I r :tte” vrw“s- ©zx voor G-ona.d.su ezx C>zxxstx©2lsE©xx. 1 stok. Zaterdag 17 Februari 1019. No. 11794. 50e Jaargang. Verse I ZD-A., ^arnaóeróo cXrote. n’s Inkt de BESTE, iCHADELUK OLLAND. r*i! P i paraat. wnt dagelijks ^’S ^ADE /EER 10 J iwing behalve Zon- en Feestdagen. PRIJS DER AD VER T EN TI N: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer Eerste BladJï str. 222, EN ZOON. Telefoon Interc. 82. De motie-Troelstr c - FEUILLETON. j Uitgevers A. WARENHUIS, Spuislr. Oen Baag. J Overschoenen en Wlnterpantoffels. We zeiden daar zooeven, dat het (Wordt vervolgd.) brinkman Zn. s ‘komen, dat de sze gewichtige igrooting door, nadruppels r f 0.75. OXG, Coiffeur. 1 31. J j practise!) kastje. esjes 24 snij- WET ABONNEMENT: 'l. 1 lagen zoo spoeq ,Jln we kunnei motie jn|' weert 1S11B 'erpakking fonzer veelvuldig wordt .praeparatan van i den man to >r op, dat rqode Dr. H. Nanning, jt woord >Kina- s, MET uit onze n. Men eische en de Van Viiet’s zullen o. i. wei het grootste offer aan de coalitie brengen, dat ooit van 'hen gevergd kon worden, als ze hunne stem aan de motie-Troelstra zullen weigeren. Laten we hopen, dat ook zij ten slotte zullen inzien, dat dit offer te zwaar zou zijn. Als wij ons ééne aanmerking op deze motie willen veroorloven, dan is j het er eene, die op moties van dién kant komende, zelden zal wor den vernomen; we hadden ze n.l. iets ruimer verlangd. Zeker, het is in den heer Troelstra te prijzen al- moge hij dan ook, als het tegen over de liberalen gaat, zelf het ge leidelijke, het gematigde ten zeerste laken dat hij zich in zijn motie streng gehouden heeft binnen de grenzen van het wetsontwerp zelve. Hij wilde toch volgens eigen ver klaring met deze motie nu eens niet enkel getuigen, maar een „practische daad” verrichten. Maar toch willen wij de vraag stellen, of deze daad niet nog iets practischer zou worden, als de motie geampliceerd werd in dezen zin, dat niet alleen gevraagd werd toepassing van art. 857, maar die f 2 ook gevraagd werden voor de niet-arbeiders die 70 jaar zijn, onbedeeld zijn en geene inkomsten meer hebben, die hen in staat stellen in hun nooddruft te voorzien? Wij zouden daarmede den grondslag kun- leggen voor de Staatspensionneering. Waarop wij te eerder aandringen, niet alleen omdat ook deze men- schen geholpen moeten worden, maar omdat, of Talma’s Ouderdoms- en Invaliditeitsontwerp wet wordt of niet, voor die genoemde niet-arbei- ders toch maatregelen zullen moeten worden getroffen. Hoe dit alles zij, voorloopig en subsidiair zou de motie- Troelstra, ook zooals ze' daar ligt, gaarne door ons worden aanvaard. Art. i van de wet luidt„ieder weik- man moet verzekerd zijn voor een rente, verplichte rente, in geval van invaliditeit en na het bereiken van den 70-j. leeftijd, voor zoover hij niet in deze wet uitgezonderd is“. Zes weken later traden Frans en Gertrude in den echt. Eenigszins tot teleurstelling der familie Van Rens- burg werd de plechtigheid met den grootsten eenvoud voltrokkenzelfs werd geen huwelijksreis gemaakt. Het jonge paar vertrok onmiddellijk naar zijne eigene woning, „de Uilenburg”, een kleine, nette villa, waarvan de tuinen grensden, zooals vroeger ge zegd, aan het eigendom van de familie Van