ISEL
GLAZEN,
*-Hk
ITS,
1 and el.
Ires
GoiHla.
'EIT IN
en Heeren
GHT
n”
Dinsdag 30 Juli 1912.
51e Jaargang.
e-o.'ws- ezx ^.d.-vextOTLtie'bleud. voor G-o^xcLs. exx Oasa-strel
XTïewwS'
mem»; umemiouD
No. 11930.
B^iitexileirxd-
Sxxxxxexxlaxxd.
Buitenlandse^ Nieuws.
FEUILLETON.
i dit Blad.
TOA.
Verschijnt dagelijks
Gen Ibuütaro SLaaR.
WAKENHUIS, Sjuislr. Dm Bug.
K' Alle tere- ea Halst. Artlkelei
JAMim
JUDE-
St. Juskerk, der
teekeniige» eu.
RA BET H,
KBAMM,
Uitgevers, Gouda
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
GOUNHE COURANT
(Wordt vervolgd.)
o
MO Zn., Gouds.
rk 71/, o. Org.1-
(Uit het Fraimoh.)
Ï.V TVIJT.
er Sociëteit.
'er beroemde
Kerkglazen
tw
r t «5
I 50
CM
ÏIRICHT DEK
mie van Beeldende
hilder, Architect en
lie van Bouwkunde
cht.
CENT.
sche wolindustrie vernietigd werd.
Twintigduizend wevers verlieten het
land. Zoo ging het met iedere indus
trie, alle nij verheid werd door het par-
treft, reeds lan|
<etegemoet, II
la de helft
voor de helft
I aan groene
kt, dat Uw
Uw handen
an Uw levan
ilverheld van
haar alleen
r o o r het
van kostbaar
i fijne kant
lö -
kUUJM
alles niet zoo in zijn w<
„Ik weet nieta,” antw
2Uis een held," cegt
„Kaar als juffrouw Sta
dat u beschuldigd -was,
uw belofte ontstaan... i
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad1 50
Idem franco per postI 00
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: La No:
TlcancwEn 04. by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Japan.
Do Mikado overleden.
Een telegram uit Tokio meldt dat
do Keizer van Japan gisteren te 12.43
ure aan hartverlamming ia overleden.
Keizer Moetsoehiti zal worden op
gevolgd door zijn oudsten zoon Prins
Joshito, te Tokio geboren op 31 Aug.
1873 en den 3en November 1889 tot
troonopvolger uitgeroepen.
ry geregeld tgdig
m ontvangen van
rten, vermakelyk-
■e Ha» In onze
Toen de misdaad ontdekt werd, kwam
vader Jacques er niet dadelijk voor
uit dat die voorwerpen de zyne waren 1
Dit zou hem in ongelegenheid hebben
kunnen brengen. Alles 1» doodeenvou
dig on ik heb Larsan er too gebracht,
het mij te bekennen. Hjj deed dit
trouwens mot genoegen, want al is
hij oen schurk. - wat nu zeker nie
mand meer zal betwijfelen hy in
ook een kunstenaar! Het is zijn ma
nier van handelenHij handelde
evenzoo in de zaak van het „Crédit
Uni versel”, en in die van de „Staven
van de MuntDat zijn zaken, die
ook wel een» herzien mogen worden,
meneer de president, want er Zyn
eenigo onschuldigen in de gevange
nissen, nadat Laraan- Balimeyer tot
den veiligheidsdienst behoorde.”
HOOFDSTUK XXVIII.
Het Fort te Vlisaingen.
Roland de Maros, de hardnekkige
bestrijder der voorstellen inzake onze
Kustverdediging in de Independence
Beige wijdt nu in dat blad een artikel
aan de gewijzigde voorstellen.
Hij zet uiteen, dat de quaestie onder
haar nieuwen zoowel als onder haar
ouden vorm, voor België ernstig en
vol zwaarwichtige gevolgen blijft.
