m,
SCHAPPEN
taliteiten.
ITS,
i and el,
res:
ISEL
1
Millioenenspel.
,E. Alter
Gracht 269‘
AAG,
Zaterdag 21 September 1012.
51e Jaargang.
No. 11975.
Eerste Blad.
IE JONG,
sthaven 31.
XTx®xx"ws- ezn. voor G-oxxd.su ezx OrrxstxeHsexx.
SixiterxlaxxA.
FEUILLETON.
I
i.
WARENHUIS, Spuislr. Den llaag.
EfT Alle Luxe- en Huish. Artikelen
5 r k e n.
Gouda.
O. ALTER
acht 2691,
VAG.
Bericht.
behalve ZoiU en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Verschynt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A, BRINKMANEN ZOON.
f
.a
de stad aan huis
.N dantzig,
i'
oui Zn., Gouda.
(Wordt vervolgd.)
wij geregeld tijdig
sn ontvangen van
HOOGEN.
v, AB8-
al met nieuwe
gemaakt, die
opbrengen. En
D.
BZ.
,11e soorten
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
DIEST.
afleverifig.
■-Ï-
TE WAAR-
’•en
neskleeding.
of gedeelten
EIT IN
in Heeren
rgoed.
Af en ADJRES:
De financiëele toestand van ons
land eischt afzonderlijke bespreking.
Niet wijl deze zoo zorgwekkend zou
zijn. Integendeel. Maar zorgwek
kend is wel ons financieel beheer
onder leiding van den heer Kolkman.
Wij hebben in deze Excellentie
steeds een der zwakste broederen
in dit Kabinet gezien en onze mea
ning te dien aanzien is van jaar tot
jaar bevestigd.
Nemen we als uitgangspunt van
deze beschouwing de financiëele pa
ragraaf der Troonrede en de zoo
genaamde millioenenuota, een nota
betreffende ’s lands financiën, die de
vroegere millioenenrafc verving.
In de Troonrede dan leest men
„Ten gevolge van de Sterke toe
neming van 's Rijks middelen en in
komsten laat zich de financiëele toe
stand des lands voorshands niet on
gunstig aanzien. Echter doen de vele
onvermijdelijke nieuwe uitgaven,
waaronder die voor de uitvoering
der aanhangige wetsontwerpen op
sociaal gebied, en de omstandigheid
dat niet onafgebroken op eene zoo
sterke toeneming der inkom'sten mag
worden gerekend, de totstandkoming
van alle ingediende ontwerpen tot
duurzame versterking der middelen
dringend noodzakelijk achten.”
Ietwat verder vernam men uit
Koninklijken mond, dat als ’t ware
vóórop behoort te staan de invalidi-
teits- en ouderdomsverzekering „en
het voorstel tot dekking van de
Toen al het vee verzorgd was,
spande Grootvader de twee bruine
paarden voor den tentwagen. Hij
mende altijd zelf, naast hem zat Peter,
die de paarden in Kirohhausen ver
zorgde, en op de tweede zitplaats zat
de dienstmeid Jetje op een bo» stroo.
De andersxzt
de kerk was hel
feestelijk getooic
De laatste da;
nig geweest en b
doen smelten. Aan
jonge lichtgroene
dekt met witte bl<
kregen nieuw groen,-me
ploegde akker rood friepb,
i van L««
jubelende leeuwerikken op
>nie“, 8% uur, 1
Ned. Bond van
rten, vermakelijk- I
ze dan in onze
Réunie“, 8 uur,
g vereenig. „De
voor Gouda e. 0.“
monie“, _8% uur,
ireh.
Genoegen8 u.
ir en Hesse.
en Woningtoez.
nderstandscomm.
belasting naar huis krijgen. Maar
verblijdtU niet te gauwIn den
loop van 1913 het kan niet,
uitblijven, tenzij Kolkman met de
verkiezingen in zicht 't er liever op
aan laat komen dan eentanieuw be
lastingvoorstel indienen komt het
aanhangsel, de 10%, van Rechts
wel eens met de noodige overdrijving
de tiende penning (Alva) geheeten.
En nog steeds houdt het milli-
oenenspel aan. Wie de begrootings-
bundels doorbladert, ontinbet telkens
nieuwe uitgaven, waarvan vele naar
1913 rieken
Wat zou een hoogstaand anti
revolutionair als wijlen mr. de Marez
Oyens zich aan zulk spel ergeren.
