BHT Hl ÏHÏÏ i’tMERKtelettH. ^risia* merk iveevoeders. ia is Zaterdag 13 October 1913. No. 11993. 51 e Jaargang. Het groote stuk. S-a.lterxlaxi.d-. FEUILLETON. HET OFFER. Eerste Iliad. rpederfaoriek IISIA. Verschijnt dagelijks 0 y N K M E n T Telefoon Interc. 82. TT;< LRNHEM. AAYZONEN o. bijl, ezx voor O-o-vlcLgl exi. OzxxstxeHsexx. - "**^M*>i behalve Zon- en Feestdagen. f 11 w s d¥r TdVerTe n t i nT' ^an gewone regels met bewysiiumnier f 0.55 Uitgevers A. BRINKMAR EN ZOON. Telefoon Interc. 82. WAHEMIUIN, Spuislr. üen Haag. /AST Alle Luxe- en Huish. Artikelen i on deze (ave)rechtsche icr, rl” nan Zn., Gouda. (Wordt vervolgd.) Kanaries 13, en Vi liter oendermeel er voederkosten o 40 en kilo niverseelvoer) 13 en 1/ï kilo SLAVERNIJ wordt te niet light bet huto gate, muren, oor en door lo Sunlight voordeollgete Iw hete doen >rfc verlichten. ■■lil .1 “S Dit Nummer bestaat uit bladen. werd verprutst met allerhande klein werk en ten slotte kwam 5 Mei 1911 het ontwerp bij de Kamer in, dat is dus nadat Talma haast 31/* jaar aan het bewind was en dit niettegenstaande hij ontwerpen-Kuy- per en Veegens gereed vond. Dit treuzelen moest zich wreken. Kuyper zag dit maar al te goed in en in een artikel, dat aanving met het bekende „Te laat, veel te laat”, liet deze leider achter de coulissen niet na, te wijzen op het gevaar van deze vertraging. Napraten hielp echter niet en de zoekgemaakte tijd diende ingehaald te worden. Dit viel niet moeilijk. De Regeering kon reke nen op een slaafsche meerderheid, die immers zelve niet voor de kie zers wil komen zonder sociale wetten. De Kamer moest ’t dus goedmaken. De meerderheid moest het ontwerp dan maar in korten tijd slikken, gaar of niet gaar, met of zonder appetijt. En de coalitie bleek hiertoe ge neigd. In October 1911 ging het ontwerp met zijn haast 400 artikelen naai de afdeeling. Toen kwam de (in meerderheid rechtsche)Commissie van Voorbereiding bijeen. Schriftelijke nota’s werden gewisseld met de Ministers, die het ontwerp hadden ingediend. Een gewijzigd ontwerp verscheen, waarna eind Juli en be gin Augustus, de Commissie van van Voorbereiding haar mondeling overleg met de Regeering hield. Het verslag daarvan verscheen 13 Sep tember jl., vergezeld van een „nader gewijzigd ontwerp van wet”, waarna nog nieuwe berekeningen van den wiskundigen adviseur der Regeering, prof. Kluyver, der Kamer bereikten. Men stelle zich nu eenigzins voor, wat zulk een voorstel zeggen wil en wat een Kamerlid, wil hij ook maar eenigszins over de hoofdzaken kunnen oordeelen, te bestudeeren af het groote stuk, klaar of niet klaar I Maar er is een „m a a r”. De pyrotechniek is ook een ge vaarlijke kunst. Het is niet ieders werk, om daarmee om te springen. En wanneer men, ten einde het wegloopen der menigte te voorkomen maar luk-raak, zonder dat alles daar voor gereed is, zoo’n stuk aansteekt, dan is lang niet uitgesloten, dat er ongelukken gebeuren. Moge dan al het publiek wat te zien krijgen, dat even verblindt, wanneer de rook is opgetrokken en men ontwaart de misère, door overhaasting aangericht, dan blijft er van het fraais niet veel hangen, maar maakt een diepen indruk, dat, wat vermeden had kun nen en behooren te worden. idermefhodt. - Enkhuizcn. baar bij HH. I, Wijdstraat. LD, Veerstal. A •niet anders kan, mijn zieke vader roept mij, ik moet het dus wagen”. „Nu, luister eens. Je hebt den man een jaar lang „kwaadwillig verlaten”, zooals het in de wet heet. Blijft nu volhouden tegenover hem, laat je niet bepraten zulk een huwelijk moet ont bonden kunnen worden.” Met vroolijk schitterende oogen riep zij „U meent dus, dat wij scheiding kunnen krijgen O, wat geeft me die gedachte moedAls ge mij bijstaat, durf ik gerust naar Berlgn gaan I” Haar toebereidselen voor de reis waren spoedig gemaakt. De goede Rika wenschte haar een teeder vaar wel en tot Weerziens. Toen reed Groot vader haar naar het station. Toen zij in den