RONA
ISEL
Van Houten’s
tUZBV,
Cacao
ITS,
and el.
es:
E. Alter
rachl 269A
.AG,
No. 11984.
Woensdag 2 October 1912.
51e Jaargang.
Su.ïtèxila,xxd..
JAKSKÜRK
JDE.
DjÜl.
cisia
wrk
eevotjlers.
„E. ALTER
.eskleeding.
>f gedeelten
FEUILLETON
HET OFFER.
Telefoon Interc. 82.
Gouda.
i Heeren
Buitenlandsch Nieuws.
ezx -^.cL-v erteXL-tieToleud. vooz Gronjud.®. ezx Ox».str®^ezx-
Verschijnt dagelijks behalve Zou-, en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
De druk der protectie.
le stad aan huis
Oom
(Wordt vervolgd.)
i* 2a, Goods.
t
Talrijk zijn d« op«nll|k« «n b«d«kt« aanvallen,
waaraan dit goada fabrikaat, waarvan men de
concurrentie vreest, blootstaat. In weerwil daar
van worden dagelijks talrijker de gebruikers
die de goede eigenschappen er van op prijs
stellen.
Zuiver en oplosbaar vol vetgehalte heer
lijke krachtige cacaosmaak licht verteerbaar.
Uiterst goedkoop, want men heeft veel minder
noodlg voor de bereiding.
'BITT.
ligeters, Goud»
beroemde
srkglazen
verseelvoer)
3 en kilo
h>t het
ren af-
WAHKM1UIS, Spuislr. Ik» Haag,
sar Alle Luie- ea Hulsb. Artlkelea
indwmeel
voederkoaten
40 en kilo
Kanarie*
3, en */t liter
Janskerk, der
kesiiges eei.
icht nas
ABETH,
joed.
fen ADRES:
üht 2«9‘,
AG.
m>AMM
van Beeldende
Ier, Architect en
van Bouwkunde
’E WAAR-
en
rmetAode.
ader fabriek
Enkhuizen.
ar bij HH.:
.Vjjdstmst.
i, Veental.
f 0.55
0 10
r -v - - --/ee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van i—5 regels f0 35 bij voorait-
betaling, elke regel meer 6 ets Reclames I 0.25 per regel.
Grwote letters en randen naar plaatsruimte.
IT IN
uur, Kamer
Ie Bouwbedrij-
Legi.
i. Concert Tilly
vertrokken. Hij hoeft in Engeland
studie gemaakt van militaire zaken
over de infanterie, die hij op de (ma
noeuvres heeft gadeslagen, laat hij zich
zeer gunstig uit en zal, volgens de
Times, zijn regeering voorstellen een
officier af te vaardigen naar den ge-
neralen staf te Londen, waaraan reeds
officieren uit Canada en Australië zyn
verbonden. In Zwitserland gaat hij
de legerinrichUng bestudeeren, die in
vele opzichten in de nieuwe Zuid-
Afrikaansche logerwet tot voorbeeld
heeft gestrekt. Vervolgens gaat do
generaal een tijd in Duitschland on in
ons land doorbrengen. Over Engeland
keert hy dan naar Zuid-Afrika terug.
Mlddkn- km Zuid-Amkkika.
De opstand in Mexico.
In Veracruz is een opstand togen
de regeering uitgebroken. Generaal
Aqnilar is er met al zijn troepen tot
den opstand overgegaan. In don staat
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels niet bewijsnummer
Elke regel meer
Bjj drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twe> L
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels ft).35
betaling, elke regel meer 6 ets Reclames f 0.25 per regel
bewegen geweest. En duq kan de-
bevolking zich troosten mot deze
schrale vergoeding dat do maatregelen
tijdelijk eonige verlichting brengen,
doch dat men liefst zoo gauw mogelyk
weer zal terugkooren tot het oude
systeem van protectie dat dan weder
om de oorzaak zal zijn van de stijging
dor prijzen van alle levensmiddelen,
-
daaraan dacht, balde hij toornig de
vuist. Zij was het eigenlyk niet waard,
dat hij nog zoo dikwyls met liefde aan
aan haar dacht.
Als Hendrik or aan dacht, hooveeT
attentie Mario voor den verwaanden
politie-agont Müller had getoond, dan
kookte hij van wrok en verachting.
Maar hij kon het niet nalaten aan haar
te denken.Vreemd toch dat hij telkens
weer aan haar dacht. Steeds zag hij
haar, nu eens zoo dan weer zoo, waar
zij heelemaal niet was en niet zijn kon.
