o» Inichten dien. ■ijzen HET OFFER. COOPS, ÜKBAS. I M :ste. Eixxixexxlaxxd. [OLENWERF. Buitenlandsch Nieuws. FEUILLETON. bTO-A- WARENHUIS, Spnislr. Den Haag. gr Alle Luxe- en Huish. Artikelen RINS No. 11988. IST’ïe-vu'W-s- exx vocx Gtq-u-cLsl exx OxxxstxeHsceaa.. Verschijnt dagelijks behjalve Zon- en Feestdagen. ÜAU’8 ARNHEM. amilie- en tfeesten Telefoon Interc. 82. S *4, Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Eixitexaland.. KENDE ADRES -rj' kman Zn., Goud*. 1REX. 8. ER. ff- en Woningtoez. Onderstandscomm. duurt voort. Belgrado, 6 Oct. De mobilisatie is geëindigd, maar de concentratie der troepen zal nog verscheidene dagen ide middel tegen aden. ;baar bij Wijdstraat 29, on 328. RK. GOUDSCHE COURANT PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post - mwij geregeld tijdig agen ontvangen van icerten, vermakelijk- deze dan in onze len. Aan het departement van Marine is telegrafisch bericht ontvangen, dat Hr. Ms. p^nserschip Holland, op reis van Yokohama naar Kobé, zwaar weer heeft gehad en stormschade aan alle sloepen heeft beloopen, zoodat het schip eenige dagen te Kobé moest verblijven voor herstel van de schade. ,i T. CREBAS, Tolef. 40. Genoegen", 8 uur, gadering der Soc. 8 uur, Uitvoering d. Gezelschap „Per duren. Belgrado, 6 Oct. Men meldt offi cieus, dat het gebeele reizigersverkeer dezen nacht op het Servische spoor wegnet gestaakt zal worden. Athena, 5 Oct. Een fanatieke volks- om hen over te halen, de vijandelijk heden te staken. Terstond na aanvaar ding van de vredesvoorwaarden doof de beide regeeringen zal men over gaan tot het onderteekenen van het definitieve document door de officieele gevolmachtigden. Dit zal waarschijnlijk te Ouchy ge beuren waar Bertolini zijn kamers aan houdt. De vijandelijkheden zullen ver volgens geschorst worden. Facultatieve lijkverbranding. Zaterdagmiddag heeft te Haarlem de Vereeniging voor facultatieve lijk verbranding vergaderd. Vertegenwoor digd waren 16 afdeelingen voorzitter was dr. J. de Vrij, van hier, die in zijn openingswoord er op wees, dat in alle beschaafde landen het denkbeeld der vereeniging veld wint. Spr. be toogde, dat geen regeering, van welke kleur ook, op den duur de lijkver branding zal kunnen tegenhouden. Uit een ingekomen telegram bleek, dat van het in aanbouw zijnde crema torium te Driehuis de vlag waait om dat het onder de kap is. Tot leden van het hoofdbestuur werden benoemd dr. J. de Vrij en dr. L. van Itallie, de eerste als voorzitter. Uit het jaarverslag bleek, dat het aantal leden is vooruitgegaan. Te Gouda is een nieuwe afdeeling opge richt. nen. Je bent er toch niet geweest?” Hij greep haar pols en keek haar met fonkelende oogen aan. „Wanneer ik het gedaan had, zou ik je den brief zekerniet gegeven hebben,” antwoorde zij, terwijl een lachje om haar lippen speelde en vele kuiltjes te voorschijn lokte. Hij kwam Wéér Cbt zichzelf, scheurde den brief in tweeë en wierp de stuk ken in haar schoot. „Wissel geen woord meer met dien onbeschaamde Beloof het mij „Ik zie hem heelemaal niet. Maar als wij elkander op den dansvloer aan treffen, kan ik mij toch niet stom houden.’1 In Feders gemoed kookte en bruiste het, Wat was die Lieze toch onbe schermd en in gevaar. Hij huiverde bij de gedachte, dat zij aan de uitnoo- diging van den losbandigen makker had kunnen gevolg geven. Hoe zou hij haar genoeg kunnen waarschuwen, en haar voor