-'I
fribune,
an der
risia w
E. Alter
raclit 269A
AG,
E WAAR-
;n
eskleeding.
f gedeelten
h>
a
Dinsdag 7 Mei 1912.
51e Jaargang.
E-CLïterxlaxx<a„
Buitenlandsch, Nieuws.
Can Vuutara Saaü.
ZD-A-
No. 11860.
G’S
ADE
SER
eevoeders.
FEUILLETON,
.E. ALTER
^TieMWS- ezx ^.d-v-ertezxtïelolSvd. voor O-ovloLs. ezx Oxxo-strolcezx-
behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
WARENHUIS, Spuislr. Den Daag.
gC Alle Luxe- en Iluisli. Artikelen,
een geheim besluit, dat echter al heel
spoedig algemeen bekend was. Daar
bij werd aan do Jezuïten de vrijheid
verleend, voordrachten van religieu
zen of socialen aard te houden ook
in kerkelijke ruimten, wat vroeger
verboden was. Ieder, die even nadenkt,
begrijpt, dat daarmee feitelijk was
toegestaan, dat de Jezuïten het pries
terambt uitoefenen.
(Ml
f 1.25
e stad aan huis
(Uit het Fransch.)
HOOFDSTUK III.
(Wordt vervolgd.)
11 Zn., Goud»,
Kanarie»
I, en */i Hter
ndermeel
rooderkosten
10 en 5 kilo
du 8 uur. Verg,
isvlijt-tentoon-
D
erk
methode.
iderfaoriok
HA
Enkhuizen.
a* bij HH.:
/ijdstraat.
i Veerstal. M
SN:
TBALLCLUB.
spoitblid.
der K. F. C„
lid v/d. G. V. B.
:hn. stud., Delft,
cand., Leiden.
men laat nietzoo-
ze op de waarheid
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermakelyk-
dan in onze
;oed.
fen ADRES.
iht 269‘,
AG.
GOIDSUIE COIRIXT.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer,'O.iO
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
s Genoegen”,
elling.
n. Zangvereen.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per postI‘ 1 50
Met Geïllustreerd Zondagsbladw 150
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandelende Postkantoren
De scheepsramp der „Titanic”
Voor de Amerikaansche Senaats
commissie is Vrijdag een verklaring
af gelegd, waarvan in Engeland met
verontwaardiging kennis is genomen.
Stone, de algemeene bestuurder der
Associated Press getuigde nl., dat de
bekende onjuiste berichtgeving over
de redding van alle TitAnic-opvarenden
uit Londen afkomstig was geweest.
Correspondenten van Engelsche bladen
te Halifax zouden hét bedoelde en
veelbesproken telegram naar Engeland
hebben geseind.
De Westminster Gazette stelt hier
tegenover, dat het bericht, als zouden
mrsoelvoor)
3 en l/t kilo
dering van de
voor de Bouw-
jegi.
d”, 8 uur, Ned.
Lezing Mr. P.
Róslakd.
De gebeurtenissen van de Lena.
De svmpathiestakingen voor de
slachtoffers van het bloedbad in de
Lena-goudmiinon, die in alle doelen
van Rusland op voorbeeld van do
arbeiders der Poetilof-fabrieken zijn
uitgebroken, loopen ten einde. Overal
werd de arbeid voor een of twee da
gen neergelegd, als protest tegen het
optreden der troepen tegen vreedzame
stakers.
In verband met de redevoering van
den minister van handel in de Doema
is aan den senator Trepof opgedragen
een omvangrijk en nauwkeurig onder
zoek van de gebeurtenissen in hét
Lena-gebied in te stellen. Hij kreeg
de opdracht de arbeidstoestanden in
de lana-goudmijnon te onderzoeken,
de redenen van ontevredenheid die
tot de staking hebben geleid en do
omstandigheden, onder welke de troe
pen van hun wapens hebben gebruik
gemaakt.