En als zij hem werkelijk in den weg
kwam, dan was het hem, alsof hij een
steek kreeg, en iemand hem bij de
haren pakte, en hem naar haar toe
trok. Stond hij vlak bij haar, daèdrm
hij zich bijna niet bedwingen om haar
te omhelzen. Hij bedwong zich echter,
Zette een boos gezicht en nam een
stramme houding aan. Het was na
tuurlijk geen wonder, dat hij zyn goed
humeur bij die ^welling verloor.
Liesbet bemerkte het minste van de
onaangename stemming, die in huis
heerschte. Zij had zich nooit bijzonder
veel bemoeid met haar huisgenooten
on zij was nu zelf vöel te veel met
haar eigen gedachten vervuld.
laten welgevallen.
„Ik kan niet begrijpen, wat hij van
plan is. Ik durfde niet te vragen, waar
schijnlijk zou hij het toch ook niet
gezegd hebben. Je bent vermoedelijk
geheel in veiligheid. Van mij krijgen
ze in geen geval een woord over mijn
lippen, om je verblijfplaats te verra
den, en ik ben de eenige, die het weet.”
Over het leven van haar vader viel
niets bijzonders te melden. Er werd
niet veel verdiend, maar van zijn er
fenis was nog altijd een mooi som
metje, ruim de helft, in goede handen.
Marie moest zich maar niet bezorgd
maken. Hij was blij, dat zij gaarne bij
Grootvader was, en dat het haar goed
ging. Ten slotte moest Goldammer er
toch wel in berusten en inzien, dat zij
werkelijk niet terug zou komen.
Dat luidde vertroostend en ook weer
niet. Marie wist niet, wat zij van Gol
dammer had te wachten, en miste den
moed, om iemand in het vertrouwen
te nemen en zte vragen, wat de ge
vreesde man haar doeri kon.
Het was op een heerlijken zomer
morgen dan, dat Marie op het erf liep,
om de lappen hun eerste voer te ge
ven. Jette schuurde by de pomp het
houten vaatwerk en zong daarby. De
kippen liepeh kakelend en pikkend om
haar weldoenster, ook de duiven kwa-
l Woningtoez.
erstandscomm.
>egenu, 8 uur,
ring der Societ.
geregeld ty dig
ontvangen van
n, vermakelyk-
dan in ome
maken aan de bekende duurte van het
vleesch. Minder dwaas is de houding
van de regeering voor wie weet dat
de, Duitsche reJeering zich in do eerste
plaats voelt de vertegenwoordiging
der „hoogere" klasse. Eu het zal een
agrariër niet kwalijk worden genomen,
dat hij van zyn standpunt af zoo
lang mogelijk do Duitsche grenzen
tracht gesloten te houden voor den
invoer van buitenlandsch vee. De
agrariër beweert het liefst dat Duitsch
land voldoende vee heeft om aan allen
vleeschnood eeu einde te maken. Dat
gaf den agrariër nog een zoet winstje,
wanneer hij de concurrentié kon af
snijden van al wat in het buitenland
doet aan veefokkerij. Zijn eigen vee
stapel ziet hij er door in waarde stijgen,
ja zelfs verdubbelen. En de regeering
deed trouw wat hot agrarische land-
jonkerschap decreteerde. Men heeft
zoo lang t mogelijk ontkend dat er
vleeschnood zou zijn, enkel vleesch-
duurte zei de regeering,' doch slechts
een tijdelijk verschijnsel dat o. a. to
wijten zou zijn aan de droogte van
verleden jaar, aan de stygendo luxe
van de bevolking, die meer verdiende
dan vroeger en aan de sociaal-domo-
cratische bladen, die propagandistische
munt sloegen uit de hoogere prijzen.
Intusschen de bevolking hield niet op
te blyven aandringen om de grenzen
open te stellen voor invoer van buiten-
landscho vee.
Ten slotte kon toch zelfs do Duitsche
regeering die zich overigens van de
volksmeening niet veel aantrekt zich
niet aan den drang onttrekken en
moest nood gedwongen gaan onder
zoeken. Dat onderzoek heeft heusch
lang genoeg geduurd. Na ontzettend
veel en zeer langdurige conferenties
iii het ministerie van binnenlandsche
zaken, waarvan ook de rykskanselier,
de minister van landbouw en de chef
van de afdeeling Volksgezondheid
deelnamen, is men oindelyk tot de
overtuiging gekomen dat toch werke
lijk de aanvoer van hot vleesch be
denkelijk te kort schoot. Toen is het
ministerie aan het beraadslagen gegaan,
wat tegen den vleeschnood te doen.