alle dreigende gevaren be hoeden. Zij had wel een steun noodig, dit zwakke onbezonnen schepsel. Na de koffie werd aan de thuisreis gedacht. Het dreigende onweer kon losbreken en dan was het beter thuis te zijn. Een der rijtuigen was dadelyk na de kerkdienst naar huis terugge keerd De jongere leden van het gezel- Goocheltoeren rikzaamheden. joop voor Zaal alon. ir van verschillende öcialiteiten. aarloos. Billijke Conditiën, alend, l»E HAAM, istarrangeur, 1 ROTTERDAM. ben vergeten, dat er waren Balkan- staten, die eens klein en onbeteekenend, thans méde sjjch een steip in den raad aanmatigen. Voor de mogendheden heeft ii,boit hoogere wijsheid bestaan dan eed status quo, dat niemand be vredigde. De Balljanstaten hebben echter een anderen wensch: uitbrei ding. Dat hebben de mogendheden misschien nog wel ingezien, maar wan gunstig als de beide statengroepen waren, heeft de een afgebroken wat de ander heeft opgebouwd. Het debacle van de politiek der groote mogend heden moet wel groot zijn als men bedenkt, dat Servië dat eertijds slechts op telefonisch bevel van Rusland en slechts wanneer de Rus aan de touwtjes trok, armen of beenen durfde bewegen, als men bedenkt, dat Griekenland, dat in de laatste jaren niets deed zonder toestemming van de mogendheden, als mon ziet, hoe beide landen met Bulgarije zich aan geen Berchtoldsche besprekingen, aan geert .Sasonofsche vredelievende verklaringen stoort, maar gezamenlijk mot Montenegro een ultimatum aan Turkije durft toezen den dat beteekent de likwidatio van de groote-mogendheden-politiek, de opheffing van den Tur^sohen lappen winkel. gaan van een wangeloof om plaats te maken voor het geloof van zijn alleenzaligmakende God. Hij zag in den ondergang van de Halvemaan slechts het teeken van de komst van het Duizendjarig Rijk. Wat hij echter ook miszag, zeker niet dat het Turksche rijk reusachtig achteruitging. Hongarije was reeds verloren gegaan, en toch was Turkije niet op meer behoud bedacht. Het inwendig verval was te groot om het Turksche rijk op den duur te behoeden voor het verlies van al zijn Europeo- schp provinciën. Aan dat verval had den zeker niet het minst schuld de sultans, die zich vooral naSolimanll uit het leven terugtrokkén en de re- geering overlieten aan een grootvizier, die vrijwel geheel aan de genade van den harem was overgeleverd. De staatsbeambten werden almach tige heeren, die de bevolking uitzogen en mishandelden, erger dan men zich denken kan. De Janitsaren eenmaal de keurbende van het roemruchte Turksche leger konden hun oude roem niet meer handhaven en sta-in-den- weg als zij geworden waren, liet Mah- moed II duizenden van het legercorps ombrengen en nog meerdere verban nen. Zij hadden den afval van Hon garije niet kunnen beletten, zij hadden Servië niet kunnen behouden, even min wisten zij te voorkomen, dat ook Griekenland zich van het Turksche juk ontsjoeg. En thhns, nadat ook Bulgarije zijn onafhankelijkheid heeft laten vaststel len of beter gezegd, zelfstandig heeft vastgesteld, nadat ook Oostenrijk- Hongarije zich zijn deel in dén buit heeft verzekerd, sedert zijn de Jong- Turken aan het bewind gekomen. Er is éénmaal gezegdde Bourbons heb ben niets geleerd, hetzelfde mag zeker getuigd worden van de Jong-Turken. Zij hebben nooit getracht leering te trekken uit de fouten van hun voor gangers. In plaats van de volken aan zich te binden, hebben