Trepof zal de volgende week naar
Siberië vertrekken. Een aantal ambte
naren van het ministerie var. handel,
en een paar ambtenaren van het open
baar ministerie zyn hem toegevoegd,
om hem bij het onderzoek behulp
zaam te zijn.
Frankrijk.
De Gemeenteraadsverkiezingen.
De gemeenteraadsverkiezingen heb
ben, gelijk de telegrammen reeds
meldden, te Parijs en in de provincie
over het algemeen een rustig verloop
gehad. In enkele der wynbouworsge-
meenten van de departementen Herault
en Gard kwam het tot onbeteekenende
botsingen tusschen de partijen. Slechts
het reeds gemelde incident te Courson-
5)
Daarom stel ik er belang in. De
rechter van instructie heeft gelijkmen
zal nooit iets vreemders hebben ge
zien dan die misdaad”
„Heb je er eenig denkbeeld van,
langs welken weg de moordenaar is
kunnen ontvluchten?” vroeg ik.
„Volstrekt niet,” antwoordde Roule
tabille. „Maar ik heb toch al wel een
vermoeden omtrent de revolver. De
moordenaar heeft zich daar niet van
bediend.”
„Wie dan wel?”
„Juffrouw Stangerson, natuurlijk.”
„Ik begrijp er niets meer van,” zei
„of liever, ik heb er nooit iets van
k^óuletabille haalde de schouders op.
„Is je niets opgevallen in het ar
tikel van „Le Matin”?”
„Niets in het bijzonderIk vond
elhw even wonderlijk.”
„En die deur dan, waarvan de sleu
tel wa> omgedraaid.”
Zij verstonden hem ’niet.
Law schoot zijn revolver oen paar
keeren af. Dat schrikte de mannen
af. Zij roeiden van de „Titanic” weg,
zagen haar snel zinken, met den ach
tersteven omhoog. Hij hoorde drie
ontploffingen. Na het zinken van de
boot bleven zij bij drie andere sloepen.
Zij hoorden gekerm en hulpgeroep en
gingen daarop af. Eensklaps kwamen
zij op een plek, waar honderden lijken
dreven, rechtop, in reddingsgordels.
Zij moesten zich een weg door dat
veld van lijken banen, hadden een
half uur noodig, om ongeveer 20 M.
ver te komen.
Zij vischten vier personen levend uit
’t water op, waarvan er een stierf.
Deze getuige verklaarde bij het
kruisverhoor, dat er ampel tijd was
geweest om meer personen aan boord
te redden. Hij was de eenige ervaren
zeeman in sloop 14, die er mee om kon
gaan. Volgens zijn meening had iedere
sloep minstens 4 ervaren mannen noo
dig. Dan hadden er minstens 64 er
varen zeelieden op de „Titanic" moe
ten zijn, doch er waren er slechts 42
op. Vervolgens constateerde hij, dat
een der opvouwbare sloepen, welke
niet deugden, met een aantal vrouwen
er in te water werd gelaten, maar
lekte en weldra vol water liep.
Dit maakte diepen indruk. Het ver
hoor wordt morgen voortgezet. Het
hof gaat vandaag naar Southampton,
om aldaar de „Olympic” te bezich
tigen.
De Italiaansch-Turksche oorlog.
Van het oorlogsterrein.
Tunis, 6 Mei. Zaterdag hadden
1500 Italianen on 9 K.M. van Boe
Kamech een treffen met troepen in
boorlingen uit Toe ilet en Chesat. De
Italianen moesten wijken en lieten 5
dooden, geweren en munitie op het
slagveld achter. De vijand had 25
dooden en 45 gewonden.
Duitschland.
De staking te Hamburg.
De staking op de Hamburgsche
werven is ook voor de Duitsche ma
rine niet zonder bedenking, daar tham
te Hamburg 5 dreadnoughts in aan
bouw zijn, waarvan er 2 op stapel
staande 3 anderen zouden van den
zomer in dienst worden gesteld en
hun proeftocht maken.
Portugal,
Opstootjes te Lissabon.
