il w
lERKlo lette».
3. Alter
acht 269*
AG,
EWAAH-
n
sskleeding.
f gedeelten
No. 11840.
Zaterdag 13 April 1912.
ftte Jaargang.
nd
Nie\rv7S- ezx -A.d.'v-exteaa.tieTolsi.d. voor O-cnxcLsu ezx Oxxxstxelbzezx.
kooping
)EUAN
staren.
Eerste Blad.
Klein gedoe.
2>o stem óm <2loeós
EJ.A-.
WAHEMIl'IS, Spuislr. Den Haag.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
1Y ZONEN
ïjt.
Uitgevers A.
la,
EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
FEUILLETON.
S-o.ïterxleurx<^..
Telefoon Interc. 82.
geeft Noten»
)IEST.
(levering»
stad aan huis
XL
AZ^Goud*.
Alle Luxe- en llulsh. Artikelen
léunie” 8 uur,
vege de Ver.
BIJL,
(AART La.
arme
Ie
DANTZIG,
DOGGEN.
v. ABS-
oed.
en ADR ES:
im
ht 269‘.
LG.
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
j Zevenhuizen,
(1011MIIE COURANT
PRIJS VAN'HeT ABONNEMENT:
Per kwartaal
IK VA»
EEËN worden
in verzegelde
vijf, twee en
een Ned. ons
ling van Nom-
i, voorzien van
1 Merk, vol-
gedeponeerd,
de uitvoering
Ie orders aan-
AUemgal vragen, die beantwoord
moeten zijn eer men van wal steekt;
en met opzirht tot dit alles verneemt
men niets. Wat aan den top van
den mast hangt is niets dan een
blank stuk doek.”
lutionaire Kamerclub, zich ten hef
tigste er tegen verzette, om het
wetsontwerp Invaliditeits- en Ouder-
domsverzekering in handen van eene
Commissie van Voorbereiding te
stellen. Zoo op 8 Juni 1911, toen
de heer Nolens zich namens de
katholieke Kamerclub verzette tegen
het voorstel, om de Militiewet nog
Lees hier in plaats van Christelijk
Volksdagblad „christelijke coalitie”
„De Beukelaar” zegt het zoo
terecht en ge hebt de oorzaken
blootgelegd van de politieke malaise
in de Rechterzijde, van hare on
macht om iets degelijks tot stand
te brengen. En Waar de taak zoo
staat, moesten mannen van het
niveau van Jhr. M. O. F. A. M. van
Nispen tot Sevenaer zich er althans
van onthouden met een ellemaatje
uit te meten of een of ander lid van
de oppositie wel oens wat beknopter
zich zou hebben kunnen uitdrukken
om daaraan de schuld te geven van
het langzaam ópschieten. Dat alles
is zoo bitter klein gedoe, en doel
treft het zeker niet.
Zoo is het. Hier wreekt zich do
valsche leuze van „Christelijk", die
eene homogeniteit moet doen ver
onderstellen, die pure fictie is. Waar
op kan dit kabinet zich met kracht
werpen? Op de landsverdediging
misschien, waar het dan (och aan
eene crisis op defensiegebied zijn
oorsprong dankt Iedereen weet wel
beter. De Militiewet- heeft al heel
veel van het slikravmogen van de
grootste fractie der coalitie gevergd,
en haar ter wille wordt de kust
verdediging, die zooveel stof in en
buiten ons vaderland heeft opge
jaagd, prijs gegeven. Op de sociale
verzekering dan? Hoe zou dat kun
nen, waar de christelijk-historischen,
om van andere conservatieve ele
menten in de coalitie niet te spreken,
van dergelijke maatregelen eigenlijk
niets hebben moeten, waar niemand
minder dan de heer De Savornin
Lohman een waren kruistocht pre-
Velde, voorzitter van de anti-revo- 'dikt tegen het stelsel van verplichte
verzekering? Ja, zelfs op dit terrein,
waar men vroeger elkaar vredig
tegemoet kon treden, omdat men
toen, vóór 1905, gezamenlijk streed
voor eene subsidie, die het voort
bestaan van het confessioneels on
derwijs waarborgde, ziet men elkaar
met wantrouwen aan, en menig ge
reformeerd man van Rechts, in wien,
f 1 25
Idem franco per post 1 50
Idem franco per post ,1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
lg)
(EI 11)12, des
in het Koffie
kan de Markt,
te Haastrecht
lokaal. Graaf Paul was de laatste; aar
zelend zette bij den voet over den
drempel.
