MM
kwaliteiten.
IUW
MEHKteMtw.
QLAZBS,
HET OFFER.
liedingen
in de
Courant
iwecee.
BEJ0M
Donderdag 15 Augustus 1912.
No. 11944.
51e Jaargang.
S"oJ.tex3.1arxd
FEUILLETON.
WARENHUIS, Spuislr. Dn Bug.
■*- Alle Lue- ei Hulih. Artikel»
gt
1
AYZONEN
nut.
llffl
lUDE
Si. Jwskerk, der
ttkultgeieM.
bbiobt M»
l< A BETH,
KBAMM,
XJ.A—
Telefoon Interc. 82 Uitgever» A. BRINKMAN EN ZOON.
Buitenlandse!! Nieuws.
-
XTie-CL-w-s- en -^d.’v-extezxtïe'blsLd. "v-oox O-oulcLsl OaacxstxeHicezx.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
p-R[jpg j j, T ij
Telefoon Interc. 82.
i DANTZ1G,
DUST.
r 1.25
F1
van
d aan het Bureau.
te.
en wij
(Wordt vervolgd.)
J v*“
verkie-
i alle soorten
erken*
7. BIJL,
EBAAKT U.
HOOGEN.
i. v. ABS-
ni«» koste» slwkls
(beltüig:
16, voor elke regel
nknMui Zn ÖoÓ^*,
;uw TAM
IEEÊN worden
l in vereegelde
m vijf, twee en
>n een Xei. one
tiding van Norn-
iii, vooraien vu
nd Merk, vol-
ret gedeponeerd,
it uitvoering
«de orden un-
as
twir van Bttl.ltn.it
kiUer, Arekital
ue van BetmkMuk
tkl.
CBS?.
.Uitgevers, Gondt
gevoelens dat lag niet in den aard
van I'
over nagedacht. Spoedig Vm zij weer
aan haar werk gegaan. Ofschoon zij
ook geen trek in eten meer had. Vader
en Oom wilden toch hun middagmaal
hebbenen of Goldammer haar in
haar werkjapon zou vinden, dat
was haar onverscMJlig. Zy schilde
met bevende vingen
whschte ze af en zette ze in een pot
dag was over-
--- ‘rtZs
t beroemde
serkglazen
PRIJS VAR HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50
Idem, franco per post rI 00
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau Lanuk
Tien de weg 64, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
De Italiaansch-Tnrksche oorlog.
De „Tribuna” deelde gisteren mede,
dat de oorlogsoperaties ter zee en te
laud hervat zouden worden. Heden
heeft de „Messagero” uit andere bron
bevestiging van dit bericht ontvangen,
Generaal Gamini is gereed om op te
rukken naar Regdaline, het kruispunt
van de drie van het westen naar
Garian leidende karavaanwegen.
Engeland.
Hoe de Britsche geneesheeren „sta
ken”. Men weet, dat de onderimnde-
lingen tusschen Lloyd George en de
Britsche artfen over de medewerking deeld
van dezen tot uitvoering der ziekte
verzekeringswet afgebroken zijn.
De minister, aldus meldt de Brit,
med. Journal, hot orgaan van de vak-’
„ing der doctoren, de Brit,
«leu. Association, zal nu, daar het
onmogelijk is, voldoende „werkwilli-
ged” te werven om 13 millioon in
woners geneeskundig te behandelen,
er wel toe moeten overgaan, den
verzekerden jaarlyks 6 sh. uit te koeren
en hun zelf de zorg voor hun genees
kundige hulp over te laten. Ten einde
dit ook voor de minvermogenden mo
gelijk te maken, trachten nu de ge
neeskundigen een waarborgfonds van
150.000 tot 250.000 p. st. uit eigen
middelen byeen te brengen, zoodat
waarschynlyk vóór 1913 een reusachtig
„doktorsfonds” zal zyn opgericht, en
niemand, die daarop aanspraak zal
kunnen maken, geneeskundige hulp
op ziekenfondsvoorwaarden zal be
hoeven te ontberen. De afdeeling
Sevenoaks heeft daartoe in een slecht
bezochte vergadering terstond voor
250 p. st. ingeteekend.