En het is merkwaardig hoe zelfs na
het constateeren van net feit dat er
vleeschnood was, do regeering nog
heeft getracht, zoo weinig mogelijk de
agrariërs te ontstemmen.
Het eenige middel dat afdoende had
kunnen helpen” was verandering in
het protectionische stelsel te brengen.
Hiertoe is echter de regeering niette
don. Zij mogen wol op hun hoede zyn,
want ik ben ze op do hielen I” 11 ij
nam het ontbijt van Jette over en zette
het naast zich op de bank.
Mario nam, evenals Jetto, een schof
fel op den schouder en ging met haar
in het veld, om de aardappels aan te
aarden. Het troostte haar zoor, dat zich
de agv»t niet meer liet zien.
Bij de Beermans heorschte in die
dagen niemand wist hoe dat kwam
een onaangename stemming. Hen
drik viel ruw uit tegen zyn huisge-
nooton, wat anders heelemaal niet de
gewoonte was van den vrooljjken goe
den jonkman. Verbaasd en gekrenkt,
geraakten de anderen in oen slecht
humeur, scholden dan terug, en het
anders zoo vreedzamo familieleven,
hun oangonaam samen werken en elkaar
helpen scheen geheel verstoord, j
Hendrik-, voelde zeer goed, dj
geluk of Ongeluki yan zijn bw
hing van het incisie, datjbiftot vrouw
zou kiezen.
Hij kon er recht boos om worden,
als dacht, dat eens die lange, houterige
Stine Flintje zyn vrouw zou kunnen
zijn. Neen, zijn vrouw, dat kon slechts
die ééne zijn, die eenige, die hem zoo
zwaar beleedigd had. Hy was haar niet
goed genoeg, zij had een afkeer van
hem dat had zy gezegd. Als hy
plaats hebben ondanks de daarop ge
stelde remmen en als gevolg van de
groote bloei van den export van land
bouw- en nijverheidsproducten. Waar
dus de gezonde kracnt van de op na
tuurlijke hulpbronnen van het rijk
gesteunde exportnij verheid zoo groot
is, dat ondanks de belemmering van
de invoeren, deze nog steeds blijven
toenemen, kan men zeggenAustralië
bloeit niet tengevolge van maar on
danks de protectie.
Nemen wij uit de beschouwingen van
Louis Strauss over de beschermende
politiek van België slechts de laatste
zinsnede over, die in deze voor zich
zalf spreekt
„In België erkennen handel en ny-
verheid het als hun eerste plicht te
^streven naar het omverwerpen der
„hinderpalen, die door de bescher-
mende rechten aan de vruchten van
„ontdekkingen on uitvindingen in den
„weg worden gesteld.”
„In Denemarken zoo goed als elders
„is plaats voor menige verbetering.
„Maar geen ernstige tegenspraak kan
„worden ingébracht tegen oe gevolg
trekking dat de gunstige ontwikke-
rling van de Deenscho landbouw be-
wezen heeft de absolute gezondheid
„Van het principe van den vry handel”,
zegt A. Peschcke Koedt.
t Een volgend artikel heeft tot op
schrift „Frankrijk heeft dringende
behoefte aan vrijen invoer van buiten
landsch vleesch.”
Over de protectie in Duitschland
levert Prof. Brentano een uitgebreide
studie.
51)
Hoe dikwyls het haar ook leed ver
oorzaakte, toch voelde zij, dat zij aan
haar verhouding tot hem niets kon
veranderen. En ze wist zelf niet, of
ze daarin verandering wenschte.
Het was goed, dat er muren waren,
die hen scheidden het mocht niet
anders zyn.
Hans schreef nu en dan, met
verlangen zag zij iederen brief tege
moet.
In Berlyu scheen weinig verandering
plaats te hebben. Toen Hans den eer
sten Juli de huur had gebracht hy
behandelde alle zaken van beide man
nen had Goldammer zich even koel
en hatelyk getoond als vroeger. In
onduidelnke toespelingen gaf hij te
kennen, dat hij maatregelen zou nemen
om zyn rechten te laten geldenmen
leefde toch in een wereld, waarin wet
ten en verordeningen waren. Zyn ad
vocaat was ook van inzicht, dat hij
zich de behandeling van den kant
tyner jonge vrouw niet behoefde'te
men aanfladderen, om kirrend aan het
maal deel te nemen.
Terwijl Marie zoo aandachtig naar
die dieren keek, werd haar aandacht
getrokken door een kletterenden voet
stap. Zij keek op, en dé agent Müller
stond glimlachend voor haar. Nu greep
hij haar zelfs onder de kin en tilde
haar verschrokken gezicht op.
