eiiZEK,
i?) n
HET offer.
.E. Alter
-1
51e Jaargang.
Donderdag 32 Augustus 1912.
No. 11950.
KENNISGEVING.
JA^SKEHK
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
ZD-A-
N's InkT
de B£STE
SCHADELIJK
DLLAND.
Sracht 269*
IAG,
risia’
eevoedera.
JDE.
KBAMM,
IE. ALTER
icht 2694,
LAG.
XTie-ci-“ws- ezx ^^cl'rrertexxtïe'bleud. voor O-otolcLsl ezx OaMustxeZbcezx.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
behalve Zon
en
de stad aan huil
beroemde
r
erkglazen
zelf, hoor!”
i&Zn., Gouda.
zer see! voer)
3 en 71
^Van een schil-
?n <Me hij mat
WARENHUIS, Spuistr. Den Haag.
■SF* Alle Luxe- en Iluisli. Artikelen
Kanaries
J, en */i Hier
mdernieel
voederkosten
40 en 5 kilo
“HOr!
TE WAAR.
yen
neskleeding.
of gedeelten
ierk
s
Janskerk, der
skeningen eni.
ÜIOHT DER
ABET H,
e van Beeldende
der, Architect en
van Bouwkunde
JENT.
Itgevers.Goudi
f 1.25
1.50
1.50
angenomen aan ons BureauL.
methode.
ederfabriek
3IA.
Enkhuizen.
ar bij HH.
Vijdstraat.
Veerstal.
•gelconoert
B. Spaan-
geregeld tijdig
ontvangen van
n, vermahelgk-
dan in onze
idering van de
enbare Feesten
.st”.
kuitvoering in
Genoegen” door
ekkorps.
mie”, 871 uur,
Kon. Nederl.
Onderofficieren
Japan.
De troepen in Korea.
Het Japansche legerbestuur heeft
besloten het sinds lang bestaande plan
uit te voeren tot vermeerdering in
1913 tot 1918 van de troepen in Korea
met 2 divisies. De kosten zullen 26
millioen yen bedragen.
rgoed.
en* ADRES:
m Woningtoe-
landscommissie
Italiaansch-Turksche Oorlog.
Vredesonderhandelingen.
De Minister van bujtenlandsche za
ken bevestigt, dat met Italië langs
officieusen weg besprekingen plaats
hebben. Wanneer Turkije de aanspra
ken en voorwaarden van Italië zal
kennen, en indien deze aannemelijk
en met de eer, waardigheid en het
belang van Turkije in overeenstem
ming te brengen zijn, zullen officieele
vredesonderhandelingen plaats hebben,
en zal Europeesche tusschenkomst on-
noodig zijn.
GIIIIMIIE COURANT.
Verschij nt dagelij ks
PRIJS VAN’h'ËT A BONNEÏENÏ7
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco' per post ilfl
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tienoeweg 64, by onze Agenten, den Boekhandel on de Postkantoren
Marokko.
De nieuwe sultan.
Moelai Joessef is 31 jaren oud, en
juist 40 dagen na zijn halfbroeder
Abdel Asiz geboren, Hafids voorgan
ger. Evenals deze is hij de zoon van
een Circassische, en de eenige harer
kinderen, die in leven bleef. Zij is
daarom hartstochtelijk aan hem ge
hecht. Aan Abdel Azis is Joessef tot
het eind getrouw gebleventoen zijn
mehalla in 1908 verslagen werd, streed
Joessef aan zijn zijde en werd gewond.
Op den raad van Azis begaf Joessef
•zich naar Fez waar hij door Moelai
Hafid zeer hartelijk ontvangen en met
het bevel over een mehalla bekleed
werd. Hafids achterdochtige natuur
kon van die zijde geen gevaar duchten
daar Joessef bescheiden, nauwgezet
en niet instaat tot kuiperijen is.
De nieuwe sultan wordt overigens
geteekend als een positivist, nadenkend
en met een scherp verstand begaafd.
