RONA
ISEL
Cacao
ITS,,
and el.
Van Houten’s
lithaal.
©xuti.e'blsucL voor O-ovlcLsl ©xl Oxrxstx©3s:©XL.
51e Jaargang.
(No.
E JOM/
sthaven 31.
risia q
Dinsdag 80 October 1018.
XTïevL-w-s- ern. -Z^-cL-ve:
Verschijnt dagelijks
en
SxiXtexxlaixd.-
I
Buitenlandsch Nieuws.
i.
FEUILLETON.
We <Xus.
I
I
waters
i
'J
WARENHUIS, Sputslr. Den Bug.
■V Alle Luie- en Iluish. Artikelen
Gouda.
:it in
n Heeren
veevoeders.!
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
lAU’S
I
5TE.
RN HEM.
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon ïnterc. 82.
S|
Naar het Fransch.
toen, met ’n ruk,
III.
(Wordt vervolgd.)
uu» A Xu., Goud.-
-QUELLE
ONWATER
Munt uit: door groote voedzaamheid
door zuiveren cacaosmaak
door voordeelifheid (omdat zoo
weinig noodig ia voor een heer*
lUken pittigen kop chocolade)
ON',
arwater.
J1NINE.
GETALL
aentiermeel
srvoederkosten
j 40 on 0 kilo
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Het
een 1
Kanarte»
13, en liter
es:
merk
EN OP REKENING
■RUGGAAF VERGOEI
A 15 CT.
dermethode.
ooderfaüriek
LIBIA.
- Enkhuizen.
mar bij HH.
Wydstraat.
jD^Veerstal^j^j
LENHUIS
en Dekking,
ms s. v. p. I
reven, zendt dan
ndergeteekenden.
Bestuur,
>rz.
IG, onder-Voorz.
Secr.
‘enningm.
De oorlog op den Balkan.
Cettinje, 26 Oct. De Servische en
Montenegrijnsche legers hebben zich
gisteren bij Sienitza vereenigd. De
ontmoeting was zeer hartelijk.
Parijs, 21 Oct. Uit Belgrado wordt
aan de Petit Parisian gemeld Ik meen
te kannen aannemen dat aan de ver
tegenwoordigers van de Balkan-Staten
is opgedragen aan de mogendheden te
verklaren, dat hunne respectievelijke
landen dadelijk de wapens zullen neer
leggen, als Turkije hun programma
van hervormingen in Macedonië aan
neemt, en hun, onder den vorm van
verbetering van de grenzen, een deel
van het veroverd grondgebied afstaat.
In Servische regeeringskringen ver
zekert men, dat Rusland niet tegen
dit voorstel zou zijn en dat de laatste
reis van Hartvik naar Weenen ten
doel had, met den Minister van Bui-
f 1.25
t s 1 50
Met Geïllustreerd’Zondagsbad1-50
Idem franco per post1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
T. CREBAS.
Telef. 40.
nopel te worden afgesneden, bij Kirk-
Kilisse tydelijk een slag leveren om
de vereenigde troepen zoo lang moge-
lijk tegen te houden. Dat de slag niet
in hun voordeel is uitgevallen, heeft
behalve de straks genoemde redenen
ook nog als oorzaak het blijkbaar door
de Christen-onderdanen weigeren tegen
de Bulgaren te vechten. Pe Duitsche
deskundigen wijzen er verder op dat
Kirk-Kilisse'geen vesting van moderne
beteekenis is, omdat voldoende storm
vrije verdedigingswerken ontbreken.De
Turken zullen dus moeten trachten
zich den weg naar Konstantinopel
vrij te houden en dan, steeds terug»
trekkende, moeten wachten, tot de
versterkingen uit Klein-Azië gezonden,
voldoende zijn om tot een aanval op
het Bulgaarsche leger over te gaan.
Uit de laatste telegrammen begint
echter de meening te voorschijn te
komen als zou het Turksche leger
inderdaad gevaar loopen. In dat geval
komt het in een zeer benauwde positie,
daar het dan naar de zee wordt ge
dreven zonder voldoende dekking naar
eenige kant. Intusschen schijnen de
Balkanstaten alvast plannen te maken
om den buit te verdeeten. De berichten
zijn echter nog te tegenstrijdig om
daarop in te gaan.
derszijde, woonde hij gedurende de acht
overige maanden van het jaar bij die
zelfde grootmoeder in een mooi, oud
huis te Casterets, een aardig plaatsje
in het Zuiden.
