fflFffl ISEL [)N ÏLAZEN, ITS, a. nd el. ijzen 51e Jaargang. HET OFFER. Vrijdag 6 September 1913. E JONG, ithaven 31. l>T5.eix-ws- ezx -A-d-vertexxtïe1ol©.d. voor 0-ovtd.s. ezx Oxxxstrellsezx. No. iiüoa. ISTXltexilaxxd.. ILENWERF JAXSKEKk Buitenlandse!! Nieuws. Sixxzxexxlaxxd.. FEUILLETON. ID-A- r beroemde erkglazen WARENHUIS, Spuislr. Den Bang, gflr Alle Luxe- en Ifuisti. Artikelen JDE. l. .lanskerk, der -keningen enz. A BETH, Gouda. n Heeren Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. TTit cJ.e Fers. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. KRAMM, iigevers, Gouda Telefoon Interc. 82. A den hals en (Wordt vervolgd.) i Zn., Gouds. ML van hot Tripoli le soorten i* k e n. 8 RICHT DRR tli feiten. es: IT IN GOUDSCHE COURANT PROS VAN HET ABONNEME N T Per kwartaal Idem franco per post j geregeld tijdig ontvangen van en, vermakelijk- i dan in ome bezocht de ziekenhuizen te Bruay en Auchjl en stelde voor de achterge bleven betrekking der verongelukten 2000 francs ter beschikking. Tiet aan tal dooden bedraagt volgens de laatste berichten 71, dat van^de gewonden 13. China. Uit Hongkong wordt geseind Zeeroovers hebben* in het kanaal van Sahara Wongmon op een olie- lichter, toebehoorende aan de Oost- Azlatische Petroleum-Mij., gevuurd, welke lichter achter een stoombarkas op sleeptouw whs. De zeeroovers maak ten zich van den kapitein en den hoofdingenieur meester en vragen 20.000 doll, losprijs. De stoombarkas en de lichter zijn behouden te Wongmon aangekomen. Frankrijk. Het mijnonogeluk bij Lons. Nadat een hoofdingenieur Woens dagavond de1 groeve Clarence tot een diepte van 1000 M. nog eens naar alle richtingen had doen doorzoeken, lieten de ingenieurs om niet noodeloos menschenlevens op het spel te zetten de ingangen afsluiten, verscheidene nieuwe ontploffingen werden gehoord. De minister van Openbare Werken f 1.25 150 Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 Idem franco per post „1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange Tiendeweg. 64, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren ie van Beeldende Ider, Architect en van Bouwkunde t. 'JENT. tiger werd, maakte de ademhaling moeilijker. Zij werd er benauwd van en al voortstappende kwam haar als in een droom voor den geest, wat zij in de laatste vier en twintig uren had doorleefd. Zij zag zich aan de schrijftafel van haar moeder, het was alsof zij zelf doorleefde, wat de dierbare overledene haar had medegedeeld. Was zij het niet, die nu ging, om haar vader ver giffenis af te smeeken Ook zij zelf had haar vader zonder zijn toestem ming verlaten. Nu reed zij in haar deftig trouw kleed met de drie mannen door de drukke straten. Zij stond voor het hekwerk, en werd door een vreemden heer toegesproken. Wat een brandende angst eü vertwijfeling doorstond zij Dan die verlossing. O Hans, trouwe goede Hans! Zij zag zich in het kleine kamertje bezig met toebereidselen voor haar vlucht, 'de vriendin hielp, weg weg En nu die kale, vreemde streek waar geen ménsch te zien was. Waar zou zij terecht komen? aan Engelands wonschen tegemoet, dat hij aan het Congres voorstelde, in d© wet de volgende bepaling op te nemen, dat alle naties gerechtigd waren de beslissing van de Amerikaansche rechtbank in te roepen, indien zij zich door de tolvrijheid van de Ameri kaansche schepen benadeeld achtten. Noch de Senaat, noch het Huis van Afgevaardigden wilden echter van deze bepaling iets weten. President Taft toekende toen de wet maar on veranderd. Waarschijnlijk zal nu En geland de kwestie voor het Haagsche Hof van Arbitrage willen brengen. In Amerika heeft men echter reeds vooruit te kennen gegeven, dat deze kwestie de eer van het land betreft en dat dus oen gerecht niets uit te maken heeft, slechts een oorlog zou een einde kunnen maken aan het con flict. Zoover zal natuurlijk Engeland het wel niet laten komen, want hoe wel dit land er zich zelf misschien nog zou doorslaan, Canada zou waar schijnlijk den grootsten bons krijgen. Voor Engeland is er dan nog één oplossing. Dit land is bij het Suez- kanaal het meest geïnteresseerd en dus zou het een tarieven-oorlog kun nen beginnen met het Panama-kana&l, die