eiiZEK, i?) n HET offer. .E. Alter -1 51e Jaargang. Donderdag 32 Augustus 1912. No. 11950. KENNISGEVING. JA^SKEHK Buitenlandsch Nieuws. FEUILLETON. ZD-A- N's InkT de B£STE SCHADELIJK DLLAND. Sracht 269* IAG, risia’ eevoedera. JDE. KBAMM, IE. ALTER icht 2694, LAG. XTie-ci-“ws- ezx ^^cl'rrertexxtïe'bleud. voor O-otolcLsl ezx OaMustxeZbcezx. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. behalve Zon en de stad aan huil beroemde r erkglazen zelf, hoor!” i&Zn., Gouda. zer see! voer) 3 en 71 ^Van een schil- ?n <Me hij mat WARENHUIS, Spuistr. Den Haag. ■SF* Alle Luxe- en Iluisli. Artikelen Kanaries J, en */i Hier mdernieel voederkosten 40 en 5 kilo “HOr! TE WAAR. yen neskleeding. of gedeelten ierk s Janskerk, der skeningen eni. ÜIOHT DER ABET H, e van Beeldende der, Architect en van Bouwkunde JENT. Itgevers.Goudi f 1.25 1.50 1.50 angenomen aan ons BureauL. methode. ederfabriek 3IA. Enkhuizen. ar bij HH. Vijdstraat. Veerstal. •gelconoert B. Spaan- geregeld tijdig ontvangen van n, vermahelgk- dan in onze idering van de enbare Feesten .st”. kuitvoering in Genoegen” door ekkorps. mie”, 871 uur, Kon. Nederl. Onderofficieren Japan. De troepen in Korea. Het Japansche legerbestuur heeft besloten het sinds lang bestaande plan uit te voeren tot vermeerdering in 1913 tot 1918 van de troepen in Korea met 2 divisies. De kosten zullen 26 millioen yen bedragen. rgoed. en* ADRES: m Woningtoe- landscommissie Italiaansch-Turksche Oorlog. Vredesonderhandelingen. De Minister van bujtenlandsche za ken bevestigt, dat met Italië langs officieusen weg besprekingen plaats hebben. Wanneer Turkije de aanspra ken en voorwaarden van Italië zal kennen, en indien deze aannemelijk en met de eer, waardigheid en het belang van Turkije in overeenstem ming te brengen zijn, zullen officieele vredesonderhandelingen plaats hebben, en zal Europeesche tusschenkomst on- noodig zijn. GIIIIMIIE COURANT. Verschij nt dagelij ks PRIJS VAN’h'ËT A BONNEÏENÏ7 Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco' per post ilfl Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tienoeweg 64, by onze Agenten, den Boekhandel on de Postkantoren Marokko. De nieuwe sultan. Moelai Joessef is 31 jaren oud, en juist 40 dagen na zijn halfbroeder Abdel Asiz geboren, Hafids voorgan ger. Evenals deze is hij de zoon van een Circassische, en de eenige harer kinderen, die in leven bleef. Zij is daarom hartstochtelijk aan hem ge hecht. Aan Abdel Azis is Joessef tot het eind getrouw gebleventoen zijn mehalla in 1908 verslagen werd, streed Joessef aan zijn zijde en werd gewond. Op den raad van Azis begaf Joessef •zich naar Fez waar hij door Moelai Hafid zeer hartelijk ontvangen en met het bevel over een mehalla bekleed werd. Hafids achterdochtige natuur kon van die zijde geen gevaar duchten daar Joessef bescheiden, nauwgezet en niet instaat tot kuiperijen is. De nieuwe sultan wordt overigens geteekend als een positivist, nadenkend en met een scherp verstand begaafd. Men gelooft dat zoowel zjjn tempe rament als wijze bereking hem loyaal zullen doen medewerken aan de zaak van het protectoraat. De Mooren ken nen hem weinig, en persoonlijk gezag onder de stammen geniet hij dus niet het is nog de vraag of dit voor Frank rijk een voor- of een nadeel is. Men verwacht evenwel dat hij populair zal worden daar hij altijd zijn plichten als Muzelman zeer trouw' waarnam en niet instaat wordt geacht de gevoe lens van de