trein stapte, fluis terde de oude man haar met een lachje toe: „Wees maar gerust, lieve meid, ik zal je wel hulp zenden. Hier, neem dat aan, dan heb je zelf geld”. Hij drukte haar een pakje in de hand. Wat bedoelde Grootvader? Hij zou haar hulp zendenzou Hendrik komen om haar bij te staan O, als dat mo gelijk was, met hem aan haar zijde zou zij vrij worden vrij en ge lukkig 1 De trein vertrok en Marie voelde, dat zij met geheel haar hart aan het Mar gevonden tehuis hing. Het geluk het huis binnen. O, als zij maar nie mand ontmoette, als zij den gevrees- den man maar hiet weer zag I Schuw snelde zij door de gang de trappen op. Het was haar gelukt boven te komen zonder een bekend gezicht te zien zij loosde een zucht van verlichting, en nu waren al haar gedachten bij den zieke. Zij liep snel door het kamertje van Assel naar de ruime slaapkamer van haar ouders, waar haar vader te bed lag. Zij schrok er van, zoo was hij ver anderd. Zijn hondje kwam blaffend van on der de dekens, toen herkende hij haar en lekte haar de handen. „Stil mijn beestje,’’fluisterde de zie ke met zwakke stom, „zij is heft mijn Dora! Ben je daar eindelijk om mij te roepen I” Met een gelukkige uitdrukkihg op het gelaat strekte hij zijn armen naar haar uit. Zij omvatte hem en kuste hem. „Ik ben het, uw kind 2|Iarie” Zij ging op den rand van het bed Izitten en steunde zyn kussen, zoodat de| zieke recht op kon blijven. „Kijk eens, papa, hier ben ik ik kom om u te verplegen.” „Verplegen waarom?” „Niet noodig,” zeide hij het hoofd schuddend. „Waar ben je toch zoo As. Dinsdag, 15 October, komt de Invaliditeitswet voor. Officieel heet het wetsontwerp„Verzekering van arbeiders tegen geldelijke ge volgen van invaliditeit en ouderdom” maar de Ouderdomszorg neemt daar bij zulk een onbelangrijke plaats in, dat de Regeering zelve voorstelt, de wet aan te halen onder den naam „Invaliditeitswet”. Men kent de voorgeschiedenis. Van 1894 af is de zaak in het Parlement aanhangig. Ontwerpen werden reeds ingediend door de Ministers Kuyper en Veegens, door den eerste zóó laat, dat er niets van komen kon, door den tweede vroeg genoeg, maar helaas tot on vruchtbaarheid gedoemd door den „sluipmoord” op den minister van Rappard, waardoor het ministerie- de Meester tot aftreden werd ge noopt. Toen kwam Talma, de jonge, ambitieuze theoloog, die de nooden van het volk, als zieleherder had leeren kennen en wiens liefste wensch was, die nooden te lenigen. Talma zou de sociale wetgeving weer op gang brengen, de sociale wetge ving, die sinds het Ministerie-Bor- gesius was blijven liggen. Talma zou den „arrebeider” pensioen bezorgen, wanneer hij oud of op is. Een voort nemen, waard, dat men er zijn schouders onder zet, een werkplan, dat op zichzelf reeds een geheelen- man in beslag neemt, dat een her vormer vraagt. Dat bleek Talma echter niet te zijn. Hij werkte hardx zeer zeker, maar letterlijk zóó alsof hij zijn plan wilde doen mislukken. Dit veronderstellen wij geen ©ogen blik van Talma, wij zijn overtuigd, dat zijn wil goed was en zijne be doelingen zuiver, maar het resultaat veranderde er niet mee. De tijd 60) „Hm hm. En ik heb altijd ge dacht, dat je nog vrij was. En ik hoopte nog wel, dat je nog eens met Hendrik Zij vloog op. „O, HendrikHij heeft om mijn hand gevraagd. En ik bemin hem met geheel mijn hart. Maar dat kon nu niet zijn, en toen heb ik hem gezegd, dat ik gehuwd ben.” Iets als een schemering van hoop vloog over het gelaat van den ouden man. Dus hadden beiden, die hij reeds lang voor elkander had bestemd, elkaar toch lief, en niets anders dan die vreemde echtverbintenis stond tusschen hen. „Marie”, zei hij op veel zachteren toon, „zou je dan niet weer van Gol- dammer kunnen vrijkomen?” „Ach, ik weet er niets van, Groot vader. Het is mij nu precies, alsof ik in het hol van den leeuw ga, als ik terugkeer in het huis van dien man, die zulk een onbetwistbaar recht op mg bezit. Maar