RONA Cacao Van Houten’s LE. Alter Gracht 269 AAG, STEWAAR- igen meskleeding, 3 of gedeelten No. 11812. <G'S Dé Volksdrank bij uitnemendheid. e Stok. lowers- ezx -^.d.-v"©xtexxtï©“bl©<dj. vooz S-oudA ©□©- QaacxstxelEeax. Zaterdag 9 Maart 1912. Het Kolkman-Tarief. LADE stam óas vSloeós. H rRnCnTIGE KWALITEIT voor d«n prljj. str. 222, IEER :ii\Ts Inkt k de BESTE jCHADELIJkI 10LLAND. Eerste Blad. Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. sd.E. ALTER WARENHUIS, Spoislr. Den Haag, aar Alle Luxe* en lluisli, Artikelen, voorstelling zich te kunnen vormen van de beteekenis der wets voordracht, bezien als belastingheffing, is ’t noodig zoo nauwkeurig mogelijk na te gaan welk aandeel de verschillende goede rensoorten in de verhoogde heffing zullen bijdragen. Rekenend met de bestemming dier goederen is op die wijze een (zij ’took globaal) overzicht van de verdeeling der lasten te ver krijgen. FEUILLETON, Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. 3 50e Jaargang. i de stad aan huis k den livreiknecht. Zegt n, voor den graaf, een voor- Wordt vervolgd.) m Gouda. 1AG, i meth. spreken i beschikbaar om even. Nadere in- jtaand adres. ID Dit Nummer bestaal uit twee bladen. GOUD™ COURANT PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post ergoed. IJf en ADRES’. ■acht 269‘, AAG. Noodig is daartoe, goederensoort voor goederensoort, een vergelijking van de bestaande invoerrechten met de opbrengst-raming der beoogde heffing. Telkens echter stuit men dan in de tabellen der memorie van toe lichting op beslist' onvoldoende dn onvolledige inlichtingen. Over den omvang van dén invoer, zelf wel van belangrijke import-artikelen, schijnt men aan het Departement van Finan ciën slecht ingelicht te zijn. Voorts schijnt men elke poging te hebben nagelaten om meerdere zekerheid te verkrijgen. En het gevolg is geweest, dat het voorgestelde tarief een aantal allerzonderlingste ramingen inhoudt en verder doorspekt is metmemorie- postenhet aantal dezer laatste is grooter zelfs nog dan destijds in het ontwerp-kfarte, hoewel tnen tech zeker had mogen verwachten dat de lang durige voorbereiding van het tarief- ontwerp aan de kennis der feiten ten goede zou zijn gekomen. Veel ongewisheid schuilt er dus in de ramingen en niet minder willekeur. Nu eens houden de veronderstelde in voer- en opbrengstcijfers vrijwel ge lijken tred met de invoercijfers van het oogenblik, dan weer wijken ze belangrijk af, zonder dat in de toe lichtende memorie klaarheid wordt verschaft betreffend de redenen, die de vaak niet geringe verschillen heb ben uitgelokt. Waren die afwijkingen er niet, dan zou de vermeerdering van lasten ge makkelijk te berekenen zijn door de tegenwoordige opbrengst te stellen naast de ministerieele raming. Eenig voorbehoud kon dan ook wel gemaakt worden voor mogelijke invoervermin- dering als gevolg van de invoerrech- tenverhooging. Bij de ramingen van het ontwerp is zonder meer aangeno men, dat die mogelijkheid zekerheid zal wezen. Voor een groot aantal goe derensoorten wordt de invoer eraan- onieu, uur, legelclub „Alle welstand kunnen heeten. Ook de grens tusschen bedrijfsgoederen en artikelen van algemeen verbruik is niet precies te tsekken. Verscheidene goederensoor ten kunnen zoowel voor huiselijk ver bruik als voor bedrijfsmateriaal be stemd worden. Hiermee rekenend kunnen uit het tariefontwerp verschillende tariefnum- mers bij de bovenvermelde rubrieken worden ingedeeld. Voor de nieuw be laste goederen is de geheele opbrengst voor de hooger belaste goederen de verhooging der opbrengst aangenomen. Mogen de ministerieele ramingen er aanspraak op maken juist te heeten, dan zal yoor den geraamden goede- reninvoer een lastenvermeerdering van ruim 93/t millioen gulden op te brengen zijn. Mocht het zijn, dat de ramingen te hoog zijn opgevoerd