zij ook slechts gedaan wat hun voorgangers reeds zoovele malen verkeerd hadden toege past. Met beloften waren zij gul, maar van het spreekwoord ^belofte maakt schuld” hadden zij nooit gehoord. Zij hebben er maar op vertrouwd, dat de mogendheden als altijd zouden tevre den zijn met beloften. Maar zij heb- weinig om, en de schaduw kan men wel gebruiken.” Een nauwelijks zichtbaar pad, meest gebruikt door houtsprokkelaars en bes- senzoékers, leidde over den bruinen vloer van afgevallen dennennaalden naar het kreupelhout Hendrik verklaar de, d^t hij hier in het rond ieder plekje kende als zijn eigen zak, en hij ging vooraan om haar den weg te wijden. De lucht was hier iéts koeler, maïr zwaar (en vochtig warm. De eenzaam heid in het woud werd steeds grootek Terzijde in het kreupelhout waren met' mos begroeide boomstronken, waarop paddestoelen groeiden. Gestorven, af gebroken dennen staken hunne kale wortels naar boven, verrotte takken, rottende dennenappels, knoestige wor tels overal in het rond slechts hier en daar licht mos en groene klaverzuring. Weldra kwam Hendrik bij een weg van naast elkaar gelegde boomstam men voor houtvrachten en nu kon hij naast haar blijven loopen. Door het dennenbosch kwamen zij ten laatste bij een bosch van loofboomen. Marie gevoelde zich vreemd be klemd. Was het alleen de drukkende hitte van het wèer, die haar zoo be nauwd maakte Of de plechtige stilte in zulk een door geen menschenhand aangeroerde wildernis? Neen, het De liberale kiesvereeniging te Em men, aangesloten bij de centrale libe rale kiesvereeniging Drethina in het district Emmen, heeft dr. P. H. Roes- singh te ’s-Gravenhage voorloopig candidaat gesteld. 55) „Maar je bent toch een goed kind „Nu, dat is slechts half waar. Ik doe dikwijls met tegenzin, wat ik doen moet.” „Je doet toch wel je best om ge hoorzaam te zjjn?” „Van nu af wil ik nog meer mijn best doen. Ik dacht vroeger dikwijls, wat verbeeldt Fedor zich wel, maar ik weet, dat je een goed dominee en zoo vroom bent, wil ik je goede raad gevingen wel volgen.” „Dat is een goed voornemen, blijf daar bij, LiesbetHij reikte haar hartelijk de hand. „Dikwijls kan ik ook uit eigen be weging verstandig doen,” zeide zij, terwijl zij sterk kleurde. Zij haalde den brief van Arthur Ohlke voor den dag en gaf hem aan haar neef in handen. Fedor las het briefje vluchtig over, een wolk van hevigen toorn, verduis terde daarbij zijn goedig gezicht.” „Wat een onbeschofte meisjesjager Met de zweep moet men hem bedie- PR IJS DER ADVERTEN TIÉN: Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer „0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit- t regêphieer 6 ets. Reclames I 0.25 per regel. {inden naar plaatsruimte. Naar de „Ned.” verneemt, hééft de heer A. baron van Dedem, Kamerlid Voor /het district Zwolle, te kennen gegeven, dat hij zich voor de verkie zing in 1913 niet meer wenscht be schikbaar te stellen. menigte deed een tweeden aanval op de Grieksche en Bulgaarsche consula- tfta te Constantinopel. De ruiten wer- d» verbrijzeld en de vertegenwoor digers van Griekenland en Bulgarije grove wijze beleedigd. Parijs, 6 October De regeering te Weonen betuigt haar instemming met de opvattingen van Frankrijk, maar wenscht, dat de zinsnede, betreffende het handhaven van den territorialen status quo aangevuld^wordt met een bepaling, waarbij de mogenheden zich verplichten de