AU wij zegt hij besloten zijn
met de grootst mogelijke energie de
voorgestelde oplossing te bestrijden,
dan is dit niet, omdat wij den Neder
landers ’t recht willen betwisten in
alle onafhankelijkheid een of ander
gedeelte van hun grondgebied te ver
sterken of dat wij hen verdenken te
handelen onder eenigen buitenland-
schen invloed, maar omdat de bouw
van oen fort te Vlissingen-voor de
algeraeene veiligheid van België even
tueel een zeer gevaarlijke bedreiging
beteekent.
De schryver herinnert dan aan do
in 1910 over deze zaak gevoerde pole
mieken en aan de opvatting van ver
schillende bekende Belgische schrijvers
over het Volkenrecht, dat het binnen
varen van de Schelde doqr een vloot,
die tot opdracht heeft, de bescher
mende taak te vervullen, die in het
verdrag van 1839 is vastgesteld, niet
64)
„25e ziet hem door het laboratorium
gaan. Ze luistertWat doet hij in
de vestibule Hy heeft wel lang werk,
om door het raam te gaan Einde
lijk is hij wegZe loopt naar het raam
en maakt het dicht IZou haar va
der iet» gemerkt of gezien hebben?
Nu het gevaar voorby is, denkt ze
alleen aan hem.
Met bovenmenschelijke zelfbeheer-
sching zal ze alles voor hem verbergen,
als er nog tijd voor isEn als
meneer Stangerson terugkomt, zal hij
de deur van de gele kamer dicht vin
den en zijn dochter ijverig bezig met
haar werk!”
Rouletabille wendt zich tot Darzac
„U kent de waarheid,” zegt hij, „is
:gn werk gegaan
antwoordt Darzac.
t Rouletabille...
ïtaugerson wist,
-was, zou ze u van
ze zou u smee-
en Woningtoe-
irstandscommissie
Er ontstond een groote beweging,
men hoorde kreten, bravogeroepMr.
Henri Robert verzocht de zaak te ver
dagen om een nader onderzoek in te
stellen. Dit werd toegeataan.
Engeland.
Engeland dan, zoo zeiden we gis
teren in ons overzicht beproefde nu
Ierland op een andere manier te tref
fen. Op aandringen der Engelsche
veehouders werd de invoer van lersch
vee in Engeland verboden bij parle
mentsbesluit. Evenzoo ging het met
den invoer van pekelvleesch en leder.
Nu gingen de Ieren zich toeleggen
op de schapenfokkerij. Men wilde het
nu met den invoer van wol probee-
ren. Maar ook dat “werd verboden.
Toen nu de Ieren de wol zelf begon
nen te verwerken, werd een besluit
uitgevaardigd, waarbij de geheele ler-
,«.«l«Ugd werd.
luizend wevers verlieten het
a ging het met iedere indus-
lement onmogelijk gemaakt.
Wat de handel betreft, reeds lang
was uit voer van goederen uit Ierland
naar Welk oord ook, verbodeg en in
voer van de meest onmisbare artike
len mocht alleen geschieden door En-
sche schepen.
Het gevolg van dit alles was, dat
Ierland meer en meer verarmde, hon
gersnood chronisch werd en duizenden
van armoede omkwamen.
Toen brak een kort tijdperk van
rust aan, waarin .door een wijze staat
kunde waarbg Ierland naar lersche
beginselen werd geregeerd, de welvaart
toenam.
In 1800 werd het lersche parlement
opgeheven en de Unie met Engeland
afgekondigd.
De geschiedenis van Ierland na
1800 is er één vol rampen en onge
lukken, armoede en ellende heerschten
algemeen en geen maatregelen van
welken aard ook konden daartegen
iets doen. Ierland gunstig gezinde
ministers deden wat zij konden, maar
konden het land uit zijn verval niet
opheffen. En de ontevredenheid in
Ierland werd steeds grooter, meer en
meer begon men te gevoelen in wel
ken toestand het land verkeerde en
die ontevredenheid uitte zich weldra
in revolutionaire woelingen.
