iLAZEN,
BHT
p-4k
e tegemoet, II
In de helft
oor de helft
aan groene
(0 ME
MEUK te lettel.
UWM
en
Eerste Iliad.
JAXSKEHk
JDc,
Kerstmis.
-BAa-ïtexi land.
FEUILLETON.
fSteiD-^/orRscH £even.
KBAMM,
AYZONEN
Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
ISTi evLws- ezx - A-d.vertezxtieToleud. “voor ©-©■vlcLsl ezx Ozxxstxelcezx-
Verschijnt dagelijks behalve Zon-
PRÜÏÏ~vTFhÏFTbÏÏNNËÏÏÊÏÏt7
Telefoon latere. 82; Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
WARENHUIS, Spuislr., den Haag
Nieuw)aar&gescheukcn.
iwing!
rKlNADRlP-
vuldig wordt na-
iraten van andere
lan te brengen,
roode doozen,
No. 11743.
50e Jaargang*
3
Zaterdag 2S December 1011.
het
„vai
Den
a Zn., Gouda
De zon ging onder toen een oude
ENT.
Kgevers, Gouda
beroemde
Drkglazen
t, dat Uw
Jw handen
n Uw leven
Wegens het Kerstfeest verscb(|nt de
„Goudsche Courant” Maandag en Dins
dag WIET.
Janskerk, der
keningen enz.
ICHT DER
ABET H,
verheid van
laar alleen
oor het
in kostbaar
Jïjne kant.
BIJL,
iAART Lz.
van Beeldende
Ier, Architect en
van Bouw kunde
[JN VAN
EX.
LEEEN worden
in verzegelde
q vijf, twee en
i een Ned. ons
ding van Nom-
js, voorzien van
id Merk, vol-
Jt gedeponeerd,
de uitvoering
de orders aan-
steeds *W
nadruppela
r i f 0,75.
En het is niet alleen daar. Ook
in de Europeesche Staten zelve woelt
het en gist het en het is waarlijk
niet uitgesloten, dat ondanks alle
Vredes-propaganda ook daar nog
eens een strijd gaat ontbranden.
Daarom te meer is het des men
schel! plicht het echt menschelijke
in hem te ontwikkelen en daaraan
alles te wijden en te offeren, opdat
hij zich zelf verheffe.
Dan wekt het stralend Kerstlicht
warmte in de zielen, verlevendigt
het de hoop en brengt het een zegen
voor hoofd en gemoed.
I R IJ S I) ERA D V ER TE N T l ËN\
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames I 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Hier luiden de kerstklokken met
vroolijken klank om te nooden tot
viering van het kerstfeest.
Hier klinkt rein kindergezang
om den kleurig getooiden en schit
terend verlichten dennenboom, die
zijn plaats in de bosschen heeft
moeten vïb’laten om mede te werken
tot het brengen van geluk in de
opgetogen hartjes van de kleinen,
die rondom den kerstboom zijn ge
schaard.
Hier worden de armen verheugd
door een feestgave, die hun wordt
verstrekt.
Hier worden geschenken gewisseld
als op den St. Nicolaas avond.
Hier wordt op den kerstdag den
vrede tfewaard.
Hulst en mistletoe zijn allerwegen
aangebracht ter feestelijke versiering.
rie“, uur.
>n. Ned. Bond
ren afd. Gouda.
Genoegen” 8 u.,
Ned. Toonee].
louw- en Wo-
r. Vergadering
iandscommissie
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
man die er krachtig uitzag het voet
pad afging hetwelk leidde naar het
fraaie huis dat mevr. Avery bewoonde.
De man zag er vuil uit, zijne klee-
ren waren lompen. Hij trok aan de
bel van het huis. De meid deed open
en vroeg onvriendelijk: wat mót je?”
„Ik wou den heer des huizes even
spreken.”
„Die is hier niet, je bent zeker
verkeerd.”
„Toch moet je mijn boodschap over
brengen.”
Na lang tegenstribbelen en schelden
kwam eindelijk'mevrouw zelf aanloo-
pen en hoorde, bleek en angstig, ’t
geval.
„Wat wil je, man? vroeg ze.
„Ik wou over iets met u praten.”
Zij monsterde hem van ’t hoofd tot
de voetendaarna sprak ze„kom
binnen.”
Een vreemde uitdrukking blonk in
haar oogenzij scheen echter geen
moed te hebben den oude weg te
zenden. Zij stuurde het meisje naar
de keuken.
In de ontvangkamer zei de dame
„wat is er nu van je dienst, man
De pude man zette een bril op. „Ik
hoorde dat ge een der liefderijkste
dames zijt,” sprak hij.
Gedurende deze woorden met haar
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelijk-
dan in onze
„Mijnheer Booth, ik vrees dat u
mijn vertrouwen beschaamd heeft.”