integriteit te ’doen eer biedigen. Dit voorstel werd onmiddelijk door Frankrijk en Rusland aanvaard. De Oostenrijksch-Russische actie zoq Dinsdag plaats kunnen hebben, indieri alle antwoorden binnengekomen wa ren. Constantinopel, 6 Oct. Het Turksche rondschrijven, den 4en October aan de mogendheden gezonden, zegt „Turkije is bereid aan de uitdaging gevolg te geven en iederen aanslag tegen de veiligheid en waardigheid van het rijk af te weren. Men acht den toestand uiterst ern stig. Indien de mogendheden te Jang aarzelen, zouden de vijandelijkheden geopend kunnen worden. De Italiaansch-Turksche oorlog. Vit Lausanne werd d. d. 5 October geseind „De Gazette de Lausanne” zegt, dan na twee conferenties, giste- i ren in hun hotels gehouden, Resjid pasja en Bertolini vertrokken zijn, Resjid naar Weenen en Konstantino- pel, Bertolini naar Cavour. Zij hebben de vredespreliminairen in den aak, zooals die bij hun onderhandelingen werden ongesteld. Daar beiden tijdens de onderhandelingen voortdurend In gemeenschap hebben gestaan met hun regeeringen, mag men aannemen, dat hun voorstellen zonder nieuwe moei lijkheden zullen worden aangenomen. Turkije erkent in feite het decreet tot annexatie van Tripoli door Italië, hetwelk het godsdienstig gezag van den khalief te Konstantinopel over de Mohammedanen in de ingelijfde stre ken erkent. Italië zal aan Turftije een schadevergoeding betalen en laatstge noemd land verbindt zich, zijn gere gelde troepen terug te trekken uit Tripoli hun effectief bedraagt overi gens niet meer dan 2000 man en zijn godsdienstigen en zedelijken in vloed over de Arabieren gebruiken De dreigende Balkan-oorlog. Londen, 6 Oct. De Turksche gezant confereerde gisternamiddag langen tijd met den onder-secretfl^jjïicolson op het ministerie van Buitenlandsche Zaken. Nikolson ontving ook den Franschen gezant Cambon, den Duit- schen zaakgelastige en den Griekschen gezant, die later ook aan Canbon ecm bezoek bracht. 8T De algemeene gedachtenwisfcemig tusschen de vertegenwoordigers der Balkanstaten. het ministerie van Bui- tenlandsche Zaken en de vertegen woordigers der groote mogenheden Ebbend getij. Gij, negentiende reeks vau dubble jubeljaren Getuig gij wat er werd van 't rijk dier Ooatbarbaren Pe Janitaaar ierdween. Het rijk van Mahomed 'iel in den Bosporus. Vergeten wordt zijn wet. De Sultan aan den diach drinkt Griekaehen wijn met Franken Hjj baadt zich in ’t genot van Frausche zangspel- klanken. Het :b Weaterach, wat de Turk nog tot zich nemen mag Van leven, en de dag bevestigt aan den dag, Wat Navarino eens met luid kanongedonder Aan de anrd verkondigde de Halvemaan gaat onder Hagar" DA COSTA. 1453—1913. In het midden van de 15e eeuw werd door Mohammed II een einde gemaakt aan het laatste overblijfsel van het Byzantijnsche rijk, dat zich toen reeds tot Constantinopel en om streken bepaalde. Voorafgaande ver overingen van de Turken hadden reeds dit overblijfsel van het eenmaal on gekend machtige Romeinsche rijk teruggebracht tot een stad met een gezichtskring land. Een teeken van verval van al wat Europeesche macht en beschaving mocht heeten, kon de overgave van Constantinopel genoemd worden. Boven de Europeesche krijgs bende stond de Muzelman. En nog niet tevreden met wat Europa aan hen had moeten afstaan, gingen de Turken verder. Tot zelfs een groot deel van Hongarije viel in hun han den en Zevenbergen werd