mwm
Elegant
DOEMEN
SCHOENWERK
ONOVERTREFBAAR.
IHlIOMAkZËEP
A. HOLLANDER,
WORMTABLETTEN
Telephoonnet Gouda.
Waarschuwing!
S» oxl 3. "vsuxa. IDsuxurijzig?
8*" Uitsluitend Linnen Goederen "Ml
„DE G0EDK00FE WINKEL"
Openbare Verkooping
■woiTiisra-,
uitvoerTwg
I Bioscoop Salon
Openbare Verkooping
Jacqueline Stok.
Sweelinckstr. 222,
Buitenlandsch Nieuws.
Hét
Brieven uit de Hofstad.
cxxx.
Qenee&teiyke Arbeidsbeurs,
Adverlentiën.
Hevrouw Maria lleodrma ran Nes
Koninklijke Stearine
Kaarsenfabriek Gouda.
I KMiMTPrL* 3
X LITER A 15 CT.1
=4b
De
en Trleot- en Reformgoederen
Glacé- en andere Handschoenen
van Laimböck, Tyrol.
en soiled HEEREN-, DAMES- en KINDER-
_Kleiweg \o. hoek Turfmarkt.
10 cent pef stuk.
L. van der Beek.
Notaris R. W. H. PITLO
Hooi en Weiland,
f Zonder koslen vooruit 1
Huis- en Rijtuigschilder
gewoon en decoratief gebied.
BOËLËKADË,
(vemengde Zangvereen. t ARNOLD SPOEL
„Das Lied van der Glocke",
ANTON COOPS,
voor Houden.
Hoogstraat.
Varleercnd Programma.
HAAR KIND.
Groote sorteering
Notaris R. W. H. Pitlo,
hooi-, frel- en bonwlaod,
j. te §tolwyk,
«.te Herken wonde
weer de schuld van Links. Reeds
weken te voren lanceerde De (Ka
tholieke) Residentiebode een hatelijk
bericht, dat de sociaal-democraten
een stortvloed van araendementen
hadden ingediend op de Ziektewet,
hetgeen niets anders was dan tijd
vermorsen, stille obstructie.
En wat blykt nu?
Dat op de Ziekte- en Radenwet
de socialisten indienden 66 amen
dementen en de Katholieken 68.
waarvan alleen 58 op de Ziektewet,
dat is dus nog méér dan de roode
heeren. Maar nu spreekt men niet
van Katholieke obstructie.
Het is een voortdurend en telkens
weer terugkeerend pogen om de
verantwoordelijkheid voor eigen
tekortkomingen op de vrijzinnigen
af te wentelen. Een aardig politiek
spel. Maarte doorzichtig
voor den nuchteren Nederlandschen
kiezer.
Zwak, ellendig en altijd
vermoeid.
Verdenkt gij uw nieren wel? Zij
worden misschien cel na cel vernie
tigd, waardoor uw bloed ongezuiverd
blijft, terwijl het levengevend eiwit
uit uw lichaam kan worden afgevoerd.
Nierkwalen ontwikkelen zich zóó
ongemerkt; dat zelfs wanneer de nieren
ernstig aangetast zyn, gij geen ander
verschijnsel op kunt merken dan al
gemeens zwakte, loomheid en afge
matheid.
Gij staat erover verwonderd, dat gij
steeds achteruit gaat en dat gij u
altijd zoo vermoeid en terneergeslagen
gevoelt. Misschien hebt gij nooit uw
nieren verdacht en toch indien uw
water chemisch onderzocht werd, zou
misschien gevonden worden, dat uw
nieren cel na cel werden verwoesten
het bloed niet meer filtreer en, waar
door het levengevend eiwit gelegen
heid heeft om met de urine te ont
snappen.
En zoo raakt gij dag aan dag vaster
in de klauw van deze gevreesde ziekte,
totdat de nieren plotseling geheel hun
werk staken en uw geheele lichaam
vergiftigd wordt door het urinezuur
in het bloed, terwijl de blaas haar
kracht verliest om de urine-afBchei-
ding te regelen.
Daarom wanneer uw urine bewolkt
of branderig is, wanneer de afschei
ding in te groote of te kleine mate
geschiedt, of wanneer gij rugpijn,
waterzuchtige zwellingen, rheumati-
sohe pijnen of een blaaskwaal hebt,
verwaarloost uw nieren dan zelfs geen
dag langer. Uw kwaal heeft zich mis
schien reeds verder ontwikkeld dan
gy denkt, en uitstel is zóó gevaarlijk,
dat gij niet spoedig genoeg beginnen
kunt met het gebruik der echte Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen, die zoo
vele mannen en vrouwen blijvend ge
nezen hebben.
Vraagt uitdrukkelijk Foster's en gij
zult de goede krijgen. Zij zijn te Gouda
verkrijgbaar bij de heeren "Wolff
Co., Westhaven 11en Ant. Coops,
Wydstraat 159. Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel k
f 1.76 voor één, of f 10.voor zes
doozen.
Home-Rule.
Waar we gisteren in ons buiten-
landsoh overzioht de meening weer
gaven van Capt. Craig, een der groot
ste tegenstanders van Home-Rule voor
Ierland, daar willen we thans eens
mededeelen op welke gronden do re
geering by monde van den minister
president Asquith, is gekomen tot de
thans aanhangige voorstellen.
