il w lERKlo lette». 3. Alter acht 269* AG, EWAAH- n sskleeding. f gedeelten No. 11840. Zaterdag 13 April 1912. ftte Jaargang. nd Nie\rv7S- ezx -A.d.'v-exteaa.tieTolsi.d. voor O-cnxcLsu ezx Oxxxstxelbzezx. kooping )EUAN staren. Eerste Blad. Klein gedoe. 2>o stem óm <2loeós EJ.A-. WAHEMIl'IS, Spuislr. Den Haag. Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. 1Y ZONEN ïjt. Uitgevers A. la, EN ZOON. Telefoon Interc. 82. FEUILLETON. S-o.ïterxleurx<^.. Telefoon Interc. 82. geeft Noten» )IEST. (levering» stad aan huis XL AZ^Goud*. Alle Luxe- en llulsh. Artikelen léunie” 8 uur, vege de Ver. BIJL, (AART La. arme Ie DANTZIG, DOGGEN. v. ABS- oed. en ADR ES: im ht 269‘. LG. Dit Nummer bestaat uit twee bladen. j Zevenhuizen, (1011MIIE COURANT PRIJS VAN'HeT ABONNEMENT: Per kwartaal IK VA» EEËN worden in verzegelde vijf, twee en een Ned. ons ling van Nom- i, voorzien van 1 Merk, vol- gedeponeerd, de uitvoering Ie orders aan- AUemgal vragen, die beantwoord moeten zijn eer men van wal steekt; en met opzirht tot dit alles verneemt men niets. Wat aan den top van den mast hangt is niets dan een blank stuk doek.” lutionaire Kamerclub, zich ten hef tigste er tegen verzette, om het wetsontwerp Invaliditeits- en Ouder- domsverzekering in handen van eene Commissie van Voorbereiding te stellen. Zoo op 8 Juni 1911, toen de heer Nolens zich namens de katholieke Kamerclub verzette tegen het voorstel, om de Militiewet nog Lees hier in plaats van Christelijk Volksdagblad „christelijke coalitie” „De Beukelaar” zegt het zoo terecht en ge hebt de oorzaken blootgelegd van de politieke malaise in de Rechterzijde, van hare on macht om iets degelijks tot stand te brengen. En Waar de taak zoo staat, moesten mannen van het niveau van Jhr. M. O. F. A. M. van Nispen tot Sevenaer zich er althans van onthouden met een ellemaatje uit te meten of een of ander lid van de oppositie wel oens wat beknopter zich zou hebben kunnen uitdrukken om daaraan de schuld te geven van het langzaam ópschieten. Dat alles is zoo bitter klein gedoe, en doel treft het zeker niet. Zoo is het. Hier wreekt zich do valsche leuze van „Christelijk", die eene homogeniteit moet doen ver onderstellen, die pure fictie is. Waar op kan dit kabinet zich met kracht werpen? Op de landsverdediging misschien, waar het dan (och aan eene crisis op defensiegebied zijn oorsprong dankt Iedereen weet wel beter. De Militiewet- heeft al heel veel van het slikravmogen van de grootste fractie der coalitie gevergd, en haar ter wille wordt de kust verdediging, die zooveel stof in en buiten ons vaderland heeft opge jaagd, prijs gegeven. Op de sociale verzekering dan? Hoe zou dat kun nen, waar de christelijk-historischen, om van andere conservatieve ele menten in de coalitie niet te spreken, van dergelijke maatregelen eigenlijk niets hebben moeten, waar niemand minder dan de heer De Savornin Lohman een waren kruistocht pre- Velde, voorzitter van de anti-revo- 'dikt tegen het stelsel van verplichte verzekering? Ja, zelfs op dit terrein, waar men vroeger elkaar vredig tegemoet kon treden, omdat men toen, vóór 1905, gezamenlijk streed voor eene subsidie, die het voort bestaan van het confessioneels on derwijs waarborgde, ziet men elkaar met wantrouwen aan, en menig ge reformeerd man van Rechts, in wien, f 1 25 Idem franco per post 1 50 Idem franco per post ,1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren lg) (EI 11)12, des in het Koffie kan de Markt, te Haastrecht lokaal. Graaf Paul was de laatste; aar zelend zette bij den voet over den drempel. Smartelijk aangedaan wenden wij ons af om niet te zien, hoe een man, rijk begaafd naar lichaam en ziel, zich in het verderf stort, hoe de goede en gel zijne zijde ontvlucht en de harts tocht van het spel hem overmeestert, om hem in het