Smartelijk aangedaan wenden wij
ons af om niet te zien, hoe een man,
rijk begaafd naar lichaam en ziel, zich
in het verderf stort, hoe de goede en
gel zijne zijde ontvlucht en de harts
tocht van het spel hem overmeestert,
om hem in het ongeluk te kunnen
storten.
De uren verloopen. Het heerlijke
landschep ligt in diepe vrede, de
maan is opgekomen en stort de slui
merende natuur.
Daar stapt een bleeke man naar
buiten ’t terras op; zijn haar is ver
ward, zijn gelaat ontsteld.
Hij bemerkt niets van den schoonen
zilveren maneschijn met wankelende
schreden gaat hij naar een boschje
kreupelhout. Een oogenblik later ver
breekt een revolverschot de nachtelijke
stilte. Slapende vogels worden met
schrik wakker en ontvluchten de plek,
j daad is volbracht,
jheid op het terras.
Menschen loopen haastig her en der
waarts en na eenig zoeken is de on
gelukkige gevonden.
Alweer een slachtofferDat is
reeds een tweede in dit jaar! zegt
iemand onder de aanwezigen.
de sociale verzekering, waarbij Tglma
zoo in het gedrang kwam, gesmoord
werd, omdat men geen tijd te ver
liezen had, en hoe weinige weken
later het Paaschrecès een ongedacht
verlengstuk kreeg, omdat er niets
voor openbare behandeling gereed
was.
Woningtoezicht
erstands-Com-
14
a Genoegen”,
Club. Openb.
er: A. Rood-
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewysnummer f 0.55
Elke regel meer ,0.10
B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing vuil 1—5 regels f0 35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 cis Reclames f 0.45 per regel
Groote letters en randen naar plaatsruimte
Wat is het toch eigenlijk een
bitter klein gedoe van de Rechter
zijde, dat ze haar tekort op wet
gevend gebied tracht te verklaren
uit te groote breedsprakigheid van
de oppositie. We zouden willen
vragen of door dit feit zelf de coa
litie en het op haar steunende ka
binet niet reeds geoordeeld en ver
oordeeld is. Wanneer men eene meer
derheid in de Tweede Kamer heeft
van 18 stemmen, en daarnaast eene
meerderheid in de Eerste Kamer
van 14 stemmen, dan moest men
toch begrijpen, dat er zeker soort
uitvluchten zijn, waarvan het aller
eerste begrip van politiek fatsoen
terughoudt.
Zoover wij dan ook weten, heeft
nimmer eene Regeeringspartij daar
toe in ons vaderland hare toevlucht
gezocht, men was totnogtoe gewend
zijne taak ten einde te brengen zon
der praatjes, en die eerst neer té
leggen, als gewichtige politieke ge
beurtenis daartoe dwong zoo Mac
kay, zoo Tak van Poortvliet, zoo
Roëll, zoo Pierson, zoo Kuyper, zoo
De Meester. Maar nu er ge<;n groote
onderwijswetten (wel te verstaan
onderwijs- subsidie -wetten) meer
te geven zijn, en daardoor meer
dan ooit in het licht treedt, hoe of
gemis aan overeenstemming over de
gewichtigste vraagstukken van den
dag de coalitie tot politieke impo
tentie doemt, komt men met het
kinderachtige en tevens onhoudbare
verweer, dat Links door rekking
van de debatten de goede afwikke-
keling van zaken zou bemoeilijken.
Een argument, waarmede men aan
die zijde toch wel wat voorzichtig
mag zijn laat men zich daar her
inneren, hoe indertijd het debat over
JlL—JJi-J!!L-1-
trots coalitie en al, nog een enkel
dropje geuzenbloed is overgebleven,'
hoort het mét zorg aan, als Baron
van Wijnbergen er met pralende’
onvoorzichtigheid voor uitkomt dat'
het toch eigenlijk zijne geliefde
kloosterscholen zijn, die het meest
van het subsidiestelsel profiteered
Zoo is er overal onmacht, een ge
volg van het niets-zeggende christe
lijk etiket.
Niets-zeggend Dat deze qualifi-
catie juist is. We hebben daarvan
dezer dagen de bevestiging gehad
van niemand minder dan van Dr.
Kuyper zelveh. Naar aanleiding van
de voorgenomen oprichting van een
Christelijk Volksdagblad, schreef „Del
Standaard”
te behandelen vóór het zomerreces,
enz., enz., enz., te veel om op te
noemen.