Het eerste motief was volgens de
minister-president, het verlangen der
Ieren zelf naar een eigen bestuur.
Sedert .1893 is de politieke strijd in
Ierland steeds gevoerd in het teeken
van Home-Rule.
Mocht .men spreken van een Btryd
om Home-Rule door heel Ierland.
Minister Asquith erkende dat met
name Ulster zich tegen zelfregeering
had verklaard. Maar daaraan moest
volgens hem niet al te veel waarde
worden gehecht. Immers Ulster zelf
vaardigt 18 anti-homerules en 17 zegge
zeventien voorstanders van zelfregee
ring af. Vergelijk daarmee echter
eens wat daarover Capt. Craig zei.
(zie ons overzicht in ons blad van
gisteren).
De mi nister-president wees er verder
op, dat de verleening van zelfregee
ring aan Ierland slechts de eerste stap
was, op den weg van deze breede
£olitiek, om het rijksparlement te ont-
sten van alles wat van slechts looalen
aard is.
Het Iersche parlement zal bestaan
uit: een Senaat en een Lagerhuis.
De Senaat zal bestaan uit 40 leden,
die voor de eerste maal door de rijks-
regeering zullen worden benoemd,
later wanneer de leden periodiek af
treden, zullen de volgende benoemin
gen geschieden door de uitvoerende
macht in Ierland zelf.
Het Lagerhuis zal 164 leden tellen,
waarvan 69 voor Ulster.
Het huiB mag alleen wetten behan
delen betreffende duiver Iersche aan
gelegenheden, terwijl het verboden is
op eenigerlei wijze de éóne godsdienst
te bevoordeelen boven de andere, hetzij
door het verleenen van financieele
steun, hetzij door het geven van privi
legiën. Ook het betrekken van gods
dienstige ceremoniën bij de voltrekking
van huwelijken is buitengesloten. Deze
bepalingen zijn gemaakt met het oog
op pauselijke uitspraken neergelegc
in de encycliek „Ne temere" en het
„Motu Proprio".
Het Iersche parlement mag ook
belastingen heffen, d. w. z. het mag
de bestaande rijksbelasting met hoog
stens 10verhoogen.
Invoerrechten mag het echter niet
werhoogen en niet heffen van in En
geland onbelaste artikelen. De accijn
zen en rechten op bier en spiritualiën
komen geheel ten voordeele van de
Iersche schatkist. Waar op hetoogen-
blik nog- een tekort bij de Iersche
administratie is, zullen voorloopig alle
gelden nog in de rijksschatkist komen
en zal van daaruit de Iersche dienst
worden betaald.
Verder zal het eerste jaar een som
van 500.000 aan Ierland worden
uitgekeerd, welk bedrag met jaarlijks
50.000 zal worden verminderd, tot
het tot 200.000 is teruggebracht.
Dat is in hoofdzaak wat minister
Asquith zei by de indiening van zijn
ontwerp.
Op de beschuldiging van zekere zijde
geuit, dat de regeering zich de steun
der Ieren had gekocht door dit ont
werp zei Asquith„We dienen dit
wetsontwerp in als een beliohaming
van onze eerlijke, weloverwogen mee
ning".'
Redmond, de leider der Iersche
nationalisten, en Macdonald betuigden
beide hun sympathie met het ontwerp
De scheepsramp der „Titanic1
Een kreet van ontzetting is door
de wereld gegaan by het vernemen
der vreeselijke tijding van de scheeps
ramp van de „Titanic". De eerste
berichten veroorzaakten een Bohok,
maar brachten tevens twijfel, men
wilde niet gelooven het vreeselijke,
waarvan de telegrammen melding
maakten.
Deze prachtige nieuwe mailboot van
45000 ton, het is thans droeve zeker
heid geworden, is in den nacht van
Zondag op Maandag in 2 uur tijds,
na een botsing met een geweldige
ijsberg, gezonken en heeft met zich
gevoerd meer dan 1600 menschen in
het groote graf der zee.
Een ramp als deze is verschrikkelijk
door het groot aantal slachtoffers, die
daarbij zijn omgekomen, mannen,
vrouwen, kinderen, passagiers zoo wei
als leden der bemanning. Men heeft
niet kunnen vermoeden dat zulk een
drijvende stad als de „Titanio" was,
met één slag verloren zou kunnen gaan.
De zekerheid van veiligheid op zulk
een kolossalen bodem stond voor allen
vast.
Het was de eerste reis van dezen
grootschen stoomer, die ingerioht met
alle weelde en comfort, die een eerste
rangshotel kunnen bieden, aan de pas
sagiers over den Atlantische Oceaan,
de meest denkbare genoegens zouden
kunnen versohaffen. Miilioenen en
lillioenen heeft men er aan besteed
n het schip zoo te maken dat het
zijns gelijke niet vond op de groote
zee en thans, alles is weg, wegge
zonken op den bodem der zee op 3000
meter diepte.