gy ziet zelf, dat ik Per kwartaalf 1.25 Idem franco per post1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50 Idem franco per post 90 Abonnementen worden dagelijks aangtjuomen aan ons Bureau: Lange Tiexi>ewi-g 61. bij onze Agenten, den^oekhandel en de Postkantoren had. Het wctsontwerp-zelf telt 391 artikelen, 66 pagina’s druks, plus een Memorie van Toelichting van 90 pagina’s en 43 pagina’s bijlagen het verslag der Commissie van voor bereiding telt eventjes 206 pagina’s druks (alles groot formaat), dan nog een gewijzigd wetsontwerp van 69 pagina's eli een 90 pagina's verge lijkende teksten en ten slotte een kleine 50 pagina’s voor het nader verslag van prof. Kluyver. Tezamen 600 pagina’s druks. Toch men herinnert 't zich wellicht besloot de coalitie als één man reeds Dinsdag a.s. het groote stuk af te steken. Dat de Kamer de stukken bestudeerd of ook maar gelezen heeft, is, gegeven het feit, dat zij terzelfder tijd de Indische en Staatsbegrooting te onderzoeken had, ondenkbaar en wat het nog ergerlijker maakt, is dat tot demelfden dag nog amendementen kunnen wor den ingediend bij de Commissie van Voorbereiding, die daarover aan de Kamer rapport heeft uit te brengen. Hoewel men nog niets weet van al die amendementen. Waaronder zeker zeer ingrijpende zullen zijn, gaat de Kamer alvast beginnen. Het is, zoo als de heer Borgius 't zoo terecht zei, een caricatuur van wetgeving. En waarom Wij noemden de Invaliditeit»- en Ouderdomswet het „groote stuk” van dit Kabinet. En dit is het inderdaad. Zondér dat stuk te hebben afgevuurd kon men niet voor de kiezers komen, schreef Kuyper. Een „gul” pensioen was noodig. Over dat „gulle” spreken wij later wel. Zelfs de naam „pen sioen” dunkt ons voor aanvechting vatbaar, aangezien de Staat er (be halve in den overgangstijd) zoo goed als niets in zal betalen en de arbeider, behalve een „gulle” premie, boven dien met een Tariefwet zal worden bedacht, welke natuurlijk ook na den overgangstijd blijft bestaan en die hem meer zal kosten dan hij ooit uit deze „Pensioenwet” zal kunnen kloppen. gi j T. CRF.BA8, Telef, 40. Legi“, 8^ uur, in Arbeid voor d. van het landleven had zij hier voor het eerst gesmaakt. Zij had bloeiende boomen, golvende velden, geur en kleurenpracht van de bloemen, het woud en de heide in hun rodden glans, vruchtboomen en het genoegen van zaaien en oogsten leeren kennen. Wat een jaar vol gebeurtenissen had zij doorleefd Wat een goedheid, wat een vreugde, had zij genoten. En nu wist zij ook, wat de liefde van een man beteekende, die het hart van een vrouw geheel weet in te nemen. Een heerlijk voorgevoel, dat in haar tot verandering zon komen, en de toekomst haar helder toelachto als een heerlijk morgenrood, deed haar hart sneller kloppen. Het leek wei, of zij den zwaren last, die haar als een nachtmerrie drukte, kon afschudden. En nu reisde zij, dezelfde persoon en toch weer een andere, vreezend en ook weer hopend naar hot groote drukke Berlijn. Oom Hans ontving haar aan het station met open armen. Zij wierp zich snikkend aan zyn borst on stamelde „Hoe gaat het met mijn armen vader „Wij zullen het beste hopen, kind,” zeide de kleine man vriendelijk, toen hielp hij haar in een rijtuig en reed met haar naar de Leipzigerstraat. Met angstig kloppend ging Marie De crisis op den Balkan. Historisch overzicht. II. Terzelfder tijd dat het congres van Berlijn verschillende bepalingen om trent den Balkan had gemaakt en daarmee voorloopig althans Rusland noodzaakte om van veroveringen op den Balkan af te zien, terzelfder tijd ging do houding van Rusland tegen over do Balkanstaten veranderen, al thans officieel blijkbaar omdat de Bal- kansttaten niet onduidelijk lieten mer ken, de hulp van Rusland niet te vertrouwen. Deze veranderde verhou ding werd duidelijk merkbaar in 1885, toen in Oost-Roomelië een opstand uitbrak, die ten doel had een vereeni- ging met Bulgarije. Die voreeniging