„Hoezoo mijnheer?”
„Waarom wil mevr. Avery u niet
meer zien?
„Mevr. Avery heeft geen enkele
reden daartoe.”
„Welke conclusie trekt gij daaruit
„Dat mevr. Avery een misdadigster
is.”
„Mijnheer.”
„Ik zeg slechts wat ik denk.”
„Het spijt mij dat ik u hier gebracht
heb.”
„Ik wil u één ding zeggen: indien
mevr. Avery onschuldig is, zal ik haar
geen kwaad doen en geen smet op
haar naam werpenmaar als zij is
wat ik denk dat zij is, moet zij ont
maskerd worden. Ik vermoed dat zij
veel jonger is dan zij schijnt en dat
zij een doortrapte misdadigster is. Ik
ken haar geschiedenis.”
„Maar die vrouw is hier intiem.”
„En op nog veel andere plaatsen.
Doe alsoi ge van niets weet.”
Denzelfden middag speelde Harry
een zeer gevaarlijk spel om de zooge
naamde weduwe te betrappen.
HOOFDSTUK XXXVI.
GOUDSCHE COURANT
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelgks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
„Hoo weten do medebewoners van
je dorp van den moord af zonder dat
zo weten wie die beging? ik zal
u een glas wijn laten geven.”
De weduwe stond op en verliet do
kamer. Na eenigon tijd terugkeerend
vond zo den ouden man in do stoel
liggen slapen. Zij had wijn en lekker
nijen bij zich, De oude man opende
zijne oogen en geeuwde zeer onbe
schaamd. Do hand van de weduwe
beefde hevig.
„Kom, oude man,” sprak zij, „eet
wat. Ge zult wel h >nger hebben.”
„Ja, ik ben half verhongerd I” en de
oude schoof zijn stoel bij de tafel. De\
weduwe bleef bij ’t venster zitten en de
man schoof zijn stoel naast do hare.
Iets van de koek nemende, begon
hij er aan te knabbelen, maar hij
maakte geen aanstalten den wijn op
te drinken. Mevrouw Avery zeide
„drink wat.”
l „Eerst eten, daarna drinken,” ant-
woordde hij. „Wil ik u nu de geschie
denis vertellen
„Ja”
„Nu dan, er was in Duitschland,
dicht bij de plaats waar ik woonde,
een groot kasteel, waar een ryk heer
verblijf hieldzijn vrouw, de gravin,
was de mooiste vrouw ter wereld.”
(Wordt vervolgd).
33)
De detective nam als man van de
wereld afscheid van haar. Mevrouw
Avery ging naar haar zuster toe. In
het rijtuig met den heer en mevr. Rel-
gea zat de detective stil. Op de kamer,
.die hem aangewezen was, gekomen,
dacht hij na. Hij kon niets vinden dat
de identiteit zou bewijzen van me
vrouw Avery met Mary Baldwin toch
was hij overtuigd dat zij valsch spel
speelde.
Intusschen vroeg beneden mevr.
Relgea aan haar man „Zeg eens, wat
er is voor vreemds met je vriend,
mijnheer Baldwin
„Er is niets vreemds met hem,”
was ’t antwoord.
„Waarom zou mevrouw Avery hem
dan zoo naar vinden?”
„Dat is vreemd.”
Den volgenden morgen sprak hij
met onzen held
De Marokko-affaire.
De besprekingen in de Franscho
kamer over het Marokkaunsch-kongo-
leesch verdrag zijn geëindigd. Watte
verwachten was, is gebeurd. Do kamer
heeft het verdrag aangenomen echter
met een zoo grooten tegenzin, dat het
de Vfaag zal wezen, of een regeering,
die een dergelijk verdrag, dat zoo im
populair bij het volk is, heeft gesloten,
zich nog lang zal weten te handhaven.
De feiten wijzen er op van niet. Aan
liet eind van de debatten hield de
minister-president Oaillaux oen van
zijn meest handige redevoeringen, die
Coöpera tief- wonen.
Men schrijft ons uit Haarlem
Over het algemeen is men elders
nog niet voldoende bekend mot het
groote sociale belang hiervan dat het
persoonlijke nut on voordeel ten bate
van veel meer huisgezinnen kan komen
dan menigeen oppervlakkig denkt,
is een feit ter nadere beschouwing,
want bij de behandeling van eonig
onderwerp dient het verst strekkende
daarvoor het eerst aan de orde gesteld
te worden.
