heuvelen groeit. Maar de liefde is méér dan het leven, en wat beteekent het hart van een vogel vergeleken bij dat vaneen mensch En de nachtegaal spreidde zijn vleu gels uit en vloog óp in de lucht. Als een schaduw zweefde hij over den tuin, als een schaduw fladderde hij door het bosch. De jonge student lag nog juist zoo op het gras als toen de vogel hem erlaten had, en de tranen in zijn Dan zal mijn liefste dansen, zoo licht en luchtig zal ze dansen, dat de toppen hater voetjes nauw den grond raken, en de hovelingen, in schitterend bonte kleedij, zullen zich om haar heen scharen.Maar met mij zal ze niet dansen, omdat ik haar geen roode roos kan geven En de jongeling zonk neer op het gras en verborg weenend zijn gelaat in de handen. Waarom weent hij vroeg een groen-glanzend hagedisje, dat met op geheven staartje voorbijgleed. Waarom weent hij? vroeg een vlinder, die om een zonnestraal vloog. Waarom weent hij? vroeg, met zacht fluisterd stemmetje, een made liefje aan haar buurvrouw. Hij. weent om een roode roos, zei de nachtegaal. Om een roode roosriepen ze allen tegelyk, och hoe belachelyk mooie oogen waren nog niet ge droogd. Verheug u! riep de nachtegaal, verheug u Gij zult uw roode roos hebben. Ik zal haar bij hot maanlicht uit liederen vormen en met mijn eigen hartebloed kleuren. Alles wat ik daar voor van u verlang is dat go trouw zult blijven aan uwe liefde, want liefde is wijzer dan philosophic, hoe wijs die moge zijn, en machtiger dan de macht van allo koningen der aarde. Rood als gloeiende vlammen zijn hare vleugels, haar lichaam is als brandend vuur, hare lippen zijn zoet als honig en haar adem is geurig als wierook. Do student richtte zich uit het gras op en luisterde, maar hij kon niet ver staan wat de nachtegaal zong kij be greep alleen dat, wat in boeken ge schreven stond. De eikoboom echter had don nachte gaal begrepen en werd treurig, want hij had den kleinen zanger lief, die zijn nest in zijne takken gebouwd had. Zing mij nog óén lied, fluisterde hij: ik zal me zeer verlaten voelen, wanneer je er niet meer zult zijn. En de nachtegaal zong voor den eik, en zijn stem klonk ah het druppelen van water uit een zilveren kruik schors oen stork onafhankelykheids- gevool toonen te hebben, on oen voor ons doen krachtige weermacht bezit ten, dan wordt de toestand geheel anders en de kans veel grooter, dan bij oen West-Europooschen oorlog, men niet zal beproeven onzo neutra liteit te schenden. Daardoor worden, wij bespaard voor de rampen, dat wij in zulk oonon oorlog worden mode- gesloept en ons land hot tooneel er van wordt. Onverschilligheid in zake onzo weer baarheid is daarom niet alleen een toeken van gebrek aan vaderlandsliefde, maar ook dom en kortzichtig on in strijd met het eigen belang. Dit alles zal Jhr. von Bose IT zeker voel duidelijker nog in zyn voordracht uiteen kunnen zetten. Hij zal U ook de middelen aantoonen waardoor de Vereeniging Volksweerbaarheid haar doel tracht te bereiken om ons volk te overtuigen van de noodzake lijkheid om weerbaar te zyn en hij zal zeker daarbij niet vergeten te gewagen hoeveel te verwachten is van de hulp dor Nedorlandsche moedors en van de Nederlandsche meisjes. Wat deze laatst on betreft, nog oen enkel woord Wanneer tor verdedi ging van den geboortegrond de man nen moeten uittrekken, dan hebben ze recht bij verwonding en ziekte op goede, zorgzame verpleging. Dóór ligt de sohoone roeping der vrouw, maar om aan die roeping gehoor te kunnen geven is hot noodig, dat zij zich in vredestijd daarvoor bekwaamt. Daarom richt do Vereeniging Volksweerbaar heid in hare afdeehngen Voreonigingon op van Verpleegster», die zich bekwa men in het leggen van verbanden, het verplegen van zieken, enz. Zulk een Vereeniging bestaat tot dusverre in Gouda niet. Hoeveel nut kan zij echter reeds in vredestijd stichten I Komt daarom op in grooten getale, jonge burgeressen om te luisteren naar Jhr. von Bose en laat U door hom overtuigen om ook in Gouda met dezen schoonen arbeid te beginnen Maar niet alleen do burgeressen, alle schakelen wij nu eens bü onze be schouwingen alle vaderlandsliefde voor een oogenblik uit, do quaestio aldus alléén uit het standpunt van zelfzuchtig eigen belang beziende, ook dan moet het ons toch alles waard zyn het vaderland onafhonkeiijk te behouden en baas te blieven in eigen huis reeds uit een materialistisch utiliteit» begin sel dus moet de vrijheid ons meer waard zijn dan het slavenjuk. Nu zyn er velen, die dat blijkbaar niet begrijpen of niet willen inzien on die dan, omdat zy overigens geen vaderlandsliefde bezitten, mopperen wanneer hun geldelyko en persoonlijke lasten worden opgelegd om de onaf hankelijkheid te verzekeren. Dat is de groote schare van onverschilligen, die voor de krachtuiting en gezonde ontwikkeling van het vaderland zoo verderfelijk is. Hebben die monschen wol eens na gedacht wat de logische gevolgen van hun onverschilligheid zijn Do ge schiedenis levert het bewijs op al hare bladzijden, dat de volken met weinig onafhankolijkheidsgevoel en weinig weerba&rheidsbesef onherroepelijk door andoren worden opgeslokt en dan moeten zij toch meestal zelfs in veel grooter mate geldelyko lasten torschon, echterdan niet voor het eigen vaderland en in hun eigen belang, maar ten bate van don over weldiger dan moeten zij zelf of hun zonen toch de persoonlijke offers brengen -- meestal zelfs in voel grooter mate - echterdan niet in het belang van het eigen vaderland, maar in den dienst van den overweldiger. De korte overhoerschin^ der Fran- schen heeft ons 1200 milhoen gekost en duizenden en tienduizenden van Nóerlands boste zonen hebben in dien tijd een vroegtijdig graf gevonden, niet ten bate van het vaderland, maar in den dienst van een vreemde en om zyn belangen te helpen bevorderen. Aan deze feiten ontkomen wij niet, indien wij ons gedragen naar den wensch van de onverschilligen. En denk nu maar niet: het zal- zoo’n vaart niet loopen. Er komt toch geen oorlog. Slechts vyf jaar geleden, in 1906, stond Duitschland op het punt ons land binnen te vallen en dat hei niet geschiedde, ligt niet aan ons, maar uitsluitend aan het feit, dat het tot geen oorlog kwam tusschen dat rijk eenerzijds en Engeland en Frank rijk onderzijde. Wanneet wy echter, zooals de Zwit-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 1