een van de Turken afhankelijk vorstendom. En thans, wat is er van de macht en de grootheid van het Turksche rijk meer overgebleven dan een puin- huip. Da Costa zag in zijn meester werk „de Hagar” reeds het bezwijkend Mohammedanisme voor zich. Moest hij eenmaal zeggen: „De Christenvolken slapen Hun middeneeuwschen slaap, ’t Is ‘nacht. Maar juist dien nacht Beheerscht de Halvemaan met heel haar sterrenwacht.” bij het nagaan van de geschiedenis meende hij al te kunnen constateeren, dat in 1827 het einde van het Turk sche rijk nabij was. Navarino’s kanongedonder ver kondde hem, de Halvemaan gaat on der. Maar Da Costa rekende buiten, kon er ook trouwens niet mee reke nen, dat de zes groote mogendheden niet alle dezelfde wenschen koesteren. Hij wist niet van een Triple Entente en een Driebond. Hij wist niet van een naijverig Engeland en een jaloersch Duitechland. Hij zag als de tot Chris ten bekeerde Jood slechts het onder was het alleen zijn met Hendrik op deze afgelegen eenzame plek en de toon van zijn stem, welke trilde van bedwongen hartstocht. O, hij mocht niet spreken, hij mocht haar niets zeg gen, waarop zij geen antwoord wist te geven 1 En om het beangstigende zwijgen te verbreken, vroeg zij naar den mui- zenvalk, die met heesch gekrijsch bo ven de top’ppn der boomen vloog naar het kirren van de wilde duiven en het geschreeuw van den kievit, dat uit het kvlakke veld klonk. I Van dit alles moest hij haar vertel len. Hoe duidelijker zij de opgewon denheid in zijn gelaat zag, des te groo- ^ter werd hare benauwdheid en des te sneller liep zij. Zwijgend liep hij naast haar voort, terwijl hij in zijn binnenste een zwaren strijd voerde. Hij had haar in de een zaamheid gebracht, alleen om zeker van iedere storing te zijn, en haar eindelijk eens geheel alleen bij zich te hebben. Nu wilde hij haar zeggen, wat hem al lang helder in gedachten was geweest en bij hem vast stond. Zijn hart en tong brandden om haar te zeggen ik heb je lief, lief boven alles. schap wildon te voet gaan, de oudere rijden. De zon stak, ofschoon het reeds zes uur was, krijschend vlogen de zwalu wen laag bij den grond, de hemel was donker blauw, de wolk aan den rand van den horizon schoof witte wolkjes voor zich uit. Aan koren, aan struiken en boegen was nergens eenige bewe ging té bespeuren. Eerst gingen de jongelui* gezamen lijk, maar Lotte zeide onderweg tot haar jongeren broeder„Laten wij flink aanloopen, ik heb mijn goede japon aan." Zij nam den zoom van haar rok om haar middel, en liep naast haar broeder vlug voort, Toen daarop Marie bezorgd naar den hemel keek, stelde Hendrik haar ge rust, het zou nog we! een tijdje duren voor het onweer losbarste. Hij matigde zelfs zijn gang, sprak drukker dan anders van de pastorie en hoe heerlijk het was, als de bloedverwanten aan elkaar gehecht waren. Zoo babbelende kwamen zij aan den zoom van het woud. „Zie eens, Marie, daar is nog een struik vol met frambozen.” „Ja, die zien er aardig rood uit.” Zij sprong over de sloot naar de vruch ten en smulde er van, „Wij zullen door het pijnboomen- bosch gaan,” zei hij, dat lubpt slechts f 1.25 1 50 Met Geïllustreerd Zondagsbladw i50 Idem franco per post 190 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange betaling, elke, u Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. Groote letters en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1