Mooren door zijn hande lingen te kwetsen. Engeland. Géneraal Booth, f Het eind van den „odelsten Christen van den tegenwoordigen tijd”, zooals William Booth is genoemd, is, voor de niet-ingewijden althans, nog be- trekkelyk onverwacht gekomen. Dinsdagavond is hij op Hadley Wood, in Middlesex, kalm en rustig ontslapen. Wat generaal Booth in zijn 82 jarig leven is geweest vooral voor de maat schappelijk ongelukkigen en verschop pelingen, en wat hij voor dezen heeft gedaan, is niet in enkele woorden te zeggen. Hij tische chrisi onderhoud te gaan voorzien. Zoo kwam Booth reeds jong onder de arbeiders en leerde hun nooden ken nen. In dezen tijd ontstond de Char- tisten-beweging, die Disraeli in zijn „Sybil1’ heeft vereeuw'igden onge twijfeld, heeft de latere stichter van het Leger des Heils aan deze zijn eerste sociale indrukken te danken. De starre conventie van de officieele staatskerk bevredigde hem weldra niet meeren reeds op 16 jarigen leeftijd trad hij als Wesleyaansch Methodist op, om echter spoedig, toen zijn harts tochtelijke liefde voor de prediking in het open veld hem met deze secte in conflict bracht, zich aan te sluiten bij de secte der „New Connection”, waarin hij ook tot geestelijke werd gewijd. Weldra echter bleek hij ook hier niet te kunnen vinden, wat hij zochteen practischen arbeid voor zijn mede- monschen, zoödat hij ook uit deze secte trad om te trachten zelfstandig zijn ideaal te verwezenlijken. Zijn vrouw, Katharina Mumford, met wie hij in 1855 in den echt trad heeft hem hierbij veel gehol pen. In 1864 trokken beiden naar Londen, waar Booth in tenten en in ’t open veld zijn prediking begon, en de vereeniging stichtte, die achtereen volgens als de „East London Revival”, de „East Lonaon Christian Mission” en sedert 1878 als de „Salvation Army” bekend is geworden. Hoeveel spot en verguizing het echtpaar heeft te verduren gehad bij hun arbeid, is te bekend om nog te releveerenzij er slechts aan herin nerd, dat er zelfs een oontra-leger werd opgericht, hetwelk vóór alles tot taak had alle bijeenkomsten van Boot’s leger te verstoren en in het water te doen vallenterwijl menig rechter deze tegen-beweging nog steunde door Booth’s soldaten wegens verstoring der openbare orde tot boete of zelfs gevangenisstraf te veroordeelen. Weldra echter begon een algemee- ner waardeering van het maatschap pelijk werk van Booth en zijn soldaten in „darkest London”, in de sloppen en stegen, in de kroegen van allerlaagst allooi en de huizen van misdaad en ontucht, door te breken; men staarde niet langer alléén op den reclame- achtigen schiin van uniformen, fan fares en halleluja-geroep, doch begon den schoonen kern van zijn arbeid, opheffing der maatschappelijk gezon- kenen, te erkennen. En toen in 1890 Booth zijn nIn the darkest Engeland benoemd worden uit een reeks perso nen, door Spanje aan te wijzen. Op. die manier is dit land verzekerd dat de Khalifa geen tegenstander is en tevens is in naam de souveroiniteit' van den Sultan gehandhaafd. Betreffende den godsdienst is men het volgende overeengekomen Alleen de Paus zal nieuwe parochiën mogen instellen en tevens is bepaald, dat de Franciscaner missies zullen worden samengesteld uit Fransche en Spaan- sche geestelijken. Deze punten zullen dus onderhan- delingen met het Vaticaan noodig maken. Omtrent Tanger schijnt men de volgende oplossing te zoekenTanger zal autonoom worden. Het toezicht zal worden