Concludeerende, Wees de spreker
er zoo terecht op, dat de oorzaak
van het onbevredigende van den
toestand is en blijft de ongezonde
partijgroepeering, en dat het meer
en meer is, alsof het streven van
de tegenwoordige meerderheid er
alleen op is gericht, de macht te
behouden, terwijl toch inderdaad op
den voorgrond behoorde te staan do
stelselmatige doorvoering van eert
wel overwogen program, en het tot
stand brengen van die maatregelen,
die mep acht te zijn in ’s lands
belang.
„De titel christelijk zegt, zooals
deze hier gebezigd wordt, niets. Die
titel is niet toegelicht. Hij is niet
uitgelegd. Hij ontving zelfs niet de
minste omlijving en verduidelijking.
Is onze roomsche bevolking niet
christelijk? En zoo thans wel nie
mand meer het tegendeel beweert,
zijn er dan ook roomsch-christenen
onder begrepen? Christelijk is con
fessioneel of etisch, zoo ’tprotes-
tantsch zal zijn. Wat nu is hier
bedoeld? Is het een redactie, gel
mengd uit wie de Heilige Schrift als
uitgangspunt neemt, en uit wie de
Heilige Schrift met ethische critiek
ondermijnt Is Christel ij k bedoeld
in democratischen zin, of alleen als
anti-socialistisch Zal het blad poli
tiek anti-revolutionair of christelijk-
historisch zijn? Twee scherp af
gescheiden politieke rich
tingen, die met name op het
sociaal gebied, dat voor den
arbeider zoo hoog belang
heeft, keer op keer, vlakte-
genover elkander bl ij ken te
staan? (Spatieering van ons, Red.
G. Crt.) Wat op het schoolgebied?
Zal 't dan zijn het gaan in de
richting van Dr. Kromsigt, of in de
richting door Groen van Prinsterer
reeds sedert” 1868 aangegeven?
Bij de laatste algemeefie beschou
wingen over de Staatsbegrooting
heeft Prof. Drucker er op gewezen,
hoe het ministerie-van Houten-Roéll,
en dat nog wel onder groote moei
lijkheden, er in geslaagd is zijn
program af te werken, en dat in
den tijd van drie jaar. Hoe verder
het ministerie-PiersonBorgesius,
hoewel het slechts over eene kleine
meerderheid beschikte, alle- groote
maatregelen, die het zich had voor
genomen, tot stand bracht. En de
afgevaardigde uit Groningen schreef
dit terecht hieraan toe, dat die
beide ministeries zich den gang van
zaken, hun volgorde, hun methode
goed hadden atgebakend. En dat
dit ministerie dit niet gedaan had,
daarvan was, volgens Prof. Drucker,
een sprekend symptoon het voort
durend geharrewar bij de Rechter
zijde zelve over de regeling van
werkzaamheden. Zooals op 8 Maart
1911, toen de heer Duymaer van
Twist, als voorzitter van de Com
missie van Rapporteurs over de
Bakkerswet, een voorstel indiende,
dat lijnrecht tegen het voorstel van
de Ceptrale Afdeeling ging. Zoo-op
24 Mei 1911, toen de heer Van de
enoegen" 71/,
>oyaards, „De
jt u. Goudsohe
aees-, Heel- en
g. Jaarvergad.
geregeld tjjdig
ontvangen vaa
i, vermakelflk-
dan in onna
34)
Te Monte Carlo aangenomen kreeg
de koetsier bevel om uit te spannen
en op de beeren te wachten.
Slechts een korte poos schonken de
hoeren hunne aandacht aan het prach
tige vergezicht, dat men op het terras
kon genieten. Alleen graaf Paul stond
in gedachten verzonken; zijn blik rustte
op de blauwe golven der zee en verder
op de Alpen. Met moeite onderdrukte
hij een zuchthij dacht aan Hildegard,
en nog nooit in zijn leven had hij de
schoonheid van Gods schepping zoo
recht gevoeld als in deze oogenblik-
ken.
Keer terug, ach, keer terug!
riep een stem in zijn binnenste, en
tegelijkertijd sprak een andere stem:
Te laat! Ge kunt niet meer terug.
Nu moet ge er op of er onder, alles
winnen of alles verliezen!
Daar trad graaf Bradsky op hem toe
en zeide:
Ge verliest hier uw kostelijken
tijd, kom, ga mee
En alle drie gingen naar het speel-
Na vele uren van pijnlijk wachten
staat Hildegard van hare legerstede
opde dag begint reeds aan te bre
ken. Zij heeft zich dien nacht niet
ontkleed, maar in spanning op haar
bed gelegen zonder te slapen, voor
bereid op het ongeluk dat zij voelt
naderen.