Men gelooft dat zoowel zjjn tempe
rament als wijze bereking hem loyaal
zullen doen medewerken aan de zaak
van het protectoraat. De Mooren ken
nen hem weinig, en persoonlijk gezag
onder de stammen geniet hij dus niet
het is nog de vraag of dit voor Frank
rijk een voor- of een nadeel is. Men
verwacht evenwel dat hij populair zal
worden daar hij altijd zijn plichten
als Muzelman zeer trouw' waarnam en
niet instaat wordt geacht de gevoe
lens van de Mooren door zijn hande
lingen te kwetsen.
Engeland.
Géneraal Booth, f
Het eind van den „odelsten Christen
van den tegenwoordigen tijd”, zooals
William Booth is genoemd, is, voor
de niet-ingewijden althans, nog be-
trekkelyk onverwacht gekomen.
Dinsdagavond is hij op Hadley Wood,
in Middlesex, kalm en rustig ontslapen.
Wat generaal Booth in zijn 82 jarig
leven is geweest vooral voor de maat
schappelijk ongelukkigen en verschop
pelingen, en wat hij voor dezen heeft
gedaan, is niet in enkele woorden te
zeggen. Hij
tische chrisi
onderhoud te gaan voorzien. Zoo
kwam Booth reeds jong onder de
arbeiders en leerde hun nooden ken
nen. In dezen tijd ontstond de Char-
tisten-beweging, die Disraeli in zijn
„Sybil1’ heeft vereeuw'igden onge
twijfeld, heeft de latere stichter van
het Leger des Heils aan deze zijn
eerste sociale indrukken te danken.
De starre conventie van de officieele
staatskerk bevredigde hem weldra niet
meeren reeds op 16 jarigen leeftijd
trad hij als Wesleyaansch Methodist
op, om echter spoedig, toen zijn harts
tochtelijke liefde voor de prediking in
het open veld hem met deze secte in
conflict bracht, zich aan te sluiten bij
de secte der „New Connection”, waarin
hij ook tot geestelijke werd gewijd.
Weldra echter bleek hij ook hier niet
te kunnen vinden, wat hij zochteen
practischen arbeid voor zijn mede-
monschen, zoödat hij ook uit deze
secte trad om te trachten zelfstandig
zijn ideaal te verwezenlijken.
Zijn vrouw, Katharina Mumford,
met wie hij in 1855 in den echt
trad heeft hem hierbij veel gehol
pen. In 1864 trokken beiden naar
Londen, waar Booth in tenten en in
’t open veld zijn prediking begon, en
de vereeniging stichtte, die achtereen
volgens als de „East London Revival”,
de „East Lonaon Christian Mission”
en sedert 1878 als de „Salvation Army”
bekend is geworden.
Hoeveel spot en verguizing het
echtpaar heeft te verduren gehad bij
hun arbeid, is te bekend om nog te
releveerenzij er slechts aan herin
nerd, dat er zelfs een oontra-leger werd
opgericht, hetwelk vóór alles tot taak
had alle bijeenkomsten van Boot’s
leger te verstoren en in het water te
doen vallenterwijl menig rechter
deze tegen-beweging nog steunde door
Booth’s soldaten wegens verstoring
der openbare orde tot boete of zelfs
gevangenisstraf te veroordeelen.
Weldra echter begon een algemee-
ner waardeering van het maatschap
pelijk werk van Booth en zijn soldaten
in „darkest London”, in de sloppen en
stegen, in de kroegen van allerlaagst
allooi en de huizen van misdaad en
ontucht, door te breken; men staarde
niet langer alléén op den reclame-
achtigen schiin van uniformen, fan
fares en halleluja-geroep, doch begon
den schoonen kern van zijn arbeid,
opheffing der maatschappelijk gezon-
kenen, te erkennen. En toen in 1890
Booth zijn nIn the darkest Engeland
benoemd worden uit een reeks perso
nen, door Spanje aan te wijzen. Op.
die manier is dit land verzekerd dat
de Khalifa geen tegenstander is en
tevens is in naam de souveroiniteit'
van den Sultan gehandhaafd.
Betreffende den godsdienst is men
het volgende overeengekomen Alleen
de Paus zal nieuwe parochiën mogen
instellen en tevens is bepaald, dat de
Franciscaner missies zullen worden
samengesteld uit Fransche en Spaan-
sche geestelijken.
Deze punten zullen dus onderhan-
delingen met het Vaticaan noodig
maken.