Turkije.
Turkije en Bulgarije.
Het is opmerkelyk hoe Dinsdag alle
politieke partijen deelnamen aan de
>ring Holl.
d. Gouda 1
Beuhr.
De feesten te Antwerpen.
Het koninklijk gezin is gisteren te
Antwerpen om tien uur precies in ge
zelschap van verscheidene ministers,
aangekomen. De burgerlijke en mili
taire autoriteiten waren ter ontvangst
in het station, de burgerwacht be wees
de militaire eer. Te midden van de
toejuichingen eenor talryke menigte
bereikten de vorstelyke personen het
paleis, waar de overheidspersonen ont
vangen werden.
jConing Albert heeft de Nederland-
sche missie ontvangen, die hem namens
Koningin Wilhelmina kwam begroeten.
Algemeene werkstaking.
In België bereidt alles zich zich voor
op de algemeene staking. Nadat het
den sociaUstischen leiders gelukt was
de staking in het gebied van Charleroi,
Josthaven
leden van de Triple Entente. Die haat
is in Duitschland trouwens bijzonder
groot en het zou hensch niet te ver
wonderen, zyn wanneer na eehigen
tyd een botsing tusschen beide groepen
ontstond.
dat rook opsteeg uit een kruitmaga
zijn, sloeg alarm en het grootste ge
deelte van do bemanning, ongeveer
250 man, sprong over boora, of
liet de booten zakken en trachtte
met den meesten spoed de nabijge
legen Diderot” of „Républiquo” te
bereiken.
Het aan boord gebleven personeel
zette daarop de magazynen onder
water. Bij nader onderzoek echter
bleek, dat er niet de minste reden tot
ongerustheid was geweest, daar de
rook was veroorzaakt door de ketels
van do stoomkraan.
Duitschland.
Naar aan het Berl. Tageblatt uit
Gerthe wordt bericht, heeft de politie
bij de begrafenis van do slachtoffers
der mijnramp bij Bochum weer een
strenge censuur op de kransen, die
roode linten droegen uitgeoefend. Oh-
der de in beslag genomen kransen was
er een met een lint waarop stond
„Aan de slachtoffers van het kapitaal.”
De politie moet een oogonblik voor
een moeilijk dilemma gestaan hebben
bij een lint, dat tot opschrift had den
Bijbeltekst Sirach 13 vers 23 „Zooala
de leeuw het wild in do heide ver
scheurt, zoo verscheuren de rijken de
armen.” Dit opschrift vond echter
ten slotte genade omdat het aan de
Heilige schrift was ontleend. Daaren
tegen viel een ander lint, met de on
schuldige woorden „Aan de gevalle
nen op het slagveld van den arbeid”
aan de schaar van den censor ten
offer.
rouwbetooging te Sofia naar aanleiding
van de moorden te Kots jana.
Een stoet van een duizend personen
begaf zich van de kerk naar de ver
gadering, voorafgegaan door rouw
vlaggen en oorlogszuchtige opschrif
ten, als„Oprukken naar Adrianopel”,
„Overwinning door Zelfvertrouwen”.
De stoet hield stil op het plein voor
de Nationale Vergadering, waar tal
van vertegenwoordiger» van alle par
tijen vaderlandslievende redevoeringen
hielden. Allen riepen om oorlog. De
betooging liep af zonder incidenten.
De politie had haar maatregelen ge
nomen om het Turksche gezantschap
te beschermen. Zij wilde ook het
lulden van de klokken op de kerk ver
hinderen, maar de betoogers beletten
haar dit.
Aan de vergadering namen een
30.000 personen deel. Tenslotte werd
de reeds bekende motie aangenomen,
waarin wordt gewezen op de voort
durende uitdagingen van Turkije aan
de grens en op de politiek van uitstel
der Porte tegenover alle vertoogen
van Bulgarije en in het licht wordt
gesteld, dat onder de Mohammedaan-
sche bevolking wapenen werden ver-
Turksche benden werden ge
vormd in denzelfden tijd, dat de Bul-
gaarsche bevolking van Macedonië
ontwapend was. De motie besluit de
regeenng aan te sporen alle maatre
gelen te nemen om Macedonië en het
vilajet Adrianopel van het Turksche
juk te bevrijden in het bewustzijn dat
de geheelo natie haar eenstemmig zal
ondersteunen.
