RONA ISEL Cacao ITS,, and el. Van Houten’s lithaal. ©xuti.e'blsucL voor O-ovlcLsl ©xl Oxrxstx©3s:©XL. 51e Jaargang. (No. E JOM/ sthaven 31. risia q Dinsdag 80 October 1018. XTïevL-w-s- ern. -Z^-cL-ve: Verschijnt dagelijks en SxiXtexxlaixd.- I Buitenlandsch Nieuws. i. FEUILLETON. We <Xus. I I waters i 'J WARENHUIS, Sputslr. Den Bug. ■V Alle Luie- en Iluish. Artikelen Gouda. :it in n Heeren veevoeders.! Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. lAU’S I 5TE. RN HEM. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon ïnterc. 82. S| Naar het Fransch. toen, met ’n ruk, III. (Wordt vervolgd.) uu» A Xu., Goud.- -QUELLE ONWATER Munt uit: door groote voedzaamheid door zuiveren cacaosmaak door voordeelifheid (omdat zoo weinig noodig ia voor een heer* lUken pittigen kop chocolade) ON', arwater. J1NINE. GETALL aentiermeel srvoederkosten j 40 on 0 kilo PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Het een 1 Kanarte» 13, en liter es: merk EN OP REKENING ■RUGGAAF VERGOEI A 15 CT. dermethode. ooderfaüriek LIBIA. - Enkhuizen. mar bij HH. Wydstraat. jD^Veerstal^j^j LENHUIS en Dekking, ms s. v. p. I reven, zendt dan ndergeteekenden. Bestuur, >rz. IG, onder-Voorz. Secr. ‘enningm. De oorlog op den Balkan. Cettinje, 26 Oct. De Servische en Montenegrijnsche legers hebben zich gisteren bij Sienitza vereenigd. De ontmoeting was zeer hartelijk. Parijs, 21 Oct. Uit Belgrado wordt aan de Petit Parisian gemeld Ik meen te kannen aannemen dat aan de ver tegenwoordigers van de Balkan-Staten is opgedragen aan de mogendheden te verklaren, dat hunne respectievelijke landen dadelijk de wapens zullen neer leggen, als Turkije hun programma van hervormingen in Macedonië aan neemt, en hun, onder den vorm van verbetering van de grenzen, een deel van het veroverd grondgebied afstaat. In Servische regeeringskringen ver zekert men, dat Rusland niet tegen dit voorstel zou zijn en dat de laatste reis van Hartvik naar Weenen ten doel had, met den Minister van Bui- f 1.25 t s 1 50 Met Geïllustreerd’Zondagsbad1-50 Idem franco per post1 90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren T. CREBAS. Telef. 40. nopel te worden afgesneden, bij Kirk- Kilisse tydelijk een slag leveren om de vereenigde troepen zoo lang moge- lijk tegen te houden. Dat de slag niet in hun voordeel is uitgevallen, heeft behalve de straks genoemde redenen ook nog als oorzaak het blijkbaar door de Christen-onderdanen weigeren tegen de Bulgaren te vechten. Pe Duitsche deskundigen wijzen er verder op dat Kirk-Kilisse'geen vesting van moderne beteekenis is, omdat voldoende storm vrije verdedigingswerken ontbreken.De Turken zullen dus moeten trachten zich den weg naar Konstantinopel vrij te houden en dan, steeds terug» trekkende, moeten wachten, tot de versterkingen uit Klein-Azië gezonden, voldoende zijn om tot een aanval op het Bulgaarsche leger over te gaan. Uit de laatste telegrammen begint echter de meening te voorschijn te komen als zou het Turksche leger inderdaad gevaar loopen. In dat geval komt het in een zeer benauwde positie, daar het dan naar de zee wordt ge dreven zonder voldoende dekking naar eenige kant. Intusschen schijnen de Balkanstaten alvast plannen te maken om den buit te verdeeten. De berichten zijn echter nog te tegenstrijdig om daarop in te gaan. derszijde, woonde hij gedurende de acht overige maanden van het jaar bij die zelfde grootmoeder in een mooi, oud huis te Casterets, een aardig plaatsje in het Zuiden. De goede vrouw hield erg veel van hem, niettegenstaande er op zyn ge drag wel iets viel aan te merken. Zoo heel veel liet dat gedrag echter niet te wenschen over, want Jan Beauvais was, ip z’n hart een goede kerel, een dolle kop maar een goed hart, zooals hij zelf zeide, maar van een onafhan kelijk karakter, en dien men niet moest trachten bang te maken met bedrei gingen of lastig te vallen met ver