iLAZEN, BHT p-4k e tegemoet, II In de helft oor de helft aan groene (0 ME MEUK te lettel. UWM en Eerste Iliad. JAXSKEHk JDc, Kerstmis. -BAa-ïtexi land. FEUILLETON. fSteiD-^/orRscH £even. KBAMM, AYZONEN Feestdagen. Telefoon Interc. 82. ISTi evLws- ezx - A-d.vertezxtieToleud. “voor ©-©■vlcLsl ezx Ozxxstxelcezx- Verschijnt dagelijks behalve Zon- PRÜÏÏ~vTFhÏFTbÏÏNNËÏÏÊÏÏt7 Telefoon latere. 82; Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. WARENHUIS, Spuislr., den Haag Nieuw)aar&gescheukcn. iwing! rKlNADRlP- vuldig wordt na- iraten van andere lan te brengen, roode doozen, No. 11743. 50e Jaargang* 3 Zaterdag 2S December 1011. het „vai Den a Zn., Gouda De zon ging onder toen een oude ENT. Kgevers, Gouda beroemde Drkglazen t, dat Uw Jw handen n Uw leven Wegens het Kerstfeest verscb(|nt de „Goudsche Courant” Maandag en Dins dag WIET. Janskerk, der keningen enz. ICHT DER ABET H, verheid van laar alleen oor het in kostbaar Jïjne kant. BIJL, iAART Lz. van Beeldende Ier, Architect en van Bouw kunde [JN VAN EX. LEEEN worden in verzegelde q vijf, twee en i een Ned. ons ding van Nom- js, voorzien van id Merk, vol- Jt gedeponeerd, de uitvoering de orders aan- steeds *W nadruppela r i f 0,75. En het is niet alleen daar. Ook in de Europeesche Staten zelve woelt het en gist het en het is waarlijk niet uitgesloten, dat ondanks alle Vredes-propaganda ook daar nog eens een strijd gaat ontbranden. Daarom te meer is het des men schel! plicht het echt menschelijke in hem te ontwikkelen en daaraan alles te wijden en te offeren, opdat hij zich zelf verheffe. Dan wekt het stralend Kerstlicht warmte in de zielen, verlevendigt het de hoop en brengt het een zegen voor hoofd en gemoed. I R IJ S I) ERA D V ER TE N T l ËN\ Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames I 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Hier luiden de kerstklokken met vroolijken klank om te nooden tot viering van het kerstfeest. Hier klinkt rein kindergezang om den kleurig getooiden en schit terend verlichten dennenboom, die zijn plaats in de bosschen heeft moeten vïb’laten om mede te werken tot het brengen van geluk in de opgetogen hartjes van de kleinen, die rondom den kerstboom zijn ge schaard. Hier worden de armen verheugd door een feestgave, die hun wordt verstrekt. Hier worden geschenken gewisseld als op den St. Nicolaas avond. Hier wordt op den kerstdag den vrede tfewaard. Hulst en mistletoe zijn allerwegen aangebracht ter feestelijke versiering. rie“, uur. >n. Ned. Bond ren afd. Gouda. Genoegen” 8 u., Ned. Toonee]. louw- en Wo- r. Vergadering iandscommissie Dit Nummer bestaat uit twee bladen. man die er krachtig uitzag het voet pad afging hetwelk leidde naar het fraaie huis dat mevr. Avery bewoonde. De man zag er vuil uit, zijne klee- ren waren lompen. Hij trok aan de bel van het huis. De meid deed open en vroeg onvriendelijk: wat mót je?” „Ik wou den heer des huizes even spreken.” „Die is hier niet, je bent zeker verkeerd.” „Toch moet je mijn boodschap over brengen.” Na lang tegenstribbelen en schelden kwam eindelijk'mevrouw zelf aanloo- pen en hoorde, bleek en angstig, ’t geval. „Wat wil je, man? vroeg ze. „Ik wou over iets met u praten.” Zij monsterde hem van ’t hoofd tot de voetendaarna sprak ze„kom binnen.” Een vreemde uitdrukking blonk in haar oogenzij scheen echter geen moed te hebben den oude weg te zenden. Zij stuurde het meisje naar de keuken. In de ontvangkamer zei de dame „wat is er nu van je dienst, man De pude man zette een bril op. „Ik hoorde dat ge een der liefderijkste dames zijt,” sprak hij. Gedurende deze woorden met haar geregeld tijdig ontvangen van n, vermakelijk- dan in onze „Mijnheer Booth, ik vrees dat u mijn vertrouwen beschaamd heeft.” „Hoezoo mijnheer?” „Waarom wil mevr. Avery u niet meer zien? „Mevr. Avery heeft geen enkele reden daartoe.” „Welke conclusie trekt gij daaruit „Dat