De goede vrouw hield erg veel van
hem, niettegenstaande er op zyn ge
drag wel iets viel aan te merken. Zoo
heel veel liet dat gedrag echter niet
te wenschen over, want Jan Beauvais
was, ip z’n hart een goede kerel, een
dolle kop maar een goed hart, zooals
hij zelf zeide, maar van een onafhan
kelijk karakter, en dien men niet moest
trachten bang te maken met bedrei
gingen of lastig te vallen met ver
wijten.
Hij voelde, van zijn kant, ook veel
genegenheid voor haar en was gaarne
te Casterets, waar hij leefde van het
inkomen van zijn grootmoeder en dus
het zijne kon oppotten voor het ver
blijf te Parijs.
Kleinzoon van parvenus Piet
Beanvais, zijn grootvader, was begon
nen als gewoon metselaar en had zich
opgewerkt tot aannemer, had Jan
het knappe gezicht en de gemakke
lijkheid om zich te bewegen van zijn
jong gestorven moeder want zyn va
der, die aannemer was, had niets ge
distingeerds in zijn voorkomen.
Knap van uiterlyk, aangenaam pra-
De correspondent van de Zeit schrijft
uit Oud-Zagora, dat de Turksche neder
laag te Kirk Kilisse een gevolg is van
een twist tusschen den minister van
oorlog Nazim pasja en den legercom
mandant Abdoella pasja. Nazim was
van meening, dat Macedonië het ge
wichtigste terrein van den oorlog was,
terwijl Abdoella aan voerde dat Tnraciö
het hoofdtooneel was. Deze heeft voort
durend om versterkingen gevraagd,
welke Nazim, die alle troepen naar
Macedonië zond, hem weigerde. De
correspondent schrijft, dat de soldaten
zeer goed gevochten hebben, maar dat
zij slecht aangevoerd werden.
De correspondent van de Wiener
Allgemeine Zeitung te Konstantinopel
spreekt van een débAcle. De Turksche
soldaten boden weinig tegenstand en
gaven zich al heel spoedig over. De
officieren hadden .geen gezag meer
over den troep en de terugtocht ge
schiedde in groote wanorde.
Te Weenen wydt men vele beschou
wingen aan die nederlaag. Men is er
door teleurgesteld en de Turkschge-
zinde Neue Freie Preste jammert
erover in een hoofdartikel. Ook voor
dé diplomatie is de nederlaag een
groote tegenvaller, want haar streven
naar behoud van den status quo zal
doch spoedig een vrouw zoeken en zich
er voor goed vestigen zou.
Waarom te verlangen, dat hij advo
caat, dokter of rechter zou worden?
Als men veertig of vijf en veertig dui
zend francs inkomen te wachten heeft,
is 't dan wel noodig om een ander
doel na te jagen dan met dat fortuin
gelukkig te leven?
Hy verveelde zich dan ook niet te
Casterets en had zelden haast om, als
de tijd daar was, naar Parys te ver
trekken want, behalve de bezigheden
voor zijn genoegen, had hij er zoo nu
en dan ook wel andere, meer ernstige
te verrichten.
Het fortuin van zijn grootmoeder
bestond, voor de helft, uit vaste goe
deren, en nu liet de goede vrouw aan
hem de zorg over om de klachten van
de pachters te onderzoeken, en om de
juiste opbrengst van het land na te
gaan, daar sommige pachters geen
pacht betaalden, doch de winst met
haar deelden, in welke schikking haar
man indertyd had toegestemd, toen
zy, rijk geworden en in de streek te
ruggekeerd, van alle voorkomende ge
legenheden hadden gebruik gemaakt
om hier en daar grond te koopen, dat
wat opbracht.
tiOllISIHE COURANT
jes, „anders bent u morgen te moê en
u hebt nog heel wat te marcheeren.
Goeden nacht, meneer.”
„Goeden nacht, mejuffrouw,” ant
woordde hij, haar eerbiedig de hand
reikende.
Zij gaf hem de hare om gauw van
hem af te zyn.
Hij drukte die en toen, met ’n ruk,
trok hij het doodelijk verschrikte jonge
meisje naar zich toe, duwde haar hoofd
achterover en trachtte haar op den
mond te kussen.
Suzanna ontworstelde zich aan zijn
omhelzing en richtte zich op, ontdaan,
bleek, met trillende neusvleugels en
verschrikte oogen.
„Lafaard 1” was al wat zy kon uit
brengen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels 10.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Jan zat, wakend, te droomen bij het
vuur, dat knapperde in de smaakvol
ingerichte kamer te Parijs, waar hij
geregeld eiken winter, gedurende vier
maandenvan het begin van Novem
ber tot het einde van Februari, zijn
intrek nam.