De telegrammen hebben dag aan
dag tijdingen gebracht, de een al
vreeselijker dan de ander. Toch vleide
men zich met de hoop dat al was dan
het schip verloren, toch velen nog
zouden zijn gered. Het aantal men
schen dat zich aan boord bevond, wist
men niet. Na de afvaart te Sout
hampton waren te Cherbourg ook nog
een aantal passagiers ingescheept. Men
schatte het totaal op c.a. 2000. En
van dit groote aantal berichtte men
aanvankelijk dat o.a. 900 personen
waren gered. Toen meende men nog
het aantal slachtoffers te kunnen stel
len op ongeveer 1100, visschersbooten
zouden ook nog geredden aan boord
hebben en ook andere schepen al
die geruchten ziin onwaar gebleken.
De „Carpathia" is het eenige stoom-
schip, dat de geredden opnam en dit
sohip is blykens de telegrammen gis
teren te New-York aangekomen en
heeft daar de droeve werkelykheid
bekend doen worden, dat zich slechts
705 geredden aan boord bevonden en
dat van deze door ontbering en angst
reeds waren overleden, dat er gewon
den waren en dat meer dan honderd
van hen ernstig ziek lagen in de ka
juiten
Thans, nu de geredden aan wal zijn
^komen er meer definitieve berichten
De „White Staru-Mij. deelt mede,
dat het aantal geredden is202 pas
sagiers eerste klasse, 115 tweede Jcl.,
178 derde lel., 206 leden van de be
manning en 4 officieren, totaal 705
personen
Het totaal omgokomonen bedraagt
1635.
De volgende bijzonderheden over de
aankomst van de „Carpathia" zijn ont
leend aan particuliere telegrammen uit'
New-York aan het „Berliner Tage-
blatt" „De opwinding onder de be
volking van New-York, die dagen lang
in onwetendheid gelaten is over de ge
beurtenissen, is bijna onbeschrijvelijk.
De wildste en meest oncontroleerbare
geruchten doen elk uur de ronde en
worden gedeeltelijk in de sensatiepers
afgedrukt. De eerkoop van extra bla
den, die vooftdurend verschijnen, is in
New-York nog nooit zoo groot ge
weest als thans. Het ministerie van
Marine is over de stilzwijgendheid van
de „Carpathia" zeer verbolgen. Yan
Washington uit zal een onderzoek
gedaan worden, op wiens bevel deze
volkomen onvgettige telegrammencen-
suur geschied 'js.
Aan een bèschrijving van de ont
scheping de passagiers is het volgende
ontleend: „Dé eersten, die van het
stoomschip komen, zyn twee jonge
mannen, zeer vergenoegd. Daarna in
bonte rij vrohwen, mannen, de vrou
wen gedeeltelyk in slaapgewaad, ge
deeltelijk in groot avondtoilet. In den
beginne heerschte groote stilte op de
pier, doch spoedig werd deze stilte
verbroken door luid weenen en door
snikken van dè familieleden, die elkaar
ontmoetten.
Dan komt het aandragen van de
gewonden. Do geruchten dver de vele
dooden aan boord zyn stellig over
dreven.
„Ik sprak binnen vijf minuten twee
twee personen, van wie de een mij
verzekerde, dat het inschepen van de
reddingbooton zeer kalm gegaan was,
en dat de achtergeblevenen, zonder het
gevaar te zi«i, zich rustig gehouden
haddon. De'adder daarentegen ver
telde my, dat een deel van de mannen
door de officieren van de reddingboo
ten afgehouden werd met revolvers in
de hand.
Zeer medeiywekkend zijn dV' tus-
schondekpassagiers, die door niémand
opgewacht worden en ook niet weten
wat zij begintien moeten. De verte
genwoordigers van de stad en de wel
dadigheidsorganisaties zijn ijverig met
hen bezig. Allen zijn het er over eens,
dat zij op de „Carpathia" op uitne
mende wijze verzorgd zijn, en dat de
„Carpathia"-paSsagiers al het mogelijke
gedaan hebben om hot lijden der schip
breukelingen te verminderen. Hoe de
toestand der zwaar gewonden is, kan
op het oogenblik nog niet gezegd
worden.
Tevergeefs hebben Amerikaansche
schepen en stations aan den wal de
„Carpathia" draadloos inlichtingen ge
vraagd omtrent het aantal geredden
en den omvang dtf ramp. Aan boord
der Carpathia bevond zich ook de
geredde directeur der White-Star Line
Ismay, die veel beslag legde op de
toestellen van de Directie der lijn.
Echter blijkt thans dat de telegrafisten
boord uitgeput waren van ver
moeidheid. Zy hadden een groot aan
tal persoonlijke telegrammen van de
gereddon aan de betrekkingen van
deze gezonden en van laatstgenoemden
antwoord daarop ontvangen. Dit kwam
hun nuttiger voor dan het beantwoor
den van de vragen van den wal.
Hoe de toestand was aan boord
direct na de botsing en hoe de ont
scheping geschiedde wordt thans door
de geredden verhaald.
