o»
Inichten
dien.
■ijzen
HET OFFER.
COOPS,
ÜKBAS. I
M
:ste.
Eixxixexxlaxxd.
[OLENWERF.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
bTO-A-
WARENHUIS, Spnislr. Den Haag.
gr Alle Luxe- en Huish. Artikelen
RINS
No. 11988.
IST’ïe-vu'W-s- exx vocx Gtq-u-cLsl exx OxxxstxeHsceaa..
Verschijnt dagelijks behjalve Zon- en Feestdagen.
ÜAU’8
ARNHEM.
amilie- en
tfeesten
Telefoon Interc. 82.
S *4,
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Eixitexaland..
KENDE ADRES
-rj'
kman Zn., Goud*.
1REX.
8.
ER.
ff- en Woningtoez.
Onderstandscomm.
duurt voort.
Belgrado, 6 Oct. De mobilisatie is
geëindigd, maar de concentratie der
troepen zal nog verscheidene dagen
ide middel tegen
aden.
;baar bij
Wijdstraat 29,
on 328.
RK.
GOUDSCHE COURANT
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post -
mwij geregeld tijdig
agen ontvangen van
icerten, vermakelijk-
deze dan in onze
len.
Aan het departement van Marine
is telegrafisch bericht ontvangen, dat
Hr. Ms. p^nserschip Holland, op reis
van Yokohama naar Kobé, zwaar weer
heeft gehad en stormschade aan alle
sloepen heeft beloopen, zoodat het
schip eenige dagen te Kobé moest
verblijven voor herstel van de schade.
,i T. CREBAS,
Tolef. 40.
Genoegen", 8 uur,
gadering der Soc.
8 uur, Uitvoering
d. Gezelschap „Per
duren.
Belgrado, 6 Oct. Men meldt offi
cieus, dat het gebeele reizigersverkeer
dezen nacht op het Servische spoor
wegnet gestaakt zal worden.
Athena, 5 Oct. Een fanatieke volks-
om hen over te halen, de vijandelijk
heden te staken. Terstond na aanvaar
ding van de vredesvoorwaarden doof
de beide regeeringen zal men over
gaan tot het onderteekenen van het
definitieve document door de officieele
gevolmachtigden.
Dit zal waarschijnlijk te Ouchy ge
beuren waar Bertolini zijn kamers aan
houdt. De vijandelijkheden zullen ver
volgens geschorst worden.
Facultatieve lijkverbranding.
Zaterdagmiddag heeft te Haarlem
de Vereeniging voor facultatieve lijk
verbranding vergaderd. Vertegenwoor
digd waren 16 afdeelingen voorzitter
was dr. J. de Vrij, van hier, die in
zijn openingswoord er op wees, dat in
alle beschaafde landen het denkbeeld
der vereeniging veld wint. Spr. be
toogde, dat geen regeering, van welke
kleur ook, op den duur de lijkver
branding zal kunnen tegenhouden.
Uit een ingekomen telegram bleek,
dat van het in aanbouw zijnde crema
torium te Driehuis de vlag waait om
dat het onder de kap is. Tot leden
van het hoofdbestuur werden benoemd
dr. J. de Vrij en dr. L. van Itallie,
de eerste als voorzitter.
Uit het jaarverslag bleek, dat het
aantal leden is vooruitgegaan. Te
Gouda is een nieuwe afdeeling opge
richt.
nen. Je bent er toch niet geweest?”
Hij greep haar pols en keek haar
met fonkelende oogen aan.
„Wanneer ik het gedaan had, zou ik
je den brief zekerniet gegeven hebben,”
antwoorde zij, terwijl een lachje om
haar lippen speelde en vele kuiltjes te
voorschijn lokte.
Hij kwam Wéér Cbt zichzelf, scheurde
den brief in tweeë en wierp de stuk
ken in haar schoot. „Wissel geen woord
meer met dien onbeschaamde Beloof
het mij
„Ik zie hem heelemaal niet. Maar
als wij elkander op den dansvloer aan
treffen, kan ik mij toch niet stom
houden.’1
In Feders gemoed kookte en bruiste
het, Wat was die Lieze toch onbe
schermd en in gevaar. Hij huiverde
bij de gedachte, dat zij aan de uitnoo-
diging van den losbandigen makker
had kunnen gevolg geven. Hoe zou hij
haar genoeg kunnen waarschuwen, en
haar voor alle dreigende gevaren be
hoeden. Zij had wel een steun noodig,
dit zwakke onbezonnen schepsel.