Spankeren. Terwijl Frans en Gertrude hunne wittebroodsweken in eigen kring doorbrachten, draalde Elisabeth, nu reeds onder dit, dan weder onder dat voorwendsel om den dag van haar huwelijk vast te stellen, hoe George Delgers er ook op aandrong. De waarheid was, dat ze er tegen opzag en allerlei beuzelachtigheden te baat nam om den termijn te verschui- nen. Ronduit gesproken, was ze geen aangename verloofde; hare grillen, hare wispelturigheid dreven haar be minde soms tot wanhoop en ^jijne vrien den konden zich maar niet voorstellen, hoe iemand van zijn karakter dit met gelatenheid verdroeg. niet mogelijk is, dat er van de in gediende verplichte ouderdoms- en invaliditeits-verzekering voor 1913 nog iets kan»komen. Deze uitspraak behoeft eenige nadere toelichting. Of dat ontwerp nog gereed kan ko men voor de openbare behandeling, daarvan kunnen wij niets met zeker heid zeggen. Het is een ontwerp van bijna 400 artikelen' feroot, dat verder heel wat minder goed in elkaar zit dan de Ziekteverzekering en de Commissie van Voorbereiding fs met hare vergaderingen over dit ontwerp nog slechts aan het begin van liet1 begin. Zelfs al zou de heer Talma bereid worden gevonden voor ons een ondenkbaar geval om aan den eisph van Dr. Kuyper toe te geven, en de Ouderdoms- en Invaliditeitsverzekering vooraf te laten gaan, aldus al zijne snorkende redevoeringen ovep dat sociale ver zekeringsgebouw, dat slechts opge trokken kon worden op de gezonde basis, die Ziekteverzekering heet, als oude plunje wegwerpende, zelfs dan nog zouden wij niet met zeker heid durven zeggen, dat de wet vóór 1913 aan de openbare behan deling toe zou kunnen komen. Maar gesteld, dat dit wel het geval is, dan moet toch niet vergeten worden, dat eventueele aanneming van de wet, zelfs door de beide takken van de Staten-Generaal, nog aller minst gelijk staat met invoering waarvoor tal van maatregelen van bestuur noodig zullen wezen. En wat geheel de deur toedoet, is, dat, zoolang de verhooging van het Tarief de Regeering nog niet de gewenschte millioenen heeft ver schaft, van de invoering der wet voor haar geene sprake zal wezen. Zoodat het onomstootelijk vaststaat, dat van de ouderdomsvoorziening van den arbeider voor 1913 geen sprake zal kunnen wezen, welk feit op zich zelf ne indiening van de motie-Troel stra rechtvaardigt. Hier is nu, om eens in Kuyperiaanschen stijl te spreken, „noodstand”. En de Aalberse’s Dat de heer Troelstra met zijne motie, naast het welzijn dier 70- jarigen, niet minder de sociaalde mocratische propaganda beoogt, is natuurlijk duidelijk en is hem zeker niet euvel te duiden ^-wie toch zijne beginselen de juiste acht, maakt daarvoor gaarne propaganda. Dit gaf hem echter niet het recht, aan het feit, dat de Tweede Kamer niet bereid was tot dadelijke in be handeling neming der motie, de be- teekenis te geven van een vijandig staan tegenover deze motie. De Ka mer had toch het recht niet alleen, maar zelfs den plicht, alles te doen, lijk cd vast, „wat de dokter je gezegd heeft, wisten wij al lang, bijna van den eersten dag af aan. Dacht jenu, dat ik zoo’n lafaard, zoo’n ellendeling, zoo ondankbaar zou zijn, om over zoo’n kleinigheid te denkenIk weet, hoe alles gebeurd is, al wil je het