wijten. Hij voelde, van zijn kant, ook veel genegenheid voor haar en was gaarne te Casterets, waar hij leefde van het inkomen van zijn grootmoeder en dus het zijne kon oppotten voor het ver blijf te Parijs. Kleinzoon van parvenus Piet Beanvais, zijn grootvader, was begon nen als gewoon metselaar en had zich opgewerkt tot aannemer, had Jan het knappe gezicht en de gemakke lijkheid om zich te bewegen van zijn jong gestorven moeder want zyn va der, die aannemer was, had niets ge distingeerds in zijn voorkomen. Knap van uiterlyk, aangenaam pra- De correspondent van de Zeit schrijft uit Oud-Zagora, dat de Turksche neder laag te Kirk Kilisse een gevolg is van een twist tusschen den minister van oorlog Nazim pasja en den legercom mandant Abdoella pasja. Nazim was van meening, dat Macedonië het ge wichtigste terrein van den oorlog was, terwijl Abdoella aan voerde dat Tnraciö het hoofdtooneel was. Deze heeft voort durend om versterkingen gevraagd, welke Nazim, die alle troepen naar Macedonië zond, hem weigerde. De correspondent schrijft, dat de soldaten zeer goed gevochten hebben, maar dat zij slecht aangevoerd werden. De correspondent van de Wiener Allgemeine Zeitung te Konstantinopel spreekt van een débAcle. De Turksche soldaten boden weinig tegenstand en gaven zich al heel spoedig over. De officieren hadden .geen gezag meer over den troep en de terugtocht ge schiedde in groote wanorde. Te Weenen wydt men vele beschou wingen aan die nederlaag. Men is er door teleurgesteld en de Turkschge- zinde Neue Freie Preste jammert erover in een hoofdartikel. Ook voor dé diplomatie is de nederlaag een groote tegenvaller, want haar streven naar behoud van den status quo zal doch spoedig een vrouw zoeken en zich er voor goed vestigen zou. Waarom te verlangen, dat hij advo caat, dokter of rechter zou worden? Als men veertig of vijf en veertig dui zend francs inkomen te wachten heeft, is 't dan wel noodig om een ander doel na te jagen dan met dat fortuin gelukkig te leven? Hy verveelde zich dan ook niet te Casterets en had zelden haast om, als de tijd daar was, naar Parys te ver trekken want, behalve de bezigheden voor zijn genoegen, had hij er zoo nu en dan ook wel andere, meer ernstige te verrichten. Het fortuin van zijn grootmoeder bestond, voor de helft, uit vaste goe deren, en nu liet de goede vrouw aan hem de zorg over om de klachten van de pachters te onderzoeken, en om de juiste opbrengst van het land na te gaan, daar sommige pachters geen pacht betaalden, doch de winst met haar deelden, in welke schikking haar man indertyd had toegestemd, toen zy, rijk geworden en in de streek te ruggekeerd, van alle voorkomende ge legenheden hadden gebruik gemaakt om hier en daar grond te koopen, dat wat opbracht. tiOllISIHE COURANT jes, „anders bent u morgen te moê en u hebt nog heel wat te marcheeren. Goeden nacht, meneer.” „Goeden nacht, mejuffrouw,” ant woordde hij, haar eerbiedig de hand reikende. Zij gaf hem de hare om gauw van hem af te zyn. Hij drukte die en toen, met ’n ruk, trok hij het doodelijk verschrikte jonge meisje naar zich toe, duwde haar hoofd achterover en trachtte haar op den mond te kussen. Suzanna ontworstelde zich aan zijn omhelzing en richtte zich op, ontdaan, bleek, met trillende neusvleugels en verschrikte oogen. „Lafaard 1” was al wat zy kon uit brengen. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels 10.