Na de koffie werd aan de thuisreis
gedacht. Het dreigende onweer kon
losbreken en dan was het beter thuis
te zijn. Een der rijtuigen was dadelyk
na de kerkdienst naar huis terugge
keerd De jongere leden van het gezel-
Goocheltoeren
rikzaamheden.
joop voor Zaal
alon.
ir van verschillende
öcialiteiten.
aarloos.
Billijke Conditiën,
alend,
l»E HAAM,
istarrangeur, 1
ROTTERDAM.
ben vergeten, dat er waren Balkan-
staten, die eens klein en onbeteekenend,
thans méde sjjch een steip in den raad
aanmatigen. Voor de mogendheden
heeft ii,boit hoogere wijsheid bestaan
dan eed status quo, dat niemand be
vredigde. De Balljanstaten hebben
echter een anderen wensch: uitbrei
ding. Dat hebben de mogendheden
misschien nog wel ingezien, maar wan
gunstig als de beide statengroepen
waren, heeft de een afgebroken wat
de ander heeft opgebouwd. Het debacle
van de politiek der groote mogend
heden moet wel groot zijn als men
bedenkt, dat Servië dat eertijds slechts
op telefonisch bevel van Rusland en
slechts wanneer de Rus aan de touwtjes
trok, armen of beenen durfde bewegen,
als men bedenkt, dat Griekenland, dat
in de laatste jaren niets deed zonder
toestemming van de mogendheden,
als mon ziet, hoe beide landen met
Bulgarije zich aan geen Berchtoldsche
besprekingen, aan geert .Sasonofsche
vredelievende verklaringen stoort,
maar gezamenlijk mot Montenegro een
ultimatum aan Turkije durft toezen
den dat beteekent de likwidatio van
de groote-mogendheden-politiek, de
opheffing van den Tur^sohen lappen
winkel.
gaan van een wangeloof om plaats
te maken voor het geloof van zijn
alleenzaligmakende God. Hij zag in
den ondergang van de Halvemaan
slechts het teeken van de komst van
het Duizendjarig Rijk.
Wat hij echter ook miszag, zeker
niet dat het Turksche rijk reusachtig
achteruitging. Hongarije was reeds
verloren gegaan, en toch was Turkije
niet op meer behoud bedacht. Het
inwendig verval was te groot om het
Turksche rijk op den duur te behoeden
voor het verlies van al zijn Europeo-
schp provinciën. Aan dat verval had
den zeker niet het minst schuld de
sultans, die zich vooral naSolimanll
uit het leven terugtrokkén en de re-
geering overlieten aan een grootvizier,
die vrijwel geheel aan de genade van
den harem was overgeleverd.
De staatsbeambten werden almach
tige heeren, die de bevolking uitzogen
en mishandelden, erger dan men zich
denken kan. De Janitsaren eenmaal
de keurbende van het roemruchte
Turksche leger konden hun oude roem
niet meer handhaven en sta-in-den-
weg als zij geworden waren, liet Mah-
moed II duizenden van het legercorps
ombrengen en nog meerdere verban
nen. Zij hadden den afval van Hon
garije niet kunnen beletten, zij hadden
Servië niet kunnen behouden, even
min wisten zij te voorkomen, dat ook
Griekenland zich van het Turksche
juk ontsjoeg.
En thhns, nadat ook Bulgarije zijn
onafhankelijkheid heeft laten vaststel
len of beter gezegd, zelfstandig heeft
vastgesteld, nadat ook Oostenrijk-
Hongarije zich zijn deel in dén buit
heeft verzekerd, sedert zijn de Jong-
Turken aan het bewind gekomen. Er
is éénmaal gezegdde Bourbons heb
ben niets geleerd, hetzelfde mag zeker
getuigd worden van de Jong-Turken.