ongeluk te kunnen storten. De uren verloopen. Het heerlijke landschep ligt in diepe vrede, de maan is opgekomen en stort de slui merende natuur. Daar stapt een bleeke man naar buiten ’t terras op; zijn haar is ver ward, zijn gelaat ontsteld. Hij bemerkt niets van den schoonen zilveren maneschijn met wankelende schreden gaat hij naar een boschje kreupelhout. Een oogenblik later ver breekt een revolverschot de nachtelijke stilte. Slapende vogels worden met schrik wakker en ontvluchten de plek, j daad is volbracht, jheid op het terras. Menschen loopen haastig her en der waarts en na eenig zoeken is de on gelukkige gevonden. Alweer een slachtofferDat is reeds een tweede in dit jaar! zegt iemand onder de aanwezigen. de sociale verzekering, waarbij Tglma zoo in het gedrang kwam, gesmoord werd, omdat men geen tijd te ver liezen had, en hoe weinige weken later het Paaschrecès een ongedacht verlengstuk kreeg, omdat er niets voor openbare behandeling gereed was. Woningtoezicht erstands-Com- 14 a Genoegen”, Club. Openb. er: A. Rood- PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewysnummer f 0.55 Elke regel meer ,0.10 B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing vuil 1—5 regels f0 35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 cis Reclames f 0.45 per regel Groote letters en randen naar plaatsruimte Wat is het toch eigenlijk een bitter klein gedoe van de Rechter zijde, dat ze haar tekort op wet gevend gebied tracht te verklaren uit te groote breedsprakigheid van de oppositie. We zouden willen vragen of door dit feit zelf de coa litie en het op haar steunende ka binet niet reeds geoordeeld en ver oordeeld is. Wanneer men eene meer derheid in de Tweede Kamer heeft van 18 stemmen, en daarnaast eene meerderheid in de Eerste Kamer van 14 stemmen, dan moest men toch begrijpen, dat er zeker soort uitvluchten zijn, waarvan het aller eerste begrip van politiek fatsoen terughoudt. Zoover wij dan ook weten, heeft nimmer eene Regeeringspartij daar toe in ons vaderland hare toevlucht gezocht, men was totnogtoe gewend zijne taak ten einde te brengen zon der praatjes, en die eerst neer té leggen, als gewichtige politieke ge beurtenis daartoe dwong zoo Mac kay, zoo Tak van Poortvliet, zoo Roëll, zoo Pierson, zoo Kuyper, zoo De Meester. Maar nu er ge<;n groote onderwijswetten (wel te verstaan onderwijs- subsidie -wetten) meer te geven zijn, en daardoor meer dan ooit in het licht treedt, hoe of gemis aan overeenstemming over de gewichtigste vraagstukken van den dag de coalitie tot politieke impo tentie doemt, komt men met het kinderachtige en tevens onhoudbare verweer, dat Links door rekking van de debatten de goede afwikke- keling van zaken zou bemoeilijken. Een argument, waarmede men aan die zijde toch wel wat voorzichtig mag zijn laat men zich daar her inneren, hoe indertijd het debat over JlL—JJi-J!!L-1- trots coalitie en al, nog een enkel dropje geuzenbloed is overgebleven,' hoort het mét zorg aan, als Baron van Wijnbergen er met pralende’ onvoorzichtigheid voor uitkomt dat' het toch eigenlijk zijne geliefde kloosterscholen zijn, die het meest van het subsidiestelsel profiteered Zoo is er overal onmacht, een ge volg van het niets-zeggende christe lijk etiket. Niets-zeggend Dat deze qualifi- catie juist is. We hebben daarvan dezer dagen de bevestiging gehad van niemand minder dan van Dr. Kuyper zelveh. Naar aanleiding van de voorgenomen oprichting van een Christelijk Volksdagblad, schreef „Del Standaard” te behandelen vóór het zomerreces, enz., enz., enz., te veel om op te noemen. Concludeerende, Wees de spreker er zoo terecht op, dat de oorzaak van het onbevredigende van den toestand is en blijft de ongezonde partijgroepeering, en dat het meer en meer is, alsof het streven van de tegenwoordige