Omtrent Tanger schijnt men de
volgende oplossing te zoekenTanger
zal autonoom worden. Het toezicht
zal worden uitgeoefend door een in
ternationalen raad, bestaande -uit in
landers, Engelschen, Franschen en
Spanjaarden.
Engeland is natuurlijk opgenomen
om de groote belangen, die dit land
bij alles wat de toegangen tot de Mid-
dellandsche Zee betreft, heeft. Echter
de Tanger-kwestie is vooralsnog niet
geregeld. Daarvan hooren we nog
wel meer.
De BURGEMEESTER van GOUDA
brengt bij deze ter kennis van de belang
hebbenden, dat door den Heer Directeur
der Directe Belastingen enz. te Utrecht op
den ïg Aug. 1912 executoir is verklaard:
het Kohier no. 3 der Bedrijfbelasting,
dienst 1912/13.
Dat voormeld Kohier ter invordering
is gesteld in handen van den Heer Ontvan-,
ger, dat ieder, die daarop voorkomt, ver
plicht is zijnen aanslag op den bij de Wet
bepaalden voet te voldoen en dat heden in-
gaat de termijn van zes weken binnen welke
de reclames behooren te worden ingediend.
Gotrda, den 22 Aug. 19T2.
De Burgemeester voornoemd,
H. J, NEDERHORST. L. B.
Zij zag de fotogrkfie\va
derij, die voor hem lag\i
teere kleuren afwerkte.
„Een madonna van Murillo. Kijk
eens, op den maansikkel zweven vier
engelen met palmen en lelien aan
hun voeten. Wat een bekoorlijke we
zens! En die uitdrukking, het gol
vende donkere haar, die opwaaiende
mantel
„Wat wil u daar toch mee?”
„Wat ik er mee wil? - Mij aan
de schoonheid verkwikken, natuurlijk!”
„Vader,” zeide zg onvriendelijk,
„maar dat is toch spelerij kunst,
die niets oplevert, gij moet toch ver
dienen.”
.God zij dank dat ik niet meer
behoef te scharrelen om mgn brood
te verdienen!” Dat klonk als een
zucht van verlichting. Met een teede-
ren blik keek hg haar aan en legde
zijn arm om haar schouders. „Ik dank
>e wel, brave dochter, dat ge mij van
vloek der zorgen verlost hebt.
ben, gaan met voorliefde naar het
Zuiden. Ik heb hier een reisboek van
Italië voor je meegebracht, kijk dat
maar eens goed in, ik heb er geen
tijd voor, het is ook voldoende, wan
neer eenr van ons beiden zich daarmee
bemoeit.”
Zonder groote belangstelling bla
derde zij in het boek. Haar vader stelde
het meer op prijs. Hij verdiepte zich
in de beschrijving der galerij en kunst
werken. „Wat ben jij toch gelukkig,
dat je dit alles zult zienzei hij met
een zucht.
JJenige dagen later bracht Gol dam
mer een ander boek, dat over Parijs
handeldehij meende, dat men best
Parijs en zijn omstreken in vier we
ken kon zien. „Het i^^v 1 een schan
delik tijd verspillen, maar voor zulk
een lief poppetje, begaat men wel
eens een dwaasheid.”
Het was haar geheel onverschillig
of de reis korter of tenger duren zou.
Zij was ook tevrede» met een rei»
van korteren duur. Ook voor Parijs
toonde haar vader meer belangstelling
dan zij. Hg droomde van de heerlijke
mooie schilderijen in het Louvre en
beklaagde zich er over, dat hij deze
kunstschatten niet gezien had en niet
zien zou.
De trouwdag naderde. Goldammer
Feestdagen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN~
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
uw moeder mgn blonde Dora O,
wat een dagen toen in de bloeiende
heide
„Ja, Moeder was van buiten af
komstig, maar zij heeft mij nooit van
haar geboorteplaats en van haar fa
milie gesproken. Hoe kwam dat?”
„Laat dat rusten, kind, laat dat
maar rustenOude ongelukkige ge
schiedenissen. Mjjn Dora heeft zich
alles zwaar aangetrokken. Wellicht
werd zij door verdriet gekweld, dat
maakte haar ziek, en zij stierf jong
weg met die treurige herinnering!”
