KG
)tbank
ter
UIS
itbussen,
lies, enz.
te geven tijd door
en.
No. 11028.
Zaterdag 27 Juli 1912.
51e Jaargang.
ont-
I
Van 40 op 12 millioen.
'er/anden.
E-oJ.texxla.xxd
FEUILLETON.
Can Hhiutora SLaaR.
t crediet aan
)ok van niet-
WARENHUIS, Spmslr. Deo Haag.
■V Alle Luxe- en Huish. Artikelen
k Paradijs
.AND
feinfybB
Eerste Blad.
er
nwater.
IEINER ex;
lechts gewoon
ata:
7ANDANTZIG,
XTïe’VL’ws- exx -Awd.-v-extezxtieToleLd. voor G-otolcLsi. ©xx
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
ir
PRIJS DEp ADVERTENTI^N:
Tilburg.
BE LOKJE Jr,
Gouda.
Orgel-
(Uit het Fransch.)
ikhouder, den Heer
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
EDMU& A Zn., Gouds-
Den derden Juli jl. verscheen de
Memorie van Antwoord op het voor-
loopig verslag der Commissie van
Rapporteurs omtrent het 40-millioen-
fonds, of zooals het officieel heet,
het wetsontwerp tot instelling van
een fonds ter verbetering van de
Kustverdediging en tot wijziging van
de Militiewet 1901 en van de wet
van 23 Mei 1899 (Staatsblad nr.
128).
De Regeering hééft dit moet
men haar nageven zich niet over
haast met het inzenden van haar
antwoord: 7 Juli 1911 verscheen
het Voorloopig Verslag (17 pagina’s
druks) en 3 Juli 1912, dus haast
een vol jaar later, verschijnt de
Memorie van Antwoord van nog
niet ten volle 7 pagina’s. Dit feit
reeds geeft te denken.
Onze onafhankelijkheid aan de
zeezijde liep ernstig gevaar. Wie de
Memorie van Toelichting en de be
kende nota der Regeering leest,
komt ten volle onder den benauwen
den indruk, dat hier niet gedraald
mocht worden, geen dag en geen
nachtEn waar de vijand niet altijd
wil wachten tot wij klaar zijn, d.
w. z. tot dat onze bescheiden finan
ciën zouden toelaten groote werken
en flinke schepen te hebben gebouwd,
werd een noodmiddel toegepast. De
gewone jaarlijkscbe middelen, op
Marine- en Oorlogsbegrooting toege
staan, waren onvoldoende. In een
paar jaar tijds moest het ontbrekende
worden aangevuld en daar men zoo
mkar geen 40 (eigenlijk 46) millioen
extra kon toestaan, greep de Regee
ring naar het „fonds”-middel, ten
einde aldus, door leening, het be-
noodigde geld te verkrijgen, dat dan
over ruimeren termijn kon worden
afgelost.
v. d. HOOGEN.
Gez. v. ABS-
uwü geregeld tijdig
gen ontvangen vzfl
jerten, vermakeRjk-
ieae dan in OM*
vergeten, dat vader Jacques de kamer
binnen zou gaan I Ze vroeg hem, het
niet te doen! Vader Jacques ging
echter toch naar binnen en merkte er
niets, zoo dónker was de kamer
Juffrouw Stangerson zal in den
grootsten angst verkeerd hebbenMaar
ik geloof haast, dat ze niet wist, dat
er zooveel sporen van den moordenaar
waren achtergelatenZe had na den
aahval maar even den tijd gehad om
haar hals te bedekken en de kamer
uit te gaan. Ah ze had geweten, dat
het been, de muts en de zakdoek op
den grond lagen, zou ze die wel heb
ben opgeraapt toen ze om twaalf uur
in de gele kamer terugkeerde. Ze heeft
i ze niet opgemerkt, toen ze zich bij
het- zwakke schijnsel van het nacht
licht ontkleedde... Ze ging naar bed,
gebroken door zooveel aandoeningen
en den schrik, die haar pas zoo laat
mogelijk naar de kamer terug deed
gaan.
„tk was genoodzaakt te erkennen,
dat jnffrouw Stangerson alleen in de
kamer was, omdat men den moorde
naar niet had gevonden... Dus moest
ik de uiterlijke teekenen daarmee in
overeenstemming brengen.
„Maar er waren nog andere teeke
nen te verklaren. Er waren in de
woede periode revolverschoten ge-
lerk 7>/i u.