uitgeoefend door een in ternationalen raad, bestaande -uit in landers, Engelschen, Franschen en Spanjaarden. Engeland is natuurlijk opgenomen om de groote belangen, die dit land bij alles wat de toegangen tot de Mid- dellandsche Zee betreft, heeft. Echter de Tanger-kwestie is vooralsnog niet geregeld. Daarvan hooren we nog wel meer. De BURGEMEESTER van GOUDA brengt bij deze ter kennis van de belang hebbenden, dat door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. te Utrecht op den ïg Aug. 1912 executoir is verklaard: het Kohier no. 3 der Bedrijfbelasting, dienst 1912/13. Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld in handen van den Heer Ontvan-, ger, dat ieder, die daarop voorkomt, ver plicht is zijnen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen en dat heden in- gaat de termijn van zes weken binnen welke de reclames behooren te worden ingediend. Gotrda, den 22 Aug. 19T2. De Burgemeester voornoemd, H. J, NEDERHORST. L. B. Zij zag de fotogrkfie\va derij, die voor hem lag\i teere kleuren afwerkte. „Een madonna van Murillo. Kijk eens, op den maansikkel zweven vier engelen met palmen en lelien aan hun voeten. Wat een bekoorlijke we zens! En die uitdrukking, het gol vende donkere haar, die opwaaiende mantel „Wat wil u daar toch mee?” „Wat ik er mee wil? - Mij aan de schoonheid verkwikken, natuurlijk!” „Vader,” zeide zg onvriendelijk, „maar dat is toch spelerij kunst, die niets oplevert, gij moet toch ver dienen.” .God zij dank dat ik niet meer behoef te scharrelen om mgn brood te verdienen!” Dat klonk als een zucht van verlichting. Met een teede- ren blik keek hg haar aan en legde zijn arm om haar schouders. „Ik dank >e wel, brave dochter, dat ge mij van vloek der zorgen verlost hebt. ben, gaan met voorliefde naar het Zuiden. Ik heb hier een reisboek van Italië voor je meegebracht, kijk dat maar eens goed in, ik heb er geen tijd voor, het is ook voldoende, wan neer eenr van ons beiden zich daarmee bemoeit.” Zonder groote belangstelling bla derde zij in het boek. Haar vader stelde het meer op prijs. Hij verdiepte zich in de beschrijving der galerij en kunst werken. „Wat ben jij toch gelukkig, dat je dit alles zult zienzei hij met een zucht. JJenige dagen later bracht Gol dam mer een ander boek, dat over Parijs handeldehij meende, dat men best Parijs en zijn omstreken in vier we ken kon zien. „Het i^^v 1 een schan delik tijd verspillen, maar voor zulk een lief poppetje, begaat men wel eens een dwaasheid.” Het was haar geheel onverschillig of de reis korter of tenger duren zou. Zij was ook tevrede» met een rei» van korteren duur. Ook voor Parijs toonde haar vader meer belangstelling dan zij. Hg droomde van de heerlijke mooie schilderijen in het Louvre en beklaagde zich er over, dat hij deze kunstschatten niet gezien had en niet zien zou. De trouwdag naderde. Goldammer Feestdagen. PRIJS DER ADVERTENTIËN~ Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. uw moeder mgn blonde Dora O, wat een dagen toen in de bloeiende heide „Ja, Moeder was van buiten af komstig, maar zij heeft mij nooit van haar geboorteplaats en van haar fa milie gesproken. Hoe kwam dat?” „Laat dat rusten, kind, laat dat maar rustenOude ongelukkige ge schiedenissen. Mjjn Dora heeft zich alles zwaar aangetrokken. Wellicht werd zij door verdriet gekweld, dat maakte haar ziek, en zij stierf jong weg met die treurige herinnering!” Ruw wierp hij de plaat in de por