G
IS
i’
ussen,
i, enz.
ren tijd door
isia w
lsT5.eu.-ws- ezx -^.d.wertexxtie“bleud. woor Q-ou-d.su ezx OxxxstxeUsezx.
i
11
No. 1173S.
Dinsdag 12 December 1011.
aradijs
Versehrj nt Jagolijl^s
rater.
S-c-iten leuxxcl.
D-A-
CO^Mr
FEL1LLETOX
cfatoStforliscfi £even.
WARENIIIJlS,Spuislr.,denlhaS|
lie Etklaices voor Kerslbnoin lrtlkelen
zijn gereed
evoeders.
behalve Zon- en Feestdagen.
pjfjJs l)KK A D ve¥teN TIËn":
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc, 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
ons (Parlement.
I
I
HOOFDSTUK XXII.
("Wordt vervolgdi.
t. Hh
hoed
AZn., Gouda,
Zfv a/t<
ylermeel
oederkosten
0 en 5 kilo
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Par kwartaal
Idem franco per post
rk
1
burg.
ONJEJr.,
G0I1ISIIIE COURANT
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer .0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend*
Dienstaanbiedingen per plaatsing van t—5 regels f0.35 bij vooruit*
betalingelke regel meer 0 cis. Reclames t 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte
'a nar le»
en */i ^ter
ie“, nm.3 uur,
ring S.D.A.P.
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelijk-
dan in onie
f 1.25
I 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad 15(1
Idem franco per post 1.00
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
ie“, 81/, nnr,
n. Ned. Bond
ren afd. Gouda.
oegenu, l*/j w
voering Sted.
wseelvoor)
en */j kilo
rolde over de straat.’
De man zoide op gedempten toon
„de roofvogel zoekt naar prooi.”
De vrouw antwoordde „de haviken
vliegen hoog nachts.”
Bovenstaande vreemde woorden ge
wisseld hobbelde, ging do vrouw vor
der, gevolgd door den man.
uur Sociëteit
vergadering
ran den Bond
cht.
>rdu, 8*/j uur
a Studieclub,
iet introductie.
[léunieu, 8 u.,
vergadering
club. Spreker
3cheveningen,
wet-Kolkman.
oegenu, 8 u.,
ïirectie Speen-
t. Gouwe 234
stduiven Ver-
e Duif”.
uur Sociëteit
voering Dames
Arnold Spoel”,
louw- en Wo-
Vergadering
indscommissie
Een donkere avond. De vrouw liep
totdat ze aan een winkel kwam waar
uit veel licht straalde. Muziek klonk
van binnen, en wild, luidruchtig ge
lach het schuifelen van voeten. De
vrouw stond een oogenblik stil en
luisterde zy keerde zich om, ten einde
te zien of ze gevolgd werd.
Haar geheole houding wees een be
paald plan aan tusschen haar en den
man, die haar gevolgd was. Een oogen
blik hield ’t rumoer in ’thuis mot de
vele lichten op en werd gevolgd door
luid spreken, net rinkelen van glazen,
en vreesdijk vloeken.
De vrouw hield voor de deur stil,
opende ze en trad binnen. Zij bevond
zich in een armoedige kamer. Voor
de toonbank stond een troep mannen,
op ruwe wijze lachend en schertsend.
De vrouw ging naar de achterkamer,
toen een dronken kerel haar den weg
vorspor.de. Zij trachtte hem weg to
du won hij greep haar bij do armen
en rukte haar voile tan 't gezicht. De
man was onder tien invloed van drank
hij slaakte echter oen uittoep van ver
wondering toen hij het schoon» gelaat
aanschouwde.
Toen hij van zijne verrassing be
komen was, zwoer de zeeman dat hij
een kus moest hebben on hij bracht
zijne gemevne lippen vooruit, toen hij
plotseling achteruitweek bij het zien
van oen pistool dat op een duim af
stand» van hem gehouden werd. „Ach
teruit, kerel 1” klonk het, op bevelen
den toon.