Te Lissabon is het tot een botsiug
*„Dat is het eenige natuurlijke uit
hét verhaal.”
„Werkelijk En de grendel
„De grendel?”
„De grendel, die er van binnen voor
was geschoven Me dunkt, dat juf
frouw Stangersön haar voorzorgen had
genomen. Ik houd het er voor, dat ze
iemand te vreezen hadze bad haar
maatregelen genomenze had zelfs
de revolver van vader Jacques in haar
kamer, zonder er hem iets van te zeg
gen. Ze wilde ongetwijfeld niemand
doen schrikken, vooral haar vader
nietWat juffrouw Stangerson
vreesde, is gebeurden ze heeft
zich verdedigder heeft een gevecht
plaats gehad, waarin zij den moorde
naar met de revolver heeft getroffen
dit verklaart den afdruk op den
muqr en op de deur, van de groote
bloedende hand van den man, die op
den tast een uitweg zocht, om te ont
vluchten maar haar schot kwam
niet vlug genoeg om haar aan den
vreeselijken slag te doen ontkomen,
waarmee hij haar op den rechterslaap
„Is juffrouw Stangeteon dus niet
door de revolver aan den slaap ge
troffen
„De krant zegt dit niet, en ik ge
loof het ook niet; omdat ik het voor
unier wordt
de Admi-
liestraat 58,
IATIS en
onden.
waarschijnlijk houd, dat juffrouw Stan
gerson de revolver tegen de moorde
naar heeft gebruikt. De vraag is nu
van welk wapen maakte de moorde
naar gebruik Die slag op den slaap
schijnt aan te duiden, dat hij juffrouw
Stangerson heeft willen doodslaan, na
dat hij tevergeefs getracht heeft naar
te worgen. De moordenaar moest
weten, dat vader Jacques op zolder
sliep dat zal een van de redenen zijn,
waarom hij haar heeft willen dooden,
zonder gerucht te maken
„Dat alles verklaart nog niet,” merk
te ik op, „hoe onze moordenaar uit de
gele kamer is gekomen.”
„Natuurlijk niet,” antwoordde Rou-
letabille terwijl hij opstond, „en daar
we dat moeten vinden, ga ik naar het
kasteel du Glandier, en ik kom je af
halen om met mij mee te gaan.”
„Ik!”
„Ja, beste vriend, ik heb je noodig.
„L’Epoque heeft mij met deze zaak
belast, en ik moet haar zoo spoedig
mogelijk ophelderen.”
„Maar wat kan ik daarby doen?”
„Meneer Robert Danae is op het
kasteel du Glandier.”
„Dat is waar, hij zal wanhopig
zyn 1”
«Ik moet hem spreken.”
Rouletabille sprak de woorden uit
L Begrijpelijkerwijze kwam tegen deze
milde uitlegging van een R ij k swet
in een bepaalden staat, vrij wat ver
zet en menige interpellatie in den
Rijksdag werd aangekondigd. Von
Hetling was zijn tegenstanders echter
te slim af. Waarschijnlijk ook wel
onder den druk van $en schrijven van
den Rijkskanselier, maar toch in alle
geval vóór de -desbetreffende interpel
laties konden plaats hebben, heeft Von
Hetling de zaak in den Bondsraad
aanhangig gemaakt, daarmee alle in
terpellaties overbodig makende.
We schreven: vermoedelijk onder
den druk van den Rijkskanselier, want
Von Hetling beweert uit eigen initia
tief de kwestie bij den Bondsraad aan
hangig te hebben gemaakt, wat niet
klopt met de verklaringen van den
Rykskanselier Von Bethmann Hollweg
in don Rijksdag. Thans hangt dus de
beslissing af van den Bondsraad,
waarvan we hopen, dat die niettegen
staande het voorafgaande gekonkel
in Beieren, vrijzinnig genoeg zal den
ken om een milde uitlegging van het
betreffende artikel goed te vinden.
gekomen tusschen de politie en sta
kende wevers. Deze wierpen met
steenen. Velen werden gewond en
tal van arrestaties hadden plaats.