dan wordt de beoogde som niet verkregen. Zijn de ramingen te laag gehouden, dan zal de opbrengst nog klimmen. Voor het oogenblik dat in het mid den latend kan toch geconstateerd worden dat de artikelen voor algemeen verbruik in het totaalbedrag voor ruim flP/i procent zullen bijdrage 7) De salons waren met smakelooze bevalligheid ingerichtdat hier en daar vlekken en scheuren waren in de kost bare zijden bekleeding van stoelen, fauteuils en canapé’s hinderde het vrooljjko volkje niet. Zij lachten, schertsten, aten, dronken en dansten precies als den eersten avond in Mis- lowice en eerst laat in den nacht keerde men van zulke uitstapjes huiswaarts. Als er dan een paar rustige dagen volg den en zij in haar gezellig salon kon zitten brieven schrijven en muziek maken, gevoelde Hildegard zich recht gelukkig en tevreden. Nu zou ik hier ook zelf de thee willen gereed maken en met mijn man des avonds gezellig'bij elkaar’zitten, zooals wij dat in Duitscfyland gewoon zijn, dacht de jonge gravin, en .daïur de avondschemering juist viel/schelde zij en gelaste den huisknecht Breng de lamp binnen en zet de tafel gereed. Ik wil hier vanavond zelf thee zetten. Eenigasixu verwonderd keek de jonk- ■J man zijne meesteres aan, doch hij zweeg, maakte een buiging en ging heen. Toen het bevel echter niet strikt werd opgevolgd, zond de gravin hare kamenier naar de keuken en liet juf frouw Janutsch verzoeken, al het noo- dige voor de theetafel door den huis knecht boven te laten brengen. Het duurde ongelooflijk lang vóof de huishoudster er toe kon besluiten, aan het bevel te voldoen gelukkig kon Hildegard niet hooren, welke mooie woorden juffrouw Janutsch ge bruikte om haar hart te luchten, ter wijl zij het gevraagde in gereedheid bracht. Eindelijk was alles in ordede groote lamp verspreidde haar aangenaam licht, de theeketel zong en Hildegard liet den graaf vragen haar in haar rijk te komen bezoeken. Toen hij binnen trad, kwaïh zij hem verheugd tegemoet en vroeg: Ib het hier niet gezellig Paul Zeg nu’ eens, is het hier niet véél aan genamer dan bij al die vreemde men schee in den omtrek? - Hij keek met welgevallen eens rond, nam toen plaats in éen leuning stoel eh vroeg lachend Is het wel geoorloofd hier te rooken Wel, natuurlijk, beste manlik de graaf aan ge, dat juffrouw Janutsch niet te spreken is Zij heeft zich in hare kamér opgesloten, antwoordde de knecht met neergeslagen oogen. Zeg haar dan, dat ik haar hier wensch te spreken - op stanndon voet. Met donkerroode wangen en ver legen uiterlijk verscheen de juffer voor den graaf. Zijt ge siek Of wat moet ik er van denken dat ge in uw kamer gaat, terwijl wij gasten hebben, in plaats van uw plicht te doen en voor een goeden disch te ^orgen. Mevrouw de gravin heeft zelf thee willen, zetten mevrouw is van middag in mijn keuken gekomen mevrouw wil zelf voor het diner zor gen en ik ben altijd de keuken meid geweest, ik wil alleen voor de keuken zorgen, of Hie/ brak de graaf den woorden vloed der opgewonden vrouw af en trachtte haar tot kalmte te brengen door de verzekering, dat men hare goede hoedanigheden wel kende en dat hare rechten niet verkort zouden wor den. zienlijk lager becijferd dan deze thans, onder het bestaand tarief, is. Vraagt men echter welk systeem daarbij werd gevolgd dan volgt er geen antwoord. Willekeur is klaarblijkelijk het eenig richtsnoer geweest. Dit neemt niet weg dat men voer de beoogde vergelijking aan dip geheel willekeurige ramingen is gebonden. Niet de werkelijke goedterenin voer doch de veronderstelde m<}et derhalve als uitgangspunt genomen worden. De hier volgende indeeÈngen zijn dan ook zooveel mogelijk gemaakt aan de hand der invoerramingen uit de bege leidende tabel der memorie van toe lichting. Waar deze onzekerheid lieten bestaan is nu en dah tot schatting toevlucht