Nu wordt zij echter door angst en
ongerustheid zoo overmeesterd, dat ze
het niet langer kan uithouden. Zij
moet spreken met een menschelijk
wezen, de stilte in hare vertrekken
drukt Joodzwaar op haar zij wil naar
beneden gaan, naar madama Pelletier.
Vooraf echter gaat zij aan het ven
ster, zet dit* open en luistert, ziet scherp
rond, om eenig spoor van haar echt
genoot te ontdekken.
De hemel wordt in het Oosten licht
rood, de koele morgenlucht doet haar
arm hoofd goed en zoo leunt zij
bijna zonder te denken een paar
minuten stil op de. vensterbank.
Zou hij daar komen
Haar hart klopt alsof het moest
bersten, haar ademhaling dreigt stil
te staan.
Een mannelijke gestalte wordt zicht
baar, doch met een enkelen oogopslag
weet Hildegard, dat dit niet haar Paul
is, doch dokter Colonna; zij begrijpt,
dat die haar .een groot onnóil komt
aankondigen.
Welk een onbeschrijflijke smart door
trilt in zulk oen oogenblik het
menschenhartHet vernietigoridi
woord is nog niet gesproken, maar
de hoop verbleekt en uit de dreigende
onweerswolk- kan elk oogenblik de
bliksemstraal neerschieten, die een
bloeienden akker in een woestenij ver
andert.
Tot eiken prijs wil ik zekerjheid
hebben, roept Hildegard, terwijl zij de
trap afvliegt.
Dokter Colonna, een waardig oud
heer met grijs haar, treedt haar tege
moetook madama Pelletier opent
juist de deur harer woonkamer en
vangt nog bijtijds de wankelende Hil
degard in hare armen op.
Zeg mij vlug waar mijn man is
en waar het ongeluk gebeurde, dokter.
De stem der jonge vrouw klinkt
heel anders dan gewoonlijkhaar ge
laat staat spookachtig bleek, terwjjl
zij den ouden heer smeekend aankijkt.
Weet ge dan reedlklinkt
i i i
China,
In langen tijd hebben we ons over
zicht niet aan China gewijd. Thans
willen we onze lezers het een of ander
over dit land mededeelen. Het Kei
zerrijk China heeft plaats gemaakt
voor een republiek van dien naam en
als hoofd Aaats wordt genoemd Peking.
De Mftitsjoe-dynastie is heenge
gaan. En dit heengaan is heel wat
stiller gegaan, ten minste tot nog toe,
dan het geval was bij de vorige, de
Ming-dynastie in 1644. Een strijd van
vyf en twintig jaren ging daaraan
vooraf. Steeds verder werd het keizer
lijk leger door de Mantsjoes terugga-,
drongen, stuk voor stuk nam de
vijand bezit van het ’land, tot hij
eindelijk vooy de poorten van het
Keizerlijk paleis stond. Toen pas ver
nam de Keizer het verlies van zijn
land. Met zijn lijfwacht poogde hij
zich door den vijand heen te sïaan en
toen hem dit mislukte, begaf hij zich
naar de tinnen van zijn kasteel en
beroofde zich van het leven. Een on
gelukkige tijd volgde nu voor China.
Moord- en rooftooneelen waren aan
hei aarzelend van de lippen des dok
ters.
Ik weet niet, on toch weet ik
alles Hij heeft mij verlaten, hij heeft
een einde aan zijn leven gemaakt.
Zeg eens, dat het niet waar is als ge
kunt dokter.
Snikkend was Hildegard ineenge
zakt er verliepen een paar minuten,
zonder dat iemand een woord sprak.
Tracht bedaard te-zijn, mevrouw.
In de allereerste plaats, moeten wij
aan uwe gezondheid denken, en het
is uwe heilige plicht, dit ook te doen.
Hildegard antwoordde niet dadelijk.
Madame Pelletier wilde haar boprat n
om op de sofa te gaan liggen. Daar
sprong Hildegatd. plotseling overeind
en riep
Breng mij naar mijn man 1 Ik
moet hem zien0 God, ik moet ten
minste zijn lijk zien
-V Dat mag ik in geen geval toe
staan, sprak de dokter op vasten toon.
Ge moogt het lijk niet ziendat zou
voor u zeer nadcelige gevolgen kun
nen hebben. In uw geheugen moet ge
de nagedachtenis! aan uw *man be
waren, zooals ge ]hem het laatst gezien
tffebt.
(Wordt vervólgd).
Het lijk wordt opgenomen en weg
gebracht. En daarna heerscht weder
om diepe stilte op het terras van
Monte Carlo.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
dagelijks aangei
Agfenten, den Bo
ipei
ikk<
waar een afgrijse
Er komt levei