meerderheid er alleen op is gericht, de macht te behouden, terwijl toch inderdaad op den voorgrond behoorde te staan do stelselmatige doorvoering van eert wel overwogen program, en het tot stand brengen van die maatregelen, die mep acht te zijn in ’s lands belang. „De titel christelijk zegt, zooals deze hier gebezigd wordt, niets. Die titel is niet toegelicht. Hij is niet uitgelegd. Hij ontving zelfs niet de minste omlijving en verduidelijking. Is onze roomsche bevolking niet christelijk? En zoo thans wel nie mand meer het tegendeel beweert, zijn er dan ook roomsch-christenen onder begrepen? Christelijk is con fessioneel of etisch, zoo ’tprotes- tantsch zal zijn. Wat nu is hier bedoeld? Is het een redactie, gel mengd uit wie de Heilige Schrift als uitgangspunt neemt, en uit wie de Heilige Schrift met ethische critiek ondermijnt Is Christel ij k bedoeld in democratischen zin, of alleen als anti-socialistisch Zal het blad poli tiek anti-revolutionair of christelijk- historisch zijn? Twee scherp af gescheiden politieke rich tingen, die met name op het sociaal gebied, dat voor den arbeider zoo hoog belang heeft, keer op keer, vlakte- genover elkander bl ij ken te staan? (Spatieering van ons, Red. G. Crt.) Wat op het schoolgebied? Zal 't dan zijn het gaan in de richting van Dr. Kromsigt, of in de richting door Groen van Prinsterer reeds sedert” 1868 aangegeven? Bij de laatste algemeefie beschou wingen over de Staatsbegrooting heeft Prof. Drucker er op gewezen, hoe het ministerie-van Houten-Roéll, en dat nog wel onder groote moei lijkheden, er in geslaagd is zijn program af te werken, en dat in den tijd van drie jaar. Hoe verder het ministerie-PiersonBorgesius, hoewel het slechts over eene kleine meerderheid beschikte, alle- groote maatregelen, die het zich had voor genomen, tot stand bracht. En de afgevaardigde uit Groningen schreef dit terecht hieraan toe, dat die beide ministeries zich den gang van zaken, hun volgorde, hun methode goed hadden atgebakend. En dat dit ministerie dit niet gedaan had, daarvan was, volgens Prof. Drucker, een sprekend symptoon het voort durend geharrewar bij de Rechter zijde zelve over de regeling van werkzaamheden. Zooals op 8 Maart 1911, toen de heer Duymaer van Twist, als voorzitter van de Com missie van Rapporteurs over de Bakkerswet, een voorstel indiende, dat lijnrecht tegen het voorstel van de Ceptrale Afdeeling ging. Zoo-op 24 Mei 1911, toen de heer Van de enoegen" 71/, >oyaards, „De jt u. Goudsohe aees-, Heel- en g. Jaarvergad. geregeld tjjdig ontvangen vaa i, vermakelflk- dan in onna 34) Te Monte Carlo aangenomen kreeg de koetsier bevel om uit te spannen en op de beeren te wachten. Slechts een korte poos schonken de hoeren hunne aandacht aan het prach tige vergezicht, dat men op het terras kon genieten. Alleen graaf Paul stond in gedachten verzonken; zijn blik rustte op de blauwe golven der zee en verder op de Alpen. Met moeite onderdrukte hij een zuchthij dacht aan Hildegard, en nog nooit in zijn leven had hij de schoonheid van Gods schepping zoo recht gevoeld als in deze oogenblik- ken. Keer terug, ach, keer terug! riep een stem in zijn binnenste, en tegelijkertijd sprak een andere stem: Te laat! Ge kunt niet meer terug. Nu moet ge er op of er onder, alles winnen of alles verliezen! Daar trad graaf Bradsky op hem toe en zeide: Ge verliest hier uw kostelijken tijd, kom, ga mee En alle drie gingen naar het speel- Na vele uren van pijnlijk wachten staat Hildegard van hare legerstede opde dag begint reeds aan te bre ken. Zij heeft zich dien nacht niet ontkleed, maar in spanning op haar bed gelegen zonder te slapen, voor bereid op het ongeluk dat zij voelt naderen. Nu wordt zij echter door angst en ongerustheid zoo overmeesterd, dat ze het niet langer kan uithouden. Zij