Sedert 1904 is geheel Nederland in
oen ander stadium gekomen, door het
in werking treden der Ned. Woning
en Gezondheidswetten. Men mag er
inderdaad zeer zeker by voegen „in een
beter stadium”, omdat daardoor een
einde wordt gemaakt aan gebrekkige,
treurige, verderfelijke en onmensch-
waardige woningtoestanden, wat alleen
door Rijkswetten mogelijk is. Do vroe
gere gemeenteverordeningen waren
dikwijls geheel onvoldoende en lieten
te veel afwijkingen toe, waaraan
slechts door voorschriften van Regee-
ringswege een einde gemaakt kon
worden. Niet alleen in ons land maar
ook in andere landen is thans ©ene
verbetering in het leven geroepen,
waarin ieder degelijk mensch zich ver
heugen moet, want aan een onderdak
zijn heeft waarlijk iedereen behoefte.
Zooals het evenwel met vele sociale
kwostiön het geval is, men is het in
theorie er volmaakt eens mode, doch
de praktijk geeft zooveel bezwaren
te zien, dat het terugdeinzen voor de
toepassing bepaald bgrijpelijk is. Wer
kelijk is dit laatsle dan ook het geval
met de uitvoering dor woningverbe
tering volgens de thans vigeerende
Woningwet. De woningzoekenden
B9* Nieuwe Abonné'a op
<le „Goudsche Coukant”
ontvangen <le tot 1 .Januari
a.s. nog verschijnende num
mers gratis.
De abonnementsprijs bedraagt per
kwartaal slechts f f.25, franco per
post f f .50.
Evenals vorige jaren stellen wij ook
thans wederom de gelegenheid open
tot het plaatsen van
N ieu wjaarsad verten ties,
waarvan de prijs slechts f 0.25 be
draagt.met inbegrip van bewijsnummer
mits de 5 regels niet te bovengaande.
Advertenties voor dit nummer wor
den ingewacht aan ons bureau Lange
Tiendeweg 64 tot uiterlijk VltlJ-
IBAG 99 nBCEMHKII, 's avonds
8 uur.
Het oude kerstverhaal blijft zijn
glorie behouden en oefent zijn be
koring uit op allen die het telken-
jare opnieuw aanhooren. Het is de
verkondiging van het Evangelie der
liefde.
Vrede op aarde, in de menschen
een welbehagen, zoo klinkt de En
gelenzang overal in het rond. De
taal der profetie, als ideaalwordt
a&ngeheven. Van mensclienwaarde
wordt getuigd Het beste wordt
wakker geroepen in de harten. Een
heilige stemming wordt gewekt. In
vloeden worden geoefend die iets
nawerken. In de menschelijke natuur
liggen onzichtbare vatbaarheden, een
verborgen fonds van honger aan
doeningen. Aan de oppervlakte zijn
die vaak niet te ontdekken, doch
daaronder en daarbinnen leeft en
sluimert het goede.
Het Kersfeest’ brengt in de don
kere Decemberdagen licht en gloed
in de harten van hen, voor wie het
Evangelie der Liefde bestaat.
Het ideaal van het „Vrede op
aarde” is helaas nog niet bewaar
heid.
Er lieerscht onder de menschen
ontevredenheid, ongeduld, onver
schilligheid, heersehzucht en
egoïsme viert nog hoogtij.
Ter verwezenlijking van het ideaal
is straks een grootsch Vredespaleis
gereed, dat met pracht en praal
zal worden in gebruik genomen door
de vertegenwoordigers van vele
staten. En niettegenstaande dat
wordt er op meerdere plaatsen een
krijg gevoerd, waarvan uit Tripoli
althans de gruwelijkste wreedheden
worden gemeld. In Perzië komt het
tot een strijd voor de onafhankelijk
heid, die door Rusland wordt be
dreigd, in het land van den Gelen
Draak bekampen de landgenooten
elkander in bloedigen broedertwist
om het vestigen van een landeren
regeeringsvorm.
Nanning, doch
it woord Kina- g
onze fabriek af-
doen hun uiterste best tot het huren
van zoo goedkoop mogelijk goede
woningen en aan de verhuurders
worden voortdurend strengere eischen
gesteld dan vroeger, waardoor onte
vredenheid met de tegenwoordige
bouwverordeningen toch waarlijk voor
de hand ligt. Het natuurlijk gevolg
hiervan is, dat de geheel© (zij het dan
ook al, langzame maar zekere) goede
bedoeling in haar bereiken benadeeld
wordt, ja zelfs groot gevaar loopt tot
toekomstmuziek in het oneindig te
zullen gaan behooren.
Togen dit gevaar is iedereen ge
houden te waken. Allereerst op grond
der geschiedenis van het tot stand
komen der Woningwet, wat geheel
overeenkomstig de Nederlandsche
Grondwet geschied is en waarvan de
behandeling en de bespreking destyds
in onze Tweede Kamer van veel zorg,
ernst en toewijding getuigen, zooals
iedereen weet die destyds dit onder
werp mot aandacht gevolgd heeft en
nog nazien kan in de verschillende
desbetreffende gedrukte verslagen.
