11 i i 1 lf 1 L I I 1 61e Jaargang. No. 11916. dI Bixltexilaxxd.. TUJDU FEUILLETON. mi dit Blad. Mazana«*ta. Nederlandsche belangen en hoe zij behartigd worden. *L Eerste Blad. WAHEMIUIS, >«lr. Ito daag. tfT Alle Luie- en Mulsh. Artikelen. Frisia^ merk ivee voeders. lAU’S H LJINHEM. Telefoon Interc. 82. .1 Ja Inlistplisd» awerkingi 6 j 7uuo 1 iJ r l’ (San HDuisfara S&aaR. 1 1 uwing! Zaterdag 13 «|uli 1913. exx u^-d.-v-ertezxtxeTolSLd. voor <3-oxxd.ee ezx ©zxxstreHcezx. Verschijnt dadelijks behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. Toendernteel (o 40 en 6 kilo .1 WAIEMl niveraeelvoer) 13 en ’/i Kilo ■Epipay-sur- Larsan aan, dat ia hy.” nadruppels I .rif 0.75. ■MdUMI r Kanarie» 13, en liter Dit Nummer bestaal uit twee bladen. edermethode. Moederfabriek HBIA. - Enkhuizen. baar bij HH. I, Wijdstraat. LD, Veers tal. 4 T, CREBAS, Telef. 40. bijzonder geïnteresseerd is bij de opening er <>p uit, tijdig maatregelen te beramen, die haar Koloniën ten dienste zullen komen. En wat doet onze regeering? Tot op het oogenblik is voor Cu rasao niets gedaan, niettegenstaande oen commissie, bestaande uit de hee- 'ren Dr. Kraus en Weicker niet alleen op het in orde brengen van de haven van Curasao aandrongen, maar die zelfs -zeer urgent noemden. Dat rapport ia in 1010 uitgebracht en nu blijft nog steeds elk begin van aanpakken achterwege. Bij de be handeling der begroeting loopende over 1012 en betrekking hebbende op Curacao kon do minister van Koloniën op een klacht van den heer van Vuuren niets anders zeggen, dan dat de zaak nog aldoor in on derzoek was. Ook het particulier initiatief werkt hier niets uit. In 1909 toch hebben eeltige hoeren, waarvan we noemen Everts en Leezer, getracht voor door hen ontworpen PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagelyks aangenc Tiesoeweo 64, by onze Agenten, den Boel f 0.55 0 10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee betekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1 5 regels f0 35 bij vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f O 25 per regel werken aanleggen. En than*juichen de Denen dat zij indertijd W aan* de lokstem van Amerika hebben toe gegeven, toen men van die zijde wel geneigd bleek als kooper te willen optreden. Een groote maatschappij heeft thans van de Deensche regee ring concessie om verschillende ha venwerken op St. Thomas uit te voe ren. Met een kapitaal van 20 millioen kronen wil de maatschappij de haven van St. Thomas uitbaggeren, scheeps werven bouwen, pakhuizen, electri- sche centrales oprichten en het eiland van een station van draadlooze tele grafie voorzien. En ten slotte zal een dok voor schepen; van 15000 ton gebouwd worden. Engeland ia evenzeer bij de pinken en richt Trinidad grootscheeps in. De regeering van Jamaica heeft van een Amerikaansche vereeniging de aanvraag ontvangen om de haven van Kingston te mogen inrichten. Zoo is elke regeering, die in het gehad. Deze maatschappij stortte dan ook na een verlies van 1 Va milliard francs ineen, het werk latende voor wat het was. En stilstand is ach teruitgang. Weldra .was het kamp waar eenmaal zooveel bedrijvigheid heerschte, een wildernis. De ma chines lagen half verzonken in het. moeras en het leek alsof de natuur den kundigen mensch den voortgang van zijn wonderwerken wilde ver bieden. Gelukkig kwam er uitkomst. De regeering der Vereenigde Staten besloot de taak van (ie Fransche maatschappij over te nemen en het werk te doen afmaken. Oogenblik- kelijk stond het congres 110 millioen dollar voor eerste uitgaven toe en ofschoon de Amerikanen volgons een geheel ander plan perkten dan de Franschen en zij dus heel veel werk opnieuw hadden te verrichten, staat het er thans toe, dat het eenmaal begonnen werk in 1915 zal zijn be ëindigd, wat zal worden gevierd mét een groote wereldtentoonstelling in San Francisco tot deelneming aan welke tentoonstelling een buitenge wone deputatie de verschillende