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Jan zat, wakend, te droomen bij het vuur, dat knapperde in de smaakvol ingerichte kamer te Parijs, waar hij geregeld eiken winter, gedurende vier maandenvan het begin van Novem ber tot het einde van Februari, zijn intrek nam. Beschikkende over ’n twintig dui zend francs per jaar, waarbij later nog een minstens even hoog bedrag zou komen van zyn grootmoeder van moQ. derden. Op één vleugel was men reeds handgemeen geworden en vocht men met de bajonet. Niettegenstaande de Servische bataljons den vijand begon nen terug te dringen, werd toch door den commandant het signaal tot den terugtocht gegeven. Dit bevel leek in het eerste oogenblik onbegrijpelijk, doch er moest gehoorzaamd worden. De infanterie trok zich dus terug en de Albaneezen rukten voorwaarts. De Servische commandant was blijkbaar van plan de infanterie van den vijand los te maken om met de artil lerie te kunnen opereeren en dit plan gelukte prachtig. De vlugge terug tocht van de Servische infanterie, bracht de Albaneezen tot op 100 M. afstand van de verdekt opg^stelde Servische artillerie. Enkele oogenblik- ken later hadden de Servische gra naten reeds de verschrikkelykste ver woestingen onder hen aangericht. Zij vielen bij hoopen. Door de lucht vlo gen handen, voeten en hoofden van de Albaneezen en toen het artillerievuur ophield, was het slagveld niet bedekt met lijken, doch met verminkte lede maten. Wat van de Albaneezen nog overbleef, stoof in de de wildste vlucht uiteen. Hoogstens het derde gedeelte van de aanvallers ontkwam. nverseelvoer) 13 en ’/2 „O! o!” riep hij uit, naderbij ko mende, „u is toch veel te mooi, om boos te zyn „Mynheer,” zeide zij, „ga heen, of ik roep mijn grootvader I” Hij ging een paar passen achteruit. „'tZou mij geducht spnten, als u hem stoorde," antwoordde hij op den meest hoffelijken toon, doch een beetje spottend, „en daar u het een onge schikt uur vindt, om my postzegels te geven, ga ik heen. Alleen Zij duwde hem naar de deur, en, hoewel zij ’t niet onzacht deed, wan kelde hij op z’n beenen. „Hij’is dronken,” dacht zij bij zich- zelve, en haar toorn verdween. De vermoeienis van een te langen marsch, de zonneschyn van dien dag, een van de heetsten van de maand, en de met al te milde hand geschon ken wyn van den grootvader hadden meer schuld dan hy. „U moet gaan slapen,” zei ze zacht- tenlandsche Zaken Van Oostenrijk- Hongarije de mogelijkheid te bespre- om snel te handelen en eene alge-' meene staatsberoering te voorkomen. »t gerucht loopt te Brussel, dat Belgisch officier van de genie, thans te Adrianopel, door de Turksche regeering zou belast zijn met het in orde brengen van de verdedigings werken. De Belgische officier zou die op dracht hebben aanvaard, buiten voor kennis van de Belgische regeering. Het Journal de Bruxelles zegt, dat zoo dit bericht bevestigd wordt, de regeering niet zal aarzelen do noodige maatregelen te nemen togen een daad, waardoor de neutraliteit en de loyau- teit van België zouden worden ge schonden. Sofia, 26 Oct. De Bulgaren hebben te Kirk-Kilisse 56 stuk» geschut, ver schillende magazijnen vol levensmid delen en uitrustingsstukken buit ge maakt. Er werden verschillende kam pen gevonden, waar de tenten nog stonden. In do kruitmagazijnen en forten werd beslag gelegd op aan zienlijke hoeveelheden munitie en op twee aeroplanes, die de Bulgaren echter niet konden gebruiken. Berlijn, 28 Oct. Een ooggetuige van het gevecht bij Merdve (in de buurt van Prepolan), waar 9000 Albaneezen de Servische infanterie overvielen en hierdoor aanleiding gaven, dat Servië den oorlog eon dag vroeger verklaarde dan oorspronkelijk het plan was, schil dert de uitwerking van de Servische artillerie op de Albaneezen op de vol gende wijze „De Servische troepen wachtten geduldig op de afkondiging van de oorlogsproclamatie door den legercommandant. Niemand geloofde, dat de toorlog zoo plotseling, zonder voorafgegane oorlogsverklaring begin nen zou. Zelfs onderhielden de AÏba- neezen, die aan de grenzen waren, zich nog den avond van den 17en October nog heel genoeglijk met onze soldaten. „Ja, ja, wij zullen nog eens kalm onze tabak met elkaar rooken en af wachten tot uw koning u beveelt, dat wij met elkaar oorlog zullen voeren.” Maar reeds den volgenden morgen zeer vroeg bestormde een zeer groot aantal