Een diplomaat heeft asn een me
dewerker van het Neues Wiener Tag-
blatt met nadruk verzekerd, dat de
geruchten, als zou Bulgarije mobili
seren, uit de lucht gegrepen zijn.
Zonder twijfel is de Bulgaarsche
pers zeer oorlogszuchtig, doch er be
staat volgens hem geen gevaar voor
een oorlog. De regeering moet vyst
besloten zijn den vrede op den Balkan
niet te verstoren.
Marokko.
Do nieuwe Sultan.
Uit Rabat wordt geseind
Moulay Youssef is tot sultan
Marokko geproclameerd.
Frankrijk.
Dinsdagochtend is een paniek uit
gebroken op het Fransche oorlogsschip
„Verité”, dat in de haven van Toulon
voor anker lag. Een matroos, meenende
60IBSIHE (01 IU\I.
V»h I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer ,0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden dele legen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van t—5 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 0 ets. Reclames t 0 15 per regel
Groote letters en randen naar plaatsruimte
die spontaan uitbrak als gevolg
den ongelukkigen afloop der vei
zingen van 2 Juni en die b(jna een
revolutionnair karakter had, te onder
drukken moeten zy zich op den on-
verwüld bijeengeroepen partijdag, die
den Juni te Brussel genouden werd,
voor de spoedige afkondiging van een
algemeene staking als middel om tot
algemeen kiesrecht te komen, verkla
ren. Hoewel nog geen termUn voor
voor het uitbreken van de staking was
bepaald, werd toch reeds vastgesteld
dat zy in ieder geval voor de bijeen
komst van de Kamer in November
beginnen moest. Er werd dadeiyk een
centraal comité gevormd, waarnaast
plaatselyke comité*», om de staking te
organiseeren, werden gesteld; oproe
pen werden gepubliceerd om het volk
tot spaarzaamheid aan to zetten en het
aan te raden tot de vak vereen igingen
toe te treden. In deze oproepen, die
door het „Nationale Comité voor het
algemeen kiesrecht on de algemeene
staking” zyn ondert.. werd betoogd,
dat het Belgische volk ook van nieuwe
Kamerverkiezingen niets te verwach
ten heeft, daar de oneerlijke verkie-
zingspraktyken door klerikalen gewe
tensdwang en door het meervoudig
stemrecht begunstigd, zich toch weer
herhalen zouden. Slechts een veran
dering van het kiesrecht zon het volk
de politieke voorrechten kunnen ver
schaffen, die een grondslag kunnen
zijn voor oeconomische golykheid.
Daar een dergelflke verandering echter
niet van de tegenwoordige noch van
eenige andere onder dezelfde omstan
digheden samengestelde Kamer te ver
wachten was, moesten de Belgische
arbeiders het werk neerleggen, zoo
lang zij van hun rechten verstoken
blHyen.
De ophanden zijnde staking zal de
derde groote politieke arbeiders-be
weging van België1 rijn. De eerste in
het jaar 1893, waarbij meer dan
200.000 arbeiders staakten, duurde
slechts enkele dagen. By de tweede
beweging in 1902 bedroeg het getal
stakers meer dan 300.000, maar ook
deze beweging duurde niet lang. Dit
maal hoopt men, dat 500.000 arbeiders
aan de beweging zullen deelnemen, en
wil men er zich op voorbereiden, dat
de staking 4 k 5 weken zal aanhouden.
Daar in België een nauwe band be
staat tusschen het socialistische partij
bestuur en de vakvereenigingen en
beiden over aanzienlijke middelen te
beschikken hebben, verwacht men, dat
duizend mark bij elkaar brengen, om
het meisje de mogelijkheid te geven,
het aanzoek af te slaan. Zooveel bezat
zij niet. Waarom had zU ook zulke
dure toiletten gekocht I Het was haar
toch niet gelukt, hem aan te lokken.