De heer Beesly uit Londen, passa
gier van de „Titanic", verteldeZon
dag was de temperatuur zeer laag. Ik
ging vroeg naar bed. Om kwart over
10 voelde ik een lichten schok, gevolgd
door een tweeden. Doch niemand
toonde eenige ongerustheid. Ik dacht,
dat het schip een schroef verloren had
en ging in nachtgewaad naar het dek,
doch zag sleohts weinig menschen in
het rooksalon. Daar werd kaart ge
speeld.» De spelers hadden den grooten
ijsberg gezien. Ik ging weer naar
mijn kajuit, toen plotseling het com
mando klonkAlle passagiers aan dek!
Met reddingsgordels gingen wü lang
zaam naar het dek. Niemand wist,
dat het zoo ernstig met ons gesteld
was, tot wy de reddingsbooten klaar
zagen maken. Een nieuw commando:
Alle mannen terugklonk. De vrou-
wqn gingen in de booten. Ik werd
in een boot geduwd met verschillende
dames. Wij hadden geen officier, al
leen victualiën en stokers in de boot.
Op het water wist niemand hoe de
touwen losgemaakt moesten worden.
Een tweede boot verscheen en van
deze zagen onze stokers af, hoe de
touwen doorgesneden moesten worden.
Wij zochten contact met de andere
booten. Om één uur 's morgens zagen
wij de „Titanic", reusachtig groot en
stralend verlicht. Om twee uur ging
het schip langzaam de diepte in.
Plotseling stond het verticaal, met
den achtersteven naar boven. De
lampen gingen plotseling uit en het
schip zonk in de diepte. Wij hoorden
hartverscheurende hulpgeroepen van
de in het water drijvenden, konden
echter niet helpen, daar dit onze eigen
ondergang geweest zou zijn.
Lady Duff Gordan, die met een der
laatste booten vertrokken was, heeft
medegedeeld, dat onder eenige achter
gebleven passagiers een begin van
paniek was uitgebroken, toen haar
boot naar beneden was gelaten. Ieder
een scheen zich te haasten om een
plaats te krijgen en enkele mannen,
die zulks gelukt was werden toen door
den kapitein met de revolver in de
vuist teruggedreven. Er vielen heel
wat klappen, voordat de orde hersteld
was.
„Toen de boot ongeveer gereed was
om te vertrekken", zoo verhaalde zij
verder, „trachtte een man nog aan
boord te komen, er werd echter op
hem geschoten. Zijn lijk viel voor
onze voeten in de boot, maar nie
mand deed een poging om het te
verwijderen en liet bleef liggen tot
wij opgepikt worden."
Aangaande het oogenblik der aan
varing, worden nog, uit den mond
der 'overbl ij venden, de volgende bij
zonderheden opgeteökend. Toen de
„Titanic" op den ijsberg liep was sleohts
een licht schud len waarneembaar. Het
stoppen der machines viel op. De
eerste passagiers, die op dek versche
nen, hadden zich rustig aangekleed
sommigen namen stukken ijs op,
om deze tot een aandenken mede te
nemen, velon schertsten. Daarbij volgde
het bevel, dat allen reddingsgordels
moesten aantrekken, en dat de man
nen moesten terugtreden om voorde
vrouwen en kinderen plaats te maken.
Alleen wanneer een vrouw niet zon
der haar man in de boot wilde, ont
stond onrast. De maqnen zagen van
het bovendek alle9 stilzwijgend zyn
gang gaan. Het nederlaten der booten
werd als een voorzorgsmaatregel be
schouwd, de meesten geloofden niet
aan een gevaar.
Eerst kort voor dén ondergang van
de „Titanic" ontstond een paniek onder
de achterblijvenden, toen zij gewaar
werden, dat er geen reddingbooten
genoeg waren. Tot op het laatste
oogenblik klonken de tonen van de
scheepskapel, die zich vermengden met
de hartverscheurende kreten van tal
rijke wanhopenden, die in het water
sprongen. Alle geredden zijn overtuigd,
dat wanneer maar meer reddingB-
booten aanwezig waren geweest,
niemand had behoeven om te komen.
Hoeveel menschenlevens de zee
eisclit moge blijken uit de statistiek
voor 1906. In dat jaar zonken niet
minder dan 295 stoomschepen. Hier
van behoorden aan de Engelsche vloot
166 stoomschepen, terwijl er daaren
boven vergingen 202 Engelsche zeil
schepen, een heele handelsvloot, die
een jaar in de zee verzonk. De
oorzaak was verschillend. Van de 295
tschqron strandden er 187, 43
kwamen in aanvaring, 11 verbrandden,
29 sloegen om, 10 moesten door de
bemanning verlaten worden, en 15
verdwenen spoorloos. Deze verhouding
bij de 537 verloren gegane zeil
schepen dezelfde: 47 verdwenen, 68
werden verlaten, 49 zonken na aan
varing, 22 verbrandden, 45 sloegen om
en 306 strandden. Wat degeographi-
sche verdeeling dezer rampèn betreft,
zoo zyn er streken, die „ware kerk
hoven der zee" genoemd moeten wor
den. Zulke ongeluksplaatsen zijn o.a.
de Engelsche kust van het Kanaal,
de omgeving der Scilly eilanden, de
kusten aan de kanalen van Bristol en
van St. George, de oevers van de
Mersey en andere Engelsche en Schot-
sche ingangen. De slechtste zyn waar
de -Titanic' verging, en Sable Island
op Nieuw Schotland. In 1890 gingen
by Kaap Race door ijsbergen vier, in
1899 10 stoomschepen te gronde. In
1908 werd de „Kronprinz Wilhelm"
zwaar beschadigd en in 1909 werden
vier Oceaanvaarders door ijsbergen in
elkaar gedrukt.
