No. 11753.
Maandag 1 Januari 1913.
50e Jaargang.
£Tie-u_-ws- ea^L _^d."v-extQXj_tie"bl3-cL ttooï CS-ou-cLs. en Orr^stxeHszeaa..
Verschijnt dagelijks v
behalve Zon- 6n Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
<3tiauwji
aar.
FEUiLLETOM.
Opofferende Liefde.
Door Marie Grainger.
De Misdadiger.
(iOIDSUIE COIIMIVT.
PRIJS VAN HET ABÓNNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
f 1.25
„1.50
„1.50
1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 04, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer - „0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Op den dag van lieden is liet een
gebruik dat familieleden, vrienden,
bekenden en zelfs onbekenden el
kander hun goede wenschen bieden
voor liet nieuw ingetreden jaar.
Niets is natuurlijker dan ook, dat
wij van deze plaats aan onze lezers,
met wie wij door ons blad dagelijks
verkeeren, onze lieilwensehen toe
roepen.
Wanneer'Wij staan aan het begin
van een nieuwe periode, dan wordt
zoo gaarne een blik geworpen, op
datgene wat achter ons ligt. Als
belangstellende bewoners onzer goede
stad iJ&an wij dan eens na wat in
den afgeloopen jaarkring in deze
finteis. voorgevallen en tot
^ebraclr
had ei» in de maand April
uitnemend j geslaagde Tentoon
stelling plaats /van Aardewerk in de
verschillende /enres, welke tentoon
stelling doo/ het samenvallen met
de groote Bloemententoonstelling te
Boskoop, waarheen duizenden en
duizenden vreemdelingen trokken,
een buitengewoon bezoek had, waar
door de belangstelling in de indus
trie van' het gewone, zoowel als van
het kunst-aardewerk en de pijpen-
fabricage weder is opgewekt, het
geen zeer zeker van invloed is ge
weest op de productie dier artikelen
van de Goudsche industrieelen.
Van deze tentoonstelling mogen
we nog wel als een heugelijk feit
memoreeren dat de exploitatie sloot
met een batig saldo, wat bij ten
toonstellingen in den regel niet het
geval is.
De langdurige warmte en de daar
door ontstane droogte hebben ook
hier hun nadeeligen invloed uitge
oefend evenals elders. In de omstre
ken dezer gemeente, in Stolwijk o.a.
is aan de groeritenteelt groote schade
berokkend en ajs. gevolg daarvan
zijn de prijzen aanmerkelijk gestegen.
De storm, die in den nacht van
Als hij in den vervlogen tijd maar
den moed had gehad zijner overtui
ging, als hij het noodlot maar op de
proef gesteld had, als hij maar een
worp met de dobbelsteenen des levens
gewaagd had, dan zou nu voor hem
de" wereld misschien een heel ander
aanzien hebben.
„Waar zou Marjory nu zijn?" vroeg
hij zich, voor de duizendste maal,
pedert hij zijij- boek begon te schrij
ven, af. K<
„Maar hefi is betor zooals het nu is,"
vervolgde hij zijn overpeinzingen lang
zaam* „Ik had het arme kind niet
mogen blootstellen aan gebrek en ar
moe, aan het harde lot van de vrouw
van een zwoeger. Ze was geschapen
voor licht en voor lachen, voor weelde
en al wat weelde kan geven. Ze zou
hebben geleden en zijn gestorven, als
ik haar aan mijn leven had verbon
den, Ik he}) toch goed gedaan, door
het terrein vi^ te laten voor Merton."
De sigaret was opgebrand tot aan
30 Sept. op 1 Oct. ook hier, even
als elders hevig woedde en tal van
boomen ontwortelde aan wegen, in
parken en tuinen, is oorzaak ge
worden, dat na een door een des
kundige ingesteld onderzoek, nog
meerdere boomen moeten worden
geveld, waardoor de toch al niet
schaduwrijke wegen den wandelaar
nog minder lommer kunnen bieden,
wanneer het zomerzonnetje gaat
schijnen.
In deze laatste mkanden werd de
gemeente verrijkt met een groot en
goed ingericht Sportterrein, waar
openlucht-spelen en festiviteiten kun
nen plaats hebben, waardoor in een
lang gevoelde behoefte is voorzien.