Ongeveer de helft der bevolking
trok naar Amerika waar zg een beter
bestaan vond en vandaar uit steunde
de achtergeblevenen in hun strijd tegen
de Engelsche regeering. De lersche
parlementsleden begonnen in het La
gerhuis een obstructie die jaren lang
kan worden beschouwd als een oor
logsdaad (baron Guillaume) en dat
Nederland het bevaren van de Schelde
door oen Belgisch oorlogsvaartuig
toolatepd, geen hulp aan België ver
leent en daardoor zijne neutraliteita-
plichten niet schendt, maar slechts
toelaat, dat België een recht uitoefent,
waarvoor hot van Nederland geen
toestemming behoeft, en dat Neder
land niet beletten mag (Ernest Nys).
Het fort dat Nederland te Vlissin-
gen wil bouwen, acht hij een gevaar
lijke bedreiging van Antwerpen, het
„requit nationale” van België, terwijl
„d’autro part, do ’avis des autorités
militaire* néorlandaisea les plus hautels,
tel le général Staal, ce fort de Fles-
singue ne póurrait en aucun caa con-
tribuer h une amélioration quolconque
du systéme défensif des Pays-Baa.”
zou duren. Men begon te eisbhen
zelfbestuur, een eigen parlement, het
recht het eigen land te regeeren naar
eigen inzicht. Gladstone, toen minis
ter, wilde hierin niet toestemmen en
boette zijn weigering met een ge
dwongen aftreden na de verkiezingen,
waarin de liberalen de nederlaag leden
door toedoen der Ieren. Lord Salis
bury, Gladstone’s opvolger was echter
beslist tegen Home Rule. Bij zijn af
treden werd hij weer opgevolgd als
minister-president door Gladstone, die
een wetsontwerp indiende tot toeken
ning van zelfbestuur aan Ierland.
Het wetsontwerp werd echter verwor
pen en Gladstone trad af weder op
gevolgd door Salisbury.
De toestand in Ierland ging er niet
op vooruit, allerlei ongeregeldheden
hadden plaats en de conservatieve
regeering was wel genoodzaakt voort
durend haar aandacht op Ierland te
vestigen.
In 1892 hadden weer nieuwe ver
kiezingen plhats, die eindigden met
een overwinning voor de liberalen en
die Gladstone Voor de derde maal aan
de regeering brachten. Een nieuw
wetsontwerp werd ingediend, dat na
heftigen atryd door het Lagerhuis
werd aangenomen, maar door het
Hoogerhuis verworpen.
Zoolang de macht van het Hooger
huis zoo groot was, was het te voor
zien dat telkenmale een Home Rule-
wet zou worden verworpen. Het is
aan deze regeering pas gelakt de
macht van het Hoogerhuis te beper
ken en daardoor kon ten derden male
Home Rule aan de orde komen. Wel
is er een hevigen strijd te wachten
van de Unionisten, maar Asquith en
zijn kabinet zullen dien strijd niet
vreezen.
De minister van Oorlog heeft aan
den majoor jhr. Alting von Geusau,
hoofd der He afdeeling van zijn de
partement opgedragen om op den len
Augustus a.s. een bezoek te brengen
aan het kamp der Koninklijke Neder-
landsche Weerbaarheidsvereeniging te
Laren en op den 5en Augustus aan
het jongenskamp der Vereeniging
Volksweerbaarheid by Harderwijk.
De minister wenscht daarmede te
toonen hoezeer het streven dier ver-
eenigiugen om ons volk weerbaar te
maken, zijn belangstelling heeft.