62)
Ik moest natuurlijk desaak in twee
perioden scheiden, twee zeer verschil
lende perioden, waartusschen eenige
uren lagen de eerste periode, waann
men werkelijk had getracht, juffrouw
Stangerson te vermoorden, wat ze had
verborgen de tweede, waarin ze ten
gevolge van een droomgezicht, de in
het laboratorium aanwezigen deed ge
dood gelooven dat men haar wilde
vermoorden I
.Toen was ik self nog niet in de
geM kamer geweest. Hoe was jnffrouw
Stangerson gewond 1 Er waren zooveel
teekenen van een verworging en een
hevigen slag op den slaapDe tee
kenen van verworging maakten het
me niet moeilijk. Die konden van te
voren zyn toegebracht en juffrouw
Stangerson had die onder een hoogen
kraag, een boa of wat dan ook kun
nen verbergen I Want zoodra ik ge
loofde, dat de zaak in tweeën geschei
den wsa, moest ik aannamen, dat juf-
Wie herinnert zich niet, hoe veel
stof er door dit wetsvoorstel werd
opgeworpen Vooral door de voor
genomen versterking van Vlissingen
(waaraan de internationale quaestie
vastzat, of Nederland een Engelsche
vloot eventueel zou mogen belet
ten, de Schelde op te varen ten
einde de neutraliteit van België te
helpen bewaren) kwam ons goede
landje op de tongheel de Euro-
peesche pers, tot in Rusland toe,
schreef en wreef over de Vlissingen-
sche quaestie Vlissingen tot nu toe
slechts bekend bij wie via die plaats
het Kanaal overstak, was plotseling
een Europeesche vermaardheid ge
worden. Of dit in opspraak komen
ons land ten goede is gekomen, zeer
bevoegde beoordeelaars beantwoor
den deze vraag in ontkennenden zin.
Nederland verkreeg er plotseling
en dat na de ongelukkige van Heeck-
eren-afl'aire een te groote plaats
door aan het internationaal dispuut
gezelschap. De ontstemming aan
Fransch-Engelsche zijde was zelfs
vrij ernstig. Het kon wel niet anders.
Wanneer een klein en in militair
opzicht meestal onverschillig land
als het onze plotseling zoo vele mil-
lioenen wil gaan besteden voor de
verdediging des lands naar eene
zijde, dan kan geen toelichting,
officieel of officieus, daaraan den pijn
lijken indruk naar die zijde weg
nemen.
Toch luwde het kabaal in het
buitenland vrij spoedig, Blijkbaar zag
men alras in, dat het nog slechts
een wetsontwerp was en dat er
in Nederland een langere weg bestaat
tusschen indienen en tot stand
komen van een wetsvoorstel dan in
menig land om ons heen. Te meer
reden was er voor den buitenlander
om zich niet al te druk te maken,
toen men gewaar wfd, hoe veel
critiek het -voorstel in eigen land
ontmoette. Van een algemeen enthou-
deze drie booten voldoen.
En wat nu de eigenlijke kustver-
sterkingen aangaat, de Regeering
zegt, dat de oorspronkelijk aange
vraagde ruim 25 millioen wel noo-
dig zijn, maar, weet U, op den duur.
(De Regeering cursiveert deze woor
den). Alle haast is plotseling ver
dwenen I Wat beteekent eën verkla
ring, dat „op den duur” zoo vele
millioenen noodig zullen zijn Welke
toekomstige Regeering zal zich daar
door gebondén achten? Natuurlijk
geen enkele.
En hoe verdedigt nu de Regeering
deze merkwaardige zwenking van
25 op 11 millioen Bij minister
Colijn is aldus schrijft hij
meer en meer en meer de overtuiging
gevestigd, dat de behoeften der leven
de strijdkrachten, vooral de artillerie
en het verplegingswezen 't noodzake
lijk maken dat op de verbetering
der Kustverdediging bezuinigd moet
worden en wel door uitstel van die
verbeteringen, welke in belangrijk
heid bij die dringende behoeften der
levende strijdkrachten geacht moeten
worden achter te staan, toteen
in financiën) opzicht gunstiger tijd
stip.
Een en ander heeft er toe geleid,
dat van het meerendeel der oorspron
kelijk beoogde voorzieningen is af
gezien en slechts die worden ge
handhaafd, welke in de eerste plaat»
worden noodig geacht om in den
onvoldoenden toestand onzer kustver
dediging te voorzien.
Men ziet ’tsimple comme bon
jour,
Alles is goed te praten.
Maar ons vertrouwen in de Regee
ring, die nota bene vastheid moest
brengen in het militair beleid, is er
niet grooter op geworden.