Iets wat zoo van alle kanten bekeken
is, waarbij hot waarlijk niet aan des
kundige voorlichting ontbroken hoeft
en wat eerst na zeer uitvoerige over
wegingen vastgesteld en aangeno
men is door de, door de Nederlanders
gekozen, leden der Tweede Kamer,
moet door alle Nederlanders althans
als hoogstaand op waarde gehouden
worden, als zijnde wij daartoe, uiteen
oogpunt van respekt en vertrouwen,
gehouden ja zelfs bepaald verpjioht.
Maar boven die prineipeele appré-
ciatie der Woningwet staat nog haren
tastbaren weldadigen invloed op do
volksgezondheid. Juist dat woord,
volksgezondheid brengt menigeen in
de war, omdat daaraan te veel hot
verkeerde denkbeeld vastgeknoopt
wordt van de bedoeling er mede dor-
geuen, die thans nog zooveel slecht
en gebrekkig gehuisvesd* zijn. Noen,
woningverbetering beoogt ook wel
degelijk het bevorderen der gezond
heid van de goed wonenden, omdat
de bacillen, die ziekten, kwalen en
gebreken in onvoldoende huisvestin
gen aankweeken en gretig doen ver
menigvuldigen, immers ook helaas
meer slachtoffers onder de goed wo
nenden zoeken en vinden, dan menig
een vermoedt
Welnu, het coöperatief-wonen be
vordert de lust on medewerken tot
de flinke woningverbetering, zooals
hier ter stede nu reeds sedert ruim
nam hij haar scherp op.
„Ja, man, wat wou je nu eigenlijk,”
vroeg zij.
„Ze vertollen dat bij al die roove-
rijen in den laatsten tijd hier in do
stad vrouwen betrokken zijn. Gelooft
u dat?”
„Ter zake, sprak de dame, terwijl
’t was alsof ’t bloed in haar lichaam
stolde.
„Ja, ja, ïk zal ter zake komen,”
stamelde de oude'
Het gelaat van mevrouw Avery
zag krytwit. Toch dorst ze den oud©
niet wegsturen.
Een oogonblik stilte volgde. Een
groote verandering had bij haar plaats
gegrepen toen zij sprakGa voort,
vertel uwe geschiedenis
„Wel, mevrouwtje, ik kreeg eone
goede opvoeding en heb aanbevelin
gen van de fatsoenlijke menschen uit
onze plaats.”
„Ge hebt me intusschen nog niet
verteld wat die menschen zeggen om
trent den moord op den jongen man
aan den oever d$r rivier.
„Neeo, en die moord had ook niet
aan d© rivieroever plaatsde jonge
man. had een twist met een dame, die
hem doodstak.”
De weduwe was vreeselijk aange
daan zij beefde terwijl zij sprak
25 jaren in ruime mate het geval
was en nog is, waaryan iedereen zich
persoonlijk van kan overtuigen. Doch
ook voor degenen, die niet in de ge
legenheid zijn „do Bloemenstad” eens
met een bezoek te vereeron, is in
korte trekken wel even te omschrijven^
waarom juist hot stelsel van Coöpe
ratief-wonen, de sociaal-hoogstaande
bedoeling der Woningwet nitermate
ten goede komt.
Een aantal gezinnen vereenjgen zich
om door de goed geordende samen
werking, onder coöperatie verstaan
wordende, huiseigenaren en huishuur-
ders tegelijk te worden en wel ieder
in het algemeen voor het door eigen
gezin bewoonde huis. Dit kan men
individueel of ieder voor zicht zonder
kapitaal en zonder moer te betalen
dan in gelijksoortige huurwoningen
onmogelyk tot stand -brengen, doch
samenwerkonde gaat dit uitstekend.
Do ondervinding leert het on .zooveel
weet iedereen tegenwoordig wol van
coöperatie, dat men daardoor b.v.
mooio winst op levensbehoeften maakt
on hot dus mot de uitgaven voor huur
ook best mogelijk is. Door geleidelijke
(natuurljjk zeer langzame) eigen doms-
verkrijging van het met eigen gezin
bewoonde huis of huisjes, wordt de
eigen haard dadelijk heel anders be
keken als in een huurwoning waarin
men mogeliik maar kort blijft en
waarvan do bewoners nog geen steen
toekomt, al woont hij er ook 50 jaren in.
Zonder voor heden nog in nadere
bizonderheden van hot zoo aanbeve-
lenswaardige coöperatief-wonen te tre
den, zal iedereen begrijpen, hoe zelfs
medewerking voor anderen tot dat
doel inderdaad bevordering van sociale
dus ook eigene belangen is.