Ruw wierp hij de plaat in de por
tefeuille en sloeg die dicht. Marie
schrok, dat was anders zgn gewoonte
niet. Bedrukt en door geheel ahdere
gedachten vervuld, verliet zij de ka
mer. Wat lag er dan voor treurigs
in het verleden van haar ouders
Goldammer kwam iederen dag naar
boven. Hij ging rechtstreeks naar den
salon. Na een teedere begroeting trok
hij haar naar zich toe op de sofa en
vertelde met voorliefde van zijn plan
nen voor de huwelijksreis. Hij meende,
dat hij best vier zes weken uit zgn
zaak kon wegbig ven.
„Hoor eens, poesje,” zei hij trotsch,
„April is een prachtige tijd om in
Italië te reizen. Alle jong getrouwde
paartjes, die een gevulde beur* heb-
Het Fransch-Spaansch Marokko-
verdrag.
Het gerucht, dat we dezer dagen
konden vermelden, schijnt bewaarheid
te zullen worden. Men kan er van
op aan, dat de onderhandelingen tns-
schen Frankrijk en Spanje op een eind
loopen. De onderteekening zal natuur
lijk moeten wachten tot de terugkomst
van Poincaré, den minister-president
tevens belast met buitenlandsche zaken.
Spanje is er niet in geslaagd zijn
wensohen teh volle bevredigd te krij
gen. Verschillende kwesties heeft het i
naar Frankrijks wensohen moeten re
gelen. In hoofdzaak komt het vei-drag
hierop neerHet noordelijk gedeelte,
het z.g. Rif en de berg Ghani, die
de stad El-Ksar beheerscht, blijven
aan Spanje. In ’t zuiden echter heeft
Spanje menig gedeelte aan Frankrijk
moeten afstaan, zoo b.v. de geheele
zindelijke zóne, behalve Ifni met een
kuststrook van 100 K.M. lengte. Een
van de lastigste kwesties die geregeld
moesten worden was de kwestie van
regeering. In naam blijft de' Sultan
regeeren, echter vreesde ’Spanje dat
de Sultan, die geheel onder Frankrijks
invloed staat, een Fransch gezinde
Khalifa aan zou wijzen om in zijn
naam het Sp&ansche gedeelte te be
sturen. Daarvan wilde Spanje niets
weten, maar evenmin wilde Frankrijk
toestemmen in een Spaansch protec
toraat. Zoo’n tweevoudig protectoraat
zou slechte aanleiding tot geschillen
geven. Thans is men tot het volgende
besluit gekomen De vertegenwoor
diger van den Sultan zal door dezen
A. BRINKMAN
•aagd
:gen. v
lngetjende-
and the way out” publiceerde, waarin
hij verklaarde 100.000 p. st. noodig
te hebben om zijn reddingswerk voor
gevallen vrouwen te begingen,stroomde
het geld zoo overvloedig, dat hij wel
dra 76 tehuizen en 100 reddingssta-
tions kon inrichten in de ellendigste
wijken van Londen. Een andere op
roep, twee jaar later, om 30.000 p. s.
voor het onderhoud der gebouwen en
uitbreiding van dit reddingswerk, werd
op dezelfde wijze beantwoord.
Van dit jaar heeft Booth’s organi
satie zich met reuzensnelheid over de
geheele wereld ontwikkeld en uitge
breid, zoodat zij in 1910 niet minder
dan 20.000 officieren en onderofficier
ren telde in 54 landen en kolonies,
met 900 instellingen vamweldadigheid,
waarin o.a. in één jaar meer dan 10
millioen maaltijden en 6 millioen bed
den werden verstrekt.
Ook aan waardeering van allerhoog
ste zijde heeft het den generaal in de
laatste jaren zijns levens niet ont
broken. Koning Eduard rioodigde den
generaal bij zich en onderhield zich
geruimen tijd met hemop een reis
door de V. 8. bewees president Roo
sevelt hem de grootst plogelijke eer
en het Huis van Afgevaardigden ver
zocht hem een zitting met gebed te
openen Nottingham en de City van
Londen verleenden hem het eere-bur-
gerschap.
