Aft
Rona
J
Cacao
T.
Maandag 9 September 1913.
51e Jaargang-
No. 11964.
HET OFFER.
De beste voor den prijs.
DE VOLKSDRANK
XTie-cfWS- exx -^.cL-v-extexxtïeToleud voor Q-ou.c3.su en Ozaa-streleezx.
ZB-CLïteialaxx d.
Buitenlandsch Nieuws.
TTÏt d.e Pers.
FEUILLETON.
I
-
by uitnemendheid.
1177. I
947, I
Telefoon Interc. 82.
127,. I
87'M
i Weerbericht
iklijk MeteriologisA I
te DE BILDT.
meteretand 770.9 te
igste stand 740.5 te
Prijscourant
lel te A mstordm
PT. 1912.
VAN HOUTEN'S
WARENHUIS, Spuislr. Den Haag.
K* Alle Luie- en Huish. Artikelen
1647,1
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdageiï.
prijs vas"hêt abonnement?
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
87’/..
867.
877.
877,.
85’/,.
59»/,.
213'/,
60’/,.
27
747, i
74’/,
193
32
1647.
5217,
525
185'/,
'117
207,.
947,
Jpant
877,
92
62'/,.
96'/,«
rinkman Zn.,
47,
1271.
Amerika.
Een 111-jarige bruidegom. Een
ration
Aand.
255
104
1037.
85
GOED en GOEDKOOP.
VOEDEND «n
GEMAKKELIJK
VERTEERBAAR.
194
285
1897,
1 Kg. 11.50 pKg-, f 0.42}
Vi 1 °-80|y10 °-18
86",
847.
36
1707,
van n
Rika,
;n
telijke
3 pet.
gvrije
4 pet.
Serie
3 pet.
1906
„Zee-
ite A.
[arine
ef. A.
Inftn.
lij.A.
190
207.
607,. I
857,’
ipoor*
Aand.
taats-
Land.
iwmy.
3 pot.
m
Aand.
ouiss.
nAlg.
1 pet.
g-Mij.
ilroad
jw. A.
Aand.
en.
1.8 pet
ss-He-
4 pet.
62'/<
Aand.
C.V.A
n.
bouw
d.
Mijn-
id.
id.
ern.
imln-
IW. Aj
Expl.
C.v.A
isp.
G. A
jen.
vaait-
4 pet.
inland
5 pet.
Lee-
j pet.
1 pet.
ichuld
J pet.
ifMtel-
glen
ilugeu
?oun-
v. A.
lining
Aand.
Tele-
Cert.
Ml. en
tittgen
nster-
sische
4 pet.
Jpoor-
4 pet.
Emis-
797. 797,
87»/,.
64’/,.
ioo‘7,.
867.
267.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer.0.10
Bjj drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames I 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
W/e te stemmen in 1913
Hoewel de verkiezingen van 1913
nog ver in het verschiet liggen is er
allerwege al leven merkbaar. Van
sommige gemeenten komen al berich
ten in van candidaatstellingen, en van
tal van andere verluidt dat daar een
beweging gaande is voor het komende
verkiezingsjaar. Alles wijst er op dat
in 1913 een strijd zal worden gevoerd,
die heftig zijn zal.
Tracht men aan de eene zijde een
vrijzinnige concentratie tot stand te
brengen, die al wat liberaal is zal
voeren tegen rechts, aan de andere
zijde gist het. on woelt het in het kamp
der christelijk-historischen, die de nega
tie dor Ned. Herv. kerk door de anti»
reyolutionnaire leiders niet kunnen ver
kroppen en zich bekneld gevoelen in
don band met Rome.
De jongste kroniek van Dr. Brons
veld in de stommen voor Waarheid
en Vrede geeft daarvan een treffend
beeld.
Deze kroniekschrijver vraagtW i e
te stemmen in 1913?