mevr. Avery een misdadigster is.” „Mijnheer.” „Ik zeg slechts wat ik denk.” „Het spijt mij dat ik u hier gebracht heb.” „Ik wil u één ding zeggen: indien mevr. Avery onschuldig is, zal ik haar geen kwaad doen en geen smet op haar naam werpenmaar als zij is wat ik denk dat zij is, moet zij ont maskerd worden. Ik vermoed dat zij veel jonger is dan zij schijnt en dat zij een doortrapte misdadigster is. Ik ken haar geschiedenis.” „Maar die vrouw is hier intiem.” „En op nog veel andere plaatsen. Doe alsoi ge van niets weet.” Denzelfden middag speelde Harry een zeer gevaarlijk spel om de zooge naamde weduwe te betrappen. HOOFDSTUK XXXVI. GOUDSCHE COURANT Per kwartaal f 1.25 Idem franco per post1 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50 Idem franco per post1 90 Abonnementen worden dagelgks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren „Hoo weten do medebewoners van je dorp van den moord af zonder dat zo weten wie die beging? ik zal u een glas wijn laten geven.” De weduwe stond op en verliet do kamer. Na eenigon tijd terugkeerend vond zo den ouden man in do stoel liggen slapen. Zij had wijn en lekker nijen bij zich, De oude man opende zijne oogen en geeuwde zeer onbe schaamd. Do hand van de weduwe beefde hevig. „Kom, oude man,” sprak zij, „eet wat. Ge zult wel h >nger hebben.” „Ja, ik ben half verhongerd I” en de oude schoof zijn stoel bij de tafel. De\ weduwe bleef bij ’t venster zitten en de man schoof zijn stoel naast do hare. Iets van de koek nemende, begon hij er aan te knabbelen, maar hij maakte geen aanstalten den wijn op te drinken. Mevrouw Avery zeide „drink wat.” l „Eerst eten, daarna drinken,” ant- woordde hij. „Wil ik u nu de geschie denis vertellen „Ja” „Nu dan, er was in Duitschland, dicht bij de plaats waar ik woonde, een groot kasteel, waar een ryk heer verblijf hieldzijn vrouw, de gravin, was de mooiste vrouw ter wereld.” (Wordt vervolgd). 33) De detective nam als man van de wereld afscheid van haar. Mevrouw Avery ging naar haar zuster toe. In het rijtuig met den heer en mevr. Rel- gea zat de detective stil. Op de kamer, .die hem aangewezen was, gekomen, dacht hij na. Hij kon niets vinden dat de identiteit zou bewijzen van me vrouw Avery met Mary Baldwin toch was hij overtuigd dat zij valsch spel speelde. Intusschen vroeg beneden mevr. Relgea aan haar man „Zeg eens, wat er is voor vreemds met je vriend, mijnheer Baldwin „Er is niets vreemds met hem,” was ’t antwoord. „Waarom zou mevrouw Avery hem dan zoo naar vinden?” „Dat is vreemd.” Den volgenden morgen sprak hij met onzen held De Marokko-affaire. De besprekingen in de Franscho kamer over het Marokkaunsch-kongo- leesch verdrag zijn geëindigd. Watte verwachten was, is gebeurd. Do kamer heeft het verdrag aangenomen echter met een zoo grooten tegenzin, dat het de Vfaag zal wezen, of een regeering, die een dergelijk verdrag, dat zoo im populair bij het volk is, heeft gesloten, zich nog lang zal weten te handhaven. De feiten wijzen er op van niet. Aan liet eind van de debatten hield de minister-president Oaillaux oen van zijn meest handige redevoeringen, die Coöpera tief- wonen. Men schrijft ons uit Haarlem Over het algemeen is men elders nog niet voldoende bekend mot het groote sociale belang hiervan dat het persoonlijke nut on voordeel ten bate van veel meer huisgezinnen kan komen dan menigeen oppervlakkig denkt, is een feit ter nadere beschouwing, want bij de behandeling van eonig onderwerp dient het verst strekkende daarvoor het eerst aan de orde gesteld te worden. Sedert 1904 is geheel Nederland in oen ander stadium gekomen, door het in werking treden der Ned. Woning en Gezondheidswetten. Men mag er inderdaad zeer zeker by voegen „in een beter stadium”, omdat daardoor een einde wordt gemaakt aan gebrekkige, treurige, verderfelijke en onmensch- waardige woningtoestanden, wat alleen door Rijkswetten mogelijk