dit kanaal door zijn duren aanleg waarschijnlijk zeer zou drukken. Voor- loopig echter staat de zaak nog stil, omdat de minister van Buitenlandsche Zaken, Knox nog buiten het land is en een beslissing zeker nog niet is te wachten. De Italiaansch-Turksche oorlog. Tripoli en Barka. Rome, 5 Sept. Nu het eerste gedeelte van de krijgsverrichtingen in Libye geëindigd is door de effectieve bezet ting van de kust van Makaber tot Tobroek heeft de regeering, ten einde den verderen gang van de krijgsver richtingen in het binnenland gemak kelijker te maken, besloten, de twee commando’s over de troepen in Tripoli en Barka onafhankelijk van elkaar te maken. Bij besluit van 2 September is ge neraal Canevaonder dankbetuiging PK IJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer*„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en raaiden naar plaatsruimte. veldweg, daar stond een wegwijzer, en Krusenhof, waar zij heen wilde, was de naaste boerderij. Zoo laat had niemand lust om mee te gaan, haar handkoffer was ook zoo zwapr niet, en zoo’n jonge flinke vrouw als zij was, kon hem zelf wel dragen. Zij zou bij de bloedverwanten niet gaarne den indruk maken, alsof zij vervelend was, en daar zij zich uitge rust gevoelde, liet zij zich nog een maal den weg aanduiden en wijzen, en nam getroopt den tocht. In het begin gevoelde zij zich moedig en bemerkte geen vermoeienis. Frisscho, scherpe lucht waaide over de vlakte, die als met een wit laken bedekt scheen, waaruit hier en daar bruine heide en plekjes jong groen te voorschijn kwamen. De wind dreef grauwe wolken langs den bleekblau- won hemel. Berken, prijkende met jong loof en katjes, stonden in regel matige rijen langs den rechten straat weg, waarop Marie voortschreed. Na eenigen tijd moest zij den koffer in de andere hand nemen en haar schreden verkleinen Een pjjnlijk ge voel van honger kreeg zij, het speet haar, aan het station nog niet eens iets te hebben gegeten. Wat was hier alles stil en somber De lucht, die steeds kouder en voch- heid overviel haar. Tenslotte kreeg zij honger, kocht in Ülzen een paar belegde broodjes, die langs den trein werden verkocht, en verwonderde zich er over, dat zij daarvan met zooveel smaak at. Steeds kaler en woester werd de streek, de bruine heide strekte zich langs beide zijden van den spoorweg uit, hier en daar een stadje, een ge hucht, sporen van sneeuw langs de wegen en spiegelende waterplassen. Donkere dennewouden in de verte en daarboven een grauwe hemel. De zon neigde reeds ten ondergang, toen de trein het station Soltau be reikte. Marie stapte uit, verheugd dat zij zich weer kon bewegen. Nu stond zij met de koffer in haar hand op het perron van het kleine station. Niet veraf lag het stadje, stil en eenzaam, alsof alles sliep. Zij vroeg een beambte, waar Haiddorf lag. On geveer een uur van het station ver wijderd, en zoo lang zou het nog wel licht blijven, zei de man. Op dit niet zeer duidelijk antwoord vroeg Marie, of er iemand mee kon gaan, om haar den weg te wijzen, en haar koffer te dragen. Het was niet noodig, heette het, zij kon volstrekt niet dwalen. Eerst den straatweg langs, en dan rechtsaf den Zondagrust bij de politie. Eenigen agenten van Politie te Am sterdam behoorende tot verschillende Christelijke kerkgenootschappen, heb ben zich, mede namens collega’s, die éunie”, 8 uur, emengde Zang- Jpoel”. flekade, 2 uur, da S. D. A. P. 8 uur. Üitvoe- gnummers. n Woningtoez, lerstandscomm. zetel, en maken zoo het geheele land tot hun gemeente. En die gemeente wil Minister Talma nu gelukkig maken, onder zijn leiding. Hij kan zich ,niet denken dat het zónder zijn leiding zou kunnen, en daarom stelt hij tot voorwaarde van ieder subsidie of iedere regeeringsbemoeienis en hij is met beide niet karig dat de Begena digde (bond, vereeniging, bedrijf) nu in het vervolg niets belangrijks buiten zijn departement om zal doen. Als hij zich tot hervormen zet is hij even revolutionair als ooit een Marat of Robespierre durfde zijn. Overtuigd van zijn eigen goeden wil, niet inziend waarom zijn gemeente hem niet zou kunnen en moeten volgen, toont hij eerbied voor historie noch werkelijk heid. Onze Grondwet? Hij