185'/,
867,
t>t den volgenden dag:
westelijke tot N.-W
slijk nog buig, later
e temperatuur
LN DEN
Vorige koer»
Koer». hed,
spoedig over zou moeten denken, zijn
ouders weer te verlaten. Hij had een
betrekking als hulppredikant in den
omtrek van Lüneburg gekregen.
„Het wordt schemefig,” zei hij toen,
dicht bij het venster gaande. „Gy
kunt me wel een stukje wegbrengen,
Hendrik.”
De vriend was bereid, en de beide
jonge mannen vertrokken.
Zij sloegen den weg in, die uitkwam
op den straatweg, langs welken de
kandidaat de pastorie te Kirchhausen
op de gemakkelijkste manier kon be
reiken. Nero stapte in de voetstappen
van zijn baas of zocht in het rond,
wanneer hij iets bijzonders rook.
Gezellig babbelend stapten ze beide
voort zonder zich te haasten.
„Zeg eens, Hendrik, waarom heb je
toch eigenlijk dezen middag je zuster
Liesbet zoo ruw toegesnauwd Zij is
zoo teergevoelig, ik zag, hoe haar de
tranen in de oogen kwamendat
hinderde mij.”
„Sapperloot, Fedor, ik ben er achter
gekomen, dat de jonge juffrouw heur
haar met een friseertang bewerkte.
Zou je dan niet nijdig worden?”
„Dat is toch geen misdaad.”
„Dat hoort niet voor ons soort men-
schenAllerlei reukwerk heeft die
gans op haar kamer.”
nog een betere toekomst zou zijn weg
gelegd. Het was in het jaar 1878
toen bij de grondwet die voor Turkije
was afgekondigd, werd bepaald, dat
Kreta een eigen vertegenwoordiging
zou hebben, de helft van de inkomsten
van het eiland zou besteed worden
voor bezoldiging van troepen en amb
tenaren en over de andere helft zou
de Nationale Vergadering mogen be
schikken. De Kretensors zouden ver
der vrij zijn van militairen dienst in
Turkije en de gouverneur en de gen
darmerie zouden van Grieksche af
komst moeten zijn. Echter het ver
langen naar hereeniging met Grieken
land was door deze vrijheid, die Kreta
zich verworven had, niet gedood, in
tegendeel het scheen wel, of dit ver
langen nog steeds groeide. De laatste
gewelddadige poging die de Kreten-
sers hebben gewaagd om zich met
Griekenland te vereenigen dateert van
1897. Geholpen door dit land zelf,
dat zijn troepen inscheepte naar Kreta
zou misschien toenmaals de poging
zijn gelukt, wanneer niet Europa was
tusschen beide getreden. De maat
regelen, die Europa toen heeft geno
men, zullen we morgen bespreken.
31)
De jonge bloedverwanten, zoo ver
schillend van beroep, waren even oud
en de beste vrienden. Een bruine lang
harige patrijshond volgde hen.
„Goede dag, samen,” zeide Hendrik
en trad op zijn grootvader toe. Fedor
wilde nog eens zien hoe het hier
gaat.”
„Hoe gaat het, Oom Dietrich?”
vroeg de kandidaat, zijn grootvader
de hand reikend. Toen wendde hij
zich naar Tante Rika.
De oude Kruse stond op, zijn breed
geschouderde gestalte kwam boven de
beide jongelui uithij stiet bijna tegen
de lage zoldering. Zijn houding dwong
eerbied af door het eerwaardige in
zijn voorkomen.
„Ga zitten, jongens, laten wij een
beetje praten,” zei hij en wees op een
paar stoelen, dio Hendrik bijschikte.
„U moet ook de groeten hebben
van mijn ouders, tante,” zei Fedor tot
L haar spinnewiel weg schoofprijze
•n den jongen bloedverwant vriende- kocht
100’/1<
146'/,
DKOERS.
pCt.
ig omzet, Tabakken
te soorten lager, Cd-
w, Rubbers lager, N»
its beteT, Van Mijn®8
luw, Redjangs en Co*
Minister van verkeer, met vertraging
uit Moskou naar Borodino vertrokken.