En hoe jammer, dat het gros der
•coalitie zoo heel andere overwegin
gen doet gelden als deze betreurde
doode. Maar des te meer noodfg is
het onder deze omstandigheden, dat
de minderheid zich krachtig late
gelden en dat allen, die vrijzinnig
denken en gevoelen, bij de eerste
gelegenheid de beste vooral dep heer
Kolkman, wien ons financiewezen
zoo weinig is toevertrouwd, een on
dubbelzinnig „tot hier en niet verder”
toeroepen.
aakbord 8% uur,
Vergadering van
op den gewonen dienst.
En hoe wordt dat tekort nu ge
dekt
Ziehier hoe de oolijke Kolkman
te werk gaatEerst de debietbe-
lasting, zegge 2 millioen (ongeacht
het kabaal, dat men van die zijde
maakte, toen mr. de Meester, die
overigens zoo’n gezonde fyianciëele
pAfitiek voerde, een gelijk plan aan-
kondigde), vervolgens 3 millioen uit
de nieuwste gesplitste Inkomsten
belasting, tezamen 5 millioen.
Vijf millioen, waarvtyi het abso
luut vaststaat, dat de heer Kolkman
er in 1913 geen cent van binnen
krijgt.
Maar wat nood!
Daarvoor is dan weer een volgend
zinnetje goed. Hoor slechts„Mocht
echter onverhoopt(dit „onverhoopt”
is kostelijk. Red. Goudsche Crt.)
blijken, dat uit genoemde belasting-
verhoogingen geen voldoende in
komsten zullen kunnen worden ge
trokken voor den 'dienst van 1M3,
en met name, dat de Inkomsten
belasting niet met 1 Mei in werking
kan tredRi, dan zal de Minister
zich alsnog genoopt zien de indie
ning van een ontwerp tot voort
zetting van de opcentenheffing te
bevorderen”. En in den hoogsten
nood wordt dan nog de beroemde
suikerpot, waarin geen suiker maar
millioenen zitten, aangesproken. Iets,
waar het tóch toe komen zal, omdat
men van den beginne af weinig 1
gevoelde voor de verlaging van den 1
suikeraccijns zoo iets betaalt 1
men immers zoo „ongemerkt”, heet
*t tegenwoordig ter vergoelijking van j
de meest hatelijke belastingen waar-
voor men geen aanslagbiljet thuis-
krijgt icn veel meer geld zal 1
noodig hebben dan er aan nieuwe j
belastingen zal inkomen.
Het mooist van alles is het spel
met de opcenten. Geheven voor één
jaar, werd deze „tijdelijke” heffing
nu reeds vier jaar geïnd. Dit jaar
echter zal men een lager aanslag
biljet voor vermogens- en bedrijfs- i
hooge overheid moet overal respect
inboezemen 1“
Hij groette beleefd en liet zijn sabel
kletteren, terwijl hij de dorpstraat lang»
naar de herberg ging, waar zijn paard
stond.
u Marie begon al meer ep meer te
gewennen. Was hier ook net leven in
alle opzichten verschillend met dat
van thuis, toch raakte zij hier meer
op haar geraak. De spraak, de toon
en vele uitdrukkingen had zij reeds
even zoo van haar moeder gehoord.
Dikwijls was het haar, alsof die lieve
moeder haar naderde, haar omhelsde
en haar toefluisterde„Goed, dat ge
hier zijt, lieve kind, hier is het het
beste 1“
De omgang met de huisdieren scheen
het stadsmeisje in het eerst vreemd
toe, schrok zij er zelfs van. Wanneer
een koe haar met den natten neus
berook en luid loeide, wanneer zij op
den doreehvloer te dicht bij de paar
den kwam, en een over de kribbe
heen met zijn vochtigen neus langs
haar wang streek, of wanneer de jonge
varkens te dicht om haar drongen en
knorrend aan haar roken, dan werd
zij door vrees bevangen. De meeste
dieren, die zij nu dagelijks in haar
nabijheid zag, had zij tot nu toe slechts
op plaatjes gezien.
de dienstmeid Jetje op
loo eenzame weg naar
Men druk begaan door
idp menschen.
waren nogal zon-
idden alle sneeuw
ne berken hingen
Aaadjes, de slee
doorns aan de slootkanten waren be-
tems, de dennen
kregen nieuw groen,\do pas omge
ploegde akker rood friepb, en uit het
lichte groen van het winterkoren ste
gen jubelende leeuwerikken op naar
den met witte schapenwolkjes bezaai
den, zonnigen hemel. Zuivere lucht,
door een frisch windje bewogen, ver
kwikte de rydenden.