Ten slotte moge de volgende reis-
statistiek een beeld geven van den
onvermoeide werkkracht van den ont
slapene alle landen van Europa
Nederland nog in ’t begin van dit
iaar heeft hij verscheiden malen
bezocht; verder Amerika en Canada
vijf maal, Australië en Zuid-Afrika
drie maal, Indië tweemaal, Japan
eenmaal
Het drama te Eastbourne.
Dinsdag wist men als meer van het
vreeselyke drama, dat zich te East
bourne had afgespeeld. De moordenaar
en zelfmoordenaar heette Murray hij
gaf zich wel uit voor een kapitein
van het Engelsche leger, maar is ver-
moedelijk slechts soldaat of misschien
onderofficier geweest. Waarschijnlijk
heeft hij tegen de Boeren meegevoch
ten. Al meer is de opmerking gemaakt
dat vele Engelschen, uit den oorlog
teruggekeerd, bloedige misdaden heb
ben bedreven. Ook in Zuid-Afrika
trouwens zijn dergelijke misdrfiven na
den oorlog talrijker dan er voor.
Murray had een knap voorkomen
begon minachtend van Parys te pra
ten. Wat wilden die Franschen wel?
Hij frizeerde zeker zoo goed, als men
het daar kon. Het was niets anders
dan een vooroordeel, dat mode en
goede smaak uit Frankrijk moesten
komen. De Berlijner mode echter
kwam bij alle verstandige lui meer in
aanzien. Waaroïn zou hij zijn geld
over de grens brengen Dresden was
toch ook een mooie stad, wat dacht
zij van Dresden?
„Ach, dat is mij geheel onverschil
lig,” zei Marie.
Liebreich bracht in het midden, dat
Dresden de allerberoemdste galerij had.
De oorspronkelijke madonna van Raf-
fael te zien, was steeds het grootste
verlangen van zijn leven geweest.
„Laat papa voor mij meegaan, dan
heeft tenminste iemahd pleizier,” sloeg
Marie wrevelig voor.
Goldammer schudde van het lachen.
„Nou, dat zou een fraaie vertooning
wezen! Wat een grap! Het kind wou
me zeker haar ouden vader op den
hals schuivenJe bent en je blijft
een klein krabbelkatje, maar mooi
haar dat heb je,” en met welge
vallen streek hij haar over het hoofd.
„Voor het bruiloftsfeest frizeer ik je
zelf, hoor!”
(Wordt vervolgd)
De zegen van je vader omgeve je en
vervulle je toekomst met geluk.”
Zij beefde, zij wist niet, wat zij bij
deze uiting van dankbaarheid zou doen.
Hoe kon zij nu nog smeeken om haar
te bevrijden van haar verplichting
jegens dien man, dien zij niet lief had.
Terwijl hij weer naar zijn werk keek,
bladerde zij gedachteloos in een porte
feuille met fotografiën. Deze platen,
louter landelijke gezichten, had zij nog
nooit gezien.
Nog steeds bezig met haar eigen
gedachten, tilde zij één der bladen in
de hoogte. Zeker een boerenhofstee.
Een paar hooge boomen, een hek van
ruwe planken, een groote schuur met
overhangend dak, terzijde nog een
schuur, waarvan de hooge en breede
deur openstond. Over het erf liepen,
ongelijkmatig achter elkander, vrou
wengestalten, die spinnewielen droe
gen. Daaronder stond door haar va
ders hand geschreven, „Op weg naar
de spinkamer, herinnering aan de
Lüneburger heide.”
„Wat is dat, Vader vroeg zij, om
zien van de kwelling in haar binnenste
te bevrijden, en af te leiden.
Hij nam de plaat iu de hand, en
zag er met genoegen naar. „Dit is
twintig jaar geleden gemaakt, kind,
toen hier deze tweede slanke,
pelingen, en wat hij voor dezen heeft
j was de man van het prac-
istendom.
William Booth werd den lOn No
vember 1829 te Nottingham geboren.
Zijn ouders zijn vader was een
kleine bouwondernemer schijnen
het niet breed gehad te hebbenhij
moest althans reeds op 14-jarigen leef-
tijd de school verlaten om zelf in zijn