Dan is het een feit van zeer
groote bcteekenis dat dezer dagen
de Nieuwe Spoorbrug over de Gouwe
in dienst is gesteld, waardoor het
verkeer te water met de aan de
Gouwe gelegen gemeenten thans uit
stekend is geregeld. De misère van
het wachten voor de oude spoor
brug is thans voorbij, daar de nieuwe
brug een groove doorvaarthoogte
heeft.
Wat de gemeentelijke zaken be
treft, na heel wat raadszittingen
waarin over de voorstellen betref
fende de uitbreiding van het Markt
terrein is beraadslaagd, hebben de
vroede vaderen besloten tot dempinj
der Zeugstraat achter de Waag, het
Lombards watertje tot aan de Var
kenmarkt en het vestigen daar van
een nieuw Marktterrein dat zich van
achter de Waag direct aan de be
staande marktplaats aansluit.
De werkzaamheden zijn hiermede
thans nog in vollen gang, maar nu
reeds is het te zien wat een goed
figuur het thans los staande gebouw
van de Bank van Leening met zijn
mooi front te midden van l#t nieuwe
plein zal maken. Wanneer dit werk
geheel gereed zal zijn twijfelen we
er niet aan of er zullen nog maar
heel enkelen worden gevonden, die
deze Marktuitbreiding niet ten zeer
ste zullen toejuichen.
z'n snor hij wierp haar weg en greep
naar zijn pijp, zijn trooster, zijn goe
den vriend. En daar, in het groote ver
trek, alleen verlicht door het flikke
rende haardvuur, verdiepte hij zich
in kwellend gemijmer, zijn "verdriet
opkroppend, zich vermoeiend zoo
was nu eenmaal zijn stemming in
de stekende pijn, die het hem veroor
zaakt^.
Het was een mooie kamer waarin
hij zat, de kamer van een man, die
de meeste dingen, die het leven geven
kan, bezat. Maar twéé. jaren geleden
nog, was hij een vreemdeling geweest
in de plaats hij had gewoond in
een kleine kamer, ergens bij een hos
pita, soms gedwongen oude vrouw om
uitstel te vragen, wanneer de d&g voor
het betalen van de huur was aange
broken. Een arme werker een van
de weinig bekende slaven van de pen.
In zijn geest overzag hij de lange jaren
van bijna hopeloozen strijd, de dagen
van honger naar ziel en lichaam.
Want het gewone lot was ook het
w ie geweest een langdurige wor
steling om waardeering. Toch was er
blijheid in dat f Steven geweest, de
vrengde der vaste overtuiging, dat daar
achter de duisternis van het heden,
ergens ver weg, het licht van toekom
stig* schemering en succes scheen.
Als een verbetering in den be-
staanden toestand mag worden ge
wezen op de oprichting van een
Wacht- en Schaftlokaal bij de Malle-
gatsluis, waardoor aan de werk
lieden die hun bestaan vinden in
het lossen en laden van schepen,
daar een behoorlijke verblijfplaats
is verschaft gedurende de tijden dat
hun arbeid niet wordt gevraagd.
Door aanneming van een woor-
stel tot verkoop van grond in het
2e Van Bergen IJzendoornpark zal
dra een aanvang worden gemaakt
met het bouwen van fraaie woon
huizen aldaar.
Een raadsbesluit bracht een gun
stige verandering in de openstelling
der Arbeidsbeurs, waardoor meer
dan daarvoor de gelegenheid is open
gesteld, jtot het gebruik maken varn
(teze nuttige instelling.
Fjjft^gemeente kan wijzen op een
grfmfige vooruitgang van haar telg
de Electrische Centrale, als onder
deel der Gemeehte-Lichtfabrieken.
De belangrijke toename der aan
sluitingen geeft blijk^ van krachtig
leven van het electrisch bedrijf.
Nu aan de Gasfabriek door het
plaatsen van muntgasmeters een rui
mer veld van afnemers is geboden,
nu zal daardoor tde gebruiksafname
tengevolge van de overbrenging der
gasaansluitingen aan het electrisch
bedrijf wel spoedig geheel worden
aangevuld.
Dank zij den krachtigen steun
van eenige leden van den Raad is
het bestaan der Tweede Burger
school voor meisjes, voor welke op
heffing destijds een voorstel uit den
Raad werd ingediend, tot 1914 voor-
loopig verzekerd.