niet zeggen, of ik er zelf bij was geweest. Die zwarte heks ik bedoel, ik weet, dat je dat ongeluk, hetwelk er uit voortvloeit, te danken hebt aan mijne liefde. Zou mijn liefde dan de geslagen wonde niet heden Mijn kleine, dwaze lieveling, al had je allebei je beenen gebroken, dan nog zou dit bij mij geen verschil gemaakt, geen aarzeling te weeg gebracht, geen seconde twijfel hebben doen bestaan. Ik heb sterke armen en als je niet hadt kunnen loopen, had ik je door het leven ge dragen. O, Gertrude, je weet, hoe Hef ik je hebje hart, alles moet het je hebben gezegd. Hoe heb je een oogen- blik aan mij kunnen twijfelenNiet de wet der eer alleen mijn innige, warme hartstochtelijke liefde kluistert me aan je zijde, verbindt ons voor eeuwig En Gertrude! Wat kon ze anders doen dan dien ruwen en toch zoo fijngevoeligen man om den hals vallen en kussen onder lachen en schreien, zich overgeven aan een bedwelmend 33) Ik” en de tranen begonnen rijke lijker te vloeien en de stem stokte „Ik ik geef jeje woordterug!” Én door droefheid overmand, snikte ze luid. Het was kluchtig, niettegenstaande den ernst van het oogenblik, de hou-, ding van den jonker gade te s|aan. Eerst had hij met oogen, wijd open gesperd van verbazing, gefluisterd, alsof hij niet begreep, waar zij heen wilde, maar nu hij eindelijk hare be doeling vatte, barstte hij in zulk een daverende lachbui los, dat de wanden der kamer dreunden. PlotseHng werd hij ernstig. Met een ruk trok hij de handen op zijne onstuimige wijze van haar gelaat, en die in de zijnen vat tende, kuste hij de tranen van het beschreide gelaat, dat met eene uit drukking van smart ent zacht verwijt tot hem was opgeheven. Nog steeds de mollige handjes in zijn forache vuist geklemd, knielde hij naast haar neder. „Gertrudeen zijn stem was manne- zijne motie Jn dö vergad gesteld r ond» 1 zoo goed all jl aang^n0meii[J W,ipotiifeieene; RdngereSijtigq |st!*aVjde hian jdan 'wete ni motie, door ’’Am sterdam l ‘de Tweede J aldus luidend „De Kabo Overwegend^-dat het j de pensionneering derper^ loeld in art. '357 van het verzekering tegei jen van invaliditei gedachte gehad. Het is voor het eerst, dat de liefde bij een dame recht even redig is met de lengte hater beenen.” „Frits wierp mevrouw er waar schuwend tusschen. Evenals zijn zoon, wikte jonker Van Spankeren zijn woor den niet zoo precies en ging zijn ruwe scherts wel eens wat ver. „Gertrude lachte. „Ik zou de geheele wereld wel willen omhelzen van dank baarheid en geluk.” „Begin dan maar vast met mijen ze sprong den grijzen jonker om den hals. Ernstig en diep staarde hij in de groote, blauwe, kinderlijke oogentoen drukte hij een warmen kus op haar voorhoofd, nam haar bij de hand en sprak op bewogen toon: „Kinderen, ik zie geen enkele reden om jelui verbintenis langer uit te stel len het geluk moet men grijpen, als het zich op ons pad vertoont. Frans mijn jongen, hier is je vrouwtje. Ik weet, ik gevoel, dat ze voor ons een lieve dochter, voor jou een brave, trouwe, liefhebbende vrouw zal zijn. Neem haar en heb haar lief En met die eenvoudige handeling eindigde het voorafgegane, hetwelk de Van Spankerens later schertsend „Gertrude’s dramatisch gedicht noem- m. GOl IIMHEHHIIWI. wat in haar