Een week vol sensatie.
Nauwelijks 1 was de ramp van het
nieuwste en grootste zeekasteel
ons volk doorgedrongen, of het was
al weer vergeten om plaats temaken
voor het merkwaardige hemelverschyn-
sel dat in ons land zoo mooi was waar
te nemen en waarvan men nóg minder
begreep dan van dat haast onverklaar
bare zinken van een 'schip dat voor
„onzinkbaar" gehouden werd.
Voor den journalist, die zulke we
reldschokkende gebeurtenissen als 't
ware van uur tot uur meeleeft, zyn
ze zoo mogelijk nog merkwaardiger
dan voor het groote publiek. Het zyn
oogenblikken die men nooit vergeet,
omdat zij buiten het kader van de
gewone nieuwsberichten valleneen
„gewone" ramp met schip of trein of
in een mijn met een paar dooden of
fewonden, het is voor den journalist,
ie daar eiken dag in zit, een „bericht"
als een ander, niet in staat eenige
sensatie bij hem op te wekken en hij
is overtuigd dat ook de gemiddelde
lezer zoo'n „ongeluk" leest om 't bin
nen weinige uren of minuten reeds
weer vergeten te zijn. Maar daar zijn
uitzonderingen op dien regel en zoo'n
uitzondering hebben we deze week
weer mee doorleefd, oogenblikken
waarop het publiek storm loopt op
de bulletins en waarin men de kalmte
der redacties, die niet prikkelen met
extra-edities en verzonnen nieuws dat
succes zou hebben, kan bewonderen.
Dan is het niet meer de gewone nieuws
gierigheid, die bevrediging zoekt, maar
een uiting van groote ongerustheid
en gevoel van onbevredigdheid over,
ja verzet tegen het feit, dat zoo iets
verschrikkelijks mogelijk was.
Het deed mij terugdenken aan de
dagen van de „Berlin"-ramp aan den
Hoek van Holland. Er waren punten
van overeenkomst, maar er is ook
groot verschil. Toen dagen van span
ning over de beangstigende vraag, of
redding nog mogelijk was, terwijl men
het schip en de schipbreukelingen kon
waarnementoen vele Nederlanders
op het ongelukkige schip vlak by een
Nederlandsche haven. Nu weinig of
geen Nederlanders by de ramp be
trokken en het sohip verdwenen mid
den in zee, vóór er hulp bij was, vóór
we er hier van hoorden. En dankten
we niet aan Marconi de schitterende
telegrafie zonder daad, het ware de
vraag geweest of er wel iemand van
de paar duizend opvarenden gered zou
zyn geworden.
Factoren genoeg dus, waarom de
„Titanic"-ramp hier, hoezeer veel erger
in zijn gevolgen, minder blij venden
indruk kon wekken dan de ondergang
van de „Berlin". Eén vraag rees ge
lijkelijk by beide, een vraag die, als
nog kan beantwoord worden, van
overwegend gewicht is voor de toe
komst de vraag of er schuld is. Een
verschrikkelijke vraag voor wie hier
in zijn geweten niet vrij uitgaat, ook
al zal geen strafrechter hem kunnen
pakken. Men herinnert zich wellicht
hoe bij de „Berlin"-ramp terstond be
weerd werd, dat het schip bij de toen
heerschende weersgesteldheid; niet had
mogen binnenloopen, maar dat de
kapitein dit wel had moeten probeeren
met 't oog op de oonourrentie, althans
op materieele motieven (de poststukken
e.d.) en ook nu weer kwam terstond
het bericht, dat de Titanic een „record-
vaart" moest doen en daarom met
zoo groot mogelijke vaart had ge-
loopen. Nu missen wy natuurlyk te
eenenmaale het recht om te beweren
dat deze ramp bij kleiner vaarsnelheid
niet zou zyn voorgevallen, maar dat
een botsing als thans voorviel heviger
wordt naarmate de snelheid grooter
kan ook een leek verstaan. Het
laat zich zoo begrijpen, hoe een wereld-
onderneming als de White Star Line
er alles op zet om het reoord te slaan
met een sohip waaraan letterlijk alles
besteed was wat het menachelyk ver
nuft maar uitdenken kon. Maar de
verantwoordelijkheid is by zoo'n bdr
stuur dan ook reusachtig. Indien tooh
werkelijk waar is wat men nu reeds
vrij algemeen aanneemt, zijn het toch
de verantwpordelijke leiders, die het
omkomen a van vele -honderden men
schen op hun geweten hebben en
zulks riskeerden alleen om hun maat
schappij te bevoordeelen. Indien niet
alle menschelyk gevoel uit deze mil
lionaire is verdwenen en waarom
zulks zoo grif aan te nemen? mag
men verwachten dat een massa-ramp
als deze hen zal wrakker schuddenen
hen zal brengen tot de overtuiging,
dat het niet langer aangaat duizenden
menschenlevens op 'tspel te zetten
ter Wüie van het dividend. Wy ver-
w hierbij niet dat ook een deel
van het publiek schuld heeft aan dezen
snelheids-wedstrijd, maar de verant
woordelijkheid blijft toch rusten op
hen die de race organiseeren, waar
van honderden die in goed vertrou
wen hun lichaam aan de onderneming
toevertrouwden, nu weer het slacht
offer werden. Een ieder gevoelt, dat
hierin verandering moet komen.
