ITS, and el. ISEL I VANM 't MERK te lettel. I L Zaterdag 27 Januari 1912. No. 11776. 50e Jaargang. behalve Zon- Eerste Blad. Geen reden voor lusteloosheid FEUILLETON. ^erneóeróe Jrots. WARENHUIS, Spnistr. Ben Haag. Balans-V’erkoop. risia,w /eevoeders. I Gouda. n Heeren Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. UY ZONEN XsTieix"WS- exx voox GS-o-uucLa. Oxxxstrellseaa» Verschijiit dagelijks en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. DIEST. aflevering. maakt ons a Zn., Gouda. 0. BIJL, CBAART Lz. Kanaries l3, en */i liter endervneel r voederkosten 40 en 5 kilo PRIJS VAN HET ABONNEMENT; Per kwartaal Idem franco per post ij geregeld tijdig i ontvangen van en, vennakelijk- dan in onze nerk s N DANTZIG, s es: rw- en Woning- adering Onder- Geh.-onth. Ver. ar. Chr. Voor- icitia“, openbare IT IN f 1.25 .1 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post1 '*0 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiesdeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren Rk- 'J' Dit Nummer bestaat uit twee bladen. «i ermethode. jederfacriek ESIA Enkhuizen. iar bij HH. Wijdstraat. I, Voorstal LZUN VAN TIE3I. ’HEEËN worden d in verzegelde an vijf, twee en en een Ned. pnn elding van Kom rijs, voorzien van and Merk, vol- Vet gedeponeerd, ot de uitvoering erde orders aan- en op verzoek harer toekomstige schoonouders was deze er ten volle toe bereid. Aldus bleef alles thuis het zelfde met een kleine verandering van decoratief, zooals Frans lachend zeide, toon ook hij naar Gravenbosch terugging. Daar hij nog tot September van het volgende jaar-huur aan zijne kamers had en als hij hieromtrent in schikking trad en naar huis ging, toch welvoegelijkheidshalve, niet daar lo- geeren kon, maar zijn intrek in de stad, „het Spijker”, „de Promenade” of een ander hotel moest nemen, gaf hij de voorkeur aan zijne oude woning. Misschien ook wilde hij zich den laat- sten tijd van zijn leven als vrijgezel niet geheel aan banden leggen. „Ik begrijp niets van dat gezeur van Héléne met haar dokter” sprak de oude heer, wrevelig den brief op tafel werpende, „ze is altijd zoo gezond g|e- weest als een visch en zoogenaamde kippekuren heeft ze g^en last van. Wat duivel scheelt haar/! Enfin, zeis meerderjarig eu kan doen wat ze wil ze is geen meisje om zich te compro- mitteeren.” „Wel, Frits, hoe heb ik het nu? Ze heeft immers een bejaarde dame als begeleidster bij zich, mevrouw Koters, de weduwe van een gepensionneerd officier, die boven alle verdenking ver- iverseelvoer) 13 en kilo ns Genoegen”, ids-tooneelvoor- C. G. chaakbord” 8’/a Vereen. „Volks- die hoop niet lang behoefde te koeste ren. Ze jaagde op edeler wild. „Als het tij verloopen is, moet men de bakens verzetten, mama zeide ze tot hare moeder, die met eenige on gerustheid haar veranderd gedrag ga desloeg, „hot begint hoog tijd te wor den, dat ik oen vaste positie krijg. Met adel on geld hebben wij totaal fiasco gemaakt, een verpletterende nederlaag geleden en het moeten af leggen tegen Gerthidë, die ala nieuwe ling op dejrenbaan verscheen. Wij' moeten dus,Voor een huwelijk of geld of .adel laten vallen. Adel zonder geld is de ellendigste vorm van armoede, een geheel leven van een bekrompen schijnvertoon van welvaart. Blijft dus geld. Ik benen dat het hard voor ons is, onzen naam te moeten prijsgeven; maar ochhet is de geest van den tijd, dat geld macht geeft; het is de hartader van het materieel bestaan, de gouden sleutel, die overal toegang geeft, alle deuren opent.”