vermogen stond, om de afdoening der begroeting vóór Kerst mis te bevorderen. Daargelaten nog, dat het ons wil v< behandeling van motie, onder de haar niet volledig recht zou hebben doen wedervaren. Maar de heer Troelstra zal eerst kunnen oordeelen over den indruk, die zijne ipotie op zijn medeleden heeft gemqAkt, als ze in behandeling zi|l zijn gmeomeri hij is, naar het onsjwil yoorkomen, in dit opzicht wel» wat haastig ge bakerd gefeest. Wij voor ons dan willen wel ver klaren, dat deze motie onsi uiterst sympathiek is. Gegeven hetöfeit, dat van deze ingediende verplichte oudeiy- doips- -en invaliditeitsverzekering vóór 1 913 niets meer kan' komen, gegeven het feit, dat deze stand van zafaf/n in lijnrechte tegenspraak is met de hoofdbelofte op sociaal gebied, jreeds in 1897 door de anti revolutionaire paTtij gegevenge geven het feit, dat deze onverzorgde 70-jarigen, waarvan in de motie- Troelstra sprake is, /onder Tariefwet kunnen geholpen worden, kunnen wij ons niet voorstellen, dat deze motie, zelfs al mocht de vorm, waarin zij vervat is, niet geheel onberispelijk zijn, overwegend bezwaar zal vinden bij hen, voor wie voorziening van den ouden dag ernstig gemeende leus is. We hebben hierbij natuurlijk alleen het oog op mannen van Links. Want, al heeft b.v. de heer Van Vliet zich reeds op 23 December 1908 voor een noodmaatregel, als thans door den heer Troelstra wordt aanbevolen, verklaard, op hem valt weinig te hopen, nu Dr. Kuyper, trots allen „noodstand”, in „De Standaard” den broederen het bevel gegeven heeft om tegen te stemmen. Maar, als dat bevel over de heele lijn wordt gehoorzaamd, zal het ons toch benieuwen, of Patrimonium daarvan dan ook niets zal zeggen. jnschi dat het Uendeu en tien- etjj UnSer identiek zal •f z|n,|wordi de nati^| En wie t geven geleden over< iin opije aangenomen, eh nog altijd is de oude dag vin den arbeider niet verzekerd. Waar lijk, dat is een stand van zaken, die voor iedere» democraat onduldbaar mag genoemd worden; die alleen onbewogen kan worden aangezien door hen, die zoo verliefd zijn ge raakt op het „stelsel”, dat ze ten dezen opzichte aanhangen, dat ze geheel vergeten zijn, dat dit stelsel oorspronkelijk slechts middel was en geen einddoel. kbord 8 u. Ned. afd. Gouda. ,n, Bloemendaal noegenu, open- A. P. Spreker $unie”, 8 uur, mwenkiesrecht. e Salomons. de” 8 u., Ned. afd. Gouda. ng, Rotterdam, j geregeld tijdig ontvangen van m, vermakelijk- 1 dan in onze gevoel van gelukzaligheid. Nog hielden ze elkaar omvat, toen de oude lui de kamer binnentraden en een vragenden blik sloegen op de gelukkige groep. Gertrude maakte zich los uit de armen van haar minnaar, en omhelsde en kuste de oude dame, dat deze schier onder hare liefkozingen bezweek. „Wat beteekent dat allemaal vroeg haar echtgenoot, zullen we nu eindelijk opheldering krijgen „Dat beteekent papa, dat Gertrude bang was, dat onze genegenheid er mee gemoeid was, dat haar óéne been een halve centimeter korter is gewor den dan het andere,” en hij verhaalde aan zijne ouders, wat er tusschen hen was voorgevallen. „Foei, Gertrude!” sprak de oude dame, „hoe heb je een oogenblik zoo slecht van ons kunnen denken. Jou dwaas meisje, heb je met de oplossing van die vraag den geheelen nacht je hoofdje gekweld Kind, je moet toch wel weten, hoe veel, hoe hartelijk veel we van je houden, we kunnen je immers niet meer missen.” „O, mamaen Gertrude verborg het blonde hoofde aan den boezem harer moederlijke vriendin. „Nu, Gertrudezeide de oude heer j „vr lachend, „jij hebt daar eene origineele dei PRIJS VAN 1 Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsbli Idem franco per post Abonnementen worden dagd Tïendeweg 64, bij onze Agei Telefoon latere. 