Beschikkende over ’n twintig dui
zend francs per jaar, waarbij later nog
een minstens even hoog bedrag zou
komen van zyn grootmoeder van moQ.
derden. Op één vleugel was men reeds
handgemeen geworden en vocht men
met de bajonet. Niettegenstaande de
Servische bataljons den vijand begon
nen terug te dringen, werd toch door
den commandant het signaal tot den
terugtocht gegeven. Dit bevel leek in
het eerste oogenblik onbegrijpelijk,
doch er moest gehoorzaamd worden.
De infanterie trok zich dus terug en
de Albaneezen rukten voorwaarts. De
Servische commandant was blijkbaar
van plan de infanterie van den
vijand los te maken om met de artil
lerie te kunnen opereeren en dit plan
gelukte prachtig. De vlugge terug
tocht van de Servische infanterie,
bracht de Albaneezen tot op 100 M.
afstand van de verdekt opg^stelde
Servische artillerie. Enkele oogenblik-
ken later hadden de Servische gra
naten reeds de verschrikkelykste ver
woestingen onder hen aangericht. Zij
vielen bij hoopen. Door de lucht vlo
gen handen, voeten en hoofden van de
Albaneezen en toen het artillerievuur
ophield, was het slagveld niet bedekt
met lijken, doch met verminkte lede
maten. Wat van de Albaneezen nog
overbleef, stoof in de de wildste vlucht
uiteen. Hoogstens het derde gedeelte
van de aanvallers ontkwam.
nverseelvoer)
13 en ’/2
„O! o!” riep hij uit, naderbij ko
mende, „u is toch veel te mooi, om
boos te zyn
„Mynheer,” zeide zij, „ga heen, of
ik roep mijn grootvader I”
Hij ging een paar passen achteruit.
„'tZou mij geducht spnten, als u
hem stoorde," antwoordde hij op den
meest hoffelijken toon, doch een beetje
spottend, „en daar u het een onge
schikt uur vindt, om my postzegels
te geven, ga ik heen. Alleen
Zij duwde hem naar de deur, en,
hoewel zij ’t niet onzacht deed, wan
kelde hij op z’n beenen.
„Hij’is dronken,” dacht zij bij zich-
zelve, en haar toorn verdween.
De vermoeienis van een te langen
marsch, de zonneschyn van dien dag,
een van de heetsten van de maand,
en de met al te milde hand geschon
ken wyn van den grootvader hadden
meer schuld dan hy.
„U moet gaan slapen,” zei ze zacht-
tenlandsche Zaken Van Oostenrijk-
Hongarije de mogelijkheid te bespre-
om snel te handelen en eene alge-'
meene staatsberoering te voorkomen.
»t gerucht loopt te Brussel, dat
Belgisch officier van de genie,
thans te Adrianopel, door de Turksche
regeering zou belast zijn met het in
orde brengen van de verdedigings
werken.
De Belgische officier zou die op
dracht hebben aanvaard, buiten voor
kennis van de Belgische regeering.
Het Journal de Bruxelles zegt, dat
zoo dit bericht bevestigd wordt, de
regeering niet zal aarzelen do noodige
maatregelen te nemen togen een daad,
waardoor de neutraliteit en de loyau-
teit van België zouden worden ge
schonden.
Sofia, 26 Oct. De Bulgaren hebben
te Kirk-Kilisse 56 stuk» geschut, ver
schillende magazijnen vol levensmid
delen en uitrustingsstukken buit ge
maakt. Er werden verschillende kam
pen gevonden, waar de tenten nog
stonden. In do kruitmagazijnen en
forten werd beslag gelegd op aan
zienlijke hoeveelheden munitie en op
twee aeroplanes, die de Bulgaren echter
niet konden gebruiken.
Berlijn, 28 Oct. Een ooggetuige van
het gevecht bij Merdve (in de buurt
van Prepolan), waar 9000 Albaneezen
de Servische infanterie overvielen en
hierdoor aanleiding gaven, dat Servië
den oorlog eon dag vroeger verklaarde
dan oorspronkelijk het plan was, schil
dert de uitwerking van de Servische
artillerie op de Albaneezen op de vol
gende wijze „De Servische troepen
wachtten geduldig op de afkondiging
van de oorlogsproclamatie door den
legercommandant. Niemand geloofde,
dat de toorlog zoo plotseling, zonder
voorafgegane oorlogsverklaring begin
nen zou. Zelfs onderhielden de AÏba-
neezen, die aan de grenzen waren, zich
nog den avond van den 17en October
nog heel genoeglijk met onze soldaten.
„Ja, ja, wij zullen nog eens kalm onze
tabak met elkaar rooken en af wachten
tot uw koning u beveelt, dat wij met
elkaar oorlog zullen voeren.”