Nu beschikte zij slechts over iets meer
dan twee duizend mark. Daarvoor kon
zij den man, dien zij zoo gaarne wilde
hebben, niét koopen. Hoe gaarne zou
zn haar spaarpenningen voor dit doel
afgestaan hebben. Dat hij tot haar
zou komen, als het meisje hem afsloeg,
daar was zy van overtuigd. Vreemd
genoeg bedaarde haar ijverzuchtige
Opwelling, daar Marie geen liefde
voelde voor den man, op Wien zij haar
toekomst gebouwd had, en dien zij
met hart en ziel aan hing. Nu eerst,
nu zij hem verloor, voelde zy hoezy
hem beminde.
Luid weenende liet de kleine be
kommerende Jeanne het hoofd aan
de borst van do eveneens bedroefde
Marie rusten.
De Fran«?aise snikte„Ach, ik ben
zoo ongelukkig, ach dat ik je
niet helpen kan 1”
van zijn overleden vrouw bewaarde.
Het was volstrekt nutteloos mooie
dingen voor veel geld te koopen, ter
wijl hij deze dingen hier toch had
liggenals ze weer gepoetst waren,
kénden ze best nog eens dienst doen.
Na lang zoeken koos hij een ring,
waarin drie gekleurde steenen zaten,
een zwarte, een roode en een groene,
die de zinnebeelden van geloof, hoop
en liefde voorstelden, en een cameé-
broche ter grootte van een appel
deze prachtige gesneden steen stelde
hoofd van een godin voor, om-
..jnsd door bladeren van den wijn-
*tok.
Dit sieraad wilde hij zyn „nieuwe”
hartedief dezen namiddag ten ge
schenke geven.
Zoodra juffrouw Duvernier begre
pen had, wat dc twee mannen met
elkaar bespraken, besloot zij nog te
elfder ure een poging te wagen, om
dit dreigende gevaar af te wenden.
Zij liep, zoo hard zij kop, de trap op
naar de woning van den fotograaf.
Zij had het al lang gevreesd en zien
aankomen. Zij wist echter ook zeer
k goed, hoe haar jonge vriendin er over
r. dacht, en daarom geloofde zij, dat
het nog wel mogelijk zou zijn vóór
de verloving tot stand kwam Marie
van besluit te doen veranderen, ep
het is nog niet vastgesteld, nog niet
beslist.”
„Ik heb mijn vader beloofd -M
„Waarom? Gij zijt veel te jong
voor dien man en ge bemint hem niet.
Vertel mij eens, wat heeft u daartoe
bewogen
Het jonge meisje boog het hoofd,
plotseling kwam er eenige hoop in
naar op, en die hoop dwong haar tot
openhartigheid. Misschien wist die
slimme Jeanne nog een goeden raad
om te ontkomen aan het verschrik-
kelüke lot. dat haar dreigde. Zoo sprak
zij halfluid en kleurend van schaamte:
„Mijn vader is Goldammer een groote
som geld schuldig. Wij staan op het
punt van failliet te gaan. Er valt niets
anders aan te doen, dan het aanzoek
van Goldammer aan te nemen. Dan
alleen wil hy ons helpen en mijn armen
vader ondersteunen.1’
„En als nu eens een vriendin zich
bereid verklaarde u te helpen
„O, edele lieve Jeanne, ik vrees,
dat het veel te veel zal zyn 1”
„Noem mij de som maar, kind!”
„Wy zyn hem over de drie duizend
mark schuldig. Bovendien hebben wij
nog meer onbetaalde rekeningen en
geen middelen om van te leven!”
Juffrouw Duwrnier werd bleek.
Men moest dus op zyn minst vier
U)
Goldammer keek op zijn horloge
Daar is geen haast bij. Nu ik zeker
bén, dat die lieveling de myne wordt,
kan ik ook wel op gewonen tijd eten.
Maar na het slaapje, vriend zoo onge-.
veer om vier uur zal ik bn u komen, het
dan kunnen we alles in orde brengen, krai
Dan kom ik mijn geliefde omhelzen.”
Liebreich was er verwonderd over,
dat de kapper volstrekt geen haast
maakte om bij zjjn geliefde te komen
en ging langzaam de trap op naar
zyn woning om Hans Assel alles
vertellen, wat er besloten was.