Zij hebben nooit getracht leering te
trekken uit de fouten van hun voor
gangers. In plaats van de volken aan
zich te binden, hebben zij ook slechts
gedaan wat hun voorgangers reeds
zoovele malen verkeerd hadden toege
past. Met beloften waren zij gul, maar
van het spreekwoord ^belofte maakt
schuld” hadden zij nooit gehoord. Zij
hebben er maar op vertrouwd, dat de
mogendheden als altijd zouden tevre
den zijn met beloften. Maar zij heb-
weinig om, en de schaduw kan men
wel gebruiken.”
Een nauwelijks zichtbaar pad, meest
gebruikt door houtsprokkelaars en bes-
senzoékers, leidde over den bruinen
vloer van afgevallen dennennaalden
naar het kreupelhout Hendrik verklaar
de, d^t hij hier in het rond ieder plekje
kende als zijn eigen zak, en hij ging
vooraan om haar den weg te wijden.
De lucht was hier iéts koeler, maïr
zwaar (en vochtig warm. De eenzaam
heid in het woud werd steeds grootek
Terzijde in het kreupelhout waren met'
mos begroeide boomstronken, waarop
paddestoelen groeiden. Gestorven, af
gebroken dennen staken hunne kale
wortels naar boven, verrotte takken,
rottende dennenappels, knoestige wor
tels overal in het rond slechts hier en
daar licht mos en groene klaverzuring.
Weldra kwam Hendrik bij een weg
van naast elkaar gelegde boomstam
men voor houtvrachten en nu kon hij
naast haar blijven loopen. Door het
dennenbosch kwamen zij ten laatste
bij een bosch van loofboomen.
Marie gevoelde zich vreemd be
klemd. Was het alleen de drukkende
hitte van het wèer, die haar zoo be
nauwd maakte Of de plechtige stilte
in zulk een door geen menschenhand
aangeroerde wildernis? Neen, het
De liberale kiesvereeniging te Em
men, aangesloten bij de centrale libe
rale kiesvereeniging Drethina in het
district Emmen, heeft dr. P. H. Roes-
singh te ’s-Gravenhage voorloopig
candidaat gesteld.
55)
„Maar je bent toch een goed kind
„Nu, dat is slechts half waar. Ik
doe dikwijls met tegenzin, wat ik doen
moet.”
„Je doet toch wel je best om ge
hoorzaam te zjjn?”
„Van nu af wil ik nog meer mijn
best doen. Ik dacht vroeger dikwijls,
wat verbeeldt Fedor zich wel, maar
ik weet, dat je een goed dominee en
zoo vroom bent, wil ik je goede raad
gevingen wel volgen.”
„Dat is een goed voornemen, blijf
daar bij, LiesbetHij reikte haar
hartelijk de hand.
„Dikwijls kan ik ook uit eigen be
weging verstandig doen,” zeide zij,
terwijl zij sterk kleurde. Zij haalde den
brief van Arthur Ohlke voor den dag
en gaf hem aan haar neef in handen.
Fedor las het briefje vluchtig over,
een wolk van hevigen toorn, verduis
terde daarbij zijn goedig gezicht.”
„Wat een onbeschofte meisjesjager
Met de zweep moet men hem bedie-
PR IJS DER ADVERTEN TIÉN:
Van 15 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer „0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit-
t regêphieer 6 ets. Reclames I 0.25 per regel.
{inden naar plaatsruimte.
Naar de „Ned.” verneemt, hééft de
heer A. baron van Dedem, Kamerlid
Voor /het district Zwolle, te kennen
gegeven, dat hij zich voor de verkie
zing in 1913 niet meer wenscht be
schikbaar te stellen.
menigte deed een tweeden aanval op
de Grieksche en Bulgaarsche consula-
tfta te Constantinopel. De ruiten wer-
d» verbrijzeld en de vertegenwoor
digers van Griekenland en Bulgarije
grove wijze beleedigd.