Toen de trein nabij het station Fili
kwam, kwam van uit de richting Pe
tersburg een trein waarin zaten de
grootvorstin Nikolai Michaëlowitsj, de
Minister van Marine, volksopvoeding,
justitie en landbouw, benevens de
opper-procurator van de Heilige Sy
node. Ten einde een onvermijdelijke
botsing te voorkomen gooide de wis-
selwachter den wissel om on liet den
trein Petersburg op doodspoot loopen,
waarbij het stootblok verbrijzeld werd
on de eerste locomotief om viel. Nie
mand echter werd gewond.
Japan.
Bijzetting van Keizer Moetsoenito.
Den' 19den Augustus is te Momo-
jama, bij Kioto, de grond gewijd,
waarin het stoffelijk overschot van
den vorigen Keizer van Japan zal
komen te rusten onder een prachtig
mausoleum.
De hoofdpriester en de bijpriesters
van den Inaritempel begaven zich
reeds heel in de vroegte, na zich te
hebben gereinigd, naar hetMausoleum-
torrein. Zij namen een kist met offe
randen en tafels om er de geschenken
.op te plaatsen mede. Om het graf-
terrein was een ruwe vierkante “bam-
boeschutting aangebracht. Die schut
ting diende tevens yoor de bevesti
ging vart de sjinewara, een lus van
touw of band waarvan boschjes stroo
afhangen. De plek, besloten binnen
de lus, is naar de opvatting van de
belijders van den Sjinto-godsdienst, de
heiligste plek op aardehet aller
heiligste en tevens de eeuwige ver
blijfplaats der góden.
En tijdelijk aldaar was daar opge
steld en daarvóór werden de offeran
den geplaatst op de meegebrachte
tafels met acht pooten. De offeranden
bestonden uit rijst, saké, gedroogde
visch, o.a. zalm, zeewier, perziken en
peren. Toen de bijpriesters allen hun
plaats voor de plechtigheid hadden
ingenomon, trad de hoofdpriester op
het altaar toe en las van een lange
rol een toespraak tot de góden der
aarde. Hij deed hier de mededeeling,
dat deze plek was uitverkoren tot
laatste rustplaats van den gestorven
Keizer on smeekte hen, de plaats voor
altijd onder hun bescherming te wil
len nemen.
Hebt gij nooit knevelwas gebruikt,
toen ge in dienst waart?”
Hendrik lachte. „Als jonge fat is
men wel eens dwaas.”
„Liesbet is ook nog jong en net.”
„Moeder is te zwak. Zij heeft haar
te lang te Celle gelaten op die kost
school, dat was volstrekt niet noodig
voor ons. Nu heeft zij geen lust in
ons werk. Moeder en Lotte doen het
met pleizier, maar zij acht zich te goed
daarvoor. Als vrouw op een boerderij
zal zij nooit op haar plaats zijn.”
„Voor Liesbet zal er wel een komen
opdagen,” zei do kandidaat. „Hot is
helaas tegenwoordig mode, (lat het
werk wat do ouders doon, niot goed
genoeg is voor de kinderen.”
„Dat gaat bij ons echter niet zoo
sprak Hendrik met levendigheid voort.
„Nuttige arbeid is voor niemand oen
schande. Wij zijn eenvoudige heiboeren
moeten zelf aanpakken en hard werken,
maar dan hebben wy het goed. Wat
ons toebehoort, wat onze handen hel
pen voortbrengen, zien wij groeien en
gedijen. En al hangt alles af van Gods
zegen, en van zonneschijn en regen
te rechter tijd, zoo werken wij toch
zelf mede. Dat moest ieder mensch
verheugen Ik ruil met niemand, zelfs
niet met mijn ritmeester, die een
prachtig eskadron commandeertZulk
Kreta.