Goldammer was zeer tevreden. Hij
meende, dat hij het zichzelf verplicht
was, een zekere waardige terughou
ding in acht te nemen. Hij wilde reeds
dadelyk zyn standpunt goed laten uit
komen; hij was de rijke man, die
aanzoek deed om een arm meisje. Ook
nog een andere reden hield hem terug.
Met een bijzonder gevormden sleutel
opende hij net achterste vakje van
het schrijfbureau, waar hjj de sieraden
Frankryk en Rusland.
De pers is over het bezoek van den
'ranschen minister-president Poincaré
og niet uitgepraat en wie de poü-
ieke verhoudingen tusschen de groote
mogendheden kent, begrijpt dit zeer
wel. Met wangunstige oogen hebben
Frankrijk en Engeland de vertrouwe-
lykheid tusschen Duitschland en Rus
land bij de laatste Keizers bijeen komst
gadegeslagen. Met nog grooter wan
trouwen beziet thans Duitschland, het
voornaamste lid van den Driebond
hoe de leden van de Triple Entente
hun besprekingen onderling houden.
Wat met betrekking tot de Balkan-
zaken en dergelijke onbenulligheden
wordt besproken, laat Duitschland
vrijwel koud, maar wat er beproken
is ten opzichte van den Driebond,
daarover is Duitschland minder gerust.
Verschillende Duitsche bladen bevat
ten artikelen waarin omtrent het ver
handelde, hetzij te recht of te onrecht
een en ander wordt medegedeeld.
Zoo bevat de Neue Freie Presse
een artikel, getiteldDe politieke
resultaten van de reis van Poincaré.
Het blad heeft het over een vloot-
o vereen komst, die tusschen Frankryk
en Rusland moet bestaan? De schep
per van hét verdrag is de Russische
admiraal, prins Liever, zegt het blad. *«reenigii
Wat er echter is besloten, is pas goed Med. Asi
bekend geworden, door de reis die
minister Poincaré naar St. Petersburg
heeft gedaan. Het blad wijst er op,
dat de tekst officieel niet openbaar is
gemaakt, zoodat men eigenlijk niet
juist weet, wat het verdrag inhoudt.
De leden van den Driebond vindt
het blad veel eerlgker, al zegt het dit
niet. Het w^jst er op, dat de tekst van
het verbond tusschen Duitschland en
Oostenrijk officieel is gepubliceerd, zoo
dat iedereen weet, welke voorwaarden
van beide zijden zijn gesteld. Van een
offlcieele publicatie van den tekst van
het Fransch-Russisch verdrag is echter
geen sprake. Zooveel hebben we door
de ervaring kunnen leeren, zegt het
blad, dat voor oorlogen buiten Europa
het verdrag niet geldt, getuige Frank-
rijk’s onzijdigheid in den Russisch—
Japanschen oorlog.
Blijkbaar betreft het elkander by-
staan wanneer één van hen in oorlog
komt met een lid vari den Driebond.
Zooals men ziet, het geheele stuk
ademt een geest van haat tegen de
dan ja, dan kon alles nog in haar
eigen voordeel afloopen. Mocht er met
geld iets verkregen kunnen worden,
dan was zij tot elk offer bereid.
Zich geheel overgeven aan droevige
Marie. Zij had er niet lang meer
haar werk gegaan. Ofschoon zij
Oom wilden toch hun middagmaal
haar werkjapon zou vinden, dat
de aardappelen,
op het vuur; nam een stukje vleesch,
dat van den vorigen dag was over
gebleven en zette het op te warmen.
Een zacht kloppen op de keuken
deur, en een vriendelijK geblaf van
den hond, deed haar een beetje schrik
ken. Toen zij zich omkeerde, zag zij
met een verlicht hart juffrouw Du
vernier binnenkomen.
Juffrouw Duvernier liep naar haar
toe. „Uw papa had de buitendeur
open gelaten, en nu ben ik hier. O,
mijn lief kind, ik heb Ef°’n diep mo
delijden met je!”
„Weet je het dan al, Jeanne?”
„Ik weet alles, myn engel 1 Maar