Bij al het goede dat er tot stand
kwam, blijft er toch altijd nog veel
te wenschen.
Wanneer binnen enkele jaren de
gemeente door nieuwe spoorweg
verbindingen in nauwere betrekking
zal komen met de omliggende ge
meenten, dan zullen zich wellicht
weder nieuwe vraagstukken ter op-
Marjory Graham was in zijn leven
gekomen als een schijnsel van dat toe
komstige licht. Ze was jong en mooi
haar blauwe oogen schitterden van
jong geluk, haar glimlach was een ver
rukking, haar vrijmoedige vriendelijk
heid een genot voor den eenzamen
journalist. Het was een louter toeval
geweest, dat hem haar had doen ont
moeten. Een oude schoolvriend was
Lenningford komen opzoeken en had
hem een paar stralen van de lang ver
duisterde zön laten zien. En, zonder
er bij te denken, zijn zuster alleen aan
ziende als een abstracte persoonlijk
heid, zooals zooveel broers doen ten
opzichte van hun zusters, had deze
schoolvriend het tweetal tot elkaar ge
bracht in zoete intimiteit. Hij had er
bij Lenningford op aangedrongen, dat
deze zijn groot huis als een rustplaats
zou beschouwen, wanneer hij zich daar
toe voelde aangetrokken. En de levens-
hongerige man had hem aan zijn
woord gehouden. Ze hadden hem ver
welkomd, ze hadden «veel werk van
hem gemaakt. Ze hadden de couranten
gekocht, waarin zijn werk stond en
hadden hun vreugde daarover te ken
nen gegeven. Ze hadden hem aange
moedigd en Marjory was daarbij
altijd de eerste en de ijverigste geweest.
Was het dus wonder, dat hij haar had
lossing voordoen.
Maar en dat is het bezwaar
al wat nieuw komen moet, kost
geld. En aangezien Gouda nog niet
behoort tot die gemeenten die er
aan kan denken de Gemeentebelas-
ting af te schaffenF moet het "ge-
wensehte geleidelijkffkomen.
Reeds thans is ef leven voor wat
komen gaat in dit nieuwe en ook
in het volgende jaar. Tentoonstel
lingen zijn on hartien.
De Volksoond|rtegen Drankmis
bruik heeft het plan opgevat om
weder als in 190 een groote
Huisvlijt-Tentoonstelling te houden
en bij een Comité, waarvan onze
burgemeester voorzitter is zijn plan
nen in wording voor een in 1913
te houden expositie van handel, fiij-
►verheid en kunst.
Waar zulk leven is, daar is voor
uitgang.
I)ie te bevorderen, zij het doel
Het liep naar den middag. De som
bere, grijze muren van de gevangenis
baadden in den verzengenden zonne
gloed. Om dezen tijd werden in de
gangen nooit stappen gehoord en wer
den van cel tot cel modedeolingen
overgebracht door kloppen op de bui
zen der waterleiding.
De gevreesde geweldenaar in zijn cel
luisterde. Maar de lach op zijn gelaat
maakte opeens plaats voor een harde
uitdrukking. De gevangene hoorde
de voetstappen naderen van den ge
vangenbewaarder. Wat kwam hij om
dezen tijd hier verrichten Zou men
hem weer om do een of andere re-
glomentsovertreding willen straffen
De wangen van den misdadiger glooi
den. De stappen hielden voor de deur
van zijn cel op. Allerlei gedachten
vereenigden zich in het hoofd van den
gevangene. De cipier was alleen
Misschien was do post buiten in dit
stille middaguur wel ingetrokken.
Ginds lag een scherp geslepen stuk
ijzer, dat de reuzen na maanden lan
gen arbeid zoo scherp gekregen had
den. Buiten scheen de warme zon
De sleute} werd in het deurslot om
gedraaid. De cipier trad binnen, doch
stortte gelijktijdig als door den blik
sem getroffen ter aarde. De reus had
liefgokregen met een kalme, allesbe-
heerschende liefde, die de jaren nooit
zouden kunnen doodon Voor hem
was ze de verpersoonlijking van alle
vreugde, die het leven kon bieden, zij
was de belichaming van zijn streven.
Hij zette haar op een voetstuk en aan
bad haar van verre, uiterlijk onver
schillig, zoo was nu eenmaal zijn aard,
maar innerlijk'daar zag het er heel
anders uit. «j
Zijn pijp was uit, het haardvuur stierf
weg, de kamer was koud. Huiverend
stond hij op en wierp kolen op 't vuur.