Dat de zon en de maan elkaar in den
weg liepen geeft my weinig aanleiding
tot Haagseh commentaar. Iedereen
deed er hier aan mee. Op straat was
het vol waarnemers en waarneemsters,
die een paar uur lang naar boven heb
ben staan gluren. Het eenige wat men
er van over hield, was een stijve nek
en vermoeide oogen. Voor 't overige
kon men onder ae menschen komend,
slechts in zyn overtuiging gevestigd
worden dat een beetje meer onderwys
in dit soort zaken geen luxe zou zijn.
Een aantal ambtenaren (aan het pen
sioenfonds) kreeg 's morgens om 11 uur
vrijaf om naar de eclips te gaan kijken,
daarvoor moet men in een kleine resi
dentiestad komen
Wat nu speciaal Haagsch nieuws
betreft (want ik moet bekennen, dat
Oceaanrampen en zonsverduisteringen
niet daaronder te rangschikken zyn)
vestig ik met genoegen hier de aan
dacht op een poging van onze Ver-
eeniging tot bevordening van de vak
opleiding voor handwerkslieden om een
bureau voor vakopleiding te stichten,
een voorbeeld dat ook buiten Den Haag
navolging moge vinden. Goede voor
lichting der ouders in deze is vaak on
misbaar en door domheid wordt de
toekomst van menig kind verknoeid.
Met name heeft men op 't oog de zucht
om maar spoedig wat geld aan de kin-
ders te verdienen, een begrijpelijk
streven waar de opvoeding dikwerf
zulke groote eisohen stelt dat de ouders
er gaarne zoo spoedig mogelijk iets
van terugzien. Door dit streven ver
zuimt menig ouderpaar zijn jongens
een behoorlijk vak te laten leeren,
hetgeen natuurlyk het loon van zulke
jongens in sterke mate drukt en blijft
drukken.
Ik ontmoette al heel wat van die
jongens (loopjongens en derge
lijke) die er wat trotsch op waren dat
zij al geld verdienden en dat zij zelfs
aan hun moeder iedere week wat af
droegen, maar dat zij niets of bijna
niets leerden en dat in jaren waarin
zulks allereerst noodig is voor een be
hoorlijke toekomst, da&raan dachten
pie aardige snuiters niet en hun
baders blijkbaar evenmin, of, wat erger
is, zy wilden er niet aan denken.
Het streven van het nieuwe bureau
verdient daarom allerwegen medewer
king en een goed voorteeken is dat
de opriohters tot alle standen en rich
tingen behooren. Zoo kan er iets wer
kelijk goeds tot stand komen.
De actie voor vervroegde winkel
sluiting is nu ook hier ter stede weer
aangepakt. Vroeger vlotte men niet
en de Gemeenteraad ging op alle
adressen eenvoudig niet in. Maar nu
Amsterdam voorging en de Hooge
Raad de hoofdstedelijke verordening
bindend verklaarde, nu begint 't ook
bij ons weer met hernieuwden yver
en met meer kans op succes.
Ik hoop dat wij hier niet zulk een
verwoeden strijd zullen moeten door
worstelen als de Amsterdammers en
ik verbeeld mij ook - maar misschien
f» optimistisoh - dat dit niet
behoeft^ wanneer men tot overleg be
reid is en niet begint met zich soherp
tegenover elkaar te stellen, alsof men
heel iets verschillends beoogt. Want
ten slotte willen toch allen èn de ge
ëmployeerden waar noodig beschermen
en rekening houden met de belangen
der ondernemers. Zou dit nu zoo on-
vereenigbaar zyn Het wü er bij mii
nog niet niet in I
HAGENAAR.
Predikbeurten te Gouda.
Zondag.
REMONSTRANTSCHE
'Y3^i?'Lnar- D"' H. VAN
GROOTE KERK.
Voorn, ton 10 ure. Ds. v. d, VEN
pred. te Moordrecht.
Namidd. ten 2 ure. Ds. DEUR,
Heid. Cat. Zondag 41.
Avond ten 6'/, ure. Ds. BIJL.
KLEINE KERK.
Namiddag ten 2 ure. Ds. BERKEL-
BACH V. D. SPRENKEL.
ETJTHERSOHE kern
Voorm. ten 10 ure. Ds. GEEL-
HUYSEN.
GROOTE KERK.
Huwelijksinzegening, Woensdag 24
April. De. BERKELBACH V. D.
SPRENKEL.
Aanvragen van werknemers op
19 April.
Volwassenen.
I kantoorbediende,
1 metselaar,
3 opperlieden,
1 bakker,
1 voerman,
5 grondwerkers,
4 pakhuisknechten,
3 loopknechten,
v 3 werklieden zonder vakkennis.
