RONA
Cacao
Van Houten’s
LE. Alter
Gracht 269
AAG,
STEWAAR-
igen
meskleeding,
3 of gedeelten
No. 11812.
<G'S
Dé Volksdrank bij
uitnemendheid.
e Stok.
lowers- ezx -^.d.-v"©xtexxtï©“bl©<dj. vooz S-oudA ©□©- QaacxstxelEeax.
Zaterdag 9 Maart 1912.
Het Kolkman-Tarief.
LADE
stam óas vSloeós.
H
rRnCnTIGE KWALITEIT
voor d«n prljj.
str. 222,
IEER
:ii\Ts Inkt
k de BESTE
jCHADELIJkI
10LLAND.
Eerste Blad.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
sd.E. ALTER
WARENHUIS, Spoislr. Den Haag,
aar Alle Luxe* en lluisli, Artikelen,
voorstelling zich te kunnen vormen
van de beteekenis der wets voordracht,
bezien als belastingheffing, is ’t noodig
zoo nauwkeurig mogelijk na te gaan
welk aandeel de verschillende goede
rensoorten in de verhoogde heffing
zullen bijdragen. Rekenend met de
bestemming dier goederen is op die
wijze een (zij ’took globaal) overzicht
van de verdeeling der lasten te ver
krijgen.
FEUILLETON,
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
3
50e Jaargang.
i de stad aan huis
k
den livreiknecht. Zegt
n,
voor den graaf,
een
voor-
Wordt vervolgd.)
m Gouda.
1AG,
i meth. spreken
i beschikbaar om
even. Nadere in-
jtaand adres.
ID
Dit Nummer bestaal uit twee
bladen.
GOUD™ COURANT
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
ergoed.
IJf en ADRES’.
■acht 269‘,
AAG.
Noodig is daartoe, goederensoort
voor goederensoort, een vergelijking
van de bestaande invoerrechten met
de opbrengst-raming der beoogde
heffing. Telkens echter stuit men dan
in de tabellen der memorie van toe
lichting op beslist' onvoldoende dn
onvolledige inlichtingen. Over den
omvang van dén invoer, zelf wel van
belangrijke import-artikelen, schijnt
men aan het Departement van Finan
ciën slecht ingelicht te zijn. Voorts
schijnt men elke poging te hebben
nagelaten om meerdere zekerheid te
verkrijgen. En het gevolg is geweest,
dat het voorgestelde tarief een aantal
allerzonderlingste ramingen inhoudt
en verder doorspekt is metmemorie-
postenhet aantal dezer laatste is
grooter zelfs nog dan destijds in het
ontwerp-kfarte, hoewel tnen tech zeker
had mogen verwachten dat de lang
durige voorbereiding van het tarief-
ontwerp aan de kennis der feiten ten
goede zou zijn gekomen.
Veel ongewisheid schuilt er dus in
de ramingen en niet minder willekeur.
Nu eens houden de veronderstelde in
voer- en opbrengstcijfers vrijwel ge
lijken tred met de invoercijfers van
het oogenblik, dan weer wijken ze
belangrijk af, zonder dat in de toe
lichtende memorie klaarheid wordt
verschaft betreffend de redenen, die
de vaak niet geringe verschillen heb
ben uitgelokt.
Waren die afwijkingen er niet, dan
zou de vermeerdering van lasten ge
makkelijk te berekenen zijn door de
tegenwoordige opbrengst te stellen
naast de ministerieele raming. Eenig
voorbehoud kon dan ook wel gemaakt
worden voor mogelijke invoervermin-
dering als gevolg van de invoerrech-
tenverhooging. Bij de ramingen van
het ontwerp is zonder meer aangeno
men, dat die mogelijkheid zekerheid
zal wezen. Voor een groot aantal goe
derensoorten wordt de invoer eraan-
onieu, uur,
legelclub „Alle
welstand kunnen heeten. Ook de grens
tusschen bedrijfsgoederen en artikelen
van algemeen verbruik is niet precies
te tsekken. Verscheidene goederensoor
ten kunnen zoowel voor huiselijk ver
bruik als voor bedrijfsmateriaal be
stemd worden.
Hiermee rekenend kunnen uit het
tariefontwerp verschillende tariefnum-
mers bij de bovenvermelde rubrieken
worden ingedeeld. Voor de nieuw be
laste goederen is de geheele opbrengst
voor de hooger belaste goederen de
verhooging der opbrengst aangenomen.