Het Ministerie der voltes faces I
Gouda der
'tAlge-
w- en Woningtoe-
lerstandscommissis
v. THEST.
ng.
je aflevering-
dat 1°. daaruit weinig vastheid van
beleid spreekt en 2“. Vlissingen niet
alleen fiiet is weggevallen, maar zóó'n
plaats heeft verkregen, dat men
haast van een Vlissinger-fonds zou
kunnen spreken.
De eerste „wijziging” is er een
in de considerans. D. w. z. dat het
doel geheel veranderd is. Aanvan
kelijk stond daarin, dat wenschelijk
was, over te gaan tot aanvulling
en verbetering van de kustverster-
kingen en tot aanvulling van het
materieel der Zeemacht, bestemd voor
de verdediging der zeegaten. Het
gecursiveerde nu is uit de conside
rans weggevallen, wat eventjes ruim
13 millioen verschil maakt. En van
de f 25.080.000, voor de Kustver-
sterkingen oorspronkelijk uitgetrok
ken, is nu f 10.850.000 overgebleven,
geen 11 millioen dus; een verschil
letje van een ronde 14 millioen dus.
Het Ongeluk wil echter, dat van
die 11 millioen, f5.360.000 voor
Vlissingen bestemd is, d. i. haast
de helft en dat de rest alleen dient
voor het fort Kijkduin (f 4.760.000)
en f 7 30.000 voor het vermeerderen
van de vooruitwerking van de forten
aan den Hoek van Holland, bij
IJmuiden en op de Harssens.
Ook de bezetting en bediening
van de zeefronten der Kustverster-
kingen door personeel der Marine,
waarover zoo veel te doen was, is
opgegeven, om verschillende redenen
meent de Regeering, dat „althans
voorbands” daarvan moet afgezien
worden. Daardoor zegt de Re
geering komt tevens elke aan
leiding te vervallen, om de uitgaven
voor de Kustversterkingen en voor
het materieel in éénzelfde wetsont
werp op te nemen. Mitsdien behoort
alles wat betrekking heeft op de
aanvulling van het materieel der
zeemacht uit het w. o. gelicht te
worden. Van de 14 aangevraagde*
pantserbooten (8 millioen) zijn er
thans drie bijna gereedomtrent
de andere zal geen beslissing ge
nomen worden, voor men weet hoe
siasme, waarmee dit „heroiek” voor
stel ontvangen werd, was geen
sprake de critiek was eer algemeen
en scherp. Er zou dan nog wel wat
van af gaan, ja, misschien zelfs ver
dween wel het heel ontwerp van de
tafel. Hoe langer de Memorie van
Antwoord uitbleef, hoe meer men be
gon te gelooven, dat van uitstel af
stel zou komen en vooral de bezoe-
kenwisseling tusschen den Franschen
President en onze Koningin zou er,
aldus werd geredeneerd wel
het hare toe bijdragen om den „appel
van twist” aan den Scheldemond op
te ruimen.
Hoe anders is het uitgekomen I
De meergenoemde. Memorie van
Antwoord i ging vergezeld van een
Nota van Wijzigingen en van een
gewijzigd ontwerp van wet. Het ware
eerlijker geweest het ontwerp in te
trekken en een nieuw ontwerp in te
dienen, dan een stel zulke „wijzi
gingen”, waardoor men het oorspron-
kelelijke ontwerp haast niet meer
herkent. Maar enfin, dan is ten minste
de schyn gered en daa'rvoor doet
onze tegenwoordige Regeering heel
wat.
Het ontwerp is dus gehandhaafd,
maar hoe
Het is een ware slachting geweest,
gelukkig slechts op papier I
En zóó weinig is er van het oor
spronkelijk geesteskindeke der Re
geering overgebleven, dat vier van
de zes Ministers, die het oorspron
kelijk ontwerp teekenden, hun naam
schrapten, zoodat nu nog slechts de
Minister van Oorlog overblijft en zijn
ambtgenoot voor Financiën, die dan
ook geen reden tot klagen heeft
het wertw-millioenfondt is tot een
lioaaZ/-millioenfonds verschrompeld.
Nog één zoo’n .wijziging” en het
heele fonds kan verdwijnen.