Halfwas of aankomende.
2 kantoorbedienden.
1 timmerman,
1 werkman zonder vakkennis.
Aanvragen vay werkgevers.
Volwassenen.
2 metselaars,
1 ryw. monteur,
1 plaatwerker,
1 blikslager,
Halfwas of aankomende.
1 schilder.
2 blikslagers,
2 werklieden zonder vakkennis.
Leerlingen en jongens.
1 loodgieter,
1 sigarenmaker,
5 jongens zonder vakkennis.
Heden ontsliep zacht en
kalm tot onze groote droefheid,
onze geliefde Echtgenoote, Moed er,
Behuwd- en Grootmoeder
geboren van Straaten,
iu den ouderdom van ruim 72 jaar.
Boskoop, 20 April 1912.
C. B. VAN NES.
A. M. F. ENDTZvan Nes.
L. J. ENDTZ.
J. H. VAN NES.
N. A. VAN NES—Koster.
K. VAN NES.
N. A. VAN NES-Kok.
M. P. BLAATJWvan Nes.
J. BLAAUW.
en Kleinkinderen.
Eenige en algemeene kennisgeving.
KOSTELOOS.
Bij beschikking van don E. A. Heer
Rechter-Commissaris in het faillisse
ment van T. VERSTOEP, vroeger
kaashandelaar, thans kaaspakhuisbe-
diende te Gouda, wonende te Krim
pen a.d. IJsel is bepaald
1°. dat de indiening der schuld
vordering bij den curator moet
plaats hebben vóór 10 Meia.s.
2°. dat de verificatievergadering
zal worden gehouden op Vrij
dag 31 Mei a.s. des voormit -
dags te 10 uur iu het Gerechts
gebouw aan het Haagscheveer
te Rotterdam.
De Curator,
Mr. M. M. SCHIM VAN DER LOEFF.
Westhaven 19, Gouda.
Aangesloten
Tel. No. 314. LOMMERSE, A. W.,
Timmerfabriek „Gouda"
Jaagpad 29/32.
De Directie maakt bekend, dat in
de Algemeene Vergadering van Aan
deelhouders, gehouden te Gouda den
1» April 1912, de onderstaande Obli-
KÏSf/wS? 6 °/o Geldleening groot
f 500.000.zijn uitgeloot:
84, 100, 117> 163> 168.
257, 352, 874, 404,
welke vanaf 1 Mei a.s. i'pari betaal-
baar zjjn te haren Kantore te Gouda
en bij de heeren R. MEES k ZOONEN
te Rotterdam?
Gouda, 17 April 1912.
nagebootst om Kiaaprsepsraten ran
andere herkomst asn den man te
brengen, wjjsen wj er op, dat roode
dooien, mnderdennaam l»r. H.Nsnntnr
doch roemen ran het woord .Kina-
drnjiwl.. of anderaaina, MET uit onze
Nbnek afkomstig ajjn, Men elsehe
daarom qteeda
Dr. Manning's Kinadruppels I
Alom verkrijgbaar f 0.7S.
DRACHEN-QUELLE
FLESSCHEN WORDEN OP REKENING I
GESTELD.DOCH BU TERUGGAAF VERGOEoj
natuur bronwater
Verkrijgbaar bij
MARKT 43, - OOVüil,
naast Café „DE BEURS".
van JANSEN k TILANUS, Friezenveen.
Hemden, Boorden, Dassen, Kousen, Sokken, Bretels enz.
koopt U het goedkoopst in
NIEUWSTE MODELLEN PRIMA KWALITEIT. I
IEDER PAAR GEGARANDEERD.
Niets beter voor het wasschen van
hjne Blouses enz. dan SANDERS
Per doos van 10 stuks 0O cent.
Aanbevelend,
op DONDERDAG 26 APRIL 1912,
bij inzet, en op DONDERDAG 2
MEI 1912, bij t o e s 1 a g, telkens des
voormiddags te elf nnr, in het Hotel
„DE ZALM" aan de Markt te GOUDA,
ten overstaan van den
aldaar van
1. EEN FLINKE
plaatselijk gemerkt G. 50, met schuur
tuinlandrietland, weg en water
gelegen onder UEE V WIJK. aan den
KORSENDIJK en PLATTEWEG ee-
heel groot I3.I0TS 11.1. '6
Dit nummer zal in 2 perceelen en
in massa worden geyeild.
Het water met een gedeelte der
eilanden is verhuurd tot 1 JANUARI
1914 tegen f 56.— 'sjaars, het overige
is in eigen gebruik. De waterrente
bedraagt f 72.58 per jaar.
2. TWEE PER0EELEN best
gelegen in den OOSTPOLDER onder
MOOXDMECMT, strekkende van
af den Hoogen ScMelandschen
Zeedijk tot de Ringvaart, geheel
groot t.490O 11,1., begrensd door
e eigendommen van de Heeren W
TOM en J. DE JONG.
Deze perceelen zijn tot 1 NOVEM
BER 1913 verhuurd aan den heer
A. HOOGENDOORN tegen f 120.-
's jaars.
Aanvaarding en betaling der koop
penningen of 17 JUNI 1912.