Parijs, 6 October De regeering te
Weonen betuigt haar instemming met
de opvattingen van Frankrijk, maar
wenscht, dat de zinsnede, betreffende
het handhaven van den territorialen
status quo aangevuld^wordt met een
bepaling, waarbij de mogenheden zich
verplichten de integriteit te ’doen eer
biedigen.
Dit voorstel werd onmiddelijk door
Frankrijk en Rusland aanvaard.
De Oostenrijksch-Russische actie zoq
Dinsdag plaats kunnen hebben, indieri
alle antwoorden binnengekomen wa
ren.
Constantinopel, 6 Oct. Het Turksche
rondschrijven, den 4en October aan
de mogendheden gezonden, zegt
„Turkije is bereid aan de uitdaging
gevolg te geven en iederen aanslag
tegen de veiligheid en waardigheid
van het rijk af te weren.
Men acht den toestand uiterst ern
stig. Indien de mogendheden te Jang
aarzelen, zouden de vijandelijkheden
geopend kunnen worden.
De Italiaansch-Turksche oorlog.
Vit Lausanne werd d. d. 5 October
geseind „De Gazette de Lausanne”
zegt, dan na twee conferenties, giste- i
ren in hun hotels gehouden, Resjid
pasja en Bertolini vertrokken zijn,
Resjid naar Weenen en Konstantino-
pel, Bertolini naar Cavour. Zij hebben
de vredespreliminairen in den aak,
zooals die bij hun onderhandelingen
werden ongesteld. Daar beiden tijdens
de onderhandelingen voortdurend In
gemeenschap hebben gestaan met hun
regeeringen, mag men aannemen, dat
hun voorstellen zonder nieuwe moei
lijkheden zullen worden aangenomen.
Turkije erkent in feite het decreet
tot annexatie van Tripoli door Italië,
hetwelk het godsdienstig gezag van
den khalief te Konstantinopel over de
Mohammedanen in de ingelijfde stre
ken erkent. Italië zal aan Turftije een
schadevergoeding betalen en laatstge
noemd land verbindt zich, zijn gere
gelde troepen terug te trekken uit
Tripoli hun effectief bedraagt overi
gens niet meer dan 2000 man en
zijn godsdienstigen en zedelijken in
vloed over de Arabieren gebruiken
De dreigende Balkan-oorlog.
Londen, 6 Oct. De Turksche gezant
confereerde gisternamiddag langen
tijd met den onder-secretfl^jjïicolson
op het ministerie van Buitenlandsche
Zaken. Nikolson ontving ook den
Franschen gezant Cambon, den Duit-
schen zaakgelastige en den Griekschen
gezant, die later ook aan Canbon ecm
bezoek bracht. 8T
De algemeene gedachtenwisfcemig
tusschen de vertegenwoordigers der
Balkanstaten. het ministerie van Bui-
tenlandsche Zaken en de vertegen
woordigers der groote mogenheden
Ebbend getij.
Gij, negentiende reeks vau dubble jubeljaren
Getuig gij wat er werd van 't rijk dier Ooatbarbaren
Pe Janitaaar ierdween. Het rijk van Mahomed
'iel in den Bosporus. Vergeten wordt zijn wet.
De Sultan aan den diach drinkt Griekaehen wijn met
Franken
Hjj baadt zich in ’t genot van Frausche zangspel-
klanken.
Het :b Weaterach, wat de Turk nog tot zich nemen mag
Van leven, en de dag bevestigt aan den dag,
Wat Navarino eens met luid kanongedonder
Aan de anrd verkondigde de Halvemaan gaat onder
Hagar" DA COSTA.
1453—1913.
In het midden van de 15e eeuw
werd door Mohammed II een einde
gemaakt aan het laatste overblijfsel
van het Byzantijnsche rijk, dat zich
toen reeds tot Constantinopel en om
streken bepaalde. Voorafgaande ver
overingen van de Turken hadden reeds
dit overblijfsel van het eenmaal on
gekend machtige Romeinsche rijk
teruggebracht tot een stad met een
gezichtskring land. Een teeken van
verval van al wat Europeesche macht
en beschaving mocht heeten, kon de
overgave van Constantinopel genoemd
worden. Boven de Europeesche krijgs
bende stond de Muzelman. En nog
niet tevreden met wat Europa aan
hen had moeten afstaan, gingen de
Turken verder. Tot zelfs een groot
deel van Hongarije viel in hun han
den en Zevenbergen werd een van de
Turken afhankelijk vorstendom.