kwam ook werkelijk tot stand en van alle mogendheden was Rusland do eenigo die het feit kwalyk opnam, hoewel zelfs Turkije hot erkende. Slechts nadat een ander en wel Ferdinand van Saksen-Coburg den Buigaarschen troon had beklom men, word do houding van Rusland eenigszins welwillender. Van do toegezegde hervormingen kwam niets. Armenië eu Kloin-Aziö werden op dezelfde manier als voor heen behandeld. En ook op Kreta was de toestand van dien aard, dat herhaal delijk opstanden voorkwamen. Drie opstanden leidden tot den Grieksch- lang geweest Zij vertelde hem van Haiddorf, van Grootvader, die niet meer boos was en haar arme moeder vergeven had. Hij knikte bevredigd en verzonk in gepeins. Nu eens geloofde hij zijn Dora met haar Spinnewiel over het erf te zien gaan, dan leidde zij hem door het ruime oude boerenhuis, dat Marie nu zoo goed kende. Dan wAer stond hij mot zijn beminde in den ma- neschyn achter het tuinhek, en vroeg of zij niet de raderen van den molen hoorde ruischen, en meende den hond, dien zij bij haar had, te strelen. De voorstellingen en phantasieën. waarin hij leefde, waren van aangonamen aard, en steeds weer hield hij zijn kind voor .Dora, zijn geliefde vrouw, die gekomen was, om zich eindelijk weer met hem te voreenigen. Zoo verliepen verscheidene uren van den nacht. Eerst laat viel de zieke in een onrustige sluimering terwijl Marie voor zijn bed zat en zijn onre gelmatige ademhaling gadesloeg. Den volgenden morgen begon Marie haar vroegere bezigheden te her vatten. Hoe dan ook, de Rechterzijde meent, dat er stembusmuziek in dit ontwerp zit en daarom moest het naar voren geschoven worden. De Invaliditeitswet voorop, of ik staak, dreigde de Kanaalstraat. Talma zwenkte en hot Ministerie liet zelfs uit Koninklijken mond de volgorde voorschrijven, waarin de Kamer te werken had. En thans, nu Regee ring en Kamermeerderheid haar draai hebben moeten nemen op hoog bevi‘1 van uit het souflieurshokje, komt dezelfde stem kinderachtig verzekeren, dat hij niets bevolen of gedreigd had, maar slechts.... voor speld, hetgeen in flagrante» strijd is met de geheele waarheid en niets dan de waarheid. Het is een onfrissche vertooning. Alle „principieele” betoogen van achter de Regeeringstafel zijn ver geten en vergeven, de krachtige argumenten door Talma herhaaldelijk aangevoerd voor zijn methode van opbouw der sociale wetgeving, hoort men niet meer. Men is het gebouw thans bij het dak begonnen en werkt naar beneden! „Waarom methode Och, psychologisch verklaarbaar is het zeer wel, Denk U, bijv, aan het Scheve- ningsche strand, een vuurwerk-avond, een „groot, schitterend vuurwerk”, zooals het in reclame-stijl heet. Dat eindigt altijd met een groot stuk. DMrvoor komen de menschen eigenlijk toestroomen. De kleinere nummers trekken al niet meer, heeft men al zoo dikwijls gezien en bren gen niemand meer in extase. Maar stel U eens voor, dat het afsteken der kleinere nummers uren lang zou duren en dat onder het volk het praatje gaat, dat er van het groote stuk niets komt en het volk begint al mokkend naar huis te gaan, kregel, dat juist datgene, waarvoor men kwam, niet gegeven werd, is het dan zoo vreemd, wanneer de directeur het bevel zou geven steek iut, de Ons Genoegen”, s-voorstelling. - en Woningtoe*- Jnderstandsoom». Iunie“ 8 uur, Vrij- ,- en Prop.-Club, e Vergadering, uur, Uitvoering. Gezelschap „Per- wij geregeld tydig ;en ontvangen vjn arten, vermakelflk- eae dan in on«e n. 9 AZIJN VAN HÜH. THEEÈN worden ird in verzegelen van vijf, twee.ts en een Ned. «W nelding van Nom- - Prijsvoorzien van aand Merk, vd- Wet gedeponeerd. tot de uitvoering eerde orders aan- d GEBAART La. G0UD8CHE COURANT. reg<;k meer «O.tO By drie «êlftereenvolgendenlaalsingcn worden deze legen t wee berekend. Jrt Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 bij voerait- betaling, elke regel meer 6 els. Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1