hoe, volgens uw onderstelling, Larsan
de verdenking op den heer Darzac
wilde doen vallen, maar, waarom wilde
hij ook vader Jacques in verdenking
brengen
„Dat was in het belang van den
detective, meneer! Hy kon daardoor
de bewijzen, die er in menigte waren,
ongeldig maken. Dat is een list, die
hij dikwijls te baat heeft genomen,
om de verdenking vam hem af te
keeren. Hy bewees de onschuld van
den een, voor hij de schuld van den
ander aantoonde. Een dergelijke zaak
overdacht hij natuurlijk lang van te
voren. Ik heb u gezegd, dat hij alles
had bestudeerd, en dat hij iedereen
kende. Als u wil weten, hoe hij zich
op de hoogte heeft gesteld, kan ik u
zeggen, dat hij een pops de tusschen-
persoon was tusschen het laborato
rium van den veiligheidsdienst”, en
den heer Stangerson aan wien men
verklaringen vroeg. Zoo is hij dus
voor de misdaad tweemaal in het
paviljoen geweest. Hij was zoo gegri
meerd, dat vader Jacques hem niet
herkend heeft; maar hy heeft gele
genheid gevonden om vader Jacques
een oud paar schoenen eri een onge
bruikte muts te ontstellen, die de oude
man in een zakdoek had geknoopt,
om ze aan een armen man te orengen
Frankrijk.
Bootongeluk.
Uit Bordeaux, wordt 28 Juli ge
seind Een visschersboot kwam iy
aanvaring met een sloep, waarin zes
personen waren gezeten. De sloep
brak doormidden en zonkdrie der
inzittenden werden mede in de diepte
ken, alles te vertellen, wat ze u heeft
meegedeeld wat zeg ik, ze zou u
zelf komen verdedigen
Darzac maakte geen enkele bewe
ging, en sprak geen woord. Hij keek
Rouletabille droevig aan. 1
„Nu juffrouw Stangerson er niet is,
moet ik er dan maar zijn”, sprak deze.
„Maar geloof me, meneer Darzac, het
beste en eenige middel om juffrouw
Stangerson te doen genezen, is uw
vrijspraak te doen bewerken!”
Een donderend applaus volgde op
die woorden.
De president trachtte zelfs niet de
geestdrift te Mengelen. Darzac was
gered. Men hoefde de leden der jury
slechts aan te zien, om dit te weten!
Hun houding toonde duidelijk hun
overtuiging aan. pe president riep
toen uit:
„Maar wat is dan toch wel het ge
heim, dat maakt, dat juffrouw Stan
gerson zoó’n misdaad voor haar vader
verborgen wil houden
„Dat weet ik niet, meneer,” zegt
Rouletabille. „Dat is myn zaak niet
De president wendde zich tot Darzac.,
„U blijf weigeren, ons te zeggen,
wat u deed, in den tijd, toen men. het
op het leven van juffrouw Stanger
son toelegde?”
„Ik kan u nieta zeggen, meneer.”
gesleurd, twee anderen werden dood
opgehaaldeen werd slechts gered.
Enorland.
De staking te Londen.
In een vergadering van 30,000 dok
werkers, schuitenvoerders, bootwerkers
en matrozen werd Zondag met alge-
meene stemmen besloten te weigeren
den arbeid te hervatten, omdat men
geen waarborg had dat de patroons
de vóór de staking bestaande over
eenkomsten zullen handhaven.
Meegedeeld werd, dat er voldoende
middelen waren om vrouwen en kin
deren nog gedurende drie weken te
onderhouden.
Zeer weinig stakers hebben gisteren
het werk hervat. De stakingsleider
Orbell deelde mede, dat de staking
officieel weder zal worden afgekondigd.
Brloie.
De moordaanslag.
Volgens de laatste berichten zou er
een ongunstige wending zyn gekomen
in den toestand van den Franschen
priester Fleuret. De geneesheeren van
het 8t. Jansgasthnis zouden zijn toe
stand hopeloos hebben verklaard. Het
onderzoelc heeft uitgewezen, dat een
der ribben by na geheel was doorge
sneden en dat het onderste deel der
long was verwond.
Volgens de Vlaamsch» Gazet is de
aanleiding tot het drama geheel anders
dan de clericale bladen nebben mee
gedeeld.
„Ziehier” aldus het blad „hoe
Beyl, de verantwoordelijke zinnelooze,
zijne daad verklaart:
Zonder arbeid zijnde, vond hij geene
betere gelegenheid om zijn ledigen tijd
door te brengen dan de zittingen dor
Kamer te gaan bijwonen.