De Regeering heeft zich dus wel
ingebondeitvan 40 op 12 millioen
is geen kleinigheid en op zichzelf
genomen zouden wij er niet over
klagen, dat de Regeering zoo veel
heeft laten afdingen, ware het niet,
frouw Stangerson alle gebeurtenissen
van de eerste periode bad geheim ge
houden ze had daar ongetwijfeld
goede redenen voor, omdat ze niets
had gezegd aan haar vader en ze tot
den rechter van instructie legen wien
ze den aanval niet kon ontkennen,
sprak alsof die aanval 's nachts had
plaats gehad I Ze waa daartoe ge
dwongen, omdat haar vader anders
gezegd zou hebben
„Wat heb je voor ons verzwegen?
Wat beteekent het, dat je niets hebt
gezegd van zulk een aanval
„Ze had dus de halswond verborgen.
Maar die vreeselyke wond aan den
slaap! Dat begreep ik niet! Vooral
toen ik hoorde, dat men in de kamer
een schapenbeen had gevonden, het
wapen, waarop de misdaad was ge
pleegd Die had ze niet onzichtbaar
kunnen maken, en toch was die wond
blijkbaar in de eerste periode toege
bracht, omdat de moordenaar er bij
tegenwoordig was geweest! Ik dacht,
dat de wond veel minder ernstig was,
dan men hei deed voorkomen waar
in ik me vergiste en ik veronder
stelde, dat juffrouw Stangerson de
wond onfier haar kapsel in bandeaux
had verborgen.
Wat het teeken op den muur aan
gaat, van da hand van dan moorde-
Engeland.
Zooals onze lezers weten, is een
lastig punt in de Home Rule kwestie,
hoürd en kreten „Help I Moord I"
Wat kon mijn verstand me daarom
trent zeggen Wat de kreten aangaat:
nu er geen moordenaar was, waren
die tijdens een droom geuit.
„Men hoorde een leven alsof er
meubelen werden omgegooid. Ik
denk... ik moet dit wel denken, dat
juffrouw Stangerson was ingeslapen,
terwijl het vreeselijk tooneel van den
middag haat voor oogen stondZe
droomt... in den droom ziet ze den
moordenaar weer voor zich, die op
haar afkomt, ze roept: „Help I MoordI”
en zoekt de revolver die ze in de la
van de nachttafel heeft gelegd. Maar
ze stoot zoo hevig togen dit meubel
aan, dat ze het omgooit. De revolver
valt op den grond, gaat af en de
kogel dringt in het plafond... Die ko
gel in het plafond deed me het eerst
denken aan een ongeluk... Dit kwam
zoo goed overeen met mijn onderstel
ling, dat ik daardoor overtuigd werd,
dat de misdaad vroeger had plaats
gehad en juffrouw Stangerson dit met
buitengewone geestkracht had ver
zwegen... Een droom, een revolver
schot.... juffrouw Stangerson wordt
wakker in dien vreeselijken toestand.
(Wordt vervolgd.)
„De Réunie“ 8 u.
ftep. r - •-
ot Nut van
naar, die door de revolver van juf
frouw Stangerson werd gewond, dit
was blijkbaar een teeken uit de eerste
periode, hij moest gewond zijn, toen
hij er wasAlle sporen van zijn aan
wezigheid, die de moordenaar had
achtergelaten, moesten natuurlijk uit
de eerste periode dagteekenenhet
schapebeen, de zwarte voetstappen, de
muts, de zakdoek, het bloed op den
muur, de deur en den grond Blijk
baar had juffrouw Stangerson die ver
langde, dat men niets zou weten, nog
geen tijd gehad, om die weg te ma
ken Wat my er toe bracht te geloo
ven, dat de twee perioden, dicht bij
elkaar moesten liggen. Als ze na de
eerste periode, dus toen de moorde
naar ontsnapt was, en ze weer met
haar vader zat te werken keen
oogenblik in de kamer had kunnen
gaan, zou ze het schapebeen, de muts
en den zakdoek, die op den grond
lagen, hebben weggeborgen.
Maar ze probeerde het niet, daar
haar vader bij haar bleef. Ze kon dus
niet weer voor twaalf uur in haar
kamer gaan. Er was iemand om tien
uur binnengegaanvader Jacques die
als altijd de blinden sloot en het nacht
licht aanstak. Toen ze voor de schrijf
tafel zat en deed, alsof ze werkte, had
juffrouw Stangerson waarschijnlijk
fiOUDSCHE COURANT.
PRIJS VAN HeT aÏÏÖTnEMEÏÏ’tT
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad I „1.50
Idem franco per post '„1-90
Abonnementen worden dageljjks aangenomen aan ons Bureau: Lanoe
Tiesdewe» 64, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Van I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meery .io
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen por plaatsing van f—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames I 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