. „Spreek toch niet zoo, Elisabeth, of alle gevoel u vreemd isdat doet mij pijn. Ik verwijt mijzelf, dat ik het ben, die de zaden in uw gemoed heb gestrooid van baatzucht en eigenbe lang, welke zoo welig zijji ontkiemd het onkruid heeft de tarwe op den akker verdrongen. (Wordt vervolgd.) en arbeiders, vonden het jammer, dat zoo’n flinke, forsche kerel als de jonker zijn zinnen gezet had op zoo’n klein ding, en de gewoonte in die streken getrouw blijvende, welke de spraak makende gemeente iedereen, die iets heeft, dat van het gewone afwijkt, een bijnaam doet geven, noemden ze het verloofde paar, „anderhalve cent”, soms betitelden ze ze nog poëtischer als „emmer en puthaak”, terwijl Gertrude werd aangeduid als „de halve cent van jonker Van Spankeren.” Over het algemeen gingen de eerste maanden kalm voorbij; Gertrude begon er aan te denken om huiswaarts te keeren hetgeen een sein voor Frans zoude zijn om zijne kamers te Gra venbosch weder te betrekken. De heer Delgers was reeds lang daarheen ver trokken en daar Hélène naar Italië gegaan was en te Mentone vertoefde, zagen de oude lui het oogenblik na deren, dat ze geheel alléén zouden zgn, een vooruitzicht, dat niet erg uitlokkend was, daar de winter buiten niet zeer aangenaam is. Een brief van freule Van Reuth toch bracht de tyding, dat ze op raad van den dokter den winter in Italië zoude doorbrengen. Zij drukte tevens de hoop uit, dat Gertrude hare plaats op villa „Johan na” gedurende dien tijd zou innemen; Voor de S. I). A. 1’. ‘hopen wij, dat zij nooit gedwongei zal zijn, het bewind te voerenhet zou het ergste bankroet worden dat ooit een partij kon slaan. Eén periode als het zoo lang kon houden een socia- lis'tisch ministerie en wég is hun meerderheid. Immers, wat is de kracht der S. I). A. P,? Critiek en nog eens critiekHet is het voort- durend afgeven op wat de „bour- geoisie" doet, dat er bij velen op den duur ingaat als gesneden koek. Er moge veel scheeve voorstelling, veel laster zelfs onder toopen, vee! waarin men zelf geen haar betejjs i dan de kapitalisten”, dat alles is bijzaak. Steeds mopperen over het i onvoldoende wat voor den kleinen man gedaan wordt, steeds overvragen i en méér eischen dap gegeven kan i worden ziedaar de!tactiek Daar- l door speelt men zelf de humane, de royale, de tilanthroop, want ach, het i gros der kleine luyden heeftmaling” aan de „graue" theorie, vraagt slechts wat het inbfengt in eigen beurs. Dat nu de socialisten, indien I zij de verantwoordelijkheid droegen, ook niet alles konden geven wat zij i nu eischen”, gevoelt men zoo niet. I Zij hebben er voor gepleit, zij heb- I ben er vóór gestemd, zij zijn dus de mannen, tot wie een ieder, die i ’t zelf krap heeft of den vrijen loop i laat aan zijn medegevoel met de misdeelden, zich voelt aangetrokken. Voor hen is alles „propaganda” men denke aan de duurte uit alles slaan zij wat voor eigen nering. i En dit alles lukt nog veelalhet is nog nieuw, men vertrouwt nog, tot i het oogenblik zou kómen van ,,af- rekenen”, van inlossen der vele en j velerlei beloften i En wat de tweede vrees aangaat, ook dat is minder erg dan het lijkt. Hoe grooter de fractie in het Par lement, hoe meer positief werk zij i zal moeten doen, hoe meer andere i partijen, die het goede willen, steun i aan de S. D. A. P. zullen hebben. De kiezers zuilen dan resultaat wil- Zien wij naar Rechts, dan is er zeker geen reden om de hoofden te laten hangen. Maar nu naar Links! Ten onzent hebben de sociaal democraten ’t pas gebracht tot zeven van de 100 zetelstot in de Senaat drong er dusver nog geen van hen door. Zeven op de honderd het schijnt niet verontrustend, te meer daar jDuijs er zit bij de gratie van Rechts, vijf anderen (ter Laan, Scha per, Hugenholtz, Helsdingen en Vliegen) bij de gratie der vrijzinnigen, terwijl dus alleen van Troelstra kan gezegd worden, dat hij er zit door eigen kracht der S. D. A. P. Toch, wie dit alleen uit dit ge zichtspunt beziet, maakt het geval voor zichzelf te mooi. Wel degelijk immers dient ook rekening te worden gehouden met het wassende cijfer, door de roode heeren bij .de eerste stemming tezamen op zich vereenigd. Ook daarbij gelden „verzachtende omstandigheden” vroeger kwam (Je S. I). A. P. in minder districten met een eigen candidaat uitverder nam haar aantal afdeelingen toe en het aantal kiezers door „kiezers- kweek”, welke de S. D. A. P. nimmer