Zij gaf een gil, liet de punten van
hflar schort vallen, zoodat de korrels
rondvlogen, en snelde in huis.
Grootvader kwam toeloopen. „Die
stadsmeisjes zijn zoo iets niet gewend,
Muller! Laat dat bij mijn kleinkind
achterwege,” zei hij ernstig.
„Ik heb de juffrouw niet willen
beleedigen, mijnheer Kruse, zij is zoo
prèutséh als Suzanna in het bad.”
„Maak nu geen verkeerde grappen.
Kom, ga hier voor de deur zitten.
Jette een glas brandewyn en een
boterham.”
„Dat neem ik aan. Men moet den
dorschenden os niet muilbanden. Stren
ge dienst nu, heer schout.”
Nog steeds aan het opsporen van
de Zigeuners?”
Dat gemeene gespuis. Waar ik kom,
zijn zij juist geweest. Van alle kanten
komen klachten. Gestolen kippen, een
schaap uit de weide, bedelarij, waar
zeggerij Alles door de wet verbo-
De vleeschprijzen. -
We moeten nogmaals de aandacht
van onze lezers vragen voor Duitsch-
land. Was het gisteren om het be-
bloei gebrachten niet op de natuurlijke zspottelijke van het Duitsche constitutio-
rneele systeem aan te toonen, ditmaal
willen we onze lezers eens bezig
houden met wat de Duitsche regeering
meent te moeten doen om aan den
vleeschnood een einde te maken. Lang
genoeg heeft zich een ieder er over
verbaasd, hoe een regeering ondanks
alle protesten die uit de bevolking
opgingen, niets deed om een einde te
De Italiaansch-Turksche oorlog.
Aan de Syrische kust.
Beiroet, 30 Sept. Twaalf Italiaan-
scho oorlogschepen met een transport
schip kruisen voor Haifa.
Zuw-Afrika.
Generaal Beyers, hot hoofd van de
burgermacht van Zuid-Afrika, is Vry-
dag uit Engeland naar Zwitserland
GOIDSCHE COURANT.
PRUS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalt 1.25
Idem franco per post1 M
Met Geïllustreerd Zondagsblad1 50
Idem franco per postI 90
- Abonnementen worden dagelijks aangenomen nan ons BureauLahce
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Free Trade.
Door de International Free Trade
League is onder den titel The Burden
of Protection een werk uitgegeven,
dat ook voor ons land, in dezen tijd
van actie tegen de voorgestelde nieuwe
Tariefwet, de aandacht waard is. Dit
werk bevat 15 artikelen van verschil
lende medewerkers uit alle doelen der
wereld, waarin beschouwingen worden
geleverd over de werking van bescher
mende rechten in Australië, Zuid-
Afrika, Amerika, Japan en verschil
lende landen van Europa. De con
clusie uit al deze betoogen kan slechts
eensluidend zijn, dat bescherming rem
mend werkt op den welvaart in ’t
algemeen en terecht zegt de uitgever
in een kort voorwoord o.a.„De na
doelen van invoerrechten tusschen
steden in één zelfde provincie of rijk,
zooals die vroeger bestonden, worden
thans algemeen erkend. Zeeën vormen
heden ten dage nog slechts een brug
tusschen de verschillende rijken en
stoom en electriciteit hebben de ge-
heele wereld voor het handelsverkeer
geopend. De landen van heden hebben
voor de wereldmarkt geen andere be-
teekenis dan twee eeuwen geleden de
steden voor de provinciale markt.”
Gaan we eens na, welke ervaringen
door de met protectie „gezegende”
markten al zoo zijn opgedaan.
In zyn besprekingen over The Com
monwealth of Australia stelt Edward
Pulsford zich de vraag: „Is Australië
welvarend?" Het antwoord op die
vraag kan slechts bevestigend luiden,
maar gaan wij aan de hand van de
in zijn studie verstrekte gegevens, de
oorzaken van dien welvaart na, dan
mag aan het geldende tarief van in
voerrechten daarvoor in geenen deele
dank geweten worden. Het grootste
deel, ruim */s van den vooruitgang
der industrie komt ten goede aan den
bloei van de onbeschermde natuurlijke
nijverheid van dit werelddeel, terwijl
als gevolg van een kunstmatig tot
hulpbronnen van het rijk gesteunde
industrie, in de allereerste plaats het
euvel wordt ondervonden van de ver
plaatsing van vooral vrouwelijke ar
beidskrachten, van het land naar de
steden. De reusachtige toename der
invoeren, die door de protectionistische
partij «Tikwijls met verwondering en
met leede oogen wordt aangezien, kon