is. Do vroe gere gemeenteverordeningen waren dikwijls geheel onvoldoende en lieten te veel afwijkingen toe, waaraan slechts door voorschriften van Regee- ringswege een einde gemaakt kon worden. Niet alleen in ons land maar ook in andere landen is thans ©ene verbetering in het leven geroepen, waarin ieder degelijk mensch zich ver heugen moet, want aan een onderdak zijn heeft waarlijk iedereen behoefte. Zooals het evenwel met vele sociale kwostiön het geval is, men is het in theorie er volmaakt eens mode, doch de praktijk geeft zooveel bezwaren te zien, dat het terugdeinzen voor de toepassing bepaald bgrijpelijk is. Wer kelijk is dit laatsle dan ook het geval met de uitvoering dor woningverbe tering volgens de thans vigeerende Woningwet. De woningzoekenden B9* Nieuwe Abonné'a op <le „Goudsche Coukant” ontvangen <le tot 1 .Januari a.s. nog verschijnende num mers gratis. De abonnementsprijs bedraagt per kwartaal slechts f f.25, franco per post f f .50. Evenals vorige jaren stellen wij ook thans wederom de gelegenheid open tot het plaatsen van N ieu wjaarsad verten ties, waarvan de prijs slechts f 0.25 be draagt.met inbegrip van bewijsnummer mits de 5 regels niet te bovengaande. Advertenties voor dit nummer wor den ingewacht aan ons bureau Lange Tiendeweg 64 tot uiterlijk VltlJ- IBAG 99 nBCEMHKII, 's avonds 8 uur. Het oude kerstverhaal blijft zijn glorie behouden en oefent zijn be koring uit op allen die het telken- jare opnieuw aanhooren. Het is de verkondiging van het Evangelie der liefde. Vrede op aarde, in de menschen een welbehagen, zoo klinkt de En gelenzang overal in het rond. De taal der profetie, als ideaalwordt a&ngeheven. Van mensclienwaarde wordt getuigd Het beste wordt wakker geroepen in de harten. Een heilige stemming wordt gewekt. In vloeden worden geoefend die iets nawerken. In de menschelijke natuur liggen onzichtbare vatbaarheden, een verborgen fonds van honger aan doeningen. Aan de oppervlakte zijn die vaak niet te ontdekken, doch daaronder en daarbinnen leeft en sluimert het goede. Het Kersfeest’ brengt in de don kere Decemberdagen licht en gloed in de harten van hen, voor wie het Evangelie der Liefde bestaat. Het ideaal van het „Vrede op aarde” is helaas nog niet bewaar heid. Er lieerscht onder de menschen ontevredenheid, ongeduld, onver schilligheid, heersehzucht en egoïsme viert nog hoogtij. Ter verwezenlijking van het ideaal is straks een grootsch Vredespaleis gereed, dat met pracht en praal zal worden in gebruik genomen door de vertegenwoordigers van vele staten. En niettegenstaande dat wordt er op meerdere plaatsen een krijg gevoerd, waarvan uit Tripoli althans de gruwelijkste wreedheden worden gemeld. In Perzië komt het tot een strijd voor de onafhankelijk heid, die door Rusland wordt be dreigd, in het land van den Gelen Draak bekampen de landgenooten elkander in bloedigen broedertwist om het vestigen van een landeren regeeringsvorm. Nanning, doch it woord Kina- g onze fabriek af- doen hun uiterste best tot het huren van zoo goedkoop mogelijk goede woningen en aan de verhuurders worden voortdurend strengere eischen gesteld dan vroeger, waardoor onte vredenheid met de tegenwoordige bouwverordeningen toch waarlijk voor de hand ligt. Het natuurlijk gevolg hiervan is, dat de geheel© (zij het dan ook al, langzame maar zekere) goede bedoeling in haar bereiken benadeeld wordt, ja zelfs groot gevaar loopt tot toekomstmuziek in het oneindig te zullen gaan behooren. Togen dit gevaar is iedereen ge houden te waken. Allereerst op grond der geschiedenis van het tot stand komen der Woningwet, wat geheel overeenkomstig de Nederlandsche Grondwet geschied is en waarvan de behandeling en de bespreking destyds in onze Tweede Kamer van veel zorg, ernst en toewijding getuigen, zooals iedereen weet die destyds dit onder werp mot aandacht gevolgd heeft en nog nazien kan in de verschillende