verwaarloosde. Maar hoe men t ook keert of wendt, de socialisten namen toe, voerden hun cijfer steeds hooger op en nog schijnt het maximum niet bereikt. Vooral wat de stembns bij onze oostelijke naburen nu pas weer te zien gaf, doet velen het hoofd schudden. Dat stemmentotaal is inderdaad imponeerend, het aantal zetels het grootst van alle par tijen Zou het bij ons nu ook zoo gaan Men betreedt hier vanzelf het De heeren vinden t niet aange naam, wanneer men zoo iets zegt, maar het zijn de eenvoudige feiten, die een ieder dagelijks kan waar nemen uit de partijgeschriften. Vanzelf is onze houding hiertegen over aangewezen. Natuurlijk denkt geen onzer er aan, om tegen de hee ren op te bieden. In een propaganda onzerzijds, die nog veel te wenschen overlaat en waarbij wij van den ijver der S.D.A.P.-ers en vooral van hun opofferingsgezindheid nog veel kunnen leeren, dient juist voor de eenvou- digen van hoofd duidelijk uiteenge zet, wat de humbug is en hoe wij daartegenover slechts najagen wat bereikbaar i< in den eerstkomenden tijd. Ronduit gezegd, onzerzijds wordt te veel wij spreken nu over het algemeen, niet over een bepaald district de propaganda naar dien kant vergeten. Zulks is te begrij pen men bestrijdt allereerst en voornamelijk den groóten tegenstan der, die in de meerderheid is en ons er onder houdt, maar daar is ook nog een tegenstander, die ’leven zeer op ons (zij ’t in nie| mindere mate op Rechts) gemunt heeft en die aan onze krachten voortdurend knabbelt om zelf sterker te worden. Bemerkt men, dat dit succes begint te krijgen, dat sommigen beginnen te bijten in het lokaas der hardst- schreeuwenden en meest-belovenden, dan wordt het tijd om onder de be drijven van den grooten strijd door ook naar dien kant van ons af te slaan. Maar ook volgt uit een en ander vanzelf, dat de vrijzinnigen, gelijk gelukkig steeds meer en meer wordt iijg^zien, nooit der reactie in de kaart mogen spelen. De vrijzinnigheid het liberalisme moet steeds vrijheid en vooruitgang in haar vaandel blijven voeren en iedere poging van voldane conservatieven om den on- misbaren vooruitgang, die zich o.a. in meerdere vrijheid voor den klei nen man uit, te stuiten, terstond tegenstaan en onderdrukken. Door terrein der gissingen, maar toch, er is grond, om hier niet hetzelfde te yreezen. Best mogelijk, dat 1913 de fractie der S. D. A. P. op 1(1 brengt, al zal daarvoor hard ge vochten moeten worden. Met name Rotterdam I staat zwak voor de onzen en hier komt nog bij, dat sommige liberale organen in rustige tijden wel eens tegenover den leider der Unie, die voor dit district zitting heeft, een zoo min mogelijk wel willende houding aannemen. Dit doet natuurlijk daar geen goed en zelfs over het heele land heen kwaadEen der kwalen van de vrijzinnigheid is nu eens, dat de meer ontwikkelden geen leiding van anderen aanvaarden en daardoor in zichzelf straffende eigenzinnigheid vervallen. Wij benijden Rechts aller minst de verhouding tusschen leiders en geleiden, maar iets valt er daar toch wel af te zien. Dit nu verder daargelaten Hoe *t zij (Zaandam kan van rood genoeg krijgen), laat de S. D. A. P. desnoods 2 a 3 zetels winnen. Dan nog zien wij geen groot gevaar, al «zagen wij natuurlijk liever een veel kleinere S. D. A. P.-fractie. En wel hierom Men kan tweeërlei vreezen. Of dat de socialisten ten slotte een meerderheid in de Kamer behalen, of dat zij ’t niet zóó ver brengen maar toch een grooter in- vlqêd krijgen, dien men ducht. ()een van beide nu bevreesd. Wat het eerste aangaat, het zou ons een lief ding waard zijn, om ’t nog te mogen beleven, dat de kiezers de dwaasheid zouden hebben een meerderheid aan Rood te geven. Ja, als het kon, tegenover de eere van eigen beginsel en het landsbe lang, zouden wij er iets voor kunnen gevoelen, om de heeren eens één keer het veld te laten. Wat zouden de kiezers gauw ontgoocheld zijn 17) Gertrude keerde niet naar Graven bosch terug ze zou voorloopig blijven