Italib.
Te Milaan heeft gisterenmiddag in
de volle Zondagsdrnkte een onbekende
een priester met een scheermes aan
gevallen en dozen den slagader door
gesneden de ongelukkige was onmid-
dellyk dood. Toen men zich van den
moordenaar meester wilde maken, trok
hij een revolver en verwondde daarmee
o. a. eenige vrouwen. Op het politie
bureau sloeg hij allerlei wartaal uit,
zoodat men hem voor krankzinnig
houdt.
alle opvarenden der Titanic zijn gered,
niet uit Halifax afkomstig was, doch
uit New-York.
Franklin de onderdirecteur der
White Star heeft voor de Senaats
commissie nog eens uitdrukkelijk ver
klaard, dat zijn maatschappij niet vóór
6.20 Maandagavond het bericht van
den ondergang der Titanic had ont
vangen.
De „American” publiceert een be
richt, dat niet weinig sensatie wekt.
Volgens dit blad zou Harder, een
fabrikant, voor de commissie hebben
verklaard, dat hij had gezien hoe de
bemanning van de Titanic onmiddellijk
na de botsing tevergeefs had getracht
de handles in beweging te brengen,
waardoor do schotten, die het schip
onzinkbaar heetten te maken, neer
gelaten moesten worden. De machine
rie zou niet gefunctioneerd hebben en
dit zou dan de verklaring zijn, dat
het schip zoo snel was gezonken.
Volgens hetzelfde blad zou do bouw
meester van de Titanic tegen do reis
van dit schip zijn geweest omdat de
waterdichte schotten geen enkel maal
beproefd waren.
Bij het onderzoek, door het speciale
Engelsche hof onder leiding van lord
Mersey, ingesteld naar do „Titanfc”-
ramp, is bevestigd dw er aan boord
zeekijkers ontbraken Voor den man op
den uitkijk. Op den uitkijkpost was
wel een kist, bestemd voor kykers,
maar deze bevonden er zich niet in.
Joseph Scarrood, een 35-jarig zee
man, vertelde van de ramp: Om half
12 hoorde hij driemaal bellen op den
uitkijk. De boot schokte eensklaps een
beetje, alsof de machines andersom
werden gezet. Maar het scheen niet
erg te zijn. Aan stuurboordzijde be
merkte hij een ijsberg, zoo hoog als
de rots van Gibraltar, waarvan de
hoogte reikte tot het sloependek.
De boot raakte den ijsberg aan
stuurboordzijde en dreef er na de
botsing een klein eindje van af, zwenk
te wat rond. Spoedig werd er last
gegeven, de sloepen gereed te maken.
Hij hielp er vier te water laten aan
bakboordzijde en ging tóen in zijn
sloep N°. 14. Met hem ging de officier
Law er in, benevens 54 vrouwen en
4 kinderen, waaronder een baby, een
stoker en drie vier hofmeesters.
Mannelijke passagiers wilden in de
sloep springen. Tot driemaal toe moest
hij er een paar uitsmijte». Vreemde
lingen waren het juist, net gekleed.
Een half uur later stonden Roule
tabille en ik op hot perron van la
gare d’Oléans te wachten op den trein
die ons naar Epinay-sur-Orge zou
brengen.
We zagen daar meneer De Marquet
met zyn griffier verschijnen. Deze had
den den nacht te Parijs doorgebracht
om tegenwoordig te zijn bij de gene
rale repetitie in do Scala van een reven,
waarvan hij de anonieme bewerker
was en die hij geteekend had Lasti
gst Ridendo.
De heer De Marquet begon reeds op
leeftijd te komen.
Hij was een zeer beschaafd, beleefd
man en had zijn geheele loven slechts
één hartstocht gekend*, het tooneel.
op een toon, die mij verraste.
„Geloof ie aan iets belangrijks
van die zijde?” vroeg ik.
-Ja.”