Maar reeds den volgenden morgen
zeer vroeg bestormde een zeer groot
aantal Albaneezen de Servische infan
terie. Zij drongen met zooveel dapper
heid voorwaarts, dat zij over de lijken
der gevallenen liepen en steeds meer
de voorste gelederen der Serviërs na-
De oorlog op den Balkan.
Steeds duidelijker wordt het dat de
Turken in een positie komen, die verre
van benijdenswaardig is. Als het zoo
nog eenigen tijd doorgaat, dan zal
het er veel op beginnen te lijken, dat
men de Turken uit Europa zal jagen.
Na de verovering van Kirk-Kilisse is
het zoo goed als zeker, dat binnen
enkele dagen Adrianopel volledig zat
zijn ingesloten. Het Bulgaarsche oos-
terleger legt het er trouwens op toe,
om alle Turksche troepen volledig in
te sluiten en te vernietigen.
Het is natuurlijk de vraag of de
Turken nog niet bijtijds de hoofdmacht,
die ten Zuiden van Adrianopel en
Kirk-Kilisse lag, zullen weten terug
te trekker^ In Duitsche militaire
kringen wm men er Zaterdag nog
volstrekt niet van overtuigd dat de
zaak der Turken hopeloos stond. Wel
is gebleken, dat Turkije veel minder
voorbereid voor den oorlog was, dan
men in den allereersten tijd heeft aan
genomen. Blijkbaar zijn de Turken
nog door den oorlog overvallen en
hebben zij niet voldoenden tijd gehad
zich volledig voor den oorlog voor te
bereiden en de mobilisatie in haar ge
heel door te voeren. Nog een ander
belangrijk punt brengen de Duitsche
deskundigen in dezen strijd naar vo
ren. Voor we echter dit feit mee-
deelen, maken we onze lezers er op
merkzaam op dat de Duitschers in
dit geval de meest betrouwbare des
kundigen zijn, daar Duitsche officieren
indertyd als instructeurs van het Turk
sche leger zijn opgetreden. De Duit-
sche deskundigen dan geven toe, dat
het Turksche leger op het oogenblik
niet dezelfde eigenschappen vertoont
van vroeger. De officieren zijn wan
kelmoedig en het weerstandsvermogen
van de soldaten is beslist achteruit
gegaan.
Echter, aan de verovering van Kirk-
Kilisse mag volstrekt niet die betee
kenis gehecht worden, die men alge
meen geneigd is er aan toe te kennen.
Ten eerste, beschouwen de Duitsche
deskundigen het terugtrekken als een
manoeuvre volgens vastgesteld plan.
De Turken beseffen, dat hun aantal
te gering is om zich voorloopig met
goed succes tegen de aanstormende
Bulgaren en Serviërs te verzetten.
Natuurlek moesten ze om niet door
het Bulgaarsche leger van Constanti-
ter, innemend in zyn manieren zoowel
als in zijn spreken, verkeerde hij, on
danks zyn plebejische afkomst, in de
meest aristocratische families van Cas
terets, waarvan het meerendeel trou
wens minder rijk ws.s dan hij. Hij
werd op alle feesten genoodigd en
woonde alle bijeenkomsten bij en, onder
die omstandigheden, scheen hem het
leven nog zoo kwaad niet.
Ware zijn vader blijve leven, onge
twijfeld zou dat allemaal wel wat an
ders zyn geweestOspteit^e werkte
hard, ondanks ziji^I^up ook
hij was gestorven, ''fe^dié^en nog
een kind was, overmfcft^^p^de zor
gen van de grootmoödwv^lf boerin
half dame, doch een zeer verstandige
vrouw, die hem de school te Parijs,
waar hij zich bij den dood van zijn
vader bevond, had laten afloopen.
Doch toenhij dat eenmaal niet zonder
succes, volbracht, was haar eerzucht
voor Jan niet verder gegaan, en, daar
zich ook bij hem, die vond dat hij rijk
genoeg was om leeg te loopen, geen
lust tot verdere studie openbaarde,
had hij zijn intrek genomen bij zijn
grootmoeder, die veel van hem hield
en sinds dien tijd slechts één wensch
koesterde: Jan het leven zoo aange
naam te maken, dat hij er niet aan
zou denken, om Casterets te verlaten
Réunie“, 8 uur,
>or de Tentoonst.
13-1913”.
Réunie“, 8 uur,
Grainger.
rmonie” 8‘/j uur>
ada van den Kon.
id-Onderofficierea.
5uw- en Woning'
Onderstands*^»0'
nenzorg.
Jl/a uur Kamer vm
le Bouwbedrijven.
Genoegen, 7^ uur
ts-Voorstelling-
a wij geregeld tijdig
gen ontvangen^»
jerten, vermakelyK'
leze dan in
an.