tefeuille en sloeg die dicht. Marie schrok, dat was anders zgn gewoonte niet. Bedrukt en door geheel ahdere gedachten vervuld, verliet zij de ka mer. Wat lag er dan voor treurigs in het verleden van haar ouders Goldammer kwam iederen dag naar boven. Hij ging rechtstreeks naar den salon. Na een teedere begroeting trok hij haar naar zich toe op de sofa en vertelde met voorliefde van zijn plan nen voor de huwelijksreis. Hij meende, dat hij best vier zes weken uit zgn zaak kon wegbig ven. „Hoor eens, poesje,” zei hij trotsch, „April is een prachtige tijd om in Italië te reizen. Alle jong getrouwde paartjes, die een gevulde beur* heb- Het Fransch-Spaansch Marokko- verdrag. Het gerucht, dat we dezer dagen konden vermelden, schijnt bewaarheid te zullen worden. Men kan er van op aan, dat de onderhandelingen tns- schen Frankrijk en Spanje op een eind loopen. De onderteekening zal natuur lijk moeten wachten tot de terugkomst van Poincaré, den minister-president tevens belast met buitenlandsche zaken. Spanje is er niet in geslaagd zijn wensohen teh volle bevredigd te krij gen. Verschillende kwesties heeft het i naar Frankrijks wensohen moeten re gelen. In hoofdzaak komt het vei-drag hierop neerHet noordelijk gedeelte, het z.g. Rif en de berg Ghani, die de stad El-Ksar beheerscht, blijven aan Spanje. In ’t zuiden echter heeft Spanje menig gedeelte aan Frankrijk moeten afstaan, zoo b.v. de geheele zindelijke zóne, behalve Ifni met een kuststrook van 100 K.M. lengte. Een van de lastigste kwesties die geregeld moesten worden was de kwestie van regeering. In naam blijft de' Sultan regeeren, echter vreesde ’Spanje dat de Sultan, die geheel onder Frankrijks invloed staat, een Fransch gezinde Khalifa aan zou wijzen om in zijn naam het Sp&ansche gedeelte te be sturen. Daarvan wilde Spanje niets weten, maar evenmin wilde Frankrijk toestemmen in een Spaansch protec toraat. Zoo’n tweevoudig protectoraat zou slechte aanleiding tot geschillen geven. Thans is men tot het volgende besluit gekomen De vertegenwoor diger van den Sultan zal door dezen A. BRINKMAN •aagd :gen. v lngetjende- and the way out” publiceerde, waarin hij verklaarde 100.000 p. st. noodig te hebben om zijn reddingswerk voor gevallen vrouwen te begingen,stroomde het geld zoo overvloedig, dat hij wel dra 76 tehuizen en 100 reddingssta- tions kon inrichten in de ellendigste wijken van Londen. Een andere op roep, twee jaar later, om 30.000 p. s. voor het onderhoud der gebouwen en uitbreiding van dit reddingswerk, werd op dezelfde wijze beantwoord. Van dit jaar heeft Booth’s organi satie zich met reuzensnelheid over de geheele wereld ontwikkeld en uitge breid, zoodat zij in 1910 niet minder dan 20.000 officieren en onderofficier ren telde in 54 landen en kolonies, met 900 instellingen vamweldadigheid, waarin o.a. in één jaar meer dan 10 millioen maaltijden en 6 millioen bed den werden verstrekt. Ook aan waardeering van allerhoog ste zijde heeft het den generaal in de laatste jaren zijns levens niet ont broken. Koning Eduard rioodigde den generaal bij zich en onderhield zich geruimen tijd met hemop een reis door de V. 8. bewees president Roo sevelt hem de grootst plogelijke eer en het Huis van Afgevaardigden ver zocht hem een zitting met gebed te openen Nottingham en de City van Londen verleenden hem het eere-bur- gerschap. Ten slotte moge de volgende reis- statistiek een beeld geven van den onvermoeide