genomen. En de vele me- morieposten blijven natuurlijk geheel en al onzeker. Het tarief ontwerp-Kolkman, ge splitst in vyftien groepen en omvat tend vierhonderd negentig tariefrium- mers (van welke er nog weer een aantal onderverdeeld zyn) brengt voor omstreeks driehonderd dezer, nieuwe of verhoogde rechten. Bij ongeveer dertig goederensoorten- blijft de schaal van het invoerrecht ongewijzigd. Voor een riewtal wordt vermindering voor gesteld. Wat», deze laatste aangaat (en ook voor de nog gebleven vrijstellin gen kan dezelfde opmerking gelden) is Minister Kolknx«F "Waarschijnlijk overtuigd geworden van de onhoud baarheid zijner elders verkondigde stel ling „dat de buitenlander het invoer recht zal betalen”. Bij de nieuwe of hooger belaste goederensoorten zijn er verscheidene, die in zoo geringe hoeveelheid worden ingevoerd dat voor de schatkist in verhouding tot hare groote behoeften geen beteekenende bate uit de hef fing is te verwachten. Zeker geldt dat voor een belangrijk deel der reeds vermelde memorieposten. Maar ook onder de van een invoeropgaaf en opbrengstraming vergezelde heffing- voorstellen zijn er eenige, die wel be wijzen, dat de tariefontwerper het kleine (zelfs het allerkleinste) niet versmaadt. Een voorbeeld geeft tariefnummer 5Ezels. Aan al de ambtenaren van al de grenskantoren zal moeten inge prent -worden dat voortaan ook grauw tje tolplichtig is. Langs vijfhonderd wegen zal men moeten uitzien of dit gebod niet overtreden wordt. En dat alles voor dertig, zegge 30 galden, want op hooger invoer dan 15 ezels was juist van plan, het je hier zoo aangenaam te maken, en zonder sigaar zou je het niet lang kunnen uit houden. De sigaar werd aangestoken. Hilde gard, die zich voor de eerste maal hier thuis gevoelde als de vrouw des huizes, zag er allerliefst uit, terwijl zij thee schonk en vroolijk met haar Paul babbelde. Ook hij was in de beste luim. Zoo waren zij als hij beeld van huiselijk 'geluk. Daar kwam de huisknecht binnen met het bericht, dat een talrijk gezel schap uit den omtrek per rijtuig was aangekomen om een bezoek te brengen. Vlug sprong de graaf op. Hier boven kunnen wij onze gasten niet ontvangen, daarvoor is het hier te klein; wij moeten das naar beneden in het groote salon, sprak hij, en zich tot den knecht wen dende, zeid'e hijZorg dadelijk voor een flink licht en bestel een lekker souper bij juffrouw Janutsch. Hildegard hoorde hoe de graaf naar beneden snelde, en hoe daar vele stem men door elkaar klonken bij ’t be groeten scherts en lach ontbraken natuurlijk niet. Zij stond een oogen blik als verlamd, het was of zij een koude hand op haar hart voelde log in de derde paragraaf der het tarief ontwerp vergezellende memorie van toelichting wordt met veel waardeering melding gemaakt van de maatregelen, welke door de Ministers Pierson en De Meester zijn genomen, tot bevor dering eener technische verbetering van het in voorrechten tarief. Voorze ker bestaan er goede redenen voor die loftuiting. De thans van kracht zijnde opsomming van belaste goederen is fiiet van ernstige feiten vrij. De be staande tabel is verouderd en haar toepassing geeft telkens moeilijkheden bij den invoer van goederen, welker bestaan door de tariefWetgevers van 1862 en 1877 zelfs niet vermoed kon worden. Ja, het staat wel vast, dat technische bedenkingen natuurlijk voorbehouden Minister Kolkman op de algemeene instemming had kun nen rekenen, indien hij zijne herziening van het invoerrechtentarief tot do her ziening dier goederentabel had willen beperken. Evenwel, dit heeft niet mogen zijn. Om de schatkist teuipekken heeft het Kabinet-Heemskerk aan de technische herziening van het tarief een aan zienlijke uitbreiding van datzelfde tarief gekoppeld. Bestaande invoer rechten worden verhoogd, nieuwe in voerrechten worden voorgesteld. Door