lan den en ook ons land kwam uitnoo- digen. Deze missie-dieeft allerwegen den indruk gekregen, dat de landen het gewicht van de openstelling van het Panama-kanaal ten volle beseffen. Dieabelangstelling bleek o.a. uit het feit, dat verschillende staatshoofden de commissie liit naam van de natie ontvingen. Om enkele van deze staatshoofden te noemen, de koning van Engeland, de koning van'België, de president van Frankrijk, de pre sident van Zwitserland, de president van Portugal, de koning van Spanje, de koning van Italië, de keizer van Oostenrijk e. a. Er mocht verwacht worden, dat deze missie in Neder land, een land, dat zeker niet het minst belang heeft bij de opening van het Panama-kanaal, zeker njet Een eigenaardig bericht stond eenigen tijd geleden in de N. Rott. Ct. Aanvankelijk was het ons plan in een buitenlandsch overzicht het een en ander daaromtrent te mel den. Echter, het leek ons meer geschikt in een afzonderlijk artikel het onderwerp te behandeleif, voor namelijk omdat de Nederlandsche belangen in zoo groote mate bij het geval zijn betrokken. - Eenigen tijd later werden we op nieuw verrast, ditmaal met een be- riclii in het Handelsblad. Thans, nu e«n Panama-commissie ons land bezoekt, want ons artikel staat in verbalid met de opening van het Panama-kanaal, lijkt het ons een geschikt moment om nader op de zaak in te gaan, te meer omdat de houding onzer regeering een hoogst eigenaardige is. Voor we nu tot de finten zelf komen, eerst een klein historisch overzicht van de wording van het Panama-kanaal. Het was de ontwerper en de uit voerder tan het Kanaal van Suez, Ferdinand de Lesseps, die het groote 1 plan uitwerkte, om een verbinding te krijgen tusschen den Atlantischen en den Grooten Qceaan. Volgens zijn plannen zou het Kanaal al jaren lang klaar geweest zijn, maar men herinnert zich nog wel het verschrik kelijke Panama-schandaal van 1892. Bij he( bekend worden van die om- kooperij op groote schaal, die bij de uitvoering van dit werk had plaats gehad, sloeg men de handen in elkaar over zooveel misleiding. En hon derden grootere en minder groote kapitaalkrachtigen werden de dupe gvan de oplichterijen die in de Pa- nama-maatschappij hadden plaats om hot lijk hadrlen gestaan, kon g«m ander lévend of dood zyn geweest. De rechter antwoerdde hem echter, dat het heel donker was, toen we in den tuin waren Waarop Bernier beweerde, dat we als we den ander niet hadden kunnen zien, tenminste op hem hadden moeten trappen, om dat het zoo nauw.was in de gang. l?e eenige deur, die. in dat deel van den tuiif uitkwam, was die van de. kamer van den boschwachter en die was gesloten. De sleutel ervan was in den zak, van den boschwaqhter gevonden. Hoewel het nit Bernier’s redenqering bleek, dat men geschoten had op oen man, die reeds was getroffen door een messteek,bleef, de rechter daar niet lang over naspreken. Het was dnidelgk, dat hij dacht, dat we den vluchteling hadden gemist en een lijk hadden gevonden, dat niets met de zaak te maken had en dat deze opvatting overeen kwam met de ge dachte, die hij reeds eenige dagen koesterde, over den boschwachter, die zoo dikwijls kwam bij de waardin van „Pauberge du Donjbn," terwyl vader Mathieu had gedreigd hem te zullen' dooden, want ’s middags -werd vader Mathieu naar Corbeil gevoerd. Men had echter' niets te zynen nadeele by (Uit het Fransch.) 