moet spreken met een menschelijk wezen, de stilte in hare vertrekken drukt Joodzwaar op haar zij wil naar beneden gaan, naar madama Pelletier. Vooraf echter gaat zij aan het ven ster, zet dit* open en luistert, ziet scherp rond, om eenig spoor van haar echt genoot te ontdekken. De hemel wordt in het Oosten licht rood, de koele morgenlucht doet haar arm hoofd goed en zoo leunt zij bijna zonder te denken een paar minuten stil op de. vensterbank. Zou hij daar komen Haar hart klopt alsof het moest bersten, haar ademhaling dreigt stil te staan. Een mannelijke gestalte wordt zicht baar, doch met een enkelen oogopslag weet Hildegard, dat dit niet haar Paul is, doch dokter Colonna; zij begrijpt, dat die haar .een groot onnóil komt aankondigen. Welk een onbeschrijflijke smart door trilt in zulk oen oogenblik het menschenhartHet vernietigoridi woord is nog niet gesproken, maar de hoop verbleekt en uit de dreigende onweerswolk- kan elk oogenblik de bliksemstraal neerschieten, die een bloeienden akker in een woestenij ver andert. Tot eiken prijs wil ik zekerjheid hebben, roept Hildegard, terwijl zij de trap afvliegt. Dokter Colonna, een waardig oud heer met grijs haar, treedt haar tege moetook madama Pelletier opent juist de deur harer woonkamer en vangt nog bijtijds de wankelende Hil degard in hare armen op. Zeg mij vlug waar mijn man is en waar het ongeluk gebeurde, dokter. De stem der jonge vrouw klinkt heel anders dan gewoonlijkhaar ge laat staat spookachtig bleek, terwjjl zij den ouden heer smeekend aankijkt. Weet ge dan reedlklinkt i i i China, In langen tijd hebben we ons over zicht niet aan China gewijd. Thans willen we onze lezers het een of ander over dit land mededeelen. Het Kei zerrijk China heeft plaats gemaakt voor een republiek van dien naam en als hoofd Aaats wordt genoemd Peking. De Mftitsjoe-dynastie is heenge gaan. En dit heengaan is heel wat stiller gegaan, ten minste tot nog toe, dan het geval was bij de vorige, de Ming-dynastie in 1644. Een strijd van vyf en twintig jaren ging daaraan vooraf. Steeds verder werd het keizer lijk leger door de Mantsjoes terugga-, drongen, stuk voor stuk nam de vijand bezit van het ’land, tot hij eindelijk vooy de poorten van het Keizerlijk paleis stond. Toen pas ver nam de Keizer het verlies van zijn land. Met zijn lijfwacht poogde hij zich door den vijand heen te sïaan en toen hem dit mislukte, begaf hij zich naar de tinnen van zijn kasteel en beroofde zich van het leven. Een on gelukkige tijd volgde nu voor China. Moord- en rooftooneelen waren aan hei aarzelend van de lippen des dok ters. Ik weet niet, on toch weet ik alles Hij heeft mij verlaten, hij heeft een einde aan zijn leven gemaakt. Zeg eens, dat het niet waar is als ge kunt dokter. Snikkend was Hildegard ineenge zakt er verliepen een paar minuten, zonder dat iemand een woord sprak. Tracht bedaard te-zijn, mevrouw. In de allereerste plaats, moeten wij aan uwe gezondheid denken, en het is uwe heilige plicht, dit ook te doen. Hildegard antwoordde niet dadelijk. Madame Pelletier wilde haar boprat n om op de sofa te gaan liggen. Daar sprong Hildegatd. plotseling overeind en riep Breng mij naar mijn man 1 Ik moet hem zien0 God, ik moet ten minste zijn lijk zien -V Dat mag ik in geen geval toe staan, sprak de dokter op vasten toon. Ge moogt het lijk niet ziendat zou voor u zeer nadcelige gevolgen kun nen hebben. In uw geheugen moet ge de nagedachtenis! aan uw *man be waren, zooals ge ]hem het laatst gezien tffebt. (Wordt vervólgd). Het lijk wordt opgenomen en weg gebracht. En daarna heerscht weder om diepe stilte op het terras van Monte Carlo. Met Geïllustreerd Zondagsblad dagelijks aangei Agfenten, den Bo ipei ikk< waar een afgrijse Er komt levei

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1