Hoe kostelijk verkwikkend werkte
deze lentedag op Marie, geheel anders
dan toen zij in het begin van de week
was gekomen. Het scheen haar, als
was dit een geheel andere wereld.
De Beermans reden ook in zulk een
groen geverfden tentwagen vooruit,
en Marie zag dikwijls, hoe vroolijk
Hendrik zjjn zweep lietklappen.
Zn, die zioh met 1 October op de
GOÜDSCHE COURANT abonneoren,
ontvangen de tot dien datum ver
schijnende nummers gratis.
De UlTORVERS.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels PO.35 bij vooruit*
v betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
PRIJS VAN HE'I ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post 1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad1 50
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Spoedig echter werden deze huis-
genooten haar lieve vrienden.
In de stad was zij zelden verder
i van huis geweest dan naar haar school
L of om booschappen te doen. Haar
ouders leefden te spaarzaam, te terug-
getrokken, om uitstapjes te doen,
i Zij kende slechts straten, pleinen,
en huizan Steenen steenen, overal
waar zij heenzag. En hier n.u deze
i volle vrijheid deneerlijke frisschp lucht'
i deze rijke voorraden, terwijl zij zoo
gewoon was aan zuinigheid. Wat een
i groot verschil moest haar moeder ge-
i voeld hebben Welk een macht bezat
i de liefde, die drong tot zulk een op
offering, tot den overgang in geheel
andere maatschappelijke verhoudin-
l gen onbegrijpelijk! Voor zulk een
liefde zou men bang worden. Ach, zij
was ook gebonden, zij mocht nooit aan
i een anderen man denken.
Het werk, dat hier gevorderd werd,
leerde zij met haar jonge, in huishou-
delijke bezigheden geoefende kracht
i gemakkelijk. Na een paar dagen kon
i zij reeds .melken, wist het varkensvoer
te mengen, plantte en zaaide met
Tante Rika in den tuin en deed alles
i ijverig en met veel belangstelling.
Dien Zondag reed men als gewoon-
i lijk naar de kerk, niemand wilde dien
i nt verzuimen.
42)
Grootvader begeleidde den gast naar
den dorschvloer. Müller sprak weer
over de Zigeuners, en toen hij Rika
van den haard komend, de hand
schudde, zeide hij met dreigende stem
„Wij zullen ze wel krijgen?
Marie beefde opnieuw. Wat bedoelde
hij toch? Zij dropg zich zoo klein
mogelijk in elkaar als zij kon.
Müller zeide nu aan Tante, dat zij
het hupsche Berlijnermeisje moest
groeten„We zullen nog wel eens
goede vrienden worden/ waren zijn
laatste woorden.
„Nooit,dacht het meisje in haar
hoek. „Nooit nooit?
De mannen liepen met elkaar over
den dorschvloer. „Nu, mijnheer Kruse,
gij gaat toch ook naar de veemarkt
te Soltau
„Ik heb nog een paar vette varkens,
die van de hand moeten?
„Ik ben er natuurlijk ook. Op den
dansvloer de ooren open houden, acht
geven, vanwege de vechtparty. De
hill USCHE COURANT.
n
vier jaar de beheerder van onze
schatkist, heeft on!
belastingen gStakkij
5% millioen 's jaaw
nu moet er nog een 15 millioen bij.
Dat is'-saam 20% millioen in een
5-tal jaren. En dan verzwijgen we
nog wat de Tariefwet de burgerij
indirect zal kosten, omdat bekend
is, dat het volk veel meer moet
opbrengen, dan in 's lands schatkist
komt.
20% millioen ’sjaars méér aan
uitgaven.
Vindt Ge 't niet al heel behoor
lijk
Zoo ja, dan vergeet Ge nog de
grootste helft!
Immers, de gewone middelen na
men sinds 1908 toe met 22 h 23
millioen.
Tezaain dus een vermeerdering
van uitgaven van 43, zegge drie
en veertig millioen in vijfjaar tijds
Mag dit nog beleid lieeten?
Of ware wanbeleid niet juister
betiteling?
Waar moet dit heen?
Moeten de jaarlijfcsche, dus niet
extra-uitgaven, maar de gewone,
jaarlijks-terugkeerende uitgaven van
een Hein land als het onze ieder
jaar nWHB millioen toenemen?
Gelooft men, dat er geen grens
is aan de draagkracht van de bur
gerij
Zooals er thans financieel gere
geerd wordt, een jaarlijks terug-
keerend tekort bij de raming on
vermijdelijk. Men drijft de uitgaven
dermate op, dat er voor de inkom
sten, hoe schitterend die ook vloeien,
geen bijhouden aan is. Of wat dunkt
U van een vermeerdering van 29%
millioen van de gewone uitgaven
tusschen 1909 en 1913? Dat is:
in een tijd, waarin wel zware on-
derwijssubsidies tot stand kwamen,
maar op sociaal gebied haast niets
geschiedde wat geld kost.