De Krete users bezorgen Europa wat
last. Heethoofden als zij zijn storen
zij zich niet aan raad noch bedreiging,
doch gaan den weg dien zij zich een
maal gekozen hebben, onverschillig of
zij eenmaal hun doel zullen bereiken,
ja of neen. Onvermoeid strijden tegen
den Turkschen overheerscher en zij
verlangen weer terug naar de tijden
van de Oudheid, toen Griekenland er
den schepter voerde. Reeds in die
dagen was het eiland bekend cm zijn
heerlijke natuur en nog zou het kun
nen zijn, zooals het eenmaal genpemd
werd, het eiland der Gelukzaligen.
Het klimaat, de grondgesteldheid, dat
alles maakt dat de naam volkomen
gepast zou zijn, wanneer niet de
eeuwigdurende twisten het eiland tot
een hel, inplauts van een hemel maak
ten. Nog altoos, zeiden we, verlan
gen de bewoners terug naar de gulden
dagen, toen Griekenland met zijn
hooge cultuur de heerschappij over
het eiland had. Maar die tijden zyn
reeds lang voorbij. Sedert Venetië
het eiland bemachtigde ging hot in
beschaving achteruit en sedert de
Turken er de macht in handen heb
ben, is alles wat aan de vroegere be
schaving herinnert, verdwenen. De
Mohammedanen hebben de bevolking
onderdrukt tot velen geen uitweg meer
wetend, het Christendom vaarwel zei
den en tot het Mohammedanisme over
gingen. En vele eeuwen heeft die
overheersching geduurd, vele eeuwen,
die de bevolking hebben gebracht tot
vertwijfeling, zich uitend in tallooze
opstanden.
Elke gelegenheid namen de Kre-
tensers te baat om te trachten zich
van het gehate juk van de Turken
te ontslaan.
En merkwaardig genoeg, waar de
meeste opstanden voorkomen uit de
zucht naar zelfstandigheid, uit de
zucht naar vrijheid om eigen heer in
eigen huis te zyn, daar verlangen de
Kretensers niets liever dan aansluiting
bij Griekenland. Bij eiken opstand
alweer wferd de annexatie van Kreta
bij Griekenland afgekondigd, maar ook
elke opstand werd door de Turken
soms op de meest bloedige wijze on-
drukt en alles vernield wat verniel-
baar was.
Éénmaal scheen het of zelfs onder
Turksche heerschappij voor het eiland
Rusland.
Do Uitbreiding van de Russische steden.
De groote steden van Rusland brei
den zich met bijna Amerikaansche
snelheid uit. Bijna 50 jaar geleden
kende men nog slechts vijf steden met
100,000 inwoners, terwijl er thans 32
zijn. Vijf van, deze steden, St.-Peters-
burg (1,907,000), Moskau (1,618,000),
Warschau (848,000), Odessa (540,000)
en Kief (501,000) hebben een bevol
king boven het half millioen en de
27 andere hebben tusschen 100,000 en
385,000 inwoners. Niet alleen neemt
de bevolking van bovengenoemde ste
den toe ten koste van het platteland,
maar zij verlamt ook de uitbreiding
van de historische steden in Midden-
Rusland, als Novgorod, Paskof en
Wladimir, waarvan het bevolkingscij
fer slechts weinig verandert.
Spoorwegongeluk.
Zaterdagnacht is de trein met groot
vorst Michaël Alexandrovitsj en de
103'7,,..
519'
GOURSCHE COURANT.
Per kwartaalf J 25
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1 ^0
Idem franco per post t
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange
Tien'dewec, 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
35'7i«
45'7,.
oun man moet altijd als onze haan
óón oog naar boven loeren, of er niet
ergens een havik komt toesohieten om
hem de veeren uit te rukken.”
„Nu wij moeten allen in het leven
ons wel eens een veer laten uitrukken.
Dat is regel in do wereld en het
schaadt ook niemand. Liesbet zal zich
er ook wel in leeren schikken, als je
haftr maar met broederlijke liefde te
gemoet treedt.”
Waarom kan Lize niet zoo aan
pakken als jelui Anna? Het is een
genoegen, die te zien werken.’’