De zeeman ging achteruitdo vrouw
liep recht naar do aangrenzende kamer
een ruim vertrek, waarin een groote
menigte mw-lachende mannen en
vrouwen verzameld waren.
De vreemde vrouw was juist do ka
mer H binnengetreden toen de muziek
ophield. Zich op een van do banken
neerzettend die langs den muur ston
den, wachtte zij. Eenige ©ogenblikken
daarna ging d° deur open en de ruw-
uit ziende man, die de vrouw gevolgd
had, trad binnen.
De Ziekteverzekeringswet in
Engeland.
Verleden week is het grooteche ont
werp ziekteverzekering in het Lager
huis aangenomen. Thans kan het dus
worden doorgezonden naar het Hoogor-
huis on daarmee is hot hot tweede
stadium ingetreden. Belangrijk zal
daar do strijd niet worden liet is
bekend geworden, dat van de zijde
der Unionistische lords geen amende
menten zullen worden ingediend. Zij
willen niet ten tweede male een wet
verwerpen en zich daarmee in hot
oog van vele kiezers nog moer gohaat
maken.
In hot Lagerhuis is nog wel een
poging gedaan, om de wet ongedaan
te maken, doch zy heeft gefaald.
Mon herinnert zich den byval die
het ontwerp bij het verschynen, vond
Van liberale zoowel als van unionis
tische zijde werd de wot uitbundig
geprezen. Liever had men dit van
unionistische zijde niet gedaan, doch,
waar men steeds had beweerd, niet
tegen sociale wetgeving te z^n, kon
men thans, zich niet anders dan voor
verklaren.
Toen echter hot wetsontwerp eenigen
tijd bekend was, kwam de oppositie.
Doktoren, zioktekassen en niet te ver
geten de dienstmeisjes en mevrouwen,
waar we reeds over schreven, allen
waren ontevreden. Maar Lloyd George
methode.
derfaoriek
IA.
Snkhuizen.
r bij HH.
Ijdstraat.
Veerstal. A
gezien, die toebehoorde aanzeker ge
heimzinnig persoon de draagster van
die hoed was eene zuster van Walter
Frasin en de hoed had eens toebe
hoord aan ’t meisje dat verondersteld
was de eigenlijke moordenares te zijn.
„Wat deedt ge voor dien jongen
man.”
„Ik gaf iedere dollar die ik in de
wereld had voor hem uit. Het kostte
mij mijn positie.”
Harry Booth was geprikkeld. Het
prikkelde hem dat de hoed die hij eens
herkend had als te behooren aan Mary
Baldwin, in ’t bezit te vinden van
Frasin’s zuster.
Het scheen of dat geheimzinnige
meisje op een of andere wijze zijn weg
moest kruisen.
„Wat hebt ge met ons voor,” vroeg
de man.
„Een vrouw kwam hier een half
uur geleden binnen, niet waar?”
„Ja.”
„Zij had een hoed op die ze pas
sedert kort bezat.”
Beiden schrokken, en de man riep
onwillekeurig uit
„Groote God 1 wilt ge ons in nieuwe
moelykheden brengen?”
„Heeft de hoed u dan reeds daarin
gebracht
„Neen, maar ik zie op tegen moei-
wist don storm te bezweren, behalve
dan van de vrouwelyke helft.
Hoe meer echter die wind luwde,
zooveel te meer stak hij van unionis
tische zyde op. Steeds meer begon
nen zij hot ontwerp te bestrijden, niet
om het ontwerp natuurlijk, o, neon,
daarmede gingen zij accoord, maar de
linantieelo basis was niet goed.
Het werd echter steeds duidelijker
dat het streven* in do eerste plaats
was gericht togen de volgende wet
geving. Word ait ontwerp verschoven
naar de zitting in het volgend jiuir,
dan bestond er allo kans dat de be
langrijke kwestie nis Home-Rule niet
aan de orde zou komen.