Hij stopte zijn pijp weer en blies de
dikke, kronkelende rookwolken naar
boven, maar iedere rookwolk nam, in
het naar boven stijgen, het beeld aan
van het gelaat van een meisje, dat
niet wilde verdwijnen uit zijn herin
nering. Majory's gelaat natuurlijk. Is
er wel ooit een oogenblik geweest,
vroeg hij zich af, dat Marjory's beeld
niet voor mijn geestesoog stond
In haar vrijmoedige kameraadschap-
pelijken omgang had Marjory haar
hart voor haar vriend, zooals zij heifi4
noemde, blootgelegd en hem verteutf
wat voor haar het leven .beteekend#*
Hij kon nu nog haar stem hooren,
zooals die klonk, toen ze hem haar
levensbeschouwing meedeelde.
„Om gelukkig te zijn," zeide«ij, met
het ijzer met onmetelijke kracht diep
in diens slaap doen doordringen.
De gevangene lette op zijn slacht
offer niet, maar sloop dadelijk de gang
door, herhaaldelijk stilstaand, luisterend
en spiedend.
Vrij hij ondervond een jubelende
vreugde. De deuren stonden open,
geen post vertoonde zich.
De reus had de binnenplaats der
gevangenis bereikt. Bij den muur
stond een zaagblok en een ladder.
Hij plaatste de ladder op het zaagblok
zwaaide zich over den muur en liét
zich vallen.
Een oogenblik lag hij roerloos.
Was door zijn val een arm of been
gebroken Neen hij was ongekwetst
gebleven.
Eén enkele gedachte overmeosterdo
hem vluchtHij sprong op en liep
zoo snel zijn beenen hem dragen kon
den, over velden, kuilen, heiningen.
Aan den rand van het woud zonk
hij uitgeput neer in het zachte gras
onder de schaduwrijke beuken. Door
het looverdak heen zag hij den blau
wen hemel.sjlewegingloos bleef hij er
naar turen.
Maar slechts kort duurde dit zoete
genot. Toen weerklonken Voetstappen
en stemmen. De misdadiger sprong op,
greep naar een dikken tak, die naast
hem op den grond lag en verdween
in het bosch. De eerste, die hem te
na kwam, velde hij met een geduch-
ten slag neer. De tweede onderging
hetzelfde lot. Maar tegen den over
macht bloek hij niet bestand. Woldra
lag de reus gebonden en gekneveld
op den grond, in machtelooze verbit
tering zijn tanden op elkaar klemmen
de 'dtf. zich omkeeronde van de pijn
doe# schotwonde in het been ver-
00j|»
(Jh#tfiomf werd hij teruggebracht.
DoNrnspecteur der gevangenis keek
heno mot doordringenden blik aan.
De geketende misdadiger sloeg zijn
oqrgen neer en mompelde, nauwelijks
verstaanbaar„Waarom kwam hij
aok
Over het gelaat van den inspecteur
gleed oen sombre schaduw en toon
loos gaf hij ten antwoord
„Om je te zeggen, dat je gratie
hadt gekregen."
mokkendon ernst, „moot men rijk zijn.
Dat is een sine qua non. Ik ver
baas er mij dikwijls over, hoe de armen
kunnen leven. Ik verlang licht en
vroolijkheid om me heen, sieraden en
mooie kloeren, alles wat je voor gelid
kunt krijgen, ik verlang de werold te
zien, altijd en overal rondtrekkende,
niet denkeqd aan tijd, niet denkend
aan- zorg. U begrijpt me toch wel
En hij had, met kilheid in hot hart,
geantwoord
„Zeker, ik begrijp u. U bpntjong
en mooi. en de rijkste gaven der wereld
behooren u toe. U zult alles hebben
wat uw hart begeert." Maar toen bij
dat gezegd had, meende hij, dat zij
hem twijfelend aanfkeek, als >f zij op
andere wijze overtüigd wilde zijn.
Hij herinnerde zich dat echter niet,#
vóórdat het onherroepelijke besluit was
gevallen.
Ze hield ontwijfelbaar heel veel van
hem, maar hij had ovor haar woor
den nagedachti^Jaardoor allo hoop
verloren.
rdtpBervolgd.)