de geheele handelspolitiek der laatste halve eeuw wordt een streep gehaald. En het nadeel dier ingrypende ver andering is zóó groot, dat het voor deel der technische verbetering geheel verzinkt. Naast deze voor alle voorstanders van vrij ruilverkeer beslissende over weging rjjzen er tegen het ontwerp- Kolkman ook uit anderen hoofde zeer ernstige bedenkingen. Voortdurend sterker wordt de overtuiging dat het regeeringsvoorstel een misgreep is in nagenoeg elk opzicht. Bepalen we ons tot eenige nadere beschouwing van de fiscale kwaliteiten van het Kolkman-tarief. Met de eenvoudige vermelding, dat een verhoogde invoerrechtenopbrengst van omstreeks 10 millioen gulden wordt verwacht, kan natuurlijk niet volstaan worden. Ten einde een goede per jaar wordt niet gerekend. Andere „liliputters” onder de tarief posten zijn: Muilpaarden, muilezels, gelatine, zegel- en flesschenlak, viool snaren, oléïne macaroni, vuurvaste steen, koraal eg git, saffraan, men- schenhaar, lijsten voor spiegels en schil derden, in stroop of èuiker ingemaakte vruchten. Tezamen zullen deze f5230 tot versterking der rijksmiddelen bij dragen Een poging om de meer beduidende importartikelen, die voor nieuwe of hooger belasting worden aangewezen, te onderscheiden naar de bestemming der goederen, kan gedaan worden door ze te splitsen ina weelde of wel- standartikelen, b goederen voor alge meen of huiselijk gebruik, c. bedrijfs goederen. Men dient daarbij natuurlijk in -het oog te houden, dat de grenzen dier groepen ineenvloeien. Muziekin strumenten onder de welstandartikelen opnemend sluit niet in, dat elk mu ziekinstrument bewijs van weelde of welstand zou zijn. Evenzoo worden er wel tot de huishoudgoederen gerekend, die onder bepaalde omstandigheden in meerdere of mindere maat bewijs van PRIJS DER ADVERTENTIÉN: f 1.25 Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 m #150 Elke regel meer .0.10 Met Geïllustreerd Zondagsblad w 1.50 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Idem franco per post„1.90 Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit- Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: Lange betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de PostkantorenGroote letters en randen naar plaatsruimte lenoegenM, 8 u., Voordraqht- eelden. jd” 10 uurv.m. vergadering van 3pr. de Heer Jan sterdam. w- en Woning- Vergad. Onder- Armenzorg." „De Réunie”, 8 ergadering van isiaanscheBond. ;ers van ’s Hage. Genoegen” 8 u. anoeuvre. genoegen”, Ned. JlückAuf". nie” 8 u., Ned. afd. Gouda, nng, Rotterdam. 9 geregeld tydig i ontvangen van ien, vermakelgk- e dan in onze gen. Doch zij mocht niet dralen, zij moest naar beneden, naar hare gasten zij moest weer in die rumoerige drukte van een groot 'gezelschap, welke haar zoo onaangenaam was. Graaf Konsky, die de jonge yfouw zeer scheen te bewonderen oA zich door Hildegard’s terughouden volstrekt niet liet arschrikken, had zich onmid dellijk in hare nabijheid gedrongen. Het speet hem, dat hij het vertrou welijk samenzijn van het jonge paar kwam storen, verzekerde hijmaar ieder is zich zelven het naast, voegde hij er bij, en hij had niet langer weer stand kunnen bieden aan zijn verlan gen om de schoone oogen der jonge gravin weder te zien, die hij voorde schoonste van de wereld hield. Hildegard kende die mooie praatjes reeds lang, ze verveelden haarter wijl zij slechts met een half oor lui sterde, zag zij, hoe een der livreibe dienden haar man naderde en halfluid met hem sprak, waarop haar man het salon uitging. Na verloop van tien minuten keerde hij terug, en Hildegard, die haar man gadesloeg, bemerkte, dat hij zich boos had gemaakt. In de gang was in dien tusschen- tijd het volgende tooneeltje af gespeeld. Heb ik goed verstaan? vroeg •- S

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1