60) Kortom, we verzwegen alles, wat zou kunnen doen vermoeden, dat we op iet» voorbereid waren, en dat juf frouw Stangerson den moordenaar verwachtte. De ongelukkige zou mis schien het geheim, dat ze omtrent den moordenaar wilde bewaren, met haai; leven betalen We mochten zulk, eert opoffering niet nutteloos maken. Arthur Rance vertelde, heel gewoon aan' iedereen, dat hij den boschwachter *s avonds om elf uur voor het laatst had gezien. Hij was in. zyn kamer gekoinen om zijn valies te halen, dat hij den volgenden morgen vroeg naar het station Saint Michel zou brengen en had lang met hem over jagen en stroopen gepraat Rance zou ’s morgens het kasteel verlaten hebben, om te voet naar Saint Michel te gaan en daar de bosch wachter ook cue richting uit moest, had hg deze gevraagd zijn bagage vèor ham te dragen. Meneer Stangerson bevestigde dit, hij voegde er bij, dat hij den vorigen d^g niet het genoegen had gehad, zijn vriend aan zijn tafel te zien, daar deze reeds om vijf uur afscheid had genomen van ham en zijn dochter, en niets had gebruikt dan een kopje thee, omdat hy zich wat ongesteld voelde. Bernier de portier, vertelde, dat de boschwachter hem had gevraagd, dien i nacht met, hem op de stroopers te lettendat ze elkaar bij het eiken- boschie zouden vinden en dat Bernier den boschwachter was tegemoet ge gaan toen deze niet kwamHij was op de hoogte van den toren gekomen, en was door het poortje naar den tuin gegaan, toen hij iemand in de tegen gestelde richting zag vluchten, niux/ het eind van den ^rechtervleugeltege lijk hoorde hij revolverschoten afgaahc i Rouletabillp verscheen aan-het raam? van de gang, herkende Bernier en riep hem' toe, dat hij moest schieten. Toen had .BernM gevuurd en gemeend, dat hij den vluchteling had gedood, totdat Rouletabille aanfooittfe, dat de man door een messteek was getroffen; hij begreep er jgpler niets van, want als het gevonden lyk niet dat was van den vluchteling op.wien we allen had- deh geschoten, moest deze toch ergens zyn. En op het plekje wuar we allen verpakking onzer veelvuldig wordt ipraoparaten van ii den man te ar op, dat roode il>r. H.JVaDBlDf, )t woord >Kina- MET uit onze jn. Men eiache 60UBSCHE COURANT. l pg-pg 'DER ADVËaiTENTÏÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer Elke regel meer In de Belgische Kamer. Het is Donderdag in do Belgische Kamer oen geweldig rumoerige zitting geweest. Dozo was te wachten, na den gevoorden feilen strijd bij, de jongste verkiezingen, waarby het cloricalismo zich weer eens vanzij/rneest ongun stige zijde heeft doen/kennon. De uit slag van den stryd ^an de clericalen tegenover de liberalen on sociaal-de- tnocraten is toch voor een groot deel te wfiten aan do wijze van ontreden der^doricalon. Zij toch hebben hot voordstele! alsof do samen optrekkende liberalen en socialisten gomoonschap- pelyk de roode vaan hieven, waarvan het gevolg zou zijn dat, mochten zij aan de regeering komen,kerken zonden liet aandienen door don agent, die voor^ de deur van den salon stond. Dadelijk kwam vader Jacques naar buiten en Larsan en de beambte wei den binnengelaten. Er gingen eenige oogenblikken voorbymisschien tien minuten. Rouletabille was heel onge duldig. De deur van ddn salon werd weer geopendde agent word door den rechter binnengeroepen, kwam op nieuw naar buiten, liep de trap op on kwam weer terug. Hij deed de deur van den salon open en sprak Meneer Darzac wil niet beneden komen, meneer.” „Wil hij niet P” riep meneer De Mar- quet uit. „Neen, hij zegt, dat hij juffrouw Stangerson niet kan verlaten, in den toestand, waarin zo nu verkeert...” „Dan zullen we naar hem moeten gaan,” sprak meneer De Marquet. Hij ging dus met zijn agent naar boven on gaf een toeken aan Larsan en den beambte om hem te volgen, Rouletabille en ik sloten ons bij hen aan.' We kwamen in de gang, voor de zijkamer van juffrouw Stangerson. (Wordt* vervolgd.) mogelijk zijn de Javanep, geheel tus&hen de keerkringen blijvend, naar hun nieuw vaderland te ver voeren. Het ligt dus op 'den weg van onze regeering om zteh geïnte resseerd bij de opening van het ka naal te voelen en toch doet zij niets om tijdig ons West-lndie voor zyn nieuwe rol klaar te maken. Nog meer dan Suriname is w’aarsrhijnlijy het eiland Curasao bij die opening betrokken. Cura^a») is een van onze West-Indische eilanden, dat al/ een der belangrijkste stations op den nieudren weg zal kunnen optreden. Wil het echter ais zoodanig eenige beteekenis kunnen verkrijgen, dan zal het eiland wat betreft de eischen, die handel en scheepvaart stellen, geheel gemoderniseerd moetep wor den. Andere landen, (jie eveneens eilanden bij de (’araïbische zet» heb ben, beseffen blijkbaar ter dege welke belangenthans op het spel staan. Zoo, bv. Denemarken.