Mogen de ministerieele ramingen
er aanspraak op maken juist te heeten,
dan zal yoor den geraamden goede-
reninvoer een lastenvermeerdering
van ruim 93/t millioen gulden op te
brengen zijn. Mocht het zijn, dat de
ramingen te hoog zijn opgevoerd dan
wordt de beoogde som niet verkregen.
Zijn de ramingen te laag gehouden,
dan zal de opbrengst nog klimmen.
Voor het oogenblik dat in het mid
den latend kan toch geconstateerd
worden dat de artikelen voor algemeen
verbruik in het totaalbedrag voor
ruim flP/i procent zullen bijdrage
7)
De salons waren met smakelooze
bevalligheid ingerichtdat hier en daar
vlekken en scheuren waren in de kost
bare zijden bekleeding van stoelen,
fauteuils en canapé’s hinderde het
vrooljjko volkje niet. Zij lachten,
schertsten, aten, dronken en dansten
precies als den eersten avond in Mis-
lowice en eerst laat in den nacht keerde
men van zulke uitstapjes huiswaarts.
Als er dan een paar rustige dagen volg
den en zij in haar gezellig salon kon
zitten brieven schrijven en muziek
maken, gevoelde Hildegard zich recht
gelukkig en tevreden.
Nu zou ik hier ook zelf de thee
willen gereed maken en met mijn man
des avonds gezellig'bij elkaar’zitten,
zooals wij dat in Duitscfyland gewoon
zijn, dacht de jonge gravin, en .daïur
de avondschemering juist viel/schelde
zij en gelaste den huisknecht
Breng de lamp binnen en zet
de tafel gereed. Ik wil hier vanavond
zelf thee zetten.
Eenigasixu verwonderd keek de jonk-
■J
man zijne meesteres aan, doch hij
zweeg, maakte een buiging en ging
heen. Toen het bevel echter niet strikt
werd opgevolgd, zond de gravin hare
kamenier naar de keuken en liet juf
frouw Janutsch verzoeken, al het noo-
dige voor de theetafel door den huis
knecht boven te laten brengen.
Het duurde ongelooflijk lang vóof
de huishoudster er toe kon besluiten,
aan het bevel te voldoen gelukkig
kon Hildegard niet hooren, welke
mooie woorden juffrouw Janutsch ge
bruikte om haar hart te luchten, ter
wijl zij het gevraagde in gereedheid
bracht.
Eindelijk was alles in ordede groote
lamp verspreidde haar aangenaam
licht, de theeketel zong en Hildegard
liet den graaf vragen haar in haar rijk
te komen bezoeken. Toen hij binnen
trad, kwaïh zij hem verheugd tegemoet
en vroeg:
Ib het hier niet gezellig Paul
Zeg nu’ eens, is het hier niet véél aan
genamer dan bij al die vreemde men
schee in den omtrek? -
Hij keek met welgevallen eens rond,
nam toen plaats in éen leuning
stoel eh vroeg lachend
Is het wel geoorloofd hier te
rooken
Wel, natuurlijk, beste manlik
de graaf aan
ge, dat juffrouw Janutsch niet te
spreken is
Zij heeft zich in hare kamér
opgesloten, antwoordde de knecht met
neergeslagen oogen.
Zeg haar dan, dat ik haar hier
wensch te spreken - op stanndon
voet.
Met donkerroode wangen en ver
legen uiterlijk verscheen de juffer
voor den graaf.
Zijt ge siek Of wat moet ik
er van denken dat ge in uw kamer
gaat, terwijl wij gasten hebben, in
plaats van uw plicht te doen en voor
een goeden disch te ^orgen.
Mevrouw de gravin heeft zelf
thee willen, zetten mevrouw is van
middag in mijn keuken gekomen
mevrouw wil zelf voor het diner zor
gen en ik ben altijd de keuken
meid geweest, ik wil alleen voor de
keuken zorgen, of
Hie/ brak de graaf den woorden
vloed der opgewonden vrouw af en
trachtte haar tot kalmte te brengen
door de verzekering, dat men hare
goede hoedanigheden wel kende en dat
hare rechten niet verkort zouden wor
den.
zienlijk lager becijferd dan deze thans,
onder het bestaand tarief, is. Vraagt
men echter welk systeem daarbij werd
gevolgd dan volgt er geen antwoord.
Willekeur is klaarblijkelijk het eenig
richtsnoer geweest.
Dit neemt niet weg dat men voer
de beoogde vergelijking aan dip geheel
willekeurige ramingen is gebonden.