Albaneezen de Servische infan terie. Zij drongen met zooveel dapper heid voorwaarts, dat zij over de lijken der gevallenen liepen en steeds meer de voorste gelederen der Serviërs na- De oorlog op den Balkan. Steeds duidelijker wordt het dat de Turken in een positie komen, die verre van benijdenswaardig is. Als het zoo nog eenigen tijd doorgaat, dan zal het er veel op beginnen te lijken, dat men de Turken uit Europa zal jagen. Na de verovering van Kirk-Kilisse is het zoo goed als zeker, dat binnen enkele dagen Adrianopel volledig zat zijn ingesloten. Het Bulgaarsche oos- terleger legt het er trouwens op toe, om alle Turksche troepen volledig in te sluiten en te vernietigen. Het is natuurlijk de vraag of de Turken nog niet bijtijds de hoofdmacht, die ten Zuiden van Adrianopel en Kirk-Kilisse lag, zullen weten terug te trekker^ In Duitsche militaire kringen wm men er Zaterdag nog volstrekt niet van overtuigd dat de zaak der Turken hopeloos stond. Wel is gebleken, dat Turkije veel minder voorbereid voor den oorlog was, dan men in den allereersten tijd heeft aan genomen. Blijkbaar zijn de Turken nog door den oorlog overvallen en hebben zij niet voldoenden tijd gehad zich volledig voor den oorlog voor te bereiden en de mobilisatie in haar ge heel door te voeren. Nog een ander belangrijk punt brengen de Duitsche deskundigen in dezen strijd naar vo ren. Voor we echter dit feit mee- deelen, maken we onze lezers er op merkzaam op dat de Duitschers in dit geval de meest betrouwbare des kundigen zijn, daar Duitsche officieren indertyd als instructeurs van het Turk sche leger zijn opgetreden. De Duit- sche deskundigen dan geven toe, dat het Turksche leger op het oogenblik niet dezelfde eigenschappen vertoont van vroeger. De officieren zijn wan kelmoedig en het weerstandsvermogen van de soldaten is beslist achteruit gegaan. Echter, aan de verovering van Kirk- Kilisse mag volstrekt niet die betee kenis gehecht worden, die men alge meen geneigd is er aan toe te kennen. Ten eerste, beschouwen de Duitsche deskundigen het terugtrekken als een manoeuvre volgens vastgesteld plan. De Turken beseffen, dat hun aantal te gering is om zich voorloopig met goed succes tegen de aanstormende Bulgaren en Serviërs te verzetten. Natuurlek moesten ze om niet door het Bulgaarsche leger van Constanti- ter, innemend in zyn manieren zoowel als in zijn spreken, verkeerde hij, on danks zyn plebejische afkomst, in de meest aristocratische families van Cas terets, waarvan het meerendeel trou wens minder rijk ws.s dan hij. Hij werd op alle feesten genoodigd en woonde alle bijeenkomsten bij en, onder die omstandigheden, scheen hem het leven nog zoo kwaad niet. Ware zijn vader blijve leven, onge twijfeld zou dat allemaal wel wat an ders zyn geweestOspteit^e werkte hard, ondanks ziji^I^up ook hij was gestorven, ''fe^dié^en nog een kind was, overmfcft^^p^de zor gen van de grootmoödwv^lf boerin half dame, doch een zeer verstandige vrouw, die hem de school te Parijs, waar hij zich bij den dood van zijn vader bevond, had laten afloopen. Doch toenhij dat eenmaal niet zonder succes, volbracht, was haar eerzucht voor Jan niet verder gegaan, en, daar zich ook bij hem, die vond dat hij rijk genoeg was om leeg te loopen, geen lust tot verdere studie openbaarde, had hij zijn intrek genomen bij zijn grootmoeder, die veel van hem hield en sinds dien tijd slechts één wensch koesterde: Jan het leven zoo aange naam te maken, dat hij er niet aan zou denken, om Casterets te verlaten Réunie“, 8 uur, >or de Tentoonst. 13-1913”. Réunie“, 8 uur, Grainger. rmonie” 8‘/j uur> ada van den Kon. id-Onderofficierea. 5uw- en Woning' Onderstands*^»0' nenzorg. Jl/a uur Kamer vm le Bouwbedrijven. Genoegen, 7^ uur ts-Voorstelling- a wij geregeld tijdig gen ontvangen^» jerten, vermakelyK' leze dan in an.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1