82^|) Dit Nummer bestaat uit tr bladen. L- iniö“, 8V2 uur. 1 v. d. G. V. B. 8 uur. Feest- ;ezelschap „Ju- anoegen” 8 uur, 3. „Trouw aan g- 2 uur. Voetbal- G.V.B.-elftal, moegen” 8*/2 u. Junie”, 8 uur, ng Vrijzinnige ;anda club, Spr. ierdmans. »unie”, 8 uur, >en. „De Dage- .utgers, ’sHage. ibord”, 8 uur, ersvereeniging, dhr. J. Fryda. éunie”, 8 uur, Mij. v. Nijver ver Drinkwater, lakbord” 7’/2 u, Ned. Onderw. Bon, A’dam, n Woningtoez., tandscommissie AG, meth. spreken beschikbaar om ven. Nadere in land adres. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. De heer Troelstra heeft wil' ze wordt toch teil leringen, waar ze Ir daverend gejuie.h'inpt fc lalgemeene stemmen jWugt iemafcdwdlfai .ipotiid'PJteene; wwag, die diet gehbej waar de neer Trop- bjjvan zoovele moti^ Iffidat’i bedoeld is Rfe in afgevaardigde vó'oir I o?J 5 l.l. Jffij Bineji ing^niend, l.’öi doeld in art. 357 van het odtwerp tot verzekering tegen gpldelijkeige volgen van invaliditeit en ouderdom, onafhankelijk te maken van even tueele 'vertraging in de tot stand- koming der sociale verzekerings wetten, verzoekt de Regeering, zoo spoe dig mogelijk ’n eenvoudig wetsont werp in te dienen, waarbij, met gebruikmaking van de postkantoren of van andere bestaande adminis tratieve lichamen, de regeling in genoemd artikel vporgesteld, wordt ingevoerd, om te werken, totdat de wet, regelende de materie in haat geheel, in werking is getreden”. Art. 357 van het wetsontwerp geeft aan ieder arbeider, die bij het in werkmg treden van art. 1 van de wet den leeftijd van 70 jaar heeit bereikt, recht op een rente, indien hij aantoont, dat hij in de tien jaren, onmiddellijk voorafgaand, hetzij aan het in werkingtreden van art. 1, hetzij aan de vervulling van zijn 70e jaar, te zamen gedurende tenminste 260 weken verzekerings- plichtig zoude zijn geweest. Dat wil dus zeggen, dat ieder, die 70 jaar is op het oogenblik van de invoering der wet, en die, als hij dien leeftijd f 1.25 1 50 I 1 50 I. 1 90 Hks aangenomen aan ons BureauLange [en, den Boekhandel en de Postkantoren nog niet bereikt had, verzekerings- plichtig arbeider zou wezen) een pensioen knjgt. Dat pensioen stelt Be wet op f. 2 per week. De motie- Troelstra i'ij dus eene uitnoodiging aan de Regeering dm deze ouden van dagen zoo spoeflg mogelijk te helpen. En we kunnemons begrijpen, (lat de» motie fnlpe haften van mns volk! weerklank,randt. Ongeacht ■en zeer liillHKen «I Jnud-zijn voor nendu^ duizenden nief iezen met ar|(J-zJn,M mndelijkhek lajiSp BfdtenlWoe; zij Wil ierf'a tin olzienjF' durft haan'daarin nhgeli# Het zal weldra hi)iar«j 4jn, dat de motie-Hel® oiiderdomspensionéenA’ Tweede Kamer weA nog altijd is de oude dag vpn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1