In de openbare galery, waarin hij
zich bevond, waren ook twee priesters
gezeten, die gedurende de redevoering
van den heer Destrée, luide allerlei
opmerkingen maakten.
Beyl hoorde hen zeggen„Laat ze
nu maar razen en huilen. Zij zijrt toch
geklopt en voor goed. Ze zullen nooit
meer meester worden in België...
Hunne houding is belachelijk”, enz.
Die woorden maakten indruk op
den ziekelijken geest van Beyl enhy
besloot zich te wreken op den eersten
priester dien hg zou ontmoeten.
Bij het verlaten van het Paleis der
Natie ging hij een mes koopen. Men
weet het overige”.
PRIJS DER'aDVËRTENTIEI: 1
Van 1—5 gewone regels mei bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer.0.10
Hy drie echtereen volgende plaatsingen worden deie tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van t—5 regels f0 35 bij vooruit
betaling. elke regel meer 0 ets. Reclames 1 0.45 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
MAANDAG 29 JULI 1912,
des avonds ten 8 uur.
Voorzitter: De Burgemeester.
Tegenwoordig zijn de hh. Neder-
horst, Bokhoven, van der Torren, van
Eyk, de Jong, van der Ree, van Iter-
no n, I Jssehtijn, Dewing, Kolqn, Broek
huizen en Jongenburger.
Afwezig de hh. van de Velde, Her
man, Prinoe, Knuttel, Vergeer, van
Galen en Mnijlwyk.
De Voorzitter: Dehh. Her
man, Prinoe. Muijlwyk, van Galen en
Knuttel hebben kennis gegeven deze
vergadering niet te kunnen bijwonen.
De notulen der vorige vergadering
worden voorgelezen en onveranderd
goedgekeurd.
De Voorzitter: Door Gedepu
teerde Staten der provincie zijn goed
gekeurd de volgende raadsbesluiten
1°. van 19 Juli jl. No. 11, tot wy-
ziging der Gemeentebegrooting van
inkomsten on uitgaven, dienst 1912,
betreffende diverse posten
2°. van 19 Juli jl. No. 12, tot wij
ziging der Gemeentebegrooting van
inkomsten en uitgaven, dienst 1912,
in verband met do verbouwing van
hot gebouw der Steds-Muziokschool.
De Voorzitter: Op mijn ver
zoek is door den Commissaris der Ko-
ningin in de provincie verlof verleend
om mij van af 6 Augustus tot en^
met 29 Augustus buiten do gemeen
te op to houden.
Deze modedeelingen worden aange
nomen voor kennisgeving.
De president keek Rouletabille aan,
als om van dezen een opheldering te
krygen, waarop Rouletabille sprak
„Het is hoogst waarschfinlyk, me
neer de president, dat de afwezigheid
van den heer Darzac in verband staat
tot/het geheim van juffrouw Stan-
gemonDe heer Darzac vindt zich
dus genoodzaakt te zwijgen Het
zou kunnen zijn, dat Larsan, die altyd
zijn best deed, om de verdenking op
meneer Darzac te doen vallen, dezen
tot een samenkomst noodigde, om
met hem over het geheim te spreken.
Meneer Darzac zal zich liever laten
veroordeelen, dan iets te bekennen,
of iets te verklaren van wat in be
trekking staat tot juffrouw Stanger-
son’s geheim. Larsan is slim genoeg,
om dat te weten!”
De president riep nog eens uit:
„Wat kan dat dan toch voor een
geheim zijn?”
„Dat zou ik u niet kunnen zeggen”,
antwoordde Rouletabille, „maar ik ge
loof, dat u nu genoeg weet, om dep
heer Darzac vrij te spreken Als
Larsan ten minste niet terug komt
Maar dat geloof ik niet!” sprak hij
hartelijk lachend.
Iedereen lachte met hem mee.
„Nog één vraag meneer”, ging de
president voort. „We begrypen nu,