En thans, wat is er van de macht
en de grootheid van het Turksche
rijk meer overgebleven dan een puin-
huip. Da Costa zag in zijn meester
werk „de Hagar” reeds het bezwijkend
Mohammedanisme voor zich. Moest
hij eenmaal zeggen:
„De Christenvolken slapen
Hun middeneeuwschen slaap, ’t Is
‘nacht. Maar juist dien nacht
Beheerscht de Halvemaan met heel
haar sterrenwacht.”
bij het nagaan van de geschiedenis
meende hij al te kunnen constateeren,
dat in 1827 het einde van het Turk
sche rijk nabij was.
Navarino’s kanongedonder ver
kondde hem, de Halvemaan gaat on
der. Maar Da Costa rekende buiten,
kon er ook trouwens niet mee reke
nen, dat de zes groote mogendheden
niet alle dezelfde wenschen koesteren.
Hij wist niet van een Triple Entente
en een Driebond. Hij wist niet van
een naijverig Engeland en een jaloersch
Duitechland. Hij zag als de tot Chris
ten bekeerde Jood slechts het onder
was het alleen zijn met Hendrik op
deze afgelegen eenzame plek en de
toon van zijn stem, welke trilde van
bedwongen hartstocht. O, hij mocht
niet spreken, hij mocht haar niets zeg
gen, waarop zij geen antwoord wist
te geven 1
En om het beangstigende zwijgen
te verbreken, vroeg zij naar den mui-
zenvalk, die met heesch gekrijsch bo
ven de top’ppn der boomen vloog naar
het kirren van de wilde duiven en het
geschreeuw van den kievit, dat uit het
kvlakke veld klonk.
I Van dit alles moest hij haar vertel
len. Hoe duidelijker zij de opgewon
denheid in zijn gelaat zag, des te groo-
^ter werd hare benauwdheid en des te
sneller liep zij.
Zwijgend liep hij naast haar voort,
terwijl hij in zijn binnenste een zwaren
strijd voerde. Hij had haar in de een
zaamheid gebracht, alleen om zeker
van iedere storing te zijn, en haar
eindelijk eens geheel alleen bij zich
te hebben. Nu wilde hij haar zeggen,
wat hem al lang helder in gedachten
was geweest en bij hem vast stond.
Zijn hart en tong brandden om haar
te zeggen ik heb je lief, lief boven
alles.
schap wildon te voet gaan, de oudere
rijden.
De zon stak, ofschoon het reeds zes
uur was, krijschend vlogen de zwalu
wen laag bij den grond, de hemel was
donker blauw, de wolk aan den rand
van den horizon schoof witte wolkjes
voor zich uit. Aan koren, aan struiken
en boegen was nergens eenige bewe
ging té bespeuren.
Eerst gingen de jongelui* gezamen
lijk, maar Lotte zeide onderweg tot
haar jongeren broeder„Laten wij
flink aanloopen, ik heb mijn goede
japon aan." Zij nam den zoom van
haar rok om haar middel, en liep naast
haar broeder vlug voort,
Toen daarop Marie bezorgd naar den
hemel keek, stelde Hendrik haar ge
rust, het zou nog we! een tijdje duren
voor het onweer losbarste. Hij matigde
zelfs zijn gang, sprak drukker dan
anders van de pastorie en hoe heerlijk
het was, als de bloedverwanten aan
elkaar gehecht waren. Zoo babbelende
kwamen zij aan den zoom van het
woud. „Zie eens, Marie, daar is nog
een struik vol met frambozen.”
„Ja, die zien er aardig rood uit.”
Zij sprong over de sloot naar de vruch
ten en smulde er van,
„Wij zullen door het pijnboomen-
bosch gaan,” zei hij, dat lubpt slechts
f 1.25
1 50
Met Geïllustreerd Zondagsbladw i50
Idem franco per post 190
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange betaling, elke, u
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. Groote letters en