werkkracht van den ont slapene alle landen van Europa Nederland nog in ’t begin van dit iaar heeft hij verscheiden malen bezocht; verder Amerika en Canada vijf maal, Australië en Zuid-Afrika drie maal, Indië tweemaal, Japan eenmaal Het drama te Eastbourne. Dinsdag wist men als meer van het vreeselyke drama, dat zich te East bourne had afgespeeld. De moordenaar en zelfmoordenaar heette Murray hij gaf zich wel uit voor een kapitein van het Engelsche leger, maar is ver- moedelijk slechts soldaat of misschien onderofficier geweest. Waarschijnlijk heeft hij tegen de Boeren meegevoch ten. Al meer is de opmerking gemaakt dat vele Engelschen, uit den oorlog teruggekeerd, bloedige misdaden heb ben bedreven. Ook in Zuid-Afrika trouwens zijn dergelijke misdrfiven na den oorlog talrijker dan er voor. Murray had een knap voorkomen begon minachtend van Parys te pra ten. Wat wilden die Franschen wel? Hij frizeerde zeker zoo goed, als men het daar kon. Het was niets anders dan een vooroordeel, dat mode en goede smaak uit Frankrijk moesten komen. De Berlijner mode echter kwam bij alle verstandige lui meer in aanzien. Waaroïn zou hij zijn geld over de grens brengen Dresden was toch ook een mooie stad, wat dacht zij van Dresden? „Ach, dat is mij geheel onverschil lig,” zei Marie. Liebreich bracht in het midden, dat Dresden de allerberoemdste galerij had. De oorspronkelijke madonna van Raf- fael te zien, was steeds het grootste verlangen van zijn leven geweest. „Laat papa voor mij meegaan, dan heeft tenminste iemahd pleizier,” sloeg Marie wrevelig voor. Goldammer schudde van het lachen. „Nou, dat zou een fraaie vertooning wezen! Wat een grap! Het kind wou me zeker haar ouden vader op den hals schuivenJe bent en je blijft een klein krabbelkatje, maar mooi haar dat heb je,” en met welge vallen streek hij haar over het hoofd. „Voor het bruiloftsfeest frizeer ik je zelf, hoor!” (Wordt vervolgd) De zegen van je vader omgeve je en vervulle je toekomst met geluk.” Zij beefde, zij wist niet, wat zij bij deze uiting van dankbaarheid zou doen. Hoe kon zij nu nog smeeken om haar te bevrijden van haar verplichting jegens dien man, dien zij niet lief had. Terwijl hij weer naar zijn werk keek, bladerde zij gedachteloos in een porte feuille met fotografiën. Deze platen, louter landelijke gezichten, had zij nog nooit gezien. Nog steeds bezig met haar eigen gedachten, tilde zij één der bladen in de hoogte. Zeker een boerenhofstee. Een paar hooge boomen, een hek van ruwe planken, een groote schuur met overhangend dak, terzijde nog een schuur, waarvan de hooge en breede deur openstond. Over het erf liepen, ongelijkmatig achter elkander, vrou wengestalten, die spinnewielen droe gen. Daaronder stond door haar va ders hand geschreven, „Op weg naar de spinkamer, herinnering aan de Lüneburger heide.” „Wat is dat, Vader vroeg zij, om zien van de kwelling in haar binnenste te bevrijden, en af te leiden. Hij nam de plaat iu de hand, en zag er met genoegen naar. „Dit is twintig jaar geleden gemaakt, kind, toen hier deze tweede slanke, pelingen, en wat hij voor dezen heeft j was de man van het prac- istendom. William Booth werd den lOn No vember 1829 te Nottingham geboren. Zijn ouders zijn vader was een kleine bouwondernemer schijnen het niet breed gehad te hebbenhij moest althans reeds op 14-jarigen leef- tijd de school verlaten om zelf in zijn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1