Geen wonder dan ook, dat ook
voor 1913 weer een groot tekort
wordt geraamd, nl. 10 millioen
daaruit voor ’s lands schatkist voort
vloeiende kosten,” waaruit dus blijkt,
dat de Regeering vasthoudt aan
hare meening, dat de onzalige Ta
riefwet die men maar liever niet
bij den naara noemt I dienen
moet voor het „gulle” pensioen
voor den ouden en invalieden ar
beider, dat Talma hem toedenkt en
waarmee het weinige goede in dit
voorstel totaal verdwijnt, doordat
men de staatskosten put uit de
slechtst denkbare belasting, die het
zwaarst drukken zal en moet op de
minstgegoeden
„Niet ongunstig” noemde Re
geering in de Troonrede den finan-
ciëelen toestand van ons land. „Zeer
gunstig” zou juister zijn, wanneer
men nagaat, hoe nu reeds jaren
achtereen de Rijksinkomsten met
millioenen ’s jaars stijgen (in de af-
geloopen 8 maanden van dit jaar
reeds weer met 5 millioen), zoodat
geraamde tekorten van vele ipilli-
oenen verdwenen als sneeuw voor
de zon. „Alle" ingediende finan-
iëele voorstellen handhaaft de Re
geering, dus niet alleen de Tarief
wet, maar ook de Inkomstenbelas
ting en het debietrecht op tabak,
welke tezamen een 15 millioen
’s jaars moeten opbrengen, terwijl
de verhoogde jeneveraccijns natuur
lijk blijft, maar de verlaagde suiker
accijns, door het vrijzinnige minis
teriele Meester daarnaast gewild,
achterwege blijft.
Hoe is minister Kolkman ver
anderd I
De jolige, blijmoedige, optimisti
sche. afgevaandigde. van Rheden ia
geworden de meest pessimistische
Minister van Financiën. Maar dezo
wijziging van gemoedsstemming zou
minder ernstig zijn, wanneer zij niet
gepaard ging, met een beleid, dat
nauwelijks dien naam verdient.
De heer Kolkman is nu goed
De Hongaarsche Kamér.
Voorloopig zijn de barbaarsohe too-
neelen, die in het Parlement voorvie
len verder onmogelijk gemaakt. De
Hongaarsche Rijksdag is, hoewel pas
teruggekeerd, weer voor eenige weken
verdaagd.' Of die tijd voldoende zal
zijn om de gemoederen wat te be
koelen, we vreezen van niet. Waar
de maanden van de parlementaire
vacantie niet voldoende waren, om si
noch bij de oppositie, noch bij de re- w
geeringspartij eenig idee van verzoe
ning te brengen, daar is het allerminst
te verwachten, dat deze enkele dagen,
die ons nog van October scheiden,
voldoende zullen zijn om thans dat
inzicht wel aan te brengen.
De haat tegen Tisza en I/ukacz is
daarvoor bij de oppositie te groot?
En ’t is waar, hun onrechtmatig op
treden is met eiken vorm van parle-
De bloedverwanten stapten aan de
pastorie uit, terwijl de tentwagens
naar de herberg naar het dorp reden
om daar uit te spannen.
De domineesvrouw, Fedor en zijn
zuster Anna ontvingen de gasten de
dominee liet zich voor de godsdienst
oefening niet zien, om verstrooiing te
vermijden.
Marie, de onbekende bloedverwant,
waarover Fedor met warme deelne
ming gesproken had, werd hartelijk
verwelkomd.
b Moeder Trina Beerman bracht aan
haar nicht, de domineesvrouw, een
versche kalfsbout, en Rika 'had voor
haar een korf vol eieren, dat was
allemaal in het huishouden goed te
gebruiken. Na vriendelijk geven en
ontvangen gingen zij naar de kerk.
Dominee Kruse, een eerwaardig man,
op middelbaren leeftijd, in zijn voor
komen aan zijn Oom Dietrich herin
nerend, sprak eenvoudig, maar zijn
woorden drongen tot het hart jjpor,
en de geheele godsdienstoefening ver
liep, onder deze aandachtig luisterende
gemeente, op verheffende wijze.
Marie meende, dat zij nog nooit
in een kerk zoo aandachtig geweest
was als hier.