„Waarom Wel, omdat tot ons geluk
de Schepper alle schepselen verschil
lend gemaakt heeft en verschillend
begaan., en dat is goed wegens de
verdeeling van den arbeid. Wat voor
den een goed is, is nog niet goed voor
allen, zegt Goethe.”
„Daar hebt ge gelijk in ik wil niets
ter wereld liever doen, dan mijn veld
bebouwen, mijn vee voederen, en in
de vrije natuur leven. Je zoudt niet
kunnen gelooven, hoe mij de groote
stad en de kazerne walgden.”
„En ik dweep, zooah je weet, met
mijn beroep. Wat kan heerlijk*!* zijn
dan het indringen in de waarheden en
schoonheden van onzen heiligen Gods
dienst
(Wordt vervolgd.)
111-jarige neger, die, toen Polk pre
sident was, bediende was aan het Witte
Huis, heeft volgons een telegram uit
New-York aan de „Daily Telegraph
Vrijdag een zestigjarige gehuwd. De
man schrijft zijn goede gezondheid
toe aan matigheid. Hij is echter nóch
geheel-onthouder, nóch niet-rooker.
Hij herinnert zich levendig do komst
van de Britscho troepen te Washington
in 1812 en hot afbranden van het
Witte Huis.
De millionair-amateur-dotoctive.
In mr. Erving Childs, die dezer
dagen op 26-jarigen leeftijd is over
leden, nadat hij in 5 jaar tijds 2.4
millioen gulden onder do menschen
had gebracht, heeft New-York een
van zijn moest bekende en origineele
figuren verloren. Het grootste gedeelte
van die millioenen heeft hij uitgegeven
aan gelden, die h^terdeelde, om het
genoegen te hebbeSTmogen optreden
als echt detective."hilds had er ook
het noodige geld voor over om te
worden benoemd als geheim politie
beambte. Wel was dit slechts een
eere-titel, maar deze stelde den jongen
man in staat, steeds een paar uit echt
goud vervaardigde handboeien en een
gouden met juwoelen versierde revol
ver bij zich te dragon. De liefhebber
van dit speelgoed was by alle beambten
van de geheime politie te New-York
bekend en geliefd, daar hij hun bij
elke arrestatie do noodige drinkgelden
gaf wanneer zij hem toostenden de
arrestatie uit te voeren.
Naast do detective-manie had de
heer Childs een ander pleizier, nl. af
en toe een groep „chorgirls” naar oen
restaurant mede te nemen en aan
degene van de meisjes, die 't moest
had gegeten een premie in geld te
geven, en daar hij bovendien mild was
als deze dames geld noodig hadden,
viel het hem niet moeielijk, sedert zijn
meerderjarigheid, de genoemde som
onder de menschen te brengen. Voor
sommige kringen is hij dan ook te
vroeg heengegaan.
lijk aankeek. Zij gevoelde een moeder
lijke teederheid voor Fedor, dien zij
in zijn kindsheid trouw verzorgd had.
De patrijshond liep met opstaande
ooren en stijf opgerichten staart naar
de kat, deze zette een krommen rug,
begon te blazen en drukte zich tegen
haar meesteres aan.
„Stil, gespuis 1” riep Fedor. „Koest,
Nero
Rika tilde de kat op haar schoot.
„Wee? maar stil, Mies.” De hond, die
een schop had gekregen, trok zich
terug en ging aan Hendriks voeten
liggen.
Fedor vertelde van de pastorie.
„Vader hoopt, dat het Zondag beter
weer is, dan spant Grootvader de twee
paarden voor de sjees, en gij alle komt
bij ons.”
De oude Kruse werd door de ge-
heele familie Grootvader genoemd.
„Zou het veld gauw droog genoeg
zijn om te kunnen ploegen, Groot
vader?” vroeg Hendrik, een sigaar
aanstekend, dien de oude hem had
gegeven.
„April doet wat hij wil, maar je
zult er toch op de hooge akkers mee
kunnen beginnen.” Zij spraken verder
over het weer en over de laatste vee-
irijzenHendrik had een koe ver-
liten Fedor zeide, dat hy er