Hij wilde er niet meer van zeggen,
maar ging naar mijn zitkamer, met
het verzoek, mij te haasten met mijn
toilet.
Ik kende Robert Darzac, daar ik
hem eens een grooten dienst had be
wezen in een proces, toen ik secretaris
was bij mevrouw Barbet-Delatour.
Darzac, die toen ongeveer veertig jaar
zal zyn geweest, was professor in de
natuurkunde aan de Sorbonne. Hij
was zeer bevriend met de Stangersons,
en had, nadat hij haar zeven jaar lang
het hof had gemaakt, juffrouw Stan
gerson, die reeds vyf-en-dertig jaar
moest zyn, maar nog heel mooi was,
eindeiyk overgehaald om zijn vrouw
te worden.
Terwijl ik me kleedde, vroeg ik aan
Rouletabille, die ongeduldig in mijn
zitkamer op en neer liep.
„Heb je eenig vermoeden, welk soort
van man de moordenaar ia
„Ja”, antwoordde hij, „ik geloof, dat
hij een beschaafd man is. Maar het is
slechts een indruk
„En hoe kom je aan dien indruk
„De vuile muts, de grove zakdoek
en de sporen van de lompe schoenen
De Jezuïtenwet in Duitschland.
Sedert 4 Juli 1872 bezit Duitsch
land zyn Jezuïtenwet. Duitschland is
trouwens bekend om zijn uitzonde
ringswetten. Onder de drukkende
hand van Bismarck heeft de Duitsche
regeering deze twee uitzonderings
wetten (Jezuïtenwet en socialistenwet)
doorgedreven ten einde zich te vrij
waren voor een machtigen bestrijder.
Bismarck meende werkelijk, dat hij
met deze wetten een geestelijke stroo-
ming zou kunnen keeren. Het resul
taat van z|jn streven teekent zich het
best af in den thans geldenden Duit-
schen Rijksdag. Het Centrum en de
sociaal-democratische party zyn- de
twee machtigste staatspartijen uit get
heel Duitschland. Bismarck meende
echter in zijn tijd dat dergelijke uit
zonderingswetten het eenige middel
waren om een wassende stroom te
keeren. En wij kunnen begrijpen, dat
hij die den groei der Jezuïtenorde na
haar wederoprichting had gadegesla
gen, in een Protestantsch land als
Pruisen, haar invloed trachtte tegen
te gaan. Wat hij van het werk der
Jezuïten gewaar werd, was wel van
dien aard, om ten koste van wat ook,
te probeeren, die orde machteloos te
maken. Bij zijn wetsontwerp werd
het den Jezuïten verboden, elke soort
van ordewerkzaamheden te verrichten.
Tot dusver nam men algemeen aan ih
Duitschland, dat onder dieordewerk-
zaamheid moest verstaan worden het
uitoefenen van een priesterlijke func
tie. Slechts het lezen van enkele
bepaalde missen die het karakter van
een familieplechtigheid hebben bleef
hun geoorloofd, evenals het toedienen
van de Heilige Sacramenten der ster
venden. Tegen deze bepaling is de
Katholieke Staatspartij herhaaldelijk
in verzet gekomen, maar tot nog toe
wist de aartsconservatieve Bondsraad
wiens leden voor een groot deel uit
het Protestantsche Pruisen afgevaar
digd worden, elke wijziging, hoe dan
ook gesteund door vrijzinnigen en
sociaal-democraten, te beletten.
Thans echter heeft zich onverwacht
een incident voorgedaan. De Cen-
trumafgevaardigde, von Hetling die
tot het hooge ambt van eersten mi
nister in Beieren was geroepen, heeft
op eigen gelegenheid het betreffende
artikel uit de Jezuïtenwet van een
nieuwe uitlegging voorzien, z. g. in
op do vloer.”
„Dat begrijp ik,
veel sporen na, als
zouden wyzen.”
„Je zult het nog eens ver brengen,
mijn beste Sainclair I” besloot Roule
tabille.