haalt de schouders op om de constitutioneele bezwaren van menschen als Loeff en Van Idsinga tegen het verordenings- recht van zijn Arbeidsraden. Onze staatkundige ontwikkeling Het laat hem koud dat zijn Bakkers- en Arbeids raden die geheel dreigen te verstoren. Ons modern staatsrecht Hij spot wat met de meening van den heer Van Idsinga, dat de inzichten daarvan om trent rechtsvorming en machtsoefening kostbare en met moeite bereikte vond sten zijn. Onze maatschappelijke grond slagen Laat den heer De Visser, den heer Loeff maar betoogen dat zijn arbeidsverbod onze maatschappij onder woelt. Laat half Nederland eraan her inneren dat loonbepaling van over heidswege zuiver staatssocialisme is, zelfs door de Fransche revolutie slechts schuchter toegepast. Laat den heer Treub, laten de heeren Lohman en Van Idsinga maar aantoonen, dat hij met de verdediging van zijn Verzeke ringswetten midden in het Marxisme staat. Wat raakt hem dit alles, hem, die zijn gemeente gelukkig wil makén En vasthoudend gaat hij zijn weg, bij al zijn geneigdheid tot toegeven in onderdeelen vasthoudend, mot zijn breeden onderkaak, zijn broeden en dichtgeklemden mond, vasthoudend als een dog. Eindelijk eindelijk stapte zij in den wagon, wuifde Hans toe, en de trein zette zich in beweging. Met een zucht van verlichting, leunde zij tegen den wand. Het duurde echter nog uren, eer zij zich geheel in veilig heid gevoelde, en aan hare omgeving eenige aandacht kon schenken. Het eene station na het andere vloog voorbij. Onbekende menschen, kale boomen, velden met smeltende sneeuw alles onder een grauwen hemel, slechts nu en dan door zonnestralen verlicht dat was alles wat zij zag. Hoe zou het thuis wel gesteld wezen? Goldammer was zeker woedend. Men kon het hem ook niet kwalijk nemen. Of Papa zeer boos op haar zou zijn? En die arme goede Hans, die zal wel bij allen de steen des aanstoots zijn allen zouden hem voor don aan stoker houden Hij en Jeanne deze zeker ook uit eigenbelang zouden echter beslist naar hun beste krachten voor haar in de bres springen. Zoodra haar hoofd niet meer geheel vervuld was met haar noodlot, was haar eerste gedachte wat is de wereld toch groot en leeg Zij had nauwelijks de groote stad verlaten en alles, wat zij zag, leek haar vreemd en wekte in haar een gevoel van angst. Een smartelyk gevoel van verlaten- 29) nZij viel hem in een opwelling van dankbaarheid om den hals en kuste hem haastig. Geroerd beloofde hij, hare wenschen te vervullen. Hij zou wel een harden ’trijd met Goldammer, en ook met vriend Emil krijgen, maar voor haar zou hij zich in stukken hebben laten ■cheuren, en door zijn aansporing had hij medegewerkt om haar in dezen vreeselijken toestand te brengen. De koets hield bij het station stil. Zij stapten uit, Hans betaalde, en zij snelden naar het loket. „Naar Soltau, derde klas,!” Nu naar boven naar het perron. Marie wist, dat de trein spoedig zou vertrekken. Voor dat Goldammer be goot, haar vlucht aan de politie mede te deelen of zelf in zijn trouwcostume haar aan de stations te zoeken, kon er reeds veel tijd verloopen. Zoo was zij dus nu voorloopig in veiligheid, dacht zij. Maar ondanks alles beefde zjj van angst en ongeduld. Het Panamakanaal. II. De Amerikanen zijn over die actie van Engeland in ’t geheel niet gesticht. Zij trachten allerlei uitwegen te vinden om zich zei ven schoon te wasschen. Zoo werd eerst beweerd, dat wanneer men zei dat geen enkel land zou be voordeeld worden, men daarmee be doelde alle andere landen behalve Amerika zelf. Nog een anderen uit weg zochten de Amerikaansche juris ten en toen het eerste niet opging, vonden zij een tweede, ons inziens niet veel steviger bewijs. De juristen zeggen, een wet kan door een volgende wet worden opgeheven, en redeneerden zij een verdrag als het Hay-Paunce- fote-tractaat moet gelijk gesteld wor den met een wet omdat elk buiten- landsch tractaat de toestemming noo dig heeft van den Senaat en deze handeling dus aan het tractaat het karakter van wet geeft. Een eenigs- zins sterker argument brengt The Nation aan. Dit blad beweert, dat de vrijstelling van de kustvaartuigen een gevolg is van een reeds jaren bestaande