- Dit land, dat toch - waarlijk niet veel grooter is dan het onze, gaat op haar I plannen den noodigen financieelen eilandje Stv Thomas grootsche haven- steun te erlangen, maar in het „sjeinr^he” H<dland was geen geld -’’té vFlwfl om een grootseh werk aan te vatten. Een arme Kolonie zal voorloopig arm moeten blijven. Mep heeft eens gezegd: een klein land kan ook groot zijn, dit is toch zeker niet op Nederland bedoeld. hem ontdektmaar wol werden de bedreigingen herhaald, die hij den vorigen dag nog geuit zou hebben. We waren nog geheel ontsteld door zooveel-verschrikkelijke en onverklaar bare gebeurtenissen, toen larsan op het kasteel verscheen, die dadoiyk na dat hij den rechter had gesproken, was vertrokken en nu met een spoorweg beambte terugkwam. We stonden ‘juist in do vestibule met Rance te spreken over de moge- lükheid van de schuld van vader Ma- tYieu (ten «minste Rance en ik spraken er over, want RMuletabille was inz-go- dachten. en nam geen doel aan ons ge sprek). Do réchter van instructie was met zijn* griffier zin den groenen salon, waarin Darzac ona had gelaten, toen wo voor het eerst op het kasteel waren gekomen. Vader Jacques wm door den rechter gevfaagd er binnen te komen. Ddrzac was mgt meneer Stangerson en de doktoren in de kamer van juf frouw Stangerson. Larsan kwam met den spoorwegbeambte in de vestibule. Rönletabille eri ik herkenden dezen dadelijk aan zyn blond baardje. „Dat is de beambte van- Orge,” riep ik uit en keek die lachend antwoordde: „Ja, ja,rie hebt gelyk, waarna Larsan ziep bij den rechter f t 25 I 50 „1.50 1 00 momen aan ons BureauLangf. r ^khandel en de PostkantorenGroote letters en randen naar plaatsruimte. minder hartelijk de missie zou ont vangen. Niets is echter minder waar geweest. Slechts enkele ministers hebben zich van de aanwezigheid- der missie iets aangetrokken. Dat is dunkt ons, niet de juiste weg en men mag gerust vragen of het de regeering wel ernst is om Nederland en zijn Koloniën zoo afdoende en zoo spoedig inogelyk te helpen. Wat is n.l. het geval? Door de opening van het Panama-kanaal zal Nederland in rechtstreeksche verbin ding komen met zyn twee Koloniën Oost- en West-lndil', West-Indii', dat faitelijk in een dooden hoek lag zal plotseling aan edn weraldverkeersweg komen te liggeh. Het belang daarvan is op het oogenblik nog bij benade ring niet te schatten, maar zeker is het, dat de voordeclen eiiorm zul len zijn. Om enkele van die voordeclen na der aan te tinmen, wijzen we er op, dat in de eerste plaats de handels- betrekkingen van Suriname met an dere landen van de wereld aanmer kelijk verbeterd zullen worden. Een ander missdijt'B nog grooter voordeel, is de gunstige gelegenheid om onze West thans van werkkrach ten te kunnen voorzien. Sedert de afschaffing van de sla- vemy en de daaruit gevolgde vrij lating van de negers in West-Indië is het werklieden-contingent in Su riname zoo achteruit gegaan, dat enkel door gebrek aan arbeidskrach ten Suriname rifeds ten onder moest gaan. Later heeft men geprobeerd van uit Oost-Indié en voornamelijk van Java werklieden naar West- Indie te zenden, die daar'het in compleet zouden aanvullen. Echter, de groote reis over Port Saïd, Rot terdam' of Amsterdam ep vandaar naar Suriname, schrikte de Javanen zoo af, dat de emigratig nog altoos beneden het hoogst noodzakelijke is gebitten. Vooral de enorme kli- maatswisselingen, die de reis mee bracht, schrikte de inlanders af. Door den nieuwen verkeersweg zal het htsschool 6 uur Reclame biljettén 1913”. Ons Genoegen”, Itedelyk Martek en Woningtoe- rstandscommissie ry geregeld tijdig n ontvangen van ten,vernutal|jk- ■e dan in onna

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1