Te bezichtigende Landerijen dage-
gelijks en de Woning de 3 laatste
werkdagen voor den inzet en toeslag
van 9 12 en vaiv '2—-i\uar en op
den dag van den iózet en tohslag van
911 uur.
Nadere inliohtingen geeft voor
noemde Notaris.
en mander korting op I
de te leenen bedragen wor- I
den CREDIETEN VER
LEEND door Soliede Bank.
Men schrijve in vertrouwen
aan den vertegenwoordiger I
I C. L. VAN RHIJN, Francis I
L Valentijnstr. 23, den J
Haag. A
houdt zich beleefd aanbevolen voor
alle voorkomende werkzaamheden op
Prijsaanvragen worden con-
cureerend berekend.
tegenover Sociëteit „Ons Genoegen".
TE GOUDA.
Directeur J. H. B. SPAANDERMAN.
gedicht van FR. VON SCHILLER,
bewerkt voor Koor, Solostemmen en
Orkest, door MAX BRUCH,
op Maandag 29 April 1912, dos
avonds half acht uur, in de Zaal
„KUNSTMIN" der Soc. „ONS GE
NOEGEN" te Gouda.
Entrée voor leden der Soe. „Ons Ge
noegen" f 0,75, niet-leden f 1.—, kunst
lievende leden en donateurs volgens
reglement. Plaatsbespreking vanaf
Donderdag 25 April aan de Zaal.
GROOTE REPETITIE, op Zondag
28 April, des avonds te half acht uur,
in „Ons Genoegen." Kaarten 4 f 0.25.
Kaarten voor de Uitvoering en de I
Groote Repetitie verkrijgbaar bij den
Boekhandelaar J. DE VEN, Wijdstraat,
en 's avonds aan de Zaai.
Drogist, Wijdstraat 29.
Van 20 tot en met 26 APRIL des
avonds van 711 uur
CALINO EN ZIJN HUURDERS.
Komisch.
LEVENDE KOGEL. Humoristisch.
DE WRAAK VAN DEN NEGER.
Interessant.
Drama in twee afdeelingen.
DE HOND ALS AANKLAGER.
Spannend.
BEBE ALS SCHUTTER.
Laoh»n- Lachen.
Entrée 30 ot., 30 ct., ÏO ot.
ZONDAGS EXTKA-VOORSTELLING
van 5—7 uur.
Sierspelden, Barets,
Garnituur Kammen.
Stokpaardjes LelieCnmelkzeep
40 cent per stuk.
SHAMPOO, merk Zwarte Kop,
15 cent per pakje.
Aanbevelend,
BALT. A. de JONG, Coiffeur.
Oosthaven 31.
op WOENSDAG 8 MEI 1912, bh'
an op WOENSDAG 15 MËÏ
j i 'J toeslag, telkens des veor-
middags te f O uur, in het Koffie-
nuis van den Heer Stopphlbnburg te
I Stolwijk, ten overstaan van den
te Gouda, van eenige peroeelen
in het Beijersche
HOOI-, B0U WLAND en WA-
I l iitiL, grenzende aan de Achterwete-
nng, groot ongeveer 2.70 H.A., be-
grensd door de eigendommen van de
I Heeren J. Vehburo Jr., W. Baas en
door perceel 2.
Dit perceel is tot 1 November 1913
verhuurd aan dèn Heer J. Verburg Jr.
2°. BOUWLAND en WATER
grenzende aan de Stolwijksche land
scheiding, groot ongeveer 1.42 H.A.,
begrensd door de eigendommen van
de Heeren J. Vebbükg, W. Baas en
door perceel 1.
Verhuurd aan de Heeren B. den
1913 Gn L' Tr6Ure t0t 1 December
B0UW-> HOOILAND en WA-
TER, strekkende van de Gouderak-
1 sche landscheiding tot de Tiendwete-
ring, groot 1.36.76 H.A., begrensd door
de eigendommen van de Heeren VeB-
bubo, van Knufeeler en DE Jono.
Verhuurd tot 1 December 1913 aan
den Heer B. den Ouden.
4°. HOOILAND, in Benedenkerk,
grenzende aan de Stolwijksche land
scheiding, groot 1.19.62 H.A. begrensd,
door de eigendommen van de Heeren
K. Vebbübg, J. Tinmes, C. Koooji,
en de Weduwe O. Vëbbubo.
Verhuurd tot 1 November 1912 aan
den Heer H. Honkoop.
in de Wellepoort
5°. HOOILAND, gelegen aan het
Graafje, groot 97.10 Aren, begrensd
door de eigendommen van de Heeren
G. Oudenbs en P. Ankeb.
Verhuurd tot 1 December 1913 aan
den heer B. den Ouden.
De perceelen onder Stolwyk sub 1,
2 en 3, alsmede het perceel onder
Berkenwoude behooren tot de nala
tenschap van den heer A. van Dam.
Aanvaarding en betaling der koop
sommen op 1 Juli 1912.
Nadere inlichtingen geeft voor
noemde Notaris.
DEN BAAG,
Wares solo-zang en meth. spreken
heeft nog eenige uren beschikbaar om
in Gouda lessen te geven. Nadere in
lichtingen aan bovenstaand adres.