desbetreffende gedrukte verslagen. Iets wat zoo van alle kanten bekeken is, waarbij hot waarlijk niet aan des kundige voorlichting ontbroken hoeft en wat eerst na zeer uitvoerige over wegingen vastgesteld en aangeno men is door de, door de Nederlanders gekozen, leden der Tweede Kamer, moet door alle Nederlanders althans als hoogstaand op waarde gehouden worden, als zijnde wij daartoe, uiteen oogpunt van respekt en vertrouwen, gehouden ja zelfs bepaald verpjioht. Maar boven die prineipeele appré- ciatie der Woningwet staat nog haren tastbaren weldadigen invloed op do volksgezondheid. Juist dat woord, volksgezondheid brengt menigeen in de war, omdat daaraan te veel hot verkeerde denkbeeld vastgeknoopt wordt van de bedoeling er mede dor- geuen, die thans nog zooveel slecht en gebrekkig gehuisvesd* zijn. Noen, woningverbetering beoogt ook wel degelijk het bevorderen der gezond heid van de goed wonenden, omdat de bacillen, die ziekten, kwalen en gebreken in onvoldoende huisvestin gen aankweeken en gretig doen ver menigvuldigen, immers ook helaas meer slachtoffers onder de goed wo nenden zoeken en vinden, dan menig een vermoedt Welnu, het coöperatief-wonen be vordert de lust on medewerken tot de flinke woningverbetering, zooals hier ter stede nu reeds sedert ruim nam hij haar scherp op. „Ja, man, wat wou je nu eigenlijk,” vroeg zij. „Ze vertollen dat bij al die roove- rijen in den laatsten tijd hier in do stad vrouwen betrokken zijn. Gelooft u dat?” „Ter zake, sprak de dame, terwijl ’t was alsof ’t bloed in haar lichaam stolde. „Ja, ja, ïk zal ter zake komen,” stamelde de oude' Het gelaat van mevrouw Avery zag krytwit. Toch dorst ze den oud© niet wegsturen. Een oogonblik stilte volgde. Een groote verandering had bij haar plaats gegrepen toen zij sprakGa voort, vertel uwe geschiedenis „Wel, mevrouwtje, ik kreeg eone goede opvoeding en heb aanbevelin gen van de fatsoenlijke menschen uit onze plaats.” „Ge hebt me intusschen nog niet verteld wat die menschen zeggen om trent den moord op den jongen man aan den oever d$r rivier. „Neeo, en die moord had ook niet aan d© rivieroever plaatsde jonge man. had een twist met een dame, die hem doodstak.” De weduwe was vreeselijk aange daan zij beefde terwijl zij sprak 25 jaren in ruime mate het geval was en nog is, waaryan iedereen zich persoonlijk van kan overtuigen. Doch ook voor degenen, die niet in de ge legenheid zijn „do Bloemenstad” eens met een bezoek te vereeron, is in korte trekken wel even te omschrijven^ waarom juist hot stelsel van Coöpe ratief-wonen, de sociaal-hoogstaande bedoeling der Woningwet nitermate ten goede komt. Een aantal gezinnen vereenjgen zich om door de goed geordende samen werking, onder coöperatie verstaan wordende, huiseigenaren en huishuur- ders tegelijk te worden en wel ieder in het algemeen voor het door eigen gezin bewoonde huis. Dit kan men individueel of ieder voor zicht zonder kapitaal en zonder moer te betalen dan in gelijksoortige huurwoningen onmogelyk tot stand -brengen, doch samenwerkonde gaat dit uitstekend. Do ondervinding leert het on .zooveel weet iedereen tegenwoordig wol van coöperatie, dat men daardoor b.v. mooio winst op levensbehoeften maakt on hot dus mot de uitgaven voor huur ook best mogelijk is. Door geleidelijke (natuurljjk zeer langzame) eigen doms- verkrijging van het met eigen gezin bewoonde huis of huisjes, wordt de eigen haard dadelijk heel anders be keken als in een huurwoning waarin men mogeliik maar kort blijft en waarvan do bewoners nog geen steen toekomt, al woont hij er ook 50 jaren in. Zonder voor heden nog in nadere bizonderheden van hot zoo aanbeve- lenswaardige coöperatief-wonen te tre den, zal iedereen begrijpen, hoe zelfs medewerking voor anderen tot dat doel inderdaad bevordering van sociale dus ook eigene belangen is.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1911 | | pagina 3