Niet de werkelijke goedterenin voer doch
de veronderstelde m<}et derhalve als
uitgangspunt genomen worden. De
hier volgende indeeÈngen zijn dan
ook zooveel mogelijk gemaakt aan de
hand der invoerramingen uit de bege
leidende tabel der memorie van toe
lichting. Waar deze onzekerheid lieten
bestaan is nu en dah tot schatting
toevlucht genomen. En de vele me-
morieposten blijven natuurlijk geheel
en al onzeker.
Het tarief ontwerp-Kolkman, ge
splitst in vyftien groepen en omvat
tend vierhonderd negentig tariefrium-
mers (van welke er nog weer een
aantal onderverdeeld zyn) brengt voor
omstreeks driehonderd dezer, nieuwe
of verhoogde rechten. Bij ongeveer
dertig goederensoorten- blijft de schaal
van het invoerrecht ongewijzigd. Voor
een riewtal wordt vermindering voor
gesteld. Wat», deze laatste aangaat (en
ook voor de nog gebleven vrijstellin
gen kan dezelfde opmerking gelden)
is Minister Kolknx«F "Waarschijnlijk
overtuigd geworden van de onhoud
baarheid zijner elders verkondigde stel
ling „dat de buitenlander het invoer
recht zal betalen”.
Bij de nieuwe of hooger belaste
goederensoorten zijn er verscheidene,
die in zoo geringe hoeveelheid worden
ingevoerd dat voor de schatkist in
verhouding tot hare groote behoeften
geen beteekenende bate uit de hef
fing is te verwachten. Zeker geldt dat
voor een belangrijk deel der reeds
vermelde memorieposten. Maar ook
onder de van een invoeropgaaf en
opbrengstraming vergezelde heffing-
voorstellen zijn er eenige, die wel be
wijzen, dat de tariefontwerper het
kleine (zelfs het allerkleinste) niet
versmaadt.
Een voorbeeld geeft tariefnummer
5Ezels. Aan al de ambtenaren van
al de grenskantoren zal moeten inge
prent -worden dat voortaan ook grauw
tje tolplichtig is. Langs vijfhonderd
wegen zal men moeten uitzien of dit
gebod niet overtreden wordt. En dat
alles voor dertig, zegge 30 galden,
want op hooger invoer dan 15 ezels
was juist van plan, het je hier zoo
aangenaam te maken, en zonder sigaar
zou je het niet lang kunnen uit
houden.
De sigaar werd aangestoken. Hilde
gard, die zich voor de eerste maal
hier thuis gevoelde als de vrouw des
huizes, zag er allerliefst uit, terwijl zij
thee schonk en vroolijk met haar Paul
babbelde. Ook hij was in de beste
luim.
Zoo waren zij als hij
beeld van huiselijk 'geluk.
Daar kwam de huisknecht binnen
met het bericht, dat een talrijk gezel
schap uit den omtrek per rijtuig was
aangekomen om een bezoek te brengen.
Vlug sprong de graaf op.
Hier boven kunnen wij onze
gasten niet ontvangen, daarvoor is
het hier te klein; wij moeten das
naar beneden in het groote salon,
sprak hij, en zich tot den knecht wen
dende, zeid'e hijZorg dadelijk voor
een flink licht en bestel een lekker
souper bij juffrouw Janutsch.
Hildegard hoorde hoe de graaf naar
beneden snelde, en hoe daar vele stem
men door elkaar klonken bij ’t be
groeten scherts en lach ontbraken
natuurlijk niet. Zij stond een oogen
blik als verlamd, het was of zij een
koude hand op haar hart voelde log
in de derde paragraaf der het tarief
ontwerp vergezellende memorie van
toelichting wordt met veel waardeering
melding gemaakt van de maatregelen,
welke door de Ministers Pierson en
De Meester zijn genomen, tot bevor
dering eener technische verbetering
van het in voorrechten tarief. Voorze
ker bestaan er goede redenen voor die
loftuiting. De thans van kracht zijnde
opsomming van belaste goederen is
fiiet van ernstige feiten vrij. De be
staande tabel is verouderd en haar
toepassing geeft telkens moeilijkheden
bij den invoer van goederen, welker
bestaan door de tariefWetgevers van
1862 en 1877 zelfs niet vermoed kon
worden. Ja, het staat wel vast, dat
technische bedenkingen natuurlijk
voorbehouden Minister Kolkman
op de algemeene instemming had kun
nen rekenen, indien hij zijne herziening
van het invoerrechtentarief tot do her
ziening dier goederentabel had willen
beperken.
Evenwel, dit heeft niet mogen zijn.