Dan was het dool bereikt. Do re
giering doorzag echter dit drijven
zoor goed en was daarom op haar
hoede.
De unionisten diende hoele stapels
amendementen in, om de behandeling
zooveel mogolijk te rekken. Het argu
ment aanvoeren, wat zij bij de Ouder-
derdomspensioneering gebruikten ging
thans niet. Thans betaalde de belang
hebbenden een bijdrage aan de kas.
Niettegenstaande dit echter waren, er
bergen amendementen. Do regeering
paste echter haar beproefde taktiek
toe. Zij bepaalde welke amendementen,
als van niot-ingrijpende beteokenis,
niet in behandeling kopden komen.
Maar z$ ging or teven» toe over om
don tijd voor de beraadslagingen oonigs-
zins to beperken.
Toen deed daardoor deze obstructie,
want dat was het foitolijk, onmogelijk
was gemaakt, gooide men het over
oen anderen boeg. Men beweerde dat
de rogeering de wet. er wildo door
drijven, en aan hot Parlement geen
liehoorlijken tijd van bespreking gela
ten werd. De lerscho partij steunde
litieke schaakbord. Een week of zes,
zeven uitstel, om te komen tot een
opheldering van een enkel brokje van
een zinDe aandacht en belangstel
ling is dan weg bij hot publiek on
het eigenlijke feit in quaestio wordt
dan verdronken in oen lijvig geschrift
over de zending»* on ondorwijs-politiok
in Indië, waarover do vrede reeds ge-
teekend was
Het is weer kostelijk, evenals Kuy-
per’s geheole houding in deze quaestio.
Terecht sprak Lohman’s orgaan van
„apenliefde”. Het woord is scherp on
onaangenaam, maar niet te senorp
en te onaangenaam om deze treurige
houding naar verdienste te belichten.
Deze „Ruzio mystien” na de „Unio
mystiea” van Kuyper is wel hot be-
Kpottelijkste coalitie-tafereol, dat do
cloricalen ons dusver te aanschouwen
gaVen.
Een ieder zal er het zijne van
denken 1
■J” Kuyper en het Kabinet.
Laat ons dadelijk/le conclusie voorop
stellen de vrede is weer geteekond
Dr. Kuyper nam het woord nnrUw’2
terug en zette daarvotor i
„pais en Vree”.
Dat schijnt bevredigend, maar de
wijze waarop de groote leider den
vrede sloot, was van dien aard, dat
Lohman woedend op hom afstoof en
dat Dr. de .yissei1 even later het woord
vroeg (hoewel het incident eigenlijk
al gesloten was) om Dr. Kuyper in
den hoek te duwen. Van al het ge-
debatteer tusschen Heemskerkde
Waal Malefijt eenerzyds en Kuyper
anderzijds moet de verklaring van
den heer de Visser, namens een aantal
coalitievrienden afgelegd,|Dr. Kuyper
wel het meeste krenken, ontstemmen,
smarten óf pijn doen. (Men goochelt
tegenwoordig Rechts met zulke van
Christelijke broederliefde druipende
termen, wanneer men elkaar iets heel
onaangenaams zegge n wil
Kuyper heeft hierdoor een ernstige
politieke nederlaag geleden, een neder
laag, waarvan het ons zeer twijfel
achtig voorkomt of hy die ooit te
boven zal komen. Kuyper had de
stoute schoenen aangetrokken, had
hot Ministerie geprezen, zeker, maar
tevens zich een critiok veroorloofd,
waarbij uit ieder woord bleek, hoe hij
zich als de „ware” antirevolutionair
daelfohouwde, die ’t veel boter wist dan
zijnfi dicipelen die thans, zonder
heii|, ministerie spelen. Zijn toon was
irriteerend in de* hoogste mate, de
inhoud zijner oritiek niet minder. Het
was niet voor het éérst, dat Kuyper
op deze wijze zijn teedere liefde voor
het Christelijk Kabinet toonde. Voor
•wie zyn lijfblad geregelt volgt was
het geen geheim, hoe Kuyper eigenlijk
stond tegenover het „in onvoorzich
tigheid geboren Kabinet”, maaj* zoo
sterk als nü kwam het nog niet naar
voren. Minister de Waal Malefijt
poogde nog te sussen. Na de repliek
van Dr. Kuyper die eindigde met de
vraag of de Regeering hem en zijne
vrienden den oorlog had willen ver
klaren of dat men in de „oude vriend
schap” wilde voortleven, rees de Waal
Malefijt bleek van zijn zetel. Hij
stamelde zyn groote bewondering voor
Dr. Kuyper, dien hij in alle opzichten
zijn meerdere noemde en gaf een
verklaring van het „afschuwelyk mis-
23)
„Waarom
„Omdat wij met hem omgaan.”
De man zag er net-gekleed uit alsof
hij van nette afkomst was. De vrouw
zag er bepaald als eene dame uit.
Na een oogenblik sprak Harry „hoe
kunnen menschen als gij in een nuis
als dit leven
We zijn ongelukkig geworden.”
„De oude geschiedenis,” zei de detec
tive, terwijl een ongeloovige glimlach
over zyn gelaat trok.
„Met welk recht ondervraagt ge
ojis
„Ik ben een detective.”
„Dan moest ge van ons ongeluk af
weten.”
„Neen.”
Mijn vrouw is de zuster van een
man die wegens moord ter dood ver
oordeeld is, hoewel onschuldig, Walter
Frasin.”
De detective schrok achteruit. Hij
had op een vrouwenhoofd een hoed
lijkheden.”
„Welwaar hebt ge de hoed ge
kregen
„Kent gij haar die ze vroeger
bezat?”
„Neen.”
„Gy zoudt een grooten dienst be
wijzen aan den broeder van uw vrouw
als ge mij dat verteldel. Die vrouw,
die ze vroeger bezat, kan den waren
moordenaar aan wijzen.”
Man en vrouw keken elkaar aan,
ten slotte sprak do vrouw
„Wat te doen Vertel de waarheid.”
„Ik vond dien hoed op het dok
bij Street,” zei de man.
„Wanneer
Harry Booth zag thans dat de
datum de morgen was volgende op den
nacht toen hij alle reden had te ver
onderstellen dat Mary Baldwin zich
in de rivier wierp. De pier was de
zelfde. Geheim stapelde zich op geheim.
Harry verzekerde het echtpaar dat
hun broeder gered zou wordenhij
gaf hun ook eenig geld en nam af
scheid.
Diezelfde avond, één uur voor mid
dernacht, slenterde een ruwe, gemeen-
uitziendo man in oen mindere buurt
van New-York.
Tien minuten gingen voorbijeen
vrouw, in schamele kleeding, schar.
verstand”, waarover hij zich zoo afge
ard „oorlog’2/ ^ijnd had. Hij had volstrekt de antirev.
iiRlIe plaats -partij niet willen ontstemmen, had
van ontstemming dan ook niets be
merkt en helderde het misverstand
op, zoodat bij nu hoopte, dat de heer
Kuyper zijn griefzon laten varen.
^e Premier heeft toen echter do
puntjes or> de i’s gezetVan een
oe^gsverklaring was geen sprake. In
tegendeel I Het omgekeerde wns het
geval. De heer Kuyper dacht alleen
to slecht van de antirevolutionaire
ministets, stelde ’t telkens voor, alsof
zij niet good-antirevolutionair waren
en dit was niet aangenaam voor die
ministers, niet „pleizierig”. Als de heer
Kuyper nu manr niet meer zoo slecht
van ons denken wilde, aldus de Pre
mier, dan zouden wo zoo veel beter
kunnen saménworken. Aldus het slot
van de ironische redevoering dos Mi
nisters, waaruit wy nog releveeren,
dat de critiok des hoeren Kuyper den
Minister van Koloniën gesmart had
hij was er „verdrietig” onder, trok 't
zich aan daarom was het ministerie
voor hom in do bres gesprongen om
voor zijn karakter. goed-entirevo-
lutionair to getuigen.
Daarmee had alles uit kunnen zijn,
maar do heer Kuyper vond 't noodig
oen verklaring van het misverstand
te geven. Eerst uitte hij zijn blijdschap
er over dat het ministerie „gereageerd”
had op zijn spreken. Dit was beter
dan rancuneus te zwijgen. En hoe
scherper oen geschil tusschen verlief
den wordt aan gezet, hoe teederder
de omhelzing wordt! Hoe liefelijk klonk
dit alles
Helaas werd aan het slot alles weer
bedorven. De hoor Kuyper kon nl.
geen andere verklaring van het mis
verstand vinden dan dat de Minister
van Koloniën, die immers nooit in
Indië was geweest, door het veelom
vattende van zyn taak bij de behan
deling van doze quaestie (de kerstening
van Indië) niet zoo vrij en los de be
schikking had over zijn geestMet
deze verklaring nam de heer Kuyper
„gaarne genoegen”. Maar anderen
dachten daar anders over. In den
Christelijk-historischen en R.-K. hoek
was men niets ingenomen met deze
-verklaring”, die in hooge mate kren
kend was voor den bewindsman. En
na een korte onderlinge kibbelarij
kwam dr. de Visser met zijne ver
klaring Aan de zijde van dr. Kuyper
was een groot misverstand, van ont
stemming rechts wist spr. niets en
tegenover het brevet van geestelijke
on intellcctueele armoede, door den
heer Kuyper aan den Minister van
Koloniën uitgereikt, wilde spr. namens
een aantal leden der rechterzijde als
hunne meening uitsprekeh, dat die
bewindsman niet alleen had getoond
geheel op de hoogte te zijn van de
zaken van zijn Departement, maar
evenzeer dat hij was on g e b I e v eji
was een trouwe leerling van Groen
van Prinsterer.
Do indruk van die zeer korte en op
ernst ig-besliston toon uitgesproken
redevoering was vernietigend voor dr.
Kuyper, die inmiddels de zaal verlaten
had in de overtuiging dat, nu hot
incident gosloton was, er niemand meer
over spreken zou.
De vraag was Wat nu
Zou dr. Kuyper, zooals hot orgaan
van [johman hom te verstaan gaf
(on ook van R.-K. kant kreng do heer
Kuyper den wind van voren) opnieuw
het böotekleed aantrekken, dat den
man immers niet ontsiert?
Het ware oen houding geweest, oen
flguur-Kuyper waardig.
Maar heel anders loopt het! Ineen
ingezonden stukjo in zijn eigen blad
kondigt Kuyper nu een brochure aan.
Immoriv het „grieft” hem. meer dan
hij zeggen kon, „dat men thans weer
oen beloediging poogde te distilleoron
uit wat geheel omgekeerd strekte om
den zoen te bezegelen”. Terugnomen,
deze woorden, waaruit mon nu weer
gif zoog, dat kan Kuyper niet, om
dat hiermee een onmisbare schakel
uit do verzoening zou uitvallen.
Djt toe te lichten er is roden
voorzou Kuyper nu te ver voe
ren. Daarom„zoodra ik tijd vrij
krijg” oen brochure over hetganscho
incident. Eer het winterrocès voorbij
is dus in Januari hoopt Kuyper
aan De Waal Malofijt een brochure te
kunnen aanbieden onder den titel, dien
de Minister hem inspireerde „afschu
welijk misverstand”. En Kuyper ein
digt zijn schrijven aan zyn nhooggo-
achten heer en vriend”?Zonder in
iets de banden van politieke kame
raadschap in don stryd voor de U on
mij heilige beginselen losser te laten
worden blijf ik gaarne, geheel de Uwe,
Kuyper.”
Ziedaar de jongste zot op het po-
r
f