wet, die altoos de schepen ter kustvaart van tol en andere gelden vrijstelde, een wet, die door de Ame rikanen zeff altijd zoo ruim mpgelijk is uitgelegd. Reizen van Aljaska om kaap Hoorn naar New-York werden door de Amerikaansche rechtbanken nog steeds als kustvaart beschouwd. En, zegt The Nalion, we blijven dus volkomen in de lijn van ons recht wanneer we nu het Panamakanaal staat te openen, onze kustvaart dezelfde rechten blijven verleenen. Nog oen hoop had Engeland, dat president Taft per slot van rekening de wet niet zou toekenen. De Engel - sche gezant wendde dan ook alle po gingen in die richting bij den Amo- rikaanschen president aan. President Taft durfde echter, vooral nu het te gen de verkiezing loopt, niet aan den wensch van Engeland gehoor geven. De candidaat voor het president schap, dié dan ook openlijk zou dur ven belijden, dat Amerika ten onrechte zijn schepen vrijstelde, zou dit moeten betalen met een zekere nederlaag om dat de haat tegen de Engelschen vooral bij de kleine burgers en boeren in Amerika, nog zeer groot is. Pre sident Taft kwam dan ook in zooverre Dcitschland. De paddenstoelen, die in dit voch- tige jaar allerwege zoo welig zijn op geschoten, vergen vele offers. In Wydawy-Punitz in Posen zijn twee gezinnen, te zamen 13 personen, ziek geworden na het eten van vergiftige paddenstoelen. Negen van hen waren gisteren al bezweken. Bovendien zijn aan dezelfde ver giftiging te Marzenin-Gnesen in oen gezin drie volwassen dochters en een jongen van vijf jaar gestorven. Oostenrijk-Honoarije. In het militaire kamp te Orkeny, ten Z.O. van Boedapest, waar dezer dagen door de artillerie schietoefenin gen worden gehouden, is, bij do op iating van een ballon een ernstig ongeluk gebeurd. Meer dan 100 artil leristen hielden den ballon in bedwang, maar door een windstoot werd hij losgerukt. De soldaten lieten los maar drio hunner werden mee de hoogte ingenomen. Toen de ballon al meer dan 100 M. hoog was, konden de ongelukkigen zich niet langer houden, zij vielen te pletter. De officier die zich dn het schuitje bevónd, landde later vlot en zonder ongeval. Minister Talma. In Drion’s Binnenlnndsch Overzicht in de September-aflevering van „Onze Eeuw”, lezen wij over een der drie figuren die mogelijk onze naaste toe komst. beheerschen” (Talma, Lohman, Kuyper) het volgende „Er zat misschien nooit gevaarlijker Minister aan de Ministerstafel dan Mi nister Talma. Wij hebben gehad on- beteekenende ministers, wij hebben onbekwamen gehad, wij hebben er gehad die tot den laatsten dag van hun ministersloopbaan alléén dema goog of alléén politicus waren, doctri naire Ministers of al te luchthartige. Niet één van hen was een zoo dage- lijksch gevaar voor onzen staat en onze maatschappij als Minister Talma. Onbekwaam is hij allerminst. Zijn ver mogen om zelfs van een hem vreemde en zeer omvangrijke regeling alle dé tails in zich op te nemen en te ver dedigen is bewonderenswaardig. Zijn physieke en geestelijke gezondheid moet wel onverwoestbaar zyn zijn eerbiedwaardige werkkracht stelt er haast onvervulbare eischen aan. Daarbij is hij een uitnemend spreker, een waar dig debater, eefi gemakkelijk te be naderen en welwillend man. Al die eigenschappen echter maken hem te gevaarlijker Minister, omdat ééne, om dat de hoofdvoorwaarde niet is ver vuld; omdat hij niet één vezel van den staatsman aan zich heeft. Hij was het, door zijn studie en door zijn aan leg, en hij is het in geheel zijn poli tieke loopbaan gebleven predikant. Geen predikant voor wien de gemeente uitsluitend een godsdienstige gemeen schap is, de eenvoudige herder, de geestelijke raadsman, maar een predi kant als de zestiende en zeventiende eeuw er bij honderden gaven, de man die meent dat hij tegelijk de staat kundige en sociale leider van zijn ge meente is, dat hij haar censor in alle dingen, haar hoogste rechter is. Onze vaderen zetten zulke predikanten de gemeente uit, als burgemeesteren van Amsterdam eenmaal Smoutius deden, wij plaatsen hen op den ministers- vcijpr de bewezen diensten, opperbevel «ontheven en in _r... vervangen door luitenant-generaal Briccola.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1