logeeren en Frans huurde',kamers in de stad. Natuurlijk kwam hij ’s mor gens vroeg en vertrok ’s avonds laat om zoeveel mogelijk bij Gertrude te zijn en daarenboven er moesten nood zakelijke bezoekenJRworden afgelegd en ontvangen, en zoo was de eerste tijd van hun engagement een ware marteling voorj vader fen zoon, die ©en hartgrondigen afkeer van al die drukte hadden en menigen’negatieven zegenwensch aan het adres der bezoe kers afzonden. Gelukkig ging die periode spoedig voorbij en werd niet meer over het engagement gesproken; voor de kennissen der familie leverde het weinig stof tot gedachtenwisseling op, daar er geen intéressante omstan digheden aan verbonden waren en alles wel strikt volgens den regel, doch tevens zeer eenvoudig in zijn werk was gegaan. De bewoners van het naburige dorp, kleine burgerlui d. HOOGEN. iz. v. ABS- Réunie, 8 u., luwcomité Chr. I. anie”, 8Vi uur, Ned. Bond van en, afd. Gouda, i. Gecostumeerd G0UB8CHE COURANT. heven is. Zo zag er in den laatsten tijd niet goed uitevenwel niet zóó, dat men er zich ongerust over be hoefde te maken. Wat zou haar eigenlijk schelen, zo schrijft er niets van.” Ja, wat scheelde freule Van Reuth Zoo rustig de winter voor Gertrude voorbijging, zoo druk' was die voor Elisabeth, die van alle mogelijke ver makelijkheden een kwistig gebruik maakte. Natuurlijk was ze niet meer de gevierde schoonheid van het seizoen en een menigte van hare vroegere aanbidders-was uit de attractie-kreits verdwenen doch één was men zeker in hare nabijheid aan te treffen en dat was George Delgers. Hij had de ten huize der Van Spankerens aange knoopte kennismaking voertgezet en was er langzamerhand een welkome gast geworden, wier bezoeken zooveel mogelijk werden aangemoedigd, vooral door Elisabeth, welke uitstekend de kunst verstond de huig naar den wind te hangen. Ze vertoonde zich thans in een geheel andere gedaante, zacht, kwijnend, ernstiger dan voorheen ze stelde zich niet meer op den voorgrond en was niet meer zoo ongenaakbaar; kortom, advocaat Bloemers begon weer hoop te voeden. Maar de freule manoeuvreerde zoo behending, dat hij len ziende partij zal steeds han delbaarder worden. De groote vraag is voor de onzen Moet de S. 1). A. P. een dergelijke vlucht nemen als bijv, in Duitseh- land? Kunnen wij dit niet tegen houden Ons antwoord daarop luidt: Zie naar de oorzaken van dien groei! En neem die, zoo veel als in onze macht ligt, weg. De 8. D. A. P. groeit en bloeit in de verdrukking. Waar ontevredenheid is in breeden kring, daar is de voedingsbodem voor haar partij. Zij kweekt onge twijfeld ook ontevredenheid, maar waar deze niet door werkelijke grieven gevoed wordt, zal zij slecht slagen. Wanneer het volk billijk geregeerd wórdt, zal ’t het minst gevoejen voor lieden, die zich als revolutionnair aandienen en een heel anderen gang van zaken beoogen. Maar houdt een volk er onder zooals in Duitschland laat een kleine minderheid de lakens uitdoelen ten bate van eigen beurs en ten koste van die der groote massa en het volk zal zich aangetrokken voelen tot wie daar het felst tegen in gaat. Zoo gaat het overal en altijd. Ten onzent, men weet ’t, kent de S. I). A. P. geen betere tijden, dan wanneer er reactionnair, con servatief geregeerd wordt. Wanneer Kuyper hen eens zijn biceps toonen wil, dan leeft heel de partij op. Wanneer in de Kamer hun spreken gesmoord wordt, vliegen de nieuwe leden bij dozijnen naar de afdeelingen der Partij. Ieder aanpakken op te harde of ook maar onverstandige wijze wreekt zich terstond in inten siever propaganda; ieder partijdig optreden (van anderenwordt op meeting en in geschrift geëx ploiteerd tot in den treure; op één wenk staat de geheele partij-machi- nerie gereed om de groote trom te roeren en wie graag levendige mnziek hoort, loopt mee en amuseert zich. PRIJS DER ADVERTj^TÈlT: Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer 010 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1