Om de schatkist teuipekken heeft het
Kabinet-Heemskerk aan de technische
herziening van het tarief een aan
zienlijke uitbreiding van datzelfde
tarief gekoppeld. Bestaande invoer
rechten worden verhoogd, nieuwe in
voerrechten worden voorgesteld. Door
de geheele handelspolitiek der laatste
halve eeuw wordt een streep gehaald.
En het nadeel dier ingrypende ver
andering is zóó groot, dat het voor
deel der technische verbetering geheel
verzinkt.
Naast deze voor alle voorstanders
van vrij ruilverkeer beslissende over
weging rjjzen er tegen het ontwerp-
Kolkman ook uit anderen hoofde zeer
ernstige bedenkingen. Voortdurend
sterker wordt de overtuiging dat het
regeeringsvoorstel een misgreep is in
nagenoeg elk opzicht.
Bepalen we ons tot eenige nadere
beschouwing van de fiscale kwaliteiten
van het Kolkman-tarief.
Met de eenvoudige vermelding, dat
een verhoogde invoerrechtenopbrengst
van omstreeks 10 millioen gulden
wordt verwacht, kan natuurlijk niet
volstaan worden. Ten einde een goede
per jaar wordt niet gerekend.
Andere „liliputters” onder de tarief
posten zijn: Muilpaarden, muilezels,
gelatine, zegel- en flesschenlak, viool
snaren, oléïne macaroni, vuurvaste
steen, koraal eg git, saffraan, men-
schenhaar, lijsten voor spiegels en schil
derden, in stroop of èuiker ingemaakte
vruchten. Tezamen zullen deze f5230
tot versterking der rijksmiddelen bij
dragen
Een poging om de meer beduidende
importartikelen, die voor nieuwe of
hooger belasting worden aangewezen,
te onderscheiden naar de bestemming
der goederen, kan gedaan worden door
ze te splitsen ina weelde of wel-
standartikelen, b goederen voor alge
meen of huiselijk gebruik, c. bedrijfs
goederen. Men dient daarbij natuurlijk
in -het oog te houden, dat de grenzen
dier groepen ineenvloeien. Muziekin
strumenten onder de welstandartikelen
opnemend sluit niet in, dat elk mu
ziekinstrument bewijs van weelde of
welstand zou zijn. Evenzoo worden er
wel tot de huishoudgoederen gerekend,
die onder bepaalde omstandigheden in
meerdere of mindere maat bewijs van
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
f 1.25 Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
m #150 Elke regel meer .0.10
Met Geïllustreerd Zondagsblad w 1.50 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Idem franco per post„1.90 Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit-
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: Lange betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de PostkantorenGroote letters en randen naar plaatsruimte
lenoegenM, 8 u.,
Voordraqht-
eelden.
jd” 10 uurv.m.
vergadering van
3pr. de Heer Jan
sterdam.
w- en Woning-
Vergad. Onder-
Armenzorg."
„De Réunie”, 8
ergadering van
isiaanscheBond.
;ers van ’s Hage.
Genoegen” 8 u.
anoeuvre.
genoegen”, Ned.
JlückAuf".
nie” 8 u., Ned.
afd. Gouda,
nng, Rotterdam.
9 geregeld tydig
i ontvangen van
ien, vermakelgk-
e dan in onze
gen. Doch zij mocht niet dralen, zij
moest naar beneden, naar hare gasten
zij moest weer in die rumoerige drukte
van een groot 'gezelschap, welke haar
zoo onaangenaam was.
Graaf Konsky, die de jonge yfouw
zeer scheen te bewonderen oA zich
door Hildegard’s terughouden volstrekt
niet liet arschrikken, had zich onmid
dellijk in hare nabijheid gedrongen.
Het speet hem, dat hij het vertrou
welijk samenzijn van het jonge paar
kwam storen, verzekerde hijmaar
ieder is zich zelven het naast, voegde
hij er bij, en hij had niet langer weer
stand kunnen bieden aan zijn verlan
gen om de schoone oogen der jonge
gravin weder te zien, die hij voorde
schoonste van de wereld hield.
Hildegard kende die mooie praatjes
reeds lang, ze verveelden haarter
wijl zij slechts met een half oor lui
sterde, zag zij, hoe een der livreibe
dienden haar man naderde en halfluid
met hem sprak, waarop haar man het
salon uitging.
Na verloop van tien minuten keerde
hij terug, en Hildegard, die haar man
gadesloeg, bemerkte, dat hij zich boos
had gemaakt.
In de gang was in dien